Δυστυχως δεν καταφερα τελικα να μπω στη λεσχη και να μιλησω με τον Ντον...εφτασα απο Χαλκιδα το πρωι κατα τις 12 ( ) και πηρα το νουμερο 279... βλεποντας τον ρυθμο που εμπαινε ο κοσμος απογοητευτικα αρχικα, αλλα παρ΄ολα αυτα ημουν στη λεσχη κατα τις 5 μιση με μια κρυφη ελπιδα πως ισως γινοταν το θαυμα και καταφερνα να τον δω απο κοντα...Το θαυμα τελικα δεν εγινε (σταματησαν στο 260), αλλα ακομα κι ετσι ειδα τον Ντον απο μακρια κατα την εξοδο του, απολαυσα την παρεα στην εισοδο (πραγματικα ευγενεστατα και εξυπηρετικοτατα τα παιδια της λεσχης ) και τελικα αφου εδωσα το νουμερο μου στην φιλη Κατερινα για αυριο, της εδωσα μαζι και το αντιτυπο του Βιου που ειχα για υπογραφη για να το δωσει μαζι με τα δικα της στον Ντον...τελος επισκευθηκα, εστω για λιγο, το χωρο της λεσχης για πρωτη φορα και παρελαβα και το βιβλιο του Περτουιλαμπι...
Δυστυχως αυριο δεν θα μπορεσω να ερθω, μιας και δεν μπορω να την κοπανησω παλι απ τη δουλεια, αλλα οπως και να εχει ειμαι πολυ χαρουμενος για τη σημερινη (εστω και μη ολοκληρωμενη) εμπειρια....
Κλεινοντας, πολλα συγχαρητηρια σε οσους συνεβαλαν στην επιτυχια της εκδηλωσης...οτι και να πει κανεις ειναι λιγο...