Alastor

Διόρθωσε σε παρακαλώ αυτό και καλό θα ήταν όταν γράφεις κείμενο στα ελληνικά μετά τα σημεία στίξης να αφήνεις ένα κενό. Κατα τ'άλλα πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση, με έπιασε κάπως απροετοίμαστο βέβαια, δεν ήξερα πως ετοιμάζεται νέο Red Sonja στα ελληνικά αλλά ήταν ευχάριστη η έκπληξη. Έχω πολύ καιρό να διαβάσω νέα περιπέτεια της καλλονής απ'την Υρκάνια, απ'τον καιρό της Marvel ακόμα όταν ήταν περεούλα με τον Conan τον βάρβαρο. Είναι λυπηρό πως πια οι δυο ήρωες ανήκουν σε ξεχωριστές εταιρίες, ο Conan στην Dark Horse και η Red Sonja στην Dynamite, αυτό μάλλον εκμηδενίζει τις πιθανότητες για κάποια combo περιπέτεια, απ'την άλλη βέβαια ο Conan της Dark Horse ήταν εξαιρετικός και αν η Red Sonja της Dynamite είναι παρόμοιας ποιότητας χαλάλι. Καλή συνέχεια.

Για κάποιο λόγο δεν μπορώ να ψηφίσω, πιθανόν λόγω ανεπαρκούς postcount... τεσπά στο θέμα. Με εξαίρεση τις πιο καθαρά γκροτέσκες δουλειές του(Πειραματόζωα, Ξυπνάς μέσα μου το ζώο κτλ) οι οποίες δεν με ελκύουν και τόσο, αγαπώ ιδιαίτερα όλες τις άλλες δουλειές του Αρκά, απο τον Κόκκορα με το τρομερό γουρούνι, μέχρι τις show business, τον Ισοβίτη, τον Παντελή και το λιοντάρι, τις χαμηλές πτήσεις, τον καλό λύκο και μέχρι τέλος-τέλος την ζωή μετά που σύμφωνα με μερικούς είναι το αποκορύφωμα της εκλέπτυνσης του "παραδείσιου" χιούμορ του Αρκά. Ξεχωρίζω όμως τον Καστράτο, η αρμονία μεταξύ της νοσηρής αγίας τριάδος της σειράς είναι κάτι το ανεπανάληπτο και οι κωμικές ευκαιρίες που δημιουργούνται αξέχαστες, όλοι οι πρωταγωνιστές της σειράς παίζουν τον ρόλο τους τέλεια, απο την πνευματικά ανάπηρη κυρία και τον σωματικά ανάπηρο Καστράτο, μέχρι την ψυχικά ανάπηρη και ασύγκριτη Λουκρητία. Πραγματικά τπτ δεν φτάνει την Λουκρητία, την πιο σκύλα γάτα, την πιο συμπαθή αντιπαθούκλα όλων των εποχών, ανελέητα και βάναυσα κακιά, με κοφτερό μυαλό και έτοιμολογία που τσακίζει κόκκαλα, αχάριστη και εγωίστρια όσο δεν παίρνει, μα ταυτόχρονα ανηλεώς στερημένη και καταδικασμένη απο μια ζηλόφθονη μοίρα στην μοναξιά.... και την παρθενιά. Το σχετικά επαναλαμβανόμενο μοτίβο του χιούμορ του Αρκά ποτέ δεν εκφράστηκε καθαρότερα προς εμένα απο τον Καστράτο, αν μπορούσα λοιπόν να ψηφίσω θα ψήφιζα Καστράτο.

Υπέροχο, πραγματικά υπέροχο, τι να πρωτοσχολιάσει κανείς γι'αυτό το graphic novel, το καταπληκτικό σχεδόν μαγικό του σχέδιο; Ή το έξυπνο, συγκινητικό, μα και παραβολικό του σενάριο, που συν τοις άλλοις βασίζεται και σε αληθινά γεγονότα; Πέραν απο αυτά και η ποιότητα της έκδοσης είναι πραγματικά αξιόλογη. Hardcover, σε πολύ καλο χαρτί, με ζωντανά χρώματα, ενώ η τιμή του πια δεν είναι ούτε 20 ευρώ(στο e-shop τουλάχιστον). Πραγματικά ένα graphic novel που αξίζει να είναι στην συλλογή όλων μας.

Εγώ το αγόρασα 22,5 ευρώ απο το e-shop, παρακινούμενος τόσο απο το θέμα του όσο και απο το ότι επρόκειτο για ελληνική προσπάθεια. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω πως έμεινα και τόσο ικανοποιημένος ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς και το ότι η τιμή του ήταν τσιμπημένη. Το σχέδιο με ενόχλησε αρκετά, το βρήκα μάλλον φτωχό παρά ιδιαίτερο και εντελώς άκαμπτο χωρίς ζωντάνια. Σεναριακά στην αρχή με κούρασε αλλά όσο προχωρούσε αποκτούσε κάποιο ενδιαφέρον, κυρίως όμως χάρη στο θέμα το οποίο διαπραγματευόταν και όχι λόγω κάποιας πετυχημένης σεναριακής ανατροπής, για να καταλήξει με ένα τραγικό, αν και λίγο κλισέ, τέλος που όμως μου άρεσε αρκετά. Ατού της νουβέλλας είναι το ότι καταφέρνει να μεταδώσει το κλίμα της εποχής με αρκετή επιτυχία, αλλά και το ότι δείχνει να είναι αρκετά ψαγμένη ιστορικά, χωρίς βέβαια να λείπουν και τα λάθη με ίσως το πιο εξόφθαλμο να βρίσκεται στην καταχώρηση των Θεοδοσιανών τειχών στο γλωσσάρι όπου αναφέρετε πως χτίστηκαν απο τον Θεοδόσιο τον Μεγάλο, ενώ στην πραγματικότητα χτίστηκαν απο την κυβέρνηση του Θεοδόσιου του Μικρού. All in all το graphic novel αξίζει μόνο για όσους ενδιαφέρονται για την εποχή, ή και θέλουν να στηρίξουν μια ελληνική προσπάθεια, αν κάποιος δεν ανήκει σε μια εκ των δυο αυτών κατηγοριών καλύτερα να μην ασχοληθεί παρεταίρω.