Slaine

Είδα πρόσφατα την 3 σεζόν του Star trek Picard. Απλά φανταστική. Κλείνει το κεφάλαιο της σειράς next generation. Όταν ο σεναριογράφος έχει κέφια το αποτέλεσμα είναι αυτό. Γεματο εκπλήξεις από τα παλιά με την μεγαλύτερη στο τελευταίο επεισόδιο. Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί θα κάνω spoil και είναι κρίμα.

Για τους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας και του μυστηρίου προτείνω την σειρά της apple tv Silo. Βασισμένη στην ομώνυμη σειρά μυθιστορημάτων του Hugh Howey παρουσιάζεται η ζωή 10000 επιζώντων κλεισμένων σε μία υπόγεια εγκατάσταση σε ένα δυστοπικό μέλλον. Συνομοσίες, φόνοι και ένα μεγάλο μυστικό που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί. Σήμερα θα δω το τελευταίο επεισόδιο αν και έχω καταλάβει που το πάει. Η σειρά έχει ανανεώσει και για δεύτερο κύκλο.

Είδα την ταινία την Τετάρτη και συμφωνώ σε όλα. Το μόνο που με χάλασε ήταν ότι δεν πήγαν πίσω στο 1940 ωστε να εκτελέσει ο Σμιτ την αποστολή του. Θα έστεκε να χρησιμοποιουσαν στο σενάριο την πραγματική απόπειρα δολοφονίας του Χιτλερ. Έτσι η ταινία κατά τη γνώμη μου θα ήταν ακόμα καλύτερη.

Με αφορμή το τέλος της σειράς θα ηθελα να πω και εγώ την άποψη μου. Καταρχάς είμαι fan της Marvel και από μικρό παιδί αναρωτιόμουν ποτέ θα μπορέσει ο κινηματογράφος να μεταφέρει ρεαλιστικά τους υπερηρωες στην οθόνη. Η τεχνολογία τα τελευταία χρόνια έχει κάνει θαύματα σε αυτό το κομμάτι γιαυτό και αυτό που βλέπουμε δεν θυμίζει σε τίποτα τις απόπειρες της δεκαετίας του 80. Η Marvel διαθέτει απίστευτα σενάρια τα οποία θεωρούσαμε ότι εάν μεταφερθούν στην μεγάλη οθόνη θα γινόταν πάταγος. Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι ο κόσμος έχει πολύ μεγάλες προσδοκίες ενώ ξεχνάμε ότι είναι μια εταιρία η οποία στοχεύει όπως όλες στο κέρδος. Το secret invasion σίγουρα δεν ακολουθεί την ιστορία του κόμικ πάρα μόνο στην επικεφαλίδα όμως δεν με ενοχλεί καθώς παρουσιάζει μια διαφορετική προσέγγιση με σκοπό να συνδέσει τα γεγονότα με τις επερχόμενες ταινίες. Η διασκευή σεναρίου είτε αυτό είναι κόμικ είτε βιβλίο είναι πάγια τακτική για να μπορέσει να τρέξει καλύτερα στην οθόνη. Τώρα εάν συγκριθεί με το προτοτυπο κόμικ σίγουρα το σενάριο πάσχει κατά πολύ γιαυτό και εγώ έχω σταματήσει τις συγκρίσεις καθώς κατάλαβα ότι η Marvel δεν πρόκειται ποτέ να μεταφέρει αυτούσια ιστορία στην οθόνη για δικούς της λογους. Επίσης το σενάριο του κόμικ secret invasion δεν θα μπορούσε να εξαντληθεί σε μια ταινία καθώς είναι αρκετά μεγάλη ιστορία. Συμπέρασμα. Εαν το δεις για να περάσεις 6 ώρες ευχάριστα,όπως εγώ χωρίς πολύ ανάλυση και σκέψη και την αναμονή του 1ος και κάτι χρόνου ώστε να συνεχιστεί η ιστορία στο σινεμα τότε όλα οκ. Εάν περίμενες κάποια υπερπαραγωγή τότε σίγουρα θα σου φάνηκε αδιάφορο ιδίως μετά την διαφήμιση που είχε φάει.

Εχθές είδα το 5ο από τα 6 επεισόδια της σειράς The walking dead: Dead city. Η σειρά επεκτείνει τον κόσμο του Walking dead μεταφέροντας την πλοκή στο νησί του Μανχάταν ένα από τα πρώτα σημεία ξεσπάσματος του ιού. Η επιλογή της Maggie και του Negan ειναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικη λόγω της προϊστορίας τους. Αναμένω με αγωνία το τελευταίο επεισόδιο της σειράς.

Η Rebellion συνεχίζοντας την ιστορία του Max εκδίδει τον Οκτώμβριο του 2020 τον δέυτερο τόμο της σείρας The Thirteenth Floor. Οπως και στον πρωτο τόμο το σενάριο υπογράφουν ο Alan Grant και ο John Wagner και το σχέδιο ο Jose Ortiz. Το άλμπουμ έχει 164 χορταστικές σελίδες, μαλακό εξώφυλλο, ασπρόμαυρο σχέδιο και ISBN 978-1-78108-772-5. Η ιστορία έχει ως εξης. Μετά τον τερματισμό της λειτουργίας του και της αφαίρεσης του από το κτήριο Maxwell, ο Max τοποθετήθηκε στο εμπορικο κεντρο Pringles του Λονδίνου αφού πρώτα επιδιορθώθηκε και διαγράφηκε η μνήμη του. Στόχος του νέου ιδιοκτήτη του Max ήταν αφενός να εξυπηρετεί τους πελάτες του καταστήματος αφετέρου να αυτοματοποιήσει τις λειτουργίες και τη συντήρηση του κτηρίου. Ο Max αποκτά ξανά συνείδηση της υπαρξής του οταν το βράδυ πρίν από τα εγκαίνια του εμπορικού κέντρου ο Gwyn, ο νέος υπεύθυνος για τον προγραμματισμό και τον έλεγχο του Max σε κάποιους τελευταίους ελέγχους εισάγει τον κωδικό I-MAX. Το σενάριο του Grant και του Wagner εισάγει στην ιστορία, κατά τη γνώμη μου, περισσότερη δράση δίχως όμως να καταργεί τα στοιχεία του θρίλερ. Συγκεκριμένα το εμπορικό κέντρο χρησιμοποιείται από τις μυστικές υπηρεσίες της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Max βοηθάει την βρετανική αντικατασκοπεία, χρησιμοποιώντας το 13ο πάτωμα, στου οποίου η πρόσβαση επιτυνχάνεται μέσω της κυλιόμενης σκάλας του 5ου ορόφου, και γίνεται επίσημα κατάσκοπος. Η δημιουργία του Mini max, μίας φορητής εκδοσης του Max, επιτρέπει στους σεναριογράφους να ξεπεράσουν τη στατικότητα του Max μεταφέροντας την πλοκή εκτός του εμπορικού κέντρου, καθώς ο Max μπορεί πλέον να συμμετάσχει σε αποστολές μαζι με τον Auberon τον προιστάμενο του στην M.I. 5. Μία σημαντική διαφορά σε σχέση με την ιστορία του πρώτου τόμου είναι ότι ο Max παρουσιάζει ανθρώπινη συμπεριφορά και συναισθήματα οπως βαρεμάρα και νοσταλγία για την παλία του κατοικία. Έτσι με την διαμεσολάβηση του «υπνωτισμένου» Auberon ο Max επιστρέφει στο κτήριο Maxwell όπου και ξαναδημιουργεί το «αυθεντικό» 13ο πάτωμα. Οι ιστορίες του τόμου δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Eagle & Scream από της 20 Απριλίου του 1985 έως της 22 Ιανουαρίου του 1986. Λίγα λόγια απο τον εκδότη του Eagle David Hunt, κατά την περίοδο 1982-1988, βρίσκονται στη σελίδα 2. Στις σελίδες 140-142 και 143-147 περιλαμβάνονται ιστορίες από το Scream!Holiday Special του 1985 σε σχέδιο του Phil Gascoine και του Eagle Holiday Special του 1986 αντίστοιχα σε σχέδιο του Rex Archer. Επίσης υπάρχουν, όπως και στον πρώτο τόμο, εξώφυλλα του Eagle & Tiger. Συγκεκριμένα Το Νο 163 από της 4 Μαίου του 1985, το Νο 176 από της 3 Αυγούστου του 1985, το Νο 195 από της 14 Δεκεμβρίου του 1985 και το Νο 205 από της 22 Φεβρουαρίου του 1986. Τέλος ενδιαφέρον έχει η παρουσίαση 2 σελίδων από το The Dracula File μίας ιστορίας από το Scream στα πλαίσια της επανέκδοσης της από την Rebellion.

Κάποια χρωστούμενα οπισθόφυλλα από τα τεύχη 113, 114, 115. Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Το τεύχος 80 με μία μικρή επεξεργασία στο εξώφυλλο από εμένα, για να αποκτήσει μία αξιοπρεπή εμφάνιση, διότι ήταν πολύ χάλια. Μεταφέρθηκε στην βάση.

Ήταν η πρώτη μου απόπειρα παρουσίασης κόμικ και δεν γνώριζα αυτή τη λεπτομέρεια. Παρακαλώ για την επιείκεια σας. Θα συνεχίσω με την παρουσίαση και των επόμενων δύο τόμων για να είναι η σειρά ολοκληρωμένη

Τίτλος : THE THIRTEENTH FLOOR Σενάριο: John Wagner & Alan Grant Σχέδιο: Jose Ortiz Εκδοτική: REBELLION Ημερ. 1ης Εκδοσης Οκτ-2018, 2ης Έκδοσης Οκτ-2020 Τέυχη: Τόμος 1 Κατηγορία: Σειρά/ Αυτοτελή Τύπος Έκδοσης: Άλμπουμ με μαλακό εξώφυλλο Περιεχόμενο: Δράσης/Θρίλλερ Σελίδες: 180 Mέγεθος: 21x27 Χρώμα: Ασπρόμαυρο Προέλευση: Ηνωμένο Βασίλειο ISBN; 1η έκδοση 1781086532 - 2η έκδοση 978-1-78108-653-7 Ονομαστική Τιμή: 14.99 λιρες Αγγλίας Η Rebellion τον Οκτώβριο του 2018 επανεκδίδει την ιστορία του MAX και του δέκατου τρίτου πατώματος που γνωρίσαμε τη δεκαετία του 80 μεσα απο τις σελίδες του περιοδικού Αγόρι. Στο κόμικ παρουσιάζεται η ιστορία του ΜΑΧ, ενός υπερυπολογιστή τοποθετημένου στο κτήριο ΜAXWELL, ο οποίος ειναι προγραματισμένος να φροντίζει τις λειτουργίες του κτηρίου και τις ανάγκες των ενοίκων. Όμως λόγω μίας βλάβης στο σύστημα του ο ΜΑΧ τιμωρεί και μερικές φορές σκοτώνει όποιον θεωρεί ότι μπορεί να βλάψει τους αγαπημένους του ενοίκους. Γι αυτό το σκόπο έχει δημιουργήσει ένα 13ο πάτωμα, καθώς το κτήριο για προληπτικούς λόγους δεν διαθέτει, στο οποίο και οδηγεί μέσω του ασανσέρ όποιον θεωρεί ότι πρέπει να πάρει ένα μάθημα. Το 13ο πάτωμα ζωντανέυει τους χειροτερους φόβους όποιου εισέρχεται και έτσι βλέπουμε από αράχνες και έρπετα μέχρι δαίμονες. Όταν η αστυνομία ξεκινά να ερευνά περίεργους θανάτους στο κτήριο, ο ΜΑΧ με τη μέθοδο του υπνωτισμού χρησιμοποιεί τους ενοίκους αλλά και τον ελεγκτή του τον Jerry κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διώξει τις όποιες υποψίες άπο επάνω του. Ο πρώτος τόμος στις σελίδες 5 έως 64 περιλαμβάνει την ιστορία που δημοσιέυτηκε στα τέυχη 1 έως 15 του Scream από της 24 Μαρτίου έως της 30 Ιουνίου του 1984. Οι σελίδες 65 έως 171 αφορούν τα τέυχη 128 έως 139 του Eagle & Scream τα οποία εκδόθηκαν από την 1 Σεπτεμβρίου του 1984 έως της 13 Απριλιου του 1985. Ο τόμος περιλαμβάνει επίσης λίγα λόγια από τον εκδότη του Scream Ian Rimmer στη σελίδα 4 και από τον Alan Grant, ο οποίος χρησιμοποιεί το ψευδόνυμο Ian Holland, στη σελίδα 5. Στα extra του τόμου περιλαμβάνονται το εξώφυλλο το 7ου τέυχους του Scream, στις σελίδες 171 και 172, από τον Μάιο του 1984 σε σχέδιο του Brett Ewins και το εξώφυλλο του Eagle-Scream Νο 145 απο τον Δεκέμβριο του 1984 στις σελίδες 173 και 174 σε σχέδιο του Jose Ortiz.

Τα τέυχη 133 και 134 είναι και τα τελευταία που βρήκα από το 1996. Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Τη Δευτέρα χαζέυωντας τα περιοδικά σε ένα mini market στη γειτονία μου έπεσε το βλέμμα μου σε ένα τεύχος της περιπέτειας, συγκεκριμένα το τεύχος 148. Αυτό που μου προξένησε την προσοχή ηταν το πορτοκαλί χρώμα κάτι που παραπέμπει στην πρώτη έκδοση. Κοιτώντας στην τελευταία σελίδα, βλέπε φώτο, διαπιστώνω ότι η ημερομηνία έκδοσης ήταν 10 Απριλίου του 1986. Στο εξώφυλλο κάτω από το αυτοκόλητο της τιμής του 1,90 διακρίνεται η παλία τιμη ΔΡΧ 80. Το κόμικ είναι γενικά σε καλή κατάσταση εκτός από κάτι ίχνη από χαρακιές απο στο εξώφυλλο, μάλλον κάποιος έγραφε ακουμπώντας πάνω σε αύτο. Πραγματικά αναρωτιέμαι πως στο καλό βρέθηκε σε ένα τέτοιο μαγαζί, και όχι σε κάποιο παλαιοβιβλιοπολείο που είναι πιο σύνηθες Ήταν μία ευχάριστη έκπληξη και το πήρα. Κάποια συμβουλή για το πως θα μπορούσα να βγάλω το αυτοκόλλητο της τιμής?

Το σκανάρισμα συνεχίζεται.....1996! Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Τα τελευταία τεύχη του 1995. Μεταφέρθηκαν στην βάση.

3 ακόμα για να κλείσει το 1995. Μεταφέρθηκαν στην βάση.