ikarukani

Ξέρουμε κάτι για το challenge, γενικά???

Σπαμ αλλά κολλάει με το : Τα 4 Τζίπσυ μαζεμένα και με έκπτωση......

@Nikos Nikolaidis Καλημέρα κι από μένα. Ευχαριστώ κι εγώ για το λήμμα της Wikipedia στο οποίο βασίστηκα για να "συναρμολογήσω" τις σκόρπιες πληροφορίες. Δημιουργούνται, βέβαια, πολλές απορίες: Αν έφυγε για σπουδές το '60 και επέστρεψε στα μέσα του, πότε συνεργάστηκε στη Φαντασία του Μόσχου (κυκλοφορία 1959-1964)? Εκτός και αν υπάρχει κι άλλο περιοδικό με το ίδιο όνομα. Εδώ θα μπορούσε ο φίλτατος @tonytony , που φαίνεται να έχει τεύχη της Φαντασίας στην κατοχή του, να μας διαφωτίσει. Έφυγε δεύτερη φορά στο εξωτερικό και γιατί ο Μαρμαρίδης δεν τον "βρίσκει" εύκολα στα μέσα του '70, αφού έργα του κυκλοφορούν? Πραγματικά γρίφος, για τόσο παραγωγικό καλλιτέχνη.....

Τελικά αποδείχτηκε οτι ο Δημήτρης Αντωνόπουλος δεν ήταν τόσο "άγνωστος" όσο νόμιζα. Έτσι ανέπτυξα δικό του θέμα εδώ. ΠΡΟΣΕΧΩΣ: Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ Γ.Ε.Σ.

Το 1978 κυκλοφορεί το πρώτο βιβλίο του Γιώργου Μαρμαρίδη, "Τα Κορόιδα οι Αρχαίοι". Με την επίδραση της διαφήμησής του, στον "Μικρό Αρχηγό", με τον οποίο συνεργαζόταν ο Μαρμαρίδης και τον οποίο διάβαζα τότε, μαθητής Γυμνασίου (τριτάξιου), βρέθηκα να αγοράζω τα "Κορόιδα" στην πρώτη τους έκδοση. Δεν θα μείνω στο κείμενο του Μαρμαρίδη (είναι θέμα άλλης ενότητος). Από τότε μαγεύτηκα από την εικονογράφηση του βιβλίου: Μου θύμιζε κάτι Ευρωπαϊκό, για να είμαι ακριβής κάτι "Αστεριξικό" (κρατήστε το αυτό), όπως είπα και στον Germ, σε νεκρό χρόνο... Εικονογράφος ο Δημήτρης Αντωνόπουλος. Τα αρχικά στοιχεία γι' αυτόν τα δίνει ο ίδιος ο Μαρμαρίδης, στον πρόλογο του βιβλίου. Είχαν ξανασυνεργαστεί σε κάποιο περιοδικό (δεν αναφέρει ποιό), για την εικονογράφηση του ίδιου πονήματος, το οποίο παρουσιαζόταν σε συνέχειες. Διαφαίνεται, ότι η συνεργασία του Μαρμαρίδη με το περιοδικό πρέπει να έληξε άδοξα και το δίδυμο Αντωνόπουλου-Μαρμαρίδη σκόρπισε. Στο ίδιο κείμενο ο Μαρμαρίδης μας πληροφορεί, οτι όταν αποφάσισε να εκδόσει σε βιβλίο τα "Κορόιδα", τύχη αγαθή, παρουσιάστηκε ο παλιός του συνεργάτης Αντωνόπουλος, ως από μηχανής θεός, για να του ζητήσει δουλειά και το δίδυμο ξαναέσμιξε για την ΝΕΑ εικονογράφηση των "Κορόιδων". Η εξαφάνιση του Αντωνόπουλου οφειλόταν, κατά τον Μαρμαρίδη, σε προσωρινή μετοίκηση του Αντωνόπουλου στο εξωτερικό. Άρχισα να θέλω να πιστεύω τον Αντωνόπουλο, να φοιτά σε ξένους εκδοτικούς οίκους, ιδανικά παρά τω Gossiny. Με την εμπλοκή μου στον παρόντα ιστότοπο αποφάσισα να παρουσιάσω τον δημιουργό. Η αρχική διαδικτυακή έρευνα, δεν απέφερε καρπούς. Κατά κανόνα διασταυρωνόταν με τον αγιογράφο Δημήτρη Αντωνόπουλο, τον εκλιπόντα πατέρα του σκιτσογράφου Γιάννη Αντωνόπουλου. Σε σύντομη, δια του προσωποπαπύρου, αλληλογραφία με τον Γιάννη Αντωνόπουλο, ο τελευταίος με διαβεβαίωσε οτι ο εικονογράφος των "Κορόιδων" ΔΕΝ ήταν ο πατέρας του, ο οποίος ήταν αποκλειστικά αγιογράφος και μόνο περιστασιακά είχε σκιτσάρει για τον τοπικό τύπο, της ιδιαίτερης πατρίδας του. Εξεπλάγη δε, με τη συνωνυμία. Χωρίς στοιχεία, παρατηρώντας ξανά και ξανά τις εικόνες των "Κορόιδων", ξαφνικά αναγνώρισα αυτήν που δεν είναι άλλη από αυτήν Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται: Ο Ηρακλής δεν είναι άλλος από τον Λεγεωνάριο Μποντυλάινους ενώ φαντάζεστε ποιός είναι ο Όμηρος "Έλληνες εισί, οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες" και έτσι οι Γαλάτες, αφού αγωνίστηκαν και στους Ολυμπιακούς, φόρεσαν χλαμύδα και σανδάλια και πήραν την Ελληνική υπηκοότητα (ή να πω ιθαγένεια). Ομολογώ οτι απογοητεύτηκα με τη διαπίστωσή μου. Ο Valt με καθησύχασε: "Αυτά γινόταν κατά κόρον αυτή την εποχή. Ο όγκος δουλειάς ήταν τόσο μεγάλος, που δεν υπήρχε χρόνος για εικονογράφηση εκ του μηδενός". Αναθαρρήσας, συνέχισα το διαδικτυακό ψάξιμο και μετά από λίγο καιρό, ω του θαύματος, ένα νέο στοιχείο προέκυψε: Δημήτρης Αντωνόπουλος: Αρχιτέκτων και Ζωγράφος (1932-2004). Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Αυστρία και επιστρέφοντας στην Ελλάδα, στα μέσα του '60 διορίστηκε σε Νομαρχία της Πελοποννήσου. Στο λήμμα φαίνεται να "ξεκινά τη σχεδιαστική του σταδιοδρομία στο περιοδικό Φαντασία". Μάλλον πρόκειται για το "Φαντασία και Αίσθημα" (1959-1964) του Νίκου Μόσχου. Είναι άραγε το 'περιοδικό', το οποίο αναφέρει ο Μαρμαρίδης στον πρόλογό του? Μιάς και έχει παρουσιαστει στο GC, θα ήταν ενδιαφέρον να βρίσκαμε αυτά τα πρώτα σχέδιά του για τα "Κορόιδα", τα οποία φαίνεται να έκαναν 74 συνέχειες και να οριοθετήσουμε καλύτερα την πορεία του καλλιτέχνη. Επίσης σημειώνεται η συνεργασία του με την εφημερίδα "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ", άλλοένα σημείο συνάντησης με τον Μαρμαρίδη. Σημαντικές πληροφορίες, διασταυρώνονται και με το άρθρο του Απόστολου Διαμαντή, το οποίο έχει παρουσιάσει ο φίλτατος Bonadrug. Μαθαίνουμε, λοιπόν, οτι συνεργάστηκε με τη "ΜΑΣΚΑ", φιλοτεχνώντας εξώφυλλα και εσωτερικές σελίδες, από το 1963 έως το 1974, για πρώτη φορά από Έλληνα καλλιτέχνη (άραγε και εδώ μεταποιήσεις?). Φιλοτεχνεί και τα 5 εξώφυλλα της "Μάσκας του Τζίμμυ Κορίνη". Καμμιά αμφιβολία οτι πρόκειται για τον ίδιο δημιουργό μιας και η υπογραφή Dimitris είναι εμφανής όχι μόνο στα εξώφυλλα της Μασκας του Κορίνη, αλλά και στα "Κορόιδα" και στις δύο εικόνες που φιλοτέχνησε για το άρθρο του Διαμαντή. Κατά συνέπεια ο Διαμαντής είχε την τύχη να γνωρίσει τον Αντωνόπουλο και να αλιεύσει πληροφορίες για το έργο του. Φαίνεται να και τον σχεδιασμό του εικονογραφημένου "Μικρού Ήρωα" για τα τεύχη 22 έως 27 (ή 24 έως 27). Δείγμα της δουλειάς του υπάρχει σ' αυτή την παρουσίαση. Συνεργάστηκε με το "Auto Εξπρές". Τέλος φιλοτέχνησε εξώφυλλα για τις εκδόσεις "Ομικρον" του 1970 του Σπύρου Γαλαίου. Κατάφερα να αλιεύσω 3 από αυτά, τα οποία παραθέτω: Αυτός είναι λοιπόν ο Δημήτρης Αντωνόπουλος. Παραγωγικότατος, γνωστός-άγνωστος σκαπανέας μιας εποχής, που η εικονογράφηση δεν δημιουργούσε τους stars του σήμερα.......

Lucky you!!

Σωστά τώρα? Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

Τα τρία πρώτα τεύχη από μένα . Στο πρώτο φαίνεται ξεκάθαρα η αρχική ημερομηνία έκδοσης. Κανένα δεν περιέχει κάποιου είδους κόμικ. Όλα έχουν άφθονες "πικάντικες " γελοιογραφίες. Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

Σαφώς δεν τρολλάρω...Ούτε ξέρω γιατί το έκαναν, γιατί ποτέ δεν μου απάντησαν, παρ' όλο που έστειλα φωτογραφίες των δηλώσεων αξίας πού έκαναν... Έγινε μάλιστα σε δύο παραγγελίες που έκανα κοντά-κοντά και τις είχα σπάσει για να είμαι κάτω από το όριο των 100 ευρώ, που θεωρούσα ασφαλές για τι τελωνείο.. Ίσως ισχύει αυτό που έγραψα πιο πάνω, να το έκαναν για εξασφάλιση, αλλά μπορεί και κατά λάθος...

@gigok Ζήτα τους να μη δηλώσουν και μεγαλύτερη αξία από την πραγματική... @gigok Μη γελάς, δεν είναι αστείο, μου έτυχε...Κάποιος μου είπε ότι υπάρχει, σαν τακτική για να δίνεται προσοχή στα ταχυδρομεία... Έφαγα τρελή τσεκουριά στο τελωνείο και έκτοτε τους έκοψα γιατί δεν πήρα ούτε μια συγγνώμη..

Και αυτά από το τεύχος Μαΐου 91, τα οποία δεν ξέρω πού ταιριάζουν. Τα αφήνω στην κρίση των διαχειριστών για καλύτερη αξιοποίηση.

Ζήτησε να τα χαρακτηρίσουν "used books" ή "second hand books"... Συνήθως βάζουν "printed matter" που είναι δασμολογικά ακριβότερο...Το αν θα πληρώσεις τελωνείο τελικά, είναι ρουλέττα...Καλοκαίρι, λόγω αδειών, μειωμένου προσωπικού κτλ, μπορεί και να τη γλιτώσεις...Αγόραζα κάποτε από mycomicshop και τα περισσότερα περνούσαν τελωνειακώς ελεύθερα, δεν κατάλαβα όμως ποτέ τη λογική της δασμολόγησης... Το θέμα επίσης είναι, οτι αν δασμολογηθείς έστω και με 2-3 ευρώ, αυτομάτως χρεώνεσαι και τέλη εκτελωνισμού που ξεκινούν από 15 ευρώ...

Έμεινα λίγο πίσω. Διπλά:9, 11, 19, 37, 40, 41, 42, 49, 52, 56, 71, 83, 87, 90, 95, 127, 131, 154, 162x2, 165, 179, 180, 188, 197, 204, 214, 215, 238, 256, Θα βρίσκονται εντος των επομένων ημερών στη Λέσχη..

Όχι και αγνώριστος... Πάντα έτσι είμαι..... Προφανώς μπερδεύεις τους Don.... Στην εν λόγω φωτό ο Don Corleone Como...

Αν δεν γίνομαι κι εγώ κουραστικός, πού τα κορνιζάρεις? Φαντάζομαι διαλέγεις κάτι με προδιαγραφές γυαλιού κτλ....

Μετά το Como ανέβηκα level, ζητάω πολλά για διαμεσολάβηση. Άλλωστε θέλω να ξαναπάω Como του χρόνου σαν λεφτάς......

Ευχαριστώ για το link......Πολλά απ' αυτά άλλαξαν χέρια μπροστά μου ή ζωγραφίστηκαν μπροστά μου....Ανταλλάξαμε κουβέντες με τους δυό τύπους που κάναν τις μεγάλες ζημιές... Τους άρεσε το Vampirella sketchbook μου, μόλις όμως είδα τι κρατούσαν κατάλαβα ότι παίζαν σε άλλο επίπεδο......

Τα prints δίνονται ανυπόγραφα, αλλά φυσικά είναι όλοι εκεί και υπογράφουν χωρίς δυσκολία.... Στην αρχή αδιαφόρησα με τις υπογραφές, αλλά έστω και την τελευταία στιγμή, πήρα στα περισσότερα......

L.C.C.A.F. Day 2. Μέρα βροχερή όπως και η χθεσινή, ξεκινάει με πρωινό στο Mignion όπως και η χθεσινή και ύστερα καραβάκι όπως και η χθεσινή.... Σήμερα κουβαλάω λιγότερο βάρος... Ξεκινάω περπλάνηση παπό το βάθος της δεύτερης αίθουσας, που είναι καλλιτέχνες που συνεργάζονται με το Kirby 's..Μπροστά Jeff Dekal, έχει αναρτήσει λίστα, εξακόσια για κεφάλι και ανεβαίνει. Παραδίπλα Dike Ruan, παρακολουθώ τη δουλειά του, δια του προσωποπαπύρου, μετά το commission του @Cassidy και μ' αρέσει. Ωραίο portfoglio, αλλά δεν έχω σκοπό ν' αγοράσω, γιατί κάποια στιγμή θα παραγγείλω ιντερνετικώς.... Χτυπάω όμως κεφαλάκι που προσφέρει σε προσιτή τιμή... Στο sketchbook του, φιγουράρει και ο Λύκος του @Cassidy Η βόλτα συνεχίζει...Σταματάω στον Jose Luis Munuera... Από χθές μου άρεσαν τα σχέδιά του, μεγάλα με λαμπερά χρώματα...Ζητάω Navis, που την είχα μεράκι, μιάς και δεν παρέλαβα εγκαίρως το βιβλιαράκι που είχα παραγγείλει, για υπογραφή... Συζητάμε λίγο για τη χρήση της νερομπογιάς, με αφορμή την ποιότητα του χαρτιού του sketchbook μου. Μέχρι να ετοιμαστεί η Navis μου, φυσικά βολτάρω στο χώρο και αρχίζω να μαζεύω υπογραφές στα prints που έδωσε η διοργάνωση με το εισιτήριο (22 αν μέτρησα καλά). Ο Rossa εξακολουθεί να μην έχει ουρά , οπότε πλησιάζω και παρακολουθώ , κουβέντα που έχει με έναν Ιταλό, για τις διαφωνίες του με συγκεκριμένα σημεί των Ιταλικών εκδόσεων. Του δίνω να υπογράψει το τελευταίο ΚΟΜΙΞ. Οι κυρίες που είναι μαζί του ενθουσιάζονται που τον συνάντησα και στην Ελλάδα, ο ίδιος τελείως αδιάφορος... Έχει προς πώληση, τα ίδιια που είδαμε αναρτημένα στη Θεσσαλονίκη, στις ίδιες τιμές αλλά επιπλέον ζωγραφίζει επιτόπου φτηνότερα, χωρίς το χρώμα που ούτως ή άλλως έβρισκα αντιαισθητικό...Σχεδιάκι, λοιπόν, χωρίς κουβέντα περί Ιταλών σχεδιαστών στο βιβλιαράκι μου...Τελικά απορώ τι του βρίσκουμε....Μπορεί να είναι ευχάριστος ανθρωπος, πράγμα που δεν διαπίστωσα, ενδεχομένως λόγω έλλειψης χρόνου, στις δύο φορές που τον συνάντησα και χωρίς να είμαι εμβριθής Ντισνευκός, το σχέδιό του το βρίσκο πολύ κατώτερο των Ιταλών.... Συνεχίζοντας, βρίσκω Bermejo διαθέσιμο. Μου υπογράφει Joker που ξέχασα χθες και print. Σήμερα είναι πιο φιλικός, αλλά δεν ξαναρώτησα για σκετσάκι, ισως λάθος μου. Kelley Jones, και τρία τευχάκια για υπογραφή. Του τα πασσάρει ένας Ασιάτης που κάθεται δίπλα του, μάλλον ο ατζέντης του....Ρωτάω για σκετσάκι, μου λέει έχει κλείσει και συμπληρώνει συνομωτικά πες τι θες, ασε το sketsbook και ξαναπέρνα σε 15 λεπτά. Σε 15 λεπτά έχω έναν Batman με μυτερά αυτιά, ΔΩΡΕΑΝ...... . Καλόμαθε η γριά ο γέρος στο τζάμπα, λέω δεν δοκιμάζω και απέναντι...Είχα δει τον μεγάλο να φτιάγνει κάτι remarks, κάτι και οι ευχές στη @stardust λέω θα δοκιμάσω... Δίνω πριντάκι πρώτα και πέρα από την υπογραφή συμπληρώνει μόνος κορωνίτσα στον Hellboy. Ρωτάω για σχεδιάκι και ΝΑΙ. Ρωτάω πόσο κάνει και κουνάει αρνητικά το κεφάλι.... Βολτάρω προς τον Adams... Απ' το πρωί μ' έχει βάλει στον πάγο: Δεν θα προλάβω, μου λέει, έλα του χρόνου....Αλλά είμαι αποφασισμένος και πιέζω..Έλα στις 5, να δω τι μπορώ να κάνω, μου λέει σ' αυτή τη φορά.... Ξανά στη γύρα... David Mack, μπήκε τελευταία στιγμή στη λίστα του φεστιβάλ και δεν τον πήρα χαμπάρι...Έχω από τύχη μια Vampirella με δουλειά του... Πλησιάζω, ζωγραφίζει έναν Daredevil στο εσώφυλλο κάποιου άλλου. Παίρνω υπογραφή και θάρρος να ρωτήσω για σκετσάκι...Δεκτικότατος τύπος.....Όταν ρωτάω πόσο κάνει μου λέει: Δώρο για σένα.... Έχω γίνει ηλεκτρόνιο που λέμε και στο στρατό, από τους γύρους... Ο Adam Hughes φτιάχνει τυποποιημένα σκετσάκια, για λίγους κάθε μέρα, στα 50... Μπαίνω ουρά και παίρνω υπογραφή και σκετσάκι. Όσο περιμένω ξεφυλλίζω portfoglio...Αρκετά χιλιάρικα. Βλέπω ένα παλιό εξώφυλλο Vampi στα 6.700, αναρωτιέμαι αν ακόμη και αν εξοικονομούσα αυτά τα χρήματα, θα τα έδινα για τέχνη ή για αυτοκίνητο.... Τρεχάλα για Adi Granov που επίσης ζωγραφίζει φτηνά για περιορισμένο αριθμό. Είμαι ο 9 στους 10. Στο τραπέζι του artτων 6-8.000. Παίρνω υπογραφούλες και σκετσάκι... Οι μόνιμες ουρές ειναι σε MacKean και Sienkiewicz.. Μιά αραίωση στην ουρά του Bill και χώνομαι για υπογραφές... Μπροστά μου αποκτά κάτοχο, αντί του ποσού των 7.500, το πρωτότυπο του print που ο Sienkiewicz φιλοτέχνησε για το φεστιβάλ. Ρίχνω μια ματιά στη λίστα του, σε κάποια ονόματα δίπλα γράφει 200... Δεν ξέρω αν είναι τελική τιμή ή προκαταβολή, ελπίζω να μάθω κάποια στγμή στο μέλλον.... Η ώρα πάει 5 και ξανατρέχω για Adams. Ακόμα ζωγραφίζειγια τους πριν από μένα, το βλέπω χλωμό να πάρω κάτι αλλά τον αρχίζω στο μπίρι-μπίρι.... Τελικά μου ζωγραφίζει μια ταχύτατη Vampi... Όχι αυτό που θα ήθελα, αλλά τελικά απέσπασα σχεδιάκι....Ρωτάω πόσο και κάνει γκριμάτσα ότι δεν θέλει χρήματα.... Η μέρα δείχνει να τελειώνει, τα τραπέζια αδειάζουν... Φεύγοντας, περνάω από το τραπέζι του Guarnido, ο οποίοςζωγραφίζει απαθέστατα για έναν Ιτααλό. Στέκομαι και παρακολουθώ.. Γύρω του κάνουν χαβαλέ Homs, Munuera και Prado. Συζητούν για μια αυθεντική σελίδα Captain America του Kirby που έχει αγοράσει ο Ιταλός. Τολμάω να ρωτήσω πόσο - 3.700..... Ο Ιταλός φεύγει και ρωτάω αν υπάρχει χρόνος να φτιάξει κάτι και για μένα. Μου ζωγραφίζει ενώ γύρω έχει αρχίσει το ξήλωμα των περιπτέρων. Ξαναρωτάω γιατί οι Ευρωπαίοι προτιμούν τη νερομπογιά... Κάνουμε τέχνη μου λέει ο Munuera ενώ οι Αμερικανοί θέλουν να τελειώνουν γρήγορα και προτιμούν τα copics...... Μπορώ να πω ότι έκλεισα το φεστιβάλ........ Η Δευτέρα εξακολουθεί να είναι βροχερή...Βολτάρω στην παραλία της λίμνης και συναντάω Adams-Mignola, με τις οικογένειές τους να σχεδιάζουν μάλλον κάποια εκδρομή...Σέβομαι την ιδιωτικότητα και δεν τραβάω φωτογραφία... Χαιρετάω από μακριά και ο Adams με αναγνωρίζει και ανταποδιδει.... Το L.C.C.A.F. 2 έχει τελειώσει....Του χρόνου πάλι εδώ......Ίσως.............