Αναζήτηση στην Κοινότητα

Σε τυχαία αναζήτηση στο διαδίκτυο,βρήκα σε ένα Blog μια άποψη για τον Ποπάυ.Δεν ξέρω αν σας ενδαιφέρει και αν βρίσκεται στο σωστό μέρος.Παρακαλώ να γίνουν οι κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις... ''Σας παρουσιάζω την πιο προβληματική οικογένεια και κοινωνία της 9ης τέχνης! Καλώς ήλθατε στον διαταραγμένο κόσμο του Ποπάυ! Θυμάμαι που τον διάβαζα μικρός, από τις τότε εκδόσεις Δραγούμη που έβγαζε πολλά κόμικς τύπου Μάχη, Πόλεμος και άλλα φιλειρηνικά... Ανάμεσά τους και ο βατραχομούρης, μονόφθαλμος ναυτικός που για κάποιον ανεξήγητο λόγο μου άρεσε πάντα να διαβάζω, αν και μου προκαλούσε διαταραχές... Ήταν το πρώτο παιδικό ( ; ) κόμικ (πριν ακόμα πέσει στα χέρια μου το πιο ανατρεπτικό και "γεια σου" Αντιρίξ-Συμφωνίξ), στο οποίο μπορούσες να διαβάσεις εκφράσεις όπως: "Άντε στο διάβολο κι οι δυο σας"!!! (Ναι, παιδικό, είπαμε!!!!) Θυμάμαι όταν πρωτοδιάβασα μια παρόμοια φράση, κοίταξα γύρω μου φοβισμένος, σαν να την είχα ξεστομίσει εγώ! Τις πραγματικές διαταραχές, όμως, μου τις προκάλεσε το τραγικά παρακμιακό περιβάλλον στο οποίο κινούνταν οι ιστορίες του Ποπάυ, το οποίο ήταν ένα κράμα προβληματικών σχέσεων, εγκληματικής συμπεριφοράς, οικογενειακής βίας, ελευθέρων ηθών και πολλά άλλα που θα ζήλευε κι ο Ταραντίνο!!!... Ας τα πάρουμε με τη σειρά! Ο Ποπάυ είναι ο μπρατσωμένος, ηλιοκαμμένος ναυτικός με το ένα μάτι (εξ' ου και το Pop-eye! Έπρεπε να φτάσω στα 20 μου για να το συνειδητοποιήσω αυτό και για να καταλάβω γιατί είχε μονίμως το ένα μάτι κλειστό!) Φοβερό πρότυπο ήρωα για παιδικό κόμικ! Ειδικά αν λάβουμε υπ' όψην το γεγονός ότι για να λύσει τις διαφορές του, αρχίζει τις κλωτσοπατινάδες!!! Μαγικό του σύνεργο, το σπανάκι, που το τρώει και αποκτά υπερφυσική δύναμη (πάλι καλά που δίνει κι ένα ωφέλιμο, διατροφικό μήνυμα το κόμικ ανάμεσα στα άλλα παλαβά!) Πολλές φορές, ειδικά αν είναι δεμένος, ρουφάει το σπανάκι από την πίπα του! (Αυτός ο συνδυασμός πίπας-πρασινάδας οδηγεί στο εύλογο ερώτημα: "Βρε, μήπως δεν είναι σπανάκι αυτό που ρουφάει ο τύπος";; χαχα!!) Σκηνές απείρου κάλλος, λοιπόν, όταν ο Ποπάυ διαλύει αυτοκίνητα επειδή γρατζουνίσανε το δικό του ή αρχίζει στα κιουσπέκια τον αντίζηλο Βρούτο, που διεκδικεί την μορφονιά ξυλόκοτα Όλιβ! Και ερχόμαστε στην Όλιβ! Τι στο καλό του βρήκανε του σαφρακιασμένου και σφάζονται στην ποδιά της, ένας Θεός ξέρει!!! Η Όλιβ Όιλ (ελαιόλαδο, δηλαδή, μην ξεχνάμε ότι ο Ποπαύ είναι Ιταλός, τουτέστιν μεσογειακός τύπος!) είναι σαν ένα σκουπόξυλο με κότσο. Τσιρίζει όλη την ώρα, περιφέρει τα μακρόστενα μέλη της από καρέ σε καρέ και σκυλοβρίζει τον Ποπάυ και τον Ρεβυθούλη (τραγική περσόνα αυτού του κόμικ), ενώ ανά δύο επεισόδια, παρατάει τον αρραβωνιαστικό της για να πάει με το βουβαλόπαιδο - Βρούτο που έχει πιο ωραίο αυτοκίνητο! Εναλλάσσεται ανάμεσα στους δύο αντίζηλους, αναλόγως με το ποιος προσφέρει τα περισσότερα, σαν πλειστηριασμός ένα πράμα... Βέβαια, εμείς στο χωριό μας αλλιώς τις αποκαλούμε αυτές, αλλά τέλος πάντων... Η Όλιβ έχει το σύνδρομο "δεν είμαι όμορφη, σκυλιάζω όλη μέρα" και δεν διστάζει να τραβήξει μπουνίδια στον Ποπάυ αν τολμήσει να γυρίσει το μάτι του (το ένα και μοναδικό) σε άλλη γυναίκα! Βέβαια, επειδή είναι λίγο σκωτοπρήχτρα, τρώει κι αυτή τις γροθιές της από τον άντρακλα ναύτη που εισάγει με καταπληκτικό τρόπο την ενδο-οικογενειακή βία στον κόσμο των κόμικ! Ο Ρεβυθούλης. Η τραγική περσόνα που αναφέραμε πριν... Τραγική για διάφορους λόγους... Πρώτα απ' όλα, πρόκειται για ένα κοντοπίθαρο πλάσμα απροσδιορίστου ηλικίας που... κυκλοφορεί ακόμα φασκιωμένο σαν την κάμπια! Πώς να μην έχεις παιδικά τραύματα όταν έχεις μάθει να μιλάς, να γράφεις και να κάνεις τόσα άλλα, αλλά εξακολουθείς να ντυνεσαι από τα Jumbo Bebe;;; Δεύτερο και τραγικότερο... ο Ρεβυθούλης είναι επίσης και απροσδιορίστου συγγένειας! Η Όλιβ και ο Ποπάυ δεν είναι παντρεμένοι, αλλά ο Ρεβυθούλης ζει μαζί με την Όλιβ σαν να είναι γιος της... Κοινώς, μην το πείτε πουθενά, αλλά κάτι μου λέει ότι είναι ψιλονόθο!!! Άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία στον χώρο των κόμικ! Είχαμε παντού τους ανύπαρκτους γονείς και παπάκια, σκυλάκια, ζωάκια γενικότερα που ζούνε μόνο με... θείους! Τώρα, όμως, έχουμε και την πλήρη απομυθοποίηση της οικογένειας, καθώς ο Ρεβυθούλης αποτελεί το πρώτο μπάσταρ... εμ... νόθο καρτούν! Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη πιο πολύ, αφού αποκαλεί την Όλιβ και τον Ποπάυ με το μικρό τους... (Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι αδελφός της Όλιβ... αλλά αυτό δεν έχει εξακριβωθεί σε καμία απολύτως ιστορία) Ο παππούς και η γιαγιά, πλαισιώνουν χαριτωμένα τις ιστορίες... Και οι δύο έχουν την ίδια ακριβώς φάτσα με τον Ποπάυ, επιβεβαιώνοντας το ρητό "είδα από πού πήρες την ομορφιά"!!! Το παράδοξο είναι ότι ο παππούς είναι πατέρας του Ποπάυ και η γιαγιά είναι.... γιαγιά του! Δηλαδή, μητέρα του παππού!!! Ας καταπιούμε το γεγονός ότι για 120χρονη, μια χαρά κρατιέται, αυτή τη στριμάδα γιατί την έχει; Σε κάθε ιστορία της, όλο γκρινιάζει και πρήζει τα συκώτια του παππού. Τα οποία συκώτια είναι ήδη πρησμένα και στα πρόθυρα κίρρωσης, μια και ο παππούς είναι μεθύστακας εκ πεποιθήσεως! Άλλο ένα πρότυπο ζωής, προσφορά του Ποπάυ!!! Ο παππούς σε κάθε επεισόδιο βουτάει κρασιά από το κελάρι της ξερακιανής Όλιβ, η οποία του τραβάει κι αυτουνού κάνα μπουνίδι, εν μέσω χαριτωμένων κοσμητικών, όπως "παλιομπεκρούλιακα, καταραμένε" και διάφορα τέτοια! Πού και πού, ρίχνει κι αυτός μερικές ψιλές στην Όλιβ, που γενικά τις τρώει απ' όλους, επιβεβαιώνοντας από πού πήρε τα γονίδια ο γιόκας του! Άλλες φορές, ο κρασοπότης ήρωας, κάνει διάφορες κομπίνες για να κλέψει κρασιά από αφελείς ταβερνιάρηδες ή απλώς κάνει συνέχεια τράκα... Στον αντίποδα του μπεκρόγερου, είναι ο λαίμαργος, υπέρβαρος Πόλντο, οικογενειακός φίλος με μεγάλη οικειότητα. Τόσο μεγάλη, που όλη την ώρα αδειάζει το ψυγείο της Όλιβ ή τρώει τα πάντα κρυφά από το κελάρι της! Ο Πόλντο καταπίνει τα σάντουιτς σαν να είναι κουφέτα, ενώ έχει μετατραπεί σε γευσιγνώστη, αφού ξεχωρίζει κάθε υλικό! Συνεργάζεται συνήθως με τον παππού σε ψιλοπαράνομες "δουλειές"... Κοινώς, κλέβουν ασύστολα και ξεδιάντροπα φαγητά και ποτά από μαγαζιά και σπίτια... Ο Βρούτος είναι το παιδοβούβαλο με το μούσι, που έχει χάσει τα λογικά του μπροστά στην νεραϊδένια θωριά της Όλιβ... Κάνει τα πάντα για να της τραβήξει το ενδιαφέρον. Όταν αυτό δεν πιάνει, τραβάει την ίδια από το μαλλί, καθώς δεν διστάζει να την απαγάγει για να την κάνει δική του! (ε, ναι... στην προσπάθεια πάνω της τραβάει κι αυτός κάνα σκαμπίλι, μην ξεσυνηθίζει κιόλας!!!) Ο Βρούτος, όμως, είναι ένας εγκληματίας κι ένας βάρβαρος, γι' αυτό πάντα τρώει τ' αλατιού από τον βατραχομούρη σπανακοφάγο και καταλήγει στα σίδερα! Έχει όμως σύμμαχό του τη μητέρα του! Μία τρυφερή, ευαίσθητη ύπαρξη που λατρεύει τον γιο της (φαίνεται από τις μπουνιές που του δίνει κι αυτή, συνοδευόμενες πάντα από ατάκες τύπου "Χοντρό βόδι", "Κρετίνε" κτλ) και ακούει στο όνομα... Κακίστρω! Το καλύτερο; Η μητέρα του είναι μάγισσα!!! Ζει με τον χοντροβλ... εμ, τον αγαθό γιο της σε έναν πύργο έξω από την πόλη και κάνει διάφορα ξόρκια για να καταστρέψει τον Ποπάυ ή να κατακλέψει την πόλη! Η εμφάνισή της, βέβαια, θυμίζει κάτι από ενενηντάχρονη γιαγιά σε χωριό, καθώς είναι ντυμένη με μαύρα ρούχα και τσεμπέρι, ενώ η φάτσα της, με το πεταχτό, τριχωτό σαγόνι φέρνει σε κάτι από πρώην αθλήτρια της Σοβιετικής Ένωσης που πλακώθηκε στην τεστοστερόνη!!! Αυτοί είναι οι κεντρικοί ήρωες σε αυτό το σύμπαν βίας, αλκοολισμού, λαιμαργίας, κατεστραμμένων σχέσεων και παραβατικότητας!!! Δεν ξέρω πόσα παιδιά γαλουχήθηκαν με τα σοφά διδάγματα αυτού του περιοδικού που διδάσκει το πανάρχαιο γνωμικό: "Με τη βία, όλα είναι δυνατά"! Αυτό που ξέρω είναι ότι ακόμα, όποτε τύχει να το διαβάσω, κοιτάζω γύρω μου μ' εκείνο το ένοχο, παιδικό βλέμμα!!! :)'' Πηγή:http://peslac.pblogs.gr/tags/popay-gr.html