Μετάβαση στο περιεχόμενο

Indian

Administrator
  • Περιεχόμενο

    12905
  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Κερδισμένες ημέρες

    427

Όλα όσα δημοσιεύθηκαν από Indian

  1. Από την μία χαίρομαι που θα υπάρχουν πολλές ιστορίες στο τεύχος,αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι με περιμένει πολλή δουλειά με τις κριτικές.
  2. Τι άλλο? Να σε μυήσουν στον θαυμαστό κόσμο της Disney.
  3. Κράτησέ το έτσι. Σε καμιά πενηνταριά χρόνια θα γίνει ανάρπαστο και θα τα οικονομήσεις χοντρά.
  4. Καλώς όρισες στην όμορφη παρέα μας. Εδώ που μπήκες όχι απλά θα εντρυφήσεις στον κόσμο των κόμικς,αλλά θα πάρεις και διδακτορικό. Εύχομαι καλή διαμονή και να σε βλέπουμε όσο πιο συχνά γίνεται. Για οποιαδήποτε απορία σου,μην διστάσεις να ρωτήσεις.
  5. Τελείωσα την σειρά "Sharp Objects",μία μίνι σειρά που προέρχεται από το ομώνυμο βιβλίο της Gillian Flynn. Σαν υπόθεση μπορώ να πω ότι μου άρεσε,αν και σαν ιδέα δεν είχε μεγάλη πρωτοτυπία. Είναι στο ίδιο ύφος με τα άλλα δύο βιβλία της συγγραφέως ("Το κορίτσι που εξαφανίστηκε" και τον "Σκοτεινό τόπο"). Όχι σαν θεματολογία,αλλά σαν τρόπο γραφής. Στην σκηνοθεσία αντιμετώπισα κάποια θέματα. Την βρήκα πολύυυυ αργή και κουλτουριάρικη. Το φινάλε πάντως με αποζημίωσε και με το παραπάνω.
  6. @Μενίγ Πουαγώ Άντε,ντε! Και περίμενα να τα ποστάρεις εσύ.
  7. Η πρώτη και πιο χορταστική ιστορία του τεύχους έχει τον τίτλο "Το τυχερό παπί" και ξεκινάει με τον Ντόναλντ και τα τρία του ανιψάκια να βρίσκονται στην εξοχή και να κατασκηνώνουν. Είναι ακόμα μία φορά που ο πρωταγωνιστής μας διακατέχεται από υπερβολική ατυχία κι αυτό γίνεται στόχος αντιπαράθεσης. Ξαφνικά,επάνω στον τσακωμό τους,ένας πελώριος μετεωρίτης πέφτει εκεί κοντά. Αμέσως τρέχουν να δουν τι συμβαίνει,ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνουν και οι επιστήμονες. Κατά την επιστροφή στο σπίτι συνειδητοποιούν ότι έχουν φέρει μαζί τους ένα περίεργο εξωγήινο ζωάκι που βγήκε μέσα από τον μετεωρίτη. Αυτό το χαριτωμένο πλασματάκι,όπως θα δούμε στην πορεία,θα γίνει το μήλο της Έριδος και το αντικείμενο αναζήτησης τόσο των γήινων,όσο και εξωγήινων. Πολλές φορές όμως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Πολύ καλή υπόθεση,με όμορφη ροή και πολλές εναλλαγές στο σκηνικό. Το φινάλε ήταν σωστά δομημένο και με πολλές ανατροπές. Απόλαυσα τον δυναμισμό που βγάζει ο ήρωάς μας μπροστά στο άγνωστο. Το σχέδιο το βρήκα αρκετά καλό,αν και τα δύο σκαθάρια πιο πολύ μου έμοιαζαν με κατσαρίδες. Για την συνέχεια το περιοδικά μάς επιφυλάσσει μία αρκετά πρωτότυπη ιστορία,που φέρει τον τίτλο "Το ηλεκτρονικό μυστήριο". Ο Κύρος θα αφήσει τις υποχρεώσεις του στην Λιμνούπολη και θα περάσει τον Ατλαντικό,για να βρεθεί στην γειτονική μας Ιταλία. Ο λόγος που έκανε αυτό το ταξίδι είναι επειδή τον κάλεσε ο αντίζηλος του θείου Σκρουτζ,ο Ρόμπαξ με σκοπό να τον βοηθήσει σε ένα θέμα που προέκυψε στο Ιταλικό παράρτημα της εταιρίας του που ασχολείται με την Πληροφορική. Παράλληλα θα συναντήσει την Μάτζικα,η οποία θα προθυμοποιηθεί εθελοντικά να τον βοηθήσει,για να...τσατίσει τον Σκρουτζ. Οι δύο τους λοιπόν θα ξεκινήσουν τον έλεγχο,αλλά θα βρεθούν μπροστά σε μία αναπάντεχη έκπληξη. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα αξιοπρόσεχτο σενάριο,που έχει πολλά στοιχεία τα οποία δεν τα βλέπουμε συχνά. Το βασικότερο είναι η περίεργη συνεργασία του Κύρου με την Μάτζικα. Από εκεί και πέρα υπήρχαν μερικές σκηνές που τις πέρασα γρήγορα,για να φτάσουμε στο φινάλε που με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό. Σχεδιαστικά ήταν πολύ καλή. Πώς θα μπορούσε να ήταν το αντίθετο,από την στιγμή που το πενάκι το κρατάει ο μεγάλος Cavazzano? Παρότι (θεωρητικά τουλάχιστον) τελείωσε το καλοκαίρι,το περιοδικό φρόντισε να μην μας στερήσει την ιστορία που διαδραματίζεται στο υγρό στοιχείο. Η ιστορία "Ένας κόσμος από φύκια" ξεκινάει επάνω σε ένα καράβι,με τον Ντόναλντ να κάνει τον μούτσο προκειμένου να πληρώσει το εισιτήριο της επιστροφής στην πατρίδα,έπειτα από τις διακοπές του. Η ρότα τους θα τους φέρει στην θάλασσα των Σαργασσών,όπου μετά από μία σειρά ατυχών περιστατικών,θα γνωριστεί με την όμορφη Ίνγκριντ,η οποία θα τον συστήσει στα μέρη της και θα του γνωρίσει τους κινδύνους της περιοχής της. Ο πρωταγωνιστής μας θα δείξει τον γενναίο κι ατρόμητο χαρακτήρα του και (με αρκετές πινελιές τύχης) θα κερδίσει τις εντυπώσεις. Πόσο όμως θα διαρκέσει αυτό? Κανένα παράπονο κι από αυτή την ιστορία. Υπάρχουν βέβαια κάποια σημεία που τα βρήκα υπερβολικά,αλλά δεν επηρέασαν την απόλαυσή μου κατά την ανάγνωση. Εντύπωση κάνει η εναλλαγή των συναισθημάτων του Ντόναλντ κατά την εξέλιξη της πλοκής. Από κακομοίρης και τρομαγμένος,μετατρέπεται σε γενναίο κι άφοβο για να δώσει μία δίκαιη λύση στο φινάλε,όπως όλοι οι μεγάλοι ήρωες. Το ίδιο αριστοτεχνική είναι και η αλλαγή στον χαρακτήρα κι άλλων προσώπων. Πολύ ωραίο ήταν και το σχέδιο. Μου άρεσε η ακανόνιστη δομή που υπήρχε,ενώ μερικά μεγάλα καρέ έδειχναν εξαιρετικά.
  8. Η αλήθεια είναι ότι πέρασε από το μυαλό μου να το αγοράσω,αλλά φοβήθηκα να μπω στο τριπάκι να ξεκινήσω μία τέτοια σειρά. Έχω την σειρά Disney Cinema και πιστεύω ότι (αν και παλιά) είμαι καλυμμένος. Πάντως φαίνεται αξιόλογη σειρά. Ευχάριστη συντροφιά για τους μικρούς μας φίλους.
  9. Μία χαρά τότε. Σίγουρα αυτή η Βιβλιοθήκη δεν είναι αντάξια των Απάντων,αλλά τουλάχιστον δεν θα μείνουμε χωρίς την "δόση" μας.
  10. Κρίμα...και είχαμε καλομάθει. Και του χρόνου να είμαστε καλά να απολαύσουμε καινούργιους τόμους. Μακάρι τουλάχιστον μέχρι να έρθει το επόμενο καλοκαίρι,να δούμε καμία "Κλασική βιβλιοθήκη Disney" για να μας φύγει η κάψα.
  11. Τέτοιες δουλειές τις θεωρώ τόσο παράταιρες κι αταίριαστες που με κάνουν να θέλω να τις διαβάσω.
  12. Θα είναι ο ίδιος που μας είπε ότι βρήκε σε εκείνο το beach party έναν τύπο με μαλλί αφάνα και δεν μπορούσε να καταλάβει πώς τελικά δέχτηκε να περπατήσουν μαζί!!!
  13. Οι θρυλικοί πράκτορες της μυστικής οργάνωσης Π.Α.Π.Ι. κάνουν την εμφάνισή τους στην πρώτη ιστορία του τεύχους,με τίτλο "Το συνθετικό μέλι". Το επιτελείο του θείου Σκρουτζ στον τεχνολογικοαγροτικό τομέα έχει ξεκινήσει έρευνες για την δημιουργία και μαζική παραγωγή ενός μελιού το οποίο δεν θα χρειάζεται την συμβολή των ενοχλητικών μελισσών. Οι επιστήμονες έχουν ήδη δημιουργήσει στο εργαστήριο ένα δείγμα. Δυστυχώς όμως κάποιος δάκτυλος εκ των έσω,έχει κλέψει αυτό το δείγμα,με σκοπό να το πουλήσει σε άλλες βιομηχανίες. Έτσι,οι δύο μυστικοί πράκτορες θα αναλάβουν δράση,θα παρεισφρήσουν στο εργαστήριο και θα ελέγξουν (όχι και τόσο διακριτικά) τους υπαλλήλους. Όλοι είναι ύποπτοι. Ποιος όμως είναι ο ένοχος? Αρκετά καλή υπόθεση,με στοιχεία νουάρ και κατασκοπείας. Ο ένοχος είναι επιμελώς κρυμμένος και γνωστοποιείται μόλις λίγες σελίδες πριν το (κωμικό) φινάλε. Η μέση της πλοκής όμως ένιωσα ότι επαναλαμβάνεται και να κάνει μία μικρή κοιλιά. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο,προς καλό. Ακολουθεί ο "Χωρισμός!",μία ιστορία,σωστή γροθιά στο στομάχι όλων εκείνων που θεωρούν την Μίννι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του Μίκυ. Στο σενάριο βλέπουμε τους δύο αστέρες της Disney κι αιώνια ερωτευμένους να έχουν κάποιες σοβαρές προστριβές. Εκείνος επειδή δεν μπορεί να κατανοήσει την ιδιοσυγκρασία και τα "θέλω" των γυναικών,ενώ εκείνη επειδή δεν μπορεί να χωνέψει την συνεχή ενασχόλησή του με την δράση και περιπέτεια. Έτσι αποφασίζουν να πάρει ο καθένας διαφορετική στράτα. Οι φίλοι τους φροντίζουν να τους απαλύνουν τον πόνο του χωρισμού,μέχρι που η Κλάραμπελ συλλαμβάνει μία ιδέα. Ομολογώ ότι η υπόθεση βασίζεται σε μία εξαιρετικά πρωτότυπη και δύσκολη στην διαχείρισή της,ιδέα. Η υλοποίηση της (λίγο μετά την αρχή),όμως,δεν μπορώ να πω ότι με κάλυψε ιδιαίτερα. Επαναλαμβάνεται χαρακτηριστικά,ενώ το φινάλε ήταν τρομερά άνοστο. Κρίμα γιατί μία τέτοια ιδέα ήθελε ξεχωριστής μεταχείρισης. Μετριότητα ήταν και το σχέδιο. Φαντάζεστε την Μάτζικα καθηγήτρια? Έτσι την φαντάστηκε ο σεναριογράφος στην ιστορία "Στην σχολή μαγείας". Η έμπειρη Ιταλίδα μάγισσα λαμβάνει μία επιστολή από το Πανεπιστήμιο μαγείας,ο πρύτανης της οποίας,την καλεί να αντικαταστήσει μία καθηγήτρια στο μάθημα της φιλτρολογίας. Εκείνη δέχεται και σπεύδει με ενθουσιασμό να αναπληρώσει την θέση. Στην σχολή θα διαπιστώσει με λύπη το πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση των μικρών φοιτητών,καθώς και το πόσο χρήσιμη είναι η σωστή προσέγγιση και καθοδήγηση από τον καθηγητή. Δυστυχώς όμως,δεν είναι μόνο αυτό το στοίχημα που θα πρέπει να κερδίσει. Χαριτωμένη ιστοριούλα,που δεν είναι από το πρώτο ράφι,αλλά έχει πολλές στιγμές που θα μου μείνουν. Η πρώτη είναι το πόσο καλοσυνάτη βλέπουμε την πρωταγωνίστρια απέναντι στους μαθητές και η δεύτερη είναι η ιδιαίτερα φιλική σχέση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα σ'εκείνη και στον Σκρουτζ (έστω και προσωρινή). Πόσο συμπαθητική γίνεται όταν το θέλει. Σχεδιαστικά στάθηκε πολύ καλά. Όπως όλα τα πράγματα φτάνουν στο τέλος τους,έτσι και για τον παντογνώστη καθηγητή Λούντβιχ Φον Ντρέηκ έφτασε η ώρα να του απονεμηθεί το "Τελευταίο πτυχίο" του. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Λιμνούπολης έκρινε ότι θα πρέπει να απονεμηθεί στον Λούντβιχ το υπέρτατο πτυχίο,καθώς φαίνεται να έχει αποκτήσει όλα τα υπόλοιπα. Τελικά όμως ανακαλύπτει ότι του λείπει ένα ακόμα πτυχίο,αυτό στους "Μπελάδες & καυγάδες". Έτσι ο πρωταγωνιστής μας σπεύδει να το αποκτήσει. Βοηθός και αντικείμενο της μελέτης του αυτή την φορά θα είναι ο Φέθρυ,ο οποίος θα τον βάλει σε μεγάλους μπελάδες. Πρόκειται για ένα σενάριο που σκοπό έχει να σατιρίσει τους άπειρους τίτλους σπουδών του Λούντβιχ,αλλά και την ατζαμοσύνη του Φέθρυ. Γενικά την βρήκα μέτρια,με επαναλαμβανόμενα γκαγκ. Το σχέδιο ήταν καλό. Για το τέλος έχουμε τις "Ασκήσεις επαγγελματισμού". Ο θείος Σκρουτζ παρατηρεί ότι τα μηνιαία κέρδη των επιχειρήσεών του παρουσιάζουν μία μικρή κάμψη,ενώ παράλληλα οι κοντινοί του υπάλληλοι φέρονται πολύ ανεύθυνα και απρόθυμα στις εντολές του. Κάτι τέτοιο,όπως είναι φυσικό,ανησυχεί τον φιλάργυρο πρωταγωνιστή μας,ο οποίος καταφεύγει σε μία εταιρία συμβουλών για να ζητήσει βοήθεια. Έτσι,μετά την παρέμβαση των αρμόδιων,θα διοργανωθεί ένας διαγωνισμός προς τιμή του Σκρουτζ,για να τονιστεί και να ενθαρρυνθεί η αξία του επαγγελματισμού και της ευσυνειδησίας ανάμεσα στους υπαλλήλους όλων των επιχειρήσεών του. Άραγε θα αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα? Το εν λόγω σενάριο το βρήκα πολύ άνοστο. Ο πρωταγωνιστής μας καταφεύγει σε πρωτοποριακές κι εντελώς ανούσιες πρακτικές για να κάνει τους υπαλλήλους του περισσότερο ευσυνείδητους στις εργασίες τους,ενώ με μία απλή αύξηση και βελτίωση των συνθηκών εργασίας,θα πετύχαινε καλύτερα και οικονομικότερα αποτελέσματα. Η πλοκή κάνει κοιλιά,ενώ το φινάλε με το χιούμορ του,σώζει λίγο την παρτίδα. Το σχέδιο ήταν μέτριο προς καλό. @Kriton Αν θέλεις διόρθωσε το link που έχεις βάλει στην δεύτερη ιστορία του τεύχους,γιατί παραπέμπει στην πρώτη ιστορία.
  14. Τι οργάνωση είναι αυτή. Σωστό χειρουργείο.
  15. Για κλάσματα του δευτερολέπτου νόμιζα ότι είναι 3D!
  16. Έχω φωτογραφίες και πολλά βίντεο με τον Τσίκο (έτσι τον έχω βαπτίσει ) επί το έργον. Απλά αυτή την στιγμή δεν έχω κάτι διαθέσιμο. Μέσα στην εβδομάδα που θα πάω στον υπολογιστή που έχω στο πατρικό μου,θα βρω και θα ποστάρω.
  17. Indian

    Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ

    @GeoTrou Μου το είχε εκμυστηρευτεί ο Σταυριανός στο Comic Dom,τον Απρίλιο. Πολύ καλά νέα.
  18. Επειδή κατάγομαι κι έχω μεγαλώσει στην επαρχία,παλιά δεν είχα πρόβλημα να τρώω κόκκορες. Πάντα όμως είχα θέμα με την σφαγή τους. Αυτό το αναλάμβανε η συχωρεμένη η γιαγιά μου. Από τότε που αυτός μπήκε στην ζωή μου,δεν μπόρεσα να ξαναφάω κόκκορα με χυλοπίτες. Με τις κότες,από την άλλη,δεν έχω πρόβλημα με το φαγητό. Στον δικό μου πάντως δεν πιάνει,όσο κι αν έχω προσπαθήσει να τον εκπαιδεύσω. Δύο είναι τα ελαττώματά του. Το κουτσούλισμα και το κακάρισμα το άγριο ξημέρωμα. Επίσης έχω να πω ότι είναι άριστος φύλακας. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει ξένος άνθρωπος στο σπίτι και να μην ετοιμαστεί να του χυμήξει.
  19. Πίστεψέ με,δεν σε περνάω καθόλου για τρελό. Αν και μένω στην Αθήνα,έχω για κατοικίδιο έναν κόκκορα 2 ετών. Βρέθηκε εντελώς τυχαία στην κατοχή μου. Όταν με βλέπει κάνει ακριβώς τα ίδια. Εκτός από αγκαλιές,του αρέσει να παίζουμε και κυνηγητό στην αυλή. Γενικά δεν τους είχα σε μεγάλη εκτίμηση. Τους θεωρούσα κουτούς (επηρεασμένος από την κλασική παροιμία). Τώρα όμως μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι ευφυέστατα πτηνά.
  20. Καλώς όρισες στην παρέα μας. Εύχομαι καλή διαμονή και καλές περιηγήσεις.
  21. Κι έλεγα ποιον Σταύρο έχουμε κι έχω ξεχάσει να του ευχηθώ. Αγαπητέ @Retroplaymo ,δέξου και τις δικές μου ευχές για την γιορτή σου. Εύχομαι πάνω απ'όλα υγεία κι ό,τι άλλο επιθυμείς.
  22. Χρόνια πολλά κι από εμένα στα παιδάκια που γιορτάζουν σήμερα τα γενέθλια,αλλά και την γιορτή τους. Πολλές και ιδιαίτερες ευχές στον καλό φίλο Κώστα (aka @crc ). Εύχομαι υγεία,ευτυχία και να έχεις πάντα δίπλα σου τους ανθρώπους που αγαπάς.
  23. Πολύ καλός κι αυτός ο τόμος,με δύο χορταστικές ιστορίες που ξεχώρισα. Η πρώτη ήταν το "Κοραλλένιο καγκουρώ",μία υπόθεση με νουάρ ύφος,που σατιρίζει τις γκανγκστερικές ταινίες και παρουσιάζει ένα Μίκυ που είναι οξυδερκής μέχρι εκεί που δεν πάει. Η πλοκή ξεκινάει εγείροντας πολλά ερωτήματα εκτός φυσικά από τους ενόχους,που τους καταλαβαίνουμε από την αρχή. Παράλληλα δεν λείπουν και τα χιουμοριστικά γκαγκ που ξέρουν να φτιάχνουν την διάθεση,με αποκορύφωμα την τελευταία σελίδα. Η δεύτερη ιστορία που μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι το "Κλεμμένο φινάλε". Κι εδώ έχουμε ένα νουάρ σενάριο που ταιριάζει με το ύφος του Σκάρπα κι ας μην το έχει γράψει εκείνος. Και μαζί με το εξαιρετικό και χαρακτηριστικό σχέδιό του,φέρνουν ένα αξιοσημείωτο αποτέλεσμα. Η αλήθεια είναι ότι η ιδέα αυτής της πρωτότυπης "απαγωγής" στην αρχή δεν μου γέμισε τόσο το μάτι. Όσο περνούσαν οι σελίδες όμως,τόσο περισσότερο ενδιαφέρον αποκτούσε. Η λύση του μυστηρίου και η αποκάλυψη των ενόχων γίνεται με μαεστρικό και παράλληλα απλούστατο τρόπο,που μας κάνει να βγάλουμε το καπέλο (γι'ακόμα μία φορά) στον αγαπημένο μας ποντικό. Χιουμοριστική νότα η παρουσία της Μίννι. Από εκεί και πέρα,οι υπόλοιπες ιστορίες του τόμου δεν ήταν άσχημες,απλά δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των δύο ιστοριών που περιέγραψα (πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη). Η "Μεγαλοφυία για μια μέρα" δεν με ικανοποίησε ιδιαίτερα. Το σενάριο δείχνει έναν Ντόναλντ υπερβολικά αφελή (για να μην πω κάτι χειρότερο),που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τον χαρακτήρα του ξαδέλφου του,του Φέθρυ. Το μόνο σημείο της ιστορίας που μου άρεσε είναι τα διάφορα χιουμοριστικά γκαγκ και οι μπελάδες που συνεχώς έπεφτε ο ήρωάς μας. Γενικά,αν η ιστορία είχε λιγότερες σελίδες και για πρωταγωνιστή τον Φέθρυ,θα τις έδινα περισσότερους πόντους. Η "Μακιαβελική κρουαζιέρα" και οι "Ασυγκράτητοι μάστορες" είναι δύο μικρές ιστορίες που μου άφησαν ένα χαμόγελο στα χείλη. Και οι δύο έχουν διαφορετικό ύφος από τις ιστορίες μυστηρίου και τα σενάριά τους είναι απλοϊκά. Η πρώτη μου άρεσε περισσότερο από την δεύτερη. Βλέπουμε έναν Γκαστόνε να έχει στην αρχή τον χαρακτήρα που όλοι αγαπάμε να μισούμε,αλλά στην συνέχεια ο Ντόναλντ κερδίζει το έπαθλο του πονηρού και του κακού,κάνοντας το φινάλε πέρα για πέρα δίκαιο. Η δεύτερη ιστορία έχει για πρωταγωνιστές τον Μίκυ και τον Γκούφυ και περιγράφει πώς μία συνηθισμένη επισκευή μπορεί να καταλήξει σε τραγικό φιάσκο. Και μάλιστα υπό το βλέμμα της Μίννι. Όλα τα λεφτά το καινούργιο αυτοκίνητο του Γκούφυ,που μαδάει από καρέ σε καρέ. Ποτέ μου δεν συμπάθησα τον κακό Λύκο και τα τρία γουρουνάκια (πιο πολύ μου αρέσει να τα τρώω ),οπότε τα "Καλλιστεία" δεν μου γέμισαν το μάτι. Το σενάριο είναι πολύ παιδικό για τα γούστα μου. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά,αν αναλογιστούμε τους πρωταγωνιστές.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.