Λένα

Πρόβλημά σου. Και όσων έκαναν θενξ στο σχόλιό σου. Αν δεν σας ενδιαφέρουν, μην τα διαβάζετε τα ρημάδια τα πόστ μου, αλλά ούτε και καλοί να μου το παίζετε.

Στις 29/01 τελείωνε ο Α' κύκλος μαθημάτων, όχι ο Α' κύκλος σεμιναρίων. Ο πρώτος κύκλος σεμιναρίων περιλαμβάνει δύο κύκλους μαθημάτων, έναν που έληγε στις 29/01 (σχέδιο) και έναν που έληγε στις 29/04 (κόμικς). Και λέω έληγε, γιατί για κάποιον ανεξήγητο λόγο χάσαμε ένα μάθημα, οπότε το τέλος του Α' κύκλου μαθημάτων του Α κύκλου σεμιναρίων μετατίθεται στις 05/02 και το τέλος του Β' κύκλου στις 05/05. Άρα, μετά το πέρας του Α' κύκλου μαθημάτων, 12/02, είναι το πρώτο μάθημα του Β' κύκλου. Οπότε αν θέλετε 24 ντε και καλά Σουκού, από 12/05. Μπα, σκασμένα, που θα μου πείτε κι ότι δεν ξέρω την δουλειά μου!

Αν διάβασες σωστά την ανάρτησή μου, τότε θα παρατηρήσεις ότι δεν αναφέρομαι διορθωτικά μόνο στα αρνητικά του σχεδίου του, αλλά επαινετικά και στα θετικά του στοιχεία. Του εξήγησα δηλαδή τι "πρέπει" να αποφεύγει και τι να επιδιώκει. Κι αν υπάρχει μια μεγαλύτερη επιμονή στα αρνητικά του, είναι επειδή πιο εύκολα μαθαίνουμε από τα λάθη μας παρά από τα σωστά μας. Ψέματα; Κουίζ: Τα περισσότερα ποστ έγραφαν "πολύ καλά σχέδια" και ένα έγραφε "άτεχνο". Ποιο εξήψε την προσοχή του δημιουργού και ζήτησε περαιτέρω εξηγήσεις; Ξέρετε, υπάρχει ένα περίεργο πράγμα με τα γραπτά κείμενα... Μπορείς να τα αναγνώσεις όσες φορές θέλεις! Και το πιο καταπληκτικό; Κάθε φορά αποκομίζεις και κάτι νέο, από το ίδιο ακριβώς κείμενο! Εγώ εύχομαι τις διδαχές των δασκάλων μου πάνω στα δικά μου σχέδια και κόμικ να τις είχα σε γραπτή μορφή. Θα τις διάβαζα κάθε τόσο και θα ήμουν ακόμα καλύτρη τώρα. Μάλλον έχεις μπερδέψει την τέχνη με την υψηλή τέχνη. Κάθε τι που δεν εξυπηρετεί κάποια φυσική ανάγκη είναι τέχνη. Επίσης, εκτός και εάν μόλις φτιάξεις κάτι το κλειδώσεις στο συρταράκι σου, οπότε δεν τρέχει κάστανο, κάθε δημιούργημα αποτελεί μια αισθητική πρόταση και μπορεί να επηρεάσει από έναν μέχρι εκατομμύρια ανθρώπους, ανάλογα με την εμβέλεια της προβολής του. Ακόμη και μια συσκευασία μπισκότων. Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας εικαστικός που έτρωγε κάθε μέρα κονσέρβα σούπα. Έβλεπε την συσκευασία της κάθε μέρα, την αγάπησε και κάποτε αποφάσισε να φτιάξει ένα έργο τέχνης με αυτή. Σήμερα είναι παγκοσμίως γνωστός ως εκπρόσωπος ενός εκ των πρώτων αμερικανικών καλλιτεχνικών ρευμάτων. Εδώ ολόκληρο σύμπαν μεταβάλλεται μόνο και μόνο επειδή το παρατηρούμε, ένα σχέδιο δεν επηρεάζει; Αν εσύ, ο δημιουργός, δεν δίνεις το καλύτερο που μπορείς να κάνεις σε κάθε σου δημιούργημα, δεν μπορείς να περιμένεις να έχεις απήχηση στο κοινό σου. Δεν είπα ποτέ ότι ο Γιώργος δεν δίνει το καλύτερό του, κι αν το πίστευα αυτό δεν θα ασχολιόμουν μαζί του. Αλλά όταν λες: "ε, δεν πειράζει που η σύνθεση χωλαίνει, δεν θα το προσέξει κανείς", "ε και τι έγινε να μην κάνω σωστά το χεράκι, ένα σκίτσο είναι", "ας βάλω την πρώτη γραμματοσειρά που θα βρω τυχαία κι ας μην ταιριάζει με το σχέδιό μου, ποιος θα το δει τώρα, μωρέ", "τι πειράζει που ο άλλος θα στραβωθεί με τα εκατοντάδες ορθογραφικά μου, ένα κόμικ είναι μόνο", ε μετά μην παραπονιέσαι που δεν σε παίρνει στα σοβαρά ο κόσμος. Ή στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε. (Και παλι τονίζω ότι δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στον Γιώργο). Τέλος, επειδή το θέμα πηγαίνει στο εμπορικό ζήτημα (αυτό κατάλαβα από την ερώτηση "εσείς ποιο από αυτά θα αγοράζατε", ότι σκέφτεται να φτιάξει πριντς ή αντικείμενα με τυπωμένα αυτά τα σχέδια, αν κάνω λάθος, διορθώστε με) εκεί παίζει καίριο ρόλο η αισθητική. Αν είχες χρήματα για να αγοράσεις μία μόνο αφίσα,την οποία πιθανότατα θα βάλεις στον τοίχο του δωματίου σου, θα έπαιρνες μία που να την έχει σχεδιάσει ο Χατζούδης ή μία που την έχω σχεδιάζει εγώ; Με ποιο κριτήριο θα την επέλεγες, "αυτό μου αρέσει, το γουστάρω τρελά κ.τ.λ." ή "α, δεν μ' αρέσει, αλλά είναι καλό, έτσι κι αλλιώς ένα σχέδιο είναι μόνο; Αν δεν υπήρχε χρηματικό αντίτιμο για τις αφίσες, το πιθανότερο να έπαιρνες και τις δύο, αλλά από την στιγμή που δίνεις χρήματα, θέλεις να πάρεις το καλύτερο δυνατό. Επίσης, γέωκων, το θέμα σε ένα σχέδιο παίζει ρόλο. Ο άλλος μπορεί να φτιάξει ένα σχέδιο με μια ορδή παραμορφωμένων τραγόμορφων τεράτων που βιάζουν ξεκοιλιαμένες κατσίκες στην πανσέληνο και να είναι αρτιότατο σχεδιαστικά, συνθετικά και να έχει ένα υπέροχο αισθητικό αποτέλεσμα. Θα έλεγα "ωραίο, ο τύπος έχει @@" αλλά δεν θα έβαζα ποτέ αφίσα με αυτό το σχέδιο στο δωμάτιό μου, ούτε θα φορούσα στάμπα με αυτήν την μπλούζα. Όπως εσύ δεν θα φορούσες μια μπλούζα με μονόκερους και νεραϊδούλες, όσο υπέροχη σχεδιαστικά κι αν σου φαινόταν. Όταν αγοράζουμε τα κριτήριά μας είναι διαφορετικά από όταν κάνουμε φέηβοριτ στο ντέβιαντ. Τέλος, αν δεν παραπονεθεί ο ίδιος ο δημιουργός τον οποίο αφορούν κυρίως τα σχόλιά μου, εσάς δεν σας πέφτει λόγος. Αν μου πει ο ίδιος "ξέρεις, με βομβαρδίζεις, μήπως υπερβάλλεις λίγο" ή ακόμα "σκάσε, μου την σπας", τότε το βουλώνω κι όλα οκ.

Ξέρεις κάτι που δεν ξέρω; 29/04 τελειώνει

Και θες να μου πεις ότι θα κάτσει κανείς 28 ώρες βάρδια;;; Ή προτείνεις να μας κλειδώσουν μέσα και να μας ανοίξουν την επόμενη μέρα... κι όποιον βρουν ζωντανό;;; Εγώ σπίτι σου δεν έρχομαι, φοβάμαι Τα σεμινάρια δεν θα τελειώσουν ΠΟΤΕ

Είσαι τραγικός. Δεν του πρόσθετες τουλάχιστον ένα αγιοβασιλιάτικο σκουφάκι;

Ναι, είμαι περίεργη Βέβαια, μπορώ από την μεριά μου να πω το ίδιο για όσους δεν παρατήρησαν αυτό που βλέπω εγώ. Αυτό ακριβώς. Χρησιμοποίησες ένα σωρό εφέ του φώτοσοπ, ενώνοντάς τα άτεχνα, με το ένα να υπερέχει του άλλου, με το ένα να καταπατά το άλλο, χωρίς να συγχωνεύονται σε ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα, αλλά αντιθέτως να δημιουργούν, και συγχώρεσέ μου την έκφραση, μια αίσθηση ψευτιάς, με την έννοια της ασυνέπειας. Όντως ισχύει και αυτό. Είναι σαν να έχεις πάρει δύο διαφορετικές εικόνες και να έχεις κάνει χαρτοκοπτική- και μάλιστα με πολύ κακό τρόπο. Το παιδάκι δεν κοιτάει καν το τζίνι (υποθέτω ότι αυτό "έπρεπε" να κάνει, αν όχι με διορθώνεις), κοιτάει το ντουβάρι. Επίσης η μετωπική απεικόνιση των προσώπων και η τοποθέτησή τους στο κέντρο της εικόνας δημιουργεί μια σύνθεση αδιάφορη και αδύναμη, κάτι που δεν υποστηρίζει το θέμα σου. Ειδικά δε σε συνδυασμό με την κακή χρήση των εφέ δημιουργούν ένα, και πάλι συγχώρεσέ μου την έκφραση, θανατηφόρο αποτέλεσμα για το καλαίσθητο μάτι. Τελειωτικό χτύπημα το κενό και αδιάφορο φόντο. Όλα αυτά από την δική μου θέαση βεβαίως. Η δεύτερη εικόνα σου είναι η πιο ισορροπημένη και ελκυστικότερη. Το υποκείμενο έχει τοποθετηθεί με μια οπτικά ενδιαφέρουσα διαγώνιο κλίση, η στάση σε προφίλ αναδεικνύει την έκφρασή του, το ραβδί δεν είναι παράλληλο στο σώμα, κάτι που λειτουργεί αποφευκτικά ως προς την μονοτονία, το ακανόνιστο σχήμα των λεπτομερειών, π.χ. μανίκι (, ραβδί, προσθέτουν ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον, το εφέ δεν είναι ξένο ως προς την εικόνα, και πολλά ίσως ακόμη που δεν διακρίνω με την πρώτη/ δεύτερη/τρίτη ματιά. Στο μόνο πράγμα στο οποίο πιστεύω ότι χωλαίνει η εικόνα σου (και σχεδόν όλες οι εικόνες που έχω δει από εσένα) είναι στο χρώμα. Και ξεκαθαρίζω ότι δεν ενίσταμαι στην τεχνική με την οποία απλώνεις το χρώμα σου, αλλά στην επιλογή των χρωμάτων. Δεν ξέρω κατά πόσο την έχεις υπόψη σου, αλλά πραγματικά αξίζει να μελετήσεις θεωρία χρωμάτων. Σχετικά με το σχόλιό μου ότι κανένα σχέδιο από αυτά δεν είναι του στυλ μου, θα έπρεπε να έχω διευκρινήσει ότι εννοώ καθαρά θεματικά (εκτός από το πρώτο που με απωθεί εικαστικά). Τέλος, όσον αφορά το σχόλιο σου για τον πελάτη, θέλω να προσθέση την ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ (όπως και παραπάνω, ασφαλώς) και προειδοποιώ επειδή μπορεί να ακουστεί κάπως σκληρή. Ο πελάτης συνήθως έχει μηδαμινή έως μηδενική αισθητική παιδεία. Κοινώς, δεν έχει ιδέα τι του αρέσει και έχει μια πολύ χυδαία άποψη για το ωραίο και το άσχημο. Επίσης, μπορεί να εντυπωσιάζεται εύκολα με το παραμικρό που εσύ, ο καλλιτέχνης, δημιουργείς, επειδή πολύ απλά ο ίδιος δεν διαθέτει αυτήν την ικανότητα. Η δουλειά σου ως καλλιτέχνη είναι να του διαμορφώσεις μια αισθητική καλλιέργεια και να προτείνεις εσύ μια αισθητική λύση πάνω στην ιδέα του, χωρίς βέβαια να την αλλοτριώσεις. Από την στιγμή που αποδέχεσαι να εμπορευματοποιήσεις τα σχέδιά σου, σαφώς και δεν θα κατακρίνεις, αλλά από την στιγμή που αναπόφευκτα εισέρχεται στο προϊόν και το προσωπικό σου στοιχείο, έχεις την ευθύνη να το κρίνεις. Μπορούσες το ίδιο θέμα να το κάνεις με χίλιους διαφορετικούς τρόπους, παραμένοντας πιστός στην ιδέα του πελάτη. Η επιλογή που τελικά θα προτείνεις στον πελάτη είναι δική σου ευθύνη. Όπως δική σου ευθύνη είναι το αν θα κάνεις σωστά την δουλεία σου ή αν θα αδιαφορήσεις (και, προς Θεού, δεν σε κατηγορώ για τίποτε, γενικεύω αυτήν την στιγμή). Δεν με ενδιαφέρει να πείσω εσένα ή τον οποιοδήποτε. Πιστεύω ότι όλες οι γνώμες πρέπει να ακούγονται, ειδικά οι μεταξύ τους περισσότερο αποκλίνουσες.

Αυτό με τον μαύρο μ' αρέσει, αλλά κανένα δεν είναι το στυλ μου πραγματικά. Δεν θα αγόραζα. Ειδικά το πρώτο είναι αρκετά άτεχνο. Να ρωτήσω κάτι; Τι χρησιμοποιείς για μελάνωμα;

Εξαιρετικότατα. Τελικά μήπως είναι διαγωνισμός φιγούρας Spawn;

Φατνούλα Καλά Χριστούγεννα σε όλους!!!

ο Μοντεζούμα πάει κι αυτός, καβάλα σ'ένα πόνυ, με παραστάσεις δεξιά κι αριστερά ιαγουάρους, με μια παιδίσκη καθιστή στου ζώου τα καπούλια, με μια παιδίσκη με γυμνά...

Ε ρε κάψιμο...

κεκοσμημένα με πασχαλιές υποθαλάσσια ταφικά μνημεία

Υποθέτω τα στέλνουμε στο γνωστό μέηλ;;;

Καλά έκανες. Προσωπικά είχα ξεχάσει ότι έρχονται Χριστούγεννα. Θα προσπαθήσω να φτιάξω καγώ κάτι εορταστικό!

Ο Κόσμος της Σοφίας (Jostein Gaarder, Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ, 1994) "Υπάρχουν κι άνθρωποι που ευχαριστιούνται με το διάβασμα. Διαβάζουν ένα σωρό διαφορετικά πράγματα. Μερικοί διαβάζουν μόνο εφημερίδες ή κόμικς , άλλοι προτιμούν τα μυθιστορήματα, άλλοι, πάλι, διαλέγουν βιβλία με διάφορα θέματα, όπως η αστρονομία, ή ζωολογία ή οι εφευρέσεις." (σελ. 23) "Και για μια φορά ακόμα, ο Θωρ - ο Μπάτμαν ή ο Τζέημς Μποντ των θεών- είχε νικήσει τις δυνάμεις του Κακού." (σελ.39) " Αν ο ουρανός αρχίσει να βρέχει ελέφαντες πάνω από το κεφάλι μας, το πολύ πολύ να χαμογελάσω συγκαταβατικά. Γιατί ξέρω ότι εφτά και πέντε κάνουν πάντα δώδεκα. Αυτὀ είναι κάτι που αντιστέκεται σε όλα τα εφέ του κόμικ που σκηνοθετεί ο ταγματάρχης." (σελ. 402) "Χαἰρω πολύ, Σοφία. νομίζω ότι είσαι καινούργια στα μέρη μας, όπως σου είπα και προηγουμένως. Τώρα, όμως, πρέπει να φύγω. Πρέπει να βρω τον δρόμο μέχρι το σπίτι του Γουρουνιού. Είμαστε καλεσμένοι στο πάρτι του Μπαγκς Μπάνι." (σελ.404) "Ο Αλμπέρτο έμεινε για λίγο σιωπηλός κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο. Η Σοφία ακολούθησε το βλέμμα του και είδε μεγάλη αναστάτωση κάτω στην όχθη της μικρής λίμνης. Γινόταν σωστό όργιο από φιγούρες του Ντίσνεϊ, σε όλα τα χρώματα. Να ο Γκούφι, είπε η Σοφία. Κι ο Ντόναλντ και τ' ανιψάκια του... και η Νταίζη...και ο θείος Σκρούτζ. Βλέπεις τα δύο σκουράκια, τον Τσιπ και τον Ντέιλ; Δε μ'ακούς που σου μιλάω, Αλμπέρτο; Να κι ο Μίκι κι ο Κύρος!" (σελ. 528-529) "Ὀταν η Σοφία βγήκε από την Καλύβα του Ταγματάρχη, κάμποσες από τις φιγούρες του Ντίσνεϊ εξακολουθούσαν να χορεύουν στην όχθη της λίμνης. " (σελ. 533) "Μετά από το πλήθος τις φιγούρες του Ντίσνεϊ, που είχε δει κοντά στην λίμνη, η Σοφία δεν απόρησε καθόλου που η αγριόχηνα της μίλησε μ'ανθρώπινη λαλιά." (σελ.534)

Καλέ συ, πότε είπα εγώ για πέντε σελίδες; Αφού είναι 8!

Φτιάχνω ήδη 2 κόμικς για το COA #2 και Ιανουάριο-Φεβρουάριο έχω εξεταστική (13 μαθήματα(το ένα σε μορφή παραστάσεως, οπότε επιπλέον ετοιμασίες)- έχω αρχίσει να διαβάζω από τώρα). Γι αυτό μ' έχετε χάσει κι από το σάιτ Αλλά εάν προλάβω, ευχαρίστως να φτιάξω και κάτι φρέσκο!!!

Θα δώσω κάτι μπαγιάτικο και βρωμερό (πενταετίας), αν δεν σας πειράζει. Θέλω επί τέλους να το δω τυπωμένο το καημενούλι

Θα με αναγκάσετε να κάνω κοπάνα δηλαδή...

Κι εγώ θα ζητούσα με την σειρά μου περισσότερα γαλλοβελγικά, ιταλικά μη ντίσνεϋ και όπως ανέφερε ο ζέηντ... γενικώς ικά (όχι απαραιτήτως ευρωπαϊκά), κόμικς που να μην ανήκουν σε κάποια μεγάλη "σχολή" των κόμικς... Επίσης συμμερίζομαι το όνειρο του γεωκων... Οι εκδότες κόμικς να επενδύσουν περισσότερα σε έλληνες δημιουργούς... Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι δημιουργοί και είναι κρίμα μένουν στην αφάνεια...

Πω... μακάρι να είχα χρόνο και χρήμα ν' ανέβω κι εγώ... Να μιλάνε Ορέστης και Μέλανδρος... πολύ γέλιο! Θέλω βίντεο οπωσδήποτε!

Όντως, χειρότερα δεν μπορούσες να τα κάνεις...

:lmao: Πόσο αλήθεια!!!

Ευχαριστώ