nikolas12

Συμφωνώ σε αυτό και προσθέτω ότι πέραν του βιβλίου για τον Cavazzano δεν βρήκα ούτε fumetti ούτε εκδόσεις για Ιταλούς δημιουργούς και μου έκανε εντύπωση. Ίσως αυτό οφείλεται ότι το μαγαζί που μπήκα ήταν επικεντρωμένο σε anime και αμερικάνικα.

Δυστυχώς όχι, έψαξα πολύ, αλλά οι Ιταλοί τα έχουν όλα στη γλώσσα τους, με εντυπωσίασε η πληθώρα των τίτλων. Ένα funko για ένα φίλο και δύο κομιξάκια Star Wars. Δυστυχώς δεν πήγα σε άλλη πόλη, έχω ταξιδέψει γενικά στην Ιταλία αλλά σε αυτές τις πόλεις που λες δεν έχω βρει κάτι ανάλογο δυστυχώς

Τις τελευταίες μέρες έλειπα από το φόρουμ όπως καταλάβατε από την έλλειψη ποστ μου και αυτό γιατί βρισκόμουν σε ταξίδι στη Ρώμη. Ανάμεσα σε εξαιρετικούς καφέδες, πίτσες και τρομερές μακαρονάδες, το περπάτημα ήταν αναμενόμενα πολύ. Αν μου αρέσει πάντα κάτι στο εξωτερικό όταν βολτάρω είναι να μπαίνω σε βιβλιοπωλεία και κομιξάδικα και να χαζεύω τι υπάρχει στην τοπική γλώσσα. Αν δε, βρω και κάτι στα αγγλικά θα δω μήπως συμφέρει να το τσιμπήσω. Η αγάπη των Ιταλών για τα κόμικς είναι γνωστή και έτσι μπήκα στο Star Shop της Ρώμης, ένα πραγματικά πληρέστατο και υπέροχο κομιξάδικο. Μπαίνοντας μέσα, βλέπεις πολύ manga και οριακά νομίζεις ότι έπεσες σε ανιμάδικο. Απίστευτα πολλές εκδόσεις. Γυρνώντας από την άλλη πλευρά, διακρίνεις τις φιγούρες του μαγαζιού και ειδικά τους Goku και Iron Man. Θέλετε stands με Marvel-DC-Image-Dark Horse σπουδαίες σειρές σε compendiums και μάλιστα όλα στα Ιταλικά; Φυσικά και υπάρχουν! Υπάρχουν επίσης κάποια stands με πιο premium τίτλους από μεγάλες εταιρίες. Δε λείπουν τα τευχάκια και μάλιστα συμπεριλαμβάνονται όλων των εταιριών μαζί (ναι, και Disney υπάρχουν εκεί) Αυτό το σκληρόδετο του Cavazzano μου μίλησε για λίγο και με δελέασε! Να δώσω και μια κοντινή λήψη από το stand με τις φιγούρες. Και για τέλος μερικές πανοραμικές με τον διάδρομο του μαγαζιού στη μέση. Ήταν ωραίες αυτές οι μέρες στη Ρώμη, αλλά καιρός ήταν να γυρίσω στη δική μου συλλογή και τα δικά μου αγαπημένα κόμικς!

Δεν έχω διαβάσει κάπου ότι ο Johnny θα είναι μαθητής στην ταινία. Δύσκολο π.χ με Holland στο Spider-Man το είχαν πετύχει.

Ειλικρινά αν δεν ήθελα να έχω δει ό,τι super hero movie υπάρχει, θα το σκίπαρα, τώρα κλαίω που θα πρέπει να προσθέσω μια ταινία στη λίστα για όταν κυκλοφορήσει σε ηλεκτρονική μορφή.

Τρειλεράκι (με τίτλους στα αγγλικά στο thumbnail )

Ωραίο τρέιλερ και το animation φαίνεται να αποδίδει φόρο τιμής στην παλιά σειρά.

Δεν τρελαίνομαι προσωπικά. Ηθοποιάρα ο Pascal, αλλά όταν έχεις Krasinski και Blunt θεωρώ ότι πρέπει να πας σε εκείνους. Οι Quinn και Moss-Bachrach μου αρέσουν πάρα πολύ. Όπως και να 'χει, η Marvel σε μεγάλους ρόλους που θα αποβούν σημαντικοί δεν έχει κάνει πολλά τρανταχτά λάθη, οπότε ελπίζω ούτε τώρα να γίνει κάτι.

Δεν το περίμενα αυτό.

Είναι πραγματικά ωραίο να βλέπεις τέτοιες δουλειές και συνεργασίες και ο Μικρός Ήρωας το έχει πιάσει το νόημα φέρνοντας μας αυτήν την εξαιρετική έκδοση-καρπό ενός Ιταλού σχεδιαστή και Αμερικάνου συγγραφέα. Ο Wolfman φαίνεται ότι αρέσκεται στο να γράφει Superman και μου άρεσε ιδιαίτερα το ότι επέλεξε η χρονική περίοδος που θα ασχοληθεί να είναι αυτή που ο Superman φεύγει από το Smallville για να πάει στη Metropolis και να δουλέψει ως δημοσιογράφος. Μάλιστα η πόλη παρουσιάζεται ως μια πόλη με μεγάλη εγκληματικότητα ενώ συμβαίνουν και τρομοκρατικές επιθέσεις και ο Κλαρκ καταλαβαίνει ότι κάπως πρέπει να συμβάλλει και ο ίδιος στην καταπολέμησή τους, αλλά μπλέκει περισσότερο. Η Lois και άλλοι χαρακτήρες είναι πολύ καλογραμμένοι, ενώ και η χημεία τους με τον Clark είναι πολύ καλή. Ίσως το μόνο μελανό σημείο να είναι ο Lex Luthor αφού αν διαβάσει κανείς πιο προσεκτικά το σενάριο, θα δει ότι ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου πιάνεται στον ύπνο πολύ εύκολα. Το σχέδιο του Castellini είναι φανταστικό. Έχει ευρωπαϊκές λεπτομέρειες, αλλά στη βάση του είναι εμπνευσμένο από τα αμερικάνικα κόμικ και τον Superman των 00s. Οι μάχες είναι εντυπωσιακές και ο Ιταλός έχει κάμποσα μεγάλα καρέ και εντυπωσιακά δισέλιδα καταστροφής και πόνου. Είναι πραγματικά αριστούργημα το σχέδιο, με λεπτομέρεια, με ωραίες εκφράσεις προσώπων και physical μάχες, πραγματικά αξίζει να το κρατήσεις στα χέρια σου μόνο και μόνο για να το ξεφυλλίσεις. Τα εξτραδάκια και εμένα μου φάνηκαν κάπως πολλά, αλλά είδαμε και πολλές σημειώσεις και σκέψεις των Wolfman-Castellini πάνω στη δημιουργία, αλλά και backstage πληροφορίες σχετικά με το πως δημιουργήθηκε αυτή η σειρά. Οι δύο δημιουργοί έβαλαν την ψυχή τους και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Είναι κάτι τόσο διαφορετικό και ταυτόχρονα τόσο σύγχρονο και φρέσκο που θεωρώ δύσκολο να μη σου αρέσει. Άλλη μια ωραία δουλειά στα ελληνικά από τον Μικρό Ήρωα που επενδύουν σιγά σιγά στο υπερηωικό με πολύ όμορφες και πλούσιες εκδόσεις.

Ήταν ωραίο να διαβάζω επιτέλους μια ιστορία του Παιδιού-Πάνθηρα σερί, χωρίς τις συνεχείς διακοπές του ΜΠΛΕΚ. Ακόμα και εκεί συγκέντρωνα τα τεύχη ανά τετράδες, αλλά και πάλι δε βρίσκεις ρυθμό. Ο Μικρός Ήρωας έπρεπε να μας δώσει μια εκδοσούλα του ήρωα και τελικά με το τελευταίο τεύχος του ΜΠΛΕΚ μας το έφερε κι αυτό. Μέσα λοιπόν από 66 σελίδες βλέπουμε μερικές ωραίες περιπέτειες του Παιδιού-Πάνθηρα όπου άλλοτε ψάχνει για αυτόν μια συμμαθήτρια του που φτάνει κοντά στην ανακάλυψη του μυστικού του και άλλοτε προστατεύει ζώα από κυνηγούς που αναζητούν αυτά αλλά και τον ίδιο. Δεν έχει πολλές σκηνές από την προσωπική του ζωή, ενώ μου άρεσε το εξτραδάκι στην αρχή όσον αφορά τις ομοιότητες και τις διαφορές του πρωταγωνιστή μας με τον Spider-Man. Θα ήθελα να είναι έγχρωμο, αλλά έχοντας υπ' όψιν ότι δινόταν σαν εξτραδάκι στο τελευταίο τεύχος ΜΠΛΕΚ και μάλιστα στην ίδια τιμή, δε μπορώ να κάνω παράπονα. Ένα ευχάριστο κεφάλαιο που κλείνει μάλλον οριστικά αυτή τη ρετρό σειρά ενός περιοδικού που ήταν γεμάτο από αυτές.

Να είναι συρραφή τευχών με Prowler όπως έκανε η Hachette; Ο Prowler γενικά είναι εμφανιστεί σε δύο τεύχη του Amazing Spider-Man των Lee-Buscema και σε ένα των Lee-Romita Sr. Επί Michelinie-Mcfarlane είχε επίσης κάνει την εμφάνιση του σε δύο τεύχη κολλητά και σε ένα ακόμα μετά από καιρό. Εκτός Amazing Spider-Man ήταν σε δύο τεύχη του Miles Morales και είχε μια δική του μίνι σειρά έξι τευχών το 2016 από τους Sean Ryan, Jamal Campbell και Javier Saltares. Δύσκολο να βρεις ποιο ακριβώς μπορεί να είναι.

Είναι λίγο ανάκατα γενικά. Θα δούμε αρκετές ιστορίες των 80s και 90s, limited σειρές σχετικά πρόσφατες και καλές ιστορίες από το 2000 και μετά. Ίσως αν προλάβω να κάνω preview σε ενδιαφέροντες τόμους για περισσότερες πληροφορίες, γενικά υπάρχει πάρα πολύ υλικό από Spider-Man στα ελληνικά, έχουμε μέσα επανεκδόσεις, αλλά και ιστορίες που είχαν βγει επί Καμπανά, οπότε συνολικά κρίνω ως καλές τις επιλογές και χρονολογικά επίσης καλύπτουν μεγάλο φάσμα.

Έτοιμος για το Spider-Man/Black Cat aka Αραχνάνθρωπος/Γκαντέμω Μαυρόγατα. RADNET Σ' ΑΓΑΠΩ, RADNET ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ!

Όταν ξεκίνησα να διαβάζω τους Μηχανόβιους, γύρισα μετά από λίγες σελίδες στο εξώφυλλο για να σιγουρευτώ ότι δεν έπιασα το δεύτερο μέρος από τα Μπαντιλίκια. Όντως δεν λάθεψα, αλλά σίγουρα οι Αλεξάκης και Κλήμης έχουν εμπνευστεί από αυτή τη σειρά, φέρνοντας την λίγο περισσότερο στα δεδομένα του Έλληνα οδηγού και ξερόλα αμαξάκια. Οι Μηχανόβιοι προφανώς εστιάζουν στις μηχανές και σε κάθε σελίδα, χωρίς ιδιαίτερα σταθερό καστ χαρακτήρα, παράγουν αστεία σχετικά με οδηγικές συμπεριφορές, περιστατικά που συμβαίνουν στο δρόμο και συζητήσεις μεταξύ οδηγών μοτοσικλέτας και όχι μόνο. Δε φαίνεται ιδιαίτερα ως γαλλοβελγικό, το σχέδιο μου θύμισε ισπανική σχολή και γενικότερα μου άρεσε το χιούμορ του. Απ' όσο βλέπω, η εκδοτική το στηρίζει ανακοινώνοντας μάλιστα στο εσωτερικό του την κυκλοφορία του δεύτερου τόμου τον ερχόμενο Μάρτιο. Αυτό είναι σίγουρα θετικό όπως και το γεγονός ότι φέρνουν ένα BD στα ελληνικά και του δίνουν μια σκληρόδετη έκδοση όπως ακριβώς στη χώρα προέλευσής του. Βέβαια αν με ρωτούσατε, θα προτιμούσα να είναι λίγο φθηνότερο χωρίς σκληρό εξώφυλλο το συγκεκριμένο και να φέρουν κάποια άλλη γαλλοβελγική σειρά με άλλη θεματολογία σε ανάλογη τιμή. Όμως στην ουσία, η εκδοτική πήρε σωστή απόφαση και μένει να δούμε πόσα ακόμα τεύχη των Μηχανόβιων θα δούμε στα ελληνικά.

Γενικά είναι ένα ζήτημα να διορθώσει τα θέματά της η Radnet. Και στην επιμέλεια και στις ράχες και γενικά. Δεν ξέρω αν έχει συζητηθεί εδώ μέσα, αλλά εμένα δε μου αρέσει καθόλου και η ποιότητα του χαρτιού της αλλά δύσκολο κόβω να την αλλάξουν.

Εγώ στη Radnet όταν είδα τι συλλογάρα βγάζει. Πέραν της πλάκας τώρα, η επιλογή συλλογής είναι πάρα πολύ καλή. Έχω πολλές σκέψεις όσον αφορά το πως θα τη χειριστώ εγώ δηλαδή αν πλέον προλαβαίνω να κάνω previews και μεγάλα αφιερώματα, αφού το εβδομαδιαίο Radnet και κάθε δύο εβδομάδες Hachette με εξάντλησε ως αναγνώστη και άφησα πολύ πίσω διάφορα κόμικς που ήθελα να διαβάσω από Marvel-DC αλλά και Image-Dark Horse κτλ. Είδα όμως στην εξηντάδα κάτι Maximum Carnage και κάτι απίστευτα έπη που σημαίνει ότι σίγουρα θα την αποκτήσω ολόκληρη. Το θέμα όμως δεν έχω πλέον απολύτως καμία εμπιστοσύνη στη Radnet ότι δε θα τα σκοτώσει στις τιμές κάποια στιγμή μελλοντικά. Περνάω ένα δύσκολο φεγγάρι οικονομικά και θα συνεχίσει έτσι για λίγους μήνες ακόμα, οπότε δεν ξέρω κατά πόσο με βολεύει να παίρνω κάθε εβδομάδα ή να κάνω ένα πολύ μεγάλο άνοιγμα και να δεσμεύσω ένα 50ευρο για τόσους μήνες (αναλογιζόμενος ότι μιλάμε για 152 ευρώ στην εικοσάδα άρα 456 ευρώ συνολικά ήτοι ένα εννιάμηνο με 50 ευρώ σίγουρα στη συλλογή). Θα ακούσω τις ιδέες σας για όσα γράφω στο πρώτο σκέλος περί previews-reviews και είμαι εδώ για συζήτηση.

Τόμος 115: Αιωνιότητα Μέρος Δεύτερο Διαβάστηκε και το δεύτερο μέρος του Infinity και αν και στο προηγούμενο review είπα πολλά για την ιστορία, ας προσθέσω λίγα ακόμα εδώ. Οι τρεις ιστορίες φτάνουν στο τέλος τους Όπως είχαμε πει λοιπόν, ο Hickman έχει γράψει τρεις διαφορετικές ιστορίες, τις οποίες σέταρε στα Avengers και New Avengers και τις οποίες σιγά σιγά ολοκληρώνει μέσα από τεύχη των προαναφερθέντων σειρών συν τα τεύχη του Infinity. Ουσιαστικά σε αυτόν τον δεύτερο και εξίσου ογκώδη τόμο, έχουμε το τέλος της ιστορίας των Avengers με τους Δημιουργούς μέσα από μία πολύ μεγαλειώδη και ενθουσιώδη μάχη που δείχνει το ποιόν του Cap και του Thor αν και σε γενικές γραμμές είναι η πιο αδιάφορη. Λιγότερο χώρο έχουν οι Illuminati στο New Avengers και την ιστορία της σύγκρουσης των διαφορετικών Earths και σιγά σιγά ο Hickman επικεντρώνεται στην ιστορία του Thanos που ψάχνει να βρει και να σκοτώσει τον γιο του παρέα με τον στρατό του. Σιγά σιγά φέρνει ξανά στη Γη τους Εκδικητές και η δράση γίνεται καταιγιστική, ενώ και οι Inhumans και ιδίως οι Black Bolt, Maximus και Lockjaw παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ιστορία. Ο γιος του Thanos δεν έχει πολύ χώρο, ωστόσο έχουμε ένα φανταστικό τουίστ στο τέλος που αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον. Σε γενικές γραμμές, το Infinity είναι μια ιστορία που αφήνει τα σημάδια της στους ήρωές της και αυτό είναι πολύ εμφανές στα τελευταία τεύχη, αφού όλοι δείχνουν να έχουν χαραχτεί από αυτήν την ιστορία. Ειδικότερα οι Inhumans πρέπει να ανασυνταχθούν ενώ και η ύπαρξη των Illuminati προκαλεί προβλήματα στον Black Panther δείχνοντας πως τελικά οι τρεις ιστορίες είχαν μια βαθύτερη σύνδεση και επίδραση. Συνολικά πάντως ήταν μια ωραία ιστορία με φανταστικό σχέδιο (που δε θα το ξανασχολιάσω, αλλά να προσθέσω ότι και οι Leinil Yu και Mike Deodato κάνουν τρομερή δουλειά), αλλά θέλει αρκετό διάβασμα άλλων τόμων για να μπορέσεις να την ακολουθήσεις. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Αν θέλετε να ψαχτείτε με ιστορίες των Avengers, Illuminati, Inhumans και κάμποσο Thanos, ο Hickman με τους σχεδιαστές του δημιουργούν νέους χαρακτήρες και κακούς και ταυτόχρονα εκμεταλλεύονται όλο το σύμπαν της Marvel πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων πάρα πολύ όμορφα δένοντας αριστοτεχνικά τις διαφορετικές ιστορίες. Άμα θέλετε να ψαχτείτε σε αυτήν την κατεύθυνση, τότε σας το προτείνω. Καλό διάβασμα σε όλους

Έγινε γνωστός ο τίτλος, ήρθε και το πρώτο teaser και είμαι σε φάση ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

Πόσο τέλειες επιλογές τα περισσότερα που αναφέρεις. Ειδικά Kree-Skrull War, Maximum Carnage και Old Man Hawkeye πέθαινα να τα διαβάσω. Προς το τέλος το έλουσε αρκετά με τις επιλογές η Hachette, σαν να έψαχναν πως να κλείσουν την συλλογή και να είπαν να πάρουν επανεκδόσεις με έτοιμες μεταφράσεις αντί για κάτι πιο καινούριο όπως το Rocket Racoon.

Δεν είχα καμία ιδιαίτερη προσδοκία, αλλά το είδα για να είμαι up to date με τις τελευταίες κυκλοφορίες υπερηρωικών. Η ταινία ξεκάθαρα επενδύει στο κοινό του Μεξικό και τους λατίνους και οι επιλογές των ηθοποιών πρέπει να πω ότι είναι συμπαθητικές. Ο σχεδιασμός του Blue Beetle και οι δυνάμεις του θυμίζουν Iron Man, αλλά σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια κάπως μέτρια ταινία γεμάτη κλασικά κλισέ, όπως η μεγάλη κακή εταιρία, ο φτωχός που γίνεται υπερήρωας τυχαία, μεγάλες σκηνές μάχης και οκ γενικά δε σου αφήνει κάποια ιδιαίτερη επίγευση. Δεν ξέρω τι θα γίνει γενικά με Blue Beetle, θα δούμε στη συνέχεια.

Διάβασα αρκετά τον τελευταίο μήνα, πάμε να τα πω λίγο επιγραμματικά: Ωραία σειρά αυτή από τον Αίολο με κλασικές ιστορίες τρόμου, το συγκεκριμένο είναι μια συλλογή ιστοριών με φαντάσματα που κυκλοφόρησαν στη βικτωριανή εποχή, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και τρομακτική και όλες οι ιστορίες είναι πρωτότυπες. Το δεύτερο από τα ποδοσφαιρικά βιβλία που πήρα σε μαγαζί στο Άμστερνταμ, συγκεντρώνει παλιές και νέες στιγμές που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του αθλήματος που λέγεται ποδόσφαιρο. Καλογραμμένο, αξίζει να χαθείτε στις σελίδες του. Όμορφη κίνηση από το Tales of the Wyrd, το εργαστήρι που κάνει σεμινάρια για ιστορίες του φανταστικού, να εκδώσει ιστορίες διαφόρων "μαθητών" του σε μια ανθολογία. Άλλες καλές κι άλλες μέτριες, οι ιστορίες δημιουργούν ένα όμορφο σύνολο που σε τρομάζει και σε συναρπάζει. Πολύ αγαπημένη μου η ιστορία του Ηλία Φουντούλη από τον οποίο έμαθα για το βιβλίο. Το διάβαζα τις μέρες που έμπαινε ο νέος χρόνος, ένα πολύ αστείο βιβλίο από τα μέλη του Κουλουριού με σκίτσα του Αντώνη Βαβαγιάννη, το Κουάρκ πατάει στη δομή και τα γραπτά ενός κανονικού Καζαμία για να τρολλάρει πάρα πολύ με το μοναδικό τρόπο που ξέρει. Πολύ αστείο βιβλιαράκι που αξίζει να το έχετε. Δεν είχα ιδέα για αυτό το βιβλίο του Κινγκ και το πήρα πρόσφατα σε ένα βιβλιοπωλείο. Το μεγαλύτερο ελάττωμα που έβρισκα στα βιβλία του ήταν το μέγεθος, ακόμα και σε τοπ ιστορίες του θεωρώ ότι πλατειάζει, αλλά στα μικρά βιβλία δίνει ρέστα. Το ίδιο ισχύει στην Αστυνομία της Βιβλιοθήκης, ένα από τα πιο τρομακτικά και γεμάτα ανατροπές βιβλία του King με τη γραφή του να με εντυπωσιάζει. Δε θα δώσω σπόιλερ, αλλά πραγματικά κάνει φοβερές μεταβάσεις και από αστείο πολύ γρήγορα γίνεται τρομακτικό. Άλλο ένα βιβλίο του Verdon, άλλη μια υπόθεση για τον συνταξιούχο Ντέιβ Γκάρνει και το συγκεκριμένο ίσως ήταν αρκετά μεγάλο σε μέγεθος, αλλά ανέπτυξε μία ωραία ιστορία για μια σειρά φόνων που γίνεται, αλλά ο δολοφόνος είναι αποδεδειγμένα νεκρός και τον Γκάρνει να προσπαθεί να βγάλει νόημα στο πως συνέβησαν όλα. Η σειρά συνεχίζει καλά, χωρίς πάντα να σε ενθουσιάζει, αλλά είναι από τις σταθερά καλές αστυνομικές σειρές.

Τον Δεκέμβριο έκανα μία παραγγελία από το e-shop της Μαμούθ με αφορμή μια προσφορά που υπήρχε για έκπτωση αν έπαιρνες 5 άλμπουμ και ακόμα μεγαλύτερη αν έπαιρνες 10. Μου έκανε εντύπωση το γενικότερο κακό support, πχ με είχαν ειδοποιήσει ότι η παραγγελία δεν πέρασε, αλλά τελικά υπήρχε, είχα αρκετά θέματα με το λογαριασμό στο log in και κυρίως η παραγγελία φαινόταν εκπληρωμένη από την πρώτη μέρα, αλλά δεν μου έστειλαν καμία πληροφορία όσον αφορά το πότε αναμένεται και ποια εταιρία κούριερ θα τη στείλει. Τελικά η παράδοση ήταν μια χαρά και τα τεύχη σε άψογη κατάσταση, αλλά η υποστήριξη της παραγγελίας δε μου φάνηκε τόσο καλή και λείπουν ακόμα στοιχεία για να γίνει καλύτερο το e-shop.

Τι θα δούμε στον τόμο 116: Young Avengers - Το Στιλ Μετράει Φτάνουμε σιγά σιγά προς το τέλος της συλλογής και διάφορες ιστορίες που δύσκολα θα βλέπαμε από εκδοτική ξεπηδάνε στα ελληνικά. Μια από αυτές θεωρώ και αυτόν τον τόμο των Young Avengers προσωπικά. Η ιστορία που θα δούμε αφορά στα πρώτα τεύχη του δεύτερου Volume της σειράς που ξεκίνησε το 2013 με το φιλόδοξο Marvel NOW! relaunch των τίτλων που βρήκε στη σειρά τους Kieron Gillen και Jamie McKelvie σε σενάριο και σχέδιο αντίστοιχα και οι οποίοι έφεραν όντως μια νέα αύρα στον τίτλο. Η ομάδα μας αποτελείται από παλιότερα γνωστά μέλη της, τους Wiccan, Hulkling και Hawkeye (προφανώς την Kate Bishop) και εισάγει ως νέα μέλη τους Kid Loki, Noh-Varr και America Chavez. Η ιστορία μας ξεκινάει με αρκετά ενδιαφέροντα τρόπο και ως συνήθως δεν επικεντρώνεται στην ομάδα αλλά στις σχέσεις που έχουν οι χαρακτήρες μεταξύ τους. Από τη μία βλέπουμε τον Noh-Varr και την Kate να έχουν κοιμηθεί μαζί, αλλά γρήγορα να δέχονται επίθεση από Skrulls. Από την άλλη οι Wiccan και Hulkling λύνουν προβλήματα στη μεταξύ τους σχέση με τον Wiccan να παίρνει μεγάλες ευθύνες πάνω του. Το ψάξιμο του Wiccan για πιθανά εναλλακτικά σύμπαντα κεντρίζει το ενδιαφέρον των Kid Loki και Miss America που όμως δεν προλαβαίνουν να έρθουν σε επαφή μαζί του. Τελικά ο Wiccan καταφέρνει να βρει τη στιγμή του χωροχρονικού συνεχούς ακριβώς πριν πεθάνει η μητέρα του Hulkling και την τραβάει εκτός αυτού. Ωστόσο η μητέρα του αποδεικνύεται πολυμορφικό τέρας και σκοτώνει τους θετούς γονείς του ζευγαριού. Όμως σύντομα ο Hulkling ξαναβρίσκει την μητέρα του, αυτή τη φορά να μαγειρεύει πρωινό στους δικούς του που είχαν πεθάνει. Τι συμβαίνει πραγματικά; Και πως θα ενωθεί η ομάδα για να τα βάλει με μια μεγαλύτερη απειλή. Το σχέδιο είναι όμορφο, γεμάτο χρώματα και αρκετά σύγχρονο κατά τη γνώμη μου. Πιθανολογώ πως η Hachette έχει κάνει λάθος στο σάιτ της που έχει βάλει ως μέγεθος τις 232 σελίδες, καθώς πρόκειται για μόλις πέντε τεύχη, άρα μάλλον ο τόμος δε θα είναι μεγάλος, αλλά αντιθέτως θα είναι από τους σχετικά μικρούς σε μέγεθος, περί τις 130 σελίδες μαξ. Δεν ξέρω αν έχουν βάλει τεύχη με backstory αλλά δε νομίζω. Αυτά και από μένα όπως πάντα, ανυπομονώ να βγει!

Μου αρέσει πού ο Punisher, ειδικά οι ιστορίες του στο MAX imprint από τον Garth Ennis, συνεπώς αυτός ο τίτλος μοιάζει να ήρθε ουρανοκατέβατος για εμένα μιας και δεν πρόκειται και για καμία σχετικά πρόσφατη ιστορία. Ξεφεύγει λίγο από το street και gang level του Punisher και τον κατευθύνει σε άλλα μονοπάτια. Η ιστορία λοιπόν έχει να κάνει με μια εταιρία ενέργειας που έχει ετοιμάσει μια τεράστια επιχείρηση-κομπίνα για να μεγαλώσει την αξία της. Όλο αυτό φτάνει στα αυτιά του Punisher, ο οποίος τελικά θα ανοίξει προσωπική βεντέτα με τον Barracuda που είναι ουσιαστικά ο αρχιμπράβος του διευθυντή της εταιρίας. Με την Dynaco, o Ennis σχολιάζει σαρκαστικά το σκάνδαλο της Enron, αλλά πιο πολλή δουλειά κάνει με το πόσο ενδιαφέροντες χαρακτήρες στήνει. Ο Barracuda, ο Harry που είναι ο CEO και εγκέφαλος της εταιρίας, η γυναίκα του Alice που μηχανορραφεί με το δεξί χέρι του άντρα της τον Dermot για να του πάρουν την εταιρία, όλοι αυτοί έχουν τρομακτικά ενδιαφέρουσες ιστορίες που οριακά σε κάνουν να ξεχνάς ανά σημεία τον Punisher. Προφανώς ως ιστορία του MAX έχουμε απίστευτη βία, τρομερές μάχες σώμα με σώμα μεταξύ Punisher και Barracuda, αρκετό σεξ και γραφικά αποτυπωμένους θανάτους, ειδικά από τη στιγμή που προφανώς στο κόμικ έχουν παρουσία καρχαρίες. Το σχέδιο του Goran Parlov δεν είναι κλασικό ευρωπαϊκό, αλλά αμερικανίζει αρκετά, θυμίζοντας αρκετά τους Dillon και Robertson που είναι ίσως οι δύο σημαντικότεροι σχεδιαστές ιστοριών του Garth Ennis. Ο Κροάτης κάνει φανταστική δουλειά στην αποτύπωση νέων χαρακτήρων και στο πόσο έντονη κάνει κάθε σκηνή να φαίνεται με πολύ αίμα και κομμένα μέλη. Συνολικά μου άρεσε πάρα πολύ και σαν φαν του Punisher, παρακαλάω για περισσότερες MAX ιστορίες και περισσότερο Τιμωρό γενικά στις ελληνικές εκδόσεις!