Μετάβαση στο περιεχόμενο

BladeRunner1992

Members
  • Περιεχόμενο

    345
  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

Όλα όσα δημοσιεύθηκαν από BladeRunner1992

  1. BladeRunner1992

    ΖΑΓΚΟΡ

    Ουίτικο Τέσσερις μήνες πέρασαν από την τελευταία φορά που διάβασα ιστορία με ήρωα τον Ζαγκόρ, το μόνο σίγουρο είναι ότι μου έλειψε, τόσο ο ίδιος και ο φιλαράκος του, όσο και το υπέροχο Ντάρκγουντ. Λοιπόν, ωραίος ήταν και αυτός ο τόμος, ενδιαφέρων και περιπετειώδης, με την ιστορία να διαδραματίζεται σε ένα χιονισμένο και κρύο Ντάρκγουντ, όπου ένα τερατώδες πλάσμα έχει βγει παγανιά και κυνηγάει ανθρώπους μέσα στο δάσος. Υπάρχει και λίγο μυστήριο στην αρχή, αλλά γενικά τίποτα το τρομερό και το ιδιαίτερα πρωτότυπο. Η πλοκή είναι απλή, αλλά σίγουρα ψυχαγωγική, το σχέδιο πάρα πολύ καλό και δυναμικό, με ωραίες "κινηματογραφικές" σκηνές δράσης και εξαιρετική αποτύπωση του χειμωνιάτικου τοπίου. Τέλος, τα χρώματα είναι πολύ ζωντανά και ταιριαστά με το σχέδιο. Γενικά είναι μια πολύ ψυχαγωγική και ατμοσφαιρική περιπέτεια, που όμως δεν πρωτοτυπεί και τόσο, ούτε γίνεται ιδιαίτερα περίπλοκη. Πάντως, πέρασα καλά. 7.5/10
  2. Πόνεσε λίγο η τσέπη μου, αλλά χαλάλι: 1. Kirkbride/Koutsis - Errand Boys (Μικρός Ήρως) 2. Brubaker/Phillips - Pulp (Image Comics) 3. Junji Ito - Uzumaki (VIZ Media) 4. Brahm Revel - Guerillas: Omnibus edition (Oni Press)
  3. Captain America: Νέο Καθεστώς Σενάριο: John Ney Rieber Σχέδιο: John Cassaday Χμ, δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα. Το πιθανότερο είναι ότι απλώς δεν με ενδιέφερε η πλοκή, δεν με άγγιξε η όλη θεματολογία, μιας και διάβασα το κόμικ σαν Έλληνας το 2020 και όχι σαν Αμερικάνος όταν αυτό κυκλοφόρησε (το 2003 νομίζω). Μέσω της πλοκής μιλάει για τον πόλεμο, την τρομοκρατία, όλα αυτά τα άσχημα πράγματα, αλλά είναι συναισθηματικά φορτισμένο (λογικό, με αυτά που αντιμετώπισαν τότε οι Αμερικάνοι) και ολίγον τι αμερικανιά. Εντάξει, έχει πραγματάκια να προσφέρει, δεν είναι τόσο αδιάφορο σεναριακά, όμως δύσκολα θα αγγίξει ή έστω θα τραβήξει το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων αναγνωστών τη σημερινή εποχή. Πάντως το σχέδιο είναι πάρα πολύ καλό, με μεγάλα καθαρά καρέ, με τις μάχες και τις σκηνές βίας να είναι έντονα σχεδιασμένες. Σίγουρα το σχέδιο ισορροπεί κάπως την κατάσταση και χαρίζει έξτρα αστεράκια στη συνολική βαθμολογία. Επίσης μπορώ να πω ότι οι λιτοί διάλογοι και οι πολύ μικρές σε μέγεθος σκέψεις του πρωταγωνιστή είχαν μια κάποια γοητεία, ενώ βοήθησαν στο να διαβαστεί πολύ γρήγορα και ξεκούραστα το κόμικ. 7/10
  4. Εγώ ψήφισα να δούμε XIII... Το κόβετε πιθανό; Και, βέβαια, από αγαπημένους ψήφισα Λάργκο Γουίντς και Στορμ.
  5. BladeRunner1992

    ΖΑΓΚΟΡ

    Η εκδίκηση της Γκάμπιτ Ωραίος και αυτός ο τόμος, οπωσδήποτε ψυχαγωγικός και ενδιαφέρων, αν και η αλήθεια είναι ότι έχω διαβάσει και καλύτερες ιστορίες με πρωταγωνιστή τον αγαπημένο μου Ζαγκόρ. Όπως και να'χει, απόλαυσα δράση και ένταση, με την πλοκή να κρύβει και μια-δυο εκπλήξεις στο τέλος, ενώ όσον αφορά το σχέδιο μου φάνηκε πάρα πολύ όμορφο, με ρεαλιστική αποτύπωση σκηνικών και τοπίων, καθώς επίσης και με κάποια εξαιρετικά "κινηματογραφικά" πλάνα. Επίσης τα χρώματα θα έλεγα ότι είναι πολύ ζωντανά και απολύτως ταιριαστά με το σχέδιο. Εννοείται ότι πέρασα τέλεια την ώρα μου και ήδη ανυπομονώ να κυκλοφορήσει ο επόμενος τόμος της υπέροχης αυτής σειράς. 8/10
  6. Daredevil: Αναγέννηση Σενάριο: Frank Miller Σχέδιο: David Mazzucchelli Τον Ιούλιο του 2017 διάβασα και απόλαυσα το φοβερό "Daredevil: Ο ατρόμητος", το οποίο αποτέλεσε και την πρώτη μου επαφή με αυτόν τον εξαιρετικά συναρπαστικό σούπερ ήρωα. Ε, λοιπόν, τώρα δηλώνω ακόμα παραπάνω ενθουσιασμένος, μιας και το "Αναγέννηση" μου άρεσε ένα κλικ περισσότερο. Θα έλεγα ότι είναι από τα καλύτερα κόμικς της Marvel που είχα την τύχη να διαβάσω μέχρι σήμερα, αλλά και γενικά από τα καλύτερα με σούπερ ήρωες ανεξαρτήτου εκδοτικής εταιρείας (και, εντάξει, μπορεί να μην έχω διαβάσει εκατοντάδες τόμους, αλλά έχω διαβάσει κάποια πολύ κλασικά κομμάτια). Από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα με κράτησε δέσμιό του και δεν ένιωσα ότι διάβαζα ένα ακόμα υπερηρωικό κόμικ με απλοϊκή πλοκή και ρηχούς χαρακτήρες, αλλά ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα σε μορφή κόμικ, με ουσία και βάθος σε χαρακτήρες και συναισθήματα. Το σενάριο είναι πολύ ενδιαφέρον και καλογραμμένο, με όλες τις απαραίτητες δόσεις δράσης, βίας και αγωνίας, η γραφή στους διαλόγους και τις σκέψεις των χαρακτήρων γλαφυρή και λογοτεχνική, ενώ και το σχέδιο απογειώνει την όλη ιστορία, με τις ωραίες φιγούρες, τις... χορογραφίες των σκηνών δράσης, τα φοβερά κινηματογραφικά πλάνα και τα υπέροχα χρώματα. Βέβαια, οφείλω να παραδεχτώ ότι οι τελευταίες σελίδες, με όλο τον χαμό και τις μπλοκμπάστερ σκηνές καταστροφής, είναι μάλλον υποδεέστερες αυτών που προηγήθηκαν, όμως σε καμία περίπτωση δεν μου χάλασαν την αναγνωστική απόλαυση. Άλλωστε, τέτοιες σκηνές υπερβολής θα έλεγε κανείς ότι είναι άκρως απαραίτητες σε μια ιστορία με σούπερ ήρωες, και αν μη τι άλλο οι συγκεκριμένες είναι ωραία σχεδιασμένες και αρκετά ουσιώδεις. Ναι, είναι ένα κόμικ που με ενθουσίασε και σίγουρα θα το πρότεινα στους λάτρεις του είδους. 9.5/10
  7. Ίσως η έκδοση γίνεται στα πλαίσια της συνεργασίας με μια συγκεκριμένη εφημερίδα, ελέω και της "επετείου" που πλησιάζει. Κάθε Μάιο βλέπουμε αφιερώματα και εκδηλώσεις σχετικά με τον "Μάη του '68", και φέτος είπαν να βγάλουν ένα σχετικό κόμικ, έστω και αν λόγω θεματολογίας θα είναι αδιάφορο για πολλούς φίλους των κόμικς.
  8. Σύντομα να περιμένουμε το Η παραμονή της Μεγάλης Νύχτας - Μάης '68, σε σενάριο Patrick Rotman και σχέδιο Sébastien Vassant. Τίτλος του γαλλικού πρωτοτύπου: Mai 68 : La veille du grand soir. Θα κυκλοφορήσει σε 4 μέρη, στο isbn.nlg.gr μπορείτε να δείτε τις εγγραφές τους.
  9. Δεύτερη επαφή με τον Κόρτο Μαλτέζε του Ούγκο Πρατ, μετά το υπέροχο "Η μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας" (έχω διαβάσει επίσης τα τρία κόμικς των Κανάλες/Πεγεχέρο), δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, τουλάχιστον όχι από το σενάριο. Το σχέδιο είναι σαφώς εξαιρετικό και χαρακτηριστικό της ποιότητας του Πρατ, όμως η ιστορία μου φάνηκε αρκετά σύντομη και ατελής. Κατά τη γνώμη μου πολλά πραγματάκια στριμώχτηκαν σε λίγες σελίδες -ενώ πιστεύω ότι υπήρχε μπόλικο ψωμί για μια μεγαλύτερης έκτασης ιστορία-, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει βάθος στην πλοκή και τους χαρακτήρες. Σίγουρα πέρασα καλά και μου άνοιξε η όρεξη για περιπέτεια, αλλά μέχρι εκεί. 7/10
  10. Εγώ έκανα παραγγελία στις 23/3 (απόγευμα), την Παρασκευή 27/3 την έστειλαν και το Σάββατο (!) 28/3 ήρθε στα χέρια μου. Φυσικά, όλα τα βιβλία ήταν άμεσα διαθέσιμα, τουλάχιστον σύμφωνα με το site. Επίσης από δυο παλαιοβιβλιοπωλεία, στο ίδιο χρονικό διάστημα, μέσα σε μια ή δυο μέρες από τη στιγμή της παραγγελίας τα βιβλία έφτασαν στα χέρια μου! Με την ίδια κούριερ πάντα. Τώρα περιμένω κάτι βιβλία από Πολιτεία (που δυστυχώς χρησιμοποιεί άλλη κούριερ), τα οποία έστειλαν στις 3/4 και από τότε πιάνουν σκόνη στο κέντρο διαλογής της Πέτρου Ράλλη. Και ούτε λόγος για επικοινωνία... Και προβλέπω ότι δεν θα τα δω ούτε την εβδομάδα που μας έρχεται, οπότε ας τα πάνε πίσω (με αντικαταβολή είναι άλλωστε).
  11. BladeRunner1992

    ΖΑΓΚΟΡ

    Ο ήρωας του Ντάρκγουντ Ο συγκεκριμένος τόμος περιέχει το τέταρτο, το πέμπτο και το έκτο τεύχος της σειράς που ασχολείται με το παρελθόν του Ζαγκόρ. Λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με έναν απόλυτα χορταστικό και ψυχαγωγικό τόμο, γεμάτο δράση, φοβερά σκηνικά και ωραία τοπία. Σ'αυτόν τον τόμο ο νεαρός Ζαγκόρ βρίσκει τα... πατήματά του για τα καλά, όντας ομολογουμένως αρκετά αιμοδιψής και βίαιος. Από τη μια για να πάρει επιτέλους την εκδίκησή του για τον τραγικό θάνατο των γονιών του, από την άλλη για να εδραιώσει τη φήμη του στο Ντάρκγουντ σαν ο υπεύθυνος για την ειρήνη στην περιοχή, σίγουρα είναι υποχρεωμένος να δείξει ένα σκληρό πρόσωπο. Όσον αφορά το σχέδιο, είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών, με δυναμικές και κινηματογραφικές σκηνές δράσης, υπέροχα τοπία και ζωντανά χρώματα. Γενικά πρόκειται για μια ώριμη περιπετειώδη ιστορία που αν μη τι άλλο θα ικανοποιήσει και θα χορτάσει τους λάτρεις του Ζαγκόρ. Προσωπικά δηλώνω πολύ ευχαριστημένος, γι'αυτό και τα πέντε αστεράκια. 9.5/10
  12. Wolverine Σενάριο: Chris Claremont Σχέδιο: Frank Miller Ο τόμος αυτός αποτελεί την πρώτη μου επαφή με τον... χάρτινο Γούλβεριν και μπορώ να πω ότι έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος. Είναι ένα παλαιάς κοπής κόμικ της Marvel (τα τέσσερα τεύχη που τον απαρτίζουν κυκλοφόρησαν το 1982), και αυτό φαίνεται τόσο στην ιστορία, όσο κυρίως στο σχέδιο. Η ιστορία μου άρεσε σε πολύ μεγάλο βαθμό -αν και σίγουρα δεν με ενθουσίασε-, το γράψιμο μου φάνηκε πολύ καλό και αρκετά ώριμο, αν και κάποιες επαναλήψεις του Γούλβεριν από τεύχος σε τεύχος, για την ταυτότητά και τις ικανότητές του, μου φάνηκαν κουραστικές και αχρείαστες. Όπως και να'χει, αυτό που πραγματικά απογειώνει το κόμικ και το κάνει κλασικό του κερατά, είναι το φοβερό και ιδιαίτερο σχέδιο του Φρανκ Μίλερ, με τα μίνιμαλ σκηνικά και τη δυναμική... χορογραφία στις μπόλικες σκηνές μάχης. Δεν ξέρω πώς θα φανεί το σχέδιο στα μάτια των σύγχρονων αναγνωστών (και ιδιαίτερα των νεότερων), προσωπικά όμως μου άρεσε πάρα, μα πάρα πολύ, σε συνδυασμό φυσικά με τα υπέροχα χρώματα. Θα του έβαζα τέσσερα αστεράκια στο Goodreads, αλλά μου άρεσε τόσο πολύ το σχέδιο και η γενικότερη ατμόσφαιρα της ιστορίας, που τελικά θα τσιμπήσει και πέμπτο αστεράκι. 9/10
  13. Captain America: Στρατιώτης του Χειμώνα Σενάριο: Ed Brubaker Σχέδιο: Steve Epting Τον Δεκέμβριο που μας πέρασε διάβασα και απόλαυσα τον πρώτο τόμο με τον τίτλο "Εκτός χρόνου", με το τέλος να είναι πολύ ανοικτό και να αφήνει ένα σωρό εκκρεμότητες για τη συνέχεια. Έτσι, περίμενα πώς και πώς να κυκλοφορήσει αυτός ο δεύτερος τόμος και να δω τι θα γίνει παρακάτω. Λοιπόν, δεν απογοητεύτηκα. Και τούτος ο τόμος μου φάνηκε πολύ καλογραμμένος και συναρπαστικός, με ενδιαφέρουσα πλοκή και αρκετή δράση (εγγυημένη ποιότητα ο Ed Brubaker), ενώ το σχέδιο εξίσου ωραίο και δυναμικό, με δυνατές σκηνές και φοβερά κινηματογραφικά πλάνα. Για κάποιες λεπτομέρειες δεν βάζω πέντε αστεράκια σ'αυτούς τους δυο τόμους, όμως δεν έχει και τόση σημασία, από τη στιγμή που πέρασα καλά και ευχαριστήθηκα δράση και ένταση. 8.5/10
  14. BladeRunner1992

    MISTER NO

    Mister No Revolution: Αμαζονία Τρίτος και τελευταίος τόμος της σειράς Mister No Revolution, ο οποίος περιέχει τα τεύχη πέντε και έξι της Ιταλικής έκδοσης. Στον πρώτο τόμο είδαμε τον Μίστερ Νο αρχικά στη Νέα Υόρκη πριν τον πάρουν για στρατιώτη και στη συνέχεια στα αιματοβαμμένα πεδία μάχης του Βιετνάμ, στον δεύτερο τόμο τον είδαμε στην Καλιφόρνια να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του και να μπλέκει σε ιστορίες με παιδιά των λουλουδιών και Μαύρους Πάνθηρες, ενώ εδώ τον βλέπουμε σε πιο γνώριμα λημέρια, στην αγαπημένη και εξωτική Νότια Αμερική, παρέα με τον Γερμαναρά φίλο του. Και στον τρίτο τόμο έχουμε αυτό το παιχνίδι της αφήγησης, με δυο ιστορίες σε διαφορετικές χρονικές περιόδους που παρακολουθούμε εναλλάξ, μόνο που εδώ ο Μίστερ Νο είναι σαφώς πιο φαφλατάς σε σχέση με τους δυο προηγούμενους τόμους, είναι αυτός ο τύπος που λάτρεψα από την αρχή, χωρίς τις μαύρες του και με όρεξη για μπλεξίματα. Το σχέδιο παραμένει πολύ ωραίο, δυναμικό και σχετικά ωμό, με ρεαλιστική αποτύπωση των τοπίων και των διαφόρων σκηνών δράσης, ενώ τα χρώματα με τη σειρά τους είναι ολοζώντανα και οπωσδήποτε απογειώνουν το σχέδιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο τρίτος τόμος μου άρεσε λίγο παραπάνω από τον δεύτερο, σχεδόν όσο μου άρεσε ο πρώτος (μιλάω πάντα για τη σειρά Mister No Revolution). 9/10
  15. Πολύ όμορφο κόμικ, μελοδραματικό και συνάμα σκληρό και μελαγχολικό. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες δέθηκα ολίγον τι με τον κακομοίρη τον Pietrolino, που μπορεί να σκόρπιζε απλόχερα γέλιο και χαρά στους θεατές των παραστάσεών του, όμως μέσα του επικρατούσε μια έντονη κατάθλιψη και μελαγχολία. Επίσης το σχέδιο είναι πολύ ωραίο και ζεστό, με ζωντανά χρώματα, κάποια φοβερά "κινηματογραφικά" πλάνα και ορισμένα μεγάλα καρέ που είναι ό,τι πρέπει για ένα απολαυστικό οφθαλμόλουτρο. 8/10
  16. BladeRunner1992

    ΤΡΕΙΣ

    Πρόκειται για ένα πραγματικά εξαιρετικό ιστορικό κόμικ, όσο ωμό και σκληρό αρμόζει σε ένα κόμικ που έχει να κάνει με τους αρχαίους Σπαρτιάτες (τους οποίους δύσκολα μπορείς να συμπαθήσεις στο συγκεκριμένο κόμικ!). Η πλοκή είναι πολύ ενδιαφέρουσα και συναρπαστική, με όλες τις απαραίτητες δόσεις δράσης, βίας και αγωνίας, ενώ οι σημειώσεις στο τέλος -που είναι γεμάτες ιστορικές λεπτομέρειες για τους Σπαρτιάτες και τους είλωτες-, ανεβάζουν ακόμα περισσότερο την όλη αναγνωστική εμπειρία. Ξέρεις, ρε παιδάκι μου, ότι όλα αυτά που διάβασες και είδες, έχουν κάποιες ιστορικές βάσεις (και δεν εννοώ την πλοκή αυτή καθαυτή, που είναι καθαρή μυθοπλασία, εννοώ τα ήθη και τα έθιμα, τα ρούχα κλπ). Όσον αφορά το σχέδιο, είναι αν μη τι άλλο φοβερό και εξαιρετικά γλαφυρό, με πανέμορφα "κινηματογραφικά" πλάνα και ιδιαίτερα δυναμικές σκηνές μάχης. Επίσης τα χρώματα είναι πολύ ωραία και απόλυτα ταιριαστά με το σχέδιο και την όλη μπρουτάλ ατμόσφαιρα της ιστορίας. Για λεπτομέρειες δεν τσιμπάει και πέμπτο αστεράκι, αλλά λίγη σημασία έχει αυτό, μιας και πέρασα τέλεια και με έβαλε στο τριπάκι να ψάξω μερικά πράγματα σχετικά με την Αρχαία Σπάρτη... 8.5/10
  17. Thor: Αναγέννηση Σενάριο: J. Michael Straczynski Σχέδιο: Olivier Coipel Πρώτη επαφή με τον... χάρτινο Θορ και δηλώνω πολύ ευχαριστημένος. Η ιστορία αρχίζει κάπως παράξενα και με έντονα μυστικιστικά στοιχεία, όμως στη συνέχεια όλα αρχίζουν να βγάζουν νόημα και τότε αρχίζει το καλό. Το όλο κόνσεπτ της ιστορίας είναι αρκετά ώριμο και ιντριγκαδόρικο, η δράση χορταστική και η ατμόσφαιρα εξαιρετική. Όσον αφορά το σχέδιο, είναι πραγματικά πολύ καλό, δυναμικό και ζωντανό, με απολαυστικά κινηματογραφικά πλάνα και πολύ ωραία σκηνικά. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω εντρυφήσει και ιδιαίτερα στον Θορ και το σύμπαν του, όμως η συγκεκριμένη ιστορία με ιντρίγκαρε για τα καλά. Σίγουρα δεν θα με χάλαγε να διάβαζα τυχόν επόμενους τόμους της σειράς. 8.5/10
  18. Captain America: Εκτός χρόνου Σενάριο: Ed Brubaker Σχέδιο: Steve Epting Ο Κάπτεν Αμέρικα είναι ένας από τους υπερήρωες της Marvel που συμπαθώ περισσότερο, έστω και αν αυτό οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στις ταινίες που τον έχω συναντήσει, μιας και δεν πρέπει να έχω διαβάσει πάνω από δυο κόμικς όπου είχε συμμετοχή. Τέλος πάντων, η ιστορία είναι πολύ δυνατή, πολυεπίπεδη και καλογραμμένη (ο Ed Brubaker του "Criminal" αποτελεί εγγύηση για μένα), με ένταση, νεύρο, δυνατές σκηνές και ιδιαίτερα ικανοποιητική σκιαγράφηση των βασικών χαρακτήρων. Επίσης οι κακοί της υπόθεσης είναι πολύ ενδιαφέροντες και σίγουρα βάζουν δύσκολα στον Κάπτεν Αμέρικα. Όσον αφορά το σχέδιο, κατά τη γνώμη μου είναι εξαιρετικό, με ρεαλιστική και δυναμική αποτύπωση των σκηνών δράσης, απολαυστικά κινηματογραφικά πλάνα, ωραία σκηνικά και πολύ καλό σχεδιασμό των στολών. Το μόνο... αρνητικό της υπόθεσης, είναι το ανοιχτό τέλος του τόμου, μιας και η ιστορία συνεχίζεται σε επόμενο τόμο. Ελπίζω να δούμε τη συνέχεια σχετικά σύντομα, αν και βέβαια μια επανάληψη θα την κάνω έτσι κι αλλιώς, όταν έρθει εκείνη η ώρα. 8.5/10
  19. Πρώτη επαφή με τον Green Arrow και δηλώνω αρκετά ικανοποιημένος, έστω και αν δεν εντυπωσιάστηκα και τόσο πολύ. Η ιστορία είναι καλή και ψυχαγωγική, με κάμποση δράση, φοβερά σκηνικά και κάποιες πολύ δυνατές στιγμές, αλλά είναι αρκετά απλή και μάλλον κοινή. Ο ήρωας έχει το ενδιαφέρον του και είναι ικανοποιητικά σκιαγραφημένος για κόμικ, μπορώ να πω ότι τον συμπάθησα και δέθηκα με τον αγώνα του για επιβίωση και εκδίκηση. Το ότι έμαθε να χειρίζεται τόσο τέλεια το τόξο του σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, μπορεί και να μην πείθει και τόσο, αλλά δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να συμβεί, αν έχεις το χάρισμα (άλλωστε, αν δεν υπάρχουν και υπερβολές στα κόμικς, τι νόημα έχει;). Όσον αφορά το σχέδιο, είναι πολύ ιδιαίτερο και όμορφο, σίγουρα διαφορετικό από άλλα σχέδια που συναντάει κανείς σε κόμικς με υπερήρωες. Τον Jock τον θυμάμαι από το καταπληκτικό Wytches, οπότε ήξερα τι να περιμένω και δεν απογοητεύτηκα. Είναι ένας σχεδιαστής με ιδιαίτερο στιλ που μου αρέσει πολύ. Γενικά, είναι ένα απόλυτα ψυχαγωγικό και ενδιαφέρον κόμικ, σίγουρα αξίζει μια ανάγνωση. 8/10
  20. Ήξερα ότι ο τόμος αυτός θα κυκλοφορούσε κάποια στιγμή μέχρι το τέλος του χρόνου στα βιβλιοπωλεία, όμως δεν περίμενα ότι θα τον βλέπαμε και σαν προσφορά σε εφημερίδα αυτό το Σαββατοκύριακο! Που λέτε, μου ήρθε στο email σχετική ενημέρωση από τις εκδόσεις, αναφώνησα από έκπληξη, έτρεξα κατευθείαν στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, βρήκα το τελευταίο αντίτυπο, το άρπαξα (ναι, θυμήθηκα να πληρώσω!), και δεν άργησα να το ξεκινήσω και να το διαβάσω στο πιτς φιτίλι. Είναι η τέταρτη ιστορία με ήρωα τον Κόρτο Μαλτέζε που διαβάζω, τρίτη δια χειρός Canales και Pellerejo. Η ιστορία του τόμου αυτού προηγείται χρονικά του αριστουργήματος "Η μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας" και λύνει ορισμένες απορίες για το πώς διάολο βρέθηκε ο Κόρτο Μαλτέζε να βολοδέρνει στη θάλασσα. Κλασικά η ιστορία περιέχει δράση σε εξωτικά τοπία, συνωμοσίες, διπλά παιχνίδια και αξιοσημείωτους χαρακτήρες, οπότε οι λάτρεις της περιπέτειας γενικότερα αλλά και του Κόρτο Μαλτέζε ειδικότερα, σίγουρα θα μείνουν ικανοποιημένοι. Προσωπικά, πέρασα πολύ ευχάριστα και ψυχαγωγικά την ώρα μου, ταξίδεψα σε μέρη μακρινά και ονειρεμένα, ξεφεύγοντας για λίγο από την πεζή πραγματικότητα. Το σχέδιο είναι ξανά πολύ ωραίο, ιδιαίτερο και με ζωντανά χρώματα, πάνω-κάτω στο ίδιο καλό επίπεδο ποιότητας που είδαμε στα "Εκουατόρια" και "Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου". Σίγουρα είναι ένας τόμος που προτείνεται σε όσους γουστάρουν περιπέτειες σε εξωτικά μέρη. 8.5/10
  21. BladeRunner1992

    ΝΤΥΛΑΝ ΝΤΟΓΚ

    Οι ροζ κούνελοι πεθαίνουν Αν δεν είχα την ανάγκη να συμπληρώνω σειρές, το πιθανότερο είναι ότι θα προσπερνούσα τον συγκεκριμένο τόμο και δεν θα τον αγόραζα, λόγω του σχεδίου. Όμως τον αγόρασα και είπα να τον διαβάσω αμέσως, γιατί στη βράση κολλάει το σίδερο. Ε, λοιπόν, τελικά δεν απογοητεύτηκα. Το σχέδιο είναι επίτηδες έτσι καρτουνίστικο και η ιστορία έτσι ψυχεδελική και ό,τι να'ναι, οπότε άφησα στην άκρη όλα αυτά τα ωραία που έχω συνηθίσει σε προηγούμενες ιστορίες με ήρωα τον Ντύλαν Ντογκ, και τελικά πέρασα πολύ ευχάριστα την ώρα μου. Μπορώ να κατανοήσω απόλυτα όλους όσους δεν συμπάθησαν ούτε στον ελάχιστο βαθμό τον συγκεκριμένο τόμο, τόσο λόγω της ιστορίας, όσο και λόγω του καρτουνίστικου σχεδίου, όμως προσωπικά τον τόμο τον ευχαριστήθηκα, όπως συνήθως ευχαριστιέμαι ένα θεόμουρλο όνειρο. Δεν μπορώ να περιγράψω ακριβώς τι μου άρεσε: Ας πούμε η όλη ψυχεδελική ατμόσφαιρα; Οι ό,τι να'ναι καταστάσεις; Ή μήπως ότι ξέφυγα τελείως από την πεζή πραγματικότητα, έστω και για λίγη ώρα; Τέλος πάντων, πέρασα καλά. Αλλά σίγουρα δεν είναι για όλα τα γούστα... 8/10
  22. Deadpool: Ο πόλεμος του Γουέιντ Γουίλσον Σενάριο: Duane Swierczynski Σχέδιο: Jason Pearson Οι δυο ταινίες με ήρωα τον Deadpool μου άρεσαν σε μεγάλο βαθμό (η πρώτη πολύ περισσότερο από τη δεύτερη), αλλά κατά τ'άλλα δεν έχω εμβαθύνει ιδιαίτερα στον συγκεκριμένο τύπο. Για την ακρίβεια, αυτό το κόμικ αποτελεί την πρώτη μου επαφή με τον χάρτινο Deadpool. Λοιπόν, πέρασα πολύ καλά! Σίγουρα δεν ξετρελάθηκα, αλλά ήταν μια απόλυτα ψυχαγωγική αναγνωστική εμπειρία, με κάμποση δράση, ακόμα περισσότερη τρέλα, αλλά και φυσικά με κατάμαυρη αίσθηση του χιούμορ. Το σχέδιο αρκετά καλό και τίμιο, μπορώ να πω ότι μου άρεσε, αλλά μάλλον έπασχε λιγάκι στις λεπτομέρειες των σκηνικών και των χαρακτήρων. Γενικά δηλώνω ιδιαίτερα ικανοποιημένος, δεδομένου ότι κρατούσα και σχετικά μικρό καλάθι πριν το ξεκινήσω. 8/10
  23. Angola Δεύτερος τόμος με ήρωα τον Tyler Cross και μπορώ να πω ότι τον απόλαυσα ακριβώς στον ίδιο βαθμό με τον πρώτο. Σαν λάτρης των παλπ μυθιστορημάτων με νουάρ αισθητική και σκληροτράχηλους χαρακτήρες, δεν θα μπορούσα παρά να περάσω υπέροχα διαβάζοντας τη συγκεκριμένη ιστορία. Γενικά λατρεύω αυτές τις σκληρές ιστορίες εγκλήματος που διαδραματίζονται τα παλιά τα χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες (ή και αλλού, εδώ που τα λέμε), ενώ γουστάρω πολύ και ιστορίες/ταινίες που έχουν να κάνουν με τον κόσμο των φυλακών, οπότε η αναγνωστική απόλαυση ήταν δεδομένη. Κακά τα ψέματα, όσον αφορά την πλοκή δεν λες ότι σκίζει και από πρωτοτυπία, μιας και όλο και κάπου τα έχουμε ξαναδεί στον έναν τον ή τον άλλο βαθμό αυτά που θα διαβάσει κανείς στον συγκεκριμένο τόμο (σε βιβλία, σε ταινίες, σε άλλα κόμικς...). Όμως, δεν έχει σημασία, γιατί ο συγγραφέας ξέρει τι να πει και πώς ακριβώς να το πει, για να κρατήσει στην τσίτα τον αναγνώστη από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα, με την πλοκή να προσφέρει δράση, ωμή βία και ένταση, χωρίς να κολλάει πουθενά. Από την άλλη, το σχέδιο είναι πολύ ωραίο μέσα στην ιδιαιτερότητά του, έχει μια δική του ταυτότητα και ξεφεύγει αρκετά από τα συνηθισμένα, με το κάπως καρτουνίστικο στιλ να να ταιριάζει τελικά με το σκληρό νουάρ. Και, φυσικά, τα χρώματα είναι και πάλι εξαιρετικά και δένουν απόλυτα με το σχέδιο και το όλο ύφος της ιστορίας. Ελπίζω μόνο να μην αργήσει πολύ να κυκλοφορήσει στα εγγλέζικα ο τρίτος τόμος, γιατί θέλω να διαβάσω και άλλες σκληροτράχηλες ιστορίες με ήρωα τον Tyler Cross! 9.5/10
  24. BladeRunner1992

    ΤΕΞ

    Στο μονοπάτι των αναμνήσεων Ο τέταρτος αυτός τόμος μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο από τον προηγούμενο. Η ιστορία μπορεί να είναι αρκετά απλή, όμως είναι ενδιαφέρουσα και γεμάτη δράση. Ο Τεξ εξιστορεί στους φίλους του και τον γιο του μια περιπέτεια από το παρελθόν του, που έζησε μαζί με την αγαπημένη του γυναίκα, τη Λίλιθ. Ήταν τότε που αντιμετώπισε το Τρελό Ελάφι (όνομα και πράγμα!). Το κόμικ είναι γεμάτο δυνατές σκηνές δράσης, ωραία σκηνικά και την απαιτούμενη ατμόσφαιρα που πρέπει να έχει ένα γουέστερν της προκοπής. Είναι μια περιπετειώδης ιστορία που δεν κουράζει το μυαλό του αναγνώστη, αλλά αντίθετα τον ψυχαγωγεί και τον ταξιδεύει μακριά από την πεζή πραγματικότητα, στη συναρπαστική Άγρια Δύση. Όσον αφορά το σχέδιο, είναι πραγματικά απολαυστικό, με δυναμικές και ολοζώντανες σκηνές μάχης (η εναλλαγή των καρέ θυμίζει κινηματογραφική ταινία!), καθώς επίσης και με ρεαλιστική αποτύπωση των τοπίων και των χαρακτήρων. Μάλιστα, για πέντε λεπτά καθόμουν και χάζευα το πανοραμικό πλάνο του Μοναστηριού στη σελίδα 59 (κάτι τέτοια πλάνα μου αρέσουν πολύ!). Σαν λάτρης των γουέστερν, δηλώνω ιδιαίτερα ικανοποιημένος και από αυτήν την ιστορία! 8/10
  25. BladeRunner1992

    ΖΑΓΚΟΡ

    Ο όρκος Ο τόμος αυτός περιέχει το δεύτερο και το τρίτο τεύχος της νέας σειράς που ασχολείται με το παρελθόν του Ζαγκόρ. Ουσιαστικά βλέπουμε τη συνέχεια από το σημείο που τελείωσε η ιστορία στον προηγούμενο τόμο ("Η αρχή"). Λοιπόν, πρόκειται για έναν σαφώς πιο χορταστικό τόμο, από τη στιγμή που περιέχει δυο τεύχη και είναι διπλάσιος σε μέγεθος. Μαθαίνουμε πολλά σημαντικά πραγματάκια για τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Ζαγκόρ, αλλά και για τον Περιπλανώμενο Φίτζι. Η δράση είναι κάμποση και χορταστική, ενώ υπάρχουν και εκπλήξεις στην πλοκή. Από κει και πέρα, το σχέδιο διαφέρει από τεύχος σε τεύχος, γιατί οι σχεδιαστές είναι διαφορετικοί, όμως μπορώ να πω ότι και τα δυο μου άρεσαν στον ίδιο βαθμό. Αρκετά ζωντανές και δυναμικές οι σκηνές δράσης, ρεαλιστική αποτύπωση των τοπίων και των διαφόρων σκηνικών, οπότε δηλώνω ικανοποιημένος και σε αυτόν τον τομέα. Γενικά, πρόκειται για έναν καλό τόμο, που πιστεύω ότι θα ικανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τους λάτρεις του Ζαγκόρ. 8.5/10
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.