Αναζήτηση στην Κοινότητα

My name is Nobody (1973): Ένα από τα σημαντικότερα σπαγγέτι γουέστερν που προσπαθεί να σατιρίσει τα γουέστερν αλλά και την ίδια την μυθική έννοια της αμερικανικής Δύσης. Η ιδέα της όλης ταινίας προέρχεται από τον Sergio Leone, ο οποίος είναι και ο παραγωγός αυτής. Στα χαρτιά σκηνοθέτης είναι ο Tonino Valerii πρώην βοηθός σκηνοθέτης του Leone και σκηνοθέτης του αρκετού καλού Days of Anger (1967). Το ποιος είναι πραγματικά ο σκηνοθέτης είναι αντικείμενο μέχρι πρόσφατα μεγάλης διαμάχης μετάξυ των μελών της παραγωγής της ταινίας. Προσωπικά θεωρώ,βλέποντας την ταινία, πως η πλειοψηφία των σκηνών σκηνοθετήθηκε από τον Valerii παρότι θεωρώ ότι ο Leone έχει σκηνοθετήσει τις σκηνές στην κλιμάκωση της ταινίας. Λόγω αυτού έχει προβλήματα στο ύφος της, το οποίο βεβαίως έχει επηρεάστει από τις ταινίες του Trinity με αποτέλεσμα να έχουμε μια ανισορροπία μεταξύ δραματικών και κωμικών σκηνών. Όμως έχοντας δει το Κάποτε στη Δύση (1968), βλέπω καθαρά ότι το νόημα της ταινίας είναι δημιούργημα του Leone. Οι ταινία στηρίζεται αρκετά στις πολύ καλές ερμηνείες του Terence Hill στο ρόλου του Κανένα και του Henry Fonda στο ρόλο του ηλικωμένου πιστολέρο Jack Beauregard. Η φωτογραφία είναι σε πολύ καλό επίπεδο χωρίς σκαμπανεβάσματα παρά την παρουσία τρίων διευθυντών φωτογραφίας. Η πλειοψηφία της ταινίας είναι γυρισμένη στην Αμερική και η υπόλοιπη στην Ισπανία. Γενικά το production design είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο. Η μουσική του Ennio Morricone είναι παρά πολύ καλή. Προσωπικά ξεχώρισα το κομμάτι The Wilde Horse. Η διαρκεία της ταινίας θα μπορούσε να ήταν αρκετά μικρότερη και κατά τη γνώμη μου μια σκηνή θα μπορούσε να κοπεί τελείως. Κατ'εμέ η ταινία αξίζει μια θέαση λόγω της θέσης που παίρνει για την Δύση και έχει μερικές απολαυστικές σκηνές. [imdb=tt0070215] Heaven' s Gate (1980): Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες στην ιστορία του αμερικανικού σινεμά. Μετά την επιτυχία του Ελαφροκυνηγού, ο Michael Cimino οπλισμένος με πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία γράφει και σκηνοθετεί ένα -στα χαρτιά- επικό γουέστερν. Θέμα του οι συγκρούσεις αναμέσα στους μεγαλοκτηματίες του Wyoming και τους Ανατολικοευρωπαίους μετανάστες της περιοχής στα τέλη του 19ου αιώνα. Να ξεκαθαρίσω ότι παρακολούθησα την ψηφιακά αποκατέστημενη έκδοση των 216 λεπτών που έγινε υπό την επίβλεψη του ίδιου του Cimino και κυκλφόρησησε το 2012. Η ταινία πρώτα απ'όλα έχει κρίση ταυτότητας. Ξεκινάει σαν ιστορικό δράμα, συνεχίζει σαν ρομαντική κομεντί, κορυφώνεται σε επικό γουέστερν και καταλήγει σε ρομαντικο δράμα. Το σενάριο αποτελείται από μεγάλες σκηνές δράσης που δεν εξυπηρετούν καθόλου την πλοκή της ταινίας και είναι αναίτια αργές (π.χ η σκηνή χορού στην αρχή της ταινίας). Είναι επίσης γεμάτο το σενάριο με κακογραμμένους και ανούσιους διαλόγους. Ο πρωταγωνιστής σερίφης Jim Averill είναι αδιάφορος και δεν ενδιαφέρεσαι για το τι πράττει. Για ένα διάστημα στην ταινία είναι επίσης απών χωρίς λόγο. Το ίδιο ισχύει λίγο-πολύ και για τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Ειδικά για τον χαρακτήρα του John Hurt δεν καταλαβαίνω το ρόλο του στη ταινία. Οι σχέσεις μεταξύ των κύριων χαρακτήρων δεν αναπτύσσονται σχεδόν καθόλου. Ολοί οι ηθοποιοί παίζουν καλά, βέβαια με το σενάριο που τους δόθηκε δεν μπορούν να κάνουν πολλά. Η φωτογραφία της ταινίας που από άλλους θεωρείται καταπληκτική, εμένα μου φανηκέ αντι-αισθητική. Όλα σχεδόν τα πλάνα (με εξαίρεση κάποια νυχτερινά)-εξωτερικά και εσωτερικά-είναι γεμάτα σκόνη και νέφος. Το πόσο κακή είναι η φωτογραφία κατ'εμέ, φαίνεται στις σκηνές μάχης προς το τέλος της ταινιάς. Πάνω που πάει να καθαρίσει το πλάνο και να δούμε τι συμβαίνει κοβεί σε άλλο βρώμικο πλάνο.Στις σκήνες αυτές ο John Hurt καταλήγει σε comic relief. Το τέλος της ταινίας φαίνεται ακατανόητο στα μάτια μου. Η μουσική ταιρίαζει στο ύφος της ταινίας αρά είναι αρκετά υποτονική. Ο μόνος λόγος που αξίζει η θέαση της ταινίας είναι για να δει κάποιος που μπορεί να οδηγήσει η μεγαλομανία και ο εγωισμός ενός σκηνοθέτη. ΥΓ. Όσοι είστε φιλόζώοι ΜΗΝ δείτε την ταινία ή τουλάχιστον τις σκηνές μάχης. [imdb=tt0080855]