Kurdy Malloy

Πως λες για κάποιες γυναίκες αυτή είναι ωραία παρά την ηλικία της και για κάποιες άλλες ότι αυτή δε γέρασε καλά; Έτσι και το Ίνκαλ. Εντυπωσιακό για όταν βγήκε, αλλά γέρασε και ξεπεράστηκε πάρα πολύ γρήγορα. Φαίνεται πιο γερασμένο και πιο παρωχημένο από πολλά παλαιότερά του. Να μη μιλήσω για τα πριν, μετά, κατά, διά, επί και πάει λέγοντας

Είναι στη γλώσσα του Μολιέρου και του Ζιρού και είναι το πρώτο μισό από την ιστορία "Η διαθήκη Ζαρκόφφ", φαντάζομαι σε όσους διάβασαν τα πρώτα κάτι θα λέει το όνομα

Ε εντάξει, Αρλεστον. Μερικές σειρές τις βρίσκεις αυτόματα. Το ΧΙΙΙ Mystery - 10 - Calvin Wax το βρήκα σε 2 μέρες σκαναρισμένο, τα διάφορα Θόργκαλ εντός του μήνα, τα Αστερίχ στο πιτς φιτίλι. Το 3ο Silas Corey όμως το βρήκα χθες μετά από 1,5 χρόνο, το 3ο Vieux Fourneaux ακόμα το περιμένω, όπως επίσης και το πολυαναμενόμενο (από μένα) Le rapport du Brodeck το ψάχνω σαν τον πούσ εεε κίναιδ εεε τρελός εδώ και 1,5 χρόνο. Κλωντέλ, Λαρσνέ και ακόμα τίποτα.

Eδώ να παρατηρήσω ότι αντίθετα με το τι πιστεύουν κάποιοι στην Ελλάδα (λόγω του 9), το Travis είναι spin-off της Κάρμεν και όχι το αντίθετο

Γιατί τον Οκτώβριο πνίγομαι (κάθε χρόνο). Σιγά-σιγά θα συνεχίσει τόσο αυτό όσο και τα υπόλοιπα αφιερώματα

Το γούστο μου δεν είναι ακριβώς στο μέσο όρο, οπότε το "εξήγα το προφανές" δε μου αρέσει. Ο λόγος που κυκλοφόρησε ως πρότασή μου στα ελληνικά φόρα το Un ocean d'amour είναι ακριβώς αυτό. Δεν εξηγεί τίποτα Ότι θες να καταλάβεις, καταλαβαίνεις. Having said that ας εξηγήσω κι εγώ με τη σειρά μου το προφανές: Οι παρατηρήσεις μου είναι πάντα υπό το πρίσμα της υποκειμενικότητάς μου, του προσωπικού μου γούστου και σε καμία περίπτωση δε θέλω να αλλάξω το στυλ των δημιουργών. πχ το ότι σε ένα χρονικό προτιμώ τον αφηγητή που μας ανοίγει την καρδιά του να μας μιλάει σε πρώτο πρόσωπο με μεγαλύτερη οικειότητα από ότι διακριτικότητα είναι καθαρά προσωπικό μου γούστο, δε σημαίνει ότι πρέπει κάποιος να το ακολουθήσει ή ότι ακολουθώντας το θα βγει η δουλειά καλύτερη.

Ftr στις μικρές ζωές με μπούκωσε το λέτερινγκ, όχι το σχέδιο καθαυτό. Ίσως σε κάποια καρέ (παράδειγμα ένα που η σκιά της μύτης του παππού σου ήταν τόσο παχιά και μαύρη σα χιτλερικό μουστάκι) και η πολύ σκούρα σκίαση, αλλά κυρίως το λέτερινγκ.

Κι εγώ νόμιζα ότι είναι αναφορά στο γυράδικο. Περίμενα μάλιστα κάτι του στυλ "πάμε να το ψήσουμε στις καλαμιές" Και επί του θέματος. Δηλαδή σε ικανοποιεί και τον σχεδιαστή επίσης, να μιλάνε 2 κεφάλια σε γκρίζο φόντο; Να έχει το σπίτι στο σαλόνι, ένα καναπέ, ένα βάζο και τρισίμισεις άδειους τοίχους;

Διάβασα κι εγώ την Έλλη. Μπορώ να δηλώσω αρκετά ικανοποιημένος. Ωραία υπόθεση, ελληνική καθημερινότητα, οικείο (για μένα) περιβάλλον. Μία ελαφριά αστυνομική μεταφυσική περιπέτεια. Ή μάλλον δύο. Διαβάστηκε ευχάριστα και μετά χαράς και στα επόμενα. Πάμε τώρα στις παρατηρήσεις: - Ξεκινάμε, πρώτο καρέ, ΚΤΕΛ Δράμας. Και το βλέπω και λέω "ρε μλκ μου, αυτά είναι τα πραγματικά ΚΤΕΛ" μπράβο και πάλι μπράβο. Και μετά; το κενόν. Σχέδιο που περιλαμβάνει τα απολύτως απαραίτητα. Κεφάλια μιλάνε μπροστά στο τίποτα. Σπίτια με σπαρτιάτικη επίπλωση. Κανένα background καμμία επίδειξη έμπνευσης και τεχνικής από τον σχεδιαστή. Γιατί; Τρέχανε οι προθεσμίες; είχαμε ongoing series και δεν έβγαινε το τεύχος; Κάντε το λίγο μερακλίδικο ρε σεις. Κρίμα. Και μετά το νοσοκομείο, επίσης από φωτογραφία, ρεαλιστικότατη απεικόνιση και ξανά τα ίδια. Επίσης παρατήρησα και ένα θεματάκι με τα προφίλ. - Πολύ χρήσιμο ήταν το making of. Να μου επιτρέψετε να βάλω μία εικόνα από το τελευταίο Θόργκαλ που έγινε με το κλασσικό δίδυμο δημιουργών Δες λίγο Θόδωρε τι οδηγίες δίνει ο Van Hamme σε έναν γίγαντα όπως ο Ροσίνσκι. Θα μπορούσε να επαναπαυθεί στο ταλέντο και την εμπειρία του αλλά δίνει αναλυτικότατα το τι θέλει να δειξει. Το ότι δεν καταλαβαίνετε τι λέει έχει ελάχιστη σημασία. Σημασία έχει ο όγκος των οδηγιών. Ο Βαν Χάμε δεν έγινε γίγαντας με το να είναι συγκαταβατικός. Δείχνει απαιτητικότητα μέχρι τέλους. Εγώ είδα κάτι προσχέδια και έναν επαναπαυμένο σχεδιαστή να κάνει όμορφα αυτά τα προσχέδια. Συμβουλή προς σεναριογράφους: Γίνετε απαιτητικοι - Στο σενάριο. Μήπως η δύναμη είναι λίγο πολύ δυνατή; Δίνει λύση με τη μία (έστω με τις δύο). Δε θα έπρεπε να δίνει απλά κάποια hints να έχει λίγο ψωμί παραπάνω; Ίσως σε άλλη πόλη που η Έλλη δε θα την ξέρει καλά, ίσως με άγνωστους συντελεστές. Ερώτηση: Το ότι στη Δράμα, κάποιος Στέφανος έκλεψε γύρο, είναι κάποιο easter egg;

Το διάβασα κι εγώ προχθες. Και να πω την αλήθεια, προβληματίστηκα πολύ πάνω στο τι θα έπρεπε να πω. Αποφάσισα να πω μερικά πράματα όσο πιο ευθέως μπορώ γιατί σκοπός είναι στην Ελλάδα να βγαίνουν πολύ καλά κόμικς και αυτό σημαίνει ότι πρέπει οι αδυναμίες να δουλευτούν. Αρχικά τα θετικά. Εξαιρετική μου φάνηκε η σκηνή του πλιάτσικου. Η αφήγηση χωρίς μπαλονάκια είναι αυτό που δείχνει τις πραγματικές δυνατότητες της 9ης τέχνης. Γενικότερα το σενάριο ήταν δυνατό, αλλά δεν ξέρω για κάποιον που δεν έχει επαφή με τα γεγονότα τι του δίνει. Και δε με νοιάζει να πω την αλήθεια. Και ολίγη γκρίνια. Κυρίως για το σχεδιαστικό κομμάτι. Δεν είμαι ειδικός επί του θέματος, αλλά δεν ξέρω τα μελάνια; οι σκιάσεις; πάρα πολύ σκοτεινό και πάρα πολύ βαρύ στα μισά σχεδόν καρέ. Μέσα σε όλο αυτό βάζουμε και το εντελώς εκτός αισθητικής μου λέτερινγκ. Πάρα πολύ βαρύ ένοιωθα να πνίγει το σχέδιο. Έβλεπα ένα μπούκωμα παντού. Κατά τα άλλα το σχέδιο πάσχει από την ασθένεια πολλών ελλήνων σχεδιαστών. Νοιώθουν ικανοποιημένοι στο σημείο που ξένοι συνάδελφοί τους αισθάνονται ότι βρίσκονται μόνο στη μέση της δουλειάς. και αν. Τώρα όσον αφορά το σενάριο, θα μπορούσα να το δω πιο πολύ ως χρονικό και λιγότερο ως μυθιστορία. Για χρονικό θα προτιμούσα μία πιο άμεση αφήγηση. Πρώτο πρόσωπο, εκφράσεις οικειότητας (η γιαγιά μου, το χωριό μας πχ), ίσως και κάποιο σπάσιμο του 4ου τοίχου, δεν ξέρω θα μου άρεσε όμως κάτι πιο άμεσο. Όσο για το θέμα που βλέπω να αναφέρεται και από άλλους ότι δηλαδή αισθάνεται ο αναγνώστης ότι υπάρχουν πολλά πράματα σε λίγες σελίδες τείνω να συμφωνήσω. Εκτός βέβαια και αν μιλάμε για χρονικό που όντως δεν έχει νόημα, αλλά πέφτουμε στην παραπάνω παρατήρηση. Πολλά συγχαρητήρια στους ερασιτέχνες δημιουργούς, οι παρατηρήσεις ελπίζω να γίνονται δεκτές επικοδομητικά και καλόπιστα.

Mε γρήγορη ματιά στους δημιουργούς και χωρίς να το ψάξω θα έλεγα Λούκες. Πάω για μαγείρεμα

Goosens

Το λετερινγκ μου θυμίζει Gotlib αλλά το σχέδιο όχι τόσο. Πάντως Γκοτλιμπ έχουν εκδόσει όλοι οι παραπάνω

Στη χώρα που έγινε το ακατόρθωτο, δηλαδή να βγούνε 8 τόμοι TWD χωρίς υποστήριξη από σήριαλ και η σειρά αντί να εκτοξευτεί μετά το σήριαλ, θάφτηκε, ΠΟΤΕ δε θα στοιχημάτιζα σε κάτι τέτοιο.

'Lives of Others' Director to Adapt Fantasy Comic 'Thorgal' Επειδή δε θα διαβάσετε το άρθρο, συμφωνα με το Hollywood Reporter ο Florian Henckel von Donnersmarck θα γυρίσει live action tv series με θέμα τον Θόργκαλ. Το "στα ίχνη του GoT και των Βίκινγκς" πιστεύω ότι είναι διαφημιστική μούφα, ο Θόργκαλ είναι πασιφιστής ή ενδεχομένως να αναφέρεται στην ποιότητα παραγωγής. Αναμένουμε

Τις 10 φορές τις λες για πολύ ή για λίγο;

Τα καλύτερα αρχικά Τεντέν είναι είτε ο Μονόκερως είτε οι 7 κρυστάλλινες μπάλες. Άντε και ο Κάβουρας με τις χρυσές δαγκάνες μιας και εκεί ολοκληρώνεται το καστ με την είσοδο του καπετάνιου Χάντοκ. Πιο πριν τα Τεντέν έχουν παιδικές ασθένειες και ειδικά τα 3 πρώτα (Σοβιέτ, Κονγκό, Αμερική) διαβάζονται για ιστορικούς λόγους. Θα έλεγα κάτι αντίστοιχο και για τα Πούρα του Φαραώ, αλλά αυτό στρώνει από ένα σημείο και μετά και (κυρίως) δένει με τον Μπλε Λωτό, οπότε αυτό το κάνει ένα αξιοπρεπές πρώτο ανάγνωσμα, έτσι για να πάρεις τα πράματα με μία σειρά. FWIW o Herge θεωρούσε ως magnus opus του το Θιβέτ

11/1/2017 θα βγει για πρώτη φορά επίσημη έγχρωμη έκδοση του περιβόητου Au pays des Soviets. Λεπτομέρειες (στα γαλλικά) και μερικές σελίδες επιχρωματισμένες εδώ

Tα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρό μπουκάλι

Δεν είναι και τόσο δίκαιο για τα Ιζνογκούντ γιατί όχι απλά αποτελούνται από πολλές ιστορίες, αλλά και οι ιστορίες αυτές δεν είναι κάν ίδιας εποχής και βλέπουμε ανακολουθίες στο σχέδιο. Ψήφισα πάντως τη μέρα των τρελών και τις διακοπές γιατί σε μία παράλογη σειρά έχουν μερικές από τις πιο δημιουργικά παράλογες ιστορίες. Και από το δεύτερο σετ τις επιστροφές γιατί πραγματικά όλοι θέλαμε να μάθουμε πως η σκολόπεντρα ξαναέγινε βεζύρης

Θα διαφωνήσω έστω και εν μέρει με τους περισσότερους. Βρίσκω τα Ιζνογκούντ ευφυέστατα και αυτό που κάνει ο Γκοσινί επίδειξη υψηλής τεχνικής. Πως έλεγαν παλιά (οι συνομήλικοί μου ίσως το θυμούνται) ότι ο Χατζηπαναγής μπορούσε να ντριπλάρει τρεις σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο; Αυτό ακριβώς κάνει εδώ και ο Γκοσινί. Σε 8-12 σελίδες, με λίγους πρωταγωνιστές, με το ίδιο μοτίβο, ξεσκίζοντας τα κλισέ έβγαλε φρέσκες και πρωτότυπες ιστορίες. Σε συνέντευξή του είχε πει ότι πάντα έγραφε με βάση τα γούστα του σχεδιαστή. Ο Μορίς απεχθάνονταν τα λογοπαίγνια και τα ΛΛ δεν έχουν ούτε ένα. Απεναντίας ο Ταμπαρύ τα λάτρευε, όπως επίσης λάτρευε και το σπάσιμο του 4ου τοίχου

Σοβαρά τώρα; Τόσο άντεξε; Την καλημέρα μου

Μερικές παρατηρήσεις: Τα μενίρ όντως καταργήθηκαν ως διάκοσμος, τα ντολμέν παρέμειναν Οι μονόχρωμοι χαρακτήρες στο φόντο έχουν χρησιμοποιηθεί αρκετά στην ιστορία νομίζω όχι απλά στη συγκεκριμένη σελίδα. Για την Μογγολία δεν ξέρω αν έχει τόσο υπόβαθρο ή απλά βάλανε τον ΙΚ να πετάξει μία ράντομ περιοχή στου διαόλου το κέρατο. Όσον αφορά τα ρητά. Κάποτε σε ένα φίλο πετάω Alea jacta est. Κατευθείαν μου λέει: Έχεις διαβάσει πολλά Αστερίξ. Κουφάθηκα πως το κατάλαβε και μου εξήγησε ότι τα Αστερίξ έχουν το χαρακτηριστικό να έχουν εκλατινίσει ελληνικές εκφράσεις. Ο Πλούταρχος μου πρόσθεσε, γράφει συγκεκριμένα ότι τόσο το Ανερρίφθη ο κύβος και το Κι εσύ τέκνον, ο Καίσαρ τα ανεφώνησε στα Ελληνικά. Οι δε πατερικές και ευαγγελικές εκφράσεις προφανώς και έχουν γραφτεί στα ελληνικά και μεταφράστηκαν στα ελληνικά πολύ αργότερα. Και λόγω της ημέρας ένα κολάζ των εμφανίσεων του Πιερ Τσερνιά σε διάφορα Αστερίξ

Μπράβο ρε Γερμάνικους, πολύ ωραία στοιχεία. Εχω σχόλια να κάνω, αλλά το βράδυ με την ησυχία μου. Μεχρι τότε, στη δυσάρεστη είδηση της μέρας, πέθανε πλήρης ημερών ο Πιερ Τσερνια. Σημαντικός ανθρωπος του γαλλικου σινεμα, πασιγνωστος για τις εμφανίσεις του σε πολλά Αστερίξ