DaDiRa

Ενδιαφέρουσα αλλά ταυτόχρονα λίγο περίεργη η επιλογή να κυκλοφορούν σε τεύχη και τόμους ταυτόχρονα. Όσο για την παράλειψη του διανομέα, τι σημαίνει σε πρακτικό επίπεδο; Μεγαλύτερο μερίδιο για τους δημιουργούς; Για τα κομικσάδικα;

The Sheriff of Babylon των Tom King και Mitch Gerads. Edit: Ζήλεψα, βάζω και εγώ φωτογραφία.

Lupo Alberto από τις σελίδες του τεύχους 7 ΣΑΪΝΙΑ COMIC σε scan του Pantheon.

Είδα το Bandersnatch, το νέο Χριστουγεννιάτικο επεισόδιο του Black Mirror. Το γεγονός ότι μπορεί να καλύψει τις όποιες ατέλειες εξαιτίας του φορμάτ του εκμεταλλευόμενο το ίδιο του το φορμάτ είναι ο κολοφώνας της μετα-αφήγησης. 10/10.

Από όπου ξετρυπώνω οτιδήποτε κουλ υπάρχει στο internet, το reddit.

Ο Λευκορώσος δημιουργός δημοσιεύει τα κόμικ του στα social media χωρίς να χρησιμοποιεί κάποιον ενιαίο τίτλο. Instagram, twitter, και facebook. Ανοίξτε σε νέα καρτέλα και ζουμάρετε.

Σε αυτά τα στριπς, τα οποία συλλέχθηκαν στα ελληνικά από το άλμπουμ "Αγαπητέ μου Εκδότη...", ο Σνούπι προσπαθεί να γίνει συγγραφέας. Σε scan του tzac

Από το στριπ του Αριστοτέλη Ρήγα σε σχέδιο της Παππού, Πρωινό Εσπρεζάκι, που ξεκίνησε να δημοσιεύεται το 2016 στο facebook .

Πολύ βελτιωμένη η δεύτερη έκδοση του εξωφύλλου.

Καλά Χριστούγεννα.

Είδα το Bird Box. Πολύ στοιχειώδης υπόθεση χωρίς ιδιαίτερα άλλα στοιχεία (εικόνα, ερμηνείες, lore) που με έκαναν να βαρεθώ αφόρητα. Τελικά οι νετφλιξοταινίες μάλλον δεν είναι για μένα. Από την άλλη οι Νετφλιξοσειρές μάλλον είναι. Βλέπω το Maniac και μέχρι τώρα μου αρέσει από όλες τις απόψεις. Βέβαια ενέχει τον κίνδυνο να καταλήξει μεγάλη μπαρούφα, αλλά μέχρι τώρα περνάω πολύ καλά σε κάθε επεισόδιο. Είναι ακριβώς στα γούστα μου. Από animation ξεκίνησα τελικά το Final Space. Θυμάμαι πριν κάμποσο καιρό που είχα δει τον πιλότο του στο youtube όσο ακόμα έψαχνε κανάλι. Δεν είναι καθόλου άσχημο. Ίσως βέβαια είναι λιγάκι υπερεκτιμημένο, αλλά έχει απ' όλα μέσα και τα δένει αρκετά καλά. Και τέλος, είδα ότι έχει βγει από The Big Bang Theory για φέτος.

Άμα βρήκα αρκετά προχώ στριπ ώστε να μην το καταλαβαίνεις και εσύ μάλλον πέφτω down the spiral.

Στριπ που ξεκίνησε κάπου στο 2013 και σταμάτησε τέλη του 2016, με τον δημιουργό του πλέον να δουλεύει στο Adventures of God. Σε δική μου μετάφραση. Περισσότερα στο επίσημο site.

Στον συγκεκριμένο λογαριασμό όχι. Αυτό είναι, λες;

Από το πρώτο άλμπουμ "Ο Μικρός Κθούλου" του Τσούκη. Το σκαν δεν είναι δικό μου και ο scanner είναι άγνωστος. Όπως και να 'χει τον ευχαριστούμε.

Πάλι στην απ' έξω είμαι για το τζάμπα

Δυνατό πακετάκι αυτό. Για την ιστορία να πούμε ότι τα δωρεάν pre-orders των The Magic Order 5 και 6 προφανώς ήταν δωρεάν από λάθος, οπότε το 5 που κυκλοφόρησε την Τετάρτη (τουλάχιστον σε εμένα) δεν δόθηκε.

Σε μια εναλλακτική πορεία της ιστορίας, οι Βρετανοί αιχμαλωτίζουν τους Γερμανούς επιστήμονες από το Peenemünde, όπου αποτελούσε βάση έρευνας και δοκιμών πυραυλικών συστημάτων. Η εποχή του space race έρχεται συντομότερα και διαρκεί περισσότερο, με κύριο υποκινητή της τον αξιωματικό της αεροπορίας John Dashwood, ο οποίος είναι και πρωταγωνιστής της ιστορίας. Έχοντας στην κατοχή του τους επιστήμονες που κατασκεύασαν τον πύραυλο V-2 πείθει τον Churchill να επιτρέψει την ίδρυση του Υπουργείο του Διαστήματος, του οποίου θα ηγείται ο Dashwood. Με τη νέα βάση στο Essex η Βρετανία αναδεικνύεται σε υπερδύναμη. Είναι μια σύντομη ιστορία, αρκετά πυκνογραμμένη σε σημεία και με αναφορές που μπορούν να οδηγήσουν σε πολλές ώρες αναζήτησης ιστορικών γεγονότων. Κάνει καλή δουλειά στο να ισορροπεί μεταξύ τεχνικών λεπτομερειών για τους διαστημο-nerds και του χτισίματος αυτής της εναλλακτικής πραγματικότητας. Για παράδειγμα κάνει την κλασική νύξη στους χημικούς πυραύλους όταν εξυπηρετεί την υπόθεση, χωρίς όμως να αναφερθεί ξανά στην τεχνολογία που χρησιμοποιείται τελικά για την προώθηση στο "αεροπλανικό" μοντέλο. Παρ' όλα αυτά χάνει λιγάκι στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, αφού ακόμα και ο πρωταγωνιστής δεν αναλύεται ως προς τα κίνητρα του - πράγμα που ίσως να μην παρατηρήσει κανείς πριν φτάσει στο τέλος. Η αφήγηση έχει χρονικά μπρος-πίσω που νομίζω απαιτούν μονοκόμματη ανάγνωση για να μη χαθεί η ροή. Μου άρεσε που παρά τη θεματολογία δεν είναι καθόλου φλύαρο και δεν χαραμίζει ούτε σελίδα. Προς το τέλος, για να πω την αλήθεια, ένα-δυο πράγματα δεν το αποκωδικοποίησα πλήρως. Έχοντας την ελάχιστη εμπειρία με τον συγγραφέα,, νομίζω ότι ξέρει πως να γράφει mini series που τα νιώθεις γεμάτα και ολόκληρα. Το σχέδιο του Weston είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ, γι' αυτό και παρά τις μικρές μου διαφωνίες στο σενάριο, δεν δέχομαι να του ρίξω τη βαθμολογία. Εξαιρετική λεπτομέρεια και στο πιο ασήμαντο πάνελ, πολλές γραμμές και φυσικά πανοραμικές σελίδες που το αναδεικνύουν στο έπακρο. Σε συνδυασμό με τα χρώματα της Laura Martin το μεγαλύτερο μέρος του κόμικ θα μπορούσε να αποτελεί και artbook. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά δεν ήξερα τον συγκεκριμένο σχεδιαστή και μέσα από αυτές τις σελίδες μπήκε αμέσως στη λίστα με τους αγαπημένους μου. Δεν πιστεύω ότι το σενάριο εφευρίσκει τον τροχό ή ότι κάνει κάτι εξαιρετικά περίτεχνο από αφηγηματική άποψη, αλλά πιστεύω πως αντιπροσωπεύει άρτια το συγκεκριμένο είδος και αξίζει το χρόνο σας. Έχει επίσης πολύ μεγάλη αξία να ξαναδιαβαστεί, και δεν εννοώ για το σχέδιο. Το προτείνω σε όλους. Η σειρά ξεκίνησε 1 Απριλίου το 2001 και ολοκληρώθηκε στα 3 τεύχη ακριβώς μετά από 3 χρόνια (συνηθισμένα για τον δημιουργό ) από την Image, ενώ το 2005 συλλέχθηκε και σε τόμο. Περισσότερος Warren Ellis (έχουμε πολύ!): Transmetropolitan Crecy Desolation Jones Orbiter Planetary Two-Step Shipwreck Fell Authority Black Summer FreakAngles

Από τις σελίδες του τεύχους 4 ΣΑΪΝΙΑ COMIC σε scan του Pantheon.

Η Epic Games δίνει δωρεάν το Sabnautica στο store της... τώρα που ξεκίνησε και τον ανταγωνισμό με το steam (για να σχολιάσουμε και επικαιρότητα λίγο ). Προθεσμία 27/12. Edit: Και γενικά για τα Χριστούγεννα μάλλον θα είναι ενεργό αυτό το topic.

Η απίστευτη λεπτομέρεια με τις λεπτές γραμμές του Chris Weston και το χρώμα της Laura Martin. Από το Ministry of Space... με την πρώτη ευκαιρία έρχεται και παρουσίαση.

Καλά αυτό μου ακούγεται από τη μια σαν αποποίηση της ευθύνης όσων γράφουν και από την άλλη σαν υποβάθμιση της γνώμης του κοινού. Αφενός οι αναγνώστες είναι χαζές μάζες που περιμένουν με τσουγκράνες και δαδιά, αφετέρου οι αρθρογράφοι τα evil geniuses που θα μας εκμεταλευτούν, δηλαδή; Δεν είναι κακό να κάνουμε κομικσική κουβέντα και ας είναι για πράγματα που διαφωνούμε.

Αυτό που είπε ο GeoTrou. Διάβασα τις γνώμες για όσα κόμικς ξέρω και δεν είναι ότι τα αποδομούν κιόλας για να πεις ότι τα βγάζουν overrated. Οι πιο κακογραμμένες από αυτές είναι του στυλ "πως γίνεται να σ' αρέσει αυτό το πράμα;". Αυτό το παρατήρησα και εγώ από το άρθρο για το Damned. Το κλασικό σφάλμα ότι "εφόσον δεν απευθύνεται σε μένα, είναι κακό". Τρανταχτό παράδειγμα η γνώμη για το Sex Criminals.