Τόμος 63: Wolverine Όπλο Χ
Ας πω κι γω δυο λόγια σχετιλά με τον τόμο 63 της συλλογής.
Ας αρχίσω λέγοντας ότι τον απόλαυσα πάρα πολύ και τον καταττάσω ανάμεσα στους καλύτερους της συλλογής, τόσο σεναριακά όσο και στο κομμάτι στου σχεδίου.
Το σχέδιο ναι μεν είναι πολύπλοκο και γίνευαι χρήση πολλών χρωματισμών που αρχικά φαίνονται πως δεν ταιριάζουν αλλά εγώ το αγάπησα από την αρχή. Το θεώρησα κάπως εξωτικό και μου τράβηξε το ενδιαφέρον (ειδικά μάλιστα τα μεγάλα πλάνα). Ο Barry Windson-Smith έχει δικαίως τον καθολικό έλεγχο της ιστορίας και το διαχειρίζεται αυτό τέλεια.
Το σενάριο είναι λιτό με λίγους και περιεκτικούς διάλογους που δίνουν όμως ξεκάθαρα το κλίμα και τον παλμό της ιστορίας.
Τώρα, ως προς την ιστορία καθαυτή την βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρουσσα μιας και μας δείχνει τον σταδιακό κορεσμό του Λόγκαν από άνθρωπο σε ζώο. Παρόλα αυτά, φαίνεται στο τέλος η οξυδέρκεια του πρωταγωνιστή μας, ο οποίος καταφέρνει και ξεπερνά την παγίδα του καθηγητή.
Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας μου φάνηκε οι αμφιβολίες που είχαν κατά τη διάρκεια του πειράματος οι συνεργάτες του καθηγητή, οι οποίοι καταλαβαίνουν την ανήθικη και απάνθρωπη στάση του καθηγητή ως προς τον Λόγκαν.
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι η ιστορία αυτή ήταν από τις καλύτερες της συλλογής μέχρι στιγμής κι ανυπομονώ να διαβάσω τον επόμενο τόμο (1602) με μια What If ιστορία που σίγουρα προσελκύει το ενδιαφέρον.