Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Αγία Σοφία'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Προσευχή στην Αγία Σοφία Ο μικρός μουσουλμάνος προσεύχεται. Σχέδιο του Ουίλ Άισνερ Ένας μικρός μουσουλμάνος προσεύχεται στην Αγία Σοφία. Ο πρωτοπόρος των κόμικς Ουίλ Άισνερ κάνει μια σπουδή στη θρησκευτικότητα – που δεν μοιάζει σε τίποτα με το Κοράνι που διαβάζεται κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού στο μνημείο ούτε με τις διαμαρτυρίες των θρησκόληπτων στην Ελλάδα [ΤΒJ] Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Ουίλ Άισνερ βρέθηκε στην Τουρκία. Εκείνη την εποχή, ο δημιουργός του Spirit και εισηγητής του όρου graphic novel, ταξίδευε συχνά για τις ανάγκες του P*S – The Preventive Maintenance Monthly, ενός μηνιαίου εντύπου τεχνικού περιεχομένου που εξέδιδε, μαζί με μερικούς από τους καλύτερους ομότεχνούς του, για τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις από το 1951 ως το 1971 – το έντυπο είχε κυκλοφορήσει για ένα διάστημα και στην Ελλάδα –, κι έστελνε στη σύζυγό του εικονογραφημένες επιστολές με τις εντυπώσεις του από τα διάφορα μέρη που επισκεπτόταν. Τα σχέδιά του είναι πρόχειρα αλλά δεξιοτεχνικά, και έχουν εκείνη τη βαθιά ανθρωπιά που χαρακτηρίζει τις πιο προσωπικές σελίδες του. Όταν επισκέφθηκε την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, «μια από τις πιο όμορφες εκκλησίες του κόσμου... μεγάλη σαν τον Grand Central Station», την προσοχή του τράβηξε ένα εννιάχρονο αγοράκι γονατισμένο μπροστά σε ένα ανοιχτό Κοράνι. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ουιλ Άισνερ σχεδίαζε την Αγία Σοφία. Τον Οκτώβριο του 1946, την είχε απεικονίσει, να διαγράφεται αχνά πίσω από μια διάφανη κουρτίνα, στο πρώτο ολοσέλιδο καρέ μιας περιπέτειας του Σπίριτ, η οποία, όπως προειδοποιούσε με μοιραίο ύφος η αισθησιακή συμπρωταγωνίστρια, «δεν είναι για μικρά παιδιά», σαν εκείνο που θα σκιτσάριζε είκοσι χρόνια αργότερα... Όπως στο θαυμάσιο αυτό καρέ, η χαρακτηριστική σιλουέτα της Αγίας Σοφίας έχει χρησιμοποιηθεί συχνά σαν εικαστική συντομογραφία που επιτρέπει στον δημιουργό να τοποθετήσει ένα εικονογραφημένο αφήγημα στην Κωνσταντινούπολη του 1914, όπως ο Ζακ Ταρντί στο Adieu, Brindavoine (1972): Τα υπόλοιπα στοιχεία του ντεκόρ μπορούν να δηλώσουν την χρονική περίοδο στην οποία διαδραματίζεται το αφήγημα. Ο Φιλίπ Φρανκ δεν έχει παρά να σχεδιάσει καράβια διαφορετικού τύπου για να τοποθετήσει το ίδιο περίπου πλάνο πολλές δεκαετίες αργότερα στο πρώτο επεισόδιο της σειράς Largo Winch του Ζαν Βαν Αμ (1990): Σε ένα καθαρά ιστορικό εικονογραφημένο αφήγημα, όπως η Βυζαντινή (1984), το τρίτο επεισόδιο των περιπετειών του Βάσκο, ο Ζιλ Σαγιέ απεικονίζει την Αγία Σοφία του 14ου αιώνα από πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες και αναπαριστά το εσωτερικό της, σε μια από τις τελευταίες αναλαμπές του «ένδοξού μας βυζαντινισμού»: Το σχέδιο που έστειλε ο Ουίλ Άισνερ στη γυναίκα του είναι πολύ πιο αφαιρετικό, ακριβώς επειδή δεν ανήκει σε κάποιο αφήγημα με αρχή, μέση και τέλος. Ή μάλλον, ακριβώς επειδή αποτελεί τμήμα μιας ταξιδιωτικής αφήγησης χαμηλών τόνων και ιδιωτικής χρήσης, δεν θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε κάποιο συγκεκριμένο ιστορικό ή γεωγραφικό πλαίσιο χωρίς το επεξηγηματικό σημείωμα, ούτε να παραπέμψει σε χολυγουντιανές «τιμές μεγάλες της φυλής μας» σαν αυτές που σκηνοθετεί ο δημιουργός της Βυζαντινής. Γι’ αυτό θα ήταν κρίμα να το συσχετίσουμε με την πρόσφατη επικαιρότητα ή να βρούμε αφορμή για να το ρίξουμε σε φλυαρίες για τον τρόπο που θρησκεύονται ή θα μπορούσαν να θρησκεύονται μουσουλμάνοι, χριστιανοί κι εβραίοι. Είναι μόνο ένα στιγμιότυπο που έκανε εντύπωση σε έναν τουρίστα, ο οποίος κατέγραφε εικόνες με το μολύβι του και όχι με την φωτογραφική μηχανή του. Όμως αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να φανταστούμε αυτό το φευγαλέο instant décisif οικουμενικής κατάνυξης: ένας μεσήλικος νεοϋορκέζος εβραίος σκιτσάρει έναν μικρό μουσουλμάνο που προσεύχεται σε μια από τις αρχαιότερες χριστιανικές εκκλησίες του κόσμου. Πηγή
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.