Μετάβαση στο περιεχόμενο

popoclaw7

Νέα Μέλη
  • Περιεχόμενο

    22
  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

Όλα όσα δημοσιεύθηκαν από popoclaw7

  1. popoclaw7

    HARD ROCK: SCHOOL, DRUGS & ROCK N' ROLL

    Μου εκανε εντυπωση μιας και τα χα σκαναρει σε 300dpi αλλα οντως ηταν στα 72, οποτε μεσα απο το ποστ ανακαλυψα και ελυσα ενα μικρο θεματακι με το σκανερ μου Μεταφέρθηκαν στη βάση
  2. popoclaw7

    HARD ROCK: SCHOOL, DRUGS & ROCK N' ROLL

    Πήρα το συγκεκριμένο καθαρά και μονο επειδή με τράβηξε το artstyle που είδα στο εξώφυλλο και χαίρομαι τόσο πολύ που για ακόμα μια φορα αγνόησα την γνωστη παροιμία. Ως άτομο που εχει δει την φάση της ενηλικίωσης σε ενα απομακρυσμένο χωριό και ταυτόχρονα μεγάλωσε πολύ εκνευρισμένος με τον κόσμο που ακόμα ακολουθούσε τα πατριαρχικά πρότυπα που προβληματίζουν και τον πρωταγωνιστή μας στο συγκεκριμένο κομικ, δεν μπόρεσα παρα να χαθώ στην πραγματικότητα που μου θύμισαν οι ιστορίες απο μεσα και να αφήσω κατω το βιβλίο μόνο αφού έφτασα στην τελευταία του σελίδα. Σε αυτο το σημειο απλα ανυπομονώ να δω και τις υπόλοιπες δουλείες που εχει κανει ο Tasmar. Ορίστε επίσης τα εξώφυλλα της 3ης έκδοσης μιας και λείπουν
  3. popoclaw7

    ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ

    Ως ατομο που μεγαλωσε Ευαγγελικός βρήκα αυτο το ποστ στην αναζητηση μου να καταγραψω τυχαια πραματα που θυμήθηκα στο ακυρο απο την παιδικη μου ηλικία. Γενικα για το context η ευαγγελικη εκκλησια ειναι κομματι του προτεσταντισμού (άρα οχι απαραίτητα αίρεση), ωστόσο με τον προτεσταντισμό να χωριζεται σε απειρα παρακλαδια διαφόρων ιδεολογιών σε συνδιασμο με το ποσο μικρη ειναι η προτεσταντική κοινότητα στην Ελλαδα, αρκετα απο τα χριστιανικά media που μας ταϊζανε ως παιδια είναι κάπως απαισια και κρύβουν πιο ακραια μηνυματα απο πισω περα απο το "ο Θεος σε αγαπαει" που μας λεγανε. Βαση του τι θυμαμαι το συγκεκριμένο κόμικ, ήταν ενα απο αυτα τα media με τα πιο περίεργα μηνύματα εδω και κει, καθώς ακομα και ως παιδι που απλα έτρωγε οτιδηποτε ερχοταν σε μορφή κόμικ, το συγκεκριμένο μου είχε κάτσει περίεργα. Ένα πραμα που μου εχει μείνει ξεκαθαρα είναι πως αρκετες ιστορίες ήταν στην ουσια ακριβως το ιδιο και μαλιστα θυμαμαι 2 φορες "ίδιες" ιστοριες να έρχονται καπακι η μια μετα την αλλη. Σίγουρα ενδιαφέρον find για οποιον το είχε ως παιδι σαν εμενα ή για ατομα που ενδιαφερονται για τα πιο περιεργα κομμάτια μιας (τουλαχιστον στην χώρα μας) μικρής κοινότητας με πολύ δυνατά πιστεύω.
  4. popoclaw7

    ΣΕΛΗΝΙΑΣΜΕΝΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ

    Ως φαν του Shintaro Kago το συγκεκριμένο κόμικ μου άρεσε αρκετα. Σιγουρα το μεγαλυτερο κομματι του ενδιαφέροντως ήρθε στο κομμάτι του σχεδίου καθώς οι ιστορίες έχουν τα θέματα τους, είτε μεσο ξεκαθαρης εμφασης στο σοκ χωρις ουσια, ειτε σε τοσο σουρεαλισμο που χανεται η συνοχή. Ωστόσο ο τρόπος που έχτιζε την πλοκή σε καθε ιστορια με κερδισε, ασχετως αν τελικα βρηκα καποιο νοημα σε αυτες ή οχι. Σίγουρα δεν είναι κατι που ο περισσοτερος κοσμος θα ευχαριστηθεί, αλλα εγκρίνω για οποιον ελκύεται απο τα πιο... ιδιαίτερα ειδη τεχνης (Επισης η ιδια η έκδοση ηταν πολυ καλη και μου αρεσε ο επιλογος )
  5. Το comicdom έκανε το πορτοφόλι μου να κλάψει, αλλα τουλάχιστον εγώ χαίρομαι Συμπληρώσαμε και 2 συλλογές με το 6ο Death Note και το 7ο Punpun :")
  6. Δεν τα αγόρασα όλα σήμερα, αλλά σήμερα κατέληξαν σπίτι μου :")
  7. popoclaw7

    ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ OMNIBUS

    Να ρωτησω. Εχουν βγει απο την Jemma Press καποια πιο μικρα τευχη (π.χ. Παιχτε πανκ, Καλη ιδεα αφεντικο, Κουραφελκυθρα light). Αν καποιος εχει τα 2 omnibus, θα βρει στα μικροτερα τις ιδιες ιστοριες ή είναι τελειως ξεχωριστα στο περιεχόμενο?
  8. popoclaw7

    SCOOBY-DOO! & THE FLINTSTONES

    Εξώφυλλα από τεύχη: 8, 38, 57, 58, 61, 65 Τόμος 19 Μεταφέρθηκαν στην βάση
  9. popoclaw7

    SCOOBY-DOO! & THE FLINTSTONES

    Ηθελα να ρωτησω αν μεσα στους τόμους, εχει απλα κανονικά τεύχη ενωμένα σε ενα πακέτο. Εχω τον 19ο τόμο (περιέχει τα τευχη 57-58) και σκοπεύω να σκανάρω το εξώφυλλο του. Οποτε αν τα εσωτερικα εξώφυλλα για 57 και 58 ειναι ιδια με αυτα των νορμαλ τευχων, μπορω να τα προσθεσω και αυτα στην λιστα.
  10. popoclaw7

    ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ

    Για τα οπισθόφυλλα επειδή είναι ολόιδια και στα 3, έκανα ολόκληρο σκαν μόνο του 13 (μιας και ηταν στην καλύτερη κατάσταση) και έβαλα τα barcode/ISBN με photoshop για το 8 και το 12. Μεταφέρθηκαν στη βάση
  11. popoclaw7

    ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ

    Εχω κανει scan τα εξώφυλλα απο τα 8, 12 και 13 που λείπουν. Τα ανεβάζω εδω σε reply και τα βαζει καποιος διαχειριστής ή πάει αλλιώς η διαδικασία?
  12. που... διαβάζαμε? Τι? Ποιος ειναι αυτος που τα διαβαζε? σιγουρα οχι εγω χαχαχ
  13. Μιας και δεν θελω να καταλήξω σκρινσοτ σε αυτή την ενότητα, μήπως ξέρει κανείς ποια θα ήταν μια δίκαιη, αλλα αυστηρή τιμή για μεταχειρισμένη Βιβλιοθήκη Κόμιξ 5 σε πολύ καλή ποιότητα? (φαση ολα κομπλε στο εσωτερικο και απλα ελάχιστη φθορά στην ράχη του εξωφύλλου) Γενικά βλέπω που αναφέρουν ΠΑΝΤΟΥ οτι ειναι σπανιο και το ψαχνουν πολλοί, αλλα ας πουμε σε σχόλια του Fb αναφέρουν για τιμες στυλ 200+ ευρώ που μου φαίνεται υπερβολικό Επίσης σόρι αν αυτό δεν ηταν το σωστό μερος για την απορία. Ακόμα μαθαίνω τα κατατόπια
  14. Εχοντας δει για πρωτη φορα το Breaking Bad πριν εναν χρόνο (φυσικά το αγάπησα) δεν είχα ιδέα τι μπορώ να περιμένω απο ενα prequel/spinoff με πρωταγωνιστή τον Saul του οποίου την υπαρξη εμαθα απλα επειδή το πέταξε το νετφλιξ σαν προτεινόμενο. Και όπως σχεδόν καθε φορα που θα μοιραστώ τις σκεψεις μου για μια ιστορια σε αυτο το φόρουμ, ειναι επειδη μου αρεσε πολυ πολυ πολυ πολυ πολυ :^) Αν και πολυ αργό σε σύγκριση με το BB ο τρόπος που ειναι γραμμένοι οι χαρακτήρες και η εξέλιξη τους, μετατρέπει αυτό το αργό pacing σε ένα απο τα πιο δυνατα στοιχεία της σειρας. Φέρνει μια ιδιαίτερη αίσθηση ρεαλισμου η οποια φυσικα κανει τις σκηνές δράσης ή ακομα και τις αποφάσεις των χαρακτήρων σε προσωπικό επίπεδο να εχουν τεράστιο βάρος. Οσο και αν λατρευω non-stop δραση, το αγχος που ενιωθα καθε φορα που η Kim εμενε σιωπηλή και απαντουσε με ενα "okay" εχω να το νιωσω απο τα ρομαντικα δραματα μου στην εφηβεία. απλά τρομερή
  15. E όπως είπα και πριν για μενα εφοσον αλλο ειναι οι ταινιες και αλλο τα κομιξ στα οποια βασίζονται, προτιμώ να υπαρχουν διαφορες και δεν πιστευω να αλλαξει αυτο οσα κόμικ Θωρ και αν διαβασω. Επισης ως ανώριμο νιάτο που είμαι εκτίμησα το στυλ του χιουμορ όσο in your face και να ταν Για την απαιτητικότητα σε μενα τουλαχιστον ερχεται στο οτι λατρευω τις ιστοριες καθε μορφής, οποτε ως αποτελεσμα εχω δει μπόλικες ιδεες και εχω αρχισει να βαριεμαι ορισμενα πραματα που τα βλεπω ξανα και ξανα. Οπότε αν και μπορώ να χαρω (αναλογα την διαθεση) με κατι πιο απλό, είμαι σε μια φαση που θα προτιμήσω κάτι πιο ιδιαίτερο. Τώρα ενταξει οπως λες και συ πολύ σωστα το γουστο μας διαφερει καπου ρίζικα οποτε οτι και να πουμε στα ιδια θα καταλήξουμε :Ρ Btw τόσες ταινιες που εχουν σχεδιασμένες για το MCU δεν παιζει... σίγουρα θα υπάρχει έστω και μια για καθε γουστο στο μελλον (είπε γεμάτος ελπίδα)
  16. Έχοντας δει μερικά απο τα πραματακια και τις απατεωνιές που κανει η Gwyneth Paltrow για να βγάζει χρήμα, μου φαινεται περίεργο που σου φαίνεται συμπαθής Τωρα για την αποψη στις ταινιες... ενταξει ο καθενας εχει την πολύ υποκειμενική αποψη του. Δεν εχω διαβασει κόμικ Thor ακόμα για να ξερω πως αλλαξαν τα πραματα, αλλα για μένα δεν είναι τόσο σημαντικό καθώς αν θελαμε απλα να δουμε τα ίδια πραματα που διαβάσαμε και στο κομικ.... εμ... θα ξαναδιαβαζαμε το κόμικ. Τώρα για την δική μου υποκειμενική αποψη που κανείς δεν ρωτησε αλλα αγαπω να δίνω... Η δευτερη ταινια ηταν απιστευτα κλισέ super hero movie, από την οποία το μονο θετικό που θυμαμαι είναι οι σκηνές που αλληλεπιδρούσαν ο Λόκι με τον Θωρ. Η πρώτη μου αρεσε αρκετα καθώς για πολύ καιρο ηταν η μονη ταινια Marvel που ο κακος δεν ηταν απλα σε φαση "ναιιι... τωρα θα καταστρέψω τον κοσμο... επειδή... εκδίκηση ή κάτι τετοιο" και ήταν πολύ ευκολο να καταλάβεις τον πόνο που ενιωθε ο Λόκι και ο Θωρ μέσα στις καταστάσεις που βρέθηκαν. Φυσικά υπήρχε το ολο "ο Θωρ γίνεται θνητός" που βγηκε λιγο χαλια γιατι οι side characters ηταν απλα βαρετοι. Και η τρίτη ταινια για μενα ειναι η τοπ, όχι για τα εφέ ή την δράση της (αν και σίγουρα τα εκτιμώ), αλλά για το οτι είχαμε για πρώτη φορά ένα ολοκληρωμένο καστ που δεν αποτελούνταν απο πολύ βασικούς χαρακτήρες χωρίς προσωπικότητα. Ηταν φυσικά απότομη αλλαγή (ειδικα για τον χαρακτηρα του Θωρ) οπότε καταλαβαίνω πολυ τον κοσμο που δεν ειναι φαν της 3ης, αλλα εκτιμώ το πως φέρανε στο infnity war το χιούμορ του Θωρ ως τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον πονο απο τα όσα εχει περάσει.
  17. Τελευταίο που αγόρασα είναι το Gyo του Junji Ito. Δεν είμαι ατομο που φοβάται εύκολα, ωστόσο το συγκεκριμένο κόμικ συνδύασε δύο απο τα μεγάλα πραματάκια που δεν θελω να σκεφτομαι. Body Horror Και τα πλάσματα που κρύβονται στα βάθη της θάλασσας Οπότε φυσικά και το εκτίμησα πολύ
  18. Σιγουρα εχει αναφερθει καπου, αλλα λιγο δυσκολο να διαβασω τωρα 34 σελιδες ποστ, οπότε... Η όλη συλλογή έχει συνέχεια ή οι ιστοριες ειναι τελείως αυτοτελείς και μπορω να παρω οποιοδήποτε τυχαια αν εχω μια βασική γνώση των ηρώων?
  19. 1. Infinity War 2. Guardians of the Galaxy Vol. 2 3. Civil War 4. Guardians of the Galaxy 5. Iron Man 6. The Winter Soldier 7. Thor: Ragnarok 8. Spider-Man: Homecoming 9. Avengers: Endgame 10. The Avengers 11. Doctor Strange 12. Thor 13. Spider-Man: Far From Home 14. Avengers: Age of Ultron 15. Captain America: The First Avenger 16. Iron Man 3 17. Iron Man 2 18. Black Panther 19. Ant-Man 20. Thor: The Dark World 21. Captain Marvel 22. The Incredible Hulk 23. Ant-Man and the Wasp
  20. Ουυυ να ενα ωραίο μέρος να μοιραστώ την εμπειρια μου με την, προς το παρόν, αγαπημενη μου σειρα! Οταν ξεκίνησα την σειρα τα πρώτα επεισόδια με τράβηξαν εύκολα. Ηταν πολυ δυνατή αρχη και στην παρουσίαση απο τις καλυτερες σειρες που εχω δει. Ωστόσο καθως προχώρησε η 1η σεζον αρχισε να με χανει. Μου φαινόταν πολυ προβλέψιμο και βασισμένο στο φτηνό σοκ για να κρατησει τους τηλεθεατές (που για να ειμαστε δίκαιοι αυτό ίσχυε καθαρα για τα οσα μας αποκαλυψε μεχρι το τελος της 1ης). Γενικά ημουν ανάμικτος για το αν μ'αρεσει ή οχι, αλλα συνεχισα στην 2η σεζον εφοσον την ειχα ετοιμη κατεβασμενη. (Ημουν απο τους τυχερούς που την ξεκίνησε ενώ είχε ήδη βγει η 2η σεζον και η 3η ηταν στην γωνία) Η δευτερη σεζον ηταν μια πολυ μεγαλη αναβάθμιση στο γράψιμο απο την 1η και εκανε 2 πολυ βασικα πραματα για μενα που η πρωτη δεν καταφερε. 1) Με εκανε να νοιαστώ για τους side characters 2) Με εκανε να ενδιαφερθώ για τον κόσμο της σειρας και να αρχισω να βλεπω πιο σοβαρα τα ερωτηματα που υπηρχαν (ακομα και αυτα που δεν είχαν ειπωθεί) αντι απλα να υποθέτω οτι ειναι μια μετρια σειρα και το worldbuilding, απλα δεν βγαζει νοημα και ο συγγραφεας δεν το σκεφτηκε καθολου. Επισης εδω μεσα είχε ενα πολυ πρωτότυπο στην εκτέλεση plot twist, που με εκανε να αναθεωρήσω την αποψη μου για το "προβλέψιμο και φτηνό σοκ". Ωστόσο η 2η σεζον ηταν κατα κύριο λογο set up και ακόμα δεν μπορορεσε να ανεβασει την σειρα στα ματια μου, καθως το αν θα ηταν καλη ή οχι, θα εξαρτιόταν απο τις απαντήσεις σε αυτο το set up. Η 3η σεζον λοιπον, την οποια είχα την χαρα να δω μαζί με το season 3 part 2 συνεχόμενα μιας και οπως ειπαμε η σειρα ακομα δεν με ειχε 100% οποτε δεν ειχα θεμα να περιμένω, με εξέπληξε με απιστευτα θετικό τρόπο. Για αρχη το 1ο μερος εστιασε στο conflict των ανθρώπων (κυρίως σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο) και αρχισε να κανει την ιστορια πιο γκρι στο θεμα "ποιος ειναι ο καλός/σωστος της ιστοριας" το οποιο παντα αγαπω. Ταυτόχρονα εδωσε μερικες πολύ δυνατες απαντήσεις σε ερωτηματα και σε αυτό το σημείο το πως ήταν γραμμένοι οι χαρακτήρες και τα εσωτερικά τους conflicts, εγινε highlight. Εφοσον καταφερα να την δω τοσο ευκολα σε μια μερα, είπα "ε καλε... τι ειναι τωρα 12 επεισοδια ακομα για το part 2... μπορω να τα δω και αυτα σημερα" Δεν ειναι πως μετανιώνω που το είδα τοσο απότομα... αλλα ουαου... δεν ημουν καθολου προετοιμασμένος για οσα εγιναν στο part 2. Δεν σκοπευω να κανω αναφορες στα οσα εγιναν καθώς μπορώ να γραψω ολοκληρο βιβλίο για το κάθε επεισόδιο. Ηταν κατα καποιον τρόπο το τελος της σειρας, αλλα ταυτόχρονα άνοιξε τον δρομο για κατι πολυ πιο ιδιαίτερο/δύσκολο και ηταν απλα τέλειο και πολύ έξυπνα στημένο. Για μενα εδω η σειρα εγινε απλα αριστουργημα και δεν πιστευω οτι υπαρχει καποια ιστορια (οποιασδήποτε μορφής) που θα ξεπεράσει αυτα που ενιωσα οταν ειδα για πρωτη φορα το season 3 part 2. Απο κει και περα με την 4η σεζον συνέχισε το ιδιο δυνατα στο στορι (το ανιμε ελαχιστα πιο αδυναμο στην παρουσιαση της δρασης λογο του cgi) και με το δύστυχο cliffhanger που μας άφησαν, δεν μπορω να περιμενω για το 2o part και το τελος αυτης της μοναδικης ιστοριας που εγινε απ την μια στιγμη στην αλλη ενα μοντερνο αριστουργημα στα ματια μου. Εννοείται πως την προτείνω σε οποιον για καποιον λόγο ετυχε να διαβαζει αυτο το κειμενο, ενω δεν την εχει δει ακομα. (Το ιδιο παει και για το manga, απο το οποιο εχω διαβασει οσα εχουν γινει και anime μεχρι στιγμης)
  21. popoclaw7

    Invincible (2021- )

    Από τις λίγες 40 λεπτα ανα επεισόδιο σειρές που ολοκλήρωσα σεζόν την ίδια μερα που αρχισα. Έπεσα τυχαία πανως της, χωρίς να γνωριζω για την υπαρξη του κόμικ και επαθα ενα μικρο σοκ οταν ξεκίνησε η πραγματικη πλοκή. Μου άρεσε πολυ το πως καθε επεισόδιο είχε μια αυτοτελή ιστορια, ενω ταυτόχρονα προχωρούσε με το main plot. Οι voice actors φοβεροί και οι ιδέες της ιστοριας αν και παρόμοιες με πολλές αλλες που χω δει, ξεχώρισε πολυ στην εκτέλεση. Γενικά μου θύμησε το Castlevania του Netflix (με εναν αρκετα αφηρημένο τρόπο) το οποιο φυσικά ειναι θετικό . Τα μόνα αρνητικά που εχω να πω, είναι ότι το animation ηταν φτηνό μερικες φορες (κυρίως τα cgi στο background φαινονται εντονα) και η μεγάλη αποκάλυψη στο τελος ηταν προβλέψιμη. Παρα αυτό δεν χάνει καθόλου απο το συναισθηματικό βάρος καθώς ακόμα και οταν εγώ ως θεατής δεν ενιωσα σοκ με αυτα που εμαθα, ο τρόπος που αντέδρασαν οι χαρακτηρες στην σειρα με εβαλε πολυ ευκολα στην θεση τους. Γενικά το γράψιμο και οι χαρακτήρες είναι το δυνατό κομμάτι εδώ... και όταν λεμε δυνατό, εννοούμε (βαλε μετριο αστειο με τον Omniman εδω) Με εξαίρεση τα ατομα που δεν μπορουν την έντονη βία, αυτή ειναι μια σειρα που οι περισσότεροι θα απολαύσουν (και εχουν ήδη απολαυσει απο οτι βλεπω τις τελευταιες μερες στο ιντερνετ )
  22. Superbad (2007) Καλή coming of age ταινια. Δεν εχει ιδιαίτερο βάθος και η κωμωδία της ήταν hit or miss, αλλα στο σύνολο ευχάριστη και ξεχωριστή σαν εμπειρία. (Ειδικά τώρα που η καραντίνα μας στέρησε τις εξόδους και τα πάρτι) Django Unchained (2012) Πολύ δυνατή στην αρχή, με τον Ταραντινο να δείχνει για αλλη μια φορα το ταλεντο που εχει στο να γραφει διαλόγους και αλληλεπιδράσεις χαρακτήρων. Με έχασε λίγο στο τέλος που εστίασε περισσότερο στην δραση, αλλά όπως είπα και για το superbad "στο σύνολο ευχάριστη και ξεχωριστή σαν εμπειρία". προτείνω και τις 2 για όποιον δεν τις εχει δει
  23. Πρόσφατα ανακάλυψα τα εργα του Kago και ήταν μεγαλή μου εκπληξη και χαρα οταν είδα πως υπάρχει ελληνική έκδοση για ενα απο τα αγαπημενα μου κομικ του! Έχει όλα όσα με έκαναν να αγαπήσω τον δημιουργό. Πολύ δημιουργικά σενάρια και ιδέες, καλή αίσθηση του χιούμορ και καμία ντροπή στην απεικόνιση... εμ... όχι απαραίτητα όμορφων σκηνικών. Τα Τερατο-γένεσις μπροστά στο σταθμό, Κάτι κολλάει μπροστά στο σταθμό και Η δημιουργία του έθνους ξεχωρίζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και το Φρακάρισμα είναι κάτι που απλα θα προσποιηθώ οτι δεν υπαρχει και σιγουρα δεν θα με στοιχειώνει για το υπόλοιπο της ζωής μου Σίγουρα δεν είναι ενα manga για τον περισσότερο κοσμο αλλά προτείνω ανεπιφυλακτα 10/10 θα έβλεπα τους φίλους μου να αναλογίζονται την σχεση τους μαζι μου ξανα.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.