pomakos

To Σάββατο 28/4 στις 8 το βράδυ θα παρουσιάσουμε "Το Γιούσουρι και άλλες Φανταστικές Ιστορίες" στο BAR78 (Θεμιστοκλέους και Βαλτετσίου γωνία στα Εξάρχεια) όσοι έχετε όρεξη περάστε καμιά βολτίτσα.

Μπράβο, Chris, πολύ ωραία δουλειά, καλή η ιστορία και η πλοκή έχει ζόρικο ρυθμό. Συγχαρητήρια!

Xαίρομαι πολύ που σας άρεσε το γιούσουρί μας! Όσο για τον Καββαδία που θα θέλατε να είχαμε συμπεριλάβει δυστυχώς δεν ήταν εφικτό, εφόσον θέλαμε διηγήματα, κάποιου συγκεκριμένου περιεχομένου (φαντασίας, με πολύ ευρεία έννοια βέβαια) και ταυτόχρονα να είναι αρκετά παλιά, ώστε να μη χρειάζεται να πληρώσουμε δικαιώματα για καθένα απ' αυτά. Ο Καββαδίας έχει γράψει ένα πολύ ωραίο διήγημα το "Λι", για ένα κοριτσάκι που γνώρισε στην Κίνα, το οποίο ήξερε απ' έξω κι ανακατωτά το Χονγκ-Κονγκ (εκεί ήταν, αν θυμάμαι καλά), αν και δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του στη στεριά, μια και ζούσε όλη του τη ζωή πάνω σε πλωτό σπίτι, πάρα πολύ ωραίο διήγημα, αλλά δεν έχει αυτό το "φανταστικό" στοιχείο που ψάχναμε. Από εκεί και πέρα δεν θα φαινόταν, βρε παιδιά, λίγο τσόντα να είχαμε μόνο διασκευές διηγημάτων και ξαφνίκα ανάμεσά τους να εμφανιζόταν και ένα ποίημα; Σχετικά με τις αφιερώσεις, pit, στα τέλη του Απρίλη θα κάνουμε παρουσίαση του Γιούσουρι (θα σας ανακοινώσουμε, σύντομα λεπτομέρειες) στην Αθήνα, οπότε μπορείς να το φέρεις να στο υπογράψουμε εκεί.

κάνετε λάθος και οι δύο ο Βανέλλης είναι μόλις 20 χρονών, παιδαρέλι

gamoto, το έχασα αυτό, αλλά θα το βρω στη Σαλονίκη! Κάπου είδα μια φωτογραφία του Βασίλη με κάποιον φίλο του και επειδή μου άρεσαν οι φάτσες τους, είπα να κάνω κάτι

Πιστεύω πως το ασπρόμαυρο σχέδιο, με μαύρο μελάνι, χωρίς γκρίζους τόνους, ράστερ, λαζούρες, ακουαρέλες κλπ. είναι πολύ, πολύ δύσκολο. Αν και έχει πολύ καιρό που δεν έχω πιάσει να διαβάσω Κόναν, υπήρχαν κατά καιρούς σχεδιαστές του Κόναν που ήταν πολύ σούπερ στα μελάνια. Επίσης, Πέτρο, αν θέλεις να δεις μελάνια που σκοτώνουν από ποικιλία γραμμών, εντάσεις, ποιότητες και τόνους μόνο με γραμμοσκίαση νομίζω ότι ο Sergio Toppi είναι απλά θεός!!! Δες επίσης πως χρησιμοποιεί τα λευκά στη σελίδα του. Αν και έχει απίστευτες λεπτομέρειες στα σχέδιά του και βαρυφορτωμένα όσο δεν πάει μερικές φορές και όμως είναι τόσο μάστορας που η οργάνωση της σελίδας του δείχνει τελικά ανάλαφρη και τελείως απελευθερωμένη, από καρέ που μπλοκάρουν τα μεγάλα του σχέδια και τις φιγούρες του. Έπεσα τυχαία πάνω σε ένα ελληνικό φόρουμε που είχε θέμα για τον Τoppi, έχει πολλές εικόνες του, αξίζει να το δείτε έχει όλες του τις ιστορίες που δημοσιεύτηκαν στη Βαβέλ!!! http://www.esoterica...p?TOPIC_ID=9001

Πέτρο, μία τελευταία παρατήρηση και σ' αφήνω στην ησυχία σου. Μην ξεχνάς ότι κόμικς σημαίνει αφήγηση, κόμικς δεν είναι ωραίες εικόνες που τις αραδιάζεις όπως να 'ναι δίπλα-δίπλα, χρειάζεται σενάριο και σκηνοθεσία (καλά, ας μη μου αραδιάσετε τώρα εκατό παραδείγματα παρανοϊκών, ανισόρροπων και συνειρμικών κόμικς, το ξέρω υπάρχουν και τέτοια ) Αν κάνεις ένα κόμικς που αφηγείται μια ιστορία παντελώς ακατανόητη από τον αναγνώστη ή όπως διαπιστώνεις στη συγκεκριμένη ιστορία άλλα κατανοώ εγώ, άλλα κάποιος άλλος, άλλα ήθελες να κάνεις εσύ, ο δημιουργός, άλλα τελικά έκανες κι εσύ άλλα απ' αυτά που σκεφτόσουν και στο τέλος όλοι καταλάβαμε διαφορετικά πράματα, αλλά δεν βγαίνει στο χαρτί η "ιστορία" του κόμικς, ε τότε μάλλον υπάρχει πρόβλημα στη συγκεκριμένη αφήγηση και στο συγκεκριμένο κόμικς.

όπως βλέπεις, Πέτρο, δημιουργείται τόσο μπλέξιμο σε μόνο δύο σελίδες, αφού ο figolfin βλέπει ότι υπάρχει και δεύτερος ιππέας που σπεύδει να βοηθήσει τον πρώτο. Όσο για το δεύτερο πολύ κοντινό πλάνο, επιμένω ότι είναι ατυχές, γιατί δεν υπάρχει συνάφεια με το πρώτο καρέ. Αν μετά το πρώτο καρέ ακολουθούσε ένα καρέ όπου θα ο αγριωπός τύπος θα παρατηρούσε από κάποια γωνία σε κάποιο ψηλό σημείο ή και στο ίδιο ύψος αυτόν που πλησιάζει και μετά γυρνούσε η κάμερα και βλέπαμε το κοντινό που έχει σχεδιάσει ο Πέτρος, τότε θα είχε κάποιο νόημα ύπαρξης, αλλά τώρα δεν κολλάει, δυστυχώς υπάρχει ασυνέχεια και ασυνέπεια. Επιπλέον, θα μπορούσε να το εκλάβει κανείς ως κοντινό αυτουνού που προχωράει, κάτι που στη συνέχεια αποδεικνύεται ότι δεν είναι.

Ας κάνω μερικά σχόλια για το κόμικς: Πρώτη σελίδα τα στοιχεία 1ο καρέ μια φιγούρα (Α) περπατάει σε κάποιον χώρο 2ο καρέ βλέπουμε ένα κοντινό πλάνο κάποιου χαρακτήρα (Β) 3ο καρέ εμφανίζεται από μπροστά ο Α χαρακτήρας 4ο καρέ ένα πολύ κοντινό σε ένα χέρι 5ο καρέ ένας άλλος χαρακτήρας-ιππέας, ο Β εμφανίζεται σε απροσδιόριστο χώρο Νομίζω πως υπάρχει ένα προβληματάκι αφήγησης, αφενός γιατί στο δεύτερο καρέ βλέπουμε το κοντινό ενός προσώπου χωρίς να ξέρουμε πού βρισκόμαστε, άρα το δεύτερο καρέ είναι αποπροσανατολιστικό για τον αναγνώστη. Πρέπει να πάμε στη δεύτερη σελίδα για να καταλάβουμε ότι ο Β-ιππέας είναι μέσα σ' αυτή την πηγή-κολυμβήθρα, αυτό έπρεπε να το αντιληφθεί ο αναγνώστης από το τελευταίο καρέ της πρώτης σελίδας, με κάποιο σχεδιαστικό τέχνασμα Στη δεύτερη σελίδα είναι σαφώς κατανοητή η δράση στα 4 καρέ, αν και στο 3 δεν πολυφαίνεται τι γίνεται, ο Β-ιππέας σκαρφαλώνει γραπωμένος στο δάχτυλο του άλλου; Στα τελευταία καρέ καταργείς την κλίμακα που εσύ δημιούργησες τεράστιος ο ένας/ελάχιστος ο άλλος, γιατί στο πρότελευταίο καρέ ο ιππέας και ο άλλος φαίνονται στο ίδιο μέγεθος...

Για να ξεκαθαρίσω κάτι, όταν μίλησα για ανορθογραφία δεν αναφερόμουν σε ανθρώπους που δεν έχουν πάει στο σχολείο ή έχουν πάει δύο τάξεις πριν από 40 χρόνια και δεν έχουν γράψει τίποτε άλλο στη ζωή τους, πέρα από την υπογραφή τους στην αστυνομική τους ταυτότητα. Η κοπελίτσα, όμως, η οποία, όπως περιέγραψα στο περιστατικό παραπάνω, έγραψε τη λέξη "και" ως "κε", και επίσης απάντησε με απίστευτη αυθάδεια ή και χωρίς να απαντούσε με θράσος, "ναι, είμαι φοιτήτρια" πάλι στο ίδιο συμπέρασμα θα κατέληγα: ότι ήταν ένα άτομο που γράφει στ' @@ του ένα μεγάλο κομμάτι που αφορά τη γραπτή επικοινωνία των ανθρώπων. Αντίστοιχα, δυστυχώς ή ευτυχώς, ας το κρίνει κάποιος άλλος, ο Petroos που γράφει ό,τι να 'ναι, όπως να 'ναι, αν και θέλει να επικοινωνήσει με μια κοινότητα ανθρώπων, με τον τρόπο που γράφει δυσχεραίνει αυτή την επικοινωνία. Προσωπικά δυσκολεύομαι να κατανοήσω ένα κείμενο διαβάζοντας "κήνιση, μηκροαλαγές, αστειέυομε". Γιατί, μου δηλώνουν ότι πρόκειται για κάποιο πρόσωπο που, τουλάχιστον, αδιαφορεί για το γραπτό λόγο και αγνοεί βασικά στοιχεία της μητρικής του γλώσσας (εφόσον είναι μητρική του και εφόσον έχει πάει στο ελληνικό σχολείο) και όλα αυτά θέλοντας να χρησιμοποιήσει τον λόγο και δημιουργικά, κάνοντας ιστορίες κόμικς. Μπορεί να είναι δικό μου κόλλημα και κανενός άλλου, αλλά έχω δικαίωμα να εκφράσω, νομίζω, την άποψη μου. Κε γοια να μιν ςασ προίζο τω σταματάο εδό. Καλώ βράδη

Δυστυχώς η γλώσσα (προφορική και γραπτή) είναι μεγάλη καρακαλτάκα και σε προδίδει διαρκώς. Δέχομαι φυσικά την ανορθογραφία του δυσλεκτικού και αυτουνού που έχει μεγαλώσει στο εξωτερικό και δεν έχει μητρική του γλώσσα την ελληνική κτλ, κτλ, αλλά δυσκολεύομαι να αποδεχτώ την ανορθογραφία αυτούνου που έχει πάει στο ελληνικό σχολείο και γράφει "ανέβικα πάνο στο πατάρη". Και για να αναφέρω ένα παράδειγμα: προ μηνών βρέθηκα στο ταχυδρομείο και μπροστά μου ήταν δύο πανέμορφες εικοσάρες κοπελίτσες οι οποίες ήθελαν να στείλουν ένα δέμα στην Κύπρο και ακούω τον προϊστάμενο να διαβάζει τη διεύθυνση που είχαν γράψει οι κοπέλες και αναρωτήθηκα "μα τι διαβάζει τώρα ο τύπος;;;". Στη συνέχεια ο υπάλληλος ρώτησε τη μία κοπέλα: "κοπελιά, έχεις πάει στο σχολείο;" και αυτή θιγμένη με έντονο θρασύτατο ύφος απάντησε "μα φυσικά είμαι φοιτήτρια!!!" (ελπίζω να μην είναι και φοιτήτρια φιλολογίας). Λοιπόν τι είχε γράψει η κοπέλα στη διεύθυνση παραλήπτη, την είδα με τα μάτια μου: "άννας μαρία κε λεμέσου γωνία". Πείτε μου εσείς τι συμπέρασμα βγάζετε απ' αυτό;

Petroos, μια-δυο παρατηρήσεις, αν μου επιτρέπεις, γιατί όπως λες στην αρχή "η κριτική είναι καλοδεχούμενη", αλλά στο τέλος, καταλαβαίνω από τα λεγόμενά σου ότι δεν θέλεις και να σε πολυζαλίζουν εδώ μέσα. Τύπωσε σε οποιονδήποτε εκτυπωτή στο σπίτι σου ή σε οποιοδήποτε μαγαζί έχει lazer εκτυπωτή της προκοπής, θα διαπιστώσεις ότι τίποτα απολύτως από αυτά που έχεις κάνει δεν θα φαίνεται. Μην μπλέκεις αυτό που βλέπεις στην οθόνη με αυτό που βγάζει ένας εκτυπωτής, στην οθόνη θα σου φαίνονται όλα πολύ ωραία και όπως τα θέλεις στην πραγματικότητα θα βγαίνει μία μαύρη λάσπη με κάποιες μπλε και κόκκινες αποχρώσεις. Το μαύρο σου στη δεύτερη σελίδα φτάνει σε ποσοστά τετραχρωμίας αθροιστικά το 330, οι όφσετ μηχανές στο τυπογραφείο τυπώνουν μέχρι 250 (δηλαδή κάτι σαν c 80 m 35 y 35 k100), δηλαδή πουθενά δεν πρόκειται να τυπωθεί αυτό που έχεις σχεδιάσει. Όσον αφορά την ανορθογραφία σου, για να το πω όσο πιο ελαφρά και ανώδυνα μπορώ, έχε υπ' όψη σου ότι δείχνει και κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς σου είτε εσύ το αντιλαμβάνεσαι είτε όχι...

Μόλις κυκλοφόρησε http://www.toposbook...ils.php?nid=206

Είχα πάθει μεγάλη ζημιά μ' αυτή τη σειρά, όταν τη πρωτοδιάβασα το '92. Δεν ξέρω αν έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, αλλά οι μη-γαλλόφωνοι χάνετε ένα αριστούργημα των κόμικς.

Mandrake, πλάκα μας κάνεις τι είναι αυτά που γράφεις!!!!!!!;;;;;;;; Τις σειρές με τα cd που αναφέρεις τις έχει επιμεληθεί ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΝΑΔΗΣ, ο οποίος ζει και βασιλεύει, και ΟΧΙ ο ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΟΥΝΑΔΗΣ συνθέτης που ζούσε για πολλά χρόνια στη Γερμανία όπου και απεβίωσε.

Ελπίζω να μη γίνομαι πολύ κουραστικός με τις παρατηρήσεις μου, αλλά χωρίς να έχω διαβάσει τις σελίδες μου φαίνονται ολίγον προβληματικές και ασυνεπείς με τον εαυτό τους... Τα σχέδια, ακόμη και χωρίς το κείμενο πρέπει να αφηγούνται την ιστορία σου. Νομίζω ότι χάνεις κάπου τη χωροχρονική συνέχεια στις σελίδες σου. Εμφανίζονται φιγούρες και εξαφανίζονται χωρίς λόγο, ας πούμε στην τελευταία σελίδα βλέπουμε τον τύπο με το παπιόν και πίσω του τρεις μασκαράδες, στο διπλανό καρέ βλέπουμε δύο άλλους μασκαράδες, πού ήταν αυτοί στο πρώτο καρέ; Πώς εμφανίστηκαν στο δεύτερο καρέ; Αντίστοιχα στη Β03 από τη σκηνή του δρόμου όπου είναι ο τύπος με το καπέλο και περνάει μπροστά από τον καραμπινιέρο, βλέπουμε μετά ένα καρέ με κάποια πρόσωπα και στο διπλανό καρέ μπαίνουμε μέσα σε μία έκθεση όπου έχουμε τελείως άλλους πρωταγωνιστές, εδώ εμένα ως αναγνώστη με μπέρδεψες...

https://sites.google...-representation Το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου διοργανώνει την Πρώτη Επιστημονική Συνάντηση ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011 στις 10 πμ στο Καφέ-Αναγνωστήριο ΟΚΤΑΝΑ. Πρόγραμμα Πρώτη Επιστημονική Συνάντηση Κόμικς και Λογοτεχνία Λευκωσία, 10 Δεκεμβρίου 2011 10:00-10:15 Χαιρετισμός από τον Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου, Γιώργο Καζαμία - Έναρξη εργασιών της συνάντησης 10:15-10:45 Εύη Σαμπανίκου (Πανεπιστήμιο Αιγαίου) Κόμικς και λογοτεχνία στην Ευρώπη 10:45-11:15 Συζήτηση - Διάλειμμα για καφέ 11:15-11:45 Σίμος Ρετάλης (Πανεπιστήμιο Πειραιώς) Οι μαθητές γίνονται δημιουργοί διαδραστικών κόμικς: η προσέγγιση Educomics 11:45-12:15 Πέτρος Γεωργιακάκης (Interactive Technologies for Art & Education και Πανεπιστήμιο Πειραιώς) ComicLab, ένα δημοκρατικό εργαλείο για την παραγωγή ψηφιακών υπερμεσικών κόμικς 12:15-12:35 Τάσος Α. Καπλάνης (Πανεπιστήμιο Κύπρου) Κόμικς και λογοτεχνία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση: ένα δημιουργικό παράδειγμα από την Κύπρο 12:35-12:45 Παρέμβαση: Αφροδίτη Αθανασοπούλου (Πανεπιστήμιο Κύπρου) Κόμικς και λογοτεχνία στα νέα Αναλυτικά Προγράμματα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στην Κύπρο 12:45-13:15 Συζήτηση 13:15-13:55 Δημήτρης Βανέλλης και Θανάσης Πέτρου (Αθήνα) Από τη σκοπιά του δημιουργού: η μεταφορά διηγημάτων του Δημοσθένη Βουτυρά σε κόμικς 13:55-14:15 Συζήτηση και υπογραφή βιβλίων από τους δημιουργούς 14:15 Λήξη εργασιών της συνάντησης

ε κάποια στιγμή, το παίρνεις απόφαση ότι το κόμικς που έκανες, αξίζει και το δείχνεις σ' έναν εκδότη και βλέπεις αν θα φας τα μούτρα σου ή αν αρέσει

μικρή παρατήρηση, γιατί φοβήθηκες τις πτυχές στο σεντόνι στο τελικό σου σχέδιο; Ή σχεδίασε τες με το μολύβι και βάλε ένα πλακάτο χρώμα μπλε ή σχεδίασέ τες με το χρώμα κατευθείαν στο φώτοσοπ. Τώρα έκανες κάποιες αβέβαιες γραμμές που μοιάζουν σα ρίζες πάνω στο σεντόνι και τις άφησες ατελείωτες.

ωραία είναι και η ταινία, απλώς το τέλος της είναι άσχετο με το κόμικς

είναι λίγο ανέκδοτο η σειρά... ξεκίνησε και πάλι με μια φοβερή φάση και κατέληξε να σέρνεται, να σέρνεται, να σέρνεται, να... νομίζω πως η σειρά κάνει ότι μπορεί για να χάσει το ενδιαφέρον της

νομίζω πως είναι καλύτερο να κάνεις 5-6, όσα χρειάζεται τέλος πάντων, προσχέδια της σύνθεσης του εξωφύλλου με πολύ αδρές γραμμές και σε μικρό μέγεθος και αφού καταλήξεις στη σύνθεση, να κάνεις το τελικό σου σχέδιο. Μη δαπανάς τον κόπο σου δουλεύοντας ένα σχέδιο, όπως έκανες με τόσες λεπτομέρειες, και τελικά μένει στο ράφι γιατί έχει π.χ. πρόβλημα στην προοπτική, αυτό λύσε το στα προσχέδια. Εντάξει, ποτέ δεν πάει τζάμπα ο κόπος όταν κάνεις ένα σχέδιο, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι περιττός ως ένα βαθμό.

Ελπίζω να μη σε πρήζουμε πολύ αλλά έκανα ένα στήσιμο πολύ πρόχειρο, γιατί νομίζω ότι κάπως έτσι μοιάζει πιο πολύ με εξώφυλλο, δίνει βάση στον ήρωα της ιστορίας σου, ξεχωρίζει και δείχνει την προσωπικότητα του χαρακτήρα, γιατί το δικό σου μου φαίνεται λίγο φλύαρο και χωρίς σημείο εστίασης (μη λαμβάνεις υπόψη τον τίτλο, τη γραμματοσειρά και τα χρώματα, απλώς το στήσιμο δες)

Αυτό δεν μπορεί να συμβεί με το multiply, για την ακρίβεια δεν μπορεί να συμβεί με κανένα mode, όταν δουλεύεις με μολύβια, φαντάσου ότι το multiply είναι μία πλαστική διαφάνεια μπλε, κίτρινη, κόκκινη οποιουδήποτε χρώματος που τη βάζεις πάνω από ένα σχέδιό σου στο χαρτί, ό,τι χρώμα είναι η διαφάνεια θα φαίνεται και το σχέδιό σου, από γκρίζο-μαύρο με μπλε διαφάνεια από πάνω του θα μπλεδίσει, με κίτρινο θα κιτρινίσει κ.ο.κ. Για να καταλάβεις τις ομάδες των layers η πρώτη (multiply κτλ.) επηρεάζει τα σκούρα χρώματα, η δεύτερη τα λευκά (lighten) και η τρίτη τη φωτεινότητα των χρωματών (overlay) τα υπόλοιπα κάνουν κατά μόνας μοναδικές λειτουργίες (color, hue, saturation, difference) Επισυνάπτω ένα αρχειάκι για να δεις τη διαφορά σε κάποια modes που μπορεί να χρησιμοποιήσεις (έχω χρησιμοποιήσει την ίδια μπλε απόχρωση σε όλα τα καρέ)

δεν είναι σε χαμηλό opacity το layer είναι 100%. Το χρώμα δεν συμπίπτει με το περίγραμμα από μόνο του. Πρέπει να πάρεις το lasso tool (shortcut L) και να κάνεις μια μάσκα γύρω από το κομμάτι του σχεδίου σου που θέλεις να γεμίσεις με χρώμα. Δημιουργείς μετά ένα δεύτερο layer πάνω από το background (το σχέδιό σου παραμένει σε normal mode) που θα είναι σε multiply, δηλαδή διαφανές, και εκεί γεμίζεις με χρώμα τη μάσκα που έχεις κάνει, πατάς μετά control+d (δηλαδή deselect) και συνεχίζεις να μασκάρεις το επόμενο κομμάτι του σχεδίου κ.ο.κ. Θέλει κάποια ώρα για να μασκάρεις όλο σου το σχέδιο και να μην έχει κενά και τρύπες. Νομίζω είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιείς το polygonal lasso tool (θα εμφανιστεί όταν κλικάρεις πάνω στο lasso και κρατήσεις πατημένο το αριστερό κλικ του ποντικιού). Όταν δεις ότι κάποιο σημείο που ήθελες να το επιλέξεις σου ξέφυγε, με επιλεγμένο πάντα το lasso, πατάς shift και επιλέγεις και αυτό το σημείο που ξέφυγε, αντίθετα αν επέλεξες και κάποιο σημείο που δεν ήθελες με το lasso πατώντας ταυτόχρονα το alt ξεμασκάρεις το σημείο που δεν θέλεις. Στην πράξη είναι πιο εύκολα από ότι στην περιγραφή...