Lekker

Καλησπέρα φίλε μου! Μπορείς να αναζητήσεις περιοδικά και μινιατούρες στο marketplace του Facebook, έχει αρκετές αναρτήσεις. Υπάρχουν επίσης και 2-3 γκρουπάκια σχετικά όπου κι εκεί μπαίνουν αγγελίες. Ενδεικτικά: Greek Wargames and Boardgames Bazaar Wargaming Marketplace Greece Greece Middle Earth Strategy Battle Game Community Αγγελίες στο Marketplace

Γιατί, υπάρχουν πουθενά αγγελέις για θήκες Κόμιξ;;; Εγώ ψάχνω αλλά δεν... Δεν θα έδινα ωστόσο πάνω από 8-10 ευρώ το τεμάχιο... Και πολλά λέω. Και εξαρτάται και η κξατάστασή τους.

Μιας και σας έχω εδώ μαζεμένους, και επειδή αναφέρθηκα στον χρωματισμό, σε προηγούμενο ποστ, θέλω να κάνω την εξής ερώτηση για τη Μεγάλη Βιβλιοθήκη Carl Barks/Disney: Γιατί υπάρχουν τόσες ανακολουθίες στον χρωματισμό των ιστοριών, πολλές φορές μάλιστα στον ίδιο τόμο; Τα τομάκια που κυκλοφόρησε η Καθημερινή, έχουν τον χρωματισμό που μάθαμε στο Κόμιξ Β' Περιόδου. Πιο έντονα χρώματα, πιο κλασικές έντονες αποχρώσεις πράσινου, κόκκινου και μπλέ. Όμως τη σειρά εγώ την είχα ξεκινήσει από το 2010, όταν την κυκλοφόρησε ο Τερζόπουλος και έχω περίπου 4-5 τόμους από τη Νέα Ακτίνα. Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση, είναι ότι στους τόμους της Νέας Ακτίνας υπάρχει διαφορετικός χρωματισμός, ακόμα και στον ίδιο τόμο. Άλλοτε υπάρχει ο συνηθισμένος κλασικός χρωματισμός της Α' Περιόδου του Κόμιξ (με τα πιο παστέλ χρώματα) και άλλοτε υπάρχει ένας πιο έντονος χρωματισμός, με διαφορετικές αποχρώσεις π.χ. στη βλάστηση, κλπ. Μάλιστα και σε ιστορίες που είχαν ήδη δημοσιευτεί μέχρι τότε στο Κόμιξ Α' Περιόδου, ο χρωματισμός είναι μερικές λίγο φορές διαφορετικός απ' ότι ήταν στο περιοδικό (όχι τεράστιες διαφορές όμως - εξαίρεση τα χρήματα του Σκρουτζ που παλιότερα χρωματίζονταν ασημένια, ακολουθώντας τον σωστό χρωματισμό των αμερικάνικων εκδόσεων). Ακόμα και το πανωφόρι του Σκρουτζ διαφέρει και είναι μπλε(!?), σε πολλές ιστορίες (και στον ίδιο τόμο!). Ο χρωματισμός των τόμων της Καθημερινής, έχει πιο έντονα τα χρώματα (π.χ. κίτρινο, μπλε, κόκκινο) με εκτεταμένη χρήση κόκκινου και μπλε, και είναι ακριβώς στο ύφος της Β' Περιόδου ενώ η επιλογή χρωμάτων θυμίζει κάπως αυτή των πρώτων τευχών της Α' Περιόδου (αν και εκεί τα χρώματα ήταν πιο ξεθωριασμένα). Επιπλέον, σε αρκετές ιστορίες με παράξενο χρωματισμό, το μελάνωμα στα περιγράμματα των σκίτσων είναι πιο έντονο από τις λεπτές γραμμές του Μπαρκς που συνηθίσαμε στο Κόμιξ. Γιατί άραγε; Πρόκειται για διακυμάνσεις στην "ποιότητα" του σκίτσου από τον ίδιο τον Μπαρκς ή για αισθητικές παρεμβάσεις από τους επιμελητές της έκδοσης; Το ίδιο έχω παρατηρήσει και σε αναδημοσιεύσεις ιστοριών του Μπαρκς στο Κόμιξ Β' Περιόδου... Γιατί τα γράφω όλα αυτά και τι σχέση έχουν με το Κόμιξ Β' Περιόδου που συζητάμε εδώ; Ανέκαθεν είχα την εντύπωση ότι οι χρωματισμοί του Τερζόπουλου ήταν ανώτεροι, ειδικά στο Κόμιξ και στους τόμους που κυκλοφορούσε (π.χ. Επίγονοι, Βίος και Πολιτεία, Χαμένα Επεισόδια). Τα κάπως ξεθωριασμένα παστέλ χρώματα που επέλεγε, ήταν ιδανικά και στα μάτια (μου φοβερά ρετρό και) όμορφα. Η Καθημερινή, ενώ σε κάποιους χρωματισμούς τα καταφέρνει περίφημα, σε άλλους είναι λες και ασχολείται τέρμα πρόχειρα, εστιάζοντας μόνο σε έντονα χρώματα, π.χ. εκτεταμένη χρήση κόκκινου, μπλε, πράσινου, για να τραβήξει το "παιδικό" μάτι. Σε άλλες ιστορίες Β' περιόδου που έχω διαβάσει, π.χ. βορειοευρωπαϊκής προέλευσης, ο χρωματισμός είναι πιο κοντά στα δικά μου γούστα, ή, έστω, γενικώς καλύτερος και όχι τόσο έντονος. Όλα αυτά με οδηγούν στο εξής συμπέρασμα: Δεν ξέρω ακριβώς πως γίνεται η αγορά ιστοριών από τη μία εκδοτική στην άλλη, όμως υποψιάζομαι πως ο Τερζόπουλος επειδή είχε και το μεράκι, ανέκαθεν αγόραζε τις ιστορίες του αχρωμάτιστες και τις ξαναπερνούσε μετά με χρώμα. Ως εκ τούτου είδαμε την ποιότητα του χρωματισμού να βελτιώνεται πάρα πολύ με τα χρόνια. Δεν ξέρω αν γίνεται στη συγκεκριμένη "βιομηχανία" να αγοράσει ένας εκδότης και έτοιμη χρωματισμένη ιστορία από έναν άλλον εκδότη, αν όμως γίνεται, αυτό μου φαίνεται ότι κάνει η Καθημερινή. Και ενώ οι βορειοευρωπαϊκές ιστορίες που αγοράζουν (μάλλον έτοιμες) έχουν ήδη έναν όμορφο χρωματισμό, οι υπόλοιπες είναι λίγο μέτριες ως προς τον χρωματισμό τους (ίσως αν είναι από Ιταλία). Το ίδιο νομίζω συνέβη και με τους τόμους. Επειδή πρόκειται για Ιταλική έκδοση που προσαρμόστηκε στα Ελληνικά από τη Νέα Ακτίνα, όσες ιστορίες συμπεριλαμβάνονταν σε έναν τόμο που είχαν ήδη δημοσιευτεί τότε στο Κόμιξ, ο Τερζόπουλος τις χρωμάτιζε με δείγμα αναφοράς την προηγούμενη δημοσίευση στο Κόμιξ. Όσες ιστορίες όμως δεν είχαν δημοσιευτεί ποτέ ξανά από τους ίδιους, είτε τις χρωμάτιζαν με βάση την Ιταλική έκδοση, είτε τις αγόραζαν ήδη χρωματισμένες, εξ' ου και η ανακολουθία στον χρωματισμό των ιστοριών στον ίδιο κιόλας τόμο πολλές φορές. Όταν ανέλαβε την έκδοση η Καθημερινή, είτε "κληρονόμησε" ό,τι είχε προλάβει να ετοιμάσει ο Τερζόπουλος για τους επόμενους τόμους της Βιβλιοθήκης Καρλ Μπαρκς (γιατί γραμματοσειρές στα κείμενα της έκδοσης, δομή, περιεχόμενα ιστοριών, στήσιμο, είναι ολόιδια και στις δύο εκδόσεις), είτε έκαναν την ίδια δουλειά και προσάρμοσαν τη Βιβλιοθήκη Ντίσνει πάνω στην προηγούμενη έκδοση που κι αυτή με τη σειρά της μπορεί να είχε προσαρμοστεί εντελώς 100% στην ιταλική έκδοση, και άρα γι' αυτό το στήσιμο είναι ολόιδιο. Οι μόνες διαφορές μεταξύ Βιβλιοθήκης Μπαρκς και Βιβλιοθήκης Ντίσνει, άλλωστε είναι στον τίτλο, στην ποιότητα του χαρτιού, στον χρωματισμό των καρέ και στη γραμματοσειρά που έχουν τα μπαλονάκια. Όλο το υπόλοιπο στήσιμο είναι ολόιδιο. ΌΜΩΣ σε αυτή την περίπτωση, επέλεξαν να ακολουθήσουν εντελώς την ιταλική έκδοση όσον αφορά τον χρωματισμό, είτε να τον προσαρμόσουν σύμφωνα με τα δικά τους στάνταρ (δηλαδή δυστυχώς έναν πιο παιδικό χρωματισμό). Καταλήγω στο ότι η Καθημερινή επιλέγει μάλλον να αγοράσει έτοιμες τις ιστορίες (ή τις όποιες εκδόσες - π.χ. Βιβλιοθήκη Ντίσνεϊ και Μεγάλες Ιστορίες Ντίσνεϊ) μαζί με τοξ χρωματισμό τους. Ως εκ τούτου ο χρωματισμός εξαρτάται από τον αρχικό χρωματισμό των εκδοτών από τους οποίους αγοράζει η Καθημερινή (π.χ. Ιταλία, Βόρεια Ευρώπη). Κατ' επέκταση, ενώ σε άλλες ιστορίες ο χρωματισμός είναι οκ, σε άλλες τα χρώματα παραείναι παιδικά, και εδώ για μένα είναι το deal breaker όσον αφορά την ποιότητα της έκδοσης: Μέχρι και προσφάτως, θεωρούσα την Βιβλιοθήκη Καρλ Μπαρκς ανώτερη από την Βιβλιοθήκη Ντίσνεϊ γιατί είχε την επιμέλεια του Τερζόπουλου. Ωστόσο τελικά και ο Τερζόπουλος δεν δίστασε να χρωματίσει μερικές ιστορίες πρόχειρα, ειδικά μάλλον σε περιπτώσεις πρώτης τους δημοσίευσης. Η Καθημερινή φαίνεται πως συνεχίζει την ίδια τακτική στον χρωματισμό. Για μένα ο χρωματισμός της 1ης και 2ης εκατοντάδας του Κόμιξ Α' Περιόδου είναι και θα είναι ο ιδανικός. Ποικιλία χρωμάτων (ειδικα στη 2η εκατοντάδα) και ήπιοι παστέλ τόνοι με μια ελαφρά βίνταζ δόση, χωρίς να σου βγαίνουν τα μάτια. Εξαιτίας του χρωματισμού αυτού, νιώθεις ότι διαβάζεις ένα πολύ προσεγμένο και ώριμο περιοδικό. Για τους ίδιους λόγους μου αρέσει πάρα πολύ και ο χρωματισμός του Μίκυ Μάους της δεκαετίας του 90. Στις εκδόσεις της Καθημερινής (και στο Κόμιξ), η ποιότητα του χρωματισμού διακυμαίνεται υπερβολικά πολύ που καταλήγει εκνευριστικό. Άλλοτε προσέχουν παραπάνω, π.χ. άπαντα Ρομάνο Σκάρπα, βορειοευρωπαϊκές ιστορίες στο Κόμιξ και πάνω απ΄όλα το Μίκυ Μάους και άλλοτε όχι και τόσο... Για μένα ο χρωματισμός και η μετάφραση είναι τα δύο πιο βασικά πράγματα στα οποία απαιτώ υψηλή ποιότητα από μια έκδοση που θέλει να εμφανίζεται ως ποιοτική. Ούτε οι ανατυπώσεις με ενοχλούν τόσο, ούτε, ας πούμε, άλλα πράγματα, όπως η ποιότητα του χαρτιού. Μπορεί απλά τα κολλήματά μου να οφείλονται όλα στην τεράστια οικειότητα που είχαμε με το ύφος και το στιλ της δουλειάς του Τερζόπουλου... Θα προτιμούσα να δημοσιεύονται οι ιστορίες μελανωμένες και αχρωμάτιστες παρά με κραυγαλέους χρωματισμούς και προχειροδουλειές. Αυτά από εμένα, δεν ξέρω αν το ποστ μου έχει καθόλου ουσία ή είναι απλά μια μπούρδα, απλά ήθελα να τα πω. Αν λέω μπούρδες, ο @PhantomDuck θα μπορούσε να μας διαφωτίσει περισσότερο σχετικά με τις διαδικασίες του χρωματισμού. Καλό Πάσχα σε όλους!

Καλώς σας βρήκα! Το γνωρίζω ότι ζει την καλύτερή του περίοδο, αλλά για κάποιο λόγο πάντα με απωθούσε λίγο το όλο στήσιμό του, κυρίως αισθητικά. Από τα πολύ generic εξώφυλλα, το πολύ νεανικό ύφος, μέχρι και το λογότυπο. Ξεφυλλίζοντας σε πρακτορείο τύπου το προτελευταίο τεύχος (355), μου έκανε κλικ, και είδα πως έχει και δύο όμορφες ιστοριούλες (Φάντομ και Λούντβιχ), τουλάχιστον όμορφες οπτικά, σύμφωνα με το δικό μου αισθητικό κριτήριο, οπότε μάλλον θα τσιμπηθεί δοκιμαστικά. Btw, το εξώφυλλο είναι του Πάολο Μοτούρα; Πάντως στη Β' Περίοδο όντως το βάρος φαίνεται να έχει πέσει στους Ντακ - ευτυχώς η ιταλική σχολή ακόμα στηρίζει τα Παπιά. Στην Α' Περίοδο θυμάμαι τις περισσότερες φορές η πρώτη, κεντρική ιστορία ήταν Μίκυ.

Τιιιι χαρτί; Για δώσε πληροφορίες!! Επίσης, έχεις κανένα tip για εκτύπωση και δέσιμο ώστε να θυμίζει τυπωμένο φανζίν;

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας! Έχω ψυλλιαστεί κι εγώ εδώ και καιρό πως ο "προγραμματισμός" της Καθημερινής είναι γενικά ό,τι να 'ναι, απλά η τελευταία αυτή ανακολουθία στις ημερομηνίες τους με θορύβησε λίγο παραπάνω... Να επισημάνω εδώ πως εννοείται πως έχω δει όλα τα αφιερώματα του @PhantomDuck και έχω διαβάσει και αρκετά threads και posts τόσο εδώ όσο και στο Komix Wiki αλλά και σε άλλα σάιτζ. Αν και πρόσφατα άρχισα να μαζεύω τεύχη της Β' Περιόδου, έχω αποκτήσει μια καλή εικόνα για την εώς τώρα πορεία της και τις διακυμάνσεις στην ποιότητα. Φυσικά χάρις στα communities που προανέφερα! ? Για τον λόγο αυτό, σκοπεύω να αποκτήσω γενικά και προηγούμενα τεύχη από την Β' Περίοδο. Ψάχνω μάλιστα διακαώς το τεύχος 56 ώστε να διαβάσω άλλο ένα κρυφό διαμαντάκι για το οποίο έμαθα χάρις στον Phantom: την ιστορία σε σχέδιο του Arild Midthun, "Μια ιστορία από το Κλοντάικ". Από τα λίγα που έχω μάθει για αυτήν, νιώθω πως θα τικάρει όλα τα κουτάκια μου: κάτι φρέσκο, βορειοευρωπαϊκό, που πατάει πάνω στον μύθο που έχτισαν Μπαρκς και Ρόσα, με προσεγμένο σχέδιο και ιστορία που εμπλουτίζει ακόμα παραπάνω τον Βίο. Σήμερα απέκτησα και το τεύχος 35 και πρόσεξα πως περιέχει και αυτό μια ιστορία του Arild. Οπότε ανυπομονώ να δω τι διαμαντάκια άραγε περιέχει και αυτό το τεύχος, πέρα από τις δύο μεγάλες ιστορίες του Ρόσα. Ο μόνος μου σκεπτικισμός, είναι πάνω σε αυτό που έχει δηλώσει και ο Phantom στο σχετικό αφιέρωμα-προβληματισμό του για την πορεία της Β΄ Περιόδου, δηλαδή την επιλογή και τον διαμοιρασμό των ιστοριών στα 3-4 Ντίσνεϊ περιοδικά τις εκδοτικής. Ποτέ μου δεν αγόραζα ιδιαίτερα το Μίκυ Μάους, αφενώς γιατί δεν με τρελαίνει ο Μίκυ, αφετέρου γιατί εστίαζε κυρίως σε σύγχρονες ιταλικές ιστορίες οπότε το σχέδιο και η έλειψη αφιερωμάτων με απωθούσαν. Τώρα όμως μαθαίνω από δεξιά και αριστερά, πως είναι το μόνο πραγματικά προσεγμένο περιοδικό. Με τον Phantom Duck δεν είχα ποτέ ιδιαίτερο δέσιμο, όμως τα σχέδια των νέων ιστοριών που δημοσιεύονται στο MM φαίνονται εκπληκτικά και με παραπέμπουν στα σύγχρονα στιλ των υπερηρωϊκών κόμικ. Και φυσικά φαίνονται ΦΡΕΣΚΑ. Είμαι και ψυχαναγκαστικός όμως και δεν θέλω να ξεκινήσω να μαζεύω ακόμη μία σειρά... και εκεί εκνευρίζομαι με την εκδοτική που δεν συμπεριλαμβάνει τις πραγματικά φρέσκιες ιστορίες σε ένα περιοδικό πιο "εκλεπτυσμένου" ας το πούμε χαρακτήρα. Ιστορίες υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το θέμα είναι να τις διαμοιράζουν σωστά. Πάντως το ΚΟΜΙΞ Β' Περιόδου, όπως είπα και στο προηγούμενο post φαίνεται να δίνει έμφαση στις βορειοευρωπαϊκές, οπότε ίσως εκεί αρχίσουμε να βλέπουμε να διαμορφώνει μια συγκεκριμένη, επιτέλους, ταυτότητα.

Καλησπέρα σας. Έχοντας αγοράσει τα δύο τελευταία τεύχη ΚΟΜΙΞ, (80 και 81) έχω να κάνω μερικές παρατηρήσεις: Πρώτον, ναι οι κλασικές (πλέον) παρατηρήσεις για την έλειψη άρθρων, στηλών, την ποιότητα του χαρτιού καθώς και για την συνέχιση της ανατύπωσης των κλασικών ιστοριών. Δεύτερον, παρόλο που ο χρωματισμός της β' φάσης του ΚΟΜΙΞ Α' Περιόδου (δηλαδή γύρω εκεί στα τεύχη της δεύτερης 100άδας) είναι ίσως ο αγαπημένος μου, όσον αφορά την χρωματική παλέτα, τολμώ να πω πως ο χρωματισμός της Β' Περιόδου δεν είναι κακός, ίσα ίσα είναι πιο ζωντανός και έχει ξεφύγει από τις παστέλ παλέτες του Τερζόπουλου. Τρίτον, το ΚΟΜΙΞ Α' Περιόδου το παίρναμε κυρίως για της μεγάλες ιστορίες-κράχτες των γνωστών, Μπαρκς, Ρόσα, Σκάρπα, Ρότα κλπ. και μετά γεμίζαμε τον χρόνο μας και με τις φίλερ ιστορίες που συμπλήρωναν το τεύχος. Πλέον το ΚΟΜΙΞ Β' Περιόδου το παίρνουμε (τουλάχιστον εγώ) ακριβώς για το ανάποδο: προσπερνάμε τις γνωστές (για εμάς τους μεγάλους πια) ιστορίες των προαναφερθέντων και εστιάζουμε στις μικρότερες, νεότερες ή πρώτης ελληνικής δημοσίευσης ιστορίες που συμπληρώνουν το εκάστοτε τεύχος. Επειδή στη Β' Περίοδο είμαι σχετικά φρέσκος (αρνιόμουν πεισματικά εδώ και χρόνια να αγοράσω ΚΟΜΙΞ που να μην είναι του Τερζόπουλου), όπως είπα έχω μόνο τα τεύχη 80 και 81, στα οποία έχω σημειώσει μερικές ωραίες ιστοριούλες μαζί με τις προσωπικές μου βαθμολογίες όπως: ΚΟΜΙΞ 80 - Λευκός Χρυσός (White Gold) (https://inducks.org/story.php?c=D+2004-147), σε εικονογράφιση Βίκαρ [6/10] - Για λίγο Ζεστό Νερό (The Squalid Squire) (https://inducks.org/story.php?c=D+2011-009), σε σχέδιο και εικονογράφιση Νόελ Βαν Χορν - ίσως η αγαπημένη μου ιστορία του τεύχους, και γενικά μία αναπάντεχα καλή, παρότι φίλερ, ιστορία με ωραίο σχέδιο και πολύ Μπάρκσεια δομή. [9/10] - Καυτή Συνάντηση (A Hot Meeting) (https://inducks.org/story.php?c=D+2015-226), σε σχέδιο του Μάρκο Ρότα, επίσης πρώτη δημοσίευση με γκεστ σταρ τον Ντον Ρόσα. Αν και μικρή, συμπαθητική γιατί έχει ωραίο cameo (το μπολ με τις πιπεριές τσίλι φυσικά!). [7/10] - Αποπροσανατολιστικό Σαμποτάζ (Puzzled Pathfinders) (https://inducks.org/story.php?c=D++5616), πάλι κλασική μπάρκσεια δομή, με Μικρούς Εξερευνητές και έναν παλαίμαχο Μικρό Καταδρομέα να τους χαλάει τα σχέδια για άλλη μια φορά. [8/10] ΚΟΜΙΞ 81 (απαράδεκτα κακός χρωματισμός στο εξώφυλλο) - Όταν Καλεί το Καθήκον (When Duty Calls) (https://inducks.org/story.php?c=D+2003-213), σε σχέδιο Βίκαρ - τίμια ιστορία, ωραίο, κλασικά, σχέδιο από Βίκαρ ο οποίος έχει γίνει ο αγαπημένος μου από τους "δεύτερους" σχεδιαστές, πια... [8/10] - Η Σκοτεινή Πλευρά της Τύχης (The Dark Side of Luck) (https://inducks.org/story.php?c=D+2014-056), μια ιδιαίτερη ιστορία, με ωραίο σχέδιο και μερικό οικογενειακό background στον Γκαστόνε Γκάντερ [6,5/10] - Ο Πρωταθλητής της Σαϊτας (The High-Flyer) (https://inducks.org/story.php?c=H+24045), μια σπαρταριστή (για εμένα) ιστορία, πάλι στο ύφος του Μπαρκς με ένα ακόμα στιγμιότυπο αντιπαλότητας μεταξύ Ντόναλντ και Γκαστόνε. Την απόλαυσα! [9/10] Όπως καταλάβατε, οι δευτερεύουσες ιστορίες της Β' Περιόδου έχουν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον για δύο λόγους: α) Δημοσιεύονται για πρώτη φορά στην χώρα μας, β) Αποτελούν ιστορίες κυρίως από βόρεια Ευρώπη (Δανία, Ολλανδία, Γερμανία, κλπ.), το ύφος των οποίων προσωπικά είναι περισσότερο στα γούστα μου από τις σύγχρονες ιταλικές ιστορίες. Επίσης θεωρώ τους σύγχρονους βορειοευρωπαίους σχεδιαστές κατά έναν τρόπο συνεχιστές του Μπαρκς και ακόμα περισσότερο του Ρόσα, καθώς χρησιμοποιούν παρόμοιες γραμμές και ύφος. Ειδικά για τον Ρόσα, οι Δανοί έχουν πάρει τη σκυτάλη πιστεύω. Γενικά έχω παρατηρήσει ότι η Β' Περίοδος στηρίζεται πολύ στις βορειοευρωπαϊκές ιστορίες. Για μένα, το μεγάλο σπάσιμο είναι ότι στο πρόμο για το επόμενο τεύχος, αναφέρεται μονάχα η κεντρική ιστορία και όχι και οι υπόλοιπες, όπως ας πούμε έκανε ο Τερζόπουλος στην Α' Περίοδο. Έτσι, δεν ξέρω ποιες υπόλοιπες ιστορίες θα δημοσιευτούν στο επόμενο τεύχος ώστε να αποφασίσω αν θα αγοράσω ή όχι. Αναγκαστικά πρέπει να περιμένω την ημέρα της κυκλοφορίας, οπότε και η Καθημερινή θα δεήσει να αναρτήσει το post με τα περιεχόμενα του νέου τεύχους (και πάλι καλά που έχουμε το Inducks για να πάρουμε και μια ιδέα για τις άγνωστες ιστορίες). Πραγματικά η Β' Περίοδος δεν αξίζει έτσι όπως είναι τώρα την επένδυσή μας, όμως σκέφτομαι πόσο κρίμα θα είναι να χάσω κρυφά διαμαντάκια όπως αυτά που προανέφερα, αν σταματήσω να αγοράζω τα νέα τεύχη (εφόσον έχουν διαμαντάκια φυσικά). Τέλος, θέλω να προσθέσω μια παρατήρηση: Στο τεύχος 81, ανακοινώνεται πως το επόμενο τεύχος θα κυκλοφορήσει Παρασκευή 30/4. Στο banner της Καθημερινής για τα τεύχη του μήνα, το ημερολόγιο σταματάει στις 29 και το Κόμιξ 82 απουσιάζει παντελώς. Ελπίζω να μην είναι κάποιο προμήνυμα αυτό... (Εκτός αν αποφάσισαν να το κυκλοφορήσουν από Εβδομάδα του Πάσχα γιατί στις 30/4 αν δεν απατώμαι πέφτει η Μεγάλη Παρασκευή.) Τα σχόλια δικά σας!

Λουτράκι έχω ακούσει ότι είχε κάτι βαρβάτα κέντρα τύπου. Μπορεί γι' αυτό. Είναι και κοντά στην Αττική... Πάντως η κανονική σειρά και στην επαρχία νομίζω κυκλοφόρησε σε νορμάλ διαθεσιμότητα. Ήταν πολύ δημοφιλής σειρά σε πανελλαδικό επίπεδο (αν κρίνω και από τη γενιά μου) οπότε αυτό σημαίνει ότι είχε τεράστια διάχυση (σίγουρα και λόγω ευρείας διανομής).

Αν βγήκε ένα δοκιμαστικό release παλιότερα, αυτό θα εξηγεί γιατί πρόσφατα βρήκα το 4ο τεύχος με διαφορετικό οπισθόφυλλο και copyright για το 2003. Για την ακρίβεια διαφημίζει ως 5ο τεύχος αυτό με τη μινιατούρα Λουρτζ (στην πραγματικότητα το δικό μας 6ο τεύχος) ενώ το promotional φωτογραφικό υλικό από κάτω δείχνει σετ και μινιατούρες από το The Two Towers και όχι απ' τα σετ του Return of the King όπως κανονικά. Αυτό σημαίνει ότι η συγκεκριμένη σειρά από την οποία προέρχεται το πακέτο, ακολουθούσε ακριβώς το στήσιμο της αγγλικής έκδοσης, στην οποία τα τεύχη 5 και 6 κυκλοφόρησαν με αντεστραμμένη σειρά ενώ το προωθητικό υλικό στα οπισθόφυλλα ακολουθούσε τα releases της GW, το 2002, 2003, 2004 και 2005, δηλαδή διαφήμιζε σετ από Two Towers, μετά από Return of the King, και προς τα τελευταία πακέτα, από το Mines of Moria. Αυτό που φαντάστηκα εγώ, είναι ότι το εν λόγω πακέτο προερχόταν από κάποιο δοκιμαστικό print των εκδοτών για να κανονίσουν πως θα μοιράσουν και πως θα διανείμουν τη σειρά... Πάντως όσον αφορά την Ελλάδα, εγώ δεν θυμάμαι ποτέ κάποια προηγούμενη σειρά. Βέβαια η όλη ενασχόλησή μου με την DeAgostini ξεκίνησε το 2004 με αφορμή τις Μάχες στη Μέση Γη, οπότε παλιότερα δεν πολυπαρακολουθούσα τον χώρο... Κι άλλωστε, αν βγήκε δοκιμαστικά, αμφιβάλλω αν θα διατέθηκε ευρέως σε κυκλοφορία στην επαρχία (μένω στην Πάτρα). Πρώτη φορά από σένα το ακούω εδώ. Δεδομένου ότι η DeAgostini Hellas μας έχει χαιρετίσει εδώ και μπόλικα χρονάκια, η μόνη άλλη πηγή πληροφοριών θα μπορούσε να είναι η Βιβλιοσυνεργατική που επιμελήθηκε την μετάφραση και την εκτύπωση των περιοδικών. EDIT: Πρόσθεσα εικόνες του 4ου τεύχους του 2003 σε σύγκριση με του 2004 καθώς και της αγγλικής έκδοσης όπου φαίνονται τα διαφορετικά οπισθόφυλλα.

Ευχαριστώ που έκατσες και έκανες αυτό που βαριόμουν να κάνω εγώ, γιατί ένιωθα πως θα έκανα μια τρύπα στο νέρό... Πολύ σωστά τα υπολόγισες όλα! Επίσης, μιλάμε και για πρωτογενές υλικό, σχεδόν άριστα μεταφρασμένο στα ελληνικά. Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό... Θα έλεγα πως προσθέτει παραπάνω στην τελική συνολική αξία.

Μερικές λεπτομέρειες για το χρονικό της κυκλοφορίας. Γενικά η σειρά ξεκίνησε το 2004 στην Ελλάδα και όχι το 2002. Θυμάμαι Τσικνοπέμπτη του 2004 να επιστρέφω σπίτι με το πακέτο με τη μινιατούρα Φρόντο. Ήταν το 3ο πακέτο σε σειρά και είχε κυκλοφορήσει την προηγούμενη μέρα (Τετάρτη, 11/2) και άρα το πρώτο πακέτο είχε κυκλοφορήσει 28/1/04. Άλλωστε, η σειρά ξεκίνησε μετά και την κυκλοφορία της τρίτης ταινίας (στην Ελλάδα προβλήθηκε τον Δεκέμβρη του 2003) εξού και η τρέλα μας τότε με οτιδήποτε σχετικό με την τριλογία. Μέχρι και το τεύχος 50, η σειρά κυκλοφορούσε εβδομαδιαία, ενώ από το τεύχος 51 και μετά ρυθμίσανε την κυκλοφορία της ανά δύο εβδομάδες (fortnightly). Έχω ακόμα φυλαγμένο το χαρτάκι της σχετικής ανακοίνωσης στο τεύχος 50. Που σημαίνει πως σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, το τεύχος 78, το τελευταίο δηλαδή, κυκλοφόρησε στις 18/1/06, δύο χρόνια μετά δηλαδή. TL:DR: Η σειρά ξεκίνησε 28 Ιανουαρίου του 2004 και ολοκληρώθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2006.

Ρε φίλε, είσαι πολύ ακυρωτικός. Σκέψου λίγο σε τι φόρουμ είσαι πριν μιλήσεις. Μιλάμε για μοντελισμο, συλλογές και μινιατούρες (και κόμικ κλπ.). ΠΡΟΦΑΝΩΣ είναι πεταμένα λεφτά. Και οποιοδήποτε άλλο χόμπι, αν το πάμε έτσι. Ξεκόλλα. Το αν τα περιοδικά ήταν VFM σε σχέση με το να προμηθεύεσαι υλικό απευθείας από την GW, ΝΑΙ ΗΤΑΝ, αν σκεφτείς ότι ένα κουτί με 2 sprues των 12 μινιατουρών (σύνολο 24 πολεμιστές) η GW το χρέωνε 24 ευρώ, ενώ ένα περιοδικό έδινε ένα sprue 12 πολεμιστών στα 6 ευρώ. Κάνε τα μαθηματικά μόνος σου, και θα δείς ότι αγόραζες στη μισή τιμή. Και πέρα από τις μινιατούρες, αγόραζες οδηγούς για το επιτραπέζιο, το βάψιμο, την κατασκευή σκηνικών κλπ. Και επίσης, σήμερα δεν βρίσκεις σειρά συλλογής με κάποιο αντικείμενο να ξεκινάει λιγότερο από 10 ευρώ... Και περιττό να πούμε πόσο έχει ακριβύνει παραπάνω η GW. Αυτά.

Ήμουν 11 χρονών όταν ξεκίνησε η σειρά. Ήταν τον Γενάρη του 2004 και ήμουν ήδη τρελαμένος και πορωμένος με Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Θεωρώ πως η Τριλογία (με Τ κεφαλαίο εννοείται) είναι το αντίστοιχο Star Wars original trilogy της γενιάς μου (γεννημένος το 1992). Πήγαινα έκτη δημοτικού τότε και θυμάμαι τα τεύχη τα έπαιρνα κρυφά από τους γονείς μου γιατί δεν τους πολυάρεσαν. Σε συνεννόηση με συμμαθητή μου που αγόραζε κι αυτός τη σειρά, του έδινα τα λεφτά κάθε Τετάρτη πρωί (Τετάρτες έβγαιναν τα περιοδικά) και κάθε Πέμπτη μου έφερνε το νέο πακέτο στο σχολείο. Μιλάμε για τρομερό hype και ενθουσιασμό κάθε Πέμπτη πρωί... Δεν είχα ιδέα τότε τι ήταν η Games Workshop ούτε τι άλλες σειρές με μινιατούρες κυκλοφορούσε. Θυμάμαι μια μέρα που κυκλοφορούσα στο κέντρο της Πάτρας με τον πατέρα μου για δουλειές, το 2004, να περνάω τυχαία πρώτη φορά μπροστά από το Fantasy Shop που υπήρχε τότε στην πόλη. Στο κέντρο του μαγαζιού (ήταν κλειστό ακόμη εκείνη την ώρα) ένα τεράστιο ταμπλό μάχης τίγκα σε μινιατούρες (Warhammer Fantasy, όπως έμαθα αργότερα) και στις μπροστινές βιτρίνες του μαγαζιού, μεταξύ άλλων, κουτιά και σετ από τη LotR σειρά της GW. Δεν φαντάζεστε τι ανατριχίλα με έπιασε εκείνη τη στιγμή. Έκτοτε πήγαινα και καθόμουν με τις ώωρες στο μαγαζί χαζεύοντας και μιλώντας με τους υπαλλήλους αν και αρχικά σπάνια αγόραζα από εκεί γιατί οι τιμές της GW ήταν απαγορευτικές. Και ακριβώς επειδή οι τιμές της GW ήταν και είναι απαγορευτικές, με φέρνει στο δεύτερο θέμα που ήθελα να συζητήσω: το τρομερό VFM του περιοδικού. Περιοδικά συλλογών δύσκολα βρίσκεις σήμερα με τιμή ανα τεύχος μικρότερη των 8-9 ευρώ. 6 ευρώ την εβδομάδα, και αργότερα ανά δύο εβδομάδες για ένα περιοδικό με την επιμέλεια της GW, με μινιατούρες υψηλής ποιότητας, μεταφρασμένο και αρκετά φθηνότερο από τα κουτιά της GW, ήταν ΦΟ-ΒΕ-ΡΗ τιμή. Δεν υπάρχουν τέτοιες τιμές σήμερα... Εν ολίγοις, το περιοδικό το αγόραζα φουλ μέχρι και το 20ό περίπου τεύχος, και ύστερα αγόραζα πιο σποραδικά. Θυμάμαι μέχρι και δευτέρα γυμνασίου να αγοράζω που και που τεύχη, αν και είχα χάσει τη γενικότερη σειρά και συνοχή. Γενικά, άρχισα να αγοράζω πλέον συγκεκριμένες μινιατούρες που ήθελα, από το Fantasy Shop, οπότε αποδεσμεύτηκα από την σειρά που σε υποχρέωνε το περιοδικό. Ωστόσο, αν κυκλοφορούσε σήμερα και πάλι, δεν τίθεται συζήτηση πως θα αγόραζα τα περιοδικά ξανά με απίστευτη συνέπεια. Ήταν ό,τι πιο ολοκληρωμένο έχει υπάρξει σε τέτοια σειρά. Αμέτρητες μινιατούρες, γνώσεις και ένα τεράστιο επιτραπέζιο παιχνίδι. Για κάποιον που αγόραζε μόνο τα περιοδικά και τις μινιατούρες τους, ο αριθμός μινιατούρων αλλά και τα κομμάτια που μπορούσες να φτιάξεις βασισμένος στο Εργαστήριο Μοντελισμού, ήταν υπεραρκετά, χωρίς να χρειάζεται καν να επεκτείνεις τη συλλογή με αγορές κατευθείαν από GW. Γενικώς η σειρά των Μαχών στη Μέση-Γη ήταν αυτή που με εισήγαγε στον μοντελισμό. Όπως είπα και πριν, μετά τα περιοδικά άρχισα να αγοράζω και κουτιά κατευθείαν από την GW, με LotR και Warhammer Fantasy μινιατούρες. Πέρασα για λίγο ακόμη και σε κλασικό μοντελισμό αρμάτων, αεροσκαφών κλπ. Έχω ακόμη πολλές από τις μινιατούρες και χρώματα (σίγουρα ξεραμένα πια), οδηγούς βαψίματος, εγχειρίδια κανόνων κλπ. Έχω πολλές φορές αναζητήσει στο Ebay την ολοκληρωμένη σειρά των περιοδικών, κυρίως, γιατί τις μινιατούρες τις βρίσκεις ακόμη και σήμερα πολύ εύκολα, είτε από ebay είτε από στοκ της GW. Φυσικά, στην αγγλική τους μορφή, τα περιοδικά δεν είναι ιδιαίτερα σπάνια, καθώς στην Βρετανία είχαν κάνει πάταγο (μάλιστα η Games Workshop είναι αγγλική εταιρεία). Όμως μια ολοκληρωμένη σειρά στα ελληνικά, μαζί με τα ντοσιέ, είναι πιστεύω πολύ δυσεύρετη σήμερα και δεν γνωρίζω αν ήταν αρκετοί εκείνοι που την συνέχισαν μέχρι το τεύχος 78. Χωρίς πλάκα, ακόμα και σήμερα ονειρεύομαι μερικές φορές ότι περνάω από περίπτερα που τους έχει ξεμείνει στοκ από τα περιοδικά και τα πουλάνε όσο όσο για να ξεφορτωθούν και εγώ δεν πιστεύω στην τύχη μου. Αυτή η σειρά περιοδικών είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ζωή μου και θα έχει για πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Και είναι και η σειρά που μου έμαθε την αξία της συλλογής γενικά. Υ.Γ. Δεδομένου ότι η DeAgostini διέκοψε εντελώς τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες στην Ελλάδα εδώ και μερικά χρόνια, αν πριν ήταν πολύ δύσκολο να βρεις περιοδικά (άθικτα) από το στοκ της, τώρα φαντάζομαι θα είναι ακατόρθωτο... Αν δεν κάνω λάθος, είχα επικοινωνήσει με την εταιρεία πριν αρκετά χρόνια, ίσως και κοντά στο 2010 και μου είχαν πει πως ήταν εξαντλημένη σειρά εντελώς, μιας και είχε τελειώσει πολύ καιρό πριν.