Kurdy Malloy

Εγώ επενδύω προς το παρόν μόνο σε αυτά των Star Wars της Dark Horse και ναι, όντως αξίζουν πολύ.

Πωλείται ένας σκασμός ΤΡΒ Conan Dark Horse για να αγοραστούν τα Epic Collections που θα βγούνε από το 2019. Πλεροφορίαι εντός

Υπάρχει μεγάλη κουβέντα, μάλλον θα είναι ένα hommage άλμπουμ, κάτι σαν αυτά που βγήκανε για τον Λούκι Λουκ, ο ίδιος ο Σφαρ έβγαλε ένα απίστευτο μακρυνάρι στο FB όπου εξηγεί πολλά και διάφορα, λέγοντας ότι προσπάθησε να γράψει ένα σωρό παλιές σειρές και ότι στο παρελθόν είχε προτείνει να κάνει άλμπουμ βασισμένο στον McClure και τον RedNeck. Η κουβέντα συνεχίζει. Ο admin όμως του φόρουμ του BDGest μάλλον αμφισβητεί ότι οι Μπλαίν, Σφαρ ξέρουν ποιος ακριβώς είναι ο Μπλούμπερι με ένα καταπληκτικό σκίτσο.

Συνέχεια λοιπόν με όσα προλάβω γιατί θα γίνει everlasting το τοπικό αλλιώς: Cher pays de notre enfance Το έβλεπα συχνά-πυκνά είπα να το προσπαθήσω. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ σε κόμικ, ο συγγραφέας είναι δημοσιογράφος και όχι κομίστας και ασχολείται με τις παρακρατικές και τρομοκρατικές οργανώσεις που έδρασαν στη Γαλλία τις αρχές των 70ς. Για τους Γάλλους ειδικά τους κάποιας ηλικίας φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρον θέμα, σα να κάνει κάποιος εδώ για την πρώιμη 17Ν. Μετά μεγάλου κόπου και δυσκολίας το διάβασα όλο, ήθελε είτε γνώση είτε συνεχή αναζήτηση, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι μου άρεσε τόσο το concept όσο και το σχέδιο. Σίγουρα πάντως δεν απευθύνεται σε όλους. Stern Όσοι ενημερώνονται τακτικά για τα BD και ειδικότερα για τα Western σίγουρα θα έχουν προσέξει μία σύμπτωση. Το 2015 εκδόθηκαν δύο δουλειές που κέρδισαν κοινό και κριτικούς με πρωταγωνιστές νεκροθάφτες (μάλλον ο Μορρίς έχει επηρρεάσει αρκετούς ). Για το Undertaker των Dorison/Meyer θα αναφερθώ αναλυτικά όταν φτάσει η σειρά του για διάβασμα (εντός του μήνα). Η άλλη σειρά που δεν την έχω δει σε scanlation (αν και νόμιζα ότι κάπου την είχε πάρει το μάτι μου) είναι το Stern. Ένας απομονωμένος και με περίεργη συμπεριφορά νεκροθάφτης μιας τρεχαγύρευε πόλης. Μπλέκεται στις υποθέσεις του και μέσα σε όλα αυτά μπλέκεται (προφανώς) και το ίδιο του το παρελθόν το οποίο κρατάει στη σφαγή της πόλης Λώρενς του Κάνσας από τον Κουάντριλ με συμμετοχή μάλιστα και του Φρανκ Τζέιμς. Τα γράφω αυτά γιατί νομίζω ότι είναι 3 συνολικά τα BD που αναφέρονται στο γεγονός το οποίο αγνοούσα. Μέχρι και ο Μπλουτς με τον Τσέστερφιλντ χώσανε την ουρά τους. Η δράση δεν είναι καταιγιστική, ο ήρωας είναι για λύπηση, το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ δεμένο και ικανοποιητικό. Θα το πρότεινα σε ωριμότερους αναγνώστες που έχουν άλλα κριτήρια δράσης και πλοκής από τα καθιερωμένα. Gung Ho Μέσα στο 2017 ανακάλυψα και το Gung Ho. Γερμανικό αυτό, αλλά με μεγάλη απήχηση και στη Γαλλία. Τα έχω γράψει κι αλλού. Μπορεί το σενάριο να είναι εφηβικό, η ως τώρα πλοκή αρκετά προβλεπόμενη, αλλά η προσέγγιση και το τελικό εικαστικό αποτέλεσμα με άφησαν απολύτως ικανοποιημένο. Από τις δημιουργίες που προσφέρουν πραγματικά καινούργια πράματα και πνοή στο χώρο. Αν και έχει ήδη μεταφραστεί σε 3 τουλάχιστον γλώσσες τα αγγλικά είναι ακόμα απόξω, παρόλα αυτά αν το βρείτε δείτε το. Οι διάλογοι είναι αυτοί που φαντάζεστε . L'arabe du futur Άλλη μία πολυσυζητημένη και πολυβραβευμένη σύγχρονη σειρά που έπεσε στα χέρια μου το προηγούμενο έτος. Κι εδώ ότι είχα να πω το είπα στην παρουσίαση, απλά επειδή τα έγραψα και παραπάνω και επειδή στο ενδιάμεσο διάβασα και τα Ημερολόγια της Εστέρ, να προσθέσω και να τονίσω ξανά το εξής. Και εδώ έχουμε έναν δημιουργό με σφραγίδα. Δικό του στυλ γραφής και εικονογράφησης και χρωματισμού. Ανεξάρτητα αν κάποιος αρέσει ή δεν αρέσει τα έργα του, πιστεύω ότι μπορεί να αναγνωρίσει είναι ότι προσφέρουν καινούργια πράματα. L'or et le sang Αυτή η σειρά δεν είναι και τόσο πρόσφατη, αλλά περίμενα να βρω και τον 4ο και τελευταίο της τόμο που βγήκε το 2014 να τη διαβάσω ολοκληρωμένη. Κάπου στο μεσοπόλεμο το βόρειο Μαρόκο της Μεσογείου δηλαδή, προσπάθησε να γίνει ανεξάρτητο με το όνομα Ριφ. Ακολούθησε πόλεμος με Ισπανούς και Γάλλους με την αναμενόμενη κατάληξη. Το ξέρατε; Πιθανότατα όχι, εκτός αν ψάχνοντας για μερικά λουλούδια του Ισπανικού Εμφυλίου όπως ο Φράνκο ή ο Πρίμο ντε Ριβέρα, είδατε ότι πολέμησαν στο Ριφ. Με βάση αυτό ο Νουρύ με άλλους 3 λιγότερο γνωστούς συνεργάτες στήνει μία ιστορία Λόρενς της Αραβίας. Το μείγμα είναι το ίδιο, ιδεαλισμός, τυχοδιωκτισμός, έρωτας, φιλοδοξία, προδοσία, όλα. Να πω την αλήθεια δεν ξέρω πως χειρίζεται όλες αυτές τις συνεργασίες ο Νουρύ, υποθέτω ότι χτενίζει σενάρια άλλων και τα τελειοποιεί. Εδώ βέβαια ο άλλος είναι ιστορικός οπότε μάλλον έδωσε ιστορικό τόνο στην μυθιστορία. Τέλος πάντων μην το κουράζω, το αποτέλεσμα είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα ρομαντικής πολεμικής περιπέτειας εποχής. Αν το βρείτε δώστε του μία ευκαιρία. Siegfried O Alex Alice συνδημιουργός με τον Dorison της Τρίτης Διαθήκης, δίνει τη δική του ματιά στο έπος των Νιμπελούγκεν. Εδώ έχουμε την κανονική ιστορία όπως και στο έργο του Ράσελ, όχι έμπνευση μεταφορά ή δεν ξέρω και γω τι, με σαφώς πιο BD σχέδιο. Μου άρεσε και η προσέγγιση και ειδικά το λέτερινγκ. Δε θα διαβάσετε κάτι που δεν έχετε ξαναδιαβάσει, αλλά θα το διαβάσετε αρκετά ευχάριστα. Les Équinoxes Για να μη γράφουμε μόνο καλά λόγια και να μας πάρουν για χαζοχαρούμενους. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι αν κάτι δε με ικανοποίησε το προσπέρασα και δεν κάνω αναφορά εδώ, εκτός αν πρόκειται για κάτι αρκετά αναγνωρισμένο όπως τα έργα του Cyril Pedrosa. Αυτό με κούρασε. Και εκτός από το ότι με κούρασε, η απλή παρεμβολή 3 σελίδων κειμένου μέσα στο έργο με έκανε να το σταματήσω. Πιθανότατα να έκανα άσχημα, από παντού διαβάζω καλά πράματα. Αν κάποιος το μεταφράσει θα το τιμήσω. Αλλά να διαβάζω πρόζα σε ξένη γλώσσα σε οθόνη, όταν η ψυχολογία μου είναι, θα διαβάσω κόμικ, μου έπεσε πολύ βαρύ. Έχω βάλει κάποια εξώφυλλα. Από αυτό το αφιέρωμα τα εξώφυλλα είναι οι τόμοι που διάβασα κατά τη διάρκεια του 2017 και διαμόρφωσαν την άποψή μου, ώστε να μπορεί κάποιος να κρίνει.

BDGEST'ARTS 2017 Récit court – Europe (Σύντομη σειρά - Ευρώπη) : Ces jours qui disparaissent (Le Boucher) Série - Europe (Σειρά - Ευρώπη) : Urban t4 - Enquête immobile (Brunschwig & Ricci) Album – Asie (Άλπουμ - Ασία) : L’Enfant et le maudit vol 1 (Totsukuni no Shoujo - The Girl from the Other Side: Siúil, a Rún Vol. 1) (Nagabe) Album – Comics (Άλμπουμ - Κόμικς εννοούν Αμερική) :Fondu au noir (The Fade Out) (E. Brubaker, S. Phillips & B. Breitweiser) Premier album (Πρώτο άλμπουμ) : Les reflets changeants (A. Mermilliod) Album Jeunesse (Παιδικό άμπλουμ) : Imbattable t1 - Justice et légumes frais (P. Jousselin) Couverture (Εξώφυλλο) : Ar-Men, l'enfer des enfers (E. Lepage) Le Prix de Jury (Βραβείο της επιτροπής): Εditions de La Gouttière - (Τιμήθηκε η εκδοτική με αναφορά σε 2 τίτλους της) Le Prix des Chroniqueurs (Βραβείο των Αρθρογράφων): Les Cent Nuits de Héro (Isabel Greenberg) Δόθηκαν χθες και τα φετινά βραβεία BdGest'Arts. Τα 2 τελευταία είναι από επιτροπή, για τα υπόλοιπα ψήφισαν τα μέλη του πόρταλ. Στη σελίδα υπάρχουν και οι υπόλοιπες θέσεις με τις ψήφους που πήρε το κάθε έργο.

Μπορεί στην Ελλάδα να έρθει από μία εταιρία πχ ο Σαχίν Τεντούλκαρ, ίσως ο κορυφαίος παίκτης κρίκετ όλων των εποχών, ο Μάρτιν Τρούεξ (πρωταθλητής στα NASCAR) ή ο MVP του Superbowl στο πεπονόσφαιρο. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Τεράστια ονόματα με fan-base δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά στην Ελλάδα θα περάσουν απαρατήρητοι. Καμία απολύτως σύγκριση του ντε Κρεσύ με τον Κλάιστ πχ, αλλά ο Κλάιστ υποστηρίζεται από αρκετές εκδόσεις και θα ήταν καλεσμένος με νόημα και απήχηση.

@Valtasar scanlations υπάρχουν σε αρκετά. Το Silas Corey και το Buffalo Runner υπάρχουν, ενώ το Grand Mechand Renard έχει βγει στα αγγλικά με τίτλο Big Bad Fox.

To 2016 o Blain έκανε μία αναφορά στο Angel Face, μέσω του Gus: https://www.2dgalleries.com/art/blain-gus-clem-82698

Εγώ δε βρήκα κάτι για το Rapport de Brodeck. Να πω την αλήθεια δυσκολεύτηκα να το βρω ακόμα και στα γαλλικά.

Σύμφωνα με τη γαλλική Express το φθινόπωρο θα βγει καινούργιο άλμπουμ Μπλούμπερυ από τους Joann Sfar (γνωστός ως συνεργάτης του Τρόντχαϊμ στα Donjon) & Christophe Blaine (θα αναφερθώ στο Quai d'Orsay στην ανασκόπησή μου). Βέβαια το άρθρο αναφέρει ότι το τελευταίο άλμπουμ χρονολογείται το 2012 και το θάνατο του Ζιρό και δεν καταλαβαίνω σε τι αναφέρεται, αλλά η αποκλειστική είδηση παραμένει. UPDATE: Στο φόρουμ του BDGest αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να πρόκειται για reboot της σειράς την εποχή του Fort Navajo. Αναμένουμε...

Και αφού ο καλός μάγος Βαλτάσαρ μας έδωσε μπλονξ για να παίζουμε ας κάνω μία ανακεφαλαίωση τι ξεχώρισα από αυτά που διάβασα τη χρονιά που μόλις μας τελείωσε. Προσοχή δεν αφορά φετινές εκδόσεις, ούτε έχω κλείσει τις εκκρεμότητες με το παρελθόν - κάθε άλλο, ούτε μπορώ να βρω ότι βγαίνει σχετικά γρήγορα για να το διαβάσω. Ξεκίνησα να κάνω ένα ΤΟΡ-10 που είναι και της μόδας, στην πορεία και κάνοντας μία shortlist μου βγήκαν 49 υποψήφιοι τίτλοι. Οπότε μαζί με ένα από τα αμερικάνικα θα κάνω μία αναφορά σε 50 έργα που ξεχώρισα από όσα διάβασα φέτος. Για κάποια έχω γράψει κάτι, για άλλα όχι, δε βαριέσαι. Πάμε με τη σειρά που τα έχω στις σημειώσεις μου (δηλαδή καμία συγκεκριμένη ) LE RAPPORT DE BRODECK Aυτό το διάβασα πέρσι στις γιορτές. Και μόλις το τελείωσα έκανα εδώ παρουσίαση. Αυτό λέει από μόνο του κάποια πράματα. Ο Λαρσνέ κράτησε τα σκοτάδια και την άσχημη και αδύναμη φύση του ανθρώπου από το Blast και με οδηγό το πολύ δυνατό κείμενο του best seller του Κλοντέλ μας έδωσε κάτι παραπλήσιο. 400 σελίδες χορταστικό έργο, από αυτά στα οποία αρέσκονται να μεταφράζουν οι εδώ εκδότες - ελπίζουμε. Βέβαια δεν είμαι αντικειμενικός με το Blast (μπορεί και να είμαι) και ήταν αναμενόμενος ο ενθουσιασμός μου. Βαδίζει όμως στα ίδια δύσβατα μονοπάτια. Magasin général Όποιος παρακολουθεί τα γαλλόφωνα προφανώς και θα έχει πέσει αρκετά συχνά-πυκνά σε αυτό το χρονικό που έκαναν από κοινού οι Tripp & Loisel. Η ζωή σε ένα χωριό του Κεμπέκ στο μεσοπόλεμο γύρω από την Μαρί (αυτή εδώ πάνω). Κοινωνικό, slice of life, αγγίζει πάρα πολλά ευαίσθητα ζητήματα, με κυρίαρχο την κοινωνική και ερωτική ζωή πέρα από το καθιερωμένο "άντρας και γυναίκα παντρεύονται". Το αποτέλεσμα είναι πετυχημένο, δένεσαι με τους πρωταγωνιστές, με το χωριό, προβληματίζεσαι και όλα αυτά στο γνωστό επίπεδο του μεγάλου Λουαζέλ. Ίσως μερικά να τα έχασα ως λογοπαίγνια ή διαφορές στη γλώσσα Γαλλίας - Κεμπέκ, αλλά ΟΚ τα βασικά τα πήρα. Τι με ενόχλησε; Ότι τελικά βρήκα την κοινωνία ενός χωριού στου διαβόλου τη μάνα κατά το μεσοπόλεμο πολύ ανεκτική για να είναι ρεαλιστική, αλλά επειδή αισθάνθηκα ότι το γενικότερο νόημα είναι πως είμαστε πιο ανεκτικοί με αυτούς που γνωρίζουμε προσωπικά, ίσως αυτός να ήταν ο στόχος. Υπάρχει και σε σκανλέισον για τους μη Γαλλόφωνους. Buffalo Runner Αυτό το είχα σταμπάρει από τα βραβεία BDGest'Arts όπου απέσπασε το βραβείο σεναρίου.... ΟΟΟΟΟΟΚ. Δε θα το πω κακό, δε θα αποτρέψω κάποιον από να το διαβάσει, σίγουρα δεν είναι χαμένος χρόνος, αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας. Ίσως επειδή με έχει κουράσει η κατάχρηση των φλασμπακ στα κόμικ και το συγκεκριμένο είναι όλο ένα φλασμπακ; Ίσως γιατί εν τέλει δεν είδα κάτι το ξεχωριστό; Καλό είναι, να βγει και στα ελληνικά - μακάρι - αλλά υπάρχουν και καλύτερα western ακόμα και σ'αυτή τη λίστα. Le grand mechant Renard Άλλη μία περίπτωση έργου που με το που το τελείωσα έκανα παρουσίαση εδώ. Δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο, είναι από τις λίγες φορές που βρήκα κάτι τόσο ευχάριστο και τόσο αστείο. Από τις πλέον ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς. Προφανώς και δεν απευθύνεται σε ενήλικους, πιθανότατα με επηρεάζει το ότι απευθύνεται στην ηλικία του γιου μου και το συγκρίνω με τα υπόλοιπα σκουπίδια επιπέδου Νικελόντεον που υπάρχουν, αλλά εμένα με άρεσε. Silas Corey Εδώ μιλάμε για τη 2η ιστορία, δηλαδή τους τόμους 3 & 4. Η σειρά αναβαθμίστηκε, έμπειροι οι δημιουργοί κράτησαν ότι έπρεπε, πέταξαν τα βαρίδια και βελτίωσαν μία ήδη πετυχημένη σειρά. Από τις σειρές που αξίζει να περιμένει κανείς τι καινούργιο θα βγει και από αυτές που αξίζει να εκδοθούν. Τι να λέμε; Νουρύ = εγγύηση, αν είναι όμορφο και το σχέδιο, είναι η συνταγή της επιτυχίας. Ελπίζω σε ακόμα καλύτερη συνέχεια, έχει περιθώρια. Servitude Δεν ξέρω... Οι Γάλλοι δεν το πολυέχουν με το ηρωικό, με το fantasy, γενικώς. Βέβαια αν κρίνω από τις βαθμολογίες, κάποια από αυτά τους αρέσουν κιόλας, όπως το Servitude, αλλά εμένα δε με έψησε. Δεν μπορώ να παραβλέψω βέβαια ότι εγώ διαβάζω από cbr σε μία ξένη γλώσσα, ενώ οι Γάλλοι στο χαρτί στη μητρική τους. Οπότε τα fantasy elements θα τους χαώνουν λιγότερο. Υποθέτω. Πάντως παρά τις θετικότατες κριτικές που έχει αυτή η σειρά, εμένα δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, ειδικά όταν ο δεύτερος τόμος είχε άσχετο θέμα με τον πρώτο και δένουν στη συνέχεια. Εικαστικά είναι αυτή η παλ μονοχρωμία που επίσης κουράζει στην οθόνη... ΟΚ αν το βρείτε δώστε του μία ευκαιρία. Μπορεί και να το αδίκησα. Πάντως ούτε scanlation βρίσκω, άρα... Μόλις βγήκε 5ος τόμος, θα του δώσω μία ευκαιρία ακόμα. Α suivre...

Nαι, αλλά, όντως μηδενικού ενδιαφέροντος κακά τα ψέματα. Γάλλοι καλεσμένοι σε σειρές που δεν έχουν την παραμικρή πιθανότητα έκδοσης στη χώρα μας ούτε πριν ούτε μετά, δε βλέπω ποιον μπορεί να ενδιαφέρουν. Δυστυχώς. Γενικά δε βλέπω συγχρονισμό εκδοτών, διοργανωτών και απορώ. Παράδειγμα; Ήρθε το 2016 ο Κοβάτσεβιτς και πέρασε άγνωστος μεταξύ αγνώστων. 1,5 χρόνο μετά εκδίδονται οι Βαλκυρίες...

Ήρθε

Βρήκα επιτέλους μέσα στις γιορτές το χρόνο και το διάβασα. Με μία λέξη: Κακό. Ή έστω (για μένα) 100% εκτός των προτιμήσεών μου στα κόμικς. Όσο και να προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου να το τελειώσω λόγω θέματος, το κόμικ για μένα δε διαβάζεται. Η επιλογή αφήγησης με απωθεί κατάφορα. Σόρι.

Τι εννοείς; Θέλει να πει ότι η Μοντ όλα αυτά τα χρόνια ήταν υπό την επήρεια (νομίζω δεν εννοεί κυριολεκτικά φυλακισμένη) αυτού του μάγου. Μαξ Κοράκης.

Στην ελληνική μετάφραση Ψαρόπουλου, υπάρχει η λατρεμένη ατάκα, "Είναι όλοι τους βόδια και εγώ είμαι ο αρχηγός τους"

Επειδή μόνο για μένα τα 25 νετ μεταφορικά είναι ελαφρώς τσιμπημένα, αν κάποιος ενδιαφέρεται ή βάλει από Θεσσαλονίκη ας σφυρίξει κλέφτικα. Από τα 12-15 items και πάνω, γίνεται πολύ ενδιαφέρον.

Αν είναι κάτι που με ενθουσιάζει στα Αστερίξ και δείχνει το βάθος και την ποιότητα του χιούμορ του Γκοσινί, είναι οι διπλοί αναχρονισμοί. πχ ο Μπεν Χουρ είναι αναχρονισμός ακόμα και για εκείνη την εποχή, καθώς είναι ένας εβραιοχριστιανός ήρωας. Αντίστοιχα είναι και οι αναφορές πχ στην Πομπηία.

Nαι δε γράφω ότι είναι ο ίδιος χαρακτήρας, άλλωστε έχουν διαφορετικά ονόματα. Αλλά ο ρόλος τους στην υπόθεση είναι ο ίδιος. Πρόσεξε ότι στη σελίδα 7, πρώτο καρέ ο Marcus Sacapus ανακοινώνει ότι ο κατάσκοπος είναι έτοιμος, με παρόμοιο τρόπο που ο μουσάτος ανακοινώνει την επιστροφή της περιπόλου στη σελίδα 2. Όσο για τη συνέχεια; Έχω κολλήσει απρόσμενα. Το επόμενο είναι το Τεντέν #3, ΔΕΝ μπορώ να αλλάξω τη σειρά (ψυχαναγκασμοί μου, δεν τρέχει κάτι άλλο) και επειδή έχει διπλό σχέδιο με πολλές αλλαγές, θέλω να βρω δίωρο για τα screenshots και δεν το βρίσκω...

Ήρθε η ώρα του κι αυτουνού. Συνήθως βιογραφίες ή μεταφορές είναι είδη που δε με συγκινούν και είμαι και αρνητικά προκατειλημμένος επειδή έχουμε πάθει overdose από αυτά τα είδη (λόγω της γνωστής νοοτροπίας των εκδοτών) χωρίς να το αξίζουν καλλιτεχνικά. Αυτό όμως μου άρεσε ίσως γιατί δεν ήταν βιογραφία. Αν δεν ήμουν γνώστης της πορείας και της ζωής του Cave μάλλον δε θα καταλάβαινα χριστό. Και αυτό είναι τελικά που έδωσε αξία στο έργο. Πρόκειται για ένα εικονογραφημένο βίντεο κλιπ της πορείας του Κέιβ και ειδικότερα της αρχής της, το βρίσκω λογικό η γερμανική περίοδος της καριέρας του να είναι πιο οικεία και πιο ενδιαφέρουσα για έναν Γερμανό και το κοινό του, δε μου φαίνεται παράξενο που δόθηκε εκεί τόση βάση. Μου άρεσε πάρα πολύ που έπαιξε με το timeline, το 2ο κεφάλαιο πρακτικά ξαναδιατυπώθηκε στα 2 επόμενα με άλλο POV, αυτό έδινε αρκετά ευχάριστα ξαφνιάσματα την ώρα της ανάγνωσης. Δεδομένου του όγκου και της τιμής μιλάμε για μία πάρα πολύ καλή αγορά πλην όμως το συνιστώ μόνο σε όσους ξέρουν τι θα διαβάσουν. Οι υπόλοιποι πιθανότατα να χα(ω)θούν και με το δίκιο τους.

Ή ακόμα καλύτερα, ο Μισέλ Βαγιάν είναι πρώτης τάξης ευκαιρία να δούμε τη μοντέρνα ματιά σε ένα κλασσικό, αν κάποιος αντί να ασχοληθεί με τα 70 παλιά άλμπουμ ασχοληθεί με την (όπως ονομάζεται) Καινούργια εποχή.

Στο περίπτερο της γειτονιάς των γονιών μου δεν υπήρχε Έθνος....

Γιατί σπόιλερ; Δηλαδή αν έμοιαζε του Αντρέα ντε Τσέζαρις ή του Μάνσελ θα άλλαζε κάτι;

Μία βδομάδα μετά το μόνο που δε μου κάθεται καλά είναι το εξής: (δε βάζω σπόιλερ γιατί μιλάμε για 2 χρόνια πίσω) Και τελικά ποιος ήταν ο Μαξ φον Σύντοφ; Ο ρόλος του έμοιαζε εντελώς για keeper, κάτι ανάλογο με τον Μπεν Κενόμπι. Έστειλε keeper, ποιος; Για να φυλάξουν, τι; Την κόρη κάποιων ρακοσυλλεκτών;

Κοίτα laz33. Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε ένα σημαντικότερο BD για τον 21ο αιώνα. Ούτε ένα και δεν υπερβάλλω. Και αναφέρομαι στο σύνολο της δημιουργίας.