BladeRunner1992
-
Περιεχόμενο
345 -
Εγγραφή
-
Τελευταία επίσκεψη
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Ενότητες
Blogs
Events
Γκαλερί
Καταχωρήσεις δημοσιεύτηκε από BladeRunner1992
-
-
Τον Μάιο του 2013 βρήκα στο Μοναστηράκι σε σχετικά γελοία τιμή την σκληρόδετη έκδοση της Anubis, όμως έτσι όπως πήρα την από τον πάγκο του παλαιοβιβλιοπωλείου, έτσι την έβαλα σε κάποιο ράφι, απλά ξεφυλλίζοντάς την για λίγα λεπτά. Τελικά αποφάσισα να διαβάσω το κόμικ τώρα, μιας και σε λίγες εβδομάδες βγαίνει η τηλεοπτική σειρά και θα ήθελα να είμαι έτοιμος από κάθε άποψη (λίαν συντόμως θα δω και την ταινία). Λοιπόν, έχω μείνει ενεός. Συνήθως όταν ένα κόμικ ή ένα βιβλίο με ενθουσιάζει στον υπέρτατο βαθμό, μπορώ να γράψω ένα ολόκληρο κείμενο δεκάδων σειρών, για όλες τις εικόνες που μου προσέφερε, για όλα τα συναισθήματα που μου δημιούργησε, για όλες τις σκέψεις που με έβαλε στον κόπο να κάνω. Τώρα απλά δυσκολεύομαι. Το Watchmen με ξετρέλανε στον υπέρτατο βαθμό, όμως ένα τέτοιο πολυσύνθετο και πολυσχιδές κόμικ, που θίγει τόσα πολλά πράγματα, απλά με δυσκολεύει να το σχολιάσω με αρχή, μέση και τέλος, έτσι ώστε να παρουσιάσω όσο γίνεται καλύτερα την άποψή μου γι'αυτό.
Τέλος πάντων, ουσιαστικά μιλάμε για ένα επικό μυθιστόρημα σε μορφή κόμικ, το οποίο από τη μια απομυθοποιεί τους σούπερ ήρωες και τους μασκοφόρους εκδικητές που πολεμούν το έγκλημα, ενώ από την άλλη περνάει μηνύματα πάσης φύσεως, που έχουν να κάνουν με την πολιτική, τα ανθρώπινα συναισθήματα, τη σύγχρονη κοινωνία και τη ζωή γενικότερα. Υπάρχουν πολλές αναφορές φιλοσοφικής και μη φύσεως, καθώς επίσης αλληγορικά στοιχεία και παραλληλισμοί. Οι χαρακτήρες έχουν το βάθος που συναντάει κανείς σε ένα καλό μυθιστόρημα, είναι δηλαδή πολυεπίπεδοι και ανθρώπινοι, με τα θετικά και τα αρνητικά τους, σίγουρα ενδιαφέρεσαι γι'αυτούς και πολύ εύκολα σαν αναγνώστης μπορείς να δεθείς με κάποιον. Οι περιγραφές και οι διάλογοι είναι σε εξαιρετικό λογοτεχνικό επίπεδο, σε πολλά σημεία βάζουν τον αναγνώστη στο τριπάκι της σκέψης και της φιλοσοφικής ενδοσκόπησης. Η όλη αφήγηση είναι γεμάτη τρικ, δεν είναι απλοϊκή, αλλά ούτε και τόσο δύσκολη στην παρακολούθηση, με τον ρυθμό να είναι πολύ καλός και να μην πέφτει σχεδόν σε κανένα σημείο. Όλα όσα συμβαίνουν έχουν λόγο ύπαρξης, ακόμα και το κόμικ μέσα στο κόμικ (για την πειρατική ιστορία μιλάω), που είναι ένα μαύρο διαμαντάκι από μόνο του.
Όσον αφορά το σχέδιο, είναι στο αντίστοιχο επίπεδο ποιότητας με το σενάριο, δηλαδή κορυφαίο και συγκλονιστικό, γεμάτο δύναμη και ζωντάνια. Τα πάντα είναι ρεαλιστικά δοσμένα, νιώθεις σαν να βλέπεις μια ταινία με Οσκαρική σκηνοθεσία και φωτογραφία, εύκολα βυθίζεσαι στον τρομακτικό μα και συναρπαστικό κόσμο της ιστορίας. Οι χαρακτήρες, τα εσωτερικά και εξωτερικά σκηνικά, οι σκηνές δράσης, όλα είναι τόσο καλοδουλεμένα και προσεγμένα. Και τα χρώματα επίσης είναι εξαιρετικά, ιδιαίτερα ζωντανά και απόλυτα ταιριαστά με το σχέδιο και το όλο ύφος της ιστορίας. Συμπερασματικά, δεν μιλάμε για ένα απλό κόμικ, αλλά για ένα έπος, που εκτός από μια συγκλονιστική πλοκή γεμάτη δράση, μυστήριο και εκπλήξεις, προσφέρει στους αναγνώστες κάθε είδους συναισθήματα και δυνατές εικόνες, αλλά και μπόλικη τροφή για σκέψη. Δεν το συζητάω, είναι ένα από τα κορυφαία κόμικ που είχα την τύχη να διαβάσω μέχρι τώρα και πολύ, μα πολύ δύσκολα θα βγει εκτός πεντάδας, ανεξάρτητα από το τι θα διαβάσω στο μέλλον. Εντάξει, ποτέ δεν ξέρεις, αλλά δύσκολο το βλέπω...
Υ.Γ. 1. Εξαιρετική η ελληνική σκληρόδετη έκδοση, με προσεγμένη μετάφραση και πολύ ωραία παρουσίαση.
Υ.Γ. 2. Δυσκολεύτηκα, αλλά τελικά το έγραψα το σεντονάκι μου!10/10
-
10
-
6
-
-
Iron Man: Extremis
Σενάριο: Warren Ellis
Σχέδιο: Adi GranovΠρώτο κόμικ με ήρωα τον Iron Man που διαβάζω και δηλώνω οπωσδήποτε ικανοποιημένος και ψυχαγωγημένος, αν και δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα κιόλας. Η ιστορία μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη, με μπόλικη δράση, γραφική βία και πολλή ένταση, σίγουρα έχει πολλά ωραία καλούδια να προσφέρει. Ο χαρακτήρας του Τόνι Σταρκ έχει ένα κάποιο βάθος, ο συγγραφέας μας δίνει να καταλάβουμε κάποια πράγματα για τη ζωή και τον τρόπο σκέψης του, όμως ο κακός της υπόθεσης δεν με... τρόμαξε ιδιαίτερα, ούτε ένιωσα κάτι γι'αυτόν (μίσος ή έστω οίκτο). Όσον αφορά το σχέδιο, είναι αρκετά ιδιαίτερο, θυμίζει λίγο βιντεοπαιχνίδι και είναι σαν να φτιάχτηκε σε μεγάλο βαθμό στον υπολογιστή, αν και μάλλον απλώς αυτό είναι το στιλ του σχεδιαστή. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε, έδωσε και μια βρώμικη και νουάρ αίσθηση στην όλη ιστορία, απλώς μερικές σκηνές δράσης μου φάνηκαν κάπως άψυχες και κρύες. Συμπερασματικά, πρόκειται για έναν πολύ καλό τόμο και θεωρώ πως είναι ό,τι πρέπει για να γνωρίσει κανείς και τον... έντυπο Iron Man.
8/10
-
13
-
-
The Amazing Spider-Man: Η επιστροφή
Σενάριο: J. Michael Straczynski
Σχέδιο: John Romita Jr.Ενώ έχω δει αρκετές ταινίες της Marvel, τα κόμικ που έχω διαβάσει είναι πάρα, μα πάρα πολύ λίγα, ζήτημα να ξεπερνάνε τα... πέντε. Πάντως ο Spider-Man είναι από τους σούπερ ήρωες που συμπαθώ περισσότερο από το σύμπαν της Marvel, αν και τούτη η ιστορία είναι μόλις η πρώτη που διαβάζω με αυτόν ως πρωταγωνιστή. Λοιπόν, δηλώνω ως επί το πλείστον ικανοποιημένος, τόσο από την ιστορία, όσο κυρίως από το σχέδιο και την όλη ατμόσφαιρα. Η ιστορία διαθέτει ένταση και αρκετό νεύρο, δράση και κάμποσο ξυλίκι, χωρίς όμως να είναι απλοϊκή, υπάρχει λίγο βάθος σε χαρακτήρες και καταστάσεις. Όσον αφορά το σχέδιο, είναι πολύ ωραίο, με σχετικά δυναμική αποτύπωση των σκηνών δράσης και βίας, και πολύ ζωντανά χρώματα. Επίσης οι διάλογοι είναι ικανοποιητικοί, με καλό χιούμορ και αστείες ατάκες στα σωστά σημεία. Μπορεί να μην ξετρελάθηκα κιόλας, όμως πέρασα πολύ καλά. Σίγουρα μια καλή αρχή για τη σειρά Graphic Novels της Marvel, των εκδόσεων Hachette.
8.5/10
-
18
-
-
Ξέρει κανείς αν ο πρώτος τόμος έχει κυκλοφορήσει; Αν είναι, να αρχίσω να παίρνω σβάρνα τα ψιλικατζίδικα, μπας και τον πετύχω
EDIT: Εντάξει, πήγα στο πιο κοντινό ψιλικατζίδικο και τον βρήκα. Φοβερή έκδοση! Ήδη προσπαθώ να βρω χώρο και για τους 60 τόμους, γιατί μάααλλον θα τους τιμήσω όλους. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι και φανατικός της Marvel, αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή να διαβάσω ορισμένες ιστορίες για τους διάφορους ήρωες της. Ουσιαστικά δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω με όλες αυτές τις σειρές που υπάρχουν, οπότε τώρα νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή ευκαιρία. Υποτίθεται ότι η κάθε έκδοση αποτελεί μια ολοκληρωμένη ιστορία, με το έξτρα υλικό να περιλαμβάνει μια περίληψη των όσων έχουν συμβεί, για να καταλάβουμε καλύτερα την κάθε υπόθεση.
-
5
-
2
-
-
Mister No Revolution: Καλιφόρνια
Δεύτερος τόμος της σειράς Mister No Revolution, ο οποίος περιέχει τα τεύχη τρία και τέσσερα της Ιταλικής έκδοσης. Προσωπικά μου φάνηκε ένα κλικ πιο κάτω σε σχέση με τον προηγούμενο ("Βιετνάμ"), όμως χωρίς αμφιβολία πρόκειται για έναν πολύ ενδιαφέροντα τόμο που έχει κάποια πραγματάκια να πει για τη δεκαετία του '60 στην Καλιφόρνια, τότε, με τον πόλεμο στο Βιετνάμ, τα παιδιά των λουλουδιών, το κίνημα αμφισβήτησης των νέων, τους Μαύρους Πάνθηρες, όλα αυτά. Ο Μίστερ Νο δεν έχει και πολλή όρεξη για χιούμορ, μετά από αυτά που πέρασε στο Βιετνάμ αλλά και με αυτά που ζει και βλέπει καθημερινά πίσω στην πατρίδα, όμως ο κυνισμός του είναι και πάλι έντονος και προσπαθεί να μην τα παίρνει όλα τελείως στα σοβαρά. Η ιστορία στο μεγαλύτερο κομμάτι της είναι περισσότερο δραματική παρά περιπετειώδης, όμως στο τέλος υπάρχει ένα ωραιότατο και ευπρόσδεκτο αιματοκύλισμα, όπως και μια ενδιαφέρουσα γνωριμία για τον Μίστερ Νο. Όσον αφορά το σχέδιο, από τους χαρακτήρες και τα πρόσωπά τους μέχρι τα διάφορα τοπία και τα σκηνικά, είναι πολύ καλό και αρκετά δυναμικό, με εξαιρετικά χρώματα. Γενικά το νέο αυτό origin του Μίστερ Νο έχει το ενδιαφέρον του και είναι σαφώς πιο... ενήλικο, ωμό και ρεαλιστικό από το κλασικό και αγαπημένο, οπότε χαίρομαι που βλέπω τούτες τις ιστορίες στα ελληνικά. Απλά, προσωπικά, λατρεύω τον κλασικό, φαφλατά Μίστερ Νο με τις περιπέτειές του στη Λατινική Αμερική.
8.5/10
-
10
-
-
Με αρκετά μεγάλη καθυστέρηση διάβασα και τον τρίτο τόμο. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε, αλλά κατά τη γνώμη μου σεναριακά είναι σαφώς πιο αδύναμος από τους προηγούμενους δυο. Η ιστορία είναι αρκετά απλή και υποτυπώδης, με μεγάλα φλας μπακ και αρκετούς σκοτωμούς, ενώ το σενάριο δεν κρύβει εκπλήξεις ή ιδιαίτερη αγωνία. Επίσης το τέλος είναι κάπως άνευρο. Από την άλλη, το σχέδιο είναι πραγματικά πολύ καλό, με τα χαρακτηριστικά των προσώπων των χαρακτήρων να είναι ιδιαίτερα λεπτομερή και προσεγμένα, ενώ και η αποτύπωση των διαφόρων τοπίων είναι πραγματικά πανέμορφη. Γενικά δηλώνω ικανοποιημένος, σίγουρα πέρασα καλά, όμως δεν ενθουσιάστηκα κιόλας. Πάντως τα τέσσερα αστεράκια στο Goodreads τα τσιμπάει, έστω και τελευταία στιγμή!
7.5/10
-
5
-
1
-
-
Mister No Revolution: Βιετνάμ
Αρχικά με ξένισε λίγο το όλο κόνσεπτ, μιας και είχα συνηθίσει τόσο καιρό τον κλασικό Μίστερ Νο με τις διασκεδαστικές περιπέτειες του στη Νότια Αμερική, όμως μετά από τις πρώτες σελίδες τα άφησα όλα στην άκρη και απόλαυσα μια πραγματικά πολύ δυνατή ιστορία, αφόρητα ρεαλιστική και ωμή. Οι διαφορές της συγκεκριμένης ιστορίας με τις κλασικές ιστορίες του Μίστερ Νο δεν εντοπίζονται μονάχα στο χρονικό πλαίσιο και το τοπίο δράσης, αλλά και στο γεγονός ότι η βία είναι πιο έντονη, η αισιοδοξία πιο απούσα από ποτέ, ενώ πολλές σκηνές είναι σαφώς πολύ σκληρές και ωμές, που αναδεικνύουν μια δύσκολη εποχή. Η ιστορία προσφέρει δράση και αγωνία, ενώ κινείται σε δυο επίπεδα, μιας και από τη μια βλέπουμε τον Μίστερ Νο στη Νέα Υόρκη πριν την κατάταξή του, να ερωτοτροπεί με μια κοπέλα που έχει τα δικά της σκοτεινά μυστικά, ενώ από την άλλη βλέπουμε τον Μίστερ Νο να πολεμάει στα υγρά τοπία του Βιετνάμ και να γίνεται μάρτυρας κάθε είδους θηριωδιών. Και, φυσικά, με όλα αυτά που γίνονται και στις δυο υπό-πλοκές, ο Μίστερ Νο δεν έχει και ιδιαίτερη όρεξη για αστεία, αν και ούτε τώρα λείπει ο κυνισμός του. Όσον αφορά το σχέδιο, είναι πραγματικά πολύ ωραίο, δυνατό και έντονο, με εξαιρετικά χρώματα. Και αν ίσως οι ανθρώπινοι χαρακτήρες ήθελαν περισσότερη δουλίτσα σε κάποια καρέ, τα τοπία και τα διάφορα σκηνικά είναι εξαίσια και καταφέρνουν να μεταφέρουν τον αναγνώστη, τόσο στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '60, όσο και στα αιματοβαμμένα πεδία μάχης του Βιετνάμ. Τέλος, η έκδοση είναι πολύ προσεγμένη και όμορφη, πραγματικό διαμάντι για κάθε λάτρη των Ιταλικών κόμικς.
9/10
-
6
-
1
-
-
Η πέμπτη εποχή
Έχουμε να κάνουμε με μια πολύ παράξενη και αρκούντως σουρεαλιστική ιστορία, στην οποία η πραγματικότητα μπλέκεται με τα όνειρα και τους εφιάλτες των πρωταγωνιστών. Δύσκολα βγάζει κανείς ένα συγκεκριμένο νόημα με αρχή, μέση και τέλος, και οπωσδήποτε δεν ξέρεις με σιγουριά τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, όμως προσωπικά μου φάνηκε ως μια πολύ ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα αναγνωστική εμπειρία. Και μπορώ να πω ότι κάποια κομμάτια της πλοκής ήταν απολαυστικά. Από κει και πέρα, μου άρεσε πολύ το σχέδιο και το όλο στήσιμο των καρέ, καθώς επίσης τα χρώματα και η γενικότερη αισθητική.
7.5/10
-
11
-
-
Η αρχή
Ο μικρός αυτός τόμος μας πάει πίσω, στο παρελθόν του Ζαγκόρ, τότε που λεγόταν απλώς Πάτρικ Ουίλντινγκ και ζούσε με τους γονείς του. Η ιστορία εστιάζει κυρίως στη σφαγή του Clear Water, με τους γονείς του Ζαγκόρ να δολοφονούνται και τον ίδιο να διασώζεται από τον Ναθάνιελ Φιτζέραλντσον, που είναι γνωστός και ως "Περιπλανώμενος" Φίτζι. Επίσης μαθαίνουμε και το τραγικό μυστικό του πατέρα του Ζαγκόρ, που χρονολογείται από την εποχή που ήταν αξιωματικός στον αμερικάνικο στρατό. Γενικά ωραία και ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά μου φάνηκε πολύ μικρή για τα γούστα μου, ήθελα να δω και να μάθω περισσότερα από εκείνη τη χρονική περίοδο. Βέβαια, στην έκδοση αναφέρεται ότι αυτός ο τόμος αποτελεί απλώς το πρώτο κεφάλαιο από μια σειρά που ασχολείται με το παρελθόν του Ζαγκόρ, οπότε μένει να δούμε και τα επόμενα κάποια στιγμή. Από κει και πέρα, το σχέδιο είναι πολύ καλό, με ωραία παρουσίαση των τοπίων και των διαφόρων σκηνών δράσης, καθώς επίσης και με αρκετά ζωντανά χρώματα. Όπως είπα, όμως, διάβασα τον τόμο πολύ γρήγορα και δεν μπορώ να πω ότι χόρτασα. Πάντως πέρασα ωραία όσο κράτησε!8/10
-
8
-
-
.thumb.jpg.37933d24eb23acca675e801834b75bce.jpg)
1. Boselli/Civitelli - Τεξ #3: Ο χρυσός των Παονί
2. Burattini/Di Vincenzo/Piccioni - Ζαγκόρ #3: Η αρχή
3. Masiero/Cremona - Mister No #4: Βιετνάμ
4. Sclavi/Piccatto - Ντύλαν Ντογκ #4: Η πέμπτη εποχή-
13
-
2
-
-
.thumb.jpg.058ff8a543c2ae31a07b3e38691748b4.jpg)
Αφού ξετρελάθηκα από τον πρώτο τόμο, είπα να πάρω και τον δεύτερο, με τον τίτλο Tyler Cross: Angola. Πόνεσε λιγάκι η τσέπη μου, αλλά χαλάλι.
-
15
-
1
-
-
Πολύ ωραία πέρασα διαβάζοντας το μικρό αυτό κόμικ, αν και δυστυχώς κράτησε μονάχα είκοσι λεπτά η ανάγνωσή του.Το ελληνικό φολκλόρ και ο τρόμος συνδυάζονται εξαιρετικά με το χιούμορ, χάρη στους δυο εκκεντρικούς πρωταγωνιστές. Γενικά η ελληνική ύπαιθρος με όλους τους μύθους και τις δοξασίες της, προσφέρεται για ζουμερές ιστορίες τρόμου και φαντασίας. Το σενάριο είναι αρκετά καλογραμμένο και ενδιαφέρον, ενώ το σχέδιο ωραίο και ιδιαίτερο, με ζωντανά χρώματα. Γενικά ένας ψυχαγωγικός τόμος, που ανοίγει την όρεξη για ακόμα περισσότερες περιπέτειες των δυο ιδιόρρυθμων πρωταγωνιστών.
8/10
-
12
-
2
-
-
.thumb.jpg.8ae0d29109589847c6eecd37942642da.jpg)
Σημερινή παραλαβή παραγγελίας από τα Public:
1. Daniel Clowes - Wilson (Jonathan Cape). 11,33€*
2. Morrison/Murphy - Joe the Barbarian (Vertigo). 5,97€
3. Moon/Bá - Daytripper (Vertigo). 12,59€*Τα δυο με αστερίσκο τα πήρα με έκπτωση 37%.
-
18
-
1
-
-
Πριν από λίγο τελείωσα το "Tyler Cross: Black Rock" και δηλώνω κατενθουσιασμένος. Όντας λάτρης των νουάρ και παλπ μυθιστορημάτων με σκληροτράχηλους άντρες γεμάτους κυνισμό, με βρώμικες δουλειές του υποκόσμου και κάθε είδους εγκλήματα και προδοσίες, δεν μπορούσα παρά να διαβάσω το συγκεκριμένο κόμικ. Από τα τέλη Οκτωβρίου το είχα να πιάνει σκόνη, αλλά αποφάσισα ότι ήταν καιρός να το διαβάσω. Λοιπόν, το σενάριο είναι αρκετά σφιχτοδεμένο και καλογραμμένο, γεμάτο βία και ένταση, καταφέρνει να σε κρατάει στην τσίτα από την αρχή μέχρι το εκρηκτικό και αιματοβαμμένο φινάλε. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες υπερβολές, αλλά όλα δίνονται με πειστικότητα και έντονο ρεαλισμό: Δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί ή ασάφειες ως προς τα γεγονότα και τα κίνητρα των χαρακτήρων. Από κει και πέρα, το σχέδιο απογειώνει κατά τη γνώμη μου ακόμα περισσότερο την ιστορία, είναι ιδιαίτερο και χαρακτηριστικό, έχει τη δική του ταυτότητα, από τα τοπία και τα σκηνικά μέχρι τους χαρακτήρες και τα πρόσωπά τους, το σχέδιο ξεχωρίζει από χιλιόμετρα. Έχει στιλ, πώς να το κάνουμε. Και τα χρώματα πραγματικά πολύ όμορφα και απόλυτα ταιριαστά με το σχέδιο, έδωσαν από μόνα τους μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στην όλη ιστορία. Περιττό να πω ότι ήδη παρήγγειλα το επόμενο της σειράς, με τον τίτλο "Angola". Πόνεσε πολύ η τσέπη μου, αλλά χαλάλι...
9.5/10
-
4
-
1
-
-
Τον Οκτώβριο του 2017 διάβασα το "Why Are You Doing This?", το οποίο με είχε πραγματικά ξετρελάνει με την ιδιόρρυθμη ιστορία του και το απλό αλλά ιδιαίτερο σχέδιό του. Ε, το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το "I Killed Adolf Hitler", το οποίο με τη σειρά του μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Τελικά το στιλ και το ύφος του Jason ταιριάζει αρκετά με τα γούστα μου, γι'αυτό και απολαμβάνω τόσο πολύ τις ιστορίες του, ενώ σε κάποιους άλλους ίσως να μην κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη. Κάτι στη λακωνικότητα που διακρίνει την πλοκή και τους διαλόγους -με το ψυχρό και μάλλον στεγνό χιούμορ- και κάτι στον μινιμαλισμό που διακρίνει το σχέδιο με τις απλές και καθαρές γραμμές, είναι αυτά που με έκαναν να απολαύσω το κόμικ του Jason. Και, φυσικά, ο χρωματισμός μου φάνηκε υπέροχος και απόλυτα ταιριαστός με το σχέδιο και το ύφος της ιστορίας. Σύντομα θα αγοράσω και άλλα κόμικ του συγγραφέα, αν και η τσέπη μου θα πονέσει ολίγον τι...
9/10
-
4
-
1
-
-
Παρέλαβα και την hardcover έκδοση του I Killed Adolf Hitler, του Jason. Με έκπτωση 37% από το Public. Το περίμενα κατά τις 19/4 μαζί με τα άλλα δυο που εκκρεμούν ακόμη, δεν με χάλασε που το πήρα σήμερα όμως
-
11
-
1
-
-
Τσίμπησα το Sabrina του Nick Drnaso, με έκπτωση 37% από το Public. Και περιμένω άλλα τρία ωραία graphic novels με την ίδια έκπτωση, αλλά θα τα αναφέρω στο παρόν τόπικ όταν με το καλό φτάσουν στα χέρια μου! Ελπίζω να μην αργήσουν πολύ
-
15
-
1
-
-
Επιτέλους, διάβασα ιστορία με ήρωα τον Κόρτο Μαλτέζε, δια χειρός Ούγκο Πρατ. Τα δυο προηγούμενα κόμικ με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε που είχα την τύχη να απολαύσω, ήταν τα "Εκουατόρια" και "Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου", αλλά εκείνα ήταν σύγχρονα και έγχρωμα κόμικς άλλων δημιουργών. Τώρα μιλάμε για το αυθεντικό πράγμα. Λοιπόν, με βάση και προηγούμενες δουλειές του Πρατ που έχω διαβάσει, αλλά και με βάση κριτικές, βαθμολογίες και την όλη φήμη που έχει το συγκεκριμένο κόμικ, είχα αρκετά υψηλές προσδοκίες, όπως επίσης και λίγο άγχος γιατί πραγματικά ήλπιζα να βρουν ανταπόκριση αυτές οι προσδοκίες. Αλλά τέλος καλό, όλα καλά: Δηλώνω ενθουσιασμένος. Απόλαυσα μια πραγματικά χορταστική και συναρπαστική περιπέτεια σε εξωτικά τοπία, γνώρισα ένα κάρο ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ταξίδεψα σε μέρη μακρινά και εποχές λησμονημένες. Δεν νιώθω ότι διάβασα απλά ένα κόμικ, αλλά ένα μεγάλο βιβλίο γεμάτο δράση, αγωνία και ένταση, με ολοζώνταντους χαρακτήρες και συναρπαστικά ιστορικά στοιχεία. Η ιστορία είναι πολύ καλογραμμένη και η όλη δομή της πλοκής εξαιρετική, ενώ το ασπρόμαυρο σχέδιο είναι φοβερό, από τα τοπία και τα διάφορα σκηνικά, μέχρι τους χαρακτήρες και τις εκφράσεις των προσώπων τους, ο Πρατ έδωσε ρέστα. Τώρα δεν βλέπω την ώρα να απολαύσω και άλλες ιστορίες με ήρωα τον Κόρτο Μαλτέζε: Ευτυχώς έχω κάμποσες.
9.5/10
-
11
-
4
-
-
"Περιπέτεια στη Μανάους"
Έχω διαβάσει αρκετές ιστορίες με ήρωα τον Μίστερ Νο (που, φυσικά, είναι ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες των κόμικς), αλλά αυτή είναι μόλις η πρώτη σε ασπρόμαυρο σχέδιο. Και μπορώ να πω ότι ταιριάζει πολύ το ασπρόμαυρο χρώμα στις ιστορίες του Μίστερ Νο. Νομίζω ότι έτσι αναδεικνύονται καλύτερα οι γραμμές, οι λεπτομέρειες και οι σκιές, ενώ όσο να'ναι δίνει και μια άλλη ατμόσφαιρα, πιο κλασική (πάντως θα απολαύσω ασπρόμαυρες ιστορίες Μίστερ Νο, μιας και έχω όλους τους τόμους της Β' Περιόδου). Από κει και πέρα, η ιστορία μου άρεσε πάρα πολύ, μιας και συνδυάστηκε ιδανικά η περιπέτεια με το χιούμορ. Μου φάνηκε πολύ καλογραμμένη, ενδιαφέρουσα, χορταστική και εντέλει άκρως ψυχαγωγική. Γέλασα, αγχώθηκα, γενικά πέρασα τέλεια. Οπότε δεν βλέπω τον λόγο να μην του βάλω πέντε αστεράκια στο Goodreads, έστω και αν σίγουρα υπάρχουν και καλύτερες ιστορίες Μίστερ Νο.
9/10
-
12
-
-
"Η απειλή των Μορμπ"
Μια ολίγον τι διαφορετική ιστορία με πρωταγωνιστή τον Ζαγκόρ, τουλάχιστον σε σχέση με προηγούμενες ιστορίες του που έχω διαβάσει. Πολύ μου άρεσε το crossover μεταξύ Μπραντ Μπάρον και Ζαγκόρ, αν και στην αρχή μου φάνηκε κάπως παράξενο (υπάρχει η σχετική εξήγηση για τον τρόπο συνάντησης των δυο ηρώων). Να πω την αλήθεια πάντως, τον Μπράντ Μπάρον δεν τον γνώριζα, μόλις τώρα τον έμαθα. Λιγάκι φαφλατάς μου φάνηκε, αλλά είχε την πλάκα του (ευχαρίστως θα διάβαζα μια ιστορία του). Κατά τ'άλλα, μου άρεσε πολύ ο συνδυασμός περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας, με την ιστορία να είναι σχετικά απλή και με διάφορες ευκολίες, αλλά οπωσδήποτε ψυχαγωγική και ενδιαφέρουσα. Το σχέδιο είναι πραγματικά πολύ ωραίο, γεμάτο φοβερά τοπία και δυνατές σκηνές δράσης. Το ξαναλέω, το Ντάρκγουντ είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη στον κόσμο των κόμικς και ο Ζαγκόρ ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες. Φυσικά η έκδοση παραμένει σε υψηλά στάνταρ ποιότητας. Περιμένω με ανυπομονησία τον επόμενο τόμο.
8.5/10
-
9
-
-
.thumb.jpg.62547e3688a0c3eb53d87d888c4ff761.jpg)
1. Smolderen/Marini - Τζίπσυ #1: Το άστρο του τσιγγάνου (Μαμούθ Κόμιξ)
2. Smolderen/Marini - Τζίπσυ #2: Η Σιβηρία στις φλόγες (Μαμούθ Κόμιξ)
3. Smolderen/Marini - Τζίπσυ #3: Η μέρα του τσάρου (Μαμούθ Κόμιξ)
4. Διάφοροι - Dylan Dog+Dampyr #1 (Jemma Press)-
16
-
1
-
-
Πολύ μου άρεσε ο "Ευρωπαϊκός" Μπάτμαν. Το σενάριο δεν είναι τίποτα το τρομερό και το πρωτοποριακό αν το καλοσκεφτεί κανείς, όμως έχει την κατάλληλη δράση, ένταση και τρέλα για να σε κρατήσει μέχρι το φινάλε, το οποίο μου φάνηκε από τη μια ίσως λιγάκι τραβηγμένο, από την άλλη σίγουρα ανατρεπτικό και ιντριγκαδόρικο. Το δυνατό στοιχείο του κόμικ είναι, φυσικά, το σχέδιο: Πραγματικά πολύ όμορφο και αρκούντως σκοτεινό, με την παρουσίαση του Γκόθαμ, των χαρακτήρων και των σκηνών δράσης να είναι εξαιρετική και κάπως κινηματογραφική, ενώ και ο χρωματισμός είναι επίσης φοβερός. Σίγουρα είναι πολλά τα καρέ που αξίζουν μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω για ένα απολαυστικό οφθαλμόλουτρο.
8.5/10-
17
-
-
Τον Ντύλαν Ντογκ τον γνώρισα από το περιοδικό "Mister NO και οι... άλλοι", όμως πρώτη φορά διαβάζω μια σχετικά μεγάλη σε έκταση ιστορία του, όπως είναι αυτή με τον τίτλο "Το μοναστήρι του κενού". Λοιπόν, δηλώνω σε μεγάλο βαθμό αρκετά ικανοποιημένος. Η ιστορία περιέχει στοιχεία τρόμου και ψυχολογικού θρίλερ, σίγουρα κατάφερε να με κρατήσει μέχρι το τέλος, και ας μην την λες ιδιαίτερα πρωτότυπη. Από την άλλη, το σχέδιο μου άρεσε πάρα πολύ, από την αποτύπωση των σκηνικών και των χαρακτήρων μέχρι το στήσιμο των καρέ και τη γενικότερη σκοτεινή αισθητική του. Κλασικά η έκδοση είναι πολύ ωραία και προσεγμένη, πιστεύω απαραίτητο απόκτημα για κάθε λάτρη του Ντύλαν Ντογκ.
8/10
-
15
-
-
Πολύ ωραίος και ο δεύτερος τόμος, σεναριακά μάλιστα μου φάνηκε λιγάκι πιο δυνατός από τον πρώτο. Η ιστορία αρκετά καλογραμμένη και ενδιαφέρουσα για σπαγγέτι γουέστερν, με μπόλικη δράση. Το σχέδιο σαφώς πολύ καλό, με την αποτύπωση των τοπίων, των χαρακτήρων και των διαφόρων σκηνών δράσης να είναι ιδιαίτερα ρεαλιστική. Γενικά είναι μια ωραία γουέστερν περιπέτεια χωρίς βαθύτερα νοήματα, που σκοπός της είναι να ψυχαγωγήσει τους λάτρεις του είδους. Προσωπικά πέρασα πολύ ωραία διαβάζοντάς την!
8.5/10
-
11
-
.jpg.275bcd25eade0a773be938d8bbd7908c.jpg)
.jpg.1d69bef54401e3c256ff402d5fdb5c13.jpg)
.jpg.46237a8c7cc3543c00d25dcb8d1b4d7b.jpg)
.jpg.69e463e672b871a704e5d2e613b47d67.jpg)
WATCHMEN
σε 2000-09
Δημοσιεύτηκε
Αυτό ακριβώς το cut έχω στη συλλογή μου! Ουσιαστικά ήταν η μοναδική επιλογή εκεί που... βρήκα την ταινία, αλλά και πάλι αυτήν την εκδοχή θα επέλεγα. Το μόνο θέμα είναι να βρω ελεύθερα 215 λεπτά για να την απολαύσω με τη μια, και όχι σε... δόσεις