the comic guide

Ωραία συλλογή, @imanatos! Και στο δικό μου αντίτυπο Watchmen, η ράχη έχει σχηματίσει αυτές τις "γραμμές". Μακάρι το Doomsday Clock να μην έχει αυτό το θέμα. (βεβαία θα έχει λιγότερες σελίδες ο κάθε τόμος, οπότε θα είναι εντάξει υποθέτω.)

Συγγνώμη για το δεύτερο συνεχόμενο post, αλλά μια και λέγαμε για το Compendium, ο gem mint collectibles (κανάλι στο youtube που ασχολείται με τα κόμικς & μοντελισμό) το αγόρασε και το παρουσιάζει στο πιο πρόσφατο βίντεο του! (Από το 6:53 και μετά!!)

Δεν έχει φτάσει ακόμη στα χεριά μου, γιατί πριν από μερικές μέρες το παρήγγειλα! Το πήρα από το alibris.uk και κόστιζε 31 ευρώ + 4 μεταφορικά, 35 συνολικά... Καθόλου κακή τιμή για ένα τούβλο 40+ τευχών/ 1000+ σελίδων. Συνήθως τα Compendiums (έχω αλλά τρία στη συλλογή μου) είναι πολύ στιβαρά, βέβαια έχουν λεπτό χαρτί και μπορεί να δυσκολέυουν την ανάγνωση λόγω του μεγάλου όγκου. Επίσης, δεν έχουν extras και το κάθε κεφάλαιο χωρίζεται από το εξώφυλλο του εκάστοτε τεύχους. Για μένα που έψαχνα μια οικονομική οδό για να μαζέψω αυτή τη μεγάλη σειρά, το Compendium ήταν μονόδρομος.

Είναι φοβερή σειρά, όντως. Τόσα χρόνια δεν την αγόραζα, διότι είναι αρκετά μεγάλη (150 τεύχη, τα οποία έχουν μαζευτεί σε 15 HC Deluxe αν δε κάνω λάθος) και την απέφευγα. Πριν 1 μήνα, κυκλοφόρησε από τη DC το 1ο Compendium το οποίο περιέχει τα πρώτα 41 τεύχη (μαζί με κάποια άλλα one-shots) και το τίμησα! Νομίζω τα Compendiums είναι η πιο οικονομική οδός για να μαζέψει κανείς όλο το έπος...

Παρήγγειλα 4 κόμικ, τα οποία έφυγαν από Αγγλία στις 30/9. Πριν 3 εβδομάδες, μου κατέφτασε μόνο το 1, διότι απ' ό,τι φαίνεται τα είχαν βάλει σε 3 ή 4 διαφορετικούς φακέλους. (συνηθισμένη τακτική) Ε λέω δε πειράζει, θα έρθουν την επόμενη εβδομάδα τα υπόλοιπα. Λοιπόν, ο ταχυδρόμος έχει να πατήσει στο σπίτι μου από τότε που μου έφερε το 1 κόμικ, δηλαδή τελευταία φορά που ήρθε ήταν πριν από 3 (!) εβδομάδες. Επίσης, έχει συμπληρωθεί ένας μήνας από τότε που έφυγε η παραγγελία. Πήγα στο τοπικό ΕΛΤΑ, έφαγα μισή ώρα στην αναμονή, αλλά άκρη δεν έβγαλα, δεδομένου ότι τα πακέτα δεν έχουν tracking number. Μου φαίνεται να μου έρχονται τα υπόλοιπα κόμικ το νέο έτος , αν συνεχιστούν αυτοί οι ρυθμοί... Edit. Τελικά μου ήρθαν σήμερα αυτά που περίμενα! Κοίτα να δεις! Έπρεπε να πω το πόνο μου για να εισακουστώ. Πάντως δε με βλέπω να παραγγέλνω από το εξωτερικό πάλι άμεσα. Περιμένω ήδη άλλα δύο δεματάκια (το 1 προ παραγγελία), αλλά δεδομένων των ρυθμών παράδοσης, θα αρκεστώ σε αυτά.

Προσωπικά, έχω κάνει παραγγελία η οποία έφυγε στις 30/9 από Αγγλία, αλλά ακόμα δεν έχει έρθει. Ευτυχώς που διαβάζω μηνύματα ότι πλέον κάνουν γύρω στο μήνα πάνω κάτω, γιατί με έχει λούσει κρύος ιδρώτας.

Να είσαι καλά, συνονόματε @nikolas12 ! Λοιπόν, υπάρχουν συνολικά 4 Omnis κάτω από αυτό το όνομα (γιατί υπάρχουν και τα Omni των Claremont/Jim Lee που είναι διαφορετικά), με το δεύτερο να έρχεται το Νοέμβρη και το τρίτο και το τέταρτο το Δεκέμβρη! Το πρώτο Omnibus είναι ακόμα in print, νομίζω. Προσωπικά, έχω κάνει προ παραγγελία το δεύτερο, γιατί ξέρω αφενός πως αξίζει και φοβάμαι αφετέρου μήπως το χάσω, γιατί συνήθως αυτά τα βιβλία εξαντλούνται πολύ γρήγορα! (και τα βρίσκεις μετά σε εξωφρενικές τιμές...)

Το πρώτο Omnibus περιλαμβάνει τα τεύχη GIANT-SIZE X-MEN 1, X-MEN (1963) 94-131 & ANNUAL (1970) 3. Περίπου σαράντα πέντε χρόνια πριν, ο τίτλος των X-Men βρισκόταν στα πρόθυρα της ακύρωσης δεδομένου ότι ελάχιστοι αναγνώστες έδειχναν ενδιαφέρον για αυτή τη σειρά, αφού οι ιστορίες ήταν αφενός παρωχημένες και αφετέρου οι χαρακτήρες της δεν είχαν να προσφέρουν κάτι καινούργιο. Όλα έδειχναν πως ο τίτλος αυτός θα παρασυρόταν από τη λήθη. Όμως, τα πάντα άλλαξαν το 1975 με τη κυκλοφορία μίας ειδικής έκδοσης που σηματοδότησε την αλλαγή πλεύσης για τους μεταλλαγμένους. Η ειδική έκδοση αυτή ονομάζονταν Giant-Size X-Men #1, η οποία συντέθηκε υπό τη συγγραφική πένα του Len Wein (ο οποίος πέρα από το Giant, ήταν και plotter του Uncanny 94 & 95) και των μολυβιών του David Cockrum. Το συγκεκριμένο τεύχος ξεχώρισε επειδή καθιέρωσε για πρώτη φορά πολλά από τα πιο αγαπημένα μέλη της ομάδας. Η γενναία αυτή κατευθύνση περιλάμβανε χαρακτήρες προερχόμενους από κάθε γωνιά της γης και εν αντιθέσει με τους "προκατόχους" τους, αυτοί εδώ ήταν ενήλικες και όχι έφηβοι: o Wolverine, ο Collosus, η Storm, ο Νightcrawler και ο Thunderbird αποτελούσαν τα καινούργια μέλη της νεοσύστατης ομάδας. Πέρα από τρεις "παλαιότερους" χαρακτήρες που παρείχαν καθόδηγηση στους νέους, Professor X, Cyclops και Banshee, οι υπόλοιποι original X-Men όπως είναι ο Angel, ο Iceman, η Jean Grey, o Ηavoc ή η Polaris ήταν μεν παρόντες μέσα στην ιστορία, αλλά δεν αποτελούσαν ενεργά μέλη του καινούργιου ρόστερ. (τουλάχιστον στην αρχή, γιατί όπως γίνεται φανερό στη πορεία, ενσωματώνεται σταδιακά και η Jean στο νέο τιμ.) Το Giant-Size #1 αποτυπώνει τη πρώτη περιπέτεια του νεοσύστατου συνόλου, το οποίο στέλνεται από το Καθηγητή X σε μία αποστολή διάσωσης των original Χ-Μen που είναι παγιδευμένοι στο νησί «Krakoa». Σύντομα όμως ανακαλύπτουν πως ο Κrakoa δεν είναι απλά ένα νησί, αλλά άλλος ένας μεγάλος μεταλλαγμένος! Ο Claremont έχει συγγραφικά credits από το προαναφερθέν τεύχος 94. Η πρώτη του δουλεία είναι να φέρει έναν αέρα φρεσκάδας στο τίτλο και να κάνει τους νέους χαρακτήρες ξεχωριστούς και ενδιαφέροντες. Για παράδειγμα, στα πρώτα αυτά τεύχη η Storm παρουσιάζεται σαν μία «θεά», η οποία νοσταλγεί τον καιρό εκείνο που ήταν στην Αφρική και να παρατηρεί μεγάλες διαφορές από τη τωρινή ζωή της στη πόλη. Ο Colossus, επίσης, είναι ένας άλλος χαρακτήρας που θέλει να επιστρέψει στη πατρίδα και την οικογένεια του. Ο Nightcrawler παλεύει να ενσωματωθεί και να ταιριάξει με το ευρύτερο πλήθος, παρά την εξωτερική «δαιμονική» του εμφάνιση. Ιδιαίτερη εντύπωση δημιουργεί ο Wolverine, ο οποίος ακόμα δεν είναι ο «superstar» που είναι σήμερα, αλλά κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη κυρίως λόγω του παρορμητικού χαρακτήρα του και τη μυστικοπάθεια που χαρακτηρίζει το παρελθόν του. Παρ’ όλ’ αυτά, υπάρχουν διάφορα hints για τη προέλευση του, για το «Weapon X», την ικανότητα ίασής του κλπ. Σε αυτό το Omni, μαθαίνουμε για πρώτη φορά ότι το πραγματικό του όνομα είναι Logan! Όμως, ο Claremont φροντίζει να τον χρησιμοποιήσει με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε η προσωπικότητα του να μην επισκιάζει τους υπόλοιπους. Γενικά, όσον αφορά το characterization, υπάρχει μια αίσθηση ισορρόπιας, καθώς κανένας χαρακτήρας δεν υπερτερεί έναντι του άλλου, ενώ όλοι έχουν τις στιγμές τους να λάμψουν! Αυτό που σίγουρα μου άρεσε είναι ότι ο Claremont παρουσιάζει σταδιακά το «δέσιμο» των μελών της νέας αυτής ομάδας, σε σημείο όπου κάποιος θα τους χαρακτήριζε μέχρι και οικογένεια. Για αυτό, βλέπουμε πολλές φορές τους Χ-Men να περνάνε χρόνο μαζί με… τα πολιτικά τους ρούχα, για παράδειγμα στις γιορτές των Χριστουγέννων ή όταν διοργανώνουν παιχνίδια baseball. (X-Men style, φυσικά!!) Ομολογώ ότι κάτι τέτοιες μικρές στιγμές (υπόσχομαι ότι δεν είναι λίγες!), με έκαναν να δεθώ περισσότερο μαζί τους. Συγγραφικά, ο Claremont «φυτεύει» πολλούς σπόρους για μελλοντικά storylines από πολύ νωρίς. Υπάρχουν αναφορές για τον «Black Tom» Cassidy πολύ πιο πριν κάνει το κάνει το ντεμπούτο του στη σειρά. Το ίδιο ισχύει και με τον Proteus. Το ιστορικής σημασίας και συνάμα εξαιρετικό «Έπος του Μαύρου Φοίνικα» είναι μία ιστορία που χτίζεται 30 ολόκληρα τεύχη, από τη πρώτη αποκάλυψη των νέων δυνάμεων της Jean και την ανάδειξη της ως «Phoenix» στο τεύχος 101 μέχρι και τη σταδιακή εισαγωγή του Hellfire Club & του Jason Wyngarde! Με αυτό τον τρόπο, ο «μάστορας» Claremont καταφέρνει να κάνει ομαλές μεταβάσεις από το ένα storyline στο άλλο, χωρίς δηλαδή να εισαγάγει νέους χαρακτήρες και καταστάσεις στον αναγνώστη από το πουθενά. Φυσικά, κλασσικοί εχθροί των μεταλλαγμένων όπως είναι ο Magneto, o Juggernaut, o Sauron ή τα Sentinels κάνουν την εμφάνιση τους και εδώ. Ειδικά δε για τον Magneto, λέγεται ότι κανένας άλλος συγγραφέας πέρα από τον Claremont δεν έχει αποδώσει τη «φωνή» του τόσο σωστά. Σαφής στόχος του Claremont είναι να ψυχαγωγήσει τον αναγνώστη, κάτι το οποίο επιτυγχάνεται και με το παραπάνω. Οι ιστορίες είναι πολύ διασκεδαστικές ακόμη και με τα σημερινά στάνταρ. Ενίοτε υπάρχουν μικρές και καλές δόσεις χιούμορ και του αντίστοιχου δράματος που χαρακτηρίζει το υπέρ ηρωικό είδος. Ωστόσο, σίγουρα αυτό που θα μπορούσε να ειπωθεί είναι ότι ο Claremont μερικές φορές έχει τη τάση να υπέρ-αναλύει κάποιες σκέψεις χαρακτήρων ή να βάζει πολλά και αχρείαστα αφηγηματικά μπαλονάκια μέσα στην ιστορία. Παρά όμως αυτές τι μικρές (για μένα) συγγραφικές ατέλειες, ο Claremont εξιλεώνει τον εαυτό του για το πάθος και την αγάπη που δείχνει για αυτούς τους ήρωες και φυσικά για την άρτια δομημένη του πλοκή. Τι γίνεται με το σχέδιο; Για τον John Byrne δε μπορώ να πω κάτι παραπάνω από ό, τι έχει ήδη ειπωθεί: ο άνθρωπος αυτός για τα δικά μου μάτια είναι ένας ακόμη θρύλος της 9ης Τέχνης. Δε μπορώ να φανταστώ αυτό το run χωρίς τον συγκεκριμένο σχεδιαστή και σίγουρα οι ιστορίες δεν θα είχαν την ίδια απήχηση και το ίδιο στίγμα χωρίς τα μολύβια του Byrne. Όπως είναι λογικό, δε θα μπορούσε να γίνει μία αναφορά και στο σχέδιο του Cockrum, του οποίου η συμβολή υπήρξε το λιγότερο καθοριστική ιδιαίτερα εάν ληφθούν υπόψη τα πρωτοποριακά και εντυπωσιακά για την εποχή designs των νέων X-Men, όπως είναι αυτό του Νightcrawler, της Storm ή και του Colossus. Για μένα, αυτή η συλλογή αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που θα μπορούσε να προσφέρει η Marvel στο αναγνωστικό κομιξικό κοινό. Είναι απίστευτο ότι κόμικ της ποιότητας αυτής κυκλοφόρησε για πρώτη φορά την εποχή εκείνη. Τονίζω ξανά ότι σε αυτή τη συλλογή τευχών είναι βέβαιο πως υπάρχουν κάποια σημεία που δείχνουν την ηλικία τους, αλλά πιστέψτε με αυτό δε θα σας νοιάξει. Τέτοια υπέρ ηρωικά (και με τέτοια επιρροή) δε κυκλοφορούν σήμερα, κατά τη γνώμη μου. Διαβάζοντας αυτό το Omnibus, μου έγινε υπενθύμιση γιατί έχω γίνει φανατικός του είδους αυτού εξ’ αρχής. Περιμένω εναγωνίως και τα επόμενα Omnis, με το reprint του δεύτερου να έρχεται στα τέλη Νοέμβρη αυτού του έτους. Κλείνοντας, τον κύριο Claremont είχα τη τύχη να τον συναντήσω πέρυσι στο Athens Con. Aπό τη σύντομη συζήτηση που είχαμε, αντιλήφθηκα ότι το πάθος και η αγάπη του για τους X-Men ξεχειλίζουν ακόμα και σήμερα, στα 70 του (σχεδόν) έτη… Το πολύ όμορφο άρθρο για το κόμικ από τη Βασιλεία Βαξεβάνη. (comicdom.gr)

Εμένα μου αρέσει ο Pattinson ως Bruce Wayne. Φαίνεται ενδιαφέρουσα εκδοχή. Γενικά το "νευριασμένο" και "μπρουτάλ" στυλ τού πάει πολύ. Όσον αφορά τη μαύρη μπογιά που υπάρχει κάτω από τα μάτια του, προσωπικά μου αρέσει γιατί το βρίσκω ρεαλιστικό και ειλικρινές, αρκεί να σκεφτούμε ότι ενώ ολοί οι προηγούμενοι Batman είχαν μπογιά γύρω από τα μάτια, μόλις έβγαζαν τη κουκούλα τους αυτή ως δια μαγείας εξαφανίζονταν. Είναι κάτι διαφορετικό και από ενδυματολογική άποψη εμένα μου κάνει. Όσον αφορά το μαλλί... θα προτιμούσα να είχε buzz cut άλα Zero Year. Όσον αφορά τη στολή... το μόνο που θα άλλαζα είναι τα αυτιά, θα τα ήθελα λίγο πιο παχιά και όχι τόσο λεπτά που είναι. Κατά τ'άλλα είναι μία χαρά και δείχνει πολύ badass. Τέλος έχω διαβάσει στο διαδίκτυο ότι πολλοί δε θέλουν τον Pattinson, "ότι δε κάνει" και τέτοια. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι στο σχετικά πρόσφατο 2007 ο Χιθ Λετζερ είχε επιλεχθεί για το ρόλο του Τζόκερ και πολλοί τον χαρακτήρισαν "λίγο" και "άστοχη επιλογή" για το ρόλο. Ε τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Είναι πολύ υποσχόμενη ταινία. Αναμένω με ενδιαφέρον.

Συμφωνώ με αυτά που είπε ο @BATNICK. Φανταστείτε κατά τη διάρκεια της ταινίας, ο Bruce να πει τις ατάκες "I' m Vengeance!" και "I' m the Night!" και στο τέλος, μετά από μία επική μάχη, να πει "I'm Batman!"...! Θα τα χάσω τελείως! Επίσης μου αρέσει τέρμα το soundtrack! Πολύ σκοτεινό!

Το ίδιο e-mail έστειλαν και σε μένα. (βρίσκεται στο Ρέντη) Εκπλήσσομαι όμως, γιατί τη παραγγελία την έκανα 29 Ιουνίου... δεν έχουν περάσει δηλαδή ούτε δύο βδομάδες. Λέτε να έρθει τόσο γρήγορα;

Τελικά ενέδωσα και εγώ. Δε το είχα στο πρόγραμμα, αλλά τέτοια προσφορά δε τη προσπερνάς εύκολα...

Το Civil War 2 είναι μία μετριότητα με ονοματεπώνυμο: Brian Bendis. Ειλικρινά δε θυμάμαι κάποιο καλό κόμικ που να έχει γράψει τελευταία... Ακόμα και στη DC φαίνεται να μην έχει "πιάσει".

Παραλαβή από cheap comics και τα 3 τελευταία τεύχη από την Επίσημη Συλλογή!

Το Secret War του Bendis που λέτε δεν είναι τόσο κακό. Σεναριακά μπορεί να μη λέει πολλά (Bendis είναι αυτός... μία απλή ιστορία για να περάσει ευχάριστα η ώρα), αλλά το σχέδιο είναι από το Gabrielle Del Otto (ο πίνακας του οποίου κοσμά τη ράχη της συλλογής αυτής), το οποίο είναι εκπληκτικό. Ειδικά μου αρέσει ο τρόπος που σχεδιάζει τα "μάτια" του Spider-Man. Πάντως ευελπιστώ να βγει και το παλιό Secret Wars. Μακάρι μη χαραμίσουν την ευκαιρία.

Συμφωνώ απόλυτα με αυτή την άποψη. Ας μη ξεχνάμε ότι ο Busiek είναι ο συγγραφέας του επίσης εξαιρετικού και κλασσικού "Marvels". Ανυπομονώ πολύ για το Forever, για το οποίο έχω ακούσει ότι πρόκειται για μία πάρα πολύ καλή ιστορία. Αφιέρωμα για το Forever από το Comicdom.gr (μπορεί να περιλαμβάνει spoilers) https://www.comicdom.gr/2015/05/26/top-shelves-avengers-forever/

Το MCU κανει μια σχετικα καλη δουλεια όσον αφορα τον Spider-Man. Οι μονες μου ενστασεις εχουν να κανουν με το γεγονος οτι ο Parker του Holland εχει μεγαλη συνδεση με τον Stark (και αντιστοιχη "αποσυνδεση" απο τον θειο Μπεν) και γενικα με το οτι τον προοριζουν για "διαδοχο" δηθεν του Iron Man. (τουλαχιστον στο FFH αυτο εννοηθηκε πολλες φορες. ) Επισης, δε μου αρεσει που τα κινητρα των εχθρων σχετιζονται εν μερει με τον Tony. Δε θα μιλησω για το ανεκδιηγητο reinvention της MJ, γιατι αυτο ειναι μια αλλη ιστορια. Καταλαβαινω οτι θελουν να κανουν κατι καινουργιο, ισως να εχει να κανει με το οτι ειμαι λατρης του κατι πιο "παραδοσιακου". Ακομα και η εκδοχη του Garfield, εμενα προσωπικα μου αρεσε. (ισως και περισσοτερο απο του Holland) Ας μη ξεχναμε οτι η Sony (τουλαχιστον οσον αφορα το animation κομματι) χειριζεται το χαρακτηρα αψογα. Το Spectacular Spider-Man λχ ειναι η 2η καλυτερη animated σειρα πισω απο το TAS. Επιπλεον, το Spider-Verse θεωρειται απο πολλους η καλυτερη ταινια με το Spider-Man που εχει βγει ποτε. Να αναφερω εδω οτι για μενα η *καλυτερη* εκδοχη του χαρακτηρα περα απο τα comics ειναι αυτη της Insomniac. (το παιχνιδι που βγηκε στο PS4) Ο, τι καλυτερο!

Άρα από τη στιγμή που θα βγάλει το Kraven's Last Hunt το οποίο είχε βγάλει και η Οξύ, λέτε να δούμε και κάνα Infinity Gauntlet; Πάντως, το να εκδοθούν ξανά ιστορίες που έχει βγάλει η Οξύ από τη Hachette σε πολύ χαμηλότερη τιμή και σε σκληρό εξώφυλλο, δε συμφέρει καθόλου τη 1η. (βασικά αυτοί που "επωφελούνται" περισσότερο είναι αυτοί που δεν έχουν αγοράσει *ακόμα* κάποια από αυτές τις ιστορίες... Δεδομένου ότι η έκδοση της Hachette συμφέρει περισσότερο αντικειμενικά, οπότε ενδεχομένως κάποιος θα προτιμήσει να πάρει αυτή της Hachette παρά της Οξύ.)

Ναι, κάτι αντίστοιχο υπάρχει και στο δικό μου.

Ξέρουμε πότε υπογράφει ο Claremont; Ισχύει κάτι αντίστοιχο με του Gibbons;

Εντάξει, ντρέπομαι να δημοσιεύω πλέον σε αυτό το θέμα.......

Εξαιρετική ιστορία του "Out of Time". Καλά, εννοείται πως όλο το run του Brubaker είναι φοβερό... Νομίζω πως η ιστορία του Winter Soldier τελειώνει στο τεύχος 14, αλλά ενδιάμεσα υπάρχουν κάποια φίλερ τεύχη. Οπότε δε θεωρώ απίθανο να εκδώσει την συνέχεια η Hachette. (αφού το επιβεβαίωσε κιόλας ακόμα καλύτερα.) Εγώ μετά το 1ο τεύχος, δεν έχω πάρει κάποιο. Το Extremis και τα Astonishing τα έχω, το Captain America το έχω σε Omnibus και το Θωρ του Straczynski σε τευχάκια. Το Avengers του Bendis το είχα διαβάσει το καλοκαίρι και δε μου άρεσε... εκτός από το σχέδιο του Finch. Μακάρι στο μέλλον να βγει κάτι που να μου τραβήξει την προσοχή, γιατί όλο αυτό το εγχείρημα αξίζει υποστήριξη σε κάθε περίπτωση.

Ξαναδιάβασα το πρώτο τομάκι και μου άρεσε πολύ περισσότερο από την πρώτη ανάγνωση που του είχα ρίξει μερικά χρόνια πριν. Η ιστορία κυλάει νεράκι και δε κουράζει, μιας και ο Τζονς βασίζεται περισσότερο στο σκίτσο του Φρανκ για να πει την ιστορία που θέλει παρά στα "μπαλονάκια". Νομίζω ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας είναι ο Bullock. Η ιστορία προσφέρει κάποιες μικρές ανατροπές, ευχάριστες, σε ορισμένα σημεία. Τα splash pages του Φρανκ είναι χάρμα οφθαλμών. Γενικά, μου άρεσε τόσο πολύ που θα τσεκάρω το Vol. 2 άμεσα. Ελπίζω μην απογοητεύσει. Κάπου διάβασα ότι θα υπάρξει και 3, αλλά καθυστερεί εξαιτίας της ενασχόλησης των δημιουργών με το Doomsday Clock...

Η σειρά Batman Arkham είναι must. Το Spider-Man της Insomniac είναι ίσως το καλύτερο παιχνίδι με το χαρακτήρα που έχει βγει ποτέ...

Εγώ πιστεύω ότι όλο αυτό ήταν ένα στημένο σκηνικό για να στρέψουν τη προσοχή των μίντια και των φαν πάνω τους. ("to get the fans talking" που λένε και στην Αμερική.) Νομίζω πέτυχε το σκοπό του.