Μετάβαση στο περιεχόμενο

doctor jimmy

Members
  • Περιεχόμενο

    28
  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

1 Ακόλουθος

Σχετικά με το μέλος doctor jimmy

  • Γενέθλια 05/07/1997

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΦΙΛ

  • ΓΕΝΟΣ
    Male
  • Πόλη
    Πειραιάς
  • Χώρα
    Greece
  • Επάγγελμα
    Μουσικός
  • Ενδιαφέροντα
    Μουσική, ταινίες, κόμιξ, κριτικές για τα τρία προηγούμενα ενδιαφέροντα

Πρόσφατοι Επισκέπτες Προφίλ

1543 προβολές προφίλ

doctor jimmy's Achievements

Μόλις μπήκα

Μόλις μπήκα (1/9)

114

Συνολική φήμη στο GC

  1. Θα κάτσω να το δω, γιατί με ενδιαφέρει το σύμπαν της DC έτσι κι αλλιώς, αλλά...εντάξει...δεν μπορώ αυτή την αναθεώρηση του Snyder ως κορυφαίου auteur σκηνοθεταρά που τον έφαγαν τα studio και τώρα θα βγάλει το διαμάντι χωρίς συμβιβασμούς...Ο τύπος ήταν ανέκαθεν σοβαροφανής, από πάντα μπέρδευε τα όμορφα κάδρα με καλή φωτογραφία (η φωτογραφία δεν χρειάζεται να είναι πίνακας του Rembrandt για να θεωρηθεί άρτια, πρέπει και να υποστηρίζει την ιστορία και χαρακτήρες και να μην σπάει την λογική κάθε σκηνής αλλά τέσπα), δεν έχει την παραμικρή ιδέα για την ουσία αυτών των χαρακτήρων και ο βασικός λόγος που του αρέσουν είναι επειδή είναι ντούκια που παίζουν ξύλο. Αντί να πάρει πόδι και να μπει κανένας καλός σκηνοθέτης σε «ηγετική» θέση στο DCEU, παίρνει όλο δεύτερες ευκαιρίες λες και συνεχώς φταιεί το στούντιο που εκείνος έβλεπε μόνο τις εικόνες στο Dark Knight Returns Γίνομαι κακός; Εννοείται. Αλλά δεν μπορώ να δω σοβαρά έναν σκηνοθέτη που έδωσε στον κόσμο την σκηνή Martha, έκανε τον Superman δυσκοίλιο και «σοβαρό», μετέτρεψε τον Batman σε φονική μηχανή και βύθισε την αισθητική του DCEU στο βούρκο και τα πλαστικά CGI. Και, ναι προφανώς αυτές οι προσεγγίσεις θα μπορούσαν να δουλέψουν στο χαρτί, αλλά στην εκτέλεση...δεν. Όλα μοιάζουν με αποτυχημένους Nolan-ισμούς της κακιάς ώρας. Αφήστε τον επικεφαλή χορογραφιών που εκεί πραγματικά σπέρνει και δώστε τις βαριές δουλειές σε κάποιον ικανότερο. Α, και έλεος κάπου με την θυματοποίηση των σκηνοθετών από τα «κάκα» στούντιο. Ναι, τα στούντιο είναι άπληστα και κερδοσκοπικά, αλλά τόσοι σκηνοθέτες έχουν πετύχει μέσα από τα στούντιο να βγάλουν το όραμα τους. Ας είχε περισσότερο τσαγανό ο Snyder και ο κάθε Snyder και όταν άρχιζαν να του επιβάλλουν πράγματα, είτε να δείξει σθένος, είτε να αποχωρήσει από το project. Ο Raimi έκανε παγκόσμια κωλοδάχτυλα στην Sony με την κωμική (και για μένη πολύ καλή για αυτό που ήθελε να κάνει) απεικόνιση του Venom/symbiote, ο Nolan κατάφερε να κάνει την πρώτη ταινία Batman ένα χρονικό πηγαίνε-έλα με exposition και χτίσιμο χαρακτήρα για μια ολόκληρη ώρα πριν δούμε τον ήρωα στην οθόνη και ο Tim Burton έβαλε τον...Σκαθαροζούμη να κάνει τον Batman, προς αμφιβολία όλων! Το συμπέρασμα είναι πως δεν πρέπει να ξεχνάμε την δύναμη που έχουμε σαν άνθρωποι. Καλλιτέχνης είναι υποτίθεται, ας υποστηρίξει τα οράματα του ή ας πάει σπίτι του. Δεν αντέχεται η γκρίνια δημιουργών όταν ήδη έχουν πάρει το παχουλό τσεκ τους... Rant τέλος
  2. doctor jimmy

    Batman Ninja (2018)

    Ό,τι πιο περίεργο έχω δει ποτέ μου...και το λέω για καλό! Η ταινία σίγουρα δεν είναι στις αγαπημένες μου, αλλά εκτίμησα τις προσπάθειες των δημιουργών να δείξουν μια διαφορετική ιστορία με τον χαρακτήρα, σε ένα τελείως παρδαλό ύφος. Το σκίτσο και το animation ήταν εξαιρετικά, ενώ η όλη φάση ήταν σαν κάποιο περίεργο όνειρο που ξυπνάς και δεν ξέρεις αν πρέπει να το μοιραστείς επειδή ήταν τόσο, μα τόσο ό,τι να 'ναι
  3. Ειλικρινά, ο μόνος χαρακτήρας για τον οποίο δίνω δεκάρα πλέον είναι ο πολυαγαπημένος μου Spidey...άντε και ο Strange γιατί υπάρχει Raimi από πίσω στο sequel που έρχεται! Κατά τα άλλα, ούτε οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν έχουν αρκετό ενδιαφέρον και μυθολογία από πίσω για να στηρίξουν τις ίδιες τους τις ταινίες (πόσο μάλλον ένα κινηματογραφικό σύμπαν), ούτε και οι ηθοποιοί που τους ενσαρκώνουν ιδιαίτερο star power/ενδιαφέρον παίξιμο κτλ. (ξανά εξαίρεση ο Benedict Cumberbatch). Και το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρω τι να περιμένω με το νέο Spider-Man...νιώθω ότι για άλλη μια φορά θα αφαιρέσουν πολύ βάρος από τον χαρακτήρα του για να χουμε ευχάριστο, αλλά εφήμερο fan service με όλους τους live action Spider-Men, αφήνοντας στην άκρη πλοκές και θεματικές που δεν είχαμε δει στην μεγάλη ή μικρή οθόνη με τον Spidey (η May δεν έχει και θέμα που ο γιος της ρισκάρει την ζωή του, ενώ πολύ φοβάμαι πως ακόμη και το reveal στο Far From Home θα ξεχαστεί). Αντί να εξελίξουν τον ήρωα, επιλέγουν απλά να πατήσουν πάνω στην τρέλα του Into The Spider-Verse και να βγάλουν μερικά δις ακόμη. Disney είναι, βέβαια...
  4. Έχω τελειώσει την πρώτη σεζόν του Mandalorian και έχω να πω...από τις πολύ αδιάφορες στιγμές του franchise. Από πού να ξεκινήσεις; Από τους εντελώς άχρωμους, στατικούς και βαρετούς χαρακτήρες; Την πολύ συχνά εντελώς αταίριαστα μουντή φωτογραφία (δεν βλέπουμε το Seven, Western υποτίθεται ότι είναι!); Τους ρυθμούς χελώνας των επεισοδίων; Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια τυπική τηλεοπτική παραγωγή της εποχής μας με κράχτη το legacy του Star Wars απλά επειδή οι σκληροπυρηνικοί fans δεν γούσταραν καθόλου το Last Jedi και τους πειραματισμούς του, είναι πλήρως ευχαριστημένοι με ένα προϊόν το οποίο αναμασά το ίδιο στυλ, ίδιες ιδέες και ίδια ουσία με αυτά που λατρεύουν. Ο δημιουργός της σειράς, Jon Favreau, άλλωστε, είχε δηλώσει πως σε αντίθεση με άλλους (γκουχ, γκουχ Rian Johnson) που έχουν το θράσος να κάνουν ταινίες που να ευχαριστούν πρώτα εκείνους, ο πρώτος του στόχος είναι η τέρψη των fans. Και για αυτό το Star Wars επί Disney δεν θα κάνει ποτέ τέχνη...
  5. Batman spy film...υπάρχει είδος που δεν του πάει αυτού του χαρακτήρα;
  6. doctor jimmy

    Daredevil (2015-2018)

    Το «έχεις κάνει πολλά» του ιερέα είναι μάλλον nod στα comics του ήρωα, όπου μετά από ένα σημείο...εε...λίγο πολύ όλοι ξέρουν ποιος είναι ο Daredevil. Τα βλέπω αυτά που λες, αλλά για μένα το Daredevil είναι μια φανταστική σειρά και ο βασικός λόγος είναι πως έχει βρει μια πολύ δυνατή ισορροπία ανάμεσα στην κομιξίλα και τον ρεαλισμό...εκεί όπου κάτι ξεφτιλέ σειρές (συγγνώμη προς όλους τους fans τους, αλλά δεν τις αντέχω!) σαν το Flash, το Legends και το Arrow χάνονται μέσα στο κιτς, την φτηνή παραγωγή και το δημοσιουπαλληλικό γράψιμο, το Daredevil συνδυάζει πολύ πιο ενδιαφέροντα σενάρια, στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία που παραπέμπει σε κλασικές εικονογραφικές στιγμές του ήρωα και μια βαθιά κατανόηση για το τι εστί Daredevil. Αυτά τα ολίγα!
  7. doctor jimmy

    The Batman (2022)

    Η καρδιά μου έχει hype-αριστεί στο έπακρο γιατί BATMAAAAN...αλλά το μυαλό μου δεν λέει να συμβαδίσει. Σε πρώτη φάση, γιατί είναι τόσο σκοτεινή η σκηνοθεσία; Δεν εννοώ το α λα Seven vibe, αλλά κυριολεκτικά το τραγικά χαμηλό επίπεδο φωτεινότητας που κάνει τα πάντα μουντά, μίζερα, άχρωμα και άψυχα...και όχι με την καλή, goth έννοια όλα αυτά Δεύτερον, η DC πράγματι πρέπει να ξεπεράσει την οξεία Nolan-ίτιδα που έχει την τελευταία 10ετία και να αρχίσει να εμπνέεται από το DCAU ή γιατί όχι, τα ίδια τα comics. Οκ, ο Batman είναι πιο μπρουταλ εδώ, αλλά το ίδιο και στο DKR και εκεί δεν ένιωσα πως η ιστορία χάνει την «κομιξίλα» της. Αυτή η απομάκρυνση από τις ρίζες των ηρώων είναι που έχει φτάσει το DCEU στον ποιοτικό βόθρο που βρίσκεται τώρα. Τέλοσπαντων. Στυλιστικά, νιώθω πως η στολή του Batfleck ήταν το απόγειο του ήρωα στη μεγάλη οθόνη και ξενέρωσα κάπως με την επιστροφή στην «μεταλλική πανοπλία» που καθιέρωσε ο Nolan...αλλά από την άλλη το Batmobile έχει μια άγρια γοητεία, ενώ η πιο ατημέλητη όψη του Bruce είναι κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ στην μεγάλη οθόνη και ανυπομονώ να δω που θα το πάνε.
  8. Παιδιά SOS!! Στην σελίδα της gb publishing services λείπει το Daredevil Αναγέννηση καθώς και το Wolverine των Clairmont/Miller. Τί ακριβώς έχει παιχτεί;
  9. Πολύ ενδιαφέρον concept! Γενικά τώρα τελευταία πέφτουν στο μάτι μου συνεχώς κόμιξ με μουσική θεματολογία (όπως το Ρεμπέτικο του Prudhomme) και πρέπει να βγω μια βόλτα να τα συλλέξω όλα! Οι Doors μπαντάρα και κακώς έχουν μείνει για πολλούς στην ιστορία ως το γκρουπάκι του Morrison - μιλάμε για εκπληκτικούς μουσικούς και ο Morrison ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα!
  10. Παιδιά όντως το blu-ray remaster είναι εκπληκτικό και μου κανει εντύπωση που μια σειρά σχεδόν 30 ετών κατάφερε να αποδωθεί τόσο άρτια!
  11. Παιδιά, τώρα που μπήκα στο site της gb publishing, το e-shop φαίνεται να λειτουργεί κανονικά! Ισχύει ή απλά το 'χουν για μόστρα;
  12. Ξεκίνησα φιλμογραφία του Joel Schumacher...γνωστού ως και του πρωτοπόρου της νυχτεριδο-ρώγας και ομολογώ πως δεν είναι καθόλου κακός σκηνοθέτης. Για παράδειγμα, το Falling Down είναι μια θεσπέσια ταινιάρα για την κατάρρευση ενός ανθρώπου που δεν αντέχει άλλο τις αδικίες του συστήματος, ενώ το 8mm ένα πολύ γλοιώδες θρίλερ για τα αποτρόπαια άκρα της σχέσης ζήτησης-προσφοράς στην κοινωνία....Μου άρεσε πολύ το πόσο καλό storytelling και ταυτόχρονα ενδιαφέρουσες θεματικές έχει σε αυτές τις δύο ταινίες!
  13. Και το spectacular spider-man κορυφαιο, με μονο μειονεκτημα το animation style κατ'εμε (πολυ "παιδικο")!
  14. Συγγνώμη που ξεθάβω ένα παλιό θέμα, δεν μπορώ να αντισταθώ σε λίγο bat-talk! Πραγματικά η αρτιότερη υπερηρωική σειρά που έχει υπάρξει και το καλύτερο, πιο ολοκληρωμένο δείγμα του Batman σε κάποιο μέσο πέρα από τα comics. Ναι έχει το filler-άκι της όπως όλες οι σειρές, αλλά τα καλύτερα επεισόδια εδώ...απλά είναι ο Batman. Δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες γιατί θα χρειαστούν άπειρα σεντόνια, οπότε θα μείνω στο εξής - καμία άλλη απεικόνιση του ήρωα δεν συνδυάζει τόσο καλά την gothic ατμόσφαιρα, τις ώριμες θεματικές, την σκιαγράφηση των ηρώων, το σενάριο, το χιούμορ, το δράμα, την δράση, τις ερμηνείες, την φωτογραφία και την μουσική του BTAS. Και, συγγνώμη που θα πληγώσω τους μεγαλύτερους θεατές, αλλά βρίσκω την ελληνική μεταγλώττιση εγκληματικά κακή Όλο το voice cast είναι άψογο (οι περισσότεροι από αυτούς ακόμη ενσαρκώνουν τους ήρωες τους σε παιχνίδια κτλ.), αλλά χωρίς Conroy και Hamill δεν θα ήταν ίδια η σειρά.
  15. Κορυφαίο και διαχρονικό! Η ιστορία είναι τόσο έντονη συναισθηματικά που θα συγχωρούσα το οποιοδήποτε ψεγάδι...αν έβρισκα κάποιο, βέβαια. Δεν καταλαβαίνω αυτά περί φασισμού. Για την ακρίβεια, δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κακό που χρωματίζει έτσι τον Batman. Είναι ένας χαρακτήρας πικραμένος, γερασμένος και χωρίς την νεανική του υπομονή προς το έγκλημα. Είναι λογική η αγριάδα και βαναυσότητα σε σχέση με άλλες αναγνώσεις, λοιπόν, και εκλογικεύεται ακόμη περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς την κατεστραμμένη κατάσταση της πόλης στην ιστορία. Ο Batman είναι απλά αυτός που έχει την θέληση (γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, του αρέσει να ξυλοκοπάει) να λερώσει τα χέρια του για το ευρύτερο καλό. Αυτό ήταν και το μήνυμα του Batman από την πολύ αρχή, άλλωστε - ένας ήρωας που μετατρέπει τον πόνο του σε κάτι θετικό. Απλά ο Miller έχει ανεβάσει το επίπεδο βίας γιατί έχει εξαθλιώσει όσο δεν πάει την Gotham. Ούτε τα περί σχεδίου βλέπω. Το σχέδιο του Miller εδώ ακροβατεί στα δύο του κεντρικά στυλ - το αμερικανικης νοοτροπίας (Daredevil, Wolverine) και το ευρωπαικο (Ronin) - και συνδυάζει, για μένα τουλάχιστον, άψογα αυτούς τους κόσμους. Είναι ωμό, τραχύ και άμεσο, αλλά με μπόλικο λυρισμό και η μαεστρία του στο πως να χρησιμοποιεί δραματικα panels ή να παρέχει ταυτόχρονα κοινωνικό σχόλιο και δράση στην ίδια σελίδα ακόμη με αφήνουν άναυδο. Αποδεικνύει το πόσο καλός οπτικός storyteller είναι, σε συνδυασμό με την φανταστική pulp/noir πένα του.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.