Βίκτορ Σακβίλ

Αυτό νομίζει ο Ferri; Ότι απλώς ο Γκοσινί ήταν πιο ελεύθερος να παίξει με τα εθνικά στερεότυπα και για αυτό έβγαζε γέλιο; Ο Γκοσινί μπορούσε να κάνει να φαίνεται αστείο ότι ένα μικρό παιδί τη μέρα που ήταν άρρωστο κούραζε πολύ τη μαμά του (στο μικρό Νικόλα)! Μπορούσε να κάνει να φαίνεται αστεία η ψυχανάλυση! Μπορούσε να κάνει να φαίνεται αστεία η εξ ανάγκης υγιεινή διατροφή! Αυτό που έλεγε ο Ψαθάς: " Εγώ απλώς περιγράφω τι βλέπω γύρω μου και ο κόσμος γελάει". O Ferri απλώς προσπαθεί να αντιγράψει αυτά που νομίζει πως κάνουν τον Αστερίξ σπουδαίο, χωρίς να έχει καταλάβει καν ποια είναι.

Πάντως σε δήλωσή του έχει πει πως η ιστορία θα αφορά ένα μακρινό ταξίδι και πως δε θα κάνει χιούμορ με τον κορωνοϊό γιατί είναι θλιβερό θέμα. Πώς το βλέπετε;

Ευχαριστώ πολύ για τη σελίδα! Τυχαίο που παίζουν σκάκι;

Στο "Τεντέν στο Θιβέτ", έτσι είχε δει ο Τεντέν στον ύπνο του τον Τσανγκ να κινδυνεύει και ξύπνησε φωνάζοντας το όνομά του. Μήπως δούμε το "Αστερίξ στο Θιβέτ" με τον Οβελίξ να ρίχνει ξύλο στο Γέτι;

Η Ντίσνεϊ προσπαθούσε από την πρώτη στιγμή που ιδρύθηκε να είναι όσο περισσότερο πολιτικά ορθή γινόταν. Και ο λόγος ήταν για να πουλάει ψυχαγωγία σε όσο το δυνατόν περισσότερους. Αυτό που έχει αλλάξει είναι... η ίδια η πολιτική ορθότητα! Αυτό που ήταν πολιτικά ορθό το 1923 δεν είναι το ίδιο με αυτό που είναι πολιτικά ορθό σήμερα. Και είμαι βέβαιος πως αυτό που είναι πολιτικά ορθό σήμερα δε θα είναι το ίδιο με αυτό που θα είναι πολιτικά ορθό το 2123. Άρα το ερώτημα δεν είναι τι κάνει η κάθε Ντίσνεϊ. Το ερώτημα είναι πώς είναι σωστό να αντιμετωπίζουμε πολιτιστικά δημιουργήματα του παρελθόντος, που έγιναν υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες και αντιλήψεις.

Μήπως μπορείτε να μου λύσετε μια απορία; Η ιστορία Double or Nothing του Μάρκο Ρότα, στο τεύχος 78, μου μοιάζει γνωστή. Την έχουμε ξαναδεί στα ελληνικά ή υπάρχει άλλη με παραπλήσια υπόθεση;

Μετά την τεράστια επιτυχία του ως αναμορφωτής, ανανεωτής και ανασχηματιστής του Αστερίξ, ο Ferri αναλαμβάνει και άλλα γνωστά πρότζεκτ: 1) Οι τρεις Σωματοφύλακες: Η χαμένη κόρη του καρδινάλιου Ρισελιέ επιστρέφει στο Παρίσι. Εκεί γνωρίζει το γιο του Άθω και αναπτύσσεται μεταξύ τους ένας τρυφερός έρωτας. Μαζί με την κόρη του Πόρθου και το γιο της Μυλαίδης γίνονται μια αχώριστη παρέα νέων. Δεν ενδιαφέρονται για βαρετές μονομαχίες, βίαιες εκτελέσεις και ανούσιες συνωμοσίες, όπως οι γονείς τους. Στο τέλος η παρέα ανεβαίνει στο καράβι που πηγαίνει στην Ινδοκίνα για να ζήσει με ελευθερία και ανεξαρτησία. 2) Η Μεγάλη Απόδραση: Ένας νεαρός αεροπόρος της ΡΑΦ είναι αιχμάλωτος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην κατεχόμενη Πολωνία. Δεν τον ενδιαφέρει να σκάβει τούνελ και να σκορπίζει το χώμα από την εκσκαφή με πρωτότυπους τρόπους, κάτω από τα παραπήγματα του στρατοπέδου. Έχει μάτια μόνο για τον Χανς τον ξανθό, γαλανομάτη φρουρό της κεντρικής πύλης. Μεταξύ τους αναπτύσσεται μια τρυφερή σχέση. Στο τέλος με την είσοδο του κόκκινου στρατού απελευθερώνονται και πάνε να ζήσουν μαζί στη Βιέννη. 3) Η Οδύσσεια του Ομήρου: Ποιος νοιάζεται για τον βαρετό, βίαιο και γέρο Οδυσσέα; Ο Τηλέμαχος φεύγει για να ζήσει τις δικές του περιπέτειες. 4) Ο Θούριος του Ρήγα: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια στους γέρους υποταγή! Τι σημασία έχει αν είμαστε Ρωμιοί ή Οθωμανοί, χριστιανοί ή μουσουλμάνοι. Είμαστε νέοι και θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας χωρίς να μας καθορίζουν οι συμβάσεις των γονιών μας και οι αποκρουστικά βίαιες συγκρούσεις τους! 5) Dictionnaire Français en ligne – Larousse: Σοβαρά τώρα έχει κάτσει κανένας να διαβάσει αυτό το πράγμα από την αρχή ως το τέλος; Βαρετές, γέρικες, ξεπερασμένες πληροφορίες. Και σίγουρα βίαιο βιβλίο, αν σου πέσει στο κεφάλι από το ράφι. Για να δούμε πώς θα γίνει όταν ο Ferri βάλει τις νεανικές πινελιές του...

Πήγα στο περίπτερο κατά τις 11:00 και το πήρα! Μου αρέσουν πολύ τα χρώματά του. Το περίμενα αρκετό καιρό και επιτέλους προστέθηκε στη συλλογή. Και ό,τι άλλο βγει έγχρωμο, θα το τιμήσω χωρίς αμφιβολία!

Ο Γκοσινί ήταν ιδιοφυία. Έγραφε μόνος του περισσότερα από τρεις σημερινούς σεναριογράφους, με εξαιρετική ποιότητα. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει κανείς να τον αντικαταστήσει σήμερα, μία λύση είναι η ομαδική δουλειά. Δύο ή περισσότεροι σεναριογράφοι να δουλεύουν ταυτόχρονα το σενάριο, όπως γίνεται σε τηλεοπτικές ή κινηματογραφικές δουλειές. Ο ένας να δουλεύει την κυρίως πλοκή και ο άλλος τις λεπτομέρειες, το χιούμορ κ.λ.π.

Με ποδοσφαιρική - χουλιγκανική ορολογία: (έχει τροποποιηθεί το λεξιλόγιο, για να είναι κατάλληλο και για ηλικίες κάτω των 18 ) Ferri, αγόρι μου, ξέρεις σε ποια ομάδα έχεις έρθει; Ξέρεις πόσο βαριά είναι η φανέλα της; Ξέρεις ποιοι έχουν φορέσει το έμβλημά της πριν από εσένα; Σταμάτα να ντροπιάζεις τα εκατομμύρια των οπαδών και πήγαινε να αναλάβεις ένα φανζίν, μια ερασιτεχνική αυτοέκδοση σε κανένα χωριό. Εκδοτάρα διώχτον και φέρε σεναριογράφο από το πάνω ράφι. Φέρε ένα σεναριογράφο να ραγίζει τα τσιμέντα, να τρελαθούμε, να πάρουμε τα υπογεγραμμένα τεύχη στα χέρια, να τον υποδεχτούμε στο Σαρλ ντε Γκωλ.

Πολύ χρήσιμες αυτές οι πληροφορίες! Όσοι ήθελαν να πάρουν τα "Παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού - vol 2" και το "Ναι σε όλα - η επιστροφή" να μην τα βάλουν στη λίστα των άμεσων αγορών τους. Θα πρέπει να προηγηθούν εκλογές και ολική αλλαγή της σύνθεσης της κυβέρνησης. Υπό σκέψη είναι και το "Η αποικία reloaded" που θα σχεδιαστεί μαζί με το "Η αποικία revolutions", αλλά θα βγουν στα βιβλιοπωλεία με λίγους μήνες διαφορά. Ο κυριούλης που έλεγε τις ειδήσεις με το ίδιο σκίτσο κάθε φορά, στο οποίο άλλαζαν τα λόγια δε θα επανέλθει. Κατά λάθος ο Αρκάς έσβησε το αρχείο jpg στον υπολογιστή που είχε αποθηκεύσει το σκίτσο και είναι φοβερά δύσκολο να το ξανασχεδιάσει λόγω της μεγάλης του λεπτομέρειας και πολυπλοκότητας. Ευτυχώς το jpg που είχε αποθηκεύσει τον Προφήτη έχει σωθεί και μπορεί να το χρησιμοποιεί σε καταπληκτικά μπλουζάκια, κούπες και άλλα πρωτότυπα σουβενίρ.

Υπάρχουν αντικείμενα που ήταν κάποτε χρήσιμα και εξαφανίστηκαν, όταν έπαψαν να είναι. Υπάρχουν όμως και άλλα, που διατηρούνται για την αισθητική τους. Για παράδειγμα το τζάκι μου δεν το έχω για να ζεσταίνομαι, αλλά γιατί μου αρέσει να έχω τζάκι! Το ρολόι τοίχου της γιαγιάς μου δεν το έχω για να βλέπω την ώρα, αλλά γιατί μου αρέσει να έχω ρολόι τοίχου. Τις ζωγραφιές των παιδιών μου τις έχω σε χαρτί, δεν τις έχω σκανάρει να τις αποθηκεύσω στον υπολογιστή. Στον τομέα των εντύπων δεν υπάρχει λόγος να τυπώνονται π.χ. οι κατάλογοι προσφορών των σουπερμάρκετ ή των πολυκαταστημάτων. Επίσης οι τηλεφωνικοί κατάλογοι, ο κρατικός προϋπολογισμός κ.λ.π. Ειδικά στα κόμικς δεν βλέπουμε πια ευτελείς εκδόσεις με άθλια χρώματα και αστείες μεταφράσεις σε τεράστιο τιράζ. Βλέπουμε λιγότερες εκδόσεις, μικρότερα τιράζ και καλύτερη ποιότητα. Το μέλλον εξαρτάται απόλυτα από τη ζήτηση. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που αγοράζουν, θα υπάρχουν και εκδότες που θα παράγουν. (Π.χ. δε βλέπω να υπάρχει ζήτηση για λαϊκά αναγνώσματα.) Εξάλλου οι νέες τεχνολογίες στις εκτυπώσεις έχουν διευκολύνει πολύ τη διαδικασία παραγωγής ενός εντύπου. Τέλος, ας εξετάσουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εκτυπώσεων. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην επηρεάζει το περιβάλλον. Αλλά πρέπει να υπάρχουν λογικές προτεραιότητες. Ας αντιμετωπίσουμε πρώτα τα πλαστικά που συσσωρεύονται στις θάλασσες, ας οργανώσουμε καλύτερα την ανακύκλωση, ας μειώσουμε την εξάρτηση από την καύση ορυκτών καυσίμων, ας αναδασώσουμε ερημοποιημένες εκτάσεις και να αφήσουμε τα ταπεινά κόμικς στην ησυχία τους.

Αν ήμουν εκδότης και είχα τα δικαιώματα του Ιζνογκούντ, θα έκανα μια συμφωνία με μεγάλη εφημερίδα να κυκλοφορήσουν τα παλιά τεύχη της εποχής Γκοσινύ μαζί με την εφημερίδα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αλλά δεν είμαι...

Τι μου θύμισες τώρα! Τον είχα ξεχάσει τον Ο Μπράιεν! Επίσης όαση για τη σειρά! Είχε ξεκινήσει και αυτός από από το TNG. Ορίστε: ένας χαρακτήρας που στο TNG είναι ψιλοασήμαντος, στο DS9 σώζει την κατάσταση! Τον έπαιζε ο Colm Meaney. Εκείνη την εποχή είτε έπαιζε στο "the van", είτε στο "Con air", είτε στο Star Trek ήταν ο ίδιος τύπος: "αυτός ο Ιρλανδός"!

Για το DS9 οι κριτικοί έγραψαν καλά σχόλια! Επίσης σε πολλές λίστες των trekkies το DS9 είναι πρώτο ξεπερνώντας και το TNG. Αλλά αυτό το πράγμα δεν είναι star trek κυριολεκτικά και μεταφορικά. Είναι ο Μεθοριακός Σταθμός στο διάστημα! Ο Σίσκο ήταν πιο βαρετός και από συνεδρίαση της επιτροπής παραγωγής και εμπορίου στο κανάλι της Βουλής. Ο Όντο ήταν η μοναδική όαση ενδιαφέροντος στην γενική νερόβραστη πλοκή. Ο Κουάρκ ήταν ένα προβλέψιμο και ενοχλητικό καρτούν, που νόμιζαν ότι προσθέτει και χιούμορ! Αλλά η ίδια η δομή των επεισοδίων ήταν το πρόβλημα. Ακολουθούσαν το κλασικό μοντάζ της σαπουνόπερας, που διάφορες υποπλοκές προχωράνε εναλλάξ. Εκεί που ο Όντο πήγαινε να κάνει κάτι ενδιαφέρον, έπρεπε να περιμένεις να περάσει το κομμάτι με το ΚΨΜ του Κουάρκ, το κομμάτι με τα εφηβικά προβλήματα του Jake και ότι άλλο αδιάφορο παραγέμισμα είχε το επεισόδιο. Αφού αναγκάστηκαν να φέρουν το Γουόρφ μπας και σώσει τη σειρά. Και το χειρότερο ήταν ότι τότε δεν είχαμε καμία εναλλακτική. Τι να βλέπαμε; Το Ρετιρέ; Έτσι έχω δει αναγκαστικά πολύ από το DS9! Για το Voyager ισχύουν όλα αυτά, αλλά αυτοί τουλάχιστον ταξίδευαν!

Το TOS ήταν ένα σπουδαίο ξεκίνημα που άνοιξε νέους δρόμους. Το TNG πάτησε σε αυτή την πολύ καλή βάση και ανέβηκε σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη. Μετά... o Gene Roddenberry άφησε το μάταιο τούτο κόσμο. Οι θεατές ήθελαν περισσότερο TNG, αλλά αντί για αυτό έπαιρναν DS9! Αν ήθελε κάποιος να δει Babylon 5 μπορούσε να δει το αυθεντικό που ήταν και καλύτερο! Αυτά συμβαίνουν, όταν ανακατεύονται παραγωγοί με αντικείμενα, τα οποία δεν γνωρίζουν, δε σέβονται και δεν έχουν ιδέα πως να τα διαχειριστούν.

Δεν είδαμε ξεκάθαρα τον Doc Ock να πεθαίνει. Τον είδαμε να βυθίζεται! Η κατάσταση σώζεται πολύ εύκολα! Στον Ελέκτρο τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, αλλά και πάλι σώζεται η κατάσταση. Στον Green Goblin είναι ακόμα πιο δύσκολη η κατάσταση. Αλλά αν υπάρχει καλή θέληση όλα γίνονται!

Όταν έγραψα την ιδέα δεν είχα ψάξει τι κυκλοφορεί στο internet από φήμες και επιθυμίες των αραχνόφιλων. Με ένα πρόχειρο ψάξιμο, είδα ότι μέχρι και ολλανδικές ιστοσελίδες έχουν μπει στο παιχνίδι και ρίχνουν ιδέες πιο τραβηγμένες από τη δική μου! Ο Willem Dafoe δεν είχε σκοτωθεί στο σύμπαν της πρώτης τριλογίας; Αν ήταν κάποιος να επιστρέψει, αυτός θα έπρεπε να είναι ο James Franco. Εκτός και αν οι φανς θέλουν απλώς... να ανοίγουν portals και να εμφανίζεται όποιος να 'ναι!

Ο Αυστραλός Nicholas Hammond που πρωταγωνιστούσε στη σειρά The Amazing Spider-man του 1977 διαβάζω πως είναι μόλις 70 ετών, εξακολουθεί να δουλεύει ως ηθοποιός και δείχνει να είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Ένα πέρασμα με τη μορφή ενός ηλικιωμένου Peter Parker, του οποίου η κόρη έχει πλέον αναλάβει να χρησιμοποιεί τη στολή με την αράχνη, στο δικό τους σύμπαν, πιστεύω πως θα μπορούσε πολύ άνετα να μπει στην ταινία!

"Ειδικά παλιότερα τα κόμικς θεωρούνταν ταμπού.Ανάλαφρα αναγνώσματα μόνο για παιδάκια." Για την ακρίβεια βλαβερές απολαύσεις μόνο για παιδάκια! Το αντίστοιχο σήμερα είναι η "εξάρτηση από το ίντερνετ" που φοβούνται πως θα πάθουν τα παιδιά (που είναι βέβαια υπαρκτό ζήτημα).

Στη βιβλιοθήκη του σχολείου που είμαι τώρα (Μενίδι) δεν υπάρχουν κόμικς. Το σχολείο υπάρχει από τις αρχές της δεκαετίας του 90. Τα βιβλία είναι κυρίως νεανικές εκδόσεις του Κέδρου και του Καστανιώτη. Νομίζω πως εδώ και αρκετά χρόνια δεν έχει προστεθεί καινούριο βιβλίο στη συλλογή μας.

Δεν πειράζει. Από το τίποτα, καλό και το ασπρόμαυρο. Άντε να πάρουν φόρα, μήπως δούμε και κανέναν Αχιλλέα Ταλόν, ίσως και Μπλέικ & Μόρτιμερ. Βάλε και Ιζνογκούντ, κυρ Στέφανε, βάλε και επανεκδόσεις Τεντεν. Θα το κάψουμε απόψε!

Εμένα μου αρέσει ο όρος "πολυτελές άλμπουμ"! Μου θυμίζει διαφημιστικές καταχωρήσεις των παλιών εκδοτών. (π.χ. Ψαρόπουλος) - Είναι από χαρτί ; Ε! Είναι πολυτελές το άλμπουμ. - Έχει και χρώμα; Είναι υπερπολυτελές το άλμπουμ! Επειδή είμαι και γέρος μου αρέσουν αυτά, μου θυμίζουν τα νιάτα μου! Τότε έλεγαν άλμπουμ και τους δίσκους βινυλίου!

Η Μαμούθ ακολουθεί το εξής μοτίβο: 1) Εκδίδει για ένα διάστημα μόνο Λούκι Λουκ και Αστερίξ. 2) Για δικαιολογία που δεν βγάζει κάτι άλλο επικαλείται ότι δεν έκαναν αρκετές πωλήσεις οι προηγούμενες εκδόσεις της που δεν ήταν Λούκι Λουκ και Αστερίξ. 3) Ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση βγάζει κάτι που δεν είναι Λούκι Λουκ και Αστερίξ. 4) Είναι μια έκδοση που δεν περίμενε κανείς και δεν είχε σκεφτεί να ζητήσει κανείς. 5) Η Μαμούθ δεν μένει ευχαριστημένη από τις πωλήσεις της έκδοσης και παγώνει τα σχέδια να βγάλει συνέχειες ή αντίστοιχες δουλειές με την επίμαχη έκδοση. 6) Πήγαινε πάλι στο βήμα 1)