apetoussis82

Έχουμε και λέμε... Όλα της Μαμούθ (και νομίζω σχεδόν όλα της πρώτης τους έκδοσης). Το 1ο τεύχος του 16/22 με τις αδημοσίευτες ιστορίες της Μαμούθ. Ένα περίπου 70% της Ε' έκδοσης του Στρατίκη και μερικά άλλα από τις προηγούμενες εκδόσεις. Την ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΝΤΑΛΤΟΝ και τον ΡΟΚΥ ΛΟΥΚ. Όλα τα Ραντανπλάν, Λούκυ Κιντ (1η έκδοση) και Το κρυφό πρόσωπο του Μορρίς. Και όλα της σειράς αυτής! Αν ξεχνάω κάτι, μάλλον το έχω και αυτό

Απ'ότι φαίνεται, έχω μέλλον στο μέλλον:

Αυτός που τα σχεδίασε έχει μελετήσει την καθημερινότητα μου! Ύπνος: ακριβώς έτσι ζούσα την κάθε μου νύχτα για έναν ολόκληρο χρόνο όταν το πρώτο μου παιδί έγινε 2 χρονών! Αποσκευές: μετά από 2-3 φορές που πήγαμε οικογενειακές διακοπές με τόσες βαλίτσες, η γυναίκα μου αποφάσισε ότι πλέον θα κάνουμε διακοπές στη βεράντα του σπιτιού μας! Γυμναστική: η εβδομαδιαία άσκηση μετά τα ψώνια! ...μόνο που βοηθά στο να βάζεις κιλά αντί για το αντίθετο! κλπ ... κλπ ... κλπ ... αληθεύουν όλα! (αν και μερικά απεικονίζονται πιο ρόδινα απ'ότι πραγματικά είναι στην πράξη)

Η αλλαγή δώρου για μένα είναι ένα φυσικό επακόλουθο. Για χρόνια όταν με ρωτούσαν τι δώρο θέλω, τους έλεγα τον 'Μίκυ Πυροσβέστη' ή το Μίκυ Μάους #1. Όλοι με έβλεπαν περίεργα και δεν μου τα έφερε ποτέ κανείς. Τα πιο πρόσφατα χρόνια, όταν με ρωτούν τι δώρα θέλουν οι κόρες μου, σε αυτούς που έχω το θάρρος απαντάω 'φακελλάκι' και στους υπόλοιπουςαναφέρνω κάτι από κατάστημα που ξέρω ότι μπορώ να πάω και να αλλάξω το δώρο με κάτι χρήσιμο. Όσο για μένα, αν και σταμάτησαν να μου φέρνουν δώρα εδώ και χρόνια ( ), εξακολουθώ να θέλω για δώρο τον 'Μίκυ Πυροσβέστη' ή το Μίκυ Μάους #1 (σε κατάσταση 9-10 εννοείται).

Κάτι τέτοιο είχα πάθει κι εγώ με μερικές ιστορίες. Πρώτη και καλύτερη θυμάμαι την 'ηλεκτρονική επανάσταση' από το Μίκυ Μάους 1190. Είχα διαβάσει το Α' Μέρος μερικές εκατοντάδες φορές στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, ενώ το Β' Μερος δεν το διάβασα παρά μόνο καμιά 20ρια χρόνια μετά. Πρόσφατα μου ήρθε στο νου η ιστορία αυτή και θυμόμουν κάθε λεπτομέρεια του πρώτου μέρους, αλλά δεν είχα καμία ιδέα τι γίνεται στο δεύτερο μέρος και πως τελειώνει η ιστορία!

Για την ιστορία που ψάχνετε για μηδενική ψήφο θα πρότεινα μερικές που διάβασα πρόσφατα σε κάποια από τα πρώτα τεύχη του περιοδικού Μίννι του Τερζόπουλου οι οποίες ήταν πανάθλιες. Ο διαβόητος Μακέτο είναι αυθεντία μπροστά τους. Αλλά όλες έχουν "περίπου 5 ψήφους" (σημειώνω ότι στα ίδια τεύχη υπήρχαν και ιστορίες Ντε Βίτα, Καβατσάνο, κλπ, κάποιες από τις οποίες είχαν εκδοθεί μόνο στο Μίννι - 2 και 3 φορές μάλιστα)

Πω πω! Τα θέλω όλα! Που μένεις; Τι ώρες λείπεις από σπίτι;

Πωλούνται όλοι μεμονωμένα, αλλά σε πιο ακριβές τιμές.

Τώρα εξακολουθεί να μην είναι μία από τις καλύτερες μου ιστορίες, αλλά αντιλαμβάνομαι γιατί υπάρχουν άτομα που μπορεί να την βρουν εξαιρετική. Τον τότε καιρό απορούσα γιατί να γραφτεί μια τέτοια ιστορία

Πράγματι! Η Παλιά Καλιφόρνια ήταν από τις χειρότερες μου ιστορίες όταν την διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στα πρώτα τεύχη του Κόμιξ!

Σχετικά με το περιοδικό της Μίννι, ανακάλυψα τα τελευταία 2-3 χρόνια ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Μπορεί να είχε ένα σωρό άχρηστες σελίδες για boybands, χτενίσματα και συνταγές μπισκότων, αλλά είχε και αρκετές (αξιοπρεπείς) ιστορίες του Καβατσάνο, Μοτούρα και πολλών άλλων ιταλών, τις οποίες έγραψαν για να εκδοθούν απευθείας στο αντίστοιχο ιταλικό περιοδικό (βλ. ιστορίες με κωδικό I M*). Συνήθως είναι της ίδιας ποιότητας με αυτές που παρουσιάζονται στο Μίκυ Μάους. Επίσης αρκετά τεύχη έχουν και παλιές ιστορίες από πολύ καλούς δημιουργούς (είτε από το Τοπολίνο, είτε S-coded ιστορίες). Λίγο πολύ, είναι το ίδιο με το Αλμανάκο που κι αυτό είχε όλες εκείνες τις άχρηστες σελίδες για τα βιντεοπαιχνίδια και το μπάσκετ. (όχι πως το Μίννι είναι το αγαπημένο μου περιοδικό, αλλά όταν ανακάλυψα ότι οι ιστορίες του είναι της ίδιας κλάσης με τις υπόλοιπες εκδόσεις Ντίσνεϋ του τότε καιρού, μου έκανε εντύπωση)

Προσωπικά, τα Κλασικά θα τα προτιμούσα με κλασσικές παλιές ιστορίες που δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ στην Ελλάδα (υπάρχουν αρκετές). Τα τελευταία χρόνια δεν πήρα ούτε ένα Κλασικό και να μην έχω διαβάσει όλες τις ιστορίες 2-3 φορές.

Ευχαριστώ τους κομικσόφιλους φίλους για τις χθεσινές ευχές ! ! ! Καλές διακοπές σε όλους!

Το 2ο τεύχος δεν έχει καταχωρηθεί ακόμα στο inducks. Μπορείς να το προσθέσεις εάν θέλεις (βλέπω από την φώτο ότι το έχεις).

Συμφωνώ ότι ιστορίες υπάρχουν πολλές. Μερικές τις περιμένω εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά δεν λένε να εμφανιστούν. Ακόμα όμως και να διάλεγαν τις καλύτερες ιστορίες για δημοσίευση, δεν δικαιολογείται η ακριβότερη τιμή του Κόμιξ, ειδικά για περιοδικό με λιγότερες σελίδες, σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο περιοδικό Ντίσνεϋ. Ιστορίες Ντίσνεϋ ίδιου αριθμού σελίδων στοιχίζουν το ίδιο. Με το Κόμιξ απλώς μας εκμεταλλεύονται οι Εκδότες. Υγ.: και μην νομίσει κανείς ότι είμαι εναντίον του Κόμιξ, Α' ή Β'. Εξακολουθεί να είναι το αγαπημένο μου περιοδικό, αλλά δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε ούτε μπορεί να ξαναγίνει κατά τις επόμενες 3-4 δεκαετίες.

Εγώ δεν ψήφισα διότι η γνώμη μου είναι πως η εποχή του Κόμιξ με την έννοια που γνωρίζουμε εμείς εδώ, έχει περάσει ανεπιστρεπτί και αμετάκλητα. Οι πιο παλιοί θα θυμούνται ότι το Κόμιξ ξεκίνησε την κυκλοφορία του για να παρουσιάσει τις ιστορίες του Carl Barks Library, το οποίο τότε ήταν σχετικά πρόσφατο. Υπήρχε και ένα σχετικό άρθρο ή συνέντευξη σε κάποιο από τα πρώτα τεύχη. Ήταν τότε που άρχιζε να γίνεται γνωστός ο Μπαρκς ανά την υφήλιο και το σύνολο του έργου του ήταν ήδη ολοκληρωμένο. Το εγχείρημα αυτό ήταν πολύ σπουδαίο για την τότε εποχή και για τα δεδομένα της Ελλάδας, αφού λίγες από τις μεγάλες περιπέτειες του Μπαρκς είχαν εκδοθεί στην Ελλάδα μέχρι τότε, και οι περισσότερες δεν ήταν στην αρχική μορφή των 4ων σειρών ανά σελίδα και η μετάφραση υστερούσε πολύ. Στην πορεία βρέθηκαν και οι τότε ολοκαίνουριες ιστορίες του Ρόσα που έδεναν τέλεια με αυτές του Μπαρκς και έτσι το Κόμιξ αναβαθμίστηκε αναπάντεχα και εκθειάστηκε από όλους εμάς. Ακολούθως όμως... ο οχετός των κόμικς Ντίσνεϋ λέει και ο φίλος μου ο Πέτρος21. Και αυτό δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε κάτι το μη αναμενόμενο. Ότι καλύτερο υπήρχε, δημοσιεύτηκε ήδη στα πρώτα 150 περίπου τεύχη και μετά οτιδήποτε άλλο παρουσιαζόταν φάνταζε ως μετριότητα. Επίσης, αν παρουσιαζόταν κάτι αξιόλογο, αυτό γινόταν μόνο σποραδικά και χωρίς συνοχή. Για παράδειγμα, στο Νέο Κόμιξ, οι ιστορίες του Κάστυ (που είναι σπουδαίες και στέκουν επάξια δίπλα στο έργο του οποιουδήποτε) είναι πολύ λίγες ώστε να αποτελέσουν το κυρίως υλικό ενός τέτοιου περιοδικού. Έτσι, το καλύτερο για όλους εμάς εδώ (τους μανιακούς κομικσάκιδες) θα ήταν να μη συνεχιζόταν η κυκλοφορία του Κόμιξ από την Καθημερινή. Αλλά φυσικά, ποια κερδοφόρα εταιρεία δεν θα εκμεταλλευόταν μια τέτοια φήμη? Στην πραγματικότητα, μόνο εκδόσεις όπως η Μεγάλη Βιβλιοθήκη του καλοκαιριού μπορούν να προσφέρουν κάτι τέτοιο. Δυστυχώς, όσοι επιμένουμε να αγοράζουμε το περιοδικό αυτό μόνο και μόνο για να μη χαλάσει η συλλογή (όπως κάνω εγώ), θα χάνουμε τα 3μιση ευρώ το μήνα, που συγκριτικά με τα άλλα περιοδικά της Καθημερινής είναι καθαρή εκμετάλλευση του ονόματος του Κόμιξ αφού δεν προσφέρει κάτι περισσότερο. Τουλάχιστον το Σούπερ Μίκυ είναι μόνο 2.90 και με 32 σελίδες περισσότερες και χωρίς ανατυπώσεις (και αυτό το παίρνω κυρίως για να μη χαλάσει η συλλογή - είμαι μεγάλο θύμα δηλαδή). Γι' αυτό, ας ελπίσουμε ότι θα σταματήσει τελειωτικά η κυκλοφορία του Κόμιξ, ώστε να λυθούν και τα προβλήματα μας και να μην χρειάζονται όλες αυτές οι συζητήσεις εδώ μέσα.

Από αυτά που μας πουλούσαν στην Κύπρο, πρέπει να είναι.

Σας τα έλεγα εγώ! Πω πω! Φοβερή έκφραση!!! (σχεδόν συμφωνώ)

Εμένα για αρκετά χρόνια επί Τερζόπουλου με ενοχλούσαν όλα τα τελικά ν που δεν ήταν απαραίτητα, αλλά σιγά σιγά έμαθα να τα διαβάζω ωσάν και δεν υπάρχουν. Αν και μερικές φορές τα χρησιμοποιώ στον γραπτό λόγο. Τώρα, επί Καθημερινής, με ενοχλούν πολύ περισσότερο όλα τα συντακτικά/γραμματικά λάθη που είναι γεμάτα όλα τα περιοδικά Ντίσνεϋ. Οι υπεύθυνοι για τον έλεγχο των κειμένων είναι επιεικώς άσχετοι. Δεν ξεχωρίζουν το πολύ από το πολλή και το πολλοί, ούτε αντιλαμβάνονται τη χρήση του διπλού 'λ' στους χρόνους των ρημάτων, κ.ο.κ.

Μπορεί δεν είναι άσχημη ιδέα αλλά στο Editor's Choice δεν μπαίνουν ήδη δημοσιευμένες ιστορίες που τις διαλέγει ο Editor ως καλύτερες και τις βάζει; Χμμμ... Σωστός! Οκ! Ποιος βάζει στοίχημα ότι η Καθημερινή θα δημοσιεύσει σύντομα την ιστορία αυτή ?

Ποιος βάζει στοίχημα ότι η επόμενη μεγάλη ιστορία του Editor's Choice θα είναι αυτή ?

Σκοτώνει τη χαρά του να κρατάς το κόμικ στα χέρια σου και να το διαβάζεις (συνήθως ξαπλωμένος).

Μου έχει τύχει κι εμένα να βρω το ίδιο τεύχος του Σούπερ Μίκυ σε κανονικό και σε γυαλιστερό χαρτί (συγκεκριμένα το τεύχος 12, και ακόμα ένα - ίσως το 14, δεν θυμάμαι σίγουρα). Όμως είχα παρατηρήσει και σε Μίκυ Μάους της δεκαετίας του '70 να συμβαίνει αυτό. Δεν νομίζω όμως τα τεύχη αυτά να είναι πλαστά.

Χρόνια πολλά με υγεία για τον μακροβιότερο φίλο των gc κόμικς!

Εγώ το ξετρύπωσα? Ο Σκάμπυ ήταν αυτός που έψαχνε τον φλοκ! Και να σκεφτείς ότι (εκτός από το πρώτο καρέ) δεν υπήρχε καν κάποιος φλοκ στην ιστορία εκείνη....