nikosal

Για όποιον ενδιαφέρεται, η (αρκετά ενδιαφέρουσα) εισαγωγή του ΜΠ στον 4ο τόμο της σειράς.

Το λήμμα για το περιοδικό στο wiki.

Τέλεια. Στο μεταξύ, ούτως ή άλλως σωστότερο είναι το «εμπνεύστηκε από τις ιδέες...» κλπ. και όχι από ένα συγκεκριμένο βιβλίο του Ν., καθώς ο συγγραφέας δεν έγραφε μυθοπλασία. Ασχέτως αν τα όσα φανταζόταν, τέτοια ήταν!

Μπράβο, ευχαριστώ για την έρευνα! Ήθελα να επιβεβαιώσω τον ελληνικό τίτλο επειδή ετοιμάζω λήμμα για το wiki μου. Η εκτίμησή μου είναι ότι εμπνεύστηκε από το Chariots of Gods, καθώς αυτή η ιστοσελίδα μου φαίνεται να έχει αξιόπιστες πληροφορίες. Εξάλλου (όπως γράφει και είναι και αρκετά πιθανό) ήταν το μόνο βιβλίο που είχε εκδοθεί στα πολωνικά. Να μου πεις ο διευθυντής του εκδοτικού οίκου μπορεί να είχε διαβάσει και το επόμενο...

Πώς είχε μεταφραστεί στα ελληνικά το Chariots of Gods? που ήταν το πρώτο βιβλίο του ΕΦΝ; Μήπως είναι το ελληνικό Εισβολή από το διάστημα (1975); Το ρωτώ γιατί είναι το βιβλίο που είχε εμπνεύσει το κόμικς.

Βρέθηκε τo εξώφυλλο του Μπράνερ: ήταν από άλλο βιβλίο (!), το The Werewolf Principle του Clifford D. Simak, Pan books, 1977. Οπότε μου μένουν τρία άγνωστα: Πάνω από το ανθρώπινο, Κρυστάλλινος κόσμος, Ούμπικ

Η σειρά αυτή του Εξάντα ήταν από τις προσεγμένες εφ μυθιστορημάτων της εποχής. Την οφείλουμε στην αγάπη του Καλλιπολίτη για το είδος. Μερικές παρατηρήσεις: Το πρώτο βιβλίο (Ο νέος Αδάμ) τυπώθηκε, όπως διαβάζουμε στον κολοφώνα το 1977. Το Σλαν, το 1978. Τα επόμενα έξι δεν δίνουν αυτή την πληροφορία αλλά μόνο το έτος κτήσης των δικαιωμάτων, 1978. Έπειτα, οι Δραματουργοί του Γιαν, που πρέπει να ήταν το τελευταίο της σειράς, διαθέτει ξανά κολοφώνα με εκτύπωση 1979. Συνεπώς η σειρά κυκλοφόρησε το 1977-1979. Η σειρά ξεκινά με τρία πολύ καλά πρωτότυπα εξώφυλλα της ζωγράφου Γιώτας Καλλιακμάνη (δύο λάμδα, γραφόταν λανθασμένα στους συντελεστές με ένα) και συνεχίζεται με εξώφυλλα από ξένες εκδόσεις. Έχω βρει τους καλλιτέχνες του Ψηλού κάστρου και του Μηδέν-Α και τους αναφέρω σε αυτό το λήμμα, αλλά όχι των υπολοίπων τεσσάρων. Αν κανείς τους γνωρίζει, θα ήθελα να συμπληρώσω το λήμμα μου. Τα υπόλοιπα που αναφέρονται στο αυτί κάποιων τόμων (Νησί Μορώ, Πάλμερ Έλντριτζ και Χρόνος είναι απλός) δεν κυκλοφόρησαν ποτέ και δεν έχει νόημα να απαριθμούνται στη σειρά. Ειδικά ο Έλντριτζ, είχε μεταφραστεί από την Χατχούτ και αυτή η μετάφραση αξιοποιήθηκε αργότερα από τον Μπαζίνα στις δικές του εκδόσεις. Το ίδιο ισχύει με τις Τριφίδες: δεν έχει τόσο νόημα να περιλαμβάνεται, γιατί παρά την αναγγελία δεν βγήκε ποτέ στην (εν λόγω) σειρά επιστημονικής φαντασίας. Κυκλοφόρησε το 1980 στην σειρά λογοτεχνίας του Εξάντα, που είχε δικό της ύφος και μορφή εξωφύλλου. Επιλογή τους γιατί είχαν δει ότι δεν τραβούσε η σειρά εφ; Πιθανότατα, αλλά δεν το ξέρω. Τέλος, ναι, είναι σωστό αυτό που γράφει ο Mandrake για το φανζίν των Ιωαννίνων. Ο τίτλος ήταν από άρθρο του Σπύρου Βρετού, που έγινε έτσι «νονός» του. (Δεν χρειάζεται αν αλλάξετε τίποτα στο αρχικό ποστ ή στα εξώφυλλα, απλώς προσθέτω κι εγώ τις πληροφορίες και τη γνώμη μου για τους τίτλους της σειράς.)

Σχετικά με την αντιγραφή της ανθολογίας από τον Κάκτο, την οποία αναφέρει στο αρχικό μήνυμα ο leonidio, εκτός από το λήμμα του wiki στο οποίο παραπέμπει, μπορείτε επίσης να διαβάσετε αυτό το άρθρο μου. Για το θέμα είχα μιλήσει και με τη Ροζίτα Σώκου.

...και για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει την εκτενή εισαγωγή του Πανώριου στον πρώτο τόμο. Αρκετά πλήρης και ενημερωτική, αν και αρκετά πράγματα επιδέχονται σήμερα διόρθωση/βελτίωση ή άλλη προσέγγιση (πχ. δεν ευσταθεί η θεώρηση ότι το διήγημα του Χενλάιν που αναφέρεται, όπως και κάποια άλλα έργα, είναι «φάνταζι»).

Το σχετικό λήμμα στο wiki. Ευχαριστώ για τη συνδρομή.

χαχα καλό! Είναι σαφές ότι και στον τ. 3 άλλος είναι ο καλλιτέχνης, για αυτό και ο εν λόγω αναφέρεται ως «δημιουργός της μακέτας».

Στον τ. 3 αναφέρεται ως δημιουργός της μακέτας εξωφύλλου ο Σταύρος Λουσαράκης. Στους τ. 1 ή 4; (στον τ. 2, κανείς).

Τα δύο λινκ προς το Nova (βλ. παραπάνω) δεν με οδηγούν κάπου.

Ένα μικρό άρθρο μου για το περιοδικό, εδώ.

NASIA IN SPACE #2 - 3€ Είναι κάποιο κόμικς ελληνικό επιστημονικής φαντασίας;

Ου, τέλεια, σε ευχαριστώ πολύ. Απλώς για επιβεβαίωση ότι το πρόσεξες, δεν έχεις τους τόμους 7-8-11 για να δούμε μεταφραστή, έτσι;

Θα ήθελα να ζητήσω τη βοήθεια σας για να συμπληρώσω το λήμμα για τη σειρά εφ του Λυχναριού. Έχω κάποια βιβλία (~15) στη βιβλιοθήκη και βρήκα άλλα στοιχεία από την ιστοσελίδα τους και αλλού. Όπως θα διαπιστώσετε, μου λείπουν πέντε μεταφραστές (ή μεταφραστές και επιμελητές, εφόσον υπάρχουν) και αρκετές χρονολογίες. Η χρονολογία αφορά την έκδοση του ελληνικού βιβλίου και όχι του πρωτότυπου. Συνήθως αυτή αναφέρεται στην 4η σελίδα, αλλά όχι πάντα (πχ. λείπει στον τόμο 42). Όποιος έχει τα τομάκια, αν έχει την καλοσύνη ρίχνει μια ματιά και ενημερώνει εδώ. Ευχαριστώ.

Γεγονός, δεν κατάλαβα ότι αστειευόσουν.

Σε παρακαλώ, ανάρτησε ένα λινκ για τον νομπελίστα Ντάλτον, γιατί δεν τον γνωρίζω, όπως δεν γνωρίζω και το έργο Αρσενικό και δαντέλα. Σε αυτή του τη συνέντευξη, ο σημερινός εκδότης (γιος του Τάσου Λαζαρίδη) λέει: Tο πρώτο Λυχνάρι δεν ήταν κίτρινο αλλά μωβ. Ήταν το “Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα” του Τζόσεφ Κέσελρινγκ. Δεν είχε εικόνα στο εξώφυλλο, αλλά κάποιες λεζάντες και τυπώθηκε σε χαρτί εφημερίδας όπως συνέβαινε τότε. Δίπλα ακριβώς, σε φωτογραφία, δείχνει το μοβ εξώφυλλο ως Αρσενικό και Δαντέλα του Μ.Ρ. Ντάλτον και λεζάντα «το πρώτο Λυχνάρι». Θα βοηθούσε να διευκρινίσεις, ευχαριστώ.

To Αρσενικό και Δαντέλα ήταν του Κέσελρινγκ. Ποιος είναι ο Ντάλτον που αναφέρεται εκεί, στον πρώτο τόμο;

Έχω μόνο το 8ο τεύχος - και σε αυτό οι διαστάσεις της σελίδας είναι 18Χ13,5 εκατοστά. Επίσης @ramirez θα μπορούσες σε παρακαλώ να μου πεις δυο πράγματα: (α) είχαν πράγματι μεταφράσει το όνομα στο 6ο τεύχος Σαμόζ; Στο πρωτότυπο βλέπω ότι ήταν Σαμόρ και (β) μπορείς σε παρακαλώ να δώσεις τον ελληνικό τίτλο από την αυτοτελή ιστορία του πρώτου τεύχους; (Ράντομ). Ευχαριστώ.

Έπιασα να διαβάσω στο τ. 8 του περιοδικού το διήγημα του Αλέκου Παπαδόπουλου «Mare Incognitum» για να διαπιστώσω ότι έχω μόνο το ένα φύλλο, δηλ. τις δύο πρώτες σελίδες του διηγήματος. Το αντικριστό φύλλο με την 3η σελίδα (ή την 3η και την 4η, αλλά νομίζω ήταν τρισέλιδο) έχει χαθεί. Θα είχε μήπως κάποιος κάτοχος του τεύχους την καλοσύνη (και τη δυνατότητα, φυσικά) να σκανάρει τη σελίδα που μου λείπει και να την ανεβάσει εδώ;

Επ, τώρα το είδα αυτό το ποστ, x for xepeta. Το λεξικό για την ελληνική εφ το διατηρώ κάπου 6 χρόνια και το συμπληρώνω όποτε έχω το χρόνο και φρέσκο υλικό. Είναι πάντως ανοιχτό σε όλους όπως η wikipedia. Όποιος ενδιαφέρεται δηλαδή, κάνει registration και συμμετέχει.

Νομίζω είναι από μια συνέντευξη της Σ. Απτόσογλου που είχε δημοσιευθεί στην Ελευθεροτυπία; Θέλω να κάνω αναφορά. Υπάρχει κάπου ημερομηνία; Το λινκ με το αρχείο της εφημερίδας δεν λειτουργεί πια, δυστυχώς. Ευχαριστώ.

@Indian ok, δεν είχα προσέξει ότι είχε συμβεί ξανά. Πάντως ακόμα δεν έχουν προσθέσει τεύχος. Θα δούμε λοιπόν.