alagt17

Ανέβηκε σήμερα στο Blue White. Ο τίτλος: L' adventure des super heros Αντιγράφω από την περιγραφή του τορρεντ: Ο Σούπερμαν, ο Σπάιντερμαν, ο Μπάτμαν, ο Χουλκ, ο Κάπτεν Αμέρικα…Όλοι οι μυθικοί ήρωες γεννημένοι απ’τους ιδιοφυείς αμερικανούς σχεδιαστές, ανθρωποειδή που υποφέρουν από τις νευρώσεις των μοντέρνων καιρών, και γεννημένοι ανάμεσα στη μεγάλη απογοήτευση και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αντικατοπτρίζουν τους φόβους, τις υπερβολές, αλλά και τα αμερικάνικα ιδεώδη. Συμβαδίζοντας με μια Αμερική η οποία παλεύει το Κακό (το ναζισμό, τον κομμουνισμό) θα αποκαλύψουν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 60 την απογοήτευση μιας νεότητας απέναντι στις κοινωνικές αλλαγές. Μέσα από πολυάριθμα αποσπάσματα κόμικ, κινουμένων σχεδίων, μεγάλων μήκους ταινιών (Σπάιντερμαν, Μπάτμαν…) και χάριν στις μαρτυρίες αρκετών δημιουργών –σεναριογράφων, σχεδιαστών, παραγωγών, σκηνοθετών…- το ντοκιμαντέρ αυτό μας οδηγεί να ξαναζήσουμε τις περιπέτειες των σούπερ ηρώων καθώς επίσης και την πραγματικότητα της εποχής. Παραγωγή:Γαλλίας Σκηνοθέτης: Μισέλ Βιοτ

Η όγδοη εκπομπή με τον γνωστό και μη εξαιρεταίο Ανδρέα Πετρουλάκη

Χα...έτσι περίμενα και εγώ να παραλάβω τις "Φάλαγγες" Υπήρξα άλλωστε ο πρόδρομος των δωροληπτών :gold:

Φίλε Νίκο είτε δώσουν εξηγήσεις είτε όχι το ίδιο είναι. Πάει ο καιρός που ο καλλιτέχνης ήταν και ο απόλυτος αναλυτής στο έργο του. Σήμερα η γνώμη και οι αναλύσεις του για το έργο του μετράνε βέβαια κατά προτεραιότητα αλλά δεν έχουμε και την υποχρέωση να τις υιοθετήσουμε. Για να χρησιμοποιήσω μια αναλογία: πόσο υπεύθυνοι είμαστε για τη μορφή, το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά των παιδιών μας; Ανεξάρτητα από τις προθέσεις μας, όταν το παιδί μεγαλώνει εξελίσσεται σε κάτι τελείως διαφορετικό. Τα καλλιτεχνικό έργο ως αποτέλεσμα αυτονομείται από τον καλλιτέχνη, έχει πια το δικό του δρόμο, ό,τι και να λέει ο καλλιτέχνης. Μετά τον καλλιτέχνη παίρνει τη σκυτάλη ο θεατής/ακροατής/αναγνώστης. Αυτός δίνει πια τις ερμηνείες (αρκεί να μην είναι αυθαίρετες - υποκειμενικές είναι ούτως ή άλλως, αυθαίρετες όμως δεν μπορεί να είναι). Αν το καλλιτεχνικό έργο ήταν φόνος τότε: αρχικά ο δολοφόνος ήταν ο καλλιτέχνης, μετά έφταιγε η ζωή του, η κοινωνία, ο ταραγμένος ψυχικός του κόσμος, αργότερα φταίγαν τα άλλα καλλιτεχνικά έργα (που τον παρέσυραν στο έγκλημα). Τώρα πια ένοχος είναι ο θεατής/ακροατής/αναγνώστης. Περιμένω να δω μια θεωρία όπου ο ένοχος θα είναι το ίδιο το έργο (Θεωρία της αυτοκτονίας)

Δηλαδή ρε Χάρι να υποθέσω οτι τα στριπάκια είναι για τα θηρία αλλά το στόρυ για παράσημο; ΟΚ..don't expect me to buy it...αλλά αφήνω ένα περιθώριο λάθους. Πάντως με 2,5 ευρώ αγόρασα τη Μικρή Λουλού για την κόρη μου και γέλασα με την ψυχή μου με τα παθήματα του Τάμπυ...κόμικ του 1935. Μπορεί βέβαια να είναι και κάποιος λανθάνων παλιμπαιδισμός...ένα ψυχίατρος στο φόρουμ θα βοηθούσε πολύ

Τώρα ρε Νίκο, πες οτι είμαι μακριά και χάνω επεισόδια, πες οτι είμαι ολίγον τι παππούς και συντηρητικός αλλά.... ...αλλά υπάρχει άνθρωπος τόσο πυρπολημένος που θα έβρισκε αστεία (όχι βέβαια έξυπνα...) τα "αστεία" του 3ου ή του 5ου εξώφυλλου; μα ούτε στα δεκατρία δε θα γέλούσα με τέτοιες κρυόκωλες ατάκες. Πεστε μου ρε παιδιά πως μπορώ να ταυτιστώ με τα όσα διαδραματίζονται εκεί ή έστω ανεβάστε κάποιες πιο χαρακτηριστικές σελίδες μπας και δούμε φως...δε ζητώ και καλά το σούπερ νόημα αλλά όσα διάβασα είναι επιεικώς ηλίθια...

Να αυτοπυρποληθεί; ΟΧΙ βέβαια...έχει να λογοδοτήσει για τις πράξεις του σε λαϊκό δικαστήριο! Χάρες θα του κάνουμε τώρα; Άσε που υπάρχουν και οι οπαδοί του που θα τον ηρωοποιήσουν κιόλας. Όχι λοιπόν. Λαϊκό Δικαστήριο..μια καθαρή δίκη με πρόεδρο εμένα, εισαγγελέα τον Argail, συνήγορο τον Germ ενόρκους τους NickDeli, Louis και Sneaker...τίμια πράγματα

Έβδομη εκπομπή με αφιέρωμα στον μεγάλο Γιαννη ΛΟΓΟθέτη

Ήμουν έτοιμος να καταγγείλω την ταρτουφική και υποκριτική στάση της Δ.Ο που αρνείται από σεμνοτυφία τη μελέτη των ερωτικών κόμικ, καταπιέζοντας τις ερωτικές ανάγκες των εργαζομένων. Τώρα που δημιουργήθηκε η κοινότητα θα καταγγείλω...(τι θα καταγγείλω; έλα ντε....)...α, ναι, θα καταγγείλω την πολιτική του '"άρτος και θεάματα" που ακολουθεί η επαίσχυντη Δ.Ο για να αποβλακώσει τους εργαζόμενους με τσόντες (και καλά τέχνη) και να τους αποπροσανατολίσει από τα καθημερινά πιεστικά τους προβλήματα στο χώρο της εργασίας τους. Επιπλέον θα καταγγείλω την αναισθησία της Δ.Ο που δημιουργεί ενότητα τσόντας ενώ κυκλοφορούν ανήλικοι στο φόρουμ. Πως; είπε ο Valt οτι θα μπανάρει όποιον ανήλικο δει να μπαίνει εκεί; Αίσχος....μας παρακολουθούν (δήθεν για το καλό μας) και περιορίζουν με το πρόσχημα της ευπρέπειας το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης και της ελευθερίας του λόγου (δήθεν να περιοριστούν οι βωμολοχίες) (την πάτησες Valt....από τη στιγμή που δημιούργησες τέτοια ενότητα θα έχω δουλειά για καιρό...και είχα πέσει σε βαρεμάρα τελευταία)

Τα αμερικάνικα κόμικ φταίνε. Και το είχα πει: άμα διαβάζεις συνέχεια για ήρωες με κολάν στο τέλος σου το κολάν το χούι και αρχίζεις...κάτι τσαντούλες, κανένα κραγιονάκι και μετά...την τίναξες την αχλαδιά. Για να συμμαζευτούμε λίγο...μας βλέπουν και δεκάχρονοι, μην ξεχνιόμαστε

Αχαριστία...Αγνωμοσύνη...Μιζέρια... Μόνο ο global θα παρουσίαζε τα πλεονεκτήματα του φόρουμ ως μειονεκτήματα. Διότι: 1. ...άδειος τραπεζικός λογαριασμός...ο οικογενειακός φυσικά (γιατί ένας άνθρωπός μου που δουλεύει στην Banco Real del Uruguay κάτι άλλο μου είπε τις προάλλες.... ) 2. ...στα πρόθυρα του διαζυγίου. Και που είναι το κακό; Δηλαδή σκόπευες να μείνεις δια βίου με την ίδια γυναίκα; Και επιπλέον θα γλυτώσεις και ένα σωρό έξοδα....θα μπορείς να διαβάζεις και περισσότερα κόμικ... Και τέλος: Νομίζω οτι χωρίς τον Valt δεν θα σε ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας σου.Ενώ τώρα είσαι Μέγας Ιεροεξεταστής, διάσημος και φοβερός....και γκρινιάζεις για λεφτά και γυναίκα....πουάχ...

Τα συγχαρητήριά μου και το καθιερωμένο εικαστικό μου σχόλιο

Εξαιρετικά! Μπράβο! Ορίστε ρε κακόγλωσσοι που λέω καλές κουβέντες όταν πρόκειται για κάτι καλόγουστο. Τα Στρουμφ είναι κοινής αποδοχής άλλωστε.

Και ο Σπύρος Ορνεράκης στην έκτη εκπομπή. Σπεύσατε.

Λοιπόν: Potere Operaio (POTOP): εδώ Partito Armato = BR ή Brigate Rosse (αν και οι διακλαδώσεις των ΒR είναι περισσότερες από εκατό) FARO =Fronte Armato Rivoluzionario Organizzato): εδώ (δυστυχώς ιταλικά) Lavoro Illegale (LI): εδώ και μία βιβλιοκριτική για ένα ενδιαφέρον βιβλίο

Δείτε εδώ τις "Πόλεις του Πιθανού" (Les portes du possible) από τους θεϊκούς Schuiten & Peeters Πως; δεν ξέρετε γαλλικά; Ούτε εγώ...αλλά η εικόνα μιλά μόνη της. Και μετά άντε να γυρίσεις στα υπερηρωϊκά....

Δε φτάναν τα παπιά στο φόρουμ, να και τα γατιά στο RS...πρήχτηκα προχθές να καταλάβω πώς δουλεύει.

Πρόκειται για μια μεγάλη αλήθεια...όσον αφορά το δεύτερο μέρος της παρατήρησης. Γιατί οι εκβιασμοί ξεκίνησαν ΑΦΟΥ μπήκαμε στο φόρουμ (γι'αυτό και ιδρύθηκε το Κ.Ε.Γ άλλωστε) Α, και από p0rn...μέχρι το βρακί της μικρής Λουλούς και τίποτα άλλο.

Dust cover πρώτης έκδοσης Εξώφυλλο Β' έκδοσης Εξώφυλλο Γ' έκδοσης Η πρώτη εμφάνιση του Corto Maltese, του γνωστού τυχοδιώκτη ναυτικού συντελείται ανάμεσα Οκτ. 1913 με Ιαν.1915. Βρίσκεται στην υπηρεσία ενός διάσημου πειρατή, του "Καλόγερου" (Monk) που ελέγχει μεγάλο τμήμα του χώρου γύρω από τη Ν.Γουίνέα (με επίκεντρο τη περιοχή ανάμεσα στη Θάλασσα Βίσμαρκ και τα νησιά του Σολομώντα). Μαζί του πρωτοεμφανίζεται και ο επίσης γνωστός όσο και αδίστακτος (ψιλοπαρανοϊκός κατ'έμέ) Ρασπούτιν, το αρνητικό αντίστοιχο το Corto. O "Καλόγερος" προμηθεύει με κάρβουνο τις γερμανικές μονάδες στόλου της περιοχής (που προετοιμάζεται για τον επερχόμενο πόλεμο) και θησαυρίζει. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν το πλοιάριο του Ρασπούτιν μαζεύει δύο ναυαγούς...και σε λίγο τον ίδιο τον Corto σε μια κάπως άβολη κατάσταση. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Με φόντο την έναρξη του Α΄Π.Π ο Pratt χτίζει μια γραφική νουβέλλα (ο όρος συζητήσιμος) που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ιστορίες του Τζ. Κόνραντ ("Ο νέγρος του Νάρκισσου", "Λόρδος Τζιμ", "Τυφώνας", "Νοστρόμο") ή του Χ. Μέλβιλ ("Μόμπυ Ντικ") ή του Ντ. Ντεφόε ("Ροβινσων Κρούσος") ή και του Ρ.Λ. Στήβενσον ("Το νησί των θησαυρών") Ο Pratt, γνωστός βιβλιοφάγος, συνομιλεί αρκετές φορές στο έργο του, περισσότερο ή λιγότερο, με τους προηγούμενους. Πέρα από αυτό, το έργο έχει τα πάντα όσα θα ζητούσε κανείς από μια εξωτική περιπέτεια: ανατροπές, συνωμοσίες και ίντριγκες, πειρατές, ανθρωποφάγους, Άγγλους, Γερμανούς, Ιάπωνες, φοβερά μυστικά και σοφούς καρχαρίες. Και δράση. Συνεχή και ατελείωτη δράση. Και μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια. Στολές, όπλα, πλοία, χάρτες, τα πάντα είναι προσεγμένα και όσο γίνεται ακριβή. Το ίδιο ισχύει και με το χρόνο που διαδραματίζονται τα γεγονότα - μόνιμο πρόβλημα στους περισσότερους συγγραφείς. Το σχέδιο πάλι, χωρίς να είναι και το πλέον εντυπωσιακό, δεν υστερεί (γενικά έχω κάποιες ενστάσεις στο σχέδιο του Pratt αλλά όχι να το κάνω και θέμα). Συνολικά μια εξαιρετική ιστορία για όσους τη βρίσκουν ακόμη με πειρατές και μακρινές θάλασσες (εγώ πρώτος) Χρωστούσα αυτή την παρουσίαση. Το γιατί υπάρχει εδώ Πως; Δεν πιστεύετε στη μοίρα; Ούτε και ο Κόρτο πίστευε...αλλά καλού κακού φρόντισε να μεγαλώσει τη γραμμή της ζωής στην παλάμη του... Η έκδοση περιλαμβάνει και πέντε σελίδων συνέντευξη στον Κλωντ Μολιτερνί. === έξτρα από 2 γαλλικές εκδόσες αυτού του κόμικ Mpalanta Almyrhs Ualassas extras.cbr Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους ramirez, constantinople & Pantheon.

Και άλλες τόσες που θα το δεις με το μωρό ξανά Εγώ πάντως το βλέπω ακόμα χαλαρά.

Τέλος πάντων...1700 κάτοικοι - 27η θέση (αλλά ως το βράδυ επιφυλάσσομαι...ίσως 26η αλλά και πάλι αυτοί κλέβουν ρε γ@$%&ο)

Ε, όχι πια...οι κλοπές συνεχίζονται. Εν μία νυκτί η mermedia ανέβηκε δυο θέσεις πάνω και πάνω από 200 κατοίκους. Αν θέλετε πρωταθλητισμό να μου βρείτε ντόπες. Αλλιώς σε κανένα χρόνο θα φτάσουμε την 20η θέη.

Έλα δε θέλω κινδυνολογίες. 1611 κάτοικοι και σταθερά 26η θέση...πάμε γερά.

Πέμπτη εκπομπή και....Γιάννης Καλαϊτζής!!! Προβλέπεται ρεκόρ downloading....

Σήμερα διάβασα το 2ο: "Σέρλοκ Χολμς και η Λέσχη των Ακραίων Σπορ". Το βρήκα πολύ διασκεδαστικό και αξιόλογο. Βάζω στη λίστα όλη τη σειρά.