Indian
-
Περιεχόμενο
12981 -
Εγγραφή
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Κερδισμένες ημέρες
428
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Ενότητες
Blogs
Events
Γκαλερί
Καταχωρήσεις δημοσιεύτηκε από Indian
-
-
Χρόνια πολλά κι από εμένα σε όλα τα παιδάκια που γιορτάζουν σήμερα και ιδιαίτερα στον καλό φίλο @comicos . Φίλε Άγγελε σού εύχομαι υγεία,αισιοδοξία και να έχεις τους ανθρώπους που αγαπάς πάντα δίπλα σου.
-
6
-
-
Εγώ με τα καθημερινά πήγαινε-έλα μάλλον πρέπει να βρίσκομαι ανάμεσα στις δύο στήλες. Στην "χαραμάδα".
-
5
-
-
Στην ιστορία που ανοίγει το τεύχος,ο Μαύρος Πητ δίνει την "Υπόσχεση του κλέφτη". Η Τρούντυ έχει καταφέρει να γίνει μέλος του αριστοκρατικού τένις κλαμπ του Μίκυ Σίτυ και δείχνει να κάνει φίλες και να το απολαμβάνει. Όταν όμως το θέμα της συζήτησης έρχεται στους συντρόφους τους,εκείνη έρχεται σε αμηχανία και ντροπή που ο Πητ είναι μία φιγούρα του εγκλήματος. Αγανακτισμένη,βάζει τον αρραβωνιαστικό της να της υποσχεθεί ότι θα βρει μία τίμια δουλειά,από την οποία δεν θα προσπαθήσει να απολυθεί. Έτσι κι έγινε. Ο Μαύρος Πητ προσλαμβάνεται σε μία εταιρία συστημάτων ασφαλείας και βάζει του υπαλλήλους να σκεφτούν όπως ένας κλέφτης,θαμπώνοντάς τους με τις αστείρευτες γνώσεις του επί του θέματος. Ο Πητ ακόμα μία φορά μάς αποδεικνύει ότι μπορεί να σταθεί σε ρόλο πρωταγωνιστή και να κρατήσει ένα σενάριο μόνος του. Η υπόθεση ήταν ευφυής και το φινάλε είναι η τρανταχτή απόδειξη ότι ο χαρακτήρας δεν αλλάζει με τα χρόνια.
Το σχέδιο το βρήκα μέτριο προς καλό.
Στις "Διακοπές με ωράριο",ο θείος Σκρουτζ (αλλά κι όλοι οι επιχειρηματίες της Λιμνούπολης) αντιμετωπίζει κρίση στις τουριστικές του επιχειρήσεις. Έχει δημιουργήσει ένα υπερπολιτελές θέρετρο,το οποίο όμως δεν έχει μεγάλη επισκεψιμότητα. Προσπαθεί λοιπόν να βρει μία λύση για την κατάσταση αυτή. Αυτό που βρίσκει είναι να έρθουν οι Λιμνουπολίτες δωρεάν και το μόνο που πρέπει να κάνουν σε αντάλλαγμα είναι να δουλεύουν δύο ώρες κάθε ημέρα για να συντηρήσουν τις εγκαταστάσεις. Λίγο εξεζητημένη απόφαση. Θα αποφέρει άραγε αποτελέσματα? Αρκετά ενδιαφέρον σενάριο,που παρουσιάζει έναν Σκρουτζ συμφεροντολόγο και υπολογιστή. Η πλοκή νομίζω ότι έχει αριστοτεχνική σκηνοθεσία κι όλοι οι χαρακτήρες που λαμβάνουν μέρος δεν πάνε ανεκμετάλλευτοι. Το φινάλε όμως το βρήκα βιαστικό. Το σχέδιο ήταν αρκετά καλό και ζωντανό.
Στην επόμενη ιστορία έχουμε την τιμή να δούμε τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ να γίνονται οι "Βασιλιάδες της μόδας". Ο Φέθρυ απέκτησε δίπλωμα ραπτικής δι' αλληλογραφίας κι έχει ανοίξει ένα ραφείο μαζί με τον ξάδελφό του,που αναλαμβάνει όλων των ειδών τις διασημότητες. Φαίνεται να είναι καλοί σε αυτή την δουλειά και χωρίς πολλές γκάφες. Κάποια στιγμή ένας μεγάλος σκηνοθέτης τούς παραγγέλνει ένα σμόκιν για να παραβρεθεί στην βράβευσή του. Στην αρχή όλα πάνε κατ ευχήν μέχρι την στιγμή που θα συνειδητοποιήσουν ότι το ύφασμα έχει κάποιο πρόβλημα και είναι επιρρεπές στο νερό. Θα κάνουν τα πάντα λοιπόν για να μην βραχεί και...δεν θα μείνει τίποτα όρθιο.
Σενάριο που συνδυάζει την "εύθραυστη δεξιοτεχνία" του Ντόναλντ,με την πρωτοτυπία ότι εδώ συμμετέχει κι ο άγαρμπος ξάδελφός του. Εντύπωση κάνει η αρχή της πλοκής που είναι πολύ απότομη,καθώς από την πρώτη σελίδα βλέπουμε ότι οι πρωταγωνιστές είναι ήδη καταξιωμένοι στον χώρο. Γενικά το αποτέλεσμα με ικανοποίησε. Το σχέδιο μού άρεσε,αν και θα ήθελα μεγαλύτερη συνοχή στο πρόσωπο του Ντόναλντ.
Η σειρά που μας έχει συντροφεύσει σε αρκετά τεύχη του περιοδικού κι έχει τίτλο "Πάμε σινεμά?" επιστρέφει κι αυτή την φορά έχει για θέμα της την κλασική "Τραγωδία". Θέλοντας να μας διδάξουν τι εστί τραγωδία,θα κάνουμε μία αναδρομή στον μεσαίωνα,όπου ο Βασιλιάς της Αγγλίας (βλέπε Οράτιο) αντιμετωπίζει προβλήματα,καθώς ο Βασιλιάς της Σκωτίας (βλέπε Μαύρο Φάντασμα) θέλει να σφετεριστεί τον θρόνο του. Υπάρχει επίσης κι ο εχθρός εκ'των έσω. Κάθε τέτοια ιστορία που σέβεται το κοινό της έχει έναν προδότη στο σενάριό της (βλέπε Μαύρο Πητ). Κι εννοείται ότι δεν λείπει και το ατρόμητο παλικάρι (βλέπε Μίκυ) που θα προσπαθήσει να δώσει λύσεις και θα μαγευτεί από τα κάλλη της νεαρής πριγκίπισσας (βλέπε Μίννι). Το φινάλε είναι ανατρεπτικό κι όχι και τόσο χαρούμενο. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για...τραγωδία. Καλή υπόθεση με διάσπαρτα διάφορα αστεία που θεωρούνται "κουφά" και μία πλοκή που σίγουρα την έχουμε ξαναδεί σε ταινίες και βιβλία ιστορίας. Πέρασα ευχάριστα αλλά δεν ήταν και η ιστορία της σειράς που θα ξεχώριζα. Το σχέδιο με ικανοποίησε και συμπλήρωνε το κωμικό στοιχείο.
Για το τέλος ο καθηγητής Λούντβιχ Φον Ντρέηκ μάς επιφύλαξε μία διάλεξη "Περί τσιχλόφουσκας". Ο Χιούη,ο Λιούη κι ο Ντιούη έχουν να παρουσιάσουν μία εργασία με ελεύθερο θέμα κι έχουν στερέψει από ιδέες. Αποφασίζουν λοιπόν να επισκεφτούν τον παντογνώστη καθηγητή και να του ζητήσουν να τους βοηθήσει. Εκείνος δέχεται κι αρχίζει να ξετυλίγει μπροστά τους τον τρόπο που ανακαλύφθηκε η τσιχλόφουσκα και μάλιστα από έναν πρόγονο του Ντόναλντ,ο οποίος ζούσε στην Κεντρική Αμερική στις αρχές του ενδέκατου αιώνα. Έτσι ο αναγνώστης θα ξεναγηθεί στην παλιά εκείνη εποχή,που οι κόκκοι κακάο ήταν πολυτιμότεροι από το χρυσάφι και τα σμαράγδια,και θα βρει έναν "Ντόναλντ" που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει στην τεμπελιά από τον τωρινό,καθώς κι έναν "Σκρουτζ",το ίδιο εκμεταλλευτή. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτός ο Ντόναλντ πρόσφερε μία εύγευστη εφεύρεση.
Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε το σενάριο αυτό. Δεν είμαι τόσο φίλος στις μεταφορές σε παλιές εποχές,των χαρακτήρων που αγαπώ. Τους προτιμώ να δρουν στο παρόν. Αλλά και να ήμουν,δεν νομίζω ότι θα με συγκινούσε η πλοκή και η θεματολογία αυτής της ιστορίας. Σχεδιαστικά μπορώ να πω ότι μου άρεσαν τα τοπία και γενικά το background,αλλά όχι και η απόδοση των προσώπων.
-
3
-
-
-
7
-
-
Ο αγαπημένος μας χαρακτήρας κι αυτός που ουσιαστικά ξεκίνησε την αυτοκρατορία Disney,εφέτος κλείνει τα 90 του χρόνια και τα πρατήρια BP το γιορτάζουν. Όπως πληροφορηθήκαμε από το site της εταιρίας,αλλά και από τα οπισθόφυλλα των τευχών #215 και #216 του Μίκυ Μάους,με την μέθοδο των κουπονιών κι ενός αντιτίμου,θα μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να αποκτήσει διάφορα αξεσουάρ με θέμα τον Μίκυ και την Μίννι. Η προσφορά θα ισχύει μέχρι τις 4 Νοεμβρίου και μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων.
Το οπισθόφυλλο της διαφήμισης
Μπορείτε να αναζητήσετε περισσότερες πληροφορίες και στο site της BP.
-
10
-
1
-
-
Μία ανάσα πριν το τέλος του διάσημου "Βίου και Πολιτείας",ο Σκρουτζ είναι πλέον ο "Μεγιστάνας της Καλισότα". Ο πρωταγωνιστής μας αρχίζει να αναπτύσσει τον σκληρό του χαρακτήρα κι επιστρέφει στην έδρα της οικονομικής του αυτοκρατορίας...για να ξαναφύγει αμέσως για την Αφρική,παρέα με τις δύο του αδελφές. Η Μαύρη Ήπειρος θα είναι ορόσημο για εκείνον,καθώς θα παραβεί τις αρχές του και θα φερθεί άκαρδα και με μίσος,σε όσους είναι γύρω του. Και σαν μην έφτανε αυτό,σαν σύγχρονος Οδυσσέας,θα συνεχίσει τα ταξίδια του για να καταφέρει αυτό για το οποίο έπειτα θα τον κάνει πασίγνωστο. Να γίνει δηλαδή το πλουσιότερο παπί του κόσμου. Δεν νομίζω ότι χωράει αμφιβολία για το εάν το σενάριο είναι εξαιρετικό. Δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο. Σε αυτό το επεισόδιο έχουν γίνει πολλές και σύντομες αναφορές στο έργο του Barks,σε ιστορίες του που τόσο αγαπήσαμε και μας σημάδεψαν. Το φινάλε έχει φαρμακερές ατάκες και μία χαρμολύπη. Σχεδιαστικά ήταν υπέροχη.
Η ιστορία "Μία τυχερή δεκάρα",ασχολείται με ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς φίλους των παπιών. Για το αν το πρώτο νόμισμα του θείου Σκρουτζ τον βοήθησε αποκλειστικά ή όχι στην απόκτηση της αμύθητης περιουσίας του. Σε μία ξενάγηση λοιπόν που έκανε ο πρωταγωνιστής στους συναδέλφους του εκατομμυριούχους,στο θησαυροφυλάκιό του,μία από τις ανταγωνίστριές του τον αμφισβητεί κατάμουτρα,λέγοντας του ότι αν δεν είχε την δεκάρα του δεν θα είχε πετύχει τίποτα. Βάζουν λοιπόν ένα στοίχημα. Εκείνη θα κρατήσει την δεκάρα του για τρεις ώρες και θα προσπαθήσουν και οι δύο να κερδίσουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν. Ποιο θα είναι άραγε το αποτέλεσμα? Έξυπνη και πρωτότυπη η ιδέα του σεναρίου. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ο κλασικός αντίπαλος (ο Ρόμπαξ) της δίνει μία νότα φρεσκάδας,ενώ υπάρχουν ενδιάμεσα αρκετά διασκεδαστικά γκαγκ. Το φινάλε ήταν κωμικό και διφορούμενο.
Το σχέδιο του Rota ήταν πολύ καλό.
Στην επόμενη ιστορία μαθαίνουμε κάτι νέο για τον θείο Σκρουτζ. Φαίνεται ότι διατηρεί ένα "Μυστικό ημερολόγιο" το οποίο δεν θέλει να πέσει στα χέρια κανενός. Κάποια μέρα ένας δημοσιογράφος θέλησε να του πάρει μία συνέντευξη που θα αφορά την ζωή του,λόγω ότι έχει χριστεί υποψήφιος για το βραβείο του καλύτερου πολίτης της Λιμνούπολης. Η συνέντευξη καλύπτει όλη την ζωή του Σκρουτζ,εκτός από ένα εξάμηνο στο Κλοντάικ. Αφού φεύγει ο δημοσιογράφος,ο Σκρουτζ παρατηρεί ότι το πολύτιμο ημερολόγιό του έχει κάνει φτερά.
Παίρνει την απόφαση λοιπόν να τον αναζητήσει και να το πάρει πίσω,φυσικά με τις ανάλογες χιουμοριστικές γκάφες. Κι από αυτό το σενάριο δεν είχα παράπονο. Μιλάμε για μία απλή υπόθεση,στην οποία βλέπουμε έναν Σκρουτζ να δρα με ενθουσιασμό σαν να ήταν ο Ντόναλντ,να έχει "σκοτεινές" πλευρές (άγνωστες για εμάς) κι ένα φινάλε που δεν θα το λέγαμε ακριβώς ευχάριστο για εκείνον,αλλά σίγουρα για τους αναγνώστες. Γι'άλλη μία φορά ο Vicar δίνει ρεσιτάλ σχεδίου.
Η ιστορία του Μίκυ στο τεύχος έχει τίτλο "Η νύχτα των αρχαιοκάπηλων". Αυτός,η Μίννι,ο Γκούφυ,ο Οράτιος και η Κλάραμπελ βρίσκονται σε ένα ειδυλλιακό νησί του Αιγαίου και βοηθούν σε κάποιες ανασκαφές. Όταν θα βρουν κάποια αρχαία κύπελλα,ο επικεφαλής που τα είδε δεν τα θεώρησε χρήσιμα. Αντίθετα,ένας γέρος Καθηγητής που τα είδε τυχαία,τα θεώρησε ανεκτίμητα και τόνισε ότι δεν θα πρέπει ένας τέτοιος θησαυρός να πέσει σε χέρια κακοποιών. Σαν να ήταν λόγια χρησμού,οι κακοποιοί έκαναν την εμφάνισή τους κι έτσι οι φίλοι μας θα προσπαθήσουν να τους σταματήσουν. Υπόθεση με καθαρά Ελληνικό στοιχείο,που αντικατοπτρίζεται στις αναφορές στον Δωδεκάθεο και στην αρχαία πολιτιστική μας κληρονομιά.Μέχρι και τα πρόσωπα των δευτεραγωνιστών έχουν έντονα αρχαιοελληνικά χαρακτηριστικά. Γενικά ήταν ένα στρωτό σενάριο,αλλά θα ήθελα να είχε περισσότερες σελίδες για να αναπνεύσει. Το σχέδιο ήταν αξιόλογο.
Κι αφήνουμε την Αρχαιοελληνική τέχνη για να πάμε στην μουσική τέχνη,καθώς ο Πασχάλης γίνεται "Ο τενόρος της φάρμας". Όλα ξεκίνησαν μία τυπική ημέρα στο αγρόκτημα της Γιαγιάς Ντακ. Εκείνη δουλεύει αγόγγυστα τα κτήματά της,ενώ το ψυχοπαίδι της,όπως πάντα,κάθεται. Μία ελαφρόμυαλη κι ερωτοχτυπημένη φίλη του,ονόματι Σίσσυ,γοητεύεται από τις καντάδες που τις κάνει και του μεταδίδει το μικρόβιο του τενόρου. Έτσι,οι συγκυρίες τα φέρνουν κι ο πρωταγωνιστής μας θα βρεθεί στην σκηνή μίας όπερας,με σκοπό να καταπλήξει τα πλήθη και να καταξιωθεί στον χώρο. Το δεύτερο δεν είναι και πολύ εφικτό,αλλά το πρώτο είναι βέβαιο ότι θα γίνει. Την έκπληξη που θα έχει το φιλόμουσο κοινό,ούτε που την είχε φανταστεί.
Το στοιχείο που κυριαρχεί σε αυτό το σενάριο είναι καθαρά το κωμικό. Σαν υπόθεση δεν λέει και πολλά,αλλά σίγουρα είναι διασκεδαστική. Έχω την εντύπωση ότι την παράσταση την έκλεψαν οι κομπάρσοι (όπως ο τενόρος κι ο διευθυντής της όπερας). Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό και τόνιζε περισσότερο το κωμικό στοιχείο.
Θα μείνουμε στις καλές τέχνες και θα ασχοληθούμε τώρα με την ζωγραφική,στην ιστορία που έχει τίτλο "Η φύση στον μουσαμά". Μία ωραία πρωία στο θησαυροφυλάκιο,ο Σκρουτζ βλέπει την δεσποινίδα Ευταξία να συνομιλεί με έναν διάσημο γκαλερίστα,με σκοπό να διακοσμήσει τους τοίχους του μεγάρου με πίνακες. Στην αρχή η ιδέα δείχνει να του αρέσει...μέχρι την στιγμή που θα ακούσει το λογαριασμό.
Εννοείται ότι δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει ένα τέτοιο ποσό,το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να γλυτώσει. Πώς? Παίρνει τα σύνεργα της ζωγραφικής και ξεχύνεται στους αγρούς για να αποτυπώσει ο ίδιος στον καμβά τις ομορφιές της φύσης. Πρόκειται για χαριτωμένο,αλλά απλοϊκό σενάριο. Ο πρωταγωνιστής μας,κατά την εξέλιξη της πλοκής,δανείζεται την απύθμενη ατυχία του Ντόναλντ και το φινάλε σατιρίζει τους δήθεν γνώστες και κρητικούς της υψηλής καλλιτεχνίας. 
Αν και δεν μου αρέσει καθόλου το σχέδιο του Jippes,εδώ μπορούσα να το αντέξω.
Στην πολύ σύντομη ιστορία "Βαρύ τίμημα",η Μάτζικα θέλει να αποκτήσει την πρώτη δεκάρα του Σκρουτζ. Πολύ πρωτότυπο,ε?
Πέφτει στα χέρια της λοιπόν ένα βιβλίο με ξόρκια και βρίσκει ένα που μπορεί να πραγματοποιήσει τους σατανικούς σκοπούς της. Θα φτιάξει λοιπόν ένα ξόρκι που θα σβήνει την μνήμη. Της λείπει όμως ένα βασικό συστατικό,το οποίο το έχει κατ'αποκλειστικότητα,ένας ιδιοκτήτης παντοπωλείου με είδη μαγισσών,ο οποίος μόλις την δει την ερωτεύεται. 
Της θέτει λοιπόν όρο ότι για να της το δώσει,θα πρέπει να τον συνοδέψει σε ένα συνέδριο νέων μάγων. Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ'ότι φαίνονται εξ'αρχής. Γελοιογραφικού περιεχομένου υπόθεση που δεν είχε κάτι άλλο να μας δώσει. Η πλοκή δεν θα μπορούσε να εκτυλιχτεί περισσότερο,λόγω του μικρού αριθμού των σελίδων. Γενικά είναι μία ιστορία που θα ξεχαστεί σύντομα. Το σχέδιο ήταν μέτριο προς καλό,με έντονα όμως χρώματα.
Για το τέλος,μία ιστορία που μου ξυπνάει αναμνήσεις,καθώς όταν κυκλοφόρησε στο Κόμιξ της Α' Περιόδου,την διάβασα στο κρεβάτι του πόνου που ήμουν με ανεμοβλογιά.
Μιλάμε για το "Νόμισμα". Η υπόθεση μάς εισάγει στο θησαυροφυλάκιο,όπου ο θείος Σκρουτζ στέλνει τον Ντόναλντ να του αγοράσει μία εφημερίδα ( ). Παίρνει τυχαία ένα νόμισμα από την δεξαμενή του και του το δίνει. Θα συνειδητοποιήσει όμως έντρομος ότι το εν λόγω νόμισμα κρύβει μεγάλες αναμνήσεις για εκείνον. Ξεκινώντας να προλάβει να μην σπαταληθεί,θα γίνουμε μάρτυρες της ατυχίας του Ντόναλντ,της τύχης του Γκαστόνε και της τρομερής Οδύσσειας που θα έχει αυτό το δύσμοιρο πενηνταράκι,μέχρι να βρει την...Ιθάκη του. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Rosa μάς εκπλήσσει με τις ιστορίες του. Έτσι γίνεται κι εδώ. Η θεματολογία είναι τόσο απλή που νομίζεις ότι δεν θα μπορεί να έχει ικανοποιητική εξέλιξη (δεν υπάρχει κυνήγι θησαυρού,ούτε άγνωστα μέρη,ούτε μαγικά κόλπα). Και φυσικά αυτό είναι μεγάλο σφάλμα. Το σχέδιο είναι εξαιρετικό,αλλά και η σκηνοθεσία και η εναλλαγή των σκηνών μέσα από τα πολλά καρέ ανά σελίδα,ήταν το κάτι άλλο. 
-
2
-
1
-
-
39 λεπτά πριν, laz33 είπε:
Όσον αφορά το Λούκυ Λουκ σε καμία περίπτωση δεν το θεωρώ κόμικ (μόνο) για πιτσιρίκια, ούτε κόμικ παραλίας.
Μπορεί να το είπες με άλλη έννοια αλλά έτσι όπως το διάβασα μου φάνηκε κάπως υποτιμητικόΦυσικά κι όχι.
Είναι εξαιρετική σειρά που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες. Ίσως εγώ δεν το έθεσα σωστά.
Απλά εγώ έχω συνδυάσει τις καλοκαιρινές μου παιδικές αναμνήσεις με Αστερίξ και Λούκυ Λούκ.
-
5
-
1
-
-
56 λεπτά πριν, laz33 είπε:
Δηλαδή ο Ιζνογκούντ, ο ΤενΤεν ή ο Γκαστόν δεν είναι "εύπεπτος" στα πιτσιρίκια;
Ίσα ίσα, νομίζω πιο προσιτά κόμικς σε 10χρονα είναι τα παραπάνω
Για τον Τεν Τεν θα διαφωνήσω. Για τον Ιζνογκούντ και τον Γκαστόν συμφωνώ,αλλά επειδή δεν είναι τόσο διαδεδομένοι στην χώρα μας,δεν νομίζω ότι οι υπεύθυνοι θα έπαιρναν απόφαση να βγάλουν ιστορίες τους. Προσωπικά αν ήμουν και πάλι παιδί (που τέτοια τύχη
),εκτός από τον Αστερίξ,θα διάλεγα τον Λούκυ Λουκ για τις αναγνώσεις μου στην παραλία.
-
7
-
-
Μιας κι έχω πολύ ελεύθερο χρόνο είπα να ξεκινήσω να διαβάζω κανένα βιβλίο.
Έτσι έπιασα το "60 ώρες". Ένα ψυχολογικό θρίλερ που ομολογώ ότι μέχρι στιγμής με έχει κρατήσει σε αγωνία (έχω περάσει την μέση). Ας ελπίσουμε να είναι το ίδιο ενδιαφέρον και στο φινάλε του.
-
5
-
-
Ε,τώρα ο τύπος την θέλει την απάντησή του ή δεν την θέλει?
-
4
-
-
Την πρώτη Κυριακή του Αυγούστου η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος κυκλοφόρησε μία ανθολογία με θέμα παλιές γελοιογραφίες καταξιωμένων δημιουργών του χώρου (Βλάχος,Αρχέλαος,Μητρόπουλος,ΚΥΡ κ.ά.).
Το τεύχος το υπογράφει ο Κωνσταντίνος Μπορδόκας,ενώ το εξώφυλλο,την σελιδοποίηση,αλλά και την γενική επιμέλεια έχει φροντίσει ο Νίκος Παπαρρόδου. Η έκδοση χωρίζεται σε διάφορες θεματικές ενότητες,πάντα με θέμα το καλοκαίρι των Ελλήνων. Στην αρχή κάθε ενότητας υπάρχει ένα σύντομο άρθρο για να ακολουθήσουν οι γελοιογραφίες. Να πούμε ότι στις πρώτες σελίδες,μετά από τα περιεχόμενα,οι αναγνώστες θα βρουν έναν δισέλιδο πρόλογο χωρίς υπογραφή από κάποιον. Στην τελευταία σελίδα αναφέρεται ότι την παραγωγή την έχει κάνει το Ελληνικό Κέντρο Τεχνολογικού Πολιτισμού (ΕΛ.ΚΕ.ΤΕ.Π.).
Το τεύχος είναι τυπικό για έκδοση που προσφέρεται μαζί με εφημερίδα. Το εξώφυλλο δεν είναι πολύ παχύ αλλά αντέχει,η σελιδοποίηση έχει γίνει με κόλληση,ενώ το χαρτί στο εσωτερικό είναι λεπτό και ματ. Η εκτύπωση των χρωμάτων είναι ικανοποιητική. Γενικά πρόκειται για μία αξιόλογη προσθήκη στην βιβλιοθήκη όσων αγαπούν τις γελοιογραφίες ενός παλιού καλού καιρού.
Και μερικό υλικό από τα ενδότερα του τεύχους.
Περιεχόμενα
Κι ενδεικτικές σελίδες
-
6
-
1
-
4
-
-
8 λεπτά πριν, Βασιλεύς των κόμικς είπε:
γιατι όχι ενας ΤΕΝ-ΤΕΝ ενας ΙΖΝΟΓΚΟΥΝΤ γιατι όχι ενας ΤΑΛΛΟΝ ,ή ΓΚΑΣΤΟΝ ο ΓΚΑΦΑΣ .
Μάλλον επειδή ο Λούκυ Λουκ είναι πιο γνωστός,δοκιμασμένος στις πωλήσεις και πιο "εύπεπτος" στα πιτσιρίκια.
Καλώς όρισες και πάλι στην παρέα μας Μεγαλειότατε.
-
12
-
-
-
2
-
-
Ήμουν κι εγώ ένας από τους "καμένους" που κρατούσαν αυτά τα προγράμματα κάθε φορά που επισκεπτόμουν το Village. Με τα χρόνια δεν νομίζω να έχει μείνει κάτι στο πατρικό μου,αλλά αν βρω κάτι θα το ανεβάσω.
-
7
-
-
Δείχνει πολύ ενδιαφέρον. Από τα ελάχιστα που ξέρω από υπερηρωικά κόμικς,αρκετά δυνατά ονόματα του χώρου θα δώσουν το παρών. Και φυσικά το event με τους συντελεστές του "Back to the future" είναι κάτι που με κάνει να λυσσάω από την ζήλια μου που δεν θα το απολαύσω.
Εύχομαι να τουλάχιστον εσύ να το απολαύσεις Ίωνα κι ελπίζω να μας στείλεις φωτογραφικό υλικό από την εκδήλωση.
-
1
-
-
Φανερά επηρεασμένος από τις εκρήξεις χαράς όλων των βετεράνων των υπερηρωικών κόμικς,αποφάσισα να το διαβάσω. Μετά την ανάγνωση λοιπόν δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με τις αντιδράσεις σας.
Το σενάριο δεν παρέχει συγγραφικές ευκολίες,είναι άκρως λογοτεχνικό και δοσμένο με τέτοιο τρόπο όπου τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο. Από την άλλη,η δράση κάνει την εμφάνισή της σχεδόν από τις πρώτες σελίδες και υπάρχει σε όλο το graphic novel,χωρίς όμως να κουράζει και να αλλοιώνει την πλοκή. Και φυσικά δεν λείπουν και οι σκληρές σκηνές,που μπορούν να "παίξουν" με την ψυχολογία του αναγνώστη. Αξίζει να αναφερθούμε στις ιδιοσυγκρασίες των πρωταγωνιστών και το δέσιμο που έχουν μεταξύ τους,που τους κάνουν να δρουν σαν ομάδα ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες,αλλά και στις ανατροπές που γίνονται με πραγματικά μαεστρικό τρόπο.
Προσωπικά χάρηκα ιδιαίτερα που είδα αυτό τον τύπο του Wolverine. Τον προτιμώ πολύ περισσότερο από το πρωτόγονο κι άγριο θηρίο,που δεν μιλάει πολύ και ορμάει με λύσσα στα θηράματά του. Και φυσικά υπάρχει και το φινάλε,στο οποίο απολαμβάνουμε μία τεράστια μάχη που κόβει την ανάσα,καθώς και μία δραματική λύση. 
Και σχεδιαστικά δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα. Λατρεύω το ρετρό σχέδιο και τα χρώματα ήταν έντονα κι εντυπωσιακά. Υπήρχαν αρκετά καρέ στα οποία στάθηκα για να χαζέψω το σχέδιο.
Η έκδοση της ΟΞΥ δεν μας έκρυβε εκπλήξεις. Έχει σκληρό εξώφυλλο και παχύ,γυαλιστερό χαρτί που αντέχει στις πολλές αναγνώσεις. Η κόλληση δείχνει ανθεκτική. Από έξτρα βρίσκουμε τα πρωτότυπα εξώφυλλα των Αμερικάνικων τευχών,αλλά κι ένα original cover art.
-
11
-
3
-
-
Κι εγώ κλίνω περισσότερο στο να μην αγοράσω την συγκεκριμένη έκδοση. Έχω όλα τα Λούκυ Λουκ της Μαμούθ οπότε,με εξαίρεση το μέγεθος (που δεν είναι και το καλύτερο) και το "δέσιμο" των τριών τευχών σε τόμο,η νέα έκδοση δεν έχει να μου προσφέρει κάτι καινούργιο. Εξάλλου δεν καίγομαι να αποκτήσω ό,τι έχει βγει από Λούκυ Λουκ στην Ελλάδα.
-
11
-
-
Πολύ έξυπνη κίνηση από πλευράς αεροπορικής εταιρίας. Τα παιδάκια την ώρα της πτήσης περνάνε εποικοδομητικά τον χρόνο τους και δεν ζαλίζουν και τους γονείς.
Ευχαριστούμε και για το αρχείο.
Θα το εκτυπώσω και θα το δώσω στα βαφτιστήρια μου.
-
4
-
-
Με μία τυχαία αναζήτηση που έκανα στο διαδίκτυο για την δημιουργό,βρήκα ότι η πρώτη ιστορία που συμμετείχε ήταν "Η ομάδα του υποκόσμου",η οποία έχει κυκλοφορήσει και στην χώρα μας το 2003. Σκέφτηκα λοιπόν να το αναφέρω.
-
5
-
-
Η κεντρική ιστορία του τεύχους φέρει τον τίτλο "Οι αυλοί των βουνών" κι έχει για πρωταγωνιστή τον θείο Σκρουτζ. Ο μεγιστάνας από την Λιμνούπολη φαίνεται ότι αντιμετωπίζει ένα παράξενο πρόβλημα. Μία νύχτα,λίγο πριν κοιμηθεί,άκουσε μέσα στο θησαυροφυλάκιό του κάποιους εκκωφαντικούς μεταλλικούς θορύβους,σαν στριγκλιές. Αυτό το φαινόμενο δείχνει να επαναλαμβάνεται,με αποτέλεσμα να ζητήσει βοήθεια από τους ειδικούς. Εκείνοι έκαναν την διάγνωση. Τα χρήματά του δυσανασχετούν κατά την διάρκεια των εργάσιμων ωρών. Η θεραπεία βρίσκεται στον ήχο που βγαίνει από κάποιους αυλούς που τους έχουν οι ορεσίβιοι της κάτω Κατσαβραχιάς. Έτσι θα διοργανωθεί ένα ταξίδι σ'εκείνη την περιοχή,με την συμμετοχή και του Ντόναλντ αλλά και των τριών ανιψιών του,για να αποκτηθούν αυτοί οι αυλοί. Τρεις λέξεις μου έρχονται στο μυαλό μετά την ανάγνωση της ιστορίας. Σαχλή,σαχλή,σαχλή!
Η ιδέα του σεναρίου ήταν πέραν του δέοντος παιδική και σίγουρα δεν κολακεύει τους πρωταγωνιστές. Δεν θα πω ότι στερείται φαντασίας,αλλά ότι μάλλον η φαντασία ήταν κακής ποιότητας. Η πλοκή με αποθάρρυνε πολλές φορές να συνεχίσω να διαβάζω. Το φινάλε,ας πούμε ότι πήγε να σώσει λίγο την παρτίδα. Μία από τα ίδια ήταν και το σχέδιο.
Στις "Δουλειές των άλλων" ένας παλιός μας γνώριμος κάνει την εμφάνισή του και στέκεται στο πλευρό του Γκούφυ. Μιλάμε για τον Γάντζο (ή Γκάντσο). Μία ημέρα,ενώ οι δυο τους περίμεναν στην ουρά της τράπεζας,συνέλαβε μία επιχειρηματική ιδέα. Να συνεταιριστούν και να κάνουν τις απλές καθημερινές δουλειές που ο υπόλοιπος κόσμος θέλει να αποφύγει (όπως την αναμονή στην τράπεζα,τις αγορές στο σούπερ μάρκετ κ.ά.). Η ιδέα υλοποιείται με αναμενόμενα εκρηκτικά αποτελέσματα,αν κρίνουμε από το ατσούμπαλο ταμπεραμέντο του καλοκάγαθου Γκούφυ. Πρόκειται για χαριτωμένη ιστορία που όμως δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Έχει ευχάριστα (αλλά επαναλαμβανόμενα) γκαγκ,μέχρι να φτάσουμε στο φινάλε,όπου ο αναγνώστης θα βρει μία ανατροπή κι ένα happy end. Το σχέδιο δεν ήταν κι άσχημο.
Η "Αρχαία ψαριά" είναι μία ιστορία που διαδραματίζεται στο υγρό στοιχείο. Μία βραδιά,όταν ο Φέθρυ κι ο Ντόναλντ βγαίνουν από την αίθουσα του κινηματογράφου,ο πρώτος αισθάνεται την ανάγκη να γίνει ναυτικός για να αποκτήσει χρήματα κι αίγλη. Πείθει λοιπόν και τον Ντόναλντ και πιάνουν δουλειά σε ένα αλιευτικό. Ο πλοίαρχος κι ο βοηθός του όμως δεν είναι και τα καλύτερα παιδιά. Σκοπός τους είναι να ανασύρουν από τον βυθό κάποια αρχαία αντικείμενα και χρειάζονται δύο αφελείς τύπους για να τους βοηθήσουν. Δεν ξέρουν όμως που έχουν πέσει.
Ιστορία με εύστοχο κι έξυπνο σενάριο. Η πλοκή είχε κάποια μικρά θέματα,αλλά γενικά δεν πέρασα άσχημα. Το σχέδιο από την άλλη το ήθελα καλύτερο.
Στην επόμενη ιστορία,που έχει τον τίτλο "Game over",στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι ο Μαύρος Πητ. Το τελευταίο καιρό έχει αφοσιωθεί σε ένα ηλεκτρονικό βιντεοπαιχνίδι,στο οποίο όμως δεν γνωρίζει μεγάλες δόξες. Αυτό που τον εκνευρίζει περισσότερο είναι ότι ο Μίκυ έχει κάνει καλύτερο σκορ από εκείνον. Έτσι καταφέρνει να κλέψει τα cheats του παιχνιδιού και ξεκινάει να κερδίσει με ανήθικο τρόπο. Θα καταφέρει άραγε να βγει μπροστά από τον αιώνιο κι άσπονδο εχθρό του ή τελικά ο αντίπαλός του θα αποδειχτεί σκληρό καρύδι? Μιλάμε για μία ιστορία που αναφέρεται ξεκάθαρα στις νέες τεχνολογίες και συγκεκριμένα στα on-line παιχνίδια. Από εκεί και πέρα ο Μαύρος Πητ,με τα παθήματά του,έχει κάποιο κωμικό ύφος,αλλά πιστεύω ότι την παράσταση την κλέβει το ανατρεπτικό φινάλε.
Το σχέδιο,αν και με πολλά σουρεαλιστικά στοιχεία,το βρήκα μέτριο.
Για το τέλος έχουμε την "Συμμορία της πίτσας". Οι Μουργόλυκοι θέτουν μεγαλεπήβολους στόχους στην επαγγελματική τους καριέρα κι αποφασίζουν να ληστέψουν την Πιστωτική Τράπεζα,η οποία μέχρι στιγμής είναι απόρθητη. Για να το πετύχουν αυτό νοικιάζουν την πιτσαρία που βρίσκεται απέναντι από τον στόχο τους. Έτσι,όσο εκείνοι σκάβουν στην κουζίνα της πιτσαρίας για να βγουν στο χρηματοκιβώτιο της τράπεζας,ένα μέλος επάνω φτιάχνει πίτσες και δουλεύει σαν ευσυνείδητος επαγγελματίας για να μην κινήσει υποψίες. Όπως φαίνεται όμως η νόμιμη δουλειά πηγαίνει καλύτερα από την παράνομη.
Είναι η ιστορία που ξεχώρισα στο τεύχος. Το σενάριο είναι ευφυές και καλογραμμένο,το ίδιο και η πλοκή. Οι Μουργόλυκοι στέκονται πολύ καλά και χωρίς την παρουσία των παπιών. Το σχέδιο ήταν καλό,αλλά παραφορτωμένο.
-
3
-
1
-
-
Κι εδώ νομίζω ότι το μελάνωμα είναι εξαιρετικό.
-
4
-
-
Σήμερα συνειδητοποίησα ότι έχω γενέθλια. Κλείνω τα 7 χρόνια και μπαίνω στα 8. Στο GC εννοώ.
Ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν. Γεμάτα όμορφες στιγμές,πλάκες,καλή παρέα,ακόμα καλύτερους φίλους και πολλά-πολλά κόμικς! Και το ταξίδι συνεχίζεται.
EDIT---> Μην μου κάνετε δώρα. Είμαι απλός άνθρωπος εγώ. Δεν παρεξηγώ.
-
6
-
-
-
@Dr Paingiver Και να ήθελα (που δεν θέλω) πλέον είναι πολύ αργά. Σήμερα κλείνω τα 7 χρόνια και μπαίνω στα 8,που είμαι στο φόρουμ. Μου έχει γίνει τρόπος ζωής πλέον. Έχει μπει στο DNA μου.
-
2
-
3
-
Τι διαβάσατε τελευταία; [ ...αυστηρά κόμικς μόνο ] part 2
σε ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Δημοσιεύτηκε
Κρίμα,γιατί από την περιγραφή που έκανες για την υπόθεση,το βρήκα ενδιαφέρον.