Προφανώς όντας γεννηθείς το 1944 θα είμαι ο μεγαλύτερος εδώ...Όπως και να το κάνεις, ένας εβδομηντάρης γέρος με ουκ ολίγα χρόνια στην πλάτη του, και πέντε πλέον εγγόνια (για τα οποία είμαι πολύ χαρούμενος), δεν είναι σύνηθες να πηγαίνει στο περίπτερο και να παίρνει κάθε Παρασκευή το Μίκυ Μάους και λοιπά παιδικά αναγνώσματα που κυκλοφορούν. Ας τα πάρουμε όμως καλύτερα από την αρχή: Η πρώτη μου επαφή με τα εικονογραφημένα περιοδικά έγινε το 1952, μέσω των ''Κλασικών Εικονογραφημένων'', ενώ ήμουν ακόμα σε ηλικία μόλις 8 ετών. Αργότερα, όταν βγήκε το ''Γέλιο και Χαρά'' άρχισα να παίρνω και αυτό. Τελικά γύρω στα δεκαπέντε μου σταμάτησα να τα διαβάζω, θεωρώντας ότι πλέον μεγάλωσα. Το ίδιο θεωρούσε και η μητέρα μου η οποία δυστυχώς μου πέταξε τα πολύ δυσεύρετα αυτά σήμερα τεύχη. Εγώ στενοχωρήθηκα πάρα πολύ διότι είχα μεγαλώσει μαζί τους και παρ' όλο που πλέον δεν τα διάβαζα, είχα δεθεί συναισθηματικά μαζί τους.
Πολύ αργότερα έγινε τελικά όμως η επανασύνδεση μου με αυτό το είδος εντύπων. Το 1980 περίπου, όταν ο γιος μου πλέον είχε φτάσει τα 6, του πήρα κάποια τεύχη κόμικς να διαβάσει που κυκλοφορούσαν εκείνη τη στιγμή στα περίπτερα, ενθυμούμενος την παλιά μου συλλογή. Εκείνος ενθουσιάστηκε και τα ξεκοκάλισε. Επρόκειτο για δύο τεύχη Μίκυ Μάους της εποχής. Παράλληλα με τον ίδιο όμως, άρχισα να τα πιάνω κι εγώ πάλι, να διαβάζω κάποιες ιστορίες, και άρχισε να αναπτύσσεται μέσα μου ένα νέο πάθος γι΄αυτά! Πράγματι, για όσο καιρό ο γιος μου και η κόρη μου, μανιώδεις αναγνώστες κι αυτοί, ήταν σε μικρή ηλικία, κόλλησα κυριολεκτικά, αρχικά η γυναίκα μου αναρωτιόταν πώς ενδιαφερόμουν για μερικά παιδικά περιοδικά, αλλά τελικά δεν άργησε και η ίδια να μυηθεί για μερικά χρόνια στην ανάγνωσή τους! Λίγο πιο μετά το 1990 το ενδιαφέρον όμως ατόνησε και πάλι.
Ήταν 2003, και εγώ αποφάσισα να πάω για τακτοποίηση στην αποθήκη και όλως τυχαία ξέθαψα και μερικές (τρόπος του λέγειν το μερικές) κούτες με διάφορα παλιά τεύχη της δεκαετίας του '80 κυρίως, αλλά όχι μόνο, που είχαμε αγοράσει οικογενειακώς. Αρχικά θέλησα να δω σε τι κατάσταση βρίσκονται και αν έχουν επηρεαστεί από υγρασίες ή αν έχουν άλλες φθορές, γρήγορα όμως παρασύρθηκα και πάλι από την ακατανίκητη ορμή να τα διαβάσω. Ε δεν ήθελε και πολύ είναι η αλήθεια. Γρήγορα καταπιάστηκα πάλι με το ''άθλημα'', τα 3 πρώτα χρόνια απλώς διάβαζα τα τεύχη που ήδη είχα, αργότερα όμως άρχισα να ψάχνω και γι' άλλα. Και να μαι εδώ. Συγκεκριμένα έψαχνα για ένα τεύχος του Μίκυ Μάους στο ίντερνετ προ δύο εβδομάδων και τυχαία έπεσα εδώ.
Αποφάσισα να κάνω έναν λογαριασμό λοιπόν για να μοιραστώ το πάθος μου, έστω και σε αυτήν την ηλικία. Το ξέρω ότι φαίνεται γελοίο, αλλά φαίνεται ότι όλη μου η ζωή θα χαρακτηρίζεται από το ''χούι'' της ανάγνωσης περιοδικών που το μόνο σίγουρο είναι ότι δε συνάδουν με την ηλικία μου. Ίσως να φαντάζω και ξεμωραμένος, δεν ξέρω, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να αντισταθώ στην ακατανίκητη έλξη τους, ποτέ δεν μπόρεσα. Προσωπικά δε με θλίβει αυτό. Είμαι χαρούμενος που μπορώ να γίνομαι πάλι παιδί μέσα από τις σελίδες αυτών των ασυναγώνιστων περιοδικών. Άλλωστε η ζωή είναι γεμάτη προβλήματα, στεναχώριες, πίκρες, δυσκολίες, είναι όμορφο να έχεις ένα μέσο με το οποίο να χαλαρώνεις και να ταξιδεύεις σε έναν άλλο κόσμο, πολύ πιο αθώο.
Τέλος, θα παρακαλούσα να με συγχωρήσετε για πιθανά τεχνικά σφάλματα, διότι δυστυχώς δεν είμαι αρκετά εξοικειωμένος με την τεχνολογία. Για να εγγραφώ δυσκολεύθηκα πολύ, όπως και για να μπορέσω να κατατοπιστώ μέσα στο φόρουμ αυτό.
Ευχαριστώ.