Search the Community

"Αν είσαι από αυτούς που απλά γουστάρουν να χαλάνε τη χαρά των άλλων, αλλά και τη δική τους, με τη μίρλα τους, αυτό είναι το βιβλίο σου. Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία τού Μα γιατί μου φταίνε όλα;! (Το βιβλίο της γκρίνιας) η συνέχεια είναι εδώ. Το Όλο κάτι μου τη σπάει! (Το βιβλίο της γκρίνιας 2) μπορεί να έγινε τόσο μίζερο όπως και το πρώτο της σειράς, και ενδεχομένως να σου εξαφανίσει κάθε ίχνος ενθουσιασμού που διαθέτεις, αλλά σίγουρα στο τέλος θα σου αφήσει ένα ίχνος χαμόγελου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)" Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Να ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής κάτι: Αυτό δεν είναι ένα βιβλίο του Τάσου Μαραγκού. Είναι ένα βιβλίο του Βασίλη Παπαθεοδώρου το οποίο εικονογράφησε ο Τάσος Μαραγκός. Διαβάζοντάς το μπορώ να υποθέσω ότι ίσως να ήταν και κομισιόν. Εξάλλου κάπως έτσι δείχνει και από τον τρόπο με τον οποίο αναφέρονται τα ονόματά τους στο εξώφυλλο. Οπότε μην περιμένετε να δείτε το γνωστό χιούμορ του Μαραγκού. Περιμένετε κάτι άλλο με τους οικείους χαρακτήρες του Μαραγκού. Πάμε παρακάτω. Το βιβλιάκι είναι μια συλλογή από γκρίνιες. Ο συγγραφέας διακωμωδεί με σαρκαστικό (και αυτοσαρκαστικό) τρόπο διάφορες (αντι)κοινωνικές συμπεριφορές, τρόπους και συνήθειες της καθημερινότητας στη σύγχρονη Ελλάδα. Καταπιάνεται με θέματα όπως η οδηγική συμπεριφορά, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι διατροφικές συνήθειες, οι διακοπές κλπ κλπ. Το βιβλίο αποτελείται κυρίως από στριπ με 2, 3 ή 4 καρέ, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται λίγες σελίδες με αποφθέγματα/τσιτάτα, που μάλλον προέρχονται από το twitter. Μου άρεσε; Μμμμμμμ… έτσι κι έτσι. Διαβάστηκε γρήγορα κι εύκολα. Και σε κάποια κομμάτια μπορείς να ταυτιστείς ή και να γελάσεις. Μου φάνηκε σαν μια προσπάθεια μεταγραφής σε κόμικς μεθόδων που συνηθίζονται στα κοινωνικά δίκτυα, τύπου μιμίδια ή τουίτς. Σύγχρονο αλλά ψιλοαδιάφορο σαν ιδέα για εμένα. Σχετικά με το περιεχόμενο; Ισχύουν αυτά που σαρκάζει, αλλά έχω βαρεθεί λίγο την γκρίνια που προέρχεται από διανοούμενους μέσης ηλικίας (όπως άλλωστε έχω βαρεθεί και την δική μου). Να το πάρω; Θα έλεγα ναι, ως ένα επίκαιρο ευχάριστο ανάγνωσμα και μια ευκαιρία για συζήτηση. Και γκρίνια! Για τον Τάσο Μαραγκό δείτε εδώ Για τον Βασίλη Παπαθεοδώρου δείτε εδώ