Indian

Καλώς όρισες στην όμορφη παρέα μας φίλε @Matt . Όλους μας κάπως έτσι τους έφερε ο δρόμος εδώ και δεν λέμε να ξεκολλήσουμε. Αν σου αρέσουν πολύ τα κόμικς τότε βρίσκεσαι στον Παράδεισο. Κι αν δεν με πιστεύεις,ρίξε μία ματιά στο φόρουμ και θα με θυμηθείς. Σου εύχομαι καλές περιηγήσεις και να σε βλέπουμε συχνά. Για οποιαδήποτε απορία σου δημιουργηθεί,μην διστάσεις να ρωτήσεις.

Ωχ,πάλι θα πρέπει να σκεφτούμε? Πέρα από την πλάκα είναι ευφυέστατο σαν σκέψη.

Πιο κουφό πεθαίνεις!

Ιστορία με Φάντομ και Φαντομία μαζί! Μιλάμε για τον ορισμό της πρωτοτυπίας. Κι αν αναλογιστούμε τον συνδυασμό των πολλών λεπτομερειών και των αναφορών που περιγράφεις,τότε ανυπομονώ να διαβάσω την ιστορία. Μακάρι να κυκλοφορήσει σύντομα και στα μέρη μας.

@JohnnyMZ Αν και δεν συλλέγω manga (έχω μόνο τα Deathnote),δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι οι ράχες των τόμων στα ράφια φαίνονται υπέροχα. Σε όποιο κομιξάδικο πήγαινα για αγορές (τότε που είχα λεφτά ),πάντα στεκόμουν και χάζευα το τμήμα με τα manga.

Εξαιρετικό! Αν κι εκτιμώ περισσότερο το ασπρόμαυρο σχέδιο,εδώ νομίζω ότι το χρώμα θα του πήγαινε καλύτερα. Ίσως να αναδείκνυε τις λεπτομέρειες. Βέβαια ποιος ξέρει? Αν το έβλεπα χρωματισμένο,ίσως να μην κρατούσα αυτή την άποψη.

@the comic guide Τι όμορφα χρώματα που έχει το εξώφυλλο! Καλό "λιώσιμο" στο παιχνίδι.

Έχω πάρα πολλά τεύχη από αυτόν τον τίτλο. Ήμουν φανατικός αναγνώστης κι έμαθα πολλά,σε μία εποχή που το ίντερνετ δεν ήταν τόσο διαδεδομένο. Το σκάνερ μου όμως δεν νομίζω να τα χωράει. Κώστα,θέλει Α3 σκάνερ?

Επιβεβαιώνω ότι στην Πελοπόννησο υπήρχαν τα εν λόγω σετάκια. Προσωπικά τσίμπησα δύο Kingdom Hearts που μου έλειπαν. Άφαντο όμως το 14.

Καλή αρχή λοιπόν στην νέα εποχή που ξεκινάει για την Λέσχη μας! Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου οι δυσκολίες του παρελθόντος να ξεπεραστούν και να συνεχιστεί αυτό το εξαιρετικό κλίμα που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Ένα τεράστιο ευχαριστώ γι'αυτή την προσπάθεια επιβάλλεται,αλλά μία απλή λέξη δεν νομίζω να μπορεί να περιγράψει όλη την εικόνα.

Εξαιρετική παρουσίαση. Το σχέδιό του πάντως είναι κάτι περισσότερο από εκπληκτικό.

Πολύ ωραία συνέντευξη,από την οποία παίρνουμε ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Πολλά μπράβο στους υπεύθυνους.

Χρόνια πολλά κι από εμένα σε όλα τα παιδάκια που γιόρταζαν αυτές τις ημέρες και ιδιαίτερα στον Βαγγέλη,τον Φώτη και τον καλό φίλο Παναγιώτη. Εύχομαι πάντα υγεία και τους ανθρώπους που αγαπάτε δίπλα σας.

Συμπέρασμα. Στο μπανιστήρι,ο δεύτερος βλέπει περισσότερα. Να το ξέρουμε από εδώ και πέρα!

Όπου φύγει φύγει η Ναταλίτσα!

Ε,τώρα αν πω ότι δεν περίμενα αυτή την διάκριση για τον καλό μου φίλο Παναγιώτη,θα πω ψέμματα. Βασιλέα μου,πολλές φορές σου έχω πει μπράβο κι ευχαριστώ για την ακούραστη προσφορά σου στο φόρουμ μας. Δέξου και τα συγχαρητήριά μου και για την δεύτερη εκλογή σου σε ΜοΜ και συνέχιζε να μας προσφέρεις και να μας ενημερώνεις με τον δικό σου μοναδικό τρόπο.

ΟΚ,πάω να φερω την Βίβλο και το μαστίγιο με τις εννιά ουρες!

Καλώς ήλθες στην όμορφη παρέα του GC. Εύχομαι καλές περιηγήσεις και να σε βλέπουμε όσο περισσότερο γίνεται. Κι επειδή είσαι παλιός στα κόμικς,κάθε πληροφορία που θα μας δώσεις είναι ευπρόσδεκτη.

Καλώς όρισες στην όμορφη παρέα μας. Εύχομαι καλές περιηγήσεις στο φόρουμ μας και να σε βλέπουμε συχνά. Επίσης,καλές δημιουργίες.

Εξαιρετικά νέα. Χαίρομαι που ο Ανεμοδουράς δεν τα παρατάει κι αλλάζει στυλ. Ελπίζω το αποτέλεσμα να είναι επιτυχές και να έχει απήχηση από το κοινό. Σίγουρα θα αγοράσω κάποια από τα άλμπουμ (μπορεί κι όλα ). Τελικά το ειπε και το έκανε. Οι αγαπημένοι μας ήρωες δεν μας λείψουν πολύ.

Μάλλον θα απευθύνεται σε άτομα του κλάδου.

+1 κι από εμένα για την βασίλισσα! Είναι γυναίκα με τα όλα της. Εννοείται ότι δεν συγκρίνεται με την μικρή κι άβγαλτη Χιονάτη,που ζει στον δικό της ονειρικό κόσμο. Η βασίλισσα έχει έναν σκοπό και κάνει τα πάντα για να τον επιτύχει. Δεν πετάει στα σύννεφα όπως η αγαθούλα Χιονάτη!!! Τα είπα και ξελάφρωσα!

Παναγία μου! Το στοιχειωμένο κόμικ!

Και σ'αυτό το τεύχος έχουμε μία σειρά από μέτριες αλλά σχετικά ευχάριστες ιστορίες. Νομίζω ότι υπάρχει μία ελαφριά πτώση της ποιότητας του περιοδικού. Μακάρι αυτό να είναι προσωρινό. Ας πούμε δύο λόγια για τις ιστορίες του τεύχους. "Το τρομερό τσουνάμι" Ο Μίκυ βρίσκεται στην Ιαπωνία και βοηθάει τον Δόκτορα Στάτικ να παρουσιάσει ένα ρομπότ,δικής του επινόησης,στο Συνέδριο Ρομποτικής και Τεχνητής Νοημοσύνης που διεξάγεται εκείνον τον καιρό. Άθελά του συγκρούεται με έναν βοηθό ενός επιστήμονα ο οποίος δεν φημίζεται για την εργατικότητά του. Μετά από μία καταστροφή που προκαλεί,ο βοηθός απολύεται και παράλληλα αποκτά την δύναμη να επιβάλλεται σε έναν όγκο νερού. Σκέφτεται λοιπόν να ενσωματώσει αυτόν τον όγκο με τον ωκεανό και να τον ενισχύσει,προκαλώντας ένα τεράστιο τσουνάμι που θα πλημμυρίσει την πόλη,με σκοπό να πάρει εκδίκηση. Ο Μίκυ,μαζί με τους επιστήμονες του συνεδρίου,θα προσπαθήσουν να τον σταματήσουν. Καλό σενάριο που θυμίζει την γέννηση ενός villain βγαλμένο από υπερηρωικό κόμικ. Είχε αρκετά στοιχεία Sci-Fi,αλλά κι όμορφες σκηνές έντασης ιδίως κατά την διάρκεια της τελικής μονομαχίας. Το ίδιο καλό ήταν και το σχέδιο,με μερικά καρέ να είναι λεπτομερή και χορταστικά. "Το χρυσό τραινάκι" Τα τρία ανιψάκια κι ο φίλος τους ο Σόννυ,θέλουν να αποκτήσουν έναν καινούργιο παιδικό σιδηρόδρομο αλλά no money,no honey. Έτσι αποφασίζουν να κάνουν δουλειές τους ποδαριού προκειμένου να βγάλουν χρήματα. Τότε θα συναντήσουν τον κύριο Φελπς ,που θα γίνει έξω φρενών μαζί τους,νομίζοντας ότι αυτοί είναι η αιτία που τα πολύτιμα σιδηροδρομικά τρόπαιά του έκαναν φτερά. Θα ακολουθήσει ένα τρομερό κυνηγητό,μέχρι να βρεθεί ο δράστης και να λήξει η παρεξήγηση. Παιδικό σενάριο,που έχει απλή πλοκή και δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Διαβάζεται ευχάριστα,αλλά τίποτα περισσότερο. Πλάκα είχε η φιγούρα του Ντόναλντ,ο οποίος είχε διακριτική παρουσία. Γενικά το σχέδιο ήταν όμορφο. Τα πρόσωπα των χαρακτήρων όμως είχαν ζητήματα. "Ευσυνείδητος ειδικευόμενος" Οι Μουργόλυκοι ετοιμάζονται για ακόμα μία ληστεία στην τράπεζα της Λιμνούπολης και καταστρώνουν σχέδιο. Επάνω που έλεγαν ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποιος οδηγός που να μείνει στο αυτοκίνητο για να φύγουν γρήγορα,εμφανίζεται ένας μύωπας ο οποίος έκανε λάθος την διεύθυνση και ψάχνει κάπου να κάνει την πρακτική του. Χωρίς μεγάλη σκέψη τα μέλη της περιβόητης συμμορίας θα τον "προσλάβουν" για να τους βοηθήσει στο κόλπο τους. Που να φανταστούν ότι ο τύπος είναι πέραν του δέοντος βλάκας τυπικός. Το σενάριο είχε πλάκα,αλλά δεν είχε να μας δείξει καμιά πρωτοτυπία. Τέτοιες ιστορίες με τους Μουργόλυκους και διάφορους χαρακτήρες που τους χαλάνε τα πλάνα,έχουμε δει πολλές. Και στην συντριπτική τους πλειοψηφία,με την ίδια κατάληξη. Σχεδιαστικά την βρήκα μέτρια. "Το βραχιόλι της Κλεοπάτρας" Η Μάτζικα βρίσκεται σε ένα αρχαιολογικό μουσείο,όπου θα εντυπωσιαστεί από μία ρέπλικα ενός βραχιολιού που το φορούσε η βασίλισσα της Αιγύπτου,η Κλεοπάτρα. Σκεπτόμενη ότι το αληθινό κόσμημα θα έχει μαγικές ιδιότητες,αποφασίζει να επιστέψει στο παρελθόν,στα χρόνια της βασιλείας της Κλεοπάτρας,με σκοπό να το αποκτήσει. Εκεί θα συναντήσει άπειρες δυσκολίες και παράλληλα θα μάθει διάφορα γαργαλιστικά μυστικά,για τα οποία θα πλήρωναν αδρά οι σύγχρονοι επαγγελματίες του κίτρινου τύπου. Άραγε θα καταφέρει να πάρει το πολυπόθητο κόσμημα? Γρήγορη υπόθεση που αν είχε περισσότερες σελίδες ίσως να μιλούσαμε για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Τώρα δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Το σχέδιο δεν ήταν άσχημο. "Ο βασιλιάς του γκαζόν" Ο μαστροχαλαστής Οράτιος έχει πάει μέχρι την μάντρα με τα παλιοσίδερα,μήπως και βρει τίποτα χρήσιμο για την δουλειά του. Εκεί που απογοητευμένος λέει να φύγει,πέφτει (στην κυριολεξία) επάνω σε μία σκουριασμένη μηχανή του γκαζόν,μοντέλο του 1947. Την αγοράζει λοιπόν,την επισκευάζει και για να κάνει απόσβεση της επένδυσής του,ξεκινάει να κουρεύει τους κήπους των γειτόνων του. Την ατζαμοσύνη του όμως,αλλά και την γκαντεμιά του θα την ζήλευε ακόμα κι ο Ντόναλντ. Όλοι ξέρουμε για τις ιστορίες της "εύθραυστης δεξιοτεχνίας" του Ντόναλντ. Εδώ λοιπόν έχουμε μία παρόμοια υπόθεση,μόνο που στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται ο συμπαθής Οράτιος. Η πλοκή ξεκινάει με ενδιαφέρον,αλλά καταλήγει με τον ορισμό του κλισέ και του προβλέψιμου. Το σχέδιο ήταν λεπτομερές και τα χρώματα έντονα και ζωηρά. "Ο νέος χορηγός" Ο Μόρτυ κι ο Φέρντυ προπονούνται με την ποδοσφαιρική ομάδα τους,όταν κατά λάθος ξηλώνουν ένα μεγάλο μέρος από την σκεπή των αποδυτηρίων τους. Πηγαίνοντας στον χορηγός τους,που έχει το συνεργείο αυτοκινήτων της περιοχής,για να του ζητήσουν την συνδρομή του,παίρνουν ένα μεγαλοπρεπές και βροντερό ΟΧΙ. Τότε θα στραφούν στην αναζήτηση άλλου χορηγού. Αυτόν θα τον βρουν στο πρόσωπο του κυρίου Αλιγάτορα,ο οποίος είναι ο δημιουργός ενός νέου ενεργειακού ποτού. Εκείνος προτίθεται να τους δώσει λεφτά,με τον όρο να πιουν και να διαφημίσουν το αναψυκτικό του,το οποίο όμως δεν είναι κι ό,τι καλύτερο για την υγεία των μικρών παιδιών. Συμπαθητικό σενάριο,που σκοπό έχει να μας μιλήσει για το κακό που κάνουν τέτοιου είδους ποτά στην υγεία μας και το κάνει με έξυπνο τρόπο. Το φινάλε δεν μπορεί να μην αφήσει στον αναγνώστη ένα χαμόγελο στα χείλη. Το σχέδιο μού άρεσε. "Οι καλύτερες διακοπές" Οι καλοκαιρινές διακοπές άρχισαν για τον Ντόναλντ και τα τρία του ανιψάκια κι έτσι μάζεψαν τα συμπράγκαλά τους κι έφυγαν για το βουνό,όπου ελπίζουν να απολαύσουν μερικές ημέρες ηρεμίας και χαλάρωσης. Δυστυχώς όμως η έμφυτη ατυχία που κουβαλάει ο ήρωάς μας φαίνεται ότι δεν κάνει ποτέ διακοπές,με αποτέλεσμα να τον ακολουθεί ακόμα κι εκεί. Έτσι ο φουκαράς θα φάει ένα ξεγυρισμένο πρόστιμο για λαθραλιεία,θα τον κυνηγήσουν αρκούδες και σφήκες,θα κοντέψει να πνιγεί και θα τον κουτουλήσει ένας τράγος. Ουσιαστικά ολόκληρη η ιστορία είναι μία αλληλουχία από χιουμοριστικά (με καρτουνίστικο όρο) γκαγκ,που όμως δεν μας δίνουν ένα αξιόλογο σενάριο. Απευθύνονται περισσότερο σε λάτρεις των αντίστοιχων κινουμένων σχεδίων και σε μικρότερες ηλικίες. Το σχέδιο το βρήκα πολύ καλό. "Ο κροκοδειλάκιας" Ο Μίκυ βρίσκεται στους βαλτότοπους Έβεργλέιντς με σκοπό να βοηθήσει τον Αυστραλό εκκεντρικό φυσιοδίφη Στηβ Κόργουιν,στα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς του. Φαίνεται να είναι μία πολύ απαιτητική,αλλά κι επικίνδυνη δουλειά. Το πώς βρέθηκε εκεί ο Μίκυ αποτελεί μυστήριο. Οι συγκυρίες θα φέρουν τους δύο πρωταγωνιστές σε ένα περίεργο πάρκο κροκοδείλων,όπου ο ιδιοκτήτης φαίνεται να κακομεταχειρίζεται τα κακόμοιρα ερπετά. Αποφασίζουν λοιπόν από κοινού να επέμβουν και να αποδώσουν δικαιοσύνη. Θα προσπαθήσουν να ελευθερώσουν τους κροκόδειλους. Ένα πραγματικά δύσκολο εγχείρημα. Σίγουρα τέτοιες ιστορίες δεν είναι για την εμπειρία και το υπόβαθρο του αγαπημένου μας ποντικού. Παρόλα αυτά,το σενάριο είναι ο ορισμός της ζωοφιλίας και με αυτή του την πρόθεση,προσωπικά του δίνω περισσότερους πόντους. Το φινάλε λυτρωτικό. Στο σχέδιο δεν αντιμετώπισα κάποιο θέμα. "Όποιος ξοδεύει λίγα,κερδίζει πολλά!" Οι εκατομμυριούχοι της Λιμνούπολης μαθαίνουν ότι ο μεγαλοεπιχειρηματίας κι αυτοκράτορας των επίπλων,Φρεντ Φερφοζέ,θέλει να έρθει στην περιοχή προκειμένου να αγοράσει ένα μεγάλο οικόπεδο για να χτίσει ένα πολυκατάστημα. Κάτι τέτοιο,όπως είναι αναμενόμενο,δεν αφήνει ασυγκίνητο τον θείο Σκρουτζ,αλλά και τον αντίζηλό του τον Σκληρόκαρδο Χρυσοκούκη. Όταν ο υποψήφιος αγοραστής θα πατήσει Λιμνουπολίτικο έδαφος,οι δύο τους θα τον υποβάλλουν σε εξαντλητικές περιποιήσεις για να τον καλοπιάσουν και να αποκτήσουν την εύνοιά του (ο καθένας για τον εαυτό του). Ο Σκρουτζ,όπως πάντα φειδωλός στο ξόδεμα και τσιγκούνης κι ο Χρυσοκούκης απλοχέρης και κουβαρντάς. Ποιος θα κερδίσει? Αποφύγετε να διαβάσετε τον τίτλο της ιστορίας. Είναι spoiler! Κλασσικότατο σενάριο,που παρόμοιό του έχουμε συναντήσει πάμπολλες φορές. Η μόνη διαφορά είναι στον χαρακτήρα του αντίζηλου του Σκρουτζ. Δεν έχουμε την καθιερωμένη φιγούρα του Ρόμπαξ,αλλά τον μεγιστάνα από την Νότια Αφρική. Αρκετά άσχετος χαρακτήρας,αν αναλογιστούμε ότι δεν εδράζεται στην Λιμνούπολη. Δεν βρίσκω τον λόγο λοιπόν να μην είναι ο Ρόμπαξ ή κάποιος άλλος Λιμνουπολίτης Κροίσος. Ο συγγραφέας θέλει με ανακρίβειες να πετύχει πρωτοτυπία. Κανένα παράπονο από το σχέδιο.

Πάντως αν πιει το δικό μου αίμα θα του πάει η χοληστερίνη στα ύψη.