JohnnyMZ

Ωραίος ο Ήτα Βήτα, μου αρέσει που μιλάει περίεργα, αλλά πιστελυω πως θα έπρεπε να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στον τρόπο που μιλάει. Αλλά παρ' όλα αυτά οι ιστορίες του είναι σχετικά αστείες, κάθε φορά!

Titeuf και τα μυαλά στα κάγκελα. Από τους πιο αστείους ήρωες των BD! Παρ' όλα αυτά, πιστελυω πως μερικές φορές καταντάει κουραστικός... Τέσπα, ωραίο αφιέρωμα!!!

Λοιπόοον... Ας πω κι εγώ δυο πραματάκια για την Τζίκε! Αγαπημένοι της δημιουργοί είναι φυσικά οι γνωστοί ιταλοί Σκάρπα και Μπατίστα Κάρπι, καθώς και ο Τζόρτζιο Καβατσάνο. Έχει συνεργαστεί με γνωστούς σεναριογράφους, όπως ο Νίνο Ρούσο και ο Μάρκο Μπόσκο, αλλά και ο Τίτο Φαράτσι, ίσως λίγο πιο γνωστός από τους προηγούμενους. Εκτός των τρομερών "Παπιομυστήριο", "Φθόνος & Απληστία" και "Ο Μεγάλος Σπλας", έχει γράψει και σχεδιάσει την ξεκαρδιστική αστυνομική ιστορία "Η Ληστεία του Αιώνα", που κυκλοφόρησε αυτό το καλοκαίρι στα πλαίσια της σειράς "Μεγάλα Σήριαλ" (#19). Επίσης έχει γράψει και σχεδιάσει μια ακόμη μεγάλη ιστορία με τίτλο "Paperina di Rivondosa" (160 σελίδες), παρωδία μιας γνωστής σαπουνόπερας. Εκτός της δουλειάς της στον κόσμο του Ντίσνεϋ, έχει εικονογραφήσει αρκετά βιβλία και έχει δημιουργήσει μερικά δικά της κόμικς, όπως η σειρά "Alice a Quel paese" για το περιοδικό Comix και τα στριπς "Trailers" και "Un Rodo alla Gola" για τα ένθετα της εφημερίδας Corrier della Sera. Εκτός των άλλων έχει συνεργαστεί και με τον κηνηματογραφικό σεναριογράφο Βιντσέντσο Τεράμι, για την δημιουργία της σειράς "Gaia, Allegra e Felice". Τέλος, στον χώρο της Ντίσνεϋ ασχολείται πλέον (σχεδόν) αποκλειστικά με την σειρά μονοσέλιδων αριστουργημάτων "Che aria tira a... Paperopoli/Topolinia". Και για να κλείσω, ας πω πως εκτός των κυριών Τζένυ και Νταιζυ, λατρεύει και την Γιαγιά Ντακ. Υ.Γ. Αν και όλα αυτά είναι "αποκόματα" από ένα αφιέρωμα που είχα γράψει παλαιότερα για την Τζίκε, οι πηγές μου ήταν οι εξής: ΝΤΟΝΑΛΝΤ #9 (ευχαριστώ PK) lambiek.net Σχεδίασε τα δικά σου ΚΟΜΙΚΣ με την ACCADEMIA Disney #10 Edit: Ιδού και μια... "εικονίτσα"

Ιταλός σχεδιαστής και σεναριογράφος ιστοριών κόμικς, καθώς επίσης και μελανωτής. Γεννήθηκε στο Μιλάνο, τον Σεπτέμβριο του 1942, την ίδια εποχή που στην Αμερική κυκλοφόρησε «Το Χρυσάφι Του Πειρατή» (ΚΟΜΙΞ #25), η πρώτη παπιοϊστορία του Καρλ Μπαρκς. Σύμπτωση ή καπρίτσιο της τύχης?; Μάλλον το δεύτερο! Όταν ο μαέστρος των Ντίσνεϋ κόμικς αποφάσισε να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην Ένατη Τέχνη, γεννήθηκε ένας από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς του 20ου και 21ου αιώνα! Ξεκίνησε να ασχολείται με τα κόμικς το 1958, πριν καν κλείσει τα 18. Οι εκδόσεις Dardo δημοσιεύουν τα πρώτα του στριπς, την περιπετειώδη σειρά "Steve Morgan". Τέσσερα χρόνια αργότερα γίνεται μέλος του καλλιτεχνικού επιτελείου των εκδόσεων Mondadori, του οίκου που εξέδιδε τότε το περιοδικό Topolino, περιοδικό με ιστορίες όπου πρωταγωνιστούσαν οι ήρωες του Ντίσνεϋ στην Ιταλία. Αρχικά σχεδίαζε επεισόδια με ήρωες τον Σούπερμαν και τον Μπάτμαν, ενώ το 1968 ξεκίνησε την σειρά "Ringo il Vichingo" στο περιοδικό Off-Side. Τέλος, για το ABC υπέγραψε τις σειρές "Robin a Hood" και "Segreto Professionale", το 1969. Όσον αφορά την επαγγελματική του καριέρα σαν σχεδιαστής Ντίσνεϋ, την πρώτη περίοδο εικονογραφούσε τα εξώφυλλα του περιοδικού Topolino, ενώ το 1971, η πολυσέλιδη ιστορία του "La Tigre col Fiocco" (ή ελληνιστί "Η Γαλάζια Τίγρη" -Μίκυ Μάους #363, #857 και #1866) δημοσιεύεται στο ίδιο περιοδικό. Η συνέχεια ήταν απρόβλέπτη για τον νεαρό Μάρκο: Το 1974 γίνεται καλλιτεχνικός διευθυντής των περιοδικών Ντίσνεϋ του οίκου Mondadori. Όταν το 1988 η Disney Italia αναλαμβάνει τα έντυπα αυτά, ο Ρότα αποφασίζει να γράφει και σχεδίαζει ιστορίες για λογαριασμό της Δανικής [Egmont. Παρ’ όλα αυτά, ο Μάρκο είχε δουλέψει και στο παρελθόν για την συγκεκριμένη εκδοτική, το 1986, όταν έγραψε και σχεδίασε το πρώτο επεισόδιο της σειράς Η Μηχανή Του Χρόνου. Η εν λόγω σειρά δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα το 2004, στα τεύχη #187-194 του περιοδικού ΚΟΜΙΞ. Η δουλειά του στον χώρο αυτό είναι αξιοσημείωτη και αποτελεί ένα τεράστιο μέρος των σύγχρονων κόμικς! Από σχεδιαστική άποψη, οι ήρωες, όταν πρόκειται για πάπιες μοιάζουν με αυτές του Μπαρκς, ενώ όταν πρόκειται για ποντίκια, μοιάζουν με αυτά του Φλόυντ Γκότφρεντσον. Σημαντικά έργα του είναι πολλά. Καταρχάς, όλοι οι αναγνώστες του, θεωρούν το δημιούργημά του, τον Άντολντ Τον Ανήμερο ως την μεγαλύτερη καινοτομία από μέρος του. Έχει δημιουργήσει αρκετές ιστορίες με πρωταγωνιστή τον συγκεκριμένο ήρωα, ο οποίος έχει κινήσει και το ενδιαφέρον ακόμα και του αμερικανού Ντον Ρόσα, δημιουργού του "Βίου & Πολιτείας Του Σκρουτζ Μακ Ντακ". Εμπνευσμένος από την ιστορία του Μάρκο Ρότα "Άντολντ Ο Ανήμερος", ο Ντον εικονογράφησε το εξώφυλλο του περιοδικού που δημοσιευόταν η συγκεκριμένη ιστορία, ως δείγμα εκτίμησης προς τον συνάδελφό του. Εξίσου γνωστά είναι και πολλά άλλα έργα του: Η ιστορία "Η Τελευταία Άμαξα Για Το Τούσον" (ΚΟΜΙΞ #195) μπορεί άνετα να θεωρηθεί ως ένα «Χαμένο Επεισόδιο» του βίου και της πολιτείας του πιο πλούσιου παπιού του κόσμου, όπως και η ιστορία "Βίβα Ζαπάπια" (ΚΟΜΙΞ # 208) όπου παρουσιάζεται ένας φανταστικός θρύλος του Μεξικού με το ανεξάντλητο χιούμορ που χαρίζει ο Μάρκο. Τέλος, η ιστορία που θεωρείται από πολλούς αριστούργημα είναι "Η Ιστορία Ενός Παπιού", δηλαδή η αφήγηση του χρονικού της παιδικής ηλικίας του Ντόναλντ Ντακ. Αν και δεν στηρίζεται σε μπάρκσεια δεδομένα, παραμένει η πιο διασκεδαστική απόπειρα αφήγησης της μέρας που η διάσημη πάπια βγήκε από το αυγό. Η ιστορία πρωτοδημοσιεύτηκε το 1984 στην Ιταλία, και όσοι θέλουν να την διαβάσουν δεν πρέπει να χάσουν το ΚΟΜΙΞ #258. Ιδού ένα καρέ από την συγκεκριμένη ιστορία: Ο Ρότα επί το έργον: Πηγές: ΚΟΜΙΞ #208 http://lambiek.net/

Ίσως το σχέδιό του να μην με συναρπάζει και τόσο, αλλά οι ατάκες και το συνολικό αποτέλεσμα στις περισσότερες ιστορίες του με ευχαριστεί. Κυρίως οι δεκασέλιδες ιστορίες με κάνουν να χαλαρώνω και απολαμβανω και την πιο ασήμαντη λεπτομέρεια στο κάθε καρέ! Η πιο πρόσφατη ιστορία του που δημοσιεύτηκε στο "ΚΟΜΙΞ", όπου είδαμε μια συνεργασία του Ντοναλντ και του Γκαστόνε μου άρεσε πολύ!

Από τους αγαπημένους μου δημιουργούς. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να δημοσιεύσω το δικό μου αφιέρωμα για τον Τζόρτζιο, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο komixmag, αλλά δεν πειράζει, αυτό εδώ καλύπτει όποιον θέλει να μάθει ορισμένα πράγματα για τον "διαχρονικό" ιταλό σχεδιαστή! Σίγουρα ο τρόπος σχεδίασης πολλών νέων ιταλών σχεδιαστών, όπως η Σύλβια Τζίκε και ο Αλεσσιο Κοπολα, έχει επηρεαστεί από τον δικό του. Με πάνω από 400 ιστορίες (και αμέτρητα εξώφυλλα, κυρίως για τα γαλλικό ντισνεϋπεριοδικά), μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους δημιουργούς στον χώρο των Ντίσνεϋ (και όχι μόνο) κόμικς!

Γιατί έχω την εντύπωση πως ο σχεδιαστής και σεναριογράφος της ιστορίας όπου έκανε την πρώτη του εμφάνιση είναι ο Αλ Χάμπαρντ...; Δεν το τσέκαρα ξανά στο inducks, αλλά αυτό είχα δει πιο παλιά, που ήμουν πορωμένος με τον Φέθρυ!!!

Ψάχνοντας τον Νέμο Μπαμπούλας Α.Ε. Τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας Ο Βασιλιάς των Λιονταριών Το Βιβλίο της Ζούγκλας

Ωραία... Λοιπόν! Μιας και ασχολούμαι πολύ περισσότερο απ' οποιοδήποτε άλλο είδος κόμικς με αυτά του κόσμου του Ντίσνεϋ, επιλέγω αυτήν την εικόνα: Ελπίζω να σας δυσκολέψει και λιγάκι, αν και είναι σχετικά εύκολο για κάποιον που αναγνωρίζει το σχεδιστικό στυλ του κάθε σχεδιαστή (ή έστω των πιο γνωστών!!!)

Ναι, το έχω παρατηρήσει αυτό με τις επαναδημοσιεύσεις!!! Δεν έλεγξα μπας και την έχω την ιστορία από άλλο τεύχος όπως έγινε με ένα πρόσφατο τεύχος, που είχε πάλι μια ιστορία της, που όπως είπες ήταν κεντρική σε πιο παλιό τεύχος.

Καλούτσικο το διπλό, με ενθουσίασε ιδιαίτερα η δημοσίευση της ιστορίας "Buon Compleanno, Paperino!" και πλέον "Η Ιστορία Ενός Παπιού", του Μάρκο. Ήθελα πολύ να δημοσιευτεί. Σαν ιστορία, πρέπει να παραδεχτώ πως έμπαζε λίγο (??) σαν σενάριο, αλλά άξιζε τον κόπο να διαβαστεί. Από τις υπόλοιπες δεν διάβασα και τίποτα, μόνο την δεύτρη (του Μπαρκς), που δεν με ενθουσίασε ούτε σαν σχέδιο ούτε σαν σενάριο. Επίσης, δεν μου άρεσε ο χρωματισμός του πανωφοριού του Σκρουτζ, που ήταν λάθος (για μένα), καθώς έτσι χρωματίζεται κυρίως σε ιταλικές ιστορίες, οπότε καλύτερα να κρατούν το (??τυρκουάζ??) χρώμα αυτό για κανά "Κλασσικό" ή καμιά ιστορία του Σκάρπα. Τι είπα πάλι...;

Προσωπικά μου άρεσε πολύ τώρα που το είδα. Όχι τίποτ' άλλο, έχει Μολινάρι!

Και στο Μίκυ Μάους το έχει αναφέρει. Σίγουρα στο 2000, ίσως και στο μεγαλύτερο τεύχος όλων των εποχών... Για το "ΚΟΜΙΞ" δεν θυμάμαι, να πω την αλήθεια...

Υπέροχο περιοδικό! Από το τεύχος 14 ξεκίνησα να το μαζεύω, και ήταν το πρώτο περιοδικό που έκανα συλλογή. Μου λείπουν πάνω κάτω 25 τευχάκια και σκοπεύω να τα αποκτήσω λίαν συντόμως! Αυτό που θα με ενθουσίαζε θα ήταν μια ιστορία σε συνέχειες ή μια σειρά δημοσιευμένη εκεί, καθώς δεν έχουμε δει ποτέ κάτι τέτοιο σ' αυτό το περιοδικό! Συγκεκριμένα η σειρά "DoubleDuck" θα ήταν μια καλή επιλογή, αλλά αν περιμένουμε από την Νέα Ακτίνα...

Μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία ή μάλλον η σειρά. Είχε νουάρ ατμόσφαιρα, πολύ προσεγμένο σενάριο (και γι' αυτό χρειάστηκε να διαβάσω δυο τρία επεισόδια παραπάνω από μια φορές για να καταλάβω τι μου γινόταν) και διαφέρει δραματικά από τις υπόλοιπες περιπέτειες με τον Μίκυ!!! Και είναι το μόνο που μου λείπει!!! Δεν θα έλεγα η μόνη, αλλά είναι σίγουρα μία από τις λίγες ( ή μήπως ελάχιστες;?; )...

Κι εγώ Τερζοπουλοεκδόσεις αγοράζω κυρίως, αν και τα περισσότερα λεφτά πάνε στα παλαιότερα τεύχη. Αν δεν είχε Τζίκε το Μίκυ Μάους με την ιστορία "Όλοι στο Τιμόνι" θα είχα 1 μήνα να το αγοράσω, αλλά τώρα έχω 2 εβδομάδες!!! (γενικά προσπαθώ να μην ξοδεύομαι σε "Μίκυ Μάους" για να τα δίνω se Bone και Μαμούθ). Εκτός αυτού τώρα έχω ξεκινήσει να παίρνω τομάκια BoNe, κανά Μαμουθκόμιξ, ίσως κανένα επίτομο Αρκά... Τέτοια πρωτιμώ...!

Γίνεται να βάλω εγώ...; :pray:

Πόσο παλιό είναι το παιχνίδι...; Πρέπει να είναι αρκετά παλιό, γιατί δεν μπορεί, θα το 'ξερα...

Ωραία παρουσίαση , τρομερός και ο Ρανταπλάν, βγάζει πολύ γέλιο...!!! Αλήθεια, το περιοδικό που φέρει το όνομά του πόσα τεύχη έχει συνολικά...; Λέω να ξεκινήσω να το μαζεύω... ( αξίζει; )

Η Ληστεία του Αιώνα ήταν τέλεια. :respect: :respect: Με ενθουσίασε η ιδέα πως θα διαβάσω Τζίκε ή Ζίκε ή όπως προφέρεται και ήμουν προετοιμασμένος να γελάσω τρελάαα! Σαν σχέδιο ε'ιχε ωραίες φατσούλες, αστείες και γέλιο με το αστεράκι πάνω από το κεφάλι των ηρωών σε ορισμένες περιπτώσεις! Τρελό γέλιο όταν τελείωνε ένα επεισόδιο και είχε στις κλασσικές ερωτήσεις του στυλ "Τι θα γίνει στην συνέχεια;, την ξεκαρδιστική ερώτηση "Η Μίννι και η Κλάραμπελ θα μείνουν χωρίς πίτσα;". Ήταν η μόνη φορά που διέκοψα το διάβασμα της ιστορίας, για να αρχίσω να γελάω σαν τρελός. Στο τσακ την γλίτωσα την συγκοπή!!!

Ο Κάστι είναι πολύ καλός σεναριογράφος. Συνεργάζεται πολύ με Ντε Βίτα και Καβατσάνο. Είχα και την ευκαιρία να διαβάσω μια εντελώς δική (και σενάριο και σχέδιο) του ιστορία στο γαλλικό "Super Picsou Geant" ( http://coa.inducks.org/story.php?c=I+TL+2686-1 ) και πρέπει να πω πως το σχεδιαστικό στυλ του θυμίζει έντονα Σκάρπα.

Εγώ την παίρνω την σειρά! Είναι καταπληκτική και στο περιεχόμενο και στα σύνεργα. Δεν νομίζω να την σταματήσω τώρα που την ξεκίνησα, αλλά έχω μια επείγουσα ερώτηση: Κυκλοφορεί ίδιες ημερομηνίες στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα; Γιατί το τελευταίο τεύχος (25) δεν το είδα κλασσικά στο περίπτεο και ανησυχώ...

Ωραία σειρά, αλλά λίγο βαρετή. Ιδίως τα εξώφυλλα δεν είχαν καμιά σχέση με αυτό που ακολοθούσε ή προηγούταν... Όπως σε όλα τα μάνγκα. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί αφού κάναν την αρχή με τον δικό μας τρόπο ανάγνωσης συνέχισαν με το στυλ όλων των μάνγκα...

Πάλι καλά που δεν το χρεώνουν το δώρο... Θυμάμαι μια κλάκα τώρα πρόσφατα την είχαν χρεώσει 0,50€ (συνολική τιμή τεύχους 2€), αλλά δεν μπορούσα να το αφήσω (είχε Μολινάρι). Ούτως ή άλλως... πλάκα είχε η κλάκα!

Ωραίο περιοδικό! Όμως, μιας και οι ιστορίες του δεν είναι πάντα αυτό που θα ήθελα, αγοράζω μόνο τα τεύχη που με ενδιαφέρουν, με ιστορίες γνωστών και αγαπημένων σχεδιαστών (Καβατσάνο, Γκοταρντό, Κοπολα κ.ά.). Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να αγοράσω το πρώτο τεύχος από το Μοναστηράκι στην (??καταπληκτική??) τιμή των 6€. :clap2: Το καινούριο τεύχος με την ιστορία του Λεόνι ήταν απλώς τέλειο!!! (Γενικά οι ιστορίες του Φάντομ Ντακ από τον Λούτσιο Λεόνι είναι τέλειες!) :mafia: