nikolas12

Δεν περίμενα να γίνει τέτοιο σουξέ με το Blacksad και να έχει τόση επιτυχία ώστε να εξαντλήσει και τη μικρή και τη μεγάλη έκδοση. Θετικό δείγμα ότι τόσο ποιοτικά κόμικ κερδίζουν την εκτίμηση του κόσμου.

Τρομερή παρουσίαση! Αν και λατρεύω Star Wars, δεν έχω ασχοληθεί πολύ με τα κόμικς του και το συγκεκριμένο λόγω της ανθολογικής φύσης του, με έψησε αρκετά!

Διάβασα και τους δύο τόμους μαζί χωρίς να έχω κάποια τρελή αγάπη στον Μικρό Ήρωα, αν και γενικότερα γνωρίζω το lore του και θαυμάζω τους σκοπούς δημιουργίας του. Η ιδέα της εκδοτικής να βάλει διαφορετικούς κομίστες να φτιάξουν τη δική τους ιστορία κρίνεται πάρα πολύ θετική από το αποτέλεσμα. Άλλοι προτίμησαν να κρατήσουν τον χαρακτήρα στην εποχή του και να γράψουν ιστορίες για την αντίσταση στους Ναζί και άλλοι να τον φέρουν στο μέλλον είτε ως cyborg είτε ως ηλικιωμένο γέρο που συνεχίζει να αντιστέκεται στους Ναζί. Αυτές οι τελευταίες ιστορίες ήταν και οι αγαπημένες μου προσωπικά, αφού έφερναν τον Γιώργο Θαλάσση, την Κατερίνα και τον Σπίθα στο σήμερα και έδειχναν πως αντιμετωπίζουν σημερινές καταστάσεις και γεγονότα. Όλοι πιάνουν το vibe και τις σχέσεις των χαρακτήρων εξαιρετικά και ο καθένας με το δικό του προσωπικό στυλ προσθέτει τη δική του πινελιά στο εικαστικό κομμάτι. Όλες οι ιστορίες μου άφησαν κάτι, ίσως ξεχώριζα των Δερβενιώτη και Καραμπάλιου που τους λατρεύω και ως δημιουργούς. Συνολικά πρόκειται για μια πολύ καλή ιδέα που κεφαλαιοποιεί την επιτυχία των εκδόσεων Μικρός Ήρως και την εκδοτική ανάσταση του Μικρού Ήρωα

120 Ή το τερματίζεις σωστά το παιχνίδι ή το αφήνεις τελείως H πλάκα είναι τους περισσότερους τους έχω διαβάσει κιόλας και έχω γράψει κριτικές και παρά το ότι στα πρώτα βήματα της συλλογής δεν είχα αγοράσει κάποιους τόμους, τελικά αποφάσισα να τους πάρω και να την κλείσω.

Μου κάνει εντύπωση η στροφή της Anubis στα manga. Στα Marvel-DC με manga στυλ όπως η Justice League και το Deadpool το καταλαβαίνω, αλλά το να βγάλει κάτι πιο πρόσφατο ενώ στο παρελθόν είχε προσπαθήσει με classics, με εκπλήσσει θετικά. Ίσως υπάρχει κοινό για το Solo Leveling λόγω και της anime σειράς που βγήκε φέτος.

Κοίτα να δεις τι τρελό σουξέ έχει κάνει ο ΜΠΛΕΚ. Ίσως και ο Μικρός Ήρωας να έβγαλε μικρότερο τιράζ από αυτό που περίμενε και να φύγαν όλα από τους σταθερούς φαν του ήρωα.

Τόμος 120: Civil War Το τέλος μιας δύσκολης εβδομάδας ήρθε και είπα να γράψω για το αγαπημένο μου Civil War. Λέω εδώ και μέρες να δημοσιεύσω ένα ποστ με τις σκέψεις μου για τη συλλογή της Hachette και το τέλος της, ένα κείμενο με πολλά προσωπικά στοιχεία, για τα οποία δεν έχω μιλήσει ανοιχτά, αλλά αυτό είναι κάτι που το αφήνω για μέσα στην επόμενη εβδομάδα. Η απόλυτη κόντρα στα κόμικς της Marvel Δεν ξέρω αν η Marvel αρέσκεται στο να βάζει προβλήματα στο κεφάλι της αλλά την περίοδο 2005-2010 το έκανε αρκετά συχνά και ένα από αυτά ήταν το Civil War, μια ιστορία με τρομακτικό αντίτκτυπο σχεδόν σε κάθε ήρωα του σύμπαντος της Marvel. Η ιστορία μας ξεκινάει με μια ομάδα έφηβων υπερηρώων που στην προσπάθεια τους να κάνουν νούμερα για το reality show τους πολεμώντας κακούς, οδηγούν σε μια ανείπωτη τραγωδία. Το γεγονός προστίθεται σε μια σειρά από άλλα συμβάντα που οδηγούν μια ομάδα ηρώων να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση μια συμφωνία καταγραφής και εκπαίδευσης κάθε ήρωα για όλες τις Πολιτείες της Αμερικής. Από τη μία πλευρά έχουμε ήρωες που συμφωνούν στη δημοσιοποίηση των ταυτοτήτων τους, θεωρώντας πως το επόμενο βήμα είναι ο αφανισμός τους και από την άλλη πλευρά ήρωες που διαφωνούν με το νομοσχέδιο και επιθυμούν την ελευθερία τους. Η μία πλευρά με τη στήριξη της κυβέρνησης ξεκινάει να κυνηγάει όσους ήρωες αντιστέκονται και προσπαθούν να τους εξηγήσουν γιατί πρέπει να καταγραφούν, ενώ η αντίσταση μάχεται σθεναρά. Αρχηγοί των δύο στρατοπέδων ο Iron Man και ο Captain America. Στο Civil War συγκρούονται δύο κοσμοθεωρίες και ο Millar κάνει τα στρατόπεδα να μοιάζουν όντως ίσα μεταξύ τους. Δημιουργεί στα μέλη και των δύο αμφιβολίες για το αν πήραν τη σωστή επιλογή και ταυτόχρονα δίνει λόγους που ο κάθε ήρωας βλέπει το ζήτημα όπως το βλέπει. Κάνει μια πλήρη ανάλυση των ιδανικών του καθενός και προσεγγίζει εξίσου και τις δύο οπτικές, αν και για να πω την αλήθεια, η πλευρά του Iron Man μου φαίνεται πάντα ότι παίζει λίγο πιο βρώμικα. Συνολικά βέβαια είναι μια εξαιρετική ιστορία με εντυπωσιακή δράση και αυτό είναι που μετράει στο τέλος. Ίσως να τη συμπαθώ λίγο παραπάνω γιατί είναι και το πρώτο κόμικ που διάβασα σαν graphic novel βέβαια. Ο McNiven στα καλύτερα του σχεδιάζει εντυπωσιακά Οι Millar-McNiven ήταν ομολογουμένως σε εξαιρετική φάση εκείνη την περίοδο και ο Καναδός σκιτσογράφος έχει μια πολύ μεστή παρουσία στις σελίδες του κόμικ. Πιάνει στο 100% την αντίθεση, σχεδιάζει πολύ εντυπωσιακά τους ήρωες και με τον χώρο που του δίνει ο Millar, o McNiven φτιάχνει μεγάλα καρέ σε κάθε σελίδα, πολλές φορές δισέλιδα πάνελ με ένα τεράστιο πλήθος υπερηρώων να φιλοξενούνται σε αυτά. Σίγουρα ένας τόμος σκοτεινός μεν, αλλά πολύ εντυπωσιακά ζωγραφισμένος. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Θα έλεγα τελευταίος τόμος είναι, πάρτε τον μωρέ, αλλά καταλαβαίνω όσους το έχουν από Anubis. Η γνώμη μου είναι ότι και να μην ξέρεις πολλά από Marvel αξίζει να το έχεις στη συλλογή σου το Civil War και διαβάζεται εξαιρετικά και αυτόνομα χωρίς να χρειάζεται να ξέρεις όσα έχουν συμβεί πριν. Και σίγουρα αν ξέρεις από Marvel, έχεις διαβάσει πολλές από τις συνέπειες του σε επόμενα κόμικ της εταιρίας. Αυτό ήταν το τελευταίο review της Hachette από μένα. Θα αποχαιρετήσω και επίσημα τη συλλογή σε λίγες μέρες. Καλό διάβασμα σε όλους

Δε σχολιάσαμε και τη μετέπειτα απουσία της γιατί όσο κυκλοφορούσε η συλλογή πήγε στρατό

Εγώ πάντως κρατάω αυτό που λέτε σχετικά με τις σειρές που μένουν "όμηροι" καθώς έχουμε δει άλλες εκδοτικές τύπου Μικρός Ήρως να αναλαμβάνουν το Κόρτο και τσακ μπαμ να κάνουν φανταστική δουλειά. Δεν ξέρω κατά πόσο βέβαια η Μαμούθ συνεχίζει να πληρώνει δικαιώματα για να πουλάει Θόργκαλ και άλλες σειρές. Δηλαδή αν έχει κάποιο συμβόλαιο με χρονικό όριο ή ανανεώνει τα δικαιώματά της ώστε να συνεχίζει να πουλάει αυτούς τους τίτλους. Το χειρότερο σενάριο όμως θα είναι να μην υπάρχει κάτι που να τη δεσμεύει και καμία άλλη εκδοτική να μην κάνει κίνηση να εκδώσει τα άλμπουμ.

Ω ρε χαμούλης. Και ως επί το πλείστον δουλειές Ελλήνων δημιουργών, η Jemma πραγματικά δίνει έμφαση στην εγχώρια σκηνή και μπράβο της.

Το Ινκαλ Μέρος Δεύτερο Διάβασα και το δεύτερο μέρος και επιβεβαίωσα αυτό που υποψιαζόμουν. Το Ινκάλ είναι ένα από τα πιο όμορφα, καλογραμμένα και κυρίως καλοσχεδιασμένα έπη επιστημονικής φαντασίας που έχω διαβάσει προσωπικά. Σε αυτόν τον δεύτερο τόμο, η υπόθεση γίνεται αρκετά πιο απλή και το δίπολο καλού και κακού γίνεται αρκετά πιο σαφές και κατανοητό σε σχέση με το πρώτο. Οι χαρακτήρες δουλεύονται ξεχωριστά και αναπτύσσονται αρκετά σωστά, αν και προφανώς δίνεται μια έμφαση στον Τζον. Για το σχέδιο του Moebius και τους περίεργους χρωματισμούς τι παραπάνω να πω; Αληθινό αριστούργημα, σχέδιο με γεωμετρία, αρχιτεκτονική, ανατομία, εκφραστικά πρόσωπα. Κάθε καρέ και πίνακας. Το τέλος προσωπικά μου άρεσε πολύ και με εξέπληξε και θεωρώ ότι είναι ένα κόμικ που αξίζει να διαβάσει οποιοσδήποτε εκεί έξω λατρεύει την ένατη τέχνη.

Το είδα πριν καμία εβδομάδα και μου άφησε κάπως ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία πλευρά προφανώς το βρήκα κάπως μέτριο και παρά τη μικρή του διάρκεια βρήκα κάμποσες αχρείαστες σκηνές, αλλά από την άλλη η Marvel κάτι άλλαξε εδώ προς το καλύτερο. Δεν εννοώ το καταγέλαστο χιούμορ όπως σε κάθε ταινία, αλλά το ότι εφάρμοσε ένα πιο χιουμοριστικό σενάριο σε μια ηρωίδα όπως η Captain Marvel που πραγματικά το είχε ανάγκη, καθώς η πρώτη της ταινία ήταν χωρίς λόγο υπερβολικά σοβαρή και στεγνή. Η χημεία των πρωταγωνιστριών ήταν σε καλό επίπεδο, αλλά το πρόσημο γέρνει προς το αρνητικό, ο κακός ήταν σχετικά αδύναμος και δεν προχώρησε ιδιαίτερα η μυθολογία εκτός της post-credit σκηνής που όντως είναι τρομερή.

Buy One Get One Free (BOGOF) Bazaar! Αγοράστε 2 προϊόντα, πληρώστε το 1! Το BOGOF Bazaar σας δίνει τη δυνατότητα να διαλέξετε δύο προϊόντα και να πληρώσετε ΜΟΝΟ το ένα! Η διαδικασία είναι πολύ απλή. Βάζετε στο καλάθι σας τα προϊόντα που επιθυμείτε και στη συνέχεια ολοκληρώνετε την παραγγελία σας. ΠΡΟΣΟΧΗ: Η προσφορά εφαρμόζεται στο προϊόν με την χαμηλότερη τιμή. Δεν υπάρχει περιορισμός στα προϊόντα ανά παραγγελία Συμμετέχουν επιλεγμένοι τίτλοι *Ισχύει έως 21/04/24 Πατήστε εδώ για την προσφορά

Δυνατή και ξαφνική εκπληξούλα! Στο Disney+ θα έχουμε και νέα Tales σειρά από το σύμπαν του Star Wars με έξι επεισοδιάκια και πρεμιέρα τον Μάιο! Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Dave Filoni θα είναι δημιουργός και supervising director της σειράς και θα έχουμε τις φωνές των Diana Lee Inosanto, Meredith Salenger, Rya Kihlstedt, Wing T. Chao, Lars Mikkelsen, Jason Isaacs και Matthew Wood. Φυσικά θα έχουμε επιστροφές και εμφανίσεις πολύ γνωστών χαρακτήρων, ιδίως από τη μεριά της Αυτοκρατορίας. Το Tales of the Jedi μου άρεσε πάρα πολύ οπότε και αυτό το περιμένω εναγωνίως.

Δεν θα είναι η εκδοχή του Silver Surfer γνωστή ως Norrin Radd, αλλά η Shalla Bal, το ερωτικό ενδιαφέρον του Radd στον πλανήτη του, η οποία έγινε Silver Surfer σε κάποια φάση στα κόμικς. Μου είναι βέβαια ακατανόητο ότι προτιμήθηκε να μην ξεκινήσουμε με τον κλασικό Silver Surfer που ξέρουμε και αγαπάμε.

Αρκετά παραγωγικός εδώ και ενάμιση μήνα, διάβασα πολλά και διάφορα και έρχομαι για ένα μικρό review. Σιγά σιγά φτάνω στο τέλος της σειράς του Arlidge με την Έλεν Γκρέις και μετά το μεγάλο story arc με την επιθεωρήτρια και την προσωπική ζωή της και μια fast paced ιστορία-υπόθεση που εκτυλίσσεται σε μια μέρα, αλλά αφήνει το αποτύπωμά της για πάντα, έχουμε δύο νέες υποθέσεις που γυρίζουν στο παλιό μοντέλο. Serial killers με στόχο να σκοτώνουν αργά και σταθερά τα θύματά τους και το αστυνομικό τμήμα του Σαουθάμπτον να πρέπει να συνδέσει τους φόνους και να λύσει τις υποθέσεις. Τόσο οι φόνοι σε δάση, όσο και οι φόνοι μιας παλιάς παρέας μαθητών είναι πολύ ενδιαφέρουσες και έχουν ανατροπές, ενώ και η προσωπική ζωή των επιθεωρητών προχωράει, αν και δεν επικεντρώνεται πολύ σε αυτό ο Arlidge. Η σειρά παραμένει φυσικά ενδιαφέρουσα. Αυτό και το επόμενο είναι βιβλία Youtubers που παρακολουθώ και βρήκα σε προσφορά τον χειμώνα. Εν προκειμένω έχουμε το βιβλίο του Astronio, το οποίο είναι μια απόδοση της Αστροφυσικής με όρους και έννοιες επιστημονικές, αλλά σε κείμενο που μπορεί να επικοινωνηθεί σε κάποιον άσχετο με το αντικείμενο. Ο Παύλος κάνει εξαιρετική δουλειά με την επικοινωνία της Αστροφυσικής και ούτε εδώ λαθεύει, αφού το βιβλίο είναι πολύ όμορφο και πολύ ενδιαφέρον για όποιον του αρέσει αυτή η επιστήμη. Λάτρευα πάντα τη μυθολογία και ο Mythologist γράφει ένα φανταστικό βιβλίο που αναλύει μύθους της αρχαιότητας σε μορφή δίπολου. Αγάπη-μίσος, θάρρος-δειλία, πόλεμος-ειρήνη και πολλά άλλα δίπολα αναπτύσσονται το καθένα με δικούς του μύθους και μαθαίνουμε ωραίες πληροφορίες για το δωδεκάθεο, τις ιστορίες του Αισώπου και άλλα μυθολογικά πρόσωπα. Αν σας αρέσει, το αντικείμενο το θεωρώ must buy. Διάβαζα εξαιρετικά σχόλια για αυτό το πολυβραβευμένο βιβλίο και τελικά μπορώ να πω ότι δικαιώθηκαν αφού αποτελεί ένα σύγχρονο, πεσιμιστικό και μαύρο κομμάτι του τρόμου και όλη η θεματική του βιβλίου περιτριγυρίζεται από τον θάνατο. Έχουμε δύο ήρωες που πάνε να ψαρέψουν σε ένα ρέμα, αλλά ένας ντόπιος γνωστός τους, τους λέει μια ιστορία (που καταλαμβάνει σχεδόν το μισό βιβλίο) σχετικά με το ρέμα που αφορά τον Ψαρά, έναν μυστηριώδη τύπο και γύρω από αυτόν περιστρέφονται θάνατοι, επιστροφές ανθρώπων από τους νεκρούς και πολλά περίεργα πράγματα συμβαίνουν στην κοινότητα. Είναι αυθεντικός τρόμος σε αρκετά σημεία και εμένα αν και μου φάνηκε ανά σημεία αργό, με κέρδισε πολύ. Είχα δει πολύ παλιά την ταινία, αλλά για κάποιο λόγο είπα να πάρω και το βιβλίο και δε με απογοήτευσε καθόλου. Κλασικό παραμυθάκι με μάγους, βασιλιάδες, βασίλισσες, αστέρια και πολλά άλλα με πολλή περιπέτεια και δυνατές ανατροπές και την πάντα ιδιαίτερη γραφή του Gaiman να σε κερδίζει. Μου έκανε εντύπωση ότι μέχρι τα μέσα η ταινία ήταν πραγματικά πιστή μεταφορά και μετά άλλαξαν πράγματα για να εξυπηρετήσουν τη δραματουργία της. Ένα παραμυθένιο βιβλιαράκι, ιδανικό για κάτι εύπεπτο μετά από ένα δύσκολο ανάγνωσμα όπως ο Ψαράς.

Τι θα δούμε στον τόμο 120: Civil War Τελευταίος τόμος, τελευταίο preview για τη συλλογή της Hachette, σε μια παράδοση που έγινε λατρεία. Σκέφτομαι να γράψω ένα κείμενο με αφορμή το τέλος της συλλογής, αλλά για σήμερα έχουμε Civil War, το οποίο κλείνει αυτό το πόνημα της Hachette. Το σύμπαν της Marvel διχάζεται Αν δεν ήταν το φινάλε της σειράς, ίσως να μην έκανα preview δεδομένου του πόσο πολύ έχει ενσωματωθεί αυτή η ιστορία στην ποπ κουλτούρα, πόσες επανεκδόσεις έχει γίνει από την Anubis και γενικά πόσο γνωστή είναι ως ιστορία, αλλά ας πούμε δύο λόγια και για αυτό. Ύστερα από μία μάχη των New Warriors με μια ομάδα κακών, ένας εκ των κακών ο Nitro εκρήγνυται σε κατοικημένη περιοχή με αποτέλεσμα πολλοί πολίτες και νέα παιδιά να πεθάνουν. Οι αληθινές ταυτότητες των New Warriors διαρρέουν και δέχονται επιθέσεις εξοργισμένων πολιτών. Η κυβέρνηση σε συνεργασία με τον Iron Man αποφασίζει να υπογραφεί από υπερήρωες, ανθρώπους με υπερδυνάμεις ή ανθρώπους που αποκτούν δυνάμεις μέσω τεχνολογίας να υπογράψουν ένα πρωτόκολλο που θα σημαίνει καταγραφή των ταυτοτήτων τους και εκπαίδευση, άρα να είναι προσκείμενοι στην εκάστοτε κυβέρνηση. Μάλιστα η ΑΣΠΙΔΑ ξεκινάει και καταδιώκει ήρωες που αντιστέκονται στο νομοσχέδιο. Μεταξύ άλλων, σε αυτό αρνείται να λάβει μέρος ο Captain America που με τους Hercules, Falcon, Danny Rand (ως Daredevil), Luke Cage και τους Young Avengers σχηματίζει τους Secret Avengers. Οι ήρωες διχάζονται και χωρίζονται σε δύο ομάδες, αυτούς που είναι υπέρ του πρωτοκόλλου με αρχηγό τον Stark και όσους αντιστέκονται με αρχηγό τον Cap. Πολλοί θα πάρουν θέση, αποκαλύπτοντας την ταυτότητά τους όπως ο Spider-Man, κάτι που θα έχει ολέθριες συνέπειες στο μέλλον του, αλλά γενικότερα οι δύο ομάδες προετοιμάζονται για μια πολύ μεγάλη κόντρα και τεράστιες μάχες. Είναι μια ιστορία που επηρέασε σε τεράστιο βαθμό το σύμπαν της Marvel και το σχέδιο του McNiven είναι εξαιρετικό, ίσως στην καλύτερη ιστορία του. Ξενέρα που θα δούμε ξανά έναν τόμο που έχει ξαναβγεί τόσες φορές, αλλά σπουδαίο κλείσιμο και για μένα ναι, είναι μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες, ένα από τα πρώτα κόμικς που διάβασα και αξίζει να το αποκτήσετε!

Και βγάζουν και οδηγία να μην πληρώνουμε ακριβά τα μεταχειρισμένα γιατί θα επανεκδοθούν τα εξαντλημένα.

Επανέκδοση τόσο πρόσφατο Λούκυ Λουκ, αλλά συνεχείς διαβεβαιώσεις ότι θα βγουν και όλα τα παλιότερα νούμερα που είναι πολλά χρόνια εξαντλημένα. Θα περιμένουμε κάμποσο ακόμα μου φαίνεται.

Αν και θέλω να ξαναδιαβάσω όλο το Blacksad, αυτό που θυμάμαι ήταν ότι το Αρκτικό Έθνος μου είχε κάνει απίστευτη εντύπωση με το σενάριο του και τις αλληγορίες του ως ιστορία σε σχέση με τις σύγχρονες κοινωνίες. Από την άλλη πλευρά, η τελευταία ιστορία "Τα Πάντα Καταρρέουν" είναι τόσο δυνατή σεναριακά, τόσο άψογα δομημένη και εκτελεσμένη, τόσο αριστουργηματική που καταλαμβάνει εύκολα πλέον την πρώτη θέση στις ιστορίες του ήρωα.

Από την εκδοτική: Ορκισμένος να μη γελάσει αν δεν ελευθερωθεί η Κρήτη, ο Καπετάν Μιχάλης ζει στο Μεγάλο Κάστρο στα τέλη του 19ου αιώνα, με τη φήμη του αγριμιού να τον συνοδεύει σε κάθε του στιγμή. Ο ίδιος όμως δείχνει να χάνει τη συγκέντρωσή του και να απομακρύνεται από τις αξίες του όταν γνωρίζει την Εμινέ, σύζυγο του αδερφοχτού του Νουρήμπεη, σαν να τον κυριεύει ένας «δαίμονας» άγνωστος σε εκείνον μέχρι τότε. Καθώς η τεταμένη κατάσταση ανάμεσα σε Οθωμανούς και Χριστιανούς στο νησί καταλήγει σε μια σειρά γεγονότων που θα οδηγήσει στην επανάσταση του 1889, ο Καπετάν Μιχάλης βρίσκεται να αναζητά την ελευθερία σε έναν ακόμη τομέα… Η ιστορία: Έχει γίνει αρκετά δημοφιλής η μεταφορά σπουδαίων έργων της ελληνικής λογοτεχνίας και πεζογραφίας σε κόμικ και οι εκδόσεις Διόπτρα δεν μένουν εκτός παιχνιδιού. Ο Παναγιώτης Πανταζής, γνωστός και στα μουσικά ως PAN PAN έχει ήδη δουλέψει σε μια παρόμοια ιστορία με τα Μυστικά του Βάλτου της Πηνελόπης Δέλτα και γενικότερα έχει μια πολύ αξιοσέβαστη πορεία με δουλειές σε πολλές εκδοτικές καθώς και περιοδικά όπως ο Μπλε Κομήτης. Αν και ήταν γνωστός ως ο σχεδιαστής των ιστοριών, ειδικά στις εκδόσεις της Polaris, εδώ αναλαμβάνει και το σενάριο, το οποίο επιμελείται ο Γιώργος Γούσης. Η ιστορία λοιπόν είναι μια μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη με πρωταγωνιστή τον Καπετάν Μιχάλη. Ο Πανταζής αποδίδει άψογα τον σκυθρωπό και αγριωπό πρωταγωνιστή του. Το κόμικ βλέπει μέσα από τα μάτια του Καπετάν Μιχάλη τις πολύ τεταμένες σχέσεις μεταξύ των Χριστιανών Κρητικών και των Οθωμανών μουσουλμάνων με τους δεύτερους να φοβούνται ιδιαίτερα τον ήρωα μας και να μη μπορούν να του πάνε κόντρα σε τίποτα. Όμως τα πράγματα δεν πάνε καλά και το αποτέλεσμα είναι το ξέσπασμα της Κρητικής Επανάστασης του 1889, καθώς όπως λέει ο Καπετάν Μιχάλης θα χαμογελάσει μόνο όταν ελευθερωθεί η Κρήτη. Η ιστορία κυλάει πολύ όμορφα και μελετάει πολύ τη σχέση του Καπετάν Μιχάλη με τον Νουρήμπεη που έδωσαν όρκο αίματος να μη σκοτώσουν ο ένας τον άλλον, αλλά ο ίδιος έχει σαν πειρασμό τη γυναίκα του, ενώ και ο Νουρήμπεης δε θα φερθεί σωστά στην οικογένεια του Καπετάν Μιχάλη. Επίσης βλέπουμε την κόντρα των μπέηδων και του τοπικού Πασά με την ηγεσία της Χριστιανικής Εκκλησίας της περιοχής και το πως για πολύ λίγο συνέχεια αποφεύγεται η κόντρα και η τελική μάχη. Το σενάριο έχει αρκετούς ιδιωματισμούς και ωραία γλώσσα σε γενικές γραμμές αποτίοντας φόρο τιμής στη γραφή του Καζαντζάκη. Το σχέδιο: Πιστεύω ότι αν δεν ήξερα τον Πανταζή θα ήμουν σίγουρος ότι το δυνατό του σημείο δημιουργικά είναι το σενάριο και όχι το σχέδιο. Όχι πως είναι κακό, σίγουρα είναι όμορφο, αλλά μοιάζει λίγο ερασιτεχνικό ώρες ώρες και κάπως όχι και τόσο δουλεμένο ανά σημεία προκειμένου να τελειοποιηθεί. Μου έλειψε η λεπτομέρεια και ξέρω πως αυτές οι ιστορίες που αφορούν παλιότερες εποχές χρειάζονται τέτοιου τύπου χωρίς την παραμικρή λεπτομέρεια ή έντονα μελάνια, αλλά για μένα αυτό το έχει τελειοποιήσει ο Θανάσης Πέτρου στα εξαιρετικά του graphic novels και εδώ κάτι μου έλειψε. Η έκδοση: Έβαλε μεράκι στην έκδοση η Διόπτρα και αυτό φαίνεται αφού συνολικά έχουμε ένα όμορφο αποτέλεσμα. Ωραίο εξώφυλλο, παχύ και με τα χαρακτηριστικά "αυτάκια" για έξτρα πληροφορίες, ωραίο χαρτί και προσεγμένη δουλειά σε ένα κόμικ που βρίθει κρητικής λεβεντιάς, θανάτου, πόνου και όλα αυτά με ένα πάρα πολύ καλό σενάριο και αρκούντως ικανοποιητικό σχέδιο. Συνολικά η προσπάθεια παίρνει θετικότατο πρόσημο και χαίρομαι που δίνονται ευκαιρίες να βγαίνουν τέτοιες δουλειές από μεγάλους εκδοτικούς όπως η Διόπτρα. Καλό διάβασμα σε όλους

Τόμος 3: Το Έπος των Κλώνων Τρίτος τόμος και επιστροφή στα 70s θυμίζοντας αρκετά τη Radnet και τις ρετρό ιστορίες της. Προσωπικά θεωρώ ότι ο Spider-Man ήταν μακράν η καλύτερη από τις σειρές που κάλυψε η Radnet αλλά ήθελα να δούμε κι άλλους συγγραφείς εκτός Lee, όπερ και εγένετο με μια ιστορία της εποχής Conway. H Gwen Stacy επιστρέφει και αυτό από μόνο του είναι τεράστιο Λοιπόν, ας τα πιάσουμε ένα ένα. Αυτός ο τόμος είναι από τους πολύ πλούσιους, αφού έχει εννιά ολόκληρα τεύχη, καλύπτοντας όλη την ιστορία από την αρχή έως το τέλος. Βασικός κακός είναι ο Jackal, ένας τύπος που δε γνωρίζουμε την ταυτότητα του και ο οποίος έχει βάλει στόχο ζωής να καταστρέψει τον Spider-Man. Στο πρώτο τεύχος που είναι ουσιαστικά και prequel της κύριας ιστορίας και έχει βγει κάμποσο καιρό πριν, ο Jackal συνεργάζεται με τον Punisher για την εξολόθρευση του Spider-Man, αλλά ο ήρωας μας πείθει τον Frank Castle ότι έχει φάει παραμύθι από τον Jackal, αλλά πιο πριν μας έχουν χαρίσει πολύ πλούσια δράση. Η ιστορία μας ουσιαστικά ξεκινάει με δύο τεύχη όπου ο Peter έχει πάει στο Παρίσι και μάχεται όσους έχουν απαγάγει τον J Jonah Jameson, αλλά ταυτόχρονα βλέπουμε ότι υπάρχουν τα teasers για την κύρια ιστορία, αφού η θεία May παθαίνει σοκ όταν βλέπει την Gwen Stacy. Τα τεύχη στη Γαλλία είναι πολύ όμορφα, αλλά παίρνουμε μπρος μετά την επιστροφή του Peter ο οποίος εκπλήσσεται όταν ξαναβλέπει την Gwen ξανά ζωντανή και φυσικά προκαλούνται προβλήματα και στη σχέση του με την Mary Jane που έχει πρωτοξεκινήσει. Γρήγορα μαθαίνουμε ότι ο Jackal βρίσκεται πίσω απ' όλα και συμμαχεί και με άλλους κακούς του Spider-Man όπως τον Scorpion και τον Tarantula προκειμένου να εξουδετερώσει τον ήρωα όπως η Gwen. Εκεί επικεντρωνόμαστε στην προσπάθεια του Peter να αποκαλύψει ποιος είναι ο Jackal και γιατί έκανε ό,τι έκανε και φυσικά το καλογραμμένο σενάριο οδηγεί και σε μια υπέροχη αποκάλυψη και ένα τρομερό φινάλε. Αυτό που με εντυπωσίασε στον τόμο ήταν η γραφή του Conway. Καλός και σπουδαίος ο Stan Lee, αλλά αυτά τα τεύχη Spider-Man πέραν την κλασικής ρετρίλας είχαν ένα βάθος που μου έλειπε σε προηγούμενες ιστορίες. Βλέπουμε τον Peter διαλυμένο, πονεμένο, σε μια κακή κατάσταση, να τρελαίνεται με την επιστροφή της Gwen, να αποκαλύπτει τι συμβαίνει και τελικά να μάχεται ως ήρωας. Ακόμα και το subplot με την MJ δεν είναι καθόλου μελό ως γραφή, είναι ώριμο, έξυπνο, βλέπουμε κόντρες και θυμό όπως ένα πραγματικό ζευγάρι. Δεν ξέρω αν το έπος στον τίτλο δικαιολογείται 100%, αλλά ο Conway έχει μια πραγματικά υπέροχη πένα που σε αγγίζει. Ο Ross Andru είναι ένας πολύ υποτιμημένος Spider-Man σχεδιαστής Όταν αναφέρουμε σχεδιαστές Spider-Man από τα πρώτα τεύχη του, πάντα θα σκεφτούμε τον Ditko, τον Romita Sr. ίσως και τον Gil Kane, αλλά το όνομα του Ross Andru δεν αναφέρεται συχνά και κατά τη γνώμη μου κακώς. Η δουλειά που κάνει ο Andru στον τόμο είναι φανταστική. Τα πρόσωπα είναι καλοσχεδιασμένα και εκφραστικά, οι κακοί έχουν πολύ ωραία designs στις στολές και κυρίως η δράση είναι εξαιρετική και καλοσχεδιασμένη με πολύ μεράκι. Μου άρεσαν πολύ και οι τοποθεσίες όπως το Παρίσι, αλλά κυρίως οι μάχες με τους κακούς που ήταν πολύ έντονες. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Για μένα είναι must αν είστε της Radnet φάσης του Spidey, αλλά και γενικότερα αν θέλετε ένα καλό ρετρό κόμικ ίσως για να το διαβάσετε ως διάδοχο του Death of the Stacys, τότε αυτό θα σας κρατήσει πολύ καλή συντροφιά. Όπως προείπα έχει ώριμο σενάριο, εξαιρετικό σχέδιο, ένα ωραίο αφιέρωμα, αλλά προειδοποιητικά στην επιμέλεια έχουμε αρκετά θέματα, καθώς και αμετάφραστα μπαλονάκια σε περίπτωση που η γραμματοσειρά ήταν πιο έντονη και είχε κάποιου είδους ηχητικό εφέ. Αλλά αυτό μπροστά στην ποιότητα της ιστορίας, δεν είναι τίποτα. Καλό διάβασμα σε όλους.

Όντως το λάθος που επισημαίνει ο @ LEFNAT το παρατήρησα κι εγώ διαβάζοντας τον τόμο. Απλά αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι ανεξαρτήτως επιμέλειας, υπάρχει κι αυτό που λέμε πακέτο. Τι εννοώ; Πριν κάποια χρόνια που ο ΑΝΤ1 πήρε το Euro, έκανε τις μεταδόσεις και στο πακέτο των δικαιωμάτων δεν είχε αγοράσει τον πίνακα του σκορ και το χρονόμετρο. Φυσικά το να βλέπεις ποδόσφαιρο εν έτει 2021 χωρίς να έχεις ανά πάσα στιγμή στην οθόνη το σκορ είναι πρόβλημα ανεξαρτήτως αν μπορείς να μπεις online να το δεις αμέσως. Κοινώς το πακέτο δεν ήταν ολοκληρωμένο (και μετά από κράξιμο αγόρασαν τον πίνακα). Αυτό ένιωθα πιο πολύ με τη συλλογή της Hachette. Με 10 και μετέπειτα 11 ευρώ, είχες καλή μετάφραση, σωστή επιμέλεια, έξτρα υλικό, σχέδιο στη ράχη, αρίθμηση και ένα πολύ καλό συνολικά πακέτο. Όσο και να αγαπάω τον Spider-Man (και πιστέψτε με, δε θα χάσω τόμο της συλλογής), συνολικά βλέπω πως και να βάλω την επιμέλεια στην άκρη, η "γαρνιτούρα" της συλλογής δεν τη βοηθάει να φαίνεται πιο ολοκληρωμένη. Επαφίεται καθαρά στην ποιότητα των ιστοριών και του σχεδίου και οκ το υλικό είναι φανταστικό. Απλά είναι κρίμα να μην υπάρχει κάτι πιο ολοκληρωμένο γιατί το αξίζουμε.

Διαβάζοντας το Έπος των Κλώνων, παρατήρησα ότι πραγματικά έχει αρχίσει και με ενοχλεί το ότι η Radnet μεταφράζει μόνο τα μπαλονάκια. Το να έχεις μεταφρασμένο τον τίτλο και την εισαγωγή στην πρώτη σελίδα ή και άλλα πιο μικρά πράγματα, συμβάλλει σε πιο ολοκληρωμένη και πιο όμορφη εμπειρία διαβάσματος ασχέτως αν δίνεις σημασία σε αυτές τις λεπτομέρειες ή όχι.

Μπαντιλίκια #2 Το διάβασα σήμερα και το δεύτερο άλμπουμ της σειράς πριν αποφασίσω σιγά σιγά να προμηθευτώ το τρίτο. Νομίζω ότι είναι αρκετά καλύτερο από τον προκάτοχό του και κυρίως πιο στοχευμένο και με καλύτερη συνοχή. Ο Αλεξάκης δίνει τη βάση του κυρίως σε δισέλιδες ιστορίες που έχουν περισσότερα καρέ και καλύτερο ρυθμό από τις πολλές μονοσέλιδες του πρώτου άλμπουμ και ταυτόχρονα οι χαρακτήρες γίνονται πιο γενικοί, πιο αόριστοι και στη θέση τους πρωταγωνιστούν οι απλές καθημερινές καταστάσεις που ζει ένας οδηγός μοτοσικλέτας. Το χιούμορ είναι αισθητά καλύτερο και πλέον μου είναι προφανές ότι είναι αρκετά επηρεασμένο από τους Μηχανόβιους της Οξύ, αλλά γίνεται αρκετά πιο "ελληνικό" για αυτό και σε κερδίζει. Ανυπομονώ για το τρίτο πλέον.