dimis

αξιος! αξιος! (ουτε δεσποτας να ηταν...)

Κυκλοφορησε; Ειναι η 3η φορα που μου συμβαινει αυτο με το '9'... Αυτα παθαινεις αν τα τρια τελευταια χρονια δεν αγορασες ποτε το '9'. Μηπως αυτος που εχει τα περισσοτερα τευχη του '9' να κανει μια μικρη βαση πληροφοριων για τα κομικς που εβγαλε το '9'; απλη καταγραφη να κανει. π.χ. 337-340 Αρμάδα #8 να ξερουμε και μεις οι υπολοιποι τι εχει βγει τοσο καιρο.

O θεος δολοφονηθηκε. Το σωμα του κειτεται στο γραφειο του στο πλυντηριο διαστημοπλοιων "Παραδεισος" του πλανητη Papathéa. Ομως ποια ειναι η σχεση του δημιουργου του συμπαντος με αυτη την συνθετικη κουκλα που σχεδιαστηκε για να ικανοποιει ολες τις επιθυμιες; Γιατι η παρουσια της φαινεται να ειναι λαφυρο και οπου και αν παει προκαλει σαν χιονοστοιβαδα αλυσιδωτα καταστροφικα γεγονοτα; Ισως η παπισσα Ludovique (σημ: θηλυκος πάππας, γαλλιστι papesse) να ξερει κατι παραπανω απο αυτο. Τι πηγαινουν να κανουν στον μακρινο πλανητη Aqua οι υπαλληλοι της Roy και Jahu; Ισως καποιοι μυστηριοι πολιτες της Λευκης Πολης να θελουν να κρυψουν κατι. Ισως, και κανεις τους να μην ξερει τι γινεται. Χωρις αμφιβολια οταν σκασει η αληθεια, πιθανοτατα να ειναι αργα για ολους τους. Η Νόα (με πανεμορφα manga-like χαρακτηριστικα) ειναι μιας τελευταιας τεχνολογιας κουκλα ερωτικων επιθυμιων. Η ζωη της εχει ενα κυκλο 33 ωρων ο οποιος ελεγχεται απο ενα κλειδι. Οποιος εχει το κλειδι στην ουσια ελεγχει και αυτην. Απο ολες τις κουκλες η Νόα ειναι η μονη που μπορει να ονειρευεται. Αυτο που δεν ξερει ειναι οτι δεν ειναι απλα ενα τεχνολογικο παιχνιδι... Το Sky Doll παιζει μεταξυ του θρησκευτικου ολοκληρωτισμου και μιας cyber-κουλτουρας στο μακρινο μελλον. Καταφερνει και συνδιαζει δραματικα στοιχεια μαζι με ομορφο χιουμορ. Τα σχεδια και τα χρωματα ειναι απιστευτα. Η σειρα ανηκει σε 2 Ιταλους. Το σεναριο και τα χρωματα ειναι απο την Barbara Canepa , ενω τα σχεδια ειναι του Alessandro Barbucci . Ειναι μολις η δευτερη δουλεια τους. Εχουν συνεργαστει ξανα στην παρασκευη του κομικ Monster Allergy. Μεχρι στιγμης εχουν κυκλοφορησει 3 τομοι στα γαλλικα απο τις εκδοσεις Soleil και στα αγγλικα απο το Heavy Metal Magazine. Καπου διαβασα οτι υπαρχουν οι 2 πρωτοι τομοι σε scanlation στα αγγλικα, αλλα δεν τα εχω πετυχει καπου. Οι μεχρι σημερα κυκλοφοριες: 1 La ville jaune (Η κιτρινη πολη) 2000 2 Aqua 2002 3 La ville blanche (Η λευκη πολη) 2006 HS Doll's Factory 2003 Συνολικα: Links skydoll.com (επισημο site - αγγλικα) skydoll.lesite (γαλλικο fan site)

:clap: :clap: :clap: τα λογια ειναι περιττα

για το χρωμα νομιζω οτι παιζουν ρολο και οι 3 παραγοντες (καλλιτεχνης, εκδοση, σκαναρισμα). με δεδομενο οτι τα περισσοτερα ειναι σκαναρισμενα απο την DCP team, πιστευω οτι σε αυτο οφειλεται η διατηρηση της αρχικης ποιοτητας της εκδοσης. με το Sojourn δεν εχω ασχοληθει ιδιαιτερα. ο,τι ειχα (1-2 τευχη) τα διεγραψα. αν ψαξεις δεν θα δυσκολευτεις να το βρεις.

εχω διαβασει πριν αρκετο καιρο μονο τον 1ο τομο στα αγγλικα. δεν θυμαμαι και πολλα. πρεπει να τους διαβασω και τους 2 αυτη την φορα για να πω ποιο αναλυτικα την αποψη μου. οταν λες "συνεχεια" τι εννοεις;

το εβαλες το μαχαιρι στην καρδια... διαφωνω... οι ποιοτητα της εκδοσεις του Τζινι ειναι η ΠΡΕΠΟΥΣΑ για να μπει σε συλλογη, βιβλιοθηκη, να την δωσεις να την διαβασουν τα παιδια σου, να την διαβασεις στα εγγονια σου, μπλα μπλα ...... αν και σαν ανθρωπος του πλουραλισμου θα ηθελα να υπηρχε η εκδοση των 5€ μαζι με μια των 15€ και να διαλεγεις... αλλα τι ζηταω τωρα ε; στην ελλαδα ε;

Αυτη η σειρα ειναι η ΑΛΛΗ Αμερικη. Οχι αυτη του Bush, η ΑΛΛΗ. Πρεπει να ηταν γυρω στο 2001 που επεσε στα χερια μου το DVD της "uncut" ταινιας. Μεσα σε 48 ωρες την ειχα δει 4 φορες με 5 συνολικα ανθρωπους. Επαθα σοκ. Εκτοτε και για 1,5 χρονο , καθε φορα που εβγαινε νεο επεισοδιο, πηγαινα την αλλη μερα στο site του MrTwig με την τιμημενη ISDN και μαζευομασταν φοιτητοπαρεα και λιωναμε στα γελια... Cartman, o απολυτος θεος... Ατακες του στυλ "Screw you guys, I'm going home" ή το τραγουδακι του "I hate you guys" εχουν μεινει ιστορικες. Το παιδακι στο καροτσι... Τι γελιο... Εχω να δω επεισοδιο γυρω τα 2 χρονια απο τοτε που διαλυθηκε η παρεα (αλλοι τελειωσαν, αλλοι πηγαν φανταροι). Πριν λιγο ειδα οτι υπαρχει ακομα το site του MrTwig. Ατιμες θυμησες...

ποιοτητα εκδοσης; απο τα σκαναρισμενα εξωφυλλα φαινεται για εκδοση επιπεδου Asterix και ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ (δηλαδη πολυ μετρια). και βλεπω τιμη στα βιβλιοπωλεια 5,22€

nickdeli, μην νιωθεις ασχημα. εγω ακομα και σημερα δεν ξερω τιποτα για το αγορι (και μεταξυ μας ουτε και θελω να μαθω πλεον). Για το τομακια, μετα την αναφορα σου τα θυμηθηκα, αλλα εκεινη την εποχη 92-93 το ειχα γυρισει σε FIBA Basket (εποχες Jordan βλεπεις)! Σιγουρα στο δημοτικο το Μπλεκ ηταν καλη παρεα.

Στα 45 του χρονια δεν θα μπορουσε να θεωρηθει γέρος, αν και νιωθει οτι μια μερα η καρδια του θα τον εγκαταλειψει και θα σταματησει να χτυπα . Ο Joe Telenko, νιωθει χρησιμοποιημενος απο την ζωη. Το να εισαι ταξιτζης στην Νεα Υορκη δεν γινεται χωρις να επηρεαστει η υπαρξη σου. Παραλληλα ειναι και η γυναικα του, η Μαρθα. Ιδιαιτερα απο εκεινη την τραγικη μερα που επαθε το ατυχημα και αναγκαστηκε να μεινει καθηλωμενη σε αναπηρικο καροτσακι, ειναι σαν να θελει να τον βασανιζει συνεχεια. Ωσπου μια νυχτα, εκει που κανει μια κουρσα, ο Joe αφηνει την φαντασια του να πεταξει. Ποσο κουραγιο χρειαζεται κανεις για να δολοφονησει καποιον που συστηματικα του τρωει την ζωη; Δεν θα μπορουσε να ειναι σαν αυτοαμυνα; Εκεινη την νυχτα ο Joe αποφασισε να σκοτωσει την Μαρθα. Την δικια του Μαρθα. Το Berceuse Αssassine ("δολοφονικο νανουρισμα") ειναι μια γαλλο-βελγικη συνεργασια. Το σεναριο εγραψε ο Tome (Philippe Vandevelde) και τα σχεδια ανηκουν στον Ralph Meyer. Η ιστορια ξεκινησε το 1997 και ολοκληρωθηκε σε 3 συνεχειες το 2002. Ενα απο τα χαρακτηριστικα γνωρισματα των σχεδιων ειναι οτι εμφανιζεται μονο το κιτρινο χρωμα. Ολα τα υπολοιπα ειναι ασπρομαυρα. Το 2000 ο δευτερος τομος ηταν υποψηφιος για το βραβειο σεναριου στο φεστιβαλ της Angoul?me. Θα μπορουσε να ειναι το γαλλο-βελγικο Sin City; Γιατι οχι... Οι κυκλοφοριες 1 Le coeur de Telenko 11/1997 2 Les jambes de Martha 04/1999 3 La m?moire de Dillon 01/2002 Links Philippe Tome (σεναριογραφος - γαλλικη wikipedia) bdparadisio.com (κυκλοφοριες/reviews απο την σειρα - στα γαλλικα)

να το πιστεψεις... ετοιμαστε ο,τι εχετε και δεν εχετε απο Manara, Druuna, Μικρα Ερωτικα.. παρτε και κανα τσιγκινο να βρισκεται... και ετοιμαστειτε... προβλεπω επιδρομη P.S. μα καλα διπλα στην ΣΩΒΡΑΚΟΛΑΓΝΕΙΑ;

To Donjon de Naheulbeuk ξεκινησε ως ενα πολυ καινοτομο project για την εποχη του (2001). Προκειται για ιστοριες RPG που μαγνητοφωνουσαν καποιος John Lang και η παρεα του και στην συνεχεια τα "πετουσαν" δωρεαν στο internet με την μορφη MP3. Καλως ή κακως δεν τους γνωρισα ετσι. απο τον 3ο τομο Στην συνεχεια το Donjon de Naheulbeuk εγινε κομικ διατηρωντας παντα τον John Lang στο σεναριο και τον Marion Poinsot στα σχεδια. Για τους διαλογους της σειρας χρησιμοποιουνται ακριβως οι ηχητικοι διαλογοι που μαγνητοφωνηθηκαν στα MP3. Συνολικα εχουν κυκλοφορησει μεχρι στιγμης 3 τομοι και στος πρωτους 2, περιλαμβανεται η πρωτη σεζον των ηχογραφησεων. απο τον 3ο τομο Οι σημερινοι διαλογοι (απ'οτι λενε, δεν εχω ακουσει ποτε τους παλιους) διατηρουν το αρχικο γελιο. Το κομικ παρουσιαζει μια μεσαιωνικη ομαδα τυχοδιωκτων, τις παραξενιες τους, τις διαφωνιες τους και τις διαμαχες τους. Οι αντιδικιες μεταξυ του Ξωτικου και του Νανου ειναι ολα τα λεφτα! Στην ομαδα υπαρχει επισης και ενα Βαρβαρος, μια Μαγισσα, ενας Κλεφτης και ενα Οργκ. Ειναι φανερο οτι τα συγκεκριμενα προσωπα αντανακλουν την δομη των μορφων ενος RPG. απο τον 3ο τομο Τα πανεμορφα σχεδια του Marion Poinsot δενουν απολυτα με το προχωρημενο χιουμορ του John Lang. Απ'οτι εχω καταλαβει εχει γινει μεγαλη επιτυχια στους εφηβους/μετα-εφηβους/20αρηδες λογω του εξυπνου και (πολλες φορες) μαυρου χιουμορ του. Σιγουρα ειναι στο top-5 μου για να μεταφραστει... Μετεφρασα αυτες τις 3 εικονες για να παρετε μια γευση του 3ου τομου (που ακομα δεν ειναι στα χερια μου ολοκληρωμενος)... Οι μεχρι τωρα κυκλοφοριες (απο τις εκδοσεις Clair de Lune): 1 Première Saison (Πρωτη Σεζον), Partie 1 (Μερος Πρωτο) (01/2005) 2 Première Saison (Πρωτη Σεζον), Partie 2 (Μερος Δευτερο) (10/2005) 3 Deuxième Saison (Δευτερη Σεζον), Partie 1 (Μερος Πρωτο) (11/2006) Links naheulbeuk.com (Επισημο Site) Donjon de Naheulbeuk (γαλλικη wikipedia)

καλως ηρθες akolit... νομιζω θα βρεις αρκετους εδω μεσα με τα ιδια ενδιαφεροντα και πολυ υλικο για να συζητησεις και να διαβασεις... Bienvenue!

Εεεεεεεεεετσι. Αυτο ειναι. Πολυ ωραιο XIII (ex-genino)... Οταν μπουν και οι fotos των BDs θα γινει απλα... τελειο! Υπαρχει ενα μικρο λαθακι στο Thorgal (1980) που προηγηθηκε και (νομιζω) δεν εχει σχεση με την εμπορικη επιτυχια του Chninkel (1988), αλλα ειναι ψυλλος στ'αχυρα. Ευγε, XIII. Παντα τετοια...

Ξεκιναω λιγο αποτομα... Ειναι δυνατον να μην εμπιστευτεις το γαλλικο κοινο (αναγνωστες και κριτικους) οταν λεει οτι το συγκεκριμενο αμερικανικο κομικ ειναι εξαιρετικο; Ιδιαιτερα αν ειναι οι ιδιοι που χαρακτηρισαν εξαιρετικο το Pride of Baghdad και ειχαν απολυτο δικαιο; Η απαντηση ειναι προφανης. Οχι. Και οντως, τελικα, ειχαν και παλι δικαιο. Παμε λοιπον... Μεσα στο καταχειμωνο του 1944, μια ομαδα αμερικανων στρατιωτων, βρισκεται μεσα στην παγωμενη Γερμανια στην διαρκεια του 2ου παγκοσμιου πολεμου. Καθως περιπλανιουνται, συναντουν καποιους Γερμανους και ετοιμαζονται για μαχη. Στην εξελιξη της μαχης καταλαβαινουν οτι οι Γερμανοι αντιπαλοι τους εχουν κατι περιεργο πανω τους. Δεν σκοτωνονται ακομα και αν πυροβοληθουν! Κατατρομαγμενοι τρεχουν για να κρυφτουν σε ενα γειτονικο αλσος. Εκει ομως θα τους συμβει το απολυτο ευτραπελο. Ξαφνικα θα παρατηρησουν μια εντονη λαμψη στον ουρανο που ερχεται κατα πανω τους και τελικα πεφτει κοντα τους. Θα ανακαλυψουν οτι ειναι 2 αγγελοι που μαχονται μεταξυ τους και ανηκουν στα 2 αντιπαλα στρατοπεδα (καλο και κακο). Θα τους αποκαλυφθει μια "θεϊκη" αποστολη που πρεπει να εκπληρωσουν. Το Light Brigade ειναι μια μαχη του καλου με το κακο, που παιρνουν μερος αγγελοι, εκπεσοντες αγγελοι, ναζι και στρατιωτες... Εξαλλου οπως λεει και ο σεναριογραφος, "Υφισταται ενας πολεμος στον παραδεισο και η γη ειναι το πεδιο τής μαχης"... H σειρα αυτη ειναι δημιουργημα του σεναριογραφου Peter Tomasi και του σκιτσογραφου Peter Snejbjerg . Κυκλοφορησε σε 4 τευχη απο την DC Comics το 2004 . Στα γαλλικα κυκλοφορησε με τον τιτλο Sur la terre comme au ciel . Τα σχεδια του Snejbjerg μού αρεσαν πολυ. Απο τα χαριτωμενα της σειρας ειναι οτι ο πρωταγωνιστης ονομαζεται Chris Stavros . Συνολικα: Links Peter Snejbjerg (επισημο site του σκιτσογραφου ) Peter Tomasi (συνεντευξη στα αγγλικα) για περισσότερα... στον παράδεισο!

καποιος να κανει μια παρουσιαση του Sin City (για να σφαχτουμε εντος θεματος και οχι σε αλλα κομικς)... DJO καλα τα λες...

Ωραιος DiafanosK... Ομορφη παρουσιαση.... Πωπω, αυτο το ΚΟΜΙΞ νο70 το ειχα αγορασει... Α ρε μανα... Α ρε μανα.. Με την ευκαιρια, συνεχιζω το σχολιο του ntaras, ειμαστε η μονο χωρα που κρατησε το original ονομα! Το πιο αστειο ειναι το Λεττονικο "Maģija Hipnotizētāja" (προφερεται Ματζιγια Χιπνοτιζεταγια; ), το πιο τεραστιο το ιταλικο "Amelia la strega che ammalia" (... di Stefano par Venezia κλπ) και το πιο ασχετο το Αραβικο "Sonia" (κατι σε κομμωσεις μου φερνει)

απο την πηγη που διαβασα και χρησιμοποιησα το σγκεκριμενο αποσπασμα δεν λεει κατι παραπανω... αν βρω κατι ποιο αναλυτικο θα ενημερωσω. EDIT : Στο Bande dessinée της γαλλικης wikipedia περιγραφεται τι εγινε σε καθε δεκαετια. Δεν ξερω αν θα λυσει τις αποριες σου. Απο το συγκεκριμενο URL κραταω... "...φτασαμε στην υπερπαραγωγη του 2005 να βγαινουν 10 γαλλοφωνα BDs την ημερα!" οσοι θελουν να το διαβασουν και δεν ξερουν γαλλικα, θα τους διευκολυνει αρκετα ενας french-to-english translator

ανεφερεται στην κριση που περασε η βιομηχανια των κομικς στην Γαλλια την δεκαετια του 80. μετα στα 90s επηλθε παλι τρελη ανθηση τοσο σε τιτλους BD οσο και στην γιγαντωση "νεων" εκδοτικων οικων.

O Luiz Eduardo De Oliveira (για πιο συντομα αυτοαποκαλειται Léo) γεννηθηκε το 1944 στο Rio de Janeiro της Βραζιλιας. Για τα παιδικα του χρονια δεν υπαρχουν πληροφοριες. Οι γνωσεις μας γι'αυτον ξεκιναν απο την φοιτητικη του ζωη. Μερικά χρονια μετά από την στιγμη που πηρε το δίπλωμα μηχανολόγου μηχανικού, υποχρεώνεται να φύγει απο την Βραζιλία λόγω της στρατιωτικής δικτατορίας. Αρχικά πηγαινει στην Χιλή. Ένα χρονο αργότερα, γίνεται το πραξικόπημα και η πτώση του Allende: περνά έπειτα στην Αργεντινή και καταλήγει στη Βραζιλία λαθραία το 1974. Αρχίζει να λειτουργεί ως γραφιστας στον διαφήμιστικο χωρο στο Σάο Πάολο. Το 1981, αποφασίζει να έρθει να ζήσει στο Παρίσι, για να πραγματοποιήσει ένα παλαιό του όνειρο: να φτιαξει κομικς... Δυστυχώς, η χρυση περίοδος των κομικς εχει πέρασει ήδη και στις αρχες συναντα πολλες δυσκολιες. Για να ζήσει, επιστρεφει στην διαφήμιση, δημοσιεύοντας από καιρό σε καιρό μερικές ιστορίες στην L'Echo des Savanes (1982) και στο Pilote (1985). Το 1986, ο Jean-Claude Forest του προτεινει να ζωγραφισει αληθινές ιστορίες για το περιοδικο Okapi , το οποίο δίνει αφορμή για μια κανονική συνεργασία, συμπεριλαμβανομένων άλλων δημοσιεύσεων στην Bayard Presse , μέχρι την πραγματοποίηση ενός λευκώματος για τις εκδοσεις Astrapi πανω στην ζωή του Mahatma Gandhi . Το 1988, ο Rodolphe προτείνει να κανει τα σχεδια ενός από τα σενάριά του: κατοπιν ξεκινησαν μια συνεργασία που θα γίνει ανθεκτική στο περας του χρονου, τα αρχικα αποτελεσματα της οποίας είναι η σειρά Trent που δημοσιεύτηκε στις εκδοσεις Dargaud. Το 1993, ακολουθωντας το παλιό του όνειρο για να πραγματοποιήσει μια σειρά της οποίας θα ήταν ο πλήρης δημιουργος, τοσο στο σεναριο οσο και στα σχεδια, προτείνει στον Dargaud μια επιμελημένη ιδέα μεγαλης διαρκειας. Είναι ο κύκλος Aldebaran . Το μυαλο του Leo δημιουργησε 3 διαφορετικους κοσμους. Τον Aldébaran, τον Bételgeuse και τον Antares . Το Aldébaran κυκλοφορει το 1994. Τον Ιανουαρίου του 2000, μετά από έναν πρώτο κύκλο 5 τόμων Aldébaran, ο Leo δημιουργεί τον επομενο νέο κόσμο: τον Bételgeuse (πάντα στον Dargaud). απο το Aldebaran Τελικα το 2001 με την συνεργασια του Rodolphe στο σεναριο βαζει ενα νεο κομικ στον κοσμο του που εχει το ονομα Kenya . Προκειται για ενα κομικ που αναμιγνύει τη δράση και το φανταστικό. Τον Μαΐο του 2002, ταυτόχρονα με το Bételgeuse θα εκδοσει τον πρώτο τόμο μιας νεας σειρας, το Dexter London , μια ιστορία που γράφεται από τον Léo για τον Sergio Garcia. Το Bételgeuse ηταν υποψηφιο για το Prix de la Série (βραβειο καλυτερης σειράς) στο διεθνές φεστιβάλ της Angouleme το 2004. απο το Bételgeuse απο το Kenya Το σχέδιο του Léo αποτελείται από απλά χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Δεν εχει πολλες διακοσμήσεις ή λεπτομέρειες. Είναι κοντά στην τεχνικη των "καθαρων γραμμων" (clear line). Ειδικευμένος στην επιστημονική φαντασία, ο Léo χαρακτηρίζεται με την χρήση των απέραντων τοπιων στην αγρια φυση, καθως επισης και με την παρουσιαση πολλων παράξενων μυθικων/φανταστικων/προϊστορικων πλασμάτων. Η σειρα Antares απο τον κοσμο του Aldebaran αναμενονταν να κυκλοφορησει για πρωτη φορα μεσα στο 2006. Τελικα η κυκλοφορια της εγινε τον Απριλιο του 2007 και συγκεντρωσε πολλα θετικα σχολια... Οι δύο σειρές του κυκλου του Aldébaran που εχουν κυκλοφορησει φημιζονται για το δυνατο τους σεναριο και εχουν κερδισει το αναγνωστικο κοινο (ειμαι και γω μεσα). Οι μεχρι σημερα (05/2007) κυκλοφοριες του Léo με αλφαβητικη σειρα (εχουν εξαιρεθει οι Hors Serie εκδοσεις) Aldébaran (1994 - 1998) - 5 albums Antares (2007) - 1 album Bételgeuse (2000 - 2005) - 5 albums Dexter London (2002 - 2005) - 3 albums Gandhi (le pèlerin de la paix) (1989) - 1 album Kenya (2001 - 2006) - 4 albums Trent (1991 - 2000) - 8 albums Links Ο κοσμος του Aldebaran (Επισημο site του Léo) bdcouvertes.com (εξαιρετικο γαλλικο fan site) Leo (αγγλικη wikipedia) Βιογραφια/Κυκλοφοριες (bdparadisio.com - γαλλικο κομικ forum) Βιογραφια/Κυκλοφοριες (γαλλικο κομικ forum) Wiki O Aldebaran ειναι ο φωτεινοτερος αστερας στον αστερισμο του Ταύρου και ενας απο τους φωτεινοτερους του νυχτερινου ουρανου. O Betelgeuse ειναι ο 2ος φωτεινοτερος αστερας στον αστερισμο του Ωρίωνα και ο 9ος φωτεινοτερος του νυχτερινου ουρανου. O Antares ειναι ο φωτεινοτερος αστερας στον αστερισμο του Σκορπιού και ενας απο τους φωτεινοτερους του νυχτερινου ουρανου. Παρουσίαση του κόμικ Aldebaran στο GC εδώ Παρουσίαση του κόμικ Trent στο GC εδώ

βγαλτε τιποτα μπλουζακια που να γραφει greekcomics.gr σε ενα τετοιο event θα ειναι ολα τα λεφτα... το εχουν κανεις επιτυχως πολλοι podcasters αυτο με τα μπλουζακια

Ο Enrico Marini γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1969 στην Ελβετία στην περιοχή της Βασιλείας. Παρ'όλα αυτα ειναι κατοχος ιταλικής υπηκοότητας. Καθ' όλη τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας για την ευχαρίστησή του θα ζωγραφίσει και θα δημιουργήσει τις δικες του ερασιτεχνικες σειρές κόμικς. Ωθούμενος από τους φίλους του, στα 14 του θα αποφασίσει τελικά να συμμετάσχει σε ορισμένους διαγωνισμούς. Κατά τη διάρκεια τεσσάρων ετών (1987 ως το 1991) θα σπουδάσει γραφιστας στην σχολη καλων τεχνων της Βασιλείας. Η τεχνική του επηρεάζεται από τα γιαπωνεζικα Manga, ενω ο θαυμασμός του υπαρχει για τους Hermann , Moebius και Otomo . Η σταδιοδρομία του αρχίζει πραγματικά το 1987 με το Festival de la Bande Dessinée de Sierre μέσα από τον διαγωνισμό για την αναδειξη νέων ταλέντων. Πράγματι, ο Cuno Affolter (ελβετικός δημοσιογράφος, διοργανωτής γεγονοτων στην έκθεση της Φρανκφούρτης ή του φεστιβάλ του Sierre), μενοντας εκθαμβος μπροστά από τις πολύ πετυχημένες δημιουργιες του νεαρου σκιτσογραφου, τον παρουσιάζει σε έναν νέο εκδότη, τον ιδιοκτητη των εκδόσεων Alpen . Οι τελευταίοι αποφασίζουν να εμπιστευτούν στον Marini το σχέδιο ενός σεναρίου του Marelle που τιτλοφορείται La Colombe de la Place Rouge . Τα σχέδιά του θα αρχίσουν να εκδιδονται στην La Tribune de Genève . Λογω της επιτυχίας που εφερε η δουλεια του, από μια σειρά με τιτλο Un Dossier d'Olivier Varèse θα γεννηθεί η πρώτη σειρα τόμων. Τρεις τόμοι του Olivier Varèse θα ακολουθήσουν μεταξύ Ιανουαρίου 1992 και Μαΐου 1993. Κατόπιν είναι ο George Pop, ενας δημοσιογράφος της Radio Suisse Romande, ο οποίος είναι ο συγγραφέας του σεναρίου του τελευταίου επεισοδίου της σειράς Le Parfum du Magnolia, με τον οποιο και θα συνεργαστει. Το 1992, ο Thierry Smolderen προτείνει στον Marini να αλλάξει "κόσμο". Η θεματολογια αλλαζει και στρεφονται σε εναν τσιγγάνο, έναν αληθινό ήρωα ζωντανο και παθιασμενο, με τις ατέλειες του και ένα μυστηριο παρελθόν, συνδιασμενα με καποια μίγματα κυνισμού, δύναμης και ευαισθησίας. Ολα τα παραπανω υλοποιουνται στο GIPSY. απο το GIPSY Με την συναντηση του με τον Stephen Desberg , ο Marini πραγματοποιεί ένα παιδικο του όνειρο. Να ζωγραφισει ενα western, το οποιο ονομαστηκε L'Etoile du Désert. Μεσα απο το συγκεκριμενο κομικ αποκαλύπτεται το αναμφισβήτητο ταλέντο δύο προσωπικοτήτων του χωρου των κόμικς. απο το L'Etoile du Désert Toν Σεπτεμβρίο του 1998, δημοσιεύει μια νέα σειρά στις εκδοσεις Dargaud, με τιτλο Les Rapaces ("Tα Αρπακτικά"στο '9' της ελευθεροτυπιας) με τον Jean Dufaux στο σενάριο. Η επιτυχια της σειρας ειναι αρκετα μεγαλη. Και τον Οκτωβρίου 2000 ερχεται η μεγαλη επιτυχια. Είναι το Le Scorpion που γεννιέται κάτω από τα χαρακτηριστικά σχεδιαστικα του γνωρίσματά (πάντα στις εκδοσεις Dargaud) και κάτω από την πενα του Desberg. απο το Le Scorpion Προσωπικα, πιστευω οτι το σχεδιο του Marini βελτιωθηκε σημαντικα με το περασμα του χρονου. Εχω δει καποιες απο τις πρωτες του δουλειες και δεν εχουν καμια σχεση με την ποιοτητα των σχεδιων του στο Les Rapaces και στο Le Scorpion. Ένα αρνητικο σημειο της τεχνικης του, ειναι οτι οι κεντρικοι ηρωες του στις 4-5 τελευταιες σειρες μοιαζουν αρκετα μεταξυ τους. Εμενα αυτο δεν με ενοχλει ιδιαιτερα. Οι μεχρι σημερα (01/2007) κυκλοφοριες του Marini στις οποιες ειναι σκιτσογραφος (εχουν εξαιρεθει οι Hors Serie εκδοσεις) Dossiers d'Olivier Varèse (Les) (1990 - 1993) - 4 albums Etoile du désert (L') (1996) - 2 albums Gipsy (1993 - 2002) - 6 albums Héritiers du serpent (Les) (1998) - 1 album Rapaces (1998 - 2003) - 4 albums (παρουσιαστηκε εδώ στο forum) Sapristi (2000) - 1 album Scorpion (Le) (2000 - 2006) - 7 albums (παρουσιαστηκε εδώ στο forum) Tatiana K. (1998 - 2004) - 3 albums Links Les Rapaces (Επισημο site) Le Scorpion (Επισημο site) Βιογραφια/πληροφοριες (bdparadisio.com - γαλλικο κομικ forum) Γενικες πληροφοριες (περιληψη υποθεσης των σπουδαιοτερων εργων του).

(συνέχεια) Nomad (1994 - 2000) - 5 albums Petit monde (Le) (2005) - 1 album Plus jamais ça (2003 - 2004) - 2 albums Quête des réponses (La) (1998) - 1 album Reality show (2003 - 2005) - 3 albums Reflets perdus (1993) - 1 album Ronces (2005) - 1 album Sillage (1998 - 2006) - 9 albums Sir Pyle S. Culape (1999 - 2003) - 3 albums Spirou et Fantasio (2004- 2006) - 3 albums T.o.o the only one (2005) - 1 album Trois... et l'ange (2005 - 2006) - 2 albums Troll (1996 - 2006) - 6 albums Trop de bonheur (TDB) (2002 - 2006) - 3 albums Wolverine : Saudade (2006) - 1 album Zorn & Dirna (2001 - 2005) - 3 albums Σε ολα τα παραπανω κομικ εχει συνεργαστει με τους ακολουθους σκιτσογραφους Bachan, Bengal, Bessadi, Trannoy, Buchet, Savoia, Colombo P.J., Delestret, Herault, Heraut, Jarzaguet, Labourot, Lejeune, Li-An, Manuera, Ruben, Nemiri, Nesmo, Parel, Porcel, Tamiazzo, Terada, Trankat, Vervisch, Whamo Links Morvan (γαλλικη wikipedia) Βιογραφια (granck.free.fr - γαλλικο κομικ forum) Βιογραφια/Κυκλοφοριες (bdparadisio.com - γαλλικο κομικ forum) Sillage ή Αρμαδα (επισημο site) Sillage ή Αρμαδα (ανεπισημο fan site)

Ο Jean-David Morvan γεννηθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1969 στην Rheims της Γαλλίας και είναι σεναριογράφος πολλων και διασημων κομικς. Είναι 11 χρονων όταν ανακαλύπτει τι ειναι τα κόμικς μέσω ενός φίλου, που του δανείζει καποιο τόμο της σειρας Valérian. Τοτε καταλαβε τι θέλει να κάνει αργότερα στην ζωη του. Μετά από το πτυχιο που παιρνει στην φιλοσοφία και στις εικαστικες τεχνες - φεύγει για να μελετήσει πανω στα κομικς για μερικούς μηνες στο σχολείο Saint-Luc στις Βρυξέλλες, και στην συνεχεια στην Academy of the Art schools των Βρυξελλών. Καθοδηγουμενος αρχικα απο το παθος του, κατευθύνεται μάλλον προς το σχέδιο πριν οριστικά αφήσει τις βούρτσες για την πενα του συγγραφέα σεναρίων. Η αποφαση του αυτη πιθανοτατα οφειλεται στην επιρροή των αναγνώσμάτων του. Πράγματι λατρεύει τον Boris Vian, οτιδηποτε εχει σχεση με την επιστημονική φαντασία, εν ολίγοις, είναι ενας μεγάλος αναγνώστης βιβλιων και επίσης ένας λατρης του κινηματογράφου και φανατικος παιχτης video games. Ήταν ακομα στις Βρυξέλλες όταν καποιος του προτείνει να κάνει την πρώτη σειρά κόμικς του, με τον Sylvain Savoïa. Αφήνει τις μελέτες του και πεφτει με τα μουτρα στην νεα περιπέτεια. Ο Jean David είναι πολυδιαστατος συγγραφεας δεδομένου ότι εκτός από τις υπό εξέλιξη σειρές του στους διάφορους συντάκτες, ζωντανεύει με τον Buchet την animated σειρα La Quête des réponses, συλλογή σύντομων χιουμοριστικών διηγηματων στο περιοδικό Dragon. Πρόκειται επίσης να βρεθει στα σκαρια της δημιουργιας της σειρας Tutti Frutti που υλοποιειται αργοτερα από τον Tranktat. Στο Villeneuve-d'Ascq φεστιβαλ, εντοπιζεται από τις εκδόσεις Zenda. Πραγματοποιεί έπειτα το κομικ Nomad με τον Savoïa. Η δημοσίευση της σειράς Sillage (Αρμάδα στο '9' της Ελευθεροτυπιας) στις εκδόσεις Delcourt (με τον Buchet στο σχέδιο) μαζι με την τεραστιο επιτυχια που θα του επιφερουν, του επιτρέπει να παρουσιάσει καποιες παλαιοτερες ιδεες του καθως επισης του δινει την ευκαιρια να μπορεσει ηρεμος να γραψει πολλες καινουριος, όπως το Le Cycle de Tschaï με τον Li-An, το La Mandiguerre με τον Tamiazzo, το 7 Secondes με τον Parel ή το Trop de Bonheur με τον Lejeune, όλα επίσης στις εκδοσεις Delcourt. Οι μεχρι σημερα (01/2007) κυκλοφοριες του Morvan στις οποιες ειναι σεναριογραφος (εχουν εξαιρεθει οι Hors Serie εκδοσεις) 7 secondes (2000-2006) - 4 albums Al'Togo (2003 - 2005) - 3 albums Bunker Baby Doll (1997 - 1999) - 2 albums Cycle de Tschaï (Le) (2000-2006) - 7 albums Fleau.world (2003) - 1 album Guerres civiles (2006) - 3 albums Helldorado (2006) - 3 albums HK (1996 - 2007) - 5 albums Horde (1994) - 1 album Hyper l'hippo (2005) - 1 album Je suis morte (2003) - 1 album Jolin la teigne (2003 - 2004) - 2 albums Lord Clancharlie (2003) - 1 album Mandiguerre (La) (2001 - 2005) - 3 albums Meka (2004 - 2005) - 2 albums Merlin (1999 - 2003) - 6 albums Nävis (2004 - 2005) - 2 albums Nirta Omirli (2002 - 2006) - 2 albums