begginfly

XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!! ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!!!!!!!!!!! ΑΥΓΟΥΛΑΚΙ;;;;;;;;

Ψήφισα τον Μιλού ως πιο τζαμάτο αλλά ως πιο πιστό θεωρώ τον Γιοχάνες από το παραμύθι των Γκριμ "Ο πιστός Γιοχάνες". Βέβαια πρόκειται για άνθρωπο αλλά τον συναντάμε στα πρώτα τεύχη του Fables υπό την ονομασία Τrusty John και εργάζεται ως θυρωρός της Fabletown............

Ξεκίνησα το Fables (ωραίο) και Morning Glories (κι αυτό ωραίο) και τελείωσα το The Last Zombie (επίσης μ'άρεσε) και ξεκίνησα και το Whispers In The Walls (ωραιούτσικο) αλλά δεν μπορώ να βρω το τέλος.......

Είδα το Χόμπιτ το πρώτο που δεν καταλαβαίνω γιατί απέφευγα να το δω τόσο καιρό. Επικά πλάνα από μαγευτικά τοπία, επικότερη ευρηματικότητα σε κάποιες σκηνές και επικότατο "τρέξιμο" της κάμερας μέσα σε σπηλιές και λαγούμια!!!

Είδα το 13: Ένας νεαρός ηλεκτρολόγος με πολλά οικονομικά προβλήματα παίρνει τη θέση ενός πελάτη του σε ένα τουρνουά ρώσικης ρουλέτας που παίζονται στοιχήματα πολλών εκατομμυρίων πάνω σε κάθε συμμετέχοντα. Οι ερμηνείες ήταν αρκετά καλές και χάρηκα που είδα τον Statham σε έναν διαφορετικό ρόλο από εκείνον που τον έχουμε συνηθίσει. Νομίζω όμως πως η διανομή του χρόνου για την ιστορία κάθε χαρακτήρα ήταν λίγο άνισα κατανεμημένη.

You are Goofy. You are truly goofy! It's not that you're stupid, it's just that you are a bit slow at catching on to things. You also try to do things yourself, thinking you know how. This, of course, ends up in being a big mess that you just have to clean up. M'αρέσουν τα φυστίκια, σ'αυτό μπορώ να συμφωνήσω.........

Nαι, μου έτυχε και παραλίγο να το καταπιώ!!!!!!!!!!

Kαλή Χρονιά με περισσότερη αισιοδοξία, υγεία, ευτυχία και δημιουργικότητα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :party4:

Το έχω ξεκινήσει και μέχρι στιγμής έχει αρκετό ενδιαφέρον. Ωραίο σχέδιο και πολλές ευφάνταστες ιδέες!!!

Gods and Monsters

Τελευταία έχω κολλήσει με τις σειρές της Zenescope. Μέχρι στιγμής ξεχωρίζω ολόκληρο το universe της Wonderland και το Sleepy Hollow.

Είδα την Οικογένεια Μίλερ (αρκετά χαβαλετζίδικη) και το Pacific Rim (θα μ'άρεσε να έβγαινε μια σειρά κόμικ βασισμένο στην ταινία).

Eίναι να μην δω πλοκάμια, αμέσως κάτι παθαίνω......κολάζομαι!!!!! Α πα πα πα πα, μακριά, μακριά!!!! Απεταξάμην, απεταξάμην!!!!!

Το μενού είχε αυτή τη φορά φαντάσματα και στοιχειά. Και από τις τρεις δημιουργίες έμεινα ευχαριστημένος και από άποψη σχεδίου αλλά και σεναρίου. Διάβασα τα: Ghosted: ένας εκκεντρικός πλούσιος βγάζει από την φυλακή έναν εγκληματικό εγκέφαλο και του αναθέτει να πιάσει ένα φάντασμα για τη συλλογή του. Ο ήρωας μαζεύει γύρω του μια ομάδα από ερευνητές του παραφυσικού και επισκέπτονται μια τρομακτικά στοιχειωμένη έπαυλη για να πετύχουν το σκοπό τους. Five Ghosts-The Haunt of Fabian Gray: Η ιστορία κύλησε πραγματικά σα νεράκι. Ο Fabian Gray ύστερα από ένα ατύχημα στο οποίο χάνει την δίδυμη αδερφή του (η ψυχή της παγιδεύεται σε μια άλλη διάσταση), έχει ενσωματωμένα στο σώμα του μερικά θρύψαλα μιας ονειρόπετρας, ενός ορυκτού που του επιτρέπει να έρθει σε επαφή με τα φαντάσματα ενός τοξότη, ενός μάγου, ενός σαμουράι, ενός ντετέκτιβ κι ενός βρυκόλακα, τα οποία μοιράζονται μαζί του τις δυνάμεις τους κι οι οποίες αποδεικνύονται πολύ χρήσιμες σε δύσκολες καταστάσεις. Κάποιοι όμως επιβουλεύονται αυτή του δύναμη και προσπαθούν να την αποκτήσουν πάση θυσία. Dream Thief: Το κόνσεπτ είναι παρόμοιο με το Five Ghosts, ως προς την κατάληψη από πνεύματα. Ο ήρωας κλέβει μια μάσκα Αβορίγινων και ξυπνάει κάποια στιγμή χωρίς να ξέρει που βρίσκεται ή τι συνέβη πριν. Όταν ανακαλύπτει το πτώμα της κοπέλας του, οι αναμνήσεις ενός άγνωστου άντρα κατακλύζουν το μυαλό του. Συνειδητοποιεί τότε πως έχει τη δυνατότητα να καταλαμβάνεται από πνεύματα νεκρών που ζητούν εκδίκηση για το θάνατό τους και ότι τον βάζουν να σκοτώνει αυτός για χάρη τους τους δολοφόνους τους. Ο ήρωας επίσης μοιράζεται τις γνώσεις, εμπειρίες και τυχόν σωματικές ικανότητες που είχαν τα πνεύματα που τον καταλαμβάνουν όσο ήταν εν ζωή.

Daft Punk feat Todd Edwards - Fragments Of Time

Διάβασα το Girls: Μια μικρή επαρχιακή πόλη του Αμερικανικού Νότου παγιδεύεται σε ένα τεράστιο θόλο, δημιουργία ενός εξωγήινου διαστημοπλοίου σε σχήμα σπερματοζωαρίου, γυμνά εξωγήινα κορίτσια με ανθρώπινη μορφή πλακώνουν στο ξύλο τις γυναίκες και σαγηνεύουν τους άντρες για να τα βοηθήσουν να αναπαράξουν περισσότερα κορίτσια που θα σπάσουν στο ξύλο τις γυναίκες και θα σαγηνεύσουν τους άνδρες για να τα βοηθήσουν να αναπαράξουν περισσότερα κορίτσια......και δε συμμαζεύεται!!! Μια ενδιαφέρουσα σειρά με στοιχεία μαύρης κωμωδίας που εξερευνά το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων, τον αιώνιο πόλεμο μεταξύ των δύο φύλων αλλά και το γνωστό ξεγύμνωμα από το κέλυφος του πολιτισμένου ανθρώπου και την κατάδειξη του ζωώδους εσωτερικού κάτω από συνθήκες παγίδευσης και απομόνωσης. Το σχέδιο δε λέει πολλά αλλά μόνο η πλοκή σε οδηγεί να το διαβάζεις ευχάριστα. Επίσης, το The Vault: Μια αρχαιολογική περιπέτεια που σεναριακά δεν έχει να δώσει πολλά πράγματα, ωστόσο το σχέδιο είναι αρκετά ζωντανό και δίνει στους χαρακτήρες αρκετή εκφραστικότητα.

Είδα το Vanilla Sky: Αν και στην αρχή η ταινία με μπέρδεψε, στο τέλος όλα ξεκαθαρίζουν. Νομίζω από τις καλές στιγμές του Τom Cruise. Επίσης, το Chronicle: Υπήρχαν αρκετά κλισέ αλλά η λήψη με μονοκάμερο του έδινε άλλη αίσθηση, αν και κάποια πλάνα μου φάνηκαν λίγο ξεκάρφωτα.

Nτρέπομαι λίγο που το λέω αλλά είδα τη Στεφανία του Δαλιανίδη: η Ζωή Λάσκαρη περιφέρεται ντυμένη με κουρέλια αλλά και ύφος χιλίων καρδιναλίων σε ένα αναμορφωτήριο θηλέων περιφρονώντας κάθε μορφής εξουσία που ασκεί η αυστηρή διευθύντρια και οι δεσμοφύλακες, πετάει φαρμακερές ατάκες που φέρνουν κόλπο στην Τασσώ Καββαδία (διευθύντρια) όπως το "Αν ο κόσμος θεωρούσε αμαρτία την παρθενιά , τότε θα έμενα παρθένα σε όλη μου τη ζωή" αλλά και πατσαβούρια στη μούρη της Δέσπως Διαμαντίδου (επιστάτρια) και φλερτάρει τον φύλακα και τον προμηθευτή προσπαθώντας να κερδίσει την ελευθερία της. Επίσης το Eagle Eye που σου αφήνει την αίσθηση ότι σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η τεχνολογία και λαμβάνονται τα πιο εξελιγμένα μέτρα προστασίας, δεν είσαι καθόλου ασφαλής.

Κοίτα, δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την απεικόνιση του λυκανθρώπου με ρούχα και παπούτσια κλασική, αλλά είναι, όπως λες κι εσύ, μια άποψη. Η κλασική απεικόνιση είναι ένα ανθρωπόμορφο θηρίο με χαρακτηριστικά λύκου ή ένας λύκος (που και πάλι η μεταμόρφωση κάποιου απλά σε λύκο δε με συγκινεί-το ανθρωπόμορφο θηρίο είναι πιο κοντά και σε αυτό που σημαίνει η λέξη). Τα ρούχα και τα παπούτσια για μένα εξανθρωπίζουν το θηρίο, πράγμα που δε με ενδιαφέρει στην ιστορία. Σίγουρα θα ήταν ενδιαφέρουσα μια εναλλακτική απεικόνιση (πχ σαν αρχαίος Αιγύπτιος θεός-ανθρώπινο σώμα και κεφάλι ζώου ή να φοράει μάσκα λύκου) αλλά και πάλι θα επιθυμούσα να τονίζεται η ζωώδης, η άγρια πλευρά του τέρατος εξαφανίζοντας όσο γίνεται την ανθρώπινη.

Ολοκλήρωσα το Parasyte του Hitoshi Iwaaki. Σαν κεντρική ιδέα είχε την εξωγήινη εισβολή και το bodysnatching αλλά όσο προχωρούσε η ιστορία έθετε και κάποια ζητήματα για το αν τελικά διαφέρουν οι άνθρωποι και τα εξωγήινα όντα στη συμπεριφορά τους με κάποιες πινελιές οικολογικού προβληματισμού.

Τελείωσα το Εφιάλτες και Ονειρότοποι του Stephen King....Tα έβαλε όλα μέσα: ζόμπι, βρικόλακες, φαντάσματα, παράφρονες....Πιο πολύ μ'άρεσαν οι ιστορίες Οι Άνθρωποι των Δέκα και Το Σπίτι της Μέιπλ Στρητ.

Ωραίο!!! Οι τρύπες θα έχουν κάποιο άλλο χαρακτηριστικό, π.χ να βγαίνει κάτι από μέσα τους ή να μεγαλώνουν όσο περνάει ο καιρός;;

To σχέδιο σου είναι κοντά σε ό,τι έχω φανταστεί για τους λυκανθρώπους στην ιστορία μου, απλά θα είναι γδυτοί!!! Όπως παρουσιάζονται στο Underworld τέλος πάντων!!!

Lana Del Rey - Dark Paradise (Parov Stelar Official Remix)