soloup

Μπορεί σε κάποιους ν' αρέσει η "κουλτούρα" μεσιέ GEM. Μην τρελένεσαι. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα, πιο σημαντικά, για να βγάλεις σπυράκια.

Ναι αλλά δεν λέτε στον κόσμο τι κέρδισα; ΝΤΑΡΑΝΤΑ ΝΤΑΑΝ ΝΤΑ ΝΤΑΑΑΝ! Έναν σκληρόδετο επετειακό, αριθμημένο "Ανθρωπόλυκο", υπογεγραμμένο από τον ίδιο τον δημιουργό!!!!! (Και συλλεκτική αφίσα!) Στη Σταματία για την όμορφη Σταματόπιτα.

To link το οποίο επικαλείται η επιστολή του Κ. Βελόπουλου (αλλά και εν μέρει η απάντηση του άρθρου στο "Ποντίκι" 28/01/2010), είναι από την συνέντευξη της κυρίας Σαφέτ Ντίνο Μαυρομμάτη που μου είχε δώσει στο περιοδικό ΩΣ3 το 2006. Για λόγους σύγκρισης αυτών που αποσπασματικά επιλέγονται στην επιστολή του Κ. Βελόπουλου και αυτών που πραγματικά έλεγε η κυρία Σαφέτ, παραθέτω εδώ όλο το κείμενο: ΑΛΗ ΝΤΙΝΟ Ένας Ευγενής Μπέης... ΚΕΙΜΕΝO/ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: SOLOUP Ο Αλή Ντίνο (Μπέη) ή " Dino" όπως υπέγραφε τα σχέδιά του, είναι μια ξεχωριστή φιγούρα του Μεσοπολέμου. Σκιτσογράφος με καταγωγή Αλβανική και μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, κατάφερε με ένα ιδιαίτερα λιτό σχέδιο, να κερδίσει όχι μόνο τους αναγνώστες της εποχής αλλά και την αγάπη όσων τον συνάντησαν. Ήταν κοσμοπολίτης κι ευγενής στις επιλογές του. Έτσι η ίδια του η ζωή, απαντάει ακόμα και σήμερα στην διάχυτη συμπάθεια όσων των «διάβαζαν» ή τον γνώριζαν, παρά την καταγωγή και το θρήσκευμα. (¨Έχουν σωθεί αρκετές εγκωμιαστικές αφηγήσεις συγχρόνων και νεώτερών του). Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1891 μέσα σε μια οικογένεια αξιωματούχων της τουρκοκρατίας. Παππούς του ήταν ο Αμπιντίν Ντίνο πασάς που διετέλεσε Βαλής του αρχιπελάγους (διοικητής του Αιγαίου) επί Αβδουλή Χαμίτ. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Σορβόννη. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα , προσπάθησε να εφαρμόσει «επιτυχώς» την επιστήμη του, μιας κι εκλέχθηκε δυο φορές βουλευτής Πρέβεζας με το προοδευτικό κόμμα του Παπαναστασίου (6 Δεκεμβρίου1915 -30 Ιουνίου 1917). Όμως η υγιής «διαστροφή» του ταλέντου, τον έκανε κάποια στιγμή ν αναρωτιέται «...τι κάμω, άμα μέσα στο ιερό περιβόλι, όπως το λένε, και γω ο ίδιος δεν ξέρω τι χρειάζομαι». Έ, μετά από τέτοια πολιτική αυτοκριτική, κατάντησε...σκιτσογράφος. Δούλεψε σε αρκετά έντυπα, στον «Σατανά», στο «Φλιτ», στον «Φανό των Συντακτών», στον «Ελεύθερο Τύπο» του Καβαφάκη και κυρίως στην «Πρωία» όπου εργαζόταν μέχρι το απρόσμενο, πρόωρο τέλος του το 1938. Συμμετείχε ενεργά στους κύκλους των σκιτσογράφων της εποχής. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της «Ένωσης Σκιτσογράφων» όπου διετέλεσε και πρόεδρος όπως επίσης και ταμίας της «Ένωσης Σωματείων Εικαστικών Τεχνών». Ήταν περισσότερο εκλεκτικός και λιγότερο παραγωγικός στη δουλειά του. Το στιλ του αν και χιουμοριστικό, δεν χρησιμοποιούσε τα εργαλεία της καρικατούρας . Επέλεγε ένα λιτό σκίτσο που πατούσε στις «ρεαλιστικές» γραμμές των εικονιζόμενων, αφήνοντας όμως μέσα από την περιγραφή και την στάση τους, να διαφεύγει μια περιπαικτική γελοιογραφική ειρωνεία. Του άρεσε να «κοιτάζει» μέσα από το σχέδιο, παγώνοντας τον χρόνο σε στιγμές, τονίζοντας ρόλους και κοινωνικές συμπεριφορές. Φαίνεται ότι τον ενδιέφερε περισσότερο ο «χαρακτήρας» των ανθρώπων παρά οι άνθρωποι μέσα στο εφήμερο πολιτικό γεγονός. Πράγμα που έκανε τη δουλειά του να είναι λιγότερο «πολιτική γελοιογραφία» και περισσότερο γελοιογραφική ηθογραφία. (Έχουν σωθεί αρκετά τέτοια σκίτσα με περιγραφές «Τσάμηδων» και Πρεβεζάνων όπως και επώνυμα πρόσωπα της «καλής κοινωνίας» των Αθηνών). Η λιτότητα του σχεδίου του, έκαναν δικαιολογημένα τον Κώστα Μητρόπουλο να τον θεωρήσει «προάγγελο» της νεότερης γελοιογραφίας και «ανανεωτή » του γελοιογραφικού σχεδίου. Σήμερα έχουν σωθεί ελάχιστα κομμάτια της δουλειάς του. Κάποια τέτοια αναδημοσίευσαν ο Δημήτρης Σαπρανίδης και ο Γήσης στα βιβλία τους. Όμως πραγματικό θησαυρό, αποτελεί η συλλογή της κόρης του Σαφέτ. Η αγάπη για τη δουλειά του πατέρα της κα η συνεργασία της με το δήμο Πρέβεζας, κατέληξαν το 1993 σε έναν πολύτιμο τόμο με σχεδόν το σύνολο των σωζόμενων έργων του. Αδημοσίευτα οικογενειακά σχέδια, εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και πρόχειρα σκίτσα σημειωματάριων μαζί με σχόλια και μνήμες ανθρώπων που τον γνώρισαν, το υλικό αυτό αποτελεί σήμερα την βιβλιογραφική κιβωτό του Αλή Ντίνο. Με την πολύτιμη μεσολάβηση του Λειβαδίτη σκιτσοβοσκού Γιάννη Γερούλια, συνάντησα την Σαφέτ Ντίνο- Μαυρομμάτη στο σπίτι της στην Αθήνα. Ένα σπίτι γεμάτο από τα καδραρισμένα πρωτότυπα του «Dino». Η αγάπη της Σαφέτ για έναν ταλαντούχο πατέρα που σχεδόν δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει, είναι αυτή που κράτησε ουσιαστικά τη μνήμη και τη δουλειά του Αλή Ντίνο ζωντανή μέχρι σήμερα. Ακολουθούν αποσπάσματα της κουβέντας μας: Κυρία Σαφέτ, βλέπω στο βιβλίο του δήμου Πρέβεζας ένα πολύ όμορφο σκίτσο που είσαστε εσείς με μια γατούλα. ---Ναι, εκεί είμαι 7 χρονών. Ένα χρόνο πριν το θάνατό του. Μιλήστε μας για την καταγωγή του Αλή Ντίνο Μπέη. ---Κατ αρχάς το όνομα του πατέρα μου είναι Αλή, και το επίθετο Ντίνο. Επειδή το «Μπέη» είναι τίτλος, εδώ και στην Πρέβεζα όλοι φώναζαν τον πατέρα μου «ο Μπέης, ο Μπέης»...Κακώς αναγράφεται Αλή Ντίνο Μπέης. Το «Μπέη» δεν έχει να κάνει με το όνομα. Διάβαζα ότι παππούς του Αλί Ντίνο ήταν ο Αμπεντίν... --Αμπιντίν! Καταγωγή Αλβανική; --Τουρκαλβανοί. Γεννημένοι όμως εδώ. Έτσι; --Ο πατέρας μου στην Πρέβεζα. Το πατρικό τους ήταν στους Σαγιάδες Θεσπρωτίας.. Εκεί υπάρχει και το κάστρο του Αμπιντίν, στην περιοχή Λιόψι.. Έμεναν εκεί. Γι αυτό και το «Μπέη»; --Ναι είχαν μεγάλη περιουσία, τσιφλίκια. Και πολλά στην Πρέβεζα. Ήταν στην ευρύτερη περιοχή που λέμε «Τσαμουριά»; --Είναι λίγο παρεξηγημένη λέξη η Τσαμουριά. ¨Εχει φορτιστεί πολιτικά αλλά έτσι λεγότανε.. Ζούσαν στην Πρέβεζα; --Μένανε στην Πρέβεζα αλλά ταξίδευαν ..Είχανε μια άλλη μεγάλη περιουσία στα Άδανα Τουρκίας αλλά η οικογένεια εκινήτο περισσότερο στην Ευρώπη. Οπότε μεγάλωσε σε πλούσιο περιβάλλον. Επαφές με Παρίσι.... --Παρίσι , Ελβετία, στην Κέρκυρα μένανε πολύ. Και μάλιστα δεν είχαν ποτέ δικά τους σπίτια. Νοικιάζανε. Μεγάλωσε λοιπόν Πρέβεζα και Αθήνα. Μετά πήγε Κωνσταντινούπολη, έκανε Γαλλικό γυμνάσιο εκεί-και βέβαια συγχρόνως μάθαινε και Τουρκικά- και από κει φεύγει για Παρίσι. Για σπουδές στη Σορβόννη. Μετά γυρίζει Αθήνα και δεν φεύγει ποτέ για Κωνσταντινούπολη. Βουλευτής πως κι έγινε; Ενδιαφερόταν για την πολιτική; --Δεν ξέρω πως προέκυψε. Δεν μπορώ να ξέρω, δεν το έχω συζητήσει με κανέναν. Αυτό έγινε πριν γεννηθείτε; --Πολύ πριν. Αλλά απ ότι διάβαζα κι εγώ στον Μελά (ΣΗΜ: κείμενα αναφορές που υπάρχουν στο βιβλίο του Αλί Ντίνο), ότι «δεν κατάλαβα ποτέ τι σημαίνει να είμαι μέσα στο περιβόλι του λαού». Απέξω μπορείς να βοηθήσεις πολύ περισσότερο παρά από μέσα. Από πού ξεκίνησε ν ασχολείται (με το σκίτσο); Από τη Γαλλία; --Κοιτάξτε, κατ αρχήν υπάρχει «φλέβα» στην οικογένεια. Όλοι λίγο πολύ ζωγράφιζαν, ασχολούνταν με κινηματογράφο... Υπήρχαν αδέλφια; --Ναι, ήταν τέσσερα αδέλφια και μια αδελφή. Ο μικρότερος απ όλους, πέθανε τελευταία. Ζούσε στο Παρίσι και ήταν ζωγράφος. Λεγόταν Αμπιντίν. Του παππού του το όνομα. Έχετε μνήμες από τους φίλους του, τα επαγγελματικά του.. --Καθόλου. Έ, ήξερα τους φίλους του, ερχόταν στο σπίτι ο ΣΟΦΟ ο Αντωνιάδης... Με πολιτική γελοιογραφία δεν πρέπει να είχε πολύ ασχοληθεί, έτσι; Πιο πολύ πρέπει να ασχολήθηκε με ηθογραφικό σκίτσο. --Ναι. Υπ όψιν, ότι δεν είχε σπουδάσει καθόλου στο σχέδιο. Αυτοδίδακτος εντελώς. Απ ότι διαβάζω ήταν αρκετά κοσμοπολίτης. --Ναι πάρα πολύ. Το θρήσκευμα; Μουσουμάνος; --Ναι. Εκείνος όμως δήλωνε «atheist». Με πήγαινε ωστόσο στον Άγιο Νικόλαο, κοντά στον Ευαγγελισμό. Στις γιορτές , στην Ανάσταση... Εσείς γεννηθήκατε εδώ; --Γεννήθηκα εδώ και στα 8 χρόνια που έχασα τον πατέρα μου, μείναμε ακόμα ένα χρόνο εδώ και μετά φύγαμε για Πρέβεζα με την μητέρα μου. Η μητέρα μου ήταν Ιταλικής καταγωγής. Διάβαζα κάπου ότι πέθανε στην Πεντέλη σε σανατόριο, κάτι τέτοιο; --Όχι , όχι. Λάθος. Κι όμως, στο βιβλίο του Σαπρανίδη λέει ότι ενώ έζησε πλούσια ζωή, πέθανε φτωχός σε σανατόριο στην Πεντέλη. (ΣΗΜ: κατά λέξη αναφέρεται: « Ο Ντίνο Μπέη, ζάπλουτος δανδής των σαλονιών, προικισμένος γελοιογράφος και για ένα διάστημα βουλευτής, άφησε την τελευταία του πνοή, πάμπτωχος, στα σανατόρια της Πεντέλης». Ιστορία της Ελληνικής γελοιογραφίας, εκδ. Ποταμός, σελ 381). --Καμία σχέση. Στην «Μεγάλη Βρετανία» έπεσε και χτύπησε και πέθανε στον Ευαγγελισμό. Δηλαδή; --Ο πατέρας μου ήταν στην «Μεγάλη Βρετάνια» με έναν φίλο του. Εμείς ήμασταν Πρέβεζα και θα ρχόταν σε λίγο να κάνουμε διακοπές. Ζαλίστηκε, έπεσε, τον πήγαν στο «πρώτων βοηθειών». 13 Αυγούστου του 1938. Εκεί ο γιατρός όταν είδε ότι συνέρχεται, πήγε να κλείσει δωμάτιο για τον Ευαγγελισμό. Εκείνος συνήλθε, νόμιζε ότι ήταν καλά και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Αλλά του ήρθε ξανά ζάλη και έπεσε και χτύπησε σε ένα σιδερένιο δοχείο (απορριμμάτων) . Χτύπησε στο κεφάλι κι έσπασε και τα δόντια του. Είχε το ενδιαφέρον πολλών φίλων, του Κοτζιά (Δήμαρχος Αθηναίων), του Μπαστιά (Διευθυντής του Εθνικού θεάτρου)... πολλοί. Ήθελαν να πλεύσουν στους γιατρούς να δουν τι γίνεται. Όντως τον πρόσεξαν, και με τα δεδομένα της εποχής Και μάλιστα η μητέρα μου είχε προτείνει να πουλήσουμε κτήμα να πάμε στην Βιέννη, αν μπορούσε κάτι να γίνει. Δεν το δέχτηκαν οι γιατροί. Με πρωτόγονα μέσα φρόντισαν να του απορροφήσουν το αίμα αλλά δεν σταμάτησε και την πρώτη Νοεμβρίου τελείωσε. Τόσους μήνες παιδευόταν; --Τους πρώτους μήνες ήταν πάρα πολύ καλά. Ξέρετε, θα ήθελα να κάνω αυτήν τη διόρθωση. Ε, δεν θα ήθελα να κυκλοφορεί μια τέτοια.(φήμη). Ότι δεν ήταν πλούσιος ποτέ, δεν ήταν, γιατί δεν λογάριαζε τα χρήματα, όχι ότι δεν είχε. Δεν ήταν από τους ανθρώπους τους επιδειξίες ... Bon Viveur βέβαια, κοσμοπολίτης, άλλά δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το χρήμα. Αλλά καμία σχέση με το ότι πέθανε σε σανατόριο. Είναι τελείως ανακριβές. Μάλιστα. --Και είναι και φυσικό. Γιατί τον καιρό που έζησε ο πατέρας μου δεν υπάρχουν άνθρωποι της γενιάς του να ομολογήσουν . Ο Λιδωρίκης που τον ήξερε καλά, ήξερε το ιστορικό του. Ο Αλέκος ο Ξύδης ο πρέσβης επίσης . Ήταν σωστές οι πληροφορίες τους. Από εκεί κι έπειτα είναι αυτό που λέμε το «χαλασμένο τηλέφωνο». Ακόμα και σήμερα όταν ακούμε για «Τσαμουριά»,για αλβανούς κλπ, υπάρχει κάποιο σφιχτή αντιμετώπιση. Τότε, που η Μικρασιατική καταστροφή ήταν σχετικά πρόσφατη και υπήρχε όλο αυτό το κλίμα, ο Αλί Ντίνο, τι αντιδράσεις είχε από το κοινό; --Κοιτάτε, κατ αρχήν και ο Αμπιντίν Ντίνο (ο Προπάππους) ήταν πολύ φιλέλληνας. Ο Πατέρας μου πάλι, θα έλεγα ότι ήταν Έλληνας εντελώς. Δηλαδή δεν είχε τίποτα άλλο να σου θυμίζει Και η αγωνία του ήτανε να μη γίνει καμία σύγκρουση ανάμεσα στην Αλβανία και την Ελλάδα. Αυτό δεν το ήθελε με τίποτα. Και προσπαθούσε με ότι μέσα υπήρχανε να μπορέσει να αμβλύνει τις πιθανές διαφορές. Δεν ήταν όπως είναι σήμερα τα πράγματα, γιατί μετά τον πόλεμο τράβηξαν πολύ άσχημα τα σχοινιά. Αλλά έφυγε νωρίς. Το Αλβανικό δεν το πρόλαβε. Πόσο ήταν όταν έφυγε; --48! Νέος σχετικά για τώρα. Γιατί θα μπορούσε ν αφήσει πολύ έργο ακόμα. Δηλαδή στον πόλεμο ήταν μόνο ο Φώκος ο Δημητριάδης. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι θα μπορούσε κι εκεί να έχει κάνει σημαντικό έργο κι εκείνος. Έφυγε... Αυτό, για το ότι ήταν ιδρυτικό μέλος της ένωσης σκιτσογράφων, ξέρετε τίποτα; --Ναι , ναι. Από διηγήσεις πάντα. Ότι ασχολήθηκε να κάνει την ένωση των σκιτσογράφων, μαζεύονταν όλοι εκεί, στην Καραγιώργη Σερβίας 4 νομίζω, ήταν το ατελιέ. Ξέρετε να υπάρχουν αλλού αρχεία με δουλειά του, εκτός από τα σκίτσα που έχετε διασώσει εσείς; --Είχα ακούσει ότι υπάρχει υλικό στο Δήμο Αθηναίων. Μου είχε υποσχεθεί κάποιος κύριος ότι θα το κοιτούσε. Δεν το κοίταξε κι εγώ δεν πήγα να ενοχλήσω. Κυρία Σαφέτ, σας ευχαριστούμε θερμά για τις πληροφορίες που μας δώσατε. Η δουλειά του Αλή Ντίνο, οφείλει πολλά στη φροντίδα σας... (ΣΗΜ:Να συμπληρώσω ότι ακολουθεί και ...συνέχεια ενώ θα υπάρξει σύντομα και επίσημη ανακοίνωση της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων )

Αναλυτικά οι όροι του Διαγωνισμού: ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΟΜΙΚΣ «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» «Ξένοι στην Ίδια Πόλη» Το Ποντίκι, θέλοντας να συνδράμει τους δημιουργούς που προσπαθούν να μετουσιώσουν σε τέχνη τα όνειρα και τις ανησυχίες τους μέσω των κόμικς, διοργανώνει μεγάλο Διαγωνισμό Κόμικς . Όσοι επιθυμείτε να συμμετέχετε, διαβάστε προσεκτικά τους όρους συμμετοχής: ΘΕΜΑ: Το γενικό Θέμα του Διαγωνισμού είναι «Ξένοι στην ίδια Πόλη» παρακινώντας τους δημιουργούς να ασχοληθούν με τους ανθρώπους άλλου χρώματος, άλλης φυλής, άλλης θρησκείας, τους μετανάστες που ζουν δίπλα μας και προσπαθούν να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια, παρά τα εμπόδια που θέτει η απάθειά μας. Αλλά και με τον τρόπο που συνυπάρχουμε, ξένοι και …ιθαγενείς! Από τον Διαγωνισμό δεν αποκλείονται ιστορίες με ελεύθερο θέμα. Επίσης, είναι επιθυμητή και θα επιδιωχθεί η συμμετοχή νεότερων αλλά και μεγαλύτερων δημιουργών, ερασιτεχνών και επαγγελματιών καθώς θέλουμε να τους παρακινήσουμε όλους ανεξαιρέτως να ασχοληθούν με την υπέροχη τέχνη των κόμικς και ιδιαίτερα με ένα θέμα που μας αφορά όλους! Τα κόμικς θα πρέπει να είναι ασπρόμαυρα ή σε τόνους του γκρι. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ 1 ) Όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν στον διαγωνισμό κόμικς του «Π» , πρέπει να αποστείλουν τα έργα τους όπως περιγράφεται στους «Όρους Υποβολής έργων», το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 16 Απριλίου 2010 στην εφημερίδα «Το Ποντίκι», με την ένδειξη «Για τον Διαγωνισμό Κόμικς». 2) Τα έργα θα αξιολογηθούν από επταμελή κριτική επιτροπή. Τα αποτελέσματα του Διαγωνισμού θα ανακοινωθούν στο «Π» το αμέσως επόμενο διάστημα, μετά τη λήξη της προθεσμίας αποστολής των έργων όπως επίσης και στην ιστοσελίδα της εφημερίδας www.topontiki.gr 3) Όλα τα κόμικς που θα επιλεγούν στον διαγωνισμό, θα παρουσιαστούν σε ειδική έκθεση που θα διοργανώσει το «Π» . Στα επίσημα εγκαίνια της έκθεσης, θα γίνει και η απονομή των βραβείων και των διακρίσεων. 4) Τα κόμικς που θα βραβευτούν και θα διακριθούν , θα δημοσιευτούν σε άλμπουμ που θα συνοδεύει το «Π». ΒΡΑΒΕΙΑ 1ο Βραβείο: Μια τριετής υποτροφία στο τμήμα κόμικς της Σχολής Ορνεράκη** αξίας 15.000 Ευρώ και 2.000 Ευρώ. * 2ο Βραβείο: Μια υποτροφία μονοετούς φοίτησης στο τμήμα τεχνικών σκίτσου της Σχολής Ορνεράκη** και 1500 Ευρώ. 3ο Βραβείο: Μια υποτροφία για το Ά εξάμηνο στο τμήμα τεχνικών σκίτσου της Σχολής Ορνεράκη ** και 1000 Ευρώ. Έπαινοι – Διακρίσεις: Σε συμμετοχές που ξεχωρίζουν για την ποιότητά τους σε διάφορους τομείς (π.χ. σχέδιο, σενάριο, πρωτοτυπία, ιδέα, νεαρή ηλικία δημιουργού κλπ) και δεν περιλαμβάνονται στα 3 πρώτα βραβεία θα απονεμηθούν έπαινοι και διακρίσεις που συνοδεύονται από σειρές βιβλίων κόμικς γνωστών εκδοτικών . (* Διευκρινίζεται ότι το 1ο Βραβείο θα απονεμηθεί αποκλειστικά σε συμμετοχή που αφορά στο θέμα Ξένοι στην Ίδια Πόλη ενώ για όλα τα υπόλοιπα βραβεία και τους επαίνους – διακρίσεις, μπορούν να συμμετέχουν έργα που αφορούν το θέμα «Ξένοι στην Ίδια Πόλη» και το Ελεύθερο Θέμα. ** Εάν κάποιος από τους βραβευθέντες φοιτά ήδη στη Σχολή Ορνεράκη ή είναι απόφοιτός της, εξαιρείται από την απονομή των υποτροφιών, οι οποίες θα απονεμηθούν στο αμέσως επόμενο αξιολογικά έργο, αλλά μπορεί να συμμετέχει κανονικά στα υπόλοιπα βραβεία.) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ 1. Απόστολος Δοξιάδης (συγγραφέας, σεναριογράφος) 2. Αβραάμ Κάουα (συγγραφέας, Λέκτορας Πανεπιστημίου Αιγαίου). 3.Σταμάτης Κραουνάκης ( μουσικός, συνθέτης) 4.Αλέκος Παπαδάτος (Animator/ Δημιουργός Κόμικς) 5.Τάσος Παυλόπουλος (Εικαστικός) 6.Εύη Σαμπανίκου ( Ιστορικός Τέχνης, Επίκουρος Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου). 7. Παύλος Τσίμας (Δημοσιογράφος) ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ - ΟΡΓΑΝΩΣΗ Wannadoo Γιάννης Κουκουλάς (δημοσιογράφος) Soloup (σκιτσογράφος) ΟΡΟΙ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΕΡΓΩΝ 1. Οι συμμετοχές πρέπει να πληρούν τις εξής προϋποθέσεις: -Τα σκίτσα να είναι ασπρόμαυρα . - Να αποτελούνται από 2 έως 8 σελίδες κόμικς στις οποίες θα αναπτύσσεται μια ολοκληρωμένη ιστορία με οποιαδήποτε τεχνική. - Οι σελίδες πρέπει να είναι μεγέθους Α4 ή Α3, όρθιου σχήματος. Στην πίσω όψη κάθε σελίδας πρέπει να αναγράφονται τα εξής στοιχεία του διαγωνιζόμενου: Όνομα, επώνυμο, (ψευδώνυμο αν υπάρχει) διεύθυνση, τηλέφωνο επικοινωνίας και e-mail. - Τα έργα πρέπει να κατατεθούν εκτός από την έντυπη και σε ψηφιακή μορφή, δηλαδή ο κάθε διαγωνιζόμενος, στο φάκελο συμμετοχής που θα αποστείλει πρέπει να επισυνάψει και CD. Τα αρχεία πρέπει να είναι σε μορφή JPEG και σε ανάλυση 300 dpi. 2.Κατά προτίμηση τα έργα καλό θα είναι να σχετίζονται με το προτεινόμενο θέμα αλλά δεν θ’ αποκλειστούν και ιστορίες με ελεύθερο θέμα. Κάθε διαγωνιζόμενος μπορεί να αποστείλει μέχρι 2 συμμετοχές, δηλαδή μέχρι 2 ολοκληρωμένες ιστορίες για την κάθε μία εκ των οποίων ισχύουν ξεχωριστά οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου. Κάθε έργο θα κριθεί ξεχωριστά και ανεξάρτητα. Δεν μπορεί, όμως, να βραβευτεί το ίδιο πρόσωπο για περισσότερες από μια συμμετοχές του. 3. Κάθε έργο πρέπει να είναι πρωτότυπο, δηλαδή να μην αποτελεί αντιγραφή ή παραλλαγή έργου άλλου δημιουργού. Η επιτροπή θα κρίνει και θα αποφασίσει για τη γνησιότητα κάθε έργου λαμβάνοντας ως δεδομένη την καλή πίστη των συμμετεχόντων. Κάθε διαγωνιζόμενος θα πρέπει να αποστείλει στο φάκελο συμμετοχής του και υπεύθυνη δήλωση στην οποία θα αναγράφει ότι: «Δηλώνω υπεύθυνα ότι το έργο που καταθέτω είναι πρωτότυπο και αποκλειστικά προσωπική μου δημιουργία». 4. Στην περίπτωση που για τη δημιουργία του έργου έχουν συνεργαστεί περισσότεροι από ένας καλλιτέχνες, πρέπει να αναγράφεται σαφώς και να δηλώνεται σε κάθε σελίδα ξεχωριστά. Σ’ αυτήν την περίπτωση, κάθε συνεργαζόμενος θα πρέπει να αποστείλει ξεχωριστή υπεύθυνη δήλωση στον ίδιο φάκελο. 5. Ειδικότερα για την περίπτωση του σεναρίου, εάν ανήκει σε διαφορετικό από τον σχεδιαστή πρόσωπο, πρέπει να αναγράφεται ρητά. Η συμμετοχή τότε θεωρείται κοινή, κάθε συνεργαζόμενος πρέπει να αποστείλει ξεχωριστή υπεύθυνη δήλωση και να αναγράφονται τα στοιχεία και των δυο συνεργαζόμενων, σχεδιαστή και σεναριογράφου. Σε περίπτωση βράβευσης έργου που είναι αποτέλεσμα συνεργασίας, το βραβείο είναι ένα και όχι όσα τα πρόσωπα που συνεργάστηκαν. Επαφίεται σε αυτά να το διαχειριστούν. 6. Επιτρέπεται ως σενάριο να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε λογοτεχνικό ή άλλο έργο π.χ. τραγούδι, ποίημα, παραμύθι, μύθος, μυθιστόρημα κλπ αλλά αυτό θα πρέπει να αναγράφεται ρητά στη συμμετοχή. 7. Κάθε διαγωνιζόμενος, με την αποστολή του έργου του, παραχωρεί στην εφημερίδα ΠΟΝΤΙΚΙ το δικαίωμα έκδοσης, έκθεσης, παρουσίασης ή οποιασδήποτε άλλης χρήσης, έντυπης ή ηλεκτρονικής, μέρους ή του συνόλου του έργου του για την προβολή του διαγωνισμού και της έκθεσης. Το ΠΟΝΤΙΚΙ δεσμεύεται ότι σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύει να οικειοποιηθεί και να εκμεταλλευτεί έργα τέχνης. Αντιθέτως θα προσπαθήσει να τα προβάλλει όσο καλύτερα και με όποιον τρόπο μπορεί. Σε κάθε περίπτωση, θα αναφέρει πάντα τα ονόματα των δημιουργών του κάθε έργου. 8. Στην υπεύθυνη δήλωση που θα αποστείλει κάθε διαγωνιζόμενος πρέπει να αναγράφει εκτός από όσα προαναφέρθηκαν και το εξής: «Δηλώνω ότι δέχομαι πλήρως και ανεπιφύλακτα τους όρους συμμετοχής στο Διαγωνισμό». 9. Στο φάκελο αποστολής πρέπει να περιέχεται φωτοτυπία και των δυο όψεων της αστυνομικής ταυτότητας του συμμετέχοντα. 10.Οι συμμετοχές με τα έργα, το CD, την υπεύθυνη δήλωση και την φωτοτυπία της ταυτότητας πρέπει να αποσταλούν μέχρι τις 16 Απριλίου 2010 στο «Ποντίκι», Ναυαρίνου 40, ΤΚ 152,32, Χαλάνδρι. Ο φάκελος αποστολής πρέπει να αναγράφει το όνομα, το επίθετο και τη διεύθυνση του διαγωνιζόμενου καθώς και την επισήμανση: «Για το Διαγωνισμό Κόμικς». 11. Ως ημερομηνία υποβολής θεωρείται η ημερομηνία αποστολής όπως αποδεικνύεται από τη σφραγίδα του ταχυδρομείου ή της εταιρίας μεταφοράς που θα παραδώσει στο ΠΟΝΤΙΚΙ το φάκελο. 12. Το ΠΟΝΤΙΚΙ δεσμεύεται για την επιστροφή των έργων στους δημιουργούς τους σε εύλογο χρονικό διάστημα μετά τη λήξη του Διαγωνισμού.

Θυμίζω για όσους ενδιαφέρονται, σ' αυτό το τεύχος του "Ποντικιού", αναλυτικά οι όροι, τα (πλούσια) βραβεία και η (άπαιχτη) επιτροπή του Διαγωνισμού. Σε όσους πάρουν μέρος, καλή επιτυχία...

Η αλήθεια είναι ότι είχαμε συναντήσει ένα μικρό πρόβλημα στη βιβλιοδεσία..

"Όσα δεν...ελέγχει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια" Αίσωπος!

Ο διαγωνισμός κόμικς που είχε ανακοινωθεί στο 3ο Συνέδριο Κόμικς στη Μυτιλήνη, είναι γεγονός. Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου: ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΟΜΙΚΣ «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» «Ξένοι στην ίδια πόλη» Η ζωή τους υπερβαίνει τον έναν αιώνα, η φρεσκάδα και η νεανικότητά τους συγκρίνεται, όμως, με αυτή ενός εφήβου. Τα κόμικς, η τέχνη της αφήγησης ιστοριών με ταυτόχρονη συνύπαρξη εικόνας και λόγου, έχουν κατακτήσει επάξια εδώ και χρόνια μια σημαντική θέση στις καρδιές των αναγνωστών! Το «Ποντίκι», θέλοντας να συνδράμει τους νέους δημιουργούς που προσπαθούν να μετουσιώσουν σε τέχνη τα όνειρα και τις ανησυχίες τους μέσω των κόμικς , διοργανώνει μεγάλο Διαγωνισμό Κόμικς με πολλά και σημαντικά βραβεία! Το γενικό θέμα του Διαγωνισμού είναι «Ξένοι στην Ίδια Πόλη», παρακινώντας τους δημιουργούς, σχεδιαστές και σεναριογράφους να ασχοληθούν με τους ανθρώπους άλλου χρώματος, άλλης φυλής, άλλης θρησκείας που πασχίζουν να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια σε έναν ξένο γι’ αυτούς τόπο, αλλά και τη συνύπαρξή τους μ’ εμάς τους…ιθαγενείς! Από τον διαγωνισμό βέβαια δεν αποκλείονται και συμμετοχές μ’ ελεύθερο θέμα. Οι λεπτομέρειες για το διαγωνισμό, τους όρους συμμετοχής και τα βραβεία που θα είναι πολλά και σπουδαία, θα ανακοινωθούν στο επόμενο τεύχος του “Π” (21/01/2009) ενώ μετά την ολοκλήρωση του Διαγωνισμού θα ακολουθήσει μεγάλη έκθεση και μια ειδική έκδοση των βραβευμένων έργων. Πιάστε πενάκια, κατεβάστε ιδέες και πάμε!

Χαίρομαι ιδιαίτερα που μετά από τόσα χρόνια και παρά τις αρχικές επιφυλάξεις, με τα σχόλιά σας τον διατηρείτε ακόμη ζωντανό. Επέμενα να τον βγάλουμε σε περιορισμένα αντίτυπα (αρχικά είχα προτείνει 200) γιατί φοβόμουν πως πια δεν θ' αφορούσε κανέναν. Και ευτυχώς διαψεύστηκα. Οι μόνοι (εν δυνάμει) διαθέσιμοι Ανθρωπόλυκοι από το ΚΨΜ, είναι εδώ και καιρό τα 23 αλμπουμάκια που έχουν ξεχαστεί στη λέσχη από την παρουσίαση.

Αξιοπρεπέστατη δουλειά. Θα μπορούσε άνετα να δημοσιευόταν στο "9" και ανεξάρτητα από τον διαγωνισμό. Φυσικά δεν το βάζεις κάτω και συνεχίζεις.

Θα είμαι κι εγώ εκεί! Καλή επιτυχία σε δημιουργό κι εκδότη

Για όσους ασχολούνται, στο Goalnews της (Πρωτοχρονιάτικης)Παρασκευής, θα υπάρχει 7σέλιδη αθλητική ανασκόπηση με σολουποσκίτσα και γελοιογραφίες.. Καλή χρονιά!

Άντε, με το καλό! Απ' αύριο στα περίπτερα! Καλοτάξιδο

το Δελτίο Τύπου: Το βιβλιοπωλείο IANOS και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ Έντεκα νουάρ ιστορίες σε επιμέλεια του Αντώνη Γκόλτσου την Τετάρτη, 16 Δεκεμβρίου 2009, στις 6:00 μ.μ., στο βιβλιοπωλείο IANOS (Σταδίου 24, Αθήνα). Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο επιμελητής του Αντώνης Γκόλτσος, ο Πέτρος Μαρτινίδης, Καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ-συγγραφέας, και ο Γιάννης Ν. Μπασκόζος, δημοσιογράφος-διευθυντής του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Όταν ο Ρίπλεϋ του Ανδρέα Αποστολίδη έπλεε πλησίστιος στα Κουφονήσια ή ανέβαινε τα σκαλοπάτια του Ηρωδείου, δεν ήταν για να αντιγράψει το Ερασιτεχνικό έγκλημα του Νεοκλή Γαλανόπουλου ή για να τρομοκρατήσει τη Métisse του Σέργιου Γκάκα. Το ίδιο και για τον ατοπικό και αχρονικό Βαλτάσαρ του Αντώνη Γκόλτσου, που δύσκολα θα συγκινούσε έναν βετεράνο του πολέμου της Κορέας με αμφίβολο παρελθόν, σαν αυτόν του Φώντα Λάδη, ή τον σκοτεινό επιβάτη του Τελευταίου δρομολόγιου του Δημήτρη Μαμαλούκα. Τίποτα το κοινό, βέβαια, με τη φιλοδοξία του Οδυσσέα του Πέτρου Μάρκαρη να καταλήξει στο Μπαλουκλί ή με την Ευγένεια των βασιλέων και τους ακαδημαϊκούς μαιάνδρους του Πέτρου Μαρτινίδη. Είτε, ακόμα, με τη ροΐδεια Φάβα της Αναστασίας Μπαξεβάνη, τη σχετική με το θύμα που δεν είναι, ή την ατέρμονα ανδροφάγο Κόκκινη Ιουλία τής Μαρλένας Πολιτοπούλου. Και ζήτωσαν όλοι, αλλά κανείς όσο η …Ανεξάρτητη Κέρκυρα του Φίλιππου Φιλίππου… Έντεκα νουάρ ιστορίες, γραμμένες με μελάνι, εδώ μαύρο, εκεί κόκκινο, πιο πέρα γαλάζιο του κίβδηλου, ιστορίες που άλλες κλείνουν το μάτι σε ό,τι ρεαλιστικό, κι άλλες που δεν είναι παρά παιχνίδι του μυαλού… Με εικονογράφηση του Soloup.

Εγώ ξέρω ποιος είναι. Ένας ψηλός με πράσινη μύτη... Τον ευχαριστώ και δημοσίως για την κολακευτική του παρουσίαση

ΟΥΠΣ! Τι ευχάριστο ξεκλείδωμα είναι αυτό; Είναι η μεγαλύτερη χαρά της επικοινωνίας. Να βάζεις σε ένα (χάρτινο) μπουκάλι ένα κωδικοποιημένο μήνυμα και μετά από (20) χρόνια να το βρίσκουν κάποιοι και να μπορούν να το διαβάσουν! Σας ευχαριστώ όλους και ειδικότερα τον Βάιο. (Μιας και το φερε η κουβέντα, το συγκεκριμένο μπαράκι "Γρανάζι" υπάρχει ακριβώς το ίδιο ακόμα . Ένα τρομερό στέκι που άφησε εποχή -με τζαζ μπάντες και μπλούζ κατ' ευθείαν απο Αμερική, δική του μπύρα κλπ- και βρίσκεται στην πλατεία Δέγλερη στην Ανθούπολη(Περιστέρι). Αν τύχει και πάει κανείς, θα βρεί ακριβώς το συγκεκριμένο σκηνικό του Ανθρωπόλυκου. Και σε ένα κρυφό ντουλαπάκι ο Θανάσης ο μπάρμαν, έχει φιλαγμένο από τότε τον ορίτζιναλ Ανθρωπόλυκο.)

Η διανομή πρέπει να έγινε την εβδομάδα που πέρασε. Βρίσκεται ήδη κανονικότατα στα βιβλιοπωλεία.

Τα σκίτσα απο τις ιστορίες "Ο Τομ Ρίπλευ στο Ηρώδειο" /Ανδρέας Αποστολίδης, "Το τελευταίο δρομολόγιο"/ Δημήτρης Μαμαλούκας, "Ζήτω η ανεξάρτητη Κέρκυρα" / Φίλιππου Φιλίππου, "Οι έξι δράκοι της Ιντσόν"/ Φώντα Λάδη.

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Μεταίχμιο" μια συλλογή νουάρ ιστοριών με γενικό τίτλο: "Το Τελευαταίο Ταξίδι". Έντεκα ιστορίες που έγραψαν μερικοί από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς αστυνομικού διηγήματος: Αποστολίδης, Γαλανόπουλος, Γκάκας, Γκόλτσος, Λάδης, Μαμαλούκας, Μάρκαρης, Μαρτινίδης, Μπαξεβάνη, Πολιτοπούλου, Φιλίππου. Την επιμέλεια του βιβλίου που κυκλοφορεί με ημίσκληρο εξώφυλλο, έχει κάνει ο Αντώνης Γκόλτσος. Το "Μεταίχμιο" σε αυτήν τη συλλογή, μου ανέθεσε το εξώφυλλο όπως και τήν εικονογράφηση της προμετωπίδας κάθε διηγήματος. Έτσι εδώ θα βρείτε και 11 ασπρόμαυρα σκίτσα νουάρ χαρακτήρα, σε ύφος τελείως διαφορετικό από αυτό που με έχετε συνηθίσει. Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στον ΙΑΝΟ την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου στις 18:00 Επίσημο Δελτίο Τύπου με ομιλητές κλπ, θα ακολουθήσει όταν υπάρχουν νεώτερα. Σε επόμενο ποστ επίσης θα προσπαθήσω να ανεβάσω και μερικά από τα εσωτερικά σκίτσα.

Μαρία σ' ευχαριστώ για την πολύ όμορφη παρουσίαση.

Αγαπητέ Σπύρο χαίρομαι για την ευαισθησία σου και φυσικά συμφωνώ ότι δεν πρέπει να μεταφερθούν τα λάθη του παρελθόντος εδώ. Είμαι ο πρωτος που θα το διαφυλάξω. Εσύ όμως που γνωρίζεις τόσο καλά αυτό το "μακρύ παρελθόν φιλονικίας" δεν σε προβλημάτισε το συγκεκριμένο κείμενο; Όσοι ήταν στο συνέδριο ξέρουν πολύ καλά γιατί μιλάμε. Για κεντρική εκδήλωση του συνεδρίου: Α) ειδική έκδοση του "Ανθρωπόλυκου" με τη γνωστή αναφορά στο τέλος του βιβλίου.Πολλοί συμφορουμήτες το έχουν ήδη στα χέρια τους. Β) Επίσημη παρουσίαση του βιβλίου από την Εύη Σαμπανίκου με power point Γ) Άνοιγμα της πρώτης θεματικής του συνεδρίου για τα Ελληνικά κόμικς με την ομιλία "ο Ανθρωπόλυκος 20 χρόνια μετά" Δ) Έκθεση για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια με πρωτότυπα του Ανθρωπόλυκου όπως και αφίσες. Θα περίμενα ως δημιουργός και ως άνθρωπος που βρέθηκε και συμμετείχε σε όλα αυτά ,να έδειχνες περισσότερη ευαισθησία στην επιλεκτική και ολίγον τι οργουελική διαγραφή γεγονότων υπέρ του συναδέλφου σου. Είναι άκαιρο το να κρατάς ίσες αποστάσεις σε ένα θέμα μονόπλευρης εμπάθειας και αντιδεοντολογικής δημοσιογραφίας. Η αναφορά μου στον υπεύθυνο έκδοσης του περιοδικού γίνεται αναγκαστικά γιατί το κείμενο είναι ανυπόγραφο. Είναι όπως λέμε ο ..καθ ύλην αρμόδιος. Μια απάντηση πιστεύω ότι δεν αφορά πλέον μόνο εμένα. Αφορά όλους μας και φυσικά τον υπεύθυνο για την ολοφάνερη δημοσιογραφική μεροληψία που εκθέτει με τις επιλογές του το ίδιο το περιοδικό.

Αγαπητοί συμφορουμήτες, στο ...λεπτομερέστατο αφιέρωμα προσέξατε να απουσιάζει επιμελώς κάτι; Όποιος το βρει κερδίζει λουκούμι Αγαπητέ κύριε Μαστοράκη, πολύ σωστά αναγράφετε αυτούς που τράβηξαν τις φωτογραφίες αλλά ξεχάσατε να μας πείτε ποιος έγραψε το κείμενο. Μπορείτε να μας το πείτε; Ή γράφτηκε από μόνο του; Ή αν το έγραψε κάποιος, ποιος το ...λογόκρινε; Φαντάζομαι ότι οφείλετε μιαν δημόσια απάντηση για πολλούς λόγους.

Άσε Παύλο, μας πρόλαβαν. Την Κυριακή που πέρασα εγώ, μου είπαν ότι είχαν περάσει ήδη από την Παρασκευή κάτι γνωστοί ... ρακοσυλλέκτες κόμικς και μάζοξαν τα καλύτερα. Άτιμοι φορουμίτες. Γι αυτό δεν ανεβάζατε ποστ εδώ έ; Για να κερδίσετε χρόνο.. Κουφάλες.

Μιας και είδα την κουβέντα, ο Ντούσαν δεν δουλεύει εδώ και κανέναν χρόνο στον Κόσμο του Επενδυτή. Πρόσφατα όμως άρχισε να δουλεύει στο VETO του Τριανταφυλλόπουλου.

Κατόπιν εορτής...γεια χαρά κι από μένα. Ευχαριστώ όλους τους συμφορουμήτες (και όχι μόνο) που βρέθηκαν χθές στην ζεστή παρουσίαση της Λέσχης και του GreekComics. Κι ένα ΟΥΙΧΙΙ ευχαριστίας απο τον Ανθρωπόλυκο. (Επίσης, δεν θυμάμαι ποιος μου είπε για το μπλουζάκι του Ανθρωπόλυκου. Θ' αφήσω ομως στη Λέσχη (στον Valtasar και στην Erma) το αρχειάκι για να το τυπώσει όποιος θέλει.)