germanicus

Για κάποιο λόγο μου ήρθε στο νου o Magnus. Μια ματιά που έριξα στο Αγνωστος 1, δεν είναι από εκεί. Μήπως είναι Αγνωστος 2?

Γίγαντας! Βαζίς!

τίτλο ή δημιουργό ή 100 ευρώ κατάθεση στον λ/σμο μου

Paolino Paperino e il mistero di Marte Writing Federico Pedrocchi Art (pencil and ink) Federico Pedrocchi Date of first publication December 30, 1937 https://inducks.org/story.php?c=I+PG++++1-A

Αυτό είναι γενικό φαινόμενο σε πάρα πολλά παλιά BD. Προφανώς η εξήγηση είναι ότι ξεκίνησαν για να δημοσιεύονται σελίδα-σελίδα κάθε εβδομάδα, άρα είναι έντονα τα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου είδους έκδοσης παρόλο που εξ'αρχής ήθελε να αφηγηθεί κάποια μεγαλύτερη ιστορία. Αναρωτιέμαι πόσο καιρό κράτησε αυτό το φαινόμενο για πρωτοεμφανιζόμενες σειρές. Εικάζω ότι κάπου στα late 50s-early 60s είχαν όλοι υιοθετήσει τον "μοντέρνο" (για τότε) τρόπο γραφής όπου το όλον υπερίσχυε του επί μέρους. Όντως έχω και εγώ θέμα πλέον να διαβάσω τα Άλιξ. Δυσκολεύομαι με το παλιακό στυλ τους. Έχω διαβάσει όλα τα του Σαμούχου και της Μαμούθ, αλλά στο τέλος τα είχα ψιλοβαρεθεί της Μαμούθ. Κάπου, κάτι, κάπως... Από εκεί και πέρα όμως. Ω, από εκεί και πέρα... Ο Τελευταίος Σπαρτιάτης είναι βαθιά μέσα στην καρδιά μου Τον είχα διαβάσει πιτσιρικάς (προφανώς από Σαμούχο) και είχα πάθει σοκ με τα χρώματα, το σχέδιο και τις στολές. Ήταν συγκλονιστικά καλή και πιστή η αναπαράσταση τότε, παραμένει συγκλονιστικά καλή και σήμερα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που έφτιαξε σε κάποια φάση όλα τα άλλα με σχέδια από Ελλάδα, Ρώμη και Αίγυπτο. Είχε κάνει πραγματικά καλή έρευνα και γούσταρε να τα σκιτσάρει. Προφ, καταλαβαίνω πολύ καλά τη δυσκολία να τα διαβάσεις (καίτοι στα δικά μου μάτια έχουν παρόμοια θέματα με τα Μπλέηκ και Μόρτιμερ ), αλλά στην απολύτως χειρότερη, αφού ήδη τα έχεις, αξίζει να χαζολογήσεις το σχέδιο μέσα. Αρρώστια Τον ξαναδιάβασα πριν μερικούς μήνες τον Τελευταίο Σπαρτιάτη. Για απειροστή φορά οκ. Σεναρικά κάνουν μπαμ τα θέματά του πλέον. Αλλά αυτό το σχέδιο....... ω αυτό το σχέδιο...

Αναρωτιέμαι του πότε είναι αυτή η αφίσσα. Στο ίντερνετ υπάρχει από το 2017 τουλάχιστον. Ο Γερμανός πάντως δεν την έχει προς πώληση. Και δεν θυμάμαι να την έχω ξαναδεί Σε καλύτερη ανάλυση

S02

έχεις τα δίκια σου δεν ξέρω πως ακριβώς το έχω προσπεράσει αυτό το σκέλος εγώ. Αλλά δεν το πολυσκέφτομαι. Σε τεράστιο βαθμό δεν το αντιμετωπίζω καν ως πρηκουελ του TOS. (τη νοσοκόμα λχ, ούτε που την θυμόμουν. και ακόμα δεν την θυμάμαι απλά έχω διαβάσει ότι υπήρχε )

όπως είχα πει πριν, holy f*ck

πρέπει να χάσεις χρόνο και να ανεβάσεις φωτογραφίες από τα σκίτσα που σίγουρα τσίμπησες καθώς και κάποια ενδιαφέρουσα συνομιλία που έκανες με κάποιο δημιουργό (που σίγουρα κάτι κουφό θα είπες και κάτι κουφό θα σου απάντησε κάποιος )

κλαίω

S02 Teaser

Δεν ξέρω εάν υπάρχει αναρτημένο κάποιο συγκεκριμένο ωράριο. Συνήθως οι ξένοι καλεσμένοι είναι συνέχεια στα τραπεζάκια τους με ένα μικρό διάλλειμα για φαγητό κάπου μεταξύ 15:00-17:00 και απουσιάζουν όταν έχουν κάποια διάλεξη/workshop (άρα θα πρέπει να τσεκάρεις αυτό το σκέλος). Σπάνιες και θρυλικές οι περιπτώσεις ξένων που ήταν εξαφανισμένοι και μετά μάθαμε ότι έπιναν τσίπουρα και ούζα κάπου (Θεσ/νικη κυρίως. Χαλλλαρά ) Από τη στιγμή που πας με πιτσιρίκια, σε προτρέπω να πας όσο νωρίτερα γίνεται. Από τις 15:00/16:00 και μετά, Σάββατο και Κυριακή, επικρατεί το αδιαχώρητο. Επιπρόσθετα, οι ντισνεϋκοί έχουν πάντα κόσμο, ποσώς κι όλας όταν είναι ονόματα όπως αυτή τη φορά. Αυτοί που αργούν να πάνε, είναι οι Έλληνες δημιουργοί, αλλά δεν σε κόβω να ψήνεσαι για φανζινοκαταστάσεις Συν τοις άλλοις, όσο πιο πολύς κόσμος μαζεύεται, τόσο πιο ζόρι θα είναι και το να παρκάρεις αλλά και το να περιμένεις στην ουρά για εισιτήριο (εάν τυχόν δεν έχεις προαγοράσει). Φαντάζομαι πως άμα πας κατά τις 12:00, και θα μπεις αέρα και θα βρεις τον Τζερβάζιο (εάν δεν έχει workshop) και δεν θα βλαστημήσεις Το μόνο που ίσως να χάσεις, να είναι οι cosplayers. Και αυτοί σκάνε μύτη κάπως καθυστερημένα (επισκέπτες είναι στην τελική... γιατί να κάτσουν 12ωρο εκεί μέσα? ) Ομολογουμένως έχουν πλάκα να τους κοζάρεις, δημιουργούν ατμόσφαιρα και νομίζω πως είναι κάτι που αρέσει σε όλες τις ηλικίες

Βρήκες τη χρονια να με ρωτήσεις Την άνοιξη έκατσα και άκουσα 11 audiobooks και διάβασα 3 short stories Προσωπική λατρεμένη μου υποσειρά είναι το City Watch. Δεύτερη σε προτίμηση είναι το Death, οπου το Mort είναι το πρώτο Λατρεύω επίσης και 2 από τις τηλεταινίες. Hogfather και Going Postal. Αμφότερες πολύ cozy και μια χαρά για χειμωνιάτικη περίοδο. Καλή διασκέδαση! Ειναι σούπερ!

Κοίταζα τη λίστα με τα Αστερίξ. Βάζω στην άκρη τα Γενέθλια και την Επιστροφή που έχουν Γκοσινύ μέσα και φαίνεται Τα προηγούμενα 8, τα 5 του Φερρί και τα 3 τελευταία του Ουντερζό (Γαλέρα, Λατραβιάτα, Ουρανός) είναι κακά κόμικ. Τελευταίο αξιοπρεπές κόμικ ήταν η Χαλαλίμα που βγήκε το 1991. Μιλάμε δλδ για 31 συναπτά χρόνια μπουρδολογία. Ο μύθος, ο θρύλος, η θετική άποψη για τον Αστερίξ στηρίζεται αυτές τις 3 δεκαετίες στο υλικό που είχε βγει προηγουμένως (και έχει επανεκδοθεί σε βαθμό αηδίας. σε κάποια φάση το έδιναν μέχρι και "συνοδευτικό σε τσίχλες"... ) Η πρώτη ιστορία ξεκίνησε το 1959. 79 η τελευταία του Γκοσινι (20 χρόνια), 91 η τελευταία που κάπως ξαναδιαβάζεται (Ρόδο και Ξίφος). 32 χρονια συνολο. σχεδόν 50-50. Να πω ότι ξαναδιάβασα την Ίριδα και ξαναγέλασα Ίσως να έχει δίκιο ο laz στο θέμα γλώσσας. Έχει πολλά λογοπαίγνια. Ελπίζω να είναι μερακλής ο μεταφραστής και να έχει κέφια όταν το μεταφράσει. Θα είναι αμαρτία άμα τα σκ*τώσει.

την παραχωρώ στον chrisbouk που στη τελική είπε το περιοδικό

όπως είπε ο chrisbouk, Κούρσες. το πρώτο τεύχος σελίδα 17 (αμα μετρήσουμε και το εξώφυλλο), δεύτερη ιστορία, (Ο Ρικ Ρομπερτς στο Σιρκουϊ Αυτοκτονίας), πρώτη γραμμή, δεύτερο καρέ, Ιοφόντος 31 Παγκράτι, 11634, 3ος όροφος, διαμέρισμα Γ2, γκαρσονιέρα που βλέπει στον ακάλυπτο, στη βιβλιοθήκη στο χωλ, δεύτερο ράφι, δίπλα από 24 αντίτυπα του Μπλεκ Διακοπών (του κόκκινου)

δε νομίζω ότι είναι τόσο απλές οι ομοιότητες με άλλα. Θυμάμαι σε ενα κείμενο (νομιζω του Σαραντάκου, μπορεί και άλλου) που έλεγε ότι οι περιπέτειες του Αστεριξ χωρίζονται χοντρά-χοντρά σε κάποιες κατηγορίες. Μια από αυτές ήταν τα "ταξίδια" σε άλλους λαούς. Όπως λχ οι Γότθοι, οι Ισπανοί, οι Βέλγοι, οι Έλληνες κ.ο.κ. Σε αυτά του Φερρί όμως δεν είχα σε κάποιο σημείο την αίσθηση "α, επαναλαμβάνεται ή μιμείται", και ας άνηκαν οι Πίκτες σε αυτή την κατηγορία. Εδώ όμως κάτι πήγαινε να μου χτυπήσει αρκετά συχνά. Ίσως να είναι μια μεθοδολογία του Φαμπκαρο στο στυλ "αποδόμηση των κλισέ"? ξεκινάω κάτι, σου μοιάζει τελείως γνώριμο και μετά I am twisting it completely? Καταλαβαίνω τι λες και όντως there are only so many types of stories (λχ η ανάλυση του Propp για τη δομή των λαϊκών ιστοριών ή το Aarne–Thompson–Uther index ) αλλά εδώ κάποια πράγματα παραθύμιζαν άλλα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα πάντα ήμουν χάλια στην ανάλυση έργων (και αντίστοιχα όχι τόσο καλός στα μαθήματα ΝεοΕλληνικής λογοτεχνίας ) Συνήθως μου αρέσει κάτι (ή δεν μου αρέσει) και δεν έχω την παραμικρή ιδέα γιατί. Πολύ μετά καταλαβαίνω "α, έκανε αυτό" ή "ακολούθησε εκείνο"

Συμφωνώ με αυτό που λες για Μάντη, Διχόνοια, Οβελίξ και Σια. Ίσως και άλλα. Είναι αυτό που είπα για την αίσθηση ότι πήγαινε να επαναλάβει πράγματα. Αλλά έκανε κάποια πιρουέτα το σενάριο και εκεί που έλεγες ότι πάει για βουνό, σε έστελνε στη θάλασσα Το τέλος ήταν νορμάλ και αναμενόμενο, αλλά με τόσες φορές που έχω διαβάσει τα Αστερίξ (τα παλιά, τα ορθόδοξα ) πάντα μου φαίνονται νορμάλ και αναμενόμενα οπότε δεν μου έκατσε κάπως στραβά και δεν ξερω καν αν τα αλλα ηταν διαφορετικά. Μπορεί να έχεις δίκιο ότι στα Ελληνικά θα σου φαίνεται αλλιώς. Μακάρι να μην ξαναέρθει ο Φερρί. Αχρηστος

Μόλις διάβασα την Ίριδα στα Αγγλικά. Έκλα*α στο γέλιο Ούτε που το φανταζόμουν. Σεναριακά είναι επιπέδου των πρώτων που έκανε μόνος του ο Ουντερζό (και πιθανολογώ ότι ήταν τίγκα σε ιδέες του Γκοσινί). Πάρα πολύ αστείο. Το μειονέκτημά του ήταν στο σχέδιο. Δεν είναι με την καμία Ουντερζό. Δεν έχει την λεπτομέρεια του Ουντερζό (που ξαναδιάβαζες και έβλεπες αστεία που δεν είχες προσέξει τις προηγούμενες 48 φορές που το είχες διαβάσει ) Σα να βρήκαν σεναριογράφο για τα Αστερίξ. Είχα μια αίσθηση σε κάποιες στιγμές ότι πήγαινε να επαναλάβει αστεία και καταστάσεις (αν και εδώ που τα λέμε και ο Γκοσινί επαναλάμβανε αστεία όπως τα ψάρια ή οι καβγάδες), αλλά πέταγε μετά μια ατάκα και έκλαιγα από τα γέλια. Άιντε, να σουτάρουν και τον σχεδιαστή, να βρούνε κάποιον καλό, να ξανααπολαμβάνουμε τα Αστερίξ. υγ σαφέστατα και το έπιασα με μισή καρδιά περιμένοντας ότι θα ματαξαναβρίσω... αλλά κατέληξα να γυρνάω σαν τρελός τις σελίδες το πόσο με τρώει να πετάξω καρέ με τα οποία λύθηκα στο γέλιο, δεν λέγεται... με το ζόρι να μην κάνω σπόιλερ εδιτ ανεβάσματα σκαναρισμένων κόμικ, μόνο στην ενότητα Εξωτερικές Πηγές παρακαλώ αν και νομίζω ότι όλοι ξέρουμε που πέφτει το library genesis ή το getcomics ή το readcomiconline κ.ο.κ.

@ natsos είσαι ένας σκληροπυρηνικός Disneyικός και με τη βούλα λοιπόν! ολόσωστος!

Για σκληροπυρηνικούς Disneyικούς. θέλω ή την Ελληνική έκδοση στην οποία δημοσιεύτηκε ή τον τίτλο της ιστορίας Στο σχέδιο είναι Massimo daVita και στο σενάριο Guido Martina

ποιος σου ειπε να μπεις με τη νταλικα μέσα στα στενά της Κυψέλης? ε?

σελίδα 28