Indian

Απλά ήθελα να είμαι όσο γίνεται περισσότερο ευγενικός. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον χαρακτηρισμό σου. Όσον αφορά το δεύτερο που είπες,πήρα την εφημερίδα και το κόμικ με μοναδικό σκοπό να το παρουσιάσω στο φόρουμ. Δεν νομίζω να το διαβάσω άλλη φορά και σίγουρα θα μείνει για πάντα χωμένο στα τρίσβαθα της βιβλιοθήκης μου. Θα ήταν κρίμα όμως να μην έχουμε ολοκληρωμένη την τετραλογία των βιογραφιών αυτών στο GC. Μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στον χώρο,νομίζω ότι έχουμε υποχρέωση.

Πάντα σβέλτος φίλε Σταύρο.

Θα συμφωνήσω. Το συγκεκριμένο φανζινάκι μάς περιγράφει μία ολοκληρωμένη σκηνή από πορνό,στην οποία συμμετέχουν δύο γνωστοί χαρακτήρες από το σύμπαν του Κρακ. Εννοείται ότι απευθύνεται αυστηρώς σε ενηλίκους και δίνει μία ευχάριστη και...ξεσηκωτική νότα στους φανατικούς του έργου του Τάσου Μαραγκού. Το διάβασα με ενοχές στα κρυφά (μην μας δει κανένας και μας παρεξηγήσει ) κι ένιωσα ότι ξεφύλλιζα μία pineiada πολυτελείας. Εννοείται ότι σε όσους αρέσουν τα sex comics ή το Κρακ είναι must have αγορά. Υπάρχει όμως και μία μικρή λεπτομέρεια. Δεν μας έχει πει ο Tasmar αν το εν λόγω κόμικ είναι αυτοβιογραφικό ή όχι.

Το αφιέρωμα της εκδοτικής "Μικρός Ήρως", σε συνεργασία με την αθλητική εφημερίδα "Φως το σπορ", στο κουαρτέτο των μεγάλων μορφών του ποδοσφαίρου ολοκληρώθηκε την πρώτη Ιουνίου με την βιογραφία του βετεράνου αθλητή Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο θρυλικός μπαλαδόρος, μετά τον Μέσι,τον Μπέκαμ και τον Ρονάλντο, μας φανερώνει άγνωστες και γνωστές πτυχές της πολυτάραχης ζωής του. Η έκδοση έχει σχετικά μικρό μέγεθος όπως και οι προηγούμενες εκδόσεις, έχει γυαλιστερό χαρτί και το δέσιμο γίνεται με συνδετήρες. Στο εσωτερικό ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να διαβάσει ένα δισέλιδο αφιέρωμα με τίτλο "Το χέρι (και το πόδι...) του Θεού!", γραμμένο από τον Κώστα Μαστοράκη. Επίσης υπάρχουν και δύο ολοσέλιδες αφίσες του ποδοσφαιριστή την ώρα της δράσης αλλά και διάφορες μικρότερες φωτογραφίες του. Γι'ακόμα μία φορά το σχέδιο δεν θα λέγαμε ότι είναι στα καλύτερά του. Και μία σελίδα από το εσωτερικό για να πάρετε μία γεύση.

Επειδή το εν λόγω κόμικ είναι στα Αγγλικά,μήπως θα έπρεπε να μπει στα ξενόγλωσσα Ελλήνων δημιουργών?

Ακόμα ένα ακυκλοφόρητο άλμπουμ του βετεράνου και μυστηριώδη δημιουργού Αρκά,κυκλοφόρησε με την εφημερίδα Πρώτο Θέμα. Το δεύτερο κατά σειρά μετά το "Ναι σε όλα". Η θεματολογία είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο Αρκάς χρησιμοποιεί το βιτριολικό του χιούμορ για να σατιρίσει και να κατηγορήσει την κυβέρνηση και το έργο της. Σε σύγκριση με το "Ναι σε όλα",εδώ έχω την εντύπωση ότι έχουμε μεγαλύτερη ειρωνεία και περισσότερες φαρμακερές ατάκες. Δυστυχώς όμως το χιούμορ του δεν είναι τόσο δυνατό. Από εκεί και πέρα το άλμπουμ κινείται στα κλασικά επίπεδα για τεύχος μέσα σε εφημερίδα. Έχει μεγάλο μέγεθος και κάθε σελίδα του φιλοξενεί ένα μόνο καρέ. Οι σελίδες έχουν χαρτί ιλουστρασιόν και το δέσιμο του άλμπουμ γίνεται με την κλασική κόλληση.

Καλώς όρισες στην όμορφη παρέα μας φίλε Νεκτάριε. Είμαι σίγουρος ότι εδώ θα βρεις καλή παρέα και πολλές πληροφορίες για τα κόμικς που αγαπάς. Για οποιαδήποτε απορία μην διστάσεις να ρωτήσεις. Εύχομαι καλές περιηγήσεις στο GC και να σε βλέπουμε όσο περισσότερο γίνεται.

Η πρώτη ημέρα του 3ου ComicZine έφτασε στο τέλος της κι απ'ότι κατάλαβα στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Γι'ακόμα μία φορά έχει καταβληθεί αξιόλογη δουλειά από τους διοργανωτές και η ανταπόκριση τόσο του κόσμου,όσο και των συμμετεχόντων καλλιτεχνών είναι σημαντική. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι η παρεΐστικη ατμόσφαιρα που κι εφέτος έχει δημιουργηθεί. Πραγματικά χάρηκα πολύ που έβλεπα όλα τα παιδιά με ένα χαμόγελο στα χείλη. Αυτό νομίζω είναι και το ζητούμενο. Μακάρι αύριο να δούμε περισσότερα άτομα.

"They protect us...but who protects them?". Εμένα αυτό γιατί μου θυμίζει κάτι γνωστό?

8 συναρπαστικές ιστορίες διάσημων σχεδιαστών: Ο ΒΙΟΣ & Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ - Ι ́ επεισόδιο - ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΗ (Μια ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Ντον Ρόσα) Ο ΝΑΥΑΓΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ (Ένα σενάριο του Τέργιε Νόρντμπεργκ εικονογραφημένο από τον Μάρκο Ρότα) ΜΠΑΝΤΑ ΤΕΡΑΤΩΝ (Ο Βίκαρ εικονογραφεί ένα σενάριο που έγραψε ο Κάρι Κορχόνεν) ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΜΟΝΟΜΑΝΙΑ (Μια ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Νόελ Βαν Χορν) ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ (Μια ιστορία που έγραψε η Ουν Πριντζ Πάλσον και σχεδίασε ο Μιγκέλ Φερνάντεζ Μαρτίνεζ) Ο ΤΙΜΟΝΙΕΡΗΣ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ (Ένα σενάριο των Πωλ Χάλας και Μπομπ Μπαρθόλομιου εικονογραφημένο από τον Ντάνιελ Μπράνκα) ΕΝΑΣ ΚΡΟΙΣΟΣ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ (Ο Χοσέ Μασσαρόλι εικονογραφεί ένα σενάριο της Κάρολ και του Πατ Μακ Γκρηλ) Η ΠΡΩΤΗ ΕΦΕΥΡΕΣΗ (Μια περιπέτεια που έγραψε και σχεδίασε ο Ντον Ρόσα) Το αγαπημένο περιοδικό μικρών και μεγάλων από αυτή την Παρασκευή 31/5 στα περίπτερα.

Ξεκινώντας το 10ο επεισόδιο της σειράς "Ο κακός Βεζύρης",βλέπουμε τον συχωρεμένο Χρήστο Ευθυμίου (ο οποίος υποδύεται τον Υπουργό) να διαβάζει στο κρεβάτι του ένα τεύχος του Ιζνογκούντ. Επίσης,ενώ έβλεπα μία διαφήμιση στην τηλεόραση,παρατήρησα ότι στο ράφι πίσω εμφανίζονται μερικοί τόμοι από την αγαπημένη μας Βιβλιοθήκη Disney. Βέβαια δεν παίρνω όρκο,αλλά έτσι πρέπει να είναι.

Ααα,μην με μπερδεύεις! Εγώ από την Λέσχη τα πήρα.

Κι ένα βίντεο από unboxing. Η αλήθεια είναι ότι πωρώθηκα άσχημα.

@Retroplaymo Έχω όλα τα τεύχη στην στοίβα με τα αδιάβαστα για αρκετό καιρό και δεν έχω αξιωθεί ακόμα να τα διαβάσω. Με έχει φάει η δουλειά και τα κόμικς περιπτέρου που τους δίνω προτεραιότητα. Μετά την κριτική σου όμως με έπεισες να τα φέρω επάνω-επάνω στην στοίβα.

Πολλή καλή κίνηση της εκδοτικής. Φαίνεται καλαίσθητη η θήκη και θα βοηθήσει να έχουμε συγκεντρωμένα και μακριά από "κακοτοπιές" όλα τα τεύχη του Ερίκ Καστέλ. @Retroplaymo Έσπειρες τον σπόρο δάσκαλε.

Μίλα,ποιος με κάρφωσε? Αν μου τον αποκαλύψεις,θα τύχεις ευνοϊκής μεταχείρισης.

Αλήθεια δεν υπήρχε μέχρι τώρα αφιέρωμα στον αγαπητό μας @pit1983 ? Θα έπαιρνα όρκο ότι υπήρχε. Από τις φορές που έχω μιλήσει μαζί του κατάλαβα ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο με ήθος κι αρχές. Και φυσικά μιλάμε για ένα από τα δυνατά,ανερχόμενα ταλέντα της γενιάς του.

@GreekComicFan Έλα μωρέ,ευκολάκι είναι αυτό. @Retroplaymo Πέρα από την πλάκα,μου άρεσε ο χαρακτήρας του Θανασάκη. Και μάλιστα περισσότερο απ'ότι θα περίμενα για villain. Ωραίος τύπος.

@Lord Makro Σ'ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Το να χάνει την υπέρμετρη δύναμή του από καθαρή ατυχία (γκαντεμιά θα το έλεγα ) είναι κάτι που μπορώ να το δεχτώ. Θεωρώ όμως υπερβολικό να κάνει ό,τι κάνει και μετά να μην μπορεί να το διαχειριστεί και να το "καταθέτει" στα χέρια των αντιπάλων του. Και μάλιστα αυτό να γίνεται πολλές φορές,όπως λες. Είναι σαν να κοπιάζει να πετύχει κάτι ακατόρθωτο,να πασχίζει να το κρατήσει κι όταν δεν τα καταφέρνει να αφήνεται να αιωρείται ότι δεν το ήθελε πραγματικά. Μου θυμίζει την παροιμία "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια". Ώστε ο Dr. Doom είναι ο κορυφαίος κακός του σύμπαντος της Marvel,ε? Κοίτα να δεις τι μαθαίνει κανείς.

Πολύ όμορφα. @Dredd Γιάννη,εάν θέλεις ρίξε μία ματιά στα ονόματα των συμμετεχόντων γιατί μερικά είναι γραμμένα δύο φορές.

Εξαιρετικό σχέδιο. Νομίζω ότι είναι από τους λίγους δημιουργούς που τα ασπρόμαυρα έργα του είναι πολύ καλύτερα από τα έγχρωμα. Προσωπική μου εντύπωση από αυτά που βλέπω. Στο σχέδιο με μολύβι,απλά δεν παίζεται.

Σαν τελείως άσχετος με την θεματολογία,είδα το "Infinity War",το οποίο και βρήκα εξαιρετικό και μετά από τα διθυραμβικά σας σχόλια,αγόρασα το κόμικ από την Λέσχη. Κι αφού τελείωσα την ανάγνωσή του,ας πω κι εγώ τις εντυπώσεις μου. Να ξανατονίσω ότι τα λεγόμενά μου δεν είναι απαύγασμα γνώσης και σοφίας,αλλά η γνώμη κάποιου άσχετου με το συγκεκριμένο σύμπαν και τα γεγονότα. Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει κάποιο κόμικ και να μου έχει δημιουργήσει τόσο έντονα συναισθήματα,όσο αυτό. Σεναριακά παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα την συμμετοχή άπειρων ηρώων του σύμπαντος της Marvel (που μερικούς τους ξέρω,άλλους τους είχα ακουστά κι άλλους δεν τους γνώριζα καν). Από την πρώτη κιόλας σελίδα βλέπουμε έναν Thanos,παντοδύναμο κι έτοιμο για όλα,που σε μία συνεχή επίδειξη δύναμης δεν διστάζει να φέρει την καταστροφή και τον απόλυτο όλεθρο σε όλα τα πλανητικά συστήματα. Ο σεναριογράφος,μαεστρικά βάζει στο παιχνίδι διάφορους υπερήρωες,καλούς και κακούς,γήινους κι εξωγήινους,που ετοιμάζονται για την μεγάλη μάχη,αυτήν με τον μοβ Τιτάνα. Η αγωνία χτυπάει κόκκινο κατά την διάρκεια των ετοιμασιών του επικείμενου πολέμου ανάμεσα σε δυνάμεις που φαίνεται πρακτικά αδύνατον να χάσουν,ο οποίος όταν έρχεται γίνεται με απίστευτη πλοκή που καμία κινηματογραφική ταινία,ακόμα και λογοτεχνικό βιβλίο,δεν νομίζω να μπορούν να την πετύχουν. Ενδιαφέρον είχε και το γεγονός ότι η καταστροφική μανία του Thanos στην αρχή,χτυπάει και τους υπερήρωες,ενώ η τροπή που παίρνουν τα πράγματα,όσο πλησιάζουμε στο φινάλε,με εξέπληξε ευχάριστα (μιας και περίμενα να υπάρχουν περισσότερες ομοιότητες με την πρόσφατη ταινία). Σε κανένα απολύτως σημείο του κόμικ δεν παρατήρησα κάποια κοιλιά. Αντιθέτως κάθε σελίδα εξάπτει την περιέργεια του αναγνώστη για την συνέχεια. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι το εξής : Αξίζει νομίζω να σταθούμε και στον όμορφο χειρισμό της γλώσσας από τον συγγραφέα. Απίστευτα λογοτεχνικός. Το σχέδιο φανερώνει την ηλικία του και την εποχή του. Μία εποχή ρετρό πλέον,αλλά τόσο όμορφη. Παράλληλα κρύβει πολλές λεπτομέρειες και μία τεράστια ποικιλία από χρώματα,που αντί να κουράζουν,φέρνουν ένα αξιόλογο αποτέλεσμα. Από την έκδοση θα ήθελα δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να υπήρχαν έξτρα καλούδια και το δεύτερο είναι ότι ένα τέτοιο έργο θα το ήθελα σκληρόδετο (στην ίδια τιμή με το μαλακόδετο ). Κατά τα άλλα η παρούσα έκδοση κυμαίνεται στα επίπεδα της ΟΞΥ,τα οποία είναι πολύ υψηλά. Αρκετά στιβαρή η κόλληση,που αντέχει τον μεγάλο αριθμό σελίδων. Το χαρτί είναι καλή ποιότητας και η μετάφραση θεωρώ ότι είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Ευχαριστώ πολύ την Marvel που δημιούργησε αυτό το κόμικ,την ΟΞΥ που το έφερε στην Ελλάδα και το GC που μου το γνώρισε.

Ε,όπως και να το κάνουμε καλύτερα να βλέπουμε τον πισινό του Σκρουτζ από το Eurocal.

Παραμύθια - Ευγένιος Τριβιζάς… Τρεις λέξεις που εδώ και χρόνια ηλεκτρίζουν, όσο λίγα πράγματα, τα παιδιά στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου. Ήταν απόλυτα λογικό κάποια στιγμή, με συστατικά αυτές τις τρεις λέξεις, να φτιαχτεί και ένα θεματικό πάρκο που να φιλοξενεί όλον αυτόν τον «Κόσμο» που εδώ και δεκαετίες έχει φτιάξει ο Ευγένιος Τριβιζάς. «Οι Μυστικοί Κόσμοι του Ευγένιου Τριβιζά», λοιπόν, στην Helexpo στο Μαρούσι, από τις αρχές Νοεμβρίου μέχρι τον Φεβρουάριο. Και επειδή πάντα ψάχνουμε μια αφορμή για μια συζήτηση μαζί του, αυτή ήταν μια καλή αφορμή. Εσείς βλέποντας τους «Μυστικούς κόσμους του Ευγένιου Τριβιζά» συνειδητοποιήσατε κάτι για τον εαυτό σας που δεν το ξέρατε; Όχι. Συνειδητοποίησα, όμως, πολλά για τους Μυστικούς Κόσμους που τα αγνοούσα και τα ανακαλύπτω τώρα. Και αυτό χάρη στις προσπάθειες της HELEXPO- ΔΕΘ και το δημιουργικό ταλέντο της ομάδας των Dream Workers και των αποφοίτων της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Μερικά βιβλία σας είναι πιο αγαπημένα στα παιδιά από άλλα. Μέσα από αυτό έχετε αντιληφθεί κάτι για την παιδική ψυχή και τη φαντασία; Ότι κάθε παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα με διαφορετικά γούστα, απόψεις και προτιμήσεις. Ανάλογα με την ηλικία, την ιδιοσυγκρασία και τις εμπειρίες του, ένα παιδί μπορεί να ενθουσιάζεται ή να συγκινείται από ένα βιβλίο που δεν βρίσκει παρόμοια ανταπόκριση όπως άλλα, ή από ένα βιβλίο που δεν βρίσκεται υψηλά στις στατιστικές εμπορικότητας. Με δεδομένο ότι τα παιδιά για ό,τι τα αφορά έχουν φοβερή μνήμη, πώς γίνεται να γράφετε διαρκώς καινούρια παραμύθια τα οποία να μη τους θυμίζουν τίποτα από τα προηγούμενα; Δεν θα συνέχιζα να γράφω, αν δεν πίστευα ότι κάθε νέο παραμύθι προσφέρει κάτι το πρωτότυπο και διαφορετικό. Ταυτόχρονα, όμως, θέλω να τους θυμίζω τα προηγούμενα επειδή όλα μαζί συνδυάζονται στο νου τους και συνθέτουν ένα γνώριμο φανταστικό σύμπαν. Βλέπετε κάποια κοινή αγωνία που να την έχουν όλα τα παιδιά του κόσμου; Υπάρχει κάποια αγωνία που να αφορά κυρίως τα μικρά ελληνόπουλα; Τρεις από τις πιο κοινές αγωνίες των μικρών παιδιών σχετίζονται με τα τρία άλφα: την απόρριψη, τον αποχωρισμό και το άγνωστο. Στα ελληνόπουλα, κυρίως, θα μπορούσε να προστεθεί και ένα τέταρτο: η απόδοση στο σχολείο και γενικότερα η ανταπόκριση στις προσδοκίες των δικών τους. Η παιδική ηλικία είναι σαν μια χώρα εντελώς ανεξάρτητη από τα πάντα. Υπάρχουν βασιλιάδες, πριγκίπισσες, ξωτικά, νεραΐδες και όλα αυτά. Το να πιέζεις ένα παιδί να μη ζήσει την παιδική του ηλικία είναι σα να το διώχνεις εξορία... ...στην έρημο με την άμμο από σπασμένες κλεψύδρες. Βλέπουμε συνεχώς παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο να υποχρεώνονται να ζήσουν απίστευτα σκληρή ζωή, ή να κάνουν σκληρά και απάνθρωπα πράγματα. Υποχρεώνουν έναν κύκνο να ζήσει τη ζωή ενός λιονταριού. Σε έναν άνθρωπο όπως εσείς, πώς φαίνεται αυτό; Απλά… εγκληματικό. Το να ζεις στην παιδική ηλικία είναι σαν να ζεις τις χίλιες ζωές πριν από τη μία του ενήλικου ανθρώπου. Εσείς με το έργο σας παίρνετε μέρος σε αυτές τις χίλιες ζωές. Τι θα λέγατε στους γονείς; Ποτέ δεν είναι αργά να ξαναγίνουν παιδιά και να ζήσουν άλλες χίλιες ζωές, μαζί με τα παιδιά τους. Το σχολείο λειτουργεί κατά βάση εναντίον της προσωπικότητας του παιδιού. Συμφωνείτε μ’ αυτό; Πιστεύετε ότι θα υπάρξει ποτέ εκπαιδευτικό σύστημα που να σέβεται την προσωπικότητα του παιδιού; Εξακολουθεί να ισχύει η απορία που είχε εκφράσει και το συμπέρασμα στο οποίο είχε καταλήξει εδώ και χρόνια ο Αλέξανδρος Δουμάς (υιός). «Διερωτώμαι», είχε πει, «πώς είναι δυνατόν τα παιδιά να είναι τόσο έξυπνα και οι μεγάλοι τόσο βλάκες. Μάλλον στην εκπαίδευση θα πρέπει να το αποδώσουμε αυτό». Το σχολείο δεν θα έλεγα ότι λειτουργεί εναντίον, όσο ερήμην της προσωπικότητας του παιδιού. Συχνά, αντί να του ανοίγει ορίζοντες, του φοράει παρωπίδες. Αντί να του γυμνάζει τα φτερά, του τα ψαλιδίζει. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα εκπαιδευτικοί που και ορίζοντες ανοίγουν και φτερά χαρίζουν. Γι’ αυτό υπάρχει πάντα ελπίδα. Ποιο είναι το πιο θαυμαστό στοιχείο της ζωής; Το δάκρυ για τον πόνο του άλλου. Οι συγγραφείς γράφοντας βιβλία προσπαθούν να κατανοήσουν περισσότερο τον εαυτό τους. Νιώθετε ότι ισχύει το ίδιο και με εσάς, καθώς γράφετε παραμύθια; Ο εαυτός μου δεν μου προκαλεί ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον. Πολύ περισσότερο με απασχολούν άλλοι προβληματισμοί, για παράδειγμα πόσα στραγάλια χωράνε σε μια μαύρη τρύπα του διαστήματος ή γιατί οι καμηλοπαρδάλεις έχουνε γαλάζιες γλώσσες. Ένας άνθρωπος μπορεί να αυτοβιογραφηθεί και μέσα από τα βιβλία που έχει διαβάσει και τον έχουν επηρεάσει. Ποια ήταν αυτά τα βιβλία για εσάς; Είχα βρει στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου ένα βιβλίο με ιστορίες του Hector Hugh Munro, γνωστού με το ψευδώνυμο Σάκι. Έμοιαζαν με παιδικές αλλά δεν ήταν. Σε μία από αυτές ένα αγόρι επειδή έχει κάνει αταξίες τιμωρείται να μείνει νηστικό. Έκτος από το τιμωρημένο αγόρι που βρίσκεται κλεισμένο στο δωμάτιό του, η οικογένεια απολαμβάνει ένα πλούσιο δείπνο, το οποίο, όμως, περιλαμβάνει μανιτάρια τα οποία αποδεικνύονται δηλητηριώδη. Η οικογένεια βρίσκει έναν επώδυνο θάνατο. Καταφθάνει ένας αστυνομικός. Ενώ μετράει τα πτώματα, βλέπει το αγόρι να βγαίνει από το δωμάτιό του. Το κοιτάζει σαν να το ρωτάει «Εσύ γιατί ζεις;» και το αγόρι σκέφτεται «Ζω επειδή ήμουν άτακτος». Οι ιστορίες αυτές, και άλλες παρόμοιες, με είχαν βάλει σε σκέψεις επειδή έρχονταν σε σύγκρουση με την άποψη ότι το «καλό» ανταμείβεται και το κακό «τιμωρείται». Εδώ συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Η τιμωρία του άταχτου αγοριού αποδεικνύεται αιτία της επιβίωσής του. Πώς εξηγούνται όλα αυτά; Οι μεγάλοι δεν μπορούσαν να μου δώσουν ικανοποιητικές εξηγήσεις. Δεν είναι απορίας άξιο ότι ψάχνοντας για απαντήσεις κατέληξα να γίνω εγκληματολόγος. Υπάρχει κάτι που δεν παύει να σας κάνει εντύπωση σε σχέση με την αγάπη των παιδιών προς τα βιβλία σας; Ότι παιδιά τριών και τεσσάρων ετών τα αποστηθίζουν και τα απαγγέλλουν από μνήμης. Αυτό οφείλεται στο ότι ζητούν από τους πολύπαθους γονείς να τους τα διαβάζουν κάθε βράδυ ξανά και ξανά. Αυτό που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι η αγάπη των παιδιών με σύνδρομο Άσπεργκερ και μαθησιακές δυσκολίες, παρόλο που τα βιβλία περιέχουν λογοπαίγνια και άγνωστες λέξεις. Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο χειρότερος σπόρος που μπορεί να σπείρει κάποιος στην ψυχή, και ποιος στο μυαλό ενός παιδιού; Ο σπόρος της διχόνοιας στην ψυχή του και ο σπόρος της υπεροψίας στο μυαλό του. Έχετε αυτοσχεδιάσει ποτέ λέγοντας ένα παραμύθι σε κάποιον ενήλικα που το είχε ανάγκη; Συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά. Ενώ ταξίδευα με το αεροπλάνο, είχα πει μια ιστορία για ένα μαγικό χαλί πάνω στο οποίο ισορροπούν δύο μικρά συναχωμένα πάντα, σε μια κοπέλα από το Νεπάλ που είχε μια κάποια φοβία με τις πτήσεις. Μάλλον καλό της έκανε γιατί κάποια στιγμή άρχισε να γελάει. Έχουν πάντα ενδιαφέρον και οι τίτλοι των βιβλίων σας. Ποιος είναι ο τίτλος του επόμενου βιβλίου σας; Τα «Τρία μικρά χαμαιλεοντάκια». Πρόκειται για το μοναδικό ασπρόμαυρο-πολύχρωμο βιβλίο στο σύμπαν, με την πιθανή εξαίρεση κάποιου παρόμοιου που κυκλοφορεί στον απρόσιτο πλανήτη Κορακορούμ ενός παράλληλου σύμπαντος, αλλά και εκεί δεν έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα επειδή οι εξωγήινοι κάτοικοί του πάσχουν από αχρωματοψία. Στο δικό μας ηλιακό σύστημα, πάντως, θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα και θα μας κάνει να θέλουμε να χαϊδέψουμε χαμαιλεοντάκια. Η συζήτησή μας κατέληξε στα τελευταία του βιβλία. Το «Άταχτο συννεφουλίνι» από τις εκδόσεις Διάπλαση, «Η Κοκκινομπλουτζινίτσα» και το «Πλατς Μουτς!» από τις εκδόσεις Διόπτρα. Όπως και το νέο χριστουγεννιάτικο βιβλίο του με τίτλο «Έξι στολίδια ταξιδεύουν». Κύριε Τριβιζά, εσείς σίγουρα θα ξέρετε. Πού πηγαίνουν τα χριστουγεννιάτικα στολίδια όταν φεύγουν και ταξιδεύουν; Στην ακροθαλασσιά του Νησιού των Πυροτεχνημάτων με τους αστερίες και τα ερωτευμένα πεφταστέρια, στα γενέθλια της πριγκίπισσας των πυγολαμπίδων στο ξέφωτο του δάσους με τις πασχαλιές, στη Συννεφοχώρα με τα λουλουδένια σύννεφα και στο Μπαλί, τη Χώρα που ζούνε τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ. ΠΗΓΗ