Μετάβαση στο περιεχόμενο

Jim Slip

Members
  • Περιεχόμενο

    340
  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

Όλα όσα δημοσιεύθηκαν από Jim Slip

  1. Στο μεταξύ έβλεπα στο inducks τις καλύτερες ιστορίες που έχει γράψει ο Ντε Βίτα (όπως τις έχουν βαθμολογήσει οι χρήστες της πλατφόρμας) και με έπιασε μελαγχολία που δεν πρόκειται να δούμε στην Ελλάδα ιστορίες όπως αυτή ή αυτή. Μόνο νέες ιστορίες, λολ.
  2. Αισθάνομαι όπως κι ο παπούς μου, που ήρθε στην Αθήνα από την επαρχία λίγο πριν τον Β'ΠΠ και λίγο-λίγο βρέθηκε σε ένα κόσμο που δεν καταλάβαινε. Μεγάλωσα με τις ιστορίες του Μαρτίνα και λοιπών παλιών Ιταλών δημιουργών και μου φαίνονται απολύτως φυσιολογικές. Είναι ένα μείγμα σαρκασμού, σλάπστικ, και παλιών τρόπων διαπαιδαγώγησης. Από τη δική μου οπτική είναι η σημερινή εποχή που έχει γίνει μυγιάγγιχτη, μεγαλώνει τα παιδιά υπερβολικά χαλαρά, και θέλει να καταστρέψει οτιδήποτε διαφορετικό (cancel culture). Έχουμε φτάσει στο γελοίο σημείο να υπάρχουν πανεπίστήμια στο εξωτερικό που ακυρώνουν έργα του Σαίξπηρ επειδή τα βρίσκουν ανάρμοστα. Αλήθεια, βγαίνουν ακόμα καρτούν με τους Μπαγκς Μπάνι, Ντάφι Ντακ, Πόρκι, κλπ; Εκείνα κι αν είχαν σκηνές "βίας".
  3. Γράφει ακόμα ιστορίες ο Ντε Βίτα; Θα το πάρω από περιέργεια.
  4. Από έξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
  5. Αλήθεια, τα 50 λεπτά παραπάνω σε σχέση με το Super Μίκυ τι τα χρεώνει η Κ; Πληρώνει παραπάνω δικαιώματα για τον Βίκαρ; 100 σελίδες είναι και τα δύο.
  6. Λολ!! Έκοψαν τον Μπαρκς και τον αντικατέστησαν με.. τίποτα απολύτως. Έμειναν μόνο οι ιστορίες β' διαλογής που έβαζαν σαν συμπλήρωμα, μόνο που τώρα είναι το κυρώς πιάτο.
  7. Περίεργο. Οι λίγες που σώθηκαν - όπως μία που ηχογράφησε ο πατέρας μου με εμένα και αυτόν από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 - παίζουν μια χαρά. Το ίδιο καλά παίζουν και της φίλης μου, η οποία κράτησε τις δικές της. Μήπως δεν τις είχες αποθηκεύσει σωστά, σε κάποιο πατάρι με υγρασία πχ;
  8. Όταν αγόρασα αυτοκίνητο το 2004, ήμουν στην αντιπροσωπεία και συζητούσαμε για τον εξοπλισμό, και με ρώτησαν τι θα προτιμούσα, κασετόφωνο ή cd player. Επομένως, ναι, υπήρχαν κασέτες το 2000, όπως φυσικά και βιντεοκασέτες. Με μια επίσκεψη στο discogs μπορεί να δει κανείς πως όλες οι μεγάλες κυκλοφορίες τότε έβγαιναν και σε κασέτα, πχ αυτός ο δίσκος των Oasis. Προσωπικά πέταξα - και ακόμα το μετανιώνω - τις κασέτες μου κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως, μετά τους δίσκους βινυλίου, έχουν κάνει κι αυτές δυναμική επάνοδο, και πολλά άλμπουμ στις μέρες μας βγαίνουν και σε αυτό το φορμά.
  9. Βέρτιγκο: αδιάφορο. Ινσμάους: χλιαρό. Τέρατα στην Λιμνούπολη: καλό και με ωραίο σχέδιο. Η γιορτή του Χαλογουήν: ωραίο και μας θυμίζει πως ήταν κάποτε το ΜΜ. Οι λιχουδιές του τρόμου: η καλύτερη ιστορία αυτου και του προηγούμενου τεύχους. Ένας τυπάκος έχει γράψει κριτική στο inducks και γκρινιάζει πως είναι ιστορία για μικρά παιδιά. Γελάω πραγματικά με τους ενήλικους που διαβάζουν ΜΜ και περιμένουν να δουν "ώριμες" ιστορίες. Τράβα διάβασε κανά βιβλίο ρε μεγάλε, ή έστω το ανάλογο της Βαβέλ στη χώρα σου αν θες ντε και καλά κόμιξ. Και κάτι τελευταίο. Τι είναι αυτή η φούρια με την οποία προσπαθούν να μας μπουκώσουν με το Halloween; Είναι Αμερικάνικη γιορτή, εντάξει; Πρέπει δηλαδή να υιοθετήσουμε όλες τις χαζομάρες τους; Έχουμε τις δικές μας απόκριες. Και στο κάπάκι μπαίνεις στη Βικιπαιδεία και στο λήμμα Geography of Halloween έχουν βάλει ένα τσούρμο χώρες που είτε δήθεν έχουν αρχίσει να το γιορτάζουν πρόσφατα, είτε έχουν άσχετες γιορτές που θυμούνται τους νεκρούς και τις παραλληλίζουν. ΕΛΕΟΣ!!
  10. Jim Slip

    ΤΟ ΙΝΚΑΛ

    Όταν λέω έκανα την αναγωγή εννοώ πως υπολόγισα τον ίδιο αριθμό σελίδων. Έβαλα δηλαδή 3 τεύχη της Μαμούθ και η τιμή βγαίνει γύρω στα 10 ευρώ. Αν δεν πιστεύεις κάνε την πράξη μόνος σου. Είχε 1200 δραχμές το τεύχος και η ισοτιμία που έγινε η μετατροπή όταν μπήκαμε στην Ευρωζώνη ήταν 1 ευρώ για 340 δραχμές.
  11. Jim Slip

    ΤΟ ΙΝΚΑΛ

    Είχα πάρει την έκδοση της Μαμούθ όταν βγήκε. Τώρα για την τιμή, έκανα την αναγωγή και αναλογικά της Μαμούθ θα έκανε σήμερα γύρω στα 10 ευρώ, δηλαδή σημαντικά φθηνότερο. Τώρα κάποιος θα πει, κάτσε ρε φίλε, δε θα πρέπει να υπολογίσεις τον πληθωρισμό; Το ίδιο κοστίζει να εκδώσεις ένα κόμικ σήμερα με το 1998; Και φυσικά θα έχει δίκιο, όμως υποτίθεται όλο το νόημα των μνημονίων ήταν να ρίξουμε τις τιμές για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί διεθνώς. Το άλλο που έχω να πω είναι πως τότε - αν και ενήλικος - ζούσα με τα λεφτά των γονιών μου, στο σπίτι τους κλπ, ενώ τώρα που ζω μόνος μου απλά δε μπορώ να πληρώσω αυτές τις τιμές. Αλλά ας μην πλατειάζουμε, το κόμικ είναι φοβερό και όποιος μπορεί να το αγοράσει και δεν αισθάνεται πως του πιάνουν τον κ*λο, ας το κάνει.
  12. Jim Slip

    ΤΟ ΙΝΚΑΛ

    Τρομερό κόμικ. Ευτυχώς έχω την έκδοση της Μαμούθ γιατί με αυτή την τιμή ούτε που θα το έπιανα στα χέρια μου, λολ, 25 ευρώ, αν είναι δυνατόν.
  13. Το συγκεκριμένο τεύχος είχε μερικές αξιόλογες δευτερεύουσες ιστορίες. Η ιδέα του ανάποδου εναλλακτικού σύμπαντος στο Καλώς ήρθατε στην Ηλοπυονμίλ! μπορεί να μην είναι πρωτότυπη (θυμάται κανείς το Επιχείρηση Μπουφο-ρομπότ?) αλλά παραμένει διασκεδαστική. Τα όνειρα στο Μέσα στα όνειρα των άλλων ήταν απολαυστικά (και ο επίλογος με τον Πασχάλη εμπνευσμένος), ενώ αμφότερα τα Αλλαγή προσωπικότητας και Ο τέλειος γείτονας ήταν γαργαλιστικές κωμωδίες.
  14. Επομένως μπορούμε να πούμε πλέον πως η έκδοση στην καλύτερη αναστέλλεται, στη χειρότερη ακυρώνεται;
  15. Υπερβολικά μελό η κεντρική ιστορία για τα γούστα μου. Όταν μεγαλώνεις με ιστορίες του Μαρτίνα στις οποίες ο μόνιμος χαρακτηρισμός του Σκρουτζ προς τον Ντόναλντ είναι "ανάξιε", και ο Ντόναλντ τρέχει πίσω απ' τα ανιψάκια για να τα δείρει, αυτά παθαίνεις.
  16. Άσε, μη μου τα θυμίζεις. Χάρη σε αυτά είχα διαμελίσει πολλά Μεγάλα Μίκυ. Να είχε βγει και καλό αποτέλεσμα, πάει στο διάολο. Περισσότερο με εφιάλτες του Πικάσο έμοιαζαν τα δικά μου.
  17. ΑΝ το αγοράσω, όλη η εφημερίδα - με τα ένθετα και τα πλαστικά - θα πάει πακέτο στα σκουπίδια (πλην το Ντίσνεϋ προφανώς). Τελείως αχρείαστη σπατάλη πόρων και πρώτων υλών. Καλύτερα να έβγαινε κανονικά και όποιος ήθελε να το έπαιρνε. Σιγά μην τους απογειώσει τις πωλήσεις. Γιατί τα βάζουν ως ένθετα άραγε;
  18. Ώχου, πάλι θα τρέχουμε να βρίσκουμε Καθημερινή με τα ένθετα πριν τελειώσει;
  19. Απογοητεύτηκε κάποιος άλλος απ' τη συνέχεια του "Όλα αυτά που θα συμβούν χτες"; Μου φάνηκε πολύ υποδεέστερη της πρώτης ιστορίας η οποία αν και βασιζόταν σε ένα χωροχρονικό παράδοξο, οπού ένα γεγονός στο μέλλον είναι η αιτία ενός γεγονότος στο παρελθόν το οποίο με τη σειρά του είναι η αιτία του γεγονότος στο μέλλον, ήταν μαεστρικά δομημένη (για όποιον θέλει να το κοιτάξει λέγεται causal loop paradox ή bootstrap paradox). Χωρίς κάποιο τέτοιο στοιχείο, το "Όλα αυτά που θα συμβούν αύριο" μοιάζει πιο κοινότοπο, και κάποια κομμάτια είναι τραβηγμένα απ' τα μαλλιά (η εφαρμογή των Μάρλιν και Ζάποτεκ με τις φωτογραφίες, η αδιανόητη απροσεξία του Πητ με την ύπνωση του Μίκυ και τη φύλαξη του γαντιού, κλπ). Πάντως η κριτική για το διαδίκτυο, τη χρήση του, τα smartphones και το πως σε κατασκοπεύουν, είναι απολύτως εύστοχη. Για να μην παρεξηγηθώ, ο Καστύ είναι Καστύ και παραμένει με διαφορά η αφρόκρεμα των σύγχρονων Ιταλών.
  20. Θετικά: σχετικά "φυσιολογικές" τιμές και χωρίς αυξήσεις μέχρι στιγμής. Αρνητικά: 1) το ΚΟΜΙΞ. 2) Πέρα απ' τις συνοδευτικές με την εφημερίδα εκδόσεις (οι οποίες γίνονται όλο και λιγότερες), δεν υπάρχει τίτλος που να απευθύνεται σε αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κλασικό υλικό. Ουδέτερα: ενώ το Editor's Choice σπάει τη μονοτονία των βασικών τίτλων, εκδίδεται σπανια και σε ακανόνιστα διαστήματα.
  21. Jim Slip

    ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ POPEYE

    22 ευρώ; Ή εγώ έχω γίνει πολύ φτωχομπινές, ή κάτι έχει πάει στραβά στη χώρα. Ελπίζω να είναι το πρώτο και οι εν λόγω εκδόσεις να ευημερούν.
  22. Ειλικρινά, συμπαθώ τον Τζερβάσιο. Είναι απ' τους ελάχιστους σύγχρονους Ιταλούς του οποίου οι ιστορίες έχουν ρυθμό. Οι περισσότεροι είναι λες και δεν ξέρουν να γράφουν (ναι, τόσο άσχημα). Όμως οι ιστορίες του είναι τελείως μονοδιάστατες, λες και έχουν βγει με καρμπόν.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.