zade

Παρατηρώντας την μέχρι τώρα πορεία του Thescon και τους καλεσμένους κάθε χρονιάς , έχω την αίσθηση ότι χτίζει το πιο ισοροπημένο προφίλ από όλα τα con. Κανένας δεν θα μείνει παραπονεμένος. Και ο Ντισνεϊκός και ο Υπερηρωϊκός και ο Ευρωπαίος. Πέραν του ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα Αθναϊκά Con (ειδικά το παλιό καλό και κουρασμένο comicdom-con) μάλλον τα Αθηναϊκά con πρέπει να συμβουλευτούν και να δουν πως το κάνουν εκεί πάνω στην Θεσσαλονίκη. Μπράβο παιδιά, συνεχίστε έτσι. Υ.Γ: Για τον εαυτό μου. Κάποια στιγμή πρέπει να κάνω μια σκιαγράφηση του προφίλ κάθε con. Απλά πρέπει να περάσει και το Athenscon την τρίτη του χρονιά για να έχουμε πιο εμπεριστατωμένη άποψη.

Αυτό το φόρουμ δεν θα σταματήσει να με εκπλήσσει. Ποτέ.

Best irish post ever ?

Το είδα κι εγώ. Για μένα το μεγαλύτερο πρόβλημα , είναι αυτό που αναφέρε και ο Lord Μakro. Δηλαδή όχι ακριβώς το συγκεκριμένο, αλλά αυτό το παράδειγμα που αναφέρει είναι πολύ χαρακτηριστικό του τι συμβαίνει στην ταινία. Προσπαθεί πάρα πολύ να γειώσει τον χαρακτήρα στην πραγματικότητα, σε σημείο που κάπου το χάνει και οι λογικές ανακολουθίες και οι τρύπες σου αποσπούν την προσοχή από το συμβαίνει. Δηλαδή αντί να δώσεις σημασία στο πως εξελίσσεται η πλοκή, κολλάς σε κάποια συμβάντα που απλά δεν βγάζουν νόημα με αποτέλεσμα να χαλαέι η όλη ροή . Γενικά δεν ήταν άσχημο, αλλά δεν μπορείς να κάνεις το Μπάτμαν Begins με ήρωα τον Γούλβεριν. Απλά δεν γίνεται. Στον έναν δουλεύει γιατί στην τελική είναι ένας άνθρωπος που με τρομακτική πειθαρχία και μετά από άπειρο χρόνο έγινε αυτός που έγινε. Ο άλλος, όσο "βαθύς" και να είναι, τελικά είναι ένας που θεραπεύεται γρήγορα και έχει νύχια από αδαμάντιο. Ε όσο να ναι, δεν είναι το ίδιο... Νομίζω πως είναι ένα έντιμο 7άρι. Με τίποτα παραπάνω.

Πάντως μέχρι στιγμής έχει φάει πολύ θάψιμο. Για δύο λόγους. Τον έναν τον βρίσκο χαζό, τον άλλο απόλυτα δικαιολογημένο. 1)Δεν άρεσε λέει γιατί ο Iron Fist είναι ένας λευκός και έπρεπε να είναι ασιάτης.... Οκ Αμερική, παράτα μας με το diversity. 2)Δεν έχει καθόλου καλές χορογραφίες kung fu. Αυτό δυστυχώς χτυπάει καμπανάκι και σε μένα. Δεν είναι ότι δεν θα το δω, αλλά όσο να 'ναι , ξενέρωσα κάμποσο αυτή τη στιγμή... όχι για τον πρώτο λόγο, αυτός με αφήνει παγερά αδιάφορο. Αλλά για τον δεύτερο.

Μάλιστα. Είναι σε λίστα τα : Captain America by Mark Waid & Ron Garney Omnibus HC Deadpool & X-Force Omnibus HC Hulk: Planet Hulk Omnibus HC Hulk: World War Hulk Omnibus HC Punisher by Garth Ennis Omnibus HC Punisher: Back to the War Omnibus HC Shang-Chi: Master of Kung-Fu Omnibus Vol. 4 HC Και ψήνω κι εκείνο το classic X-Men αλλά δεν ξέρω τι περιέχει.

Υπάαααααρχω κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω. Αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα.

Διαβαζω τα δύο τομακια που περιέχουν το crossover ΒATMAN WAR GAMES και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως μπόρεσε και στράβωσε τόσο πολύ μαι τέτοια ιστορία. Ειναι γνωστό πως η dc έχει μεγάλο ταλέντο ατο να καταστρέφει καλές ιδέες, αλλά εδώ η κεντρική ιδέα είναι τόσο καλή που τελικά όταν μετά την μέση γίνεται αχταρμάς είναι να απορείς πως κατόρθωσαν και χαλασαν κάτι τόσο καλό. Είναι μια ιστορία που ξεκινάει πολύ καλά, έχει μια άκρως ενδιαφέρουσα ανατροπή και τελικά καταλήγει να παρουσιάζει τους χαρακτήρες να ενεργούν εντελώς αλοπροσαλλα και εντελώς εκτός εαυτού, με αποτέλεσμα να χαλάει ότι έχτισε στα προηγούμενα τεύχη. Κρίμα γιατί εάν την εκμεταλλευοντουσαν σωστά θα μπορούσε να είχε γίνει μια από τις εβληματικοτερες ιστορίες του χαρακτήρα.

Γυναίκες άντρες, όλοι κοινή κατάληξη θα έχουμε, οπότε για πάμε να ακούσαμε κάτι πιο unisex. Είναι δύο τραγούδια, ενωμένα σε ένα, με κοινή θεματολογία. https://www.youtube.com/watch?v=mcTA5-NXTgE Για πες μας Χάρε να χαρείς εσύ που είσαι στον Άδη οι μερακλήδες πως περνούν στο μαύρο σου σκοτάδι; Έχουν κρασί να πίνουνε κλαρίνα να βαράνε και κορίτσια όμορφα μαζί τους να γλεντάνε; Για πες μας για τους πλούσιους με τους πολλούς παράδες τη μαύρη τη φτωχολογιά πως ζουν οι φουκαράδες; Έχουν κρασί να πίνουνε κλαρίνα να βαράνε και κορίτσια όμορφα μαζί τους να γλεντάνε; Αν θέλετε να μάθετε εσείς που με ρωτάτε διαβάτες είστε άνθρωποι αυτού που περπατάτε Δόξες και λεφτά εδώ παιδιά μου δεν περνάνε όσοι έχουνε καλή καρδιά αυτοί καλοπερνάνε Τα λεφτά τα χρήματα στον Άδη δεν περνάνε σ'άλλους θα τ' αφήσετε και θα σας βλαστημάνε

πήρα τα ντύλαν ντογνκ και Dampyr που μου έλειπαν, στεναχωρήθηκα όταν σχεδόν επιβεβαιώσα αυτό που ήξερα (ότι δεν θα συνεχίσει η σειρά) , πήρα και τον Τεξ γιατί έχω ακούσει όοοολους εσάς να λέτε τι καλό που είναι, και τελικά ήθελα να πάρω και το Ετερναούτα, αλλά ήδη είχα βγει εκτός budget (κάτι που παθαίνω πάντα) οπότε το άφησα για το μέλλον. Ας ευχηθούμε λοιπόν καλή επιτυχία στην επόμενη λεσχίτικη εκδήλωση.

Κοπελιάααα, έχω και OMNIBUS πάμε μια βόλτα ; Captain America :Τhe Trial of Captain America -----> To προτελευταίο του Burbaker Captain America : The return of the winter soldier -----> ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ! Και το τελευταίo του brubaker και έκλεισα τη σειρά Green Lantern Vol 2 -----> Επιτέλους και το μεσαίο και κλείνει κι αυτή η σειρά (γιατί είχα αγοράσει πρώτα το 3 και μετά το 1 γιατί έτσι) Deadpool By posehn & Duggan -----> Διάβασα πως είναι καλό. Μένει να το διαβάσω για να βεβαιωθώ Guardians of the Galaxy by bendis ------> Μου την σπάει ο Bendis, ειδικά τα τελευταία χρόνια, αλλά μου αρέσουν οι guardians. Flash by manapul & Buchelato -----> Το διάβασα. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, απλά περνάς καλά με ένα υπερηρωϊκό. A god Somewhere -------> Μόνο διθύραμβους έχω διαβάσει γι αυτό, ελπίζω να αξίζουν Baja -----> To πήρα απ την προσφορά του adams , απλώς και μόνο λόγω περιγραφής. The Last Mortal ------> Noir with a twist. Ο πρωταγωνιστής δεν μπορεί να πεθάνει. Δεν είναι πολύ πρωτότυπο, είναι όμως πολύ καλό. Το διάβασα και σας το λέω. Judge Bao & Κάτι ------> Πολύ παράξενο format, από όσο διάβασα ,αρκετά ενδιαφέρουσα εκδοτική απόπειρα που πήγε άπατη οπότε δεν θα δούμε το επόμενο.

ΓΕΣΣΣΣΣΣ. Αγαπάμε Deadpool και φυσικά αγαπάμε και τους δημιουργούς του John Wick .

Καλό. Πολύ καλό. 330 wpm με 82% κατανόηση για μένα. Ντάξει πιάσαν τόπο οι ώρες που έχουμε ρίξει στο διάβασμα.

Υποκειμενικά το Planet Hulk είναι μια από τις καλύτερες ιστορίες του Hulk που κυκλοφόρησαν το τελευταίο διάστημα. Δεν έχει τόσο συναισθηματικό βάθος ούτε και ανατπύσσει επαρκώς τους χαρακτήρες του, αλλά βασικά είναι η ιστορία του "σπάρτακου" στο διάστημα με Σπάρτακο τον Χάλκ. Δηλαδή αν αυτό σου ακούγεται τόσο κορυφαίο όσο μου ακούστηκε και εμένα όταν το διάβασα, θα ξετρελαθείς. Αντικειμενικά το planet Hulk είναι μια άκρως προβληματική σειρά με σοβαρές ελλείψεις στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και ένα χιλιοπαιγμένο και αρκετά τεριμμένο σενάριο με αρκετά καλή δράση ωστόσο. Δυστυχώς μέσα στα λίγα τεύχη που διαρκεί καταφέρνει να γκρεμίσει όλο το βάθος που είχε δώσει ο Peter david στον χαρακτήρα για χάρη του άμυαλου ξύλου και της φρενήρης περιπέτειας. Διαλέγεις την οπτική σου και παίρνεις. Εγώ είμαι με την πρώτη άποψη, αλλά ανγνωρίζω και τα δίκια της δεύτερης. Αμα με ρωτήσεις τι προτμάω "ξύλο ή ανάπτυξη χαρκατήρων" θα σου πω ανάπτυξη χαρακτήρων. Αλλά σοτ συγκεκριμένο κόμικ το ξύλο είναι τόσο καλό και σου δίνει ένα αίσθημα ότι διαβάζεις κάτι το επικό οπότε απλώς συμπαρασύρεσαι .

Ρε άστο αύτο! Planet Hulk OMNIBUS (αρχείαστο γιατί έχω όλα τα τεύχη, αλλά planet hulk omnibus!) και ιδιαίτερα PUNISHER BACK TO THE WAR OMNIBUS (βασικά αυτό πιθανότατα δεν θα διαβάζεται με τίποτα, αλλά για λόγους συμπλήρωσης της συλλογής πρέπει να υπάρχει)

To διάβασα κι εγώ τα Χριστούγεννα, αλλά αν δεν έβλεπεα την παρουσίαση δεν θα έγραφα κάτι. Για το σχέδιο δεν έχω να πω πολλά, είτε σου αρέσει είτε όχι, πάντως έχει αυτόν τον απίστευτο τρόπο απεικόνισης όπου ένα άκρως ρεαλιστικό σκηνικό κατοικείται από καρικατούρες. Πλήρη αντίθεση δηλαδή μεταξύ των έμψυχων όντων και των άψυχων αντικειμένων. Τα σενάρια δεν είναι όλα καλά, ωστόσο η ιστορία με τον εξολοθρευτή κατσαρίδων κάλλιστα θα μπρούσε να σταθεί μαζί με τα αντίστοιχα πολιτικά θρίλερ της δεκαετίας του (3εις μέρες το Κόνδορα, υπόθεση Πάραλλαξ, marathon man κλπ ). Έχω την αντύπωση ότι απευθύνεται κυρίως σε κοινό που έχει ήδη διαβάσει κάμποσα του tardi και απλώς για λόγους συνέπειας θέλει να το διαβάσει κι αυτό. Όπως και να έχει, αξίζει να διαβάσετε τουλάχιστον την ιστορία "cockroach killer". Είναι αρκετά σημαντική και εάν σας αρέσει η συγκεκριμένη θεματολογία, άκρως ενδιαφέρουσα.

Θυμάμαι που το συζητάγμαε κάποια στιγμή έξω από ένα σχολείο στη Γλυφάδα -για ανταλλαγή κόμικ είχαμε πάει, μην σας μπαίνυον τίποτα περίεργες ιδέες- και ακόμη δεν μπορώ να πω ότι με έχεις πείσει. Όχι για την ορθότητα του σκεπτικού σου. Απλώς για το αν είμαι έτοιμος να το ακολουθήσω. Βέβαια και εγώ έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να αναρωτιέται γιατί τελικά αγοράζω μεγάλα , ακριβά comic. Ακόμη δεν έχω βρει ικανοποιητική απάντηση. Ίσως τον έχω πολύ μικρό και θέλω έτσι να καλύψω αυτό μου το ελάττωμα.

Πιάσε το moon Knight του lemire. Χωρίς να ξέρεις τίποτα, είναι από τους τριτοκλασάτους χαρακτήρες και άρα οι δημιουργοί έχουν ελάχιστες δεσμεύσεις και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν.

Aλήθεια διαβάζοντάς τα κι εγώ στο Dampyr έμεινα περισσότερο. Πάνε χρόνια που τα διάβασα αλλά αν μου έρχεται στο νου μια ιστορία από Dylan Dog είναι αυτή στο δεύτερο τόμο, το Johnny freak που είπε και ο Θρηνωδός. Από Dampyr τώρα, παρόλο που δεν μου έρχεται στο νου κάτι εντελώς συγκεκριμένο, ίσως επειδή εξελίσσεται γραμμικά , μπορώ να πω ότι όλες μου άρεσαν. Βασικά πάρ'τα όλα. Αξίζουν.

Θα μου το ξαναπροτείνετε σε 13 χρόνια από τώρα. Αυτή την στιγμή ίσως δεν μπορώ να το εκτιμήσω όπως πρέπει.

Στείλ το και σε μένα, γιατί κι εγώ έμεινα με την απορία.

Έ έκανα edit. Θέλω κι άλλα.

Revoler sweets http://www.starcomics.gr/light-tp-vol-01.html με PM

Νocturnal Animals : πόσο ανέλπιστα καλό ήταν; Υπερβολικά καλό. Δηλαδή δεν μπορώ να διανοηθώ το πόσο καλό ήταν. Ερμηνείες φανταστικές (μεγάλε Τζέικ Γκίλενχαλ) πολύ καλό σενάριο και βασικά ένα απίθανο τέλος. Πολλοί το ερμήνευσαν ίσως διαφορετικά , εγώ όμως "είδα" μια ιστορία εκδίκησης, ήρεμη, ήπια, χωρίς καθόλου άιμα, αλλά συγκλονιστική συναισθηματικά. Χαρακτηρίστηκε "νέο νουάρ" χωρίς να μπορώ να καταλάβω γιατί, πάντως είναι μια πολυεπίπεδη ταινία που περιδιαβαίνει αρκετά είδη, δημιουργεί πολύ πιστευτούς χαρακτήρες και τελικά χτίζει δύο ιστορίες που σε κάνουν να ενδιαφέρεσαι εξίσου. Γκρεμίζει το προηγούμενο νούμερο #2 που είχα φέτος (Βλέπε προηγ. πόστ) και κάθεται στην θέση του.

Επίσης όσον αφορά το σπίτι που κατασκευάστηκε για τις ανάγκες των 80's , εάν εξαιρέσουμε τα ηλεκτρικά είδη , είναι το ίδιο σπίτι στο οποίο κατοικούν ακόμα πάρα πολλοί Έλληνες. Η έκθεση πάντως είναι καλή. Προσεγμένη και χωρίς νοσταλγική διάθεση. Mόνο παράπονο που έχω είναι ότι δεν αφιέρωσαν όσο χώρο έπρεπε στις Ελληνικές βιντεοκασέτες των 80's.