lucifer68

Μια χολιγουντιανή προσέγγιση θα ήθελε τον Γκοσινύ, γιατί όποιος πεθαίνει νωρίς μπαίνει στο πάνθεον των θρύλων. (Πολλή αμερικανιά, μάλλον σας ξενέρωσα).

Καλησπέρα σε όλους και Καλή Χρονιά! Είναι η 1η φορά που γράφω, αν και μέλος αρκετό καιρό. Βέβαια μετά τα 55 να έχεις 1η φορά εκτός από ασθένειες είναι άθλος!! Συγχαρητήρια για την άκρως επαγγελματικό πόνημα ή αγάπη ζωής που έχετε υλοποιήσει! Επίσης συγχαρητήρια που έχετε συγκεράσει και ενώσει μέλη διαφορετικών επιπέδων (μορφωτικού, οικονομικού, κοινωνικού, κλ,), με κοινό γνώμονα την αγάπη για τα κόμιξ και graphic novels. Η αγάπη - εξάρτηση αυτή είναι μία από τις δυνατές στη ζωή μου, μεταξύ άλλων και με κάνουν να νιώθω ζωντανός. Αγοράζω συνεχώς και βιβλία και τα αντικείμενα του πόθου μας. Αν και φωνάζει η γυναίκα μου, πρόσφατα σε μια υπέροχη διάλεξη μαζί της, αποστομώθηκε όταν ο εισηγητής και φίλος ανέφερε ότι η αισιοδοξία στη ζωή είναι να αγοράζεις περισσότερα βιβλία από ότι θα προλάβεις να διαβάσεις δια βίου. Το όπλο αυτό στη διάθεσή σας. Μην θέλοντας να κουράσω, μας θυμίσουν την παιδικότητα και αθωότητα μας, Εξάλλου νοσταλγία είναι η προσδοκία της επανάληψης. Μετά τα το παραλήρημά μου σας γνωρίζω ότι ψήφισα το τελευταίο γιατί απλά μου δώσατε το δικαίωμα στην αγένεια! Πέρα από τα αστεία, ήταν αφορμή να σας γράψω. Όσον αφορά το θέμα, όπως λέγαμε και στο δημοτικό δεν αθροίζονται μήλα με πορτοκάλια και μανταρίνια! Κάθε φρούτο έχει άλλη γλύκα και στιγμή.