Leonidas1994

Συγχαρητήρια φίλε μου. Το αξίζεις... Καλή συνέχεια :clap: :clap:

Οι περισσότεροι το ξέρετε το παρακάτω κείμενο, αλλά είναι πολύ HOT για να το προσπεράσουμε απλά και να μην πάρει μια θέση στο φόρουμ μας. Ιδού μερικές ακόμα προτάσεις για τα μελλοντικά βιβλία της Ιστορίας 1. Το 1940 οι Γερμανοί χάρις στο πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού του Χίτλερ συνέρρεαν μαζικά στις Νότιες χώρες. 2. Την περίοδο 1940-1944 λόγω της οικονομικής κρίσης που μάστιζε την Ελλάδα, οι Έλληνες Εβραίοι συνωστίζονταν στους σταθμούς των τραίνων για να βρουν ένα μεταφορικό μέσο για τη Γερμανία για να βρουν καμιά δουλίτσα. Πολλοί πέθαναν από την ταλαιπωρία και το συνωστισμό. 3. Την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας η παραπαιδεία είχε μεγάλη άνθιση. Ο Σουλτάνος ανέθεσε την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στην Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία άνοιξε με τη σειρά της ιδιωτικά φροντιστήρια. Το ονομαστότερο ήταν στη χαράδρα του Λούσιου πάνω στο γκρεμό λόγω της καταπληκτικής θέας. Τα παιδιά εκτός από Ελληνική γλώσσα παρακολουθούσαν σύμφωνα με το πρόγραμμα του παιδαγωγικού ινστιτούτου του Σουλτάνου και το μάθημα της Ελληνικής ιστορίας, του Βυζαντίου, θρησκευτικά και Ελληνική φιλοσοφία. 4. Λόγω της κακής εκπαίδευσης που υπήρχε από το Βυζάντιο πολλοί έστελναν τα παιδιά τους στο εξωτερικό για σπουδές. Όταν επεκράτησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία οργάνωσε πολλά κολλέγια ανώτερης εκπαίδευσης οι απόφοιτοι των οποίων έβρισκαν αμέσως δουλειά στο Δημόσιο. Πολλοί Έλληνες έστελναν τα παιδιά τους σε αυτά τα κολέγια για να κάνουν καριέρα. Οι απόφοιτοί τους ονομάζονταν δε Γενίτσαροι. 5. Στις 15 Αυγούστου του 1940 όπου η Μύκονος δεν είχε ακόμα αναπτυχθεί τουριστικά ο κόσμος συνέρρεε στην Τήνο όπου διασκέδαζε στο πανηγύρι της Μεγαλόχαρης καθώς επίσης και πολλοί τουρίστες. Μάλιστα έγινε και ένα ατύχημα όταν ένα Ιταλικό κρουαζιεροϋποβρύχιο έπεσε από αμέλεια του κυβερνήτη στο Ελληνικό πλοίο Έλλη. 6. Το 1940-44 είχε ξεσπάσει στην Ελλάδα φοβερός ρατσισμός και ξενοφοβία σε βάρος των Γερμανών οικονομικών μεταναστών. Μόνο λίγοι Έλληνες είδαν τους Γερμανούς σαν ισότιμους Ευρωπαίους πολίτες κρατώντας ταυτόχρονα την Ελληνική τους ταυτότητα. Ήταν οι γνωστοί Γερμανοτσολιάδες που εργάστηκαν για το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης. 7. Όταν οι Τούρκοι ήλθαν στα Βαλκάνια οι λαοί των Βαλκανίων τους αντιμετώπισαν με προκατάληψη και τρομο-υστερία. Πολλοί ρατσιστές δε αντέδρασαν στις προθέσεις της Οθωμανικής κυβέρνησης να κτίσει και τζαμιά σε κεντρικά σημεία της χώρας. Οι μόνοι που έδειξαν ανωτερότητα ήταν μια μερίδα των βορείων Αλβανών που υποδέχτηκαν με τέτοια αγάπη τους Τούρκους ώστε έγιναν και οι ίδιοι Μουσουλμάνοι, οι γνωστοί Τουρκαλβανοί. Οσοι Αλβανοί ήσαν ρατσιστές αναγκάστηκαν να καταφύγουν στη Νότια Ιταλία και την Ήπειρο. 8. Το 1941 είχε αναπτυχθεί ο φτηνός τουρισμός στην Κρήτη. πολλοί μάλιστα Γερμανοί από χαμηλότερα οικονομικά στρώματα έβρισκαν πάμφθηνες πτήσεις τσάρτερ, χωρίς κατάλυμα στο νησί. Για να γλυτώσουν δε και τους φόρους αεροδρομίου έπεφταν στο νησί με αλεξίπτωτο. Σε πολλούς Κρητικούς δεν άρεσε ο τουρισμός αυτός που δεν απέφερε συνάλλαγμα στο νησί και κακοδέχτηκαν τους Γερμανούς στο νησί. Έτσι έγινε η μάχη της Κρήτης. 9. Ενα εορταστικό τριήμερο του 1826 συνέβη ένα τρομερό δυστύχημα όταν κατά την μαζική έξοδο από την πόλη του Μεσολογγίου πολλοί κάτοικοι ποδοπατήθηκαν στο μεγάλο μποτιλιάρισμα όταν ένας αμελής Τούρκος υπάλληλος αμέλησε να ανοίξει το ένα φύλο της θύρας της εξόδου της πόλης. Ανάλογο περιστατικό έγινε το 1981 με τη θύρα 7 του Ολυμπιακού. Οτιδήποτε καλοπροαίρετα σχόλεια είναι επιθυμητά

Επιστρέφει, λοιπόν που λέτε, το μεγάλο καράβι μετά από πολυετές ταξίδι στα νησιά της Καραϊβικής και οι τρεις κολητοί ναύτες πατούν το πόδι τους μετά από τόσο καιρό στα πάτρια εδάφη. Αφού χαιρετίστηκαν και έδωσαν ραντεβού για καφεδάκι το άλλο πρωί στο γνωστό καφενείο του λιμανιού, πήγε ο καθένας στο σπίτι του και στην οικογένεια του. Έτσι φτάνει το άλλο πρωί και πηγαίνει ο κάθενας στο καφενείο. Φτάνει ο πρώτος αλλά με ένα περίεργο τικ, που τον έκανε να κουνάει κάθε λίγο το κεφάλι και να παίζει τα μάτια του συνεχώς. Φτάνει ο δεύτερος με ακόμη πιο περίεργα συμπτώματα. Πιο μεγάλα τικ από την μέση μέχρι το κεφάλι κι αυτός. Όσο για τον τρίτο μπαίνει κι αυτός μέσα αλλά με δεμένο κεφάλι και με με γύψο στο χέρι και στο πόδι. Αφού ο καθένας έμεινε αμίλητος για λίγα λεπτά από το σοκ βλέποντας τους άλλους ο πρώτος αποφασίζει να κάνει μια αρχή: - Που λέτε παιδιά πήγα χθες στο σπίτι και με υποδέχτηκε η οικογένειά μου με πολλή χαρά. Αφού έφαγα ένα ωραίο γεύμα, έπαιξα λίγο τα παιδιά μου και τα έβαλα για ύπνο, πήγαμε με την γυναίκα μου στο δωμάτιό μας. Αφού εκεί συμπράξαμε το χρέος το συζυγικό, από τη δύναμη της συνήθειας έβγαλα ένα πενηντόευρο και το έδωσα στη γυναίκα μου. Από την φασαρία και τον όλο χαμό που έγινε εισέσπραξα αυτό το τικ που όλοι βλέπετε. - Τι να πω κι εγώ (λέει ο δεύτερος)... Αφού έκανα κι εγώ τα ίδια ακριβώς πράγματα, έβγαλα από το πορτοφόλι μου και της έδωσα 100 ευρώ... Κι αυτή μου έδωσε ρέστα 75... Καταλαβαίνετε τι ακριβώς συνέβη μετά... Βλέπετε η δύναμη της συνήθειας με έκαψε... - Αυτά δεν είναι τίποτα (λέει ο τρίτος)... Αφού κι εγώ έκανα την δουλειά, πήγα στο μπάνιο να πλυθώ και τότε ακούω τη γυναίκα μου να φωνάζει "Φύγε ο άνδρας μου, φύγε ο άνδρας μου"... και τότε πήδηξα από το παράθυρο για να γλιτώσω...

Το τέυχος τελείωσε;;; Πάμε για το δεύτερο!!!! :clap: Μετά θα χρειαζόμαστε points για να το κατεβάσουμε!!!!

Σαν δεύτερος (ή μάλλον τρίτος και βάλε) ρόλος ο Κέιτζ ήταν καλός και στο Κότον Κλάμπ με τους Ρίτσαρντ Γκιρ, Ντάνι ντε Βίτο κτλ.

Αλίμονο αν κάθε φιλική σχέση όπως του Μπομπ με τον Πάτρικ μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ομοφυλοφυλική. Ο Μπομπ είναι παιδί (το οποίο θέλει να μεγαλώσει - όπως κάθε παιδί βέβαια) καθώς και ο Πάτρικ. Και ως γνωστόν τα παιδιά κάνους παρέες ανάλογα με το φύλο τους. Τα αγόρια με τα αγόρια και τα κορίτσια με τα κορίτσια. Δεν πρέπει να παρεξηγούμε την πρόθεση του δημιουργού του.

Λοιπόν πάντα πίστευα ότι ήταν ρωσο-πολωνικής παραγωγής (κάτι σαν το Μπόλεκ και Λόλεκ ή το Ρέξι το σκυλάκι). Ευχαριστώ germanicus.

Ευχαριστώ πολύ sasho για το ελληνικό group στο usenet. Το ξέρω ήδη βέβαια, αλλά δεν πολυακούω ελληνική μουσική. Thanks anyway...

Μην ξεχνάμε ότι ο Σεραφίνο και ο Τιραμόλα προέρχονται από χώρες πρώην κομουνιστικές, που σημαίνει ότι γινόταν μια προπαγάνδα υπέρ και κατά αυτών. Για παράδειγμα ένα συγγενής μου, γνωστός κομουνιστής της δεκαετίας του '70, αγόραζε αυτά τα κόμικς μόνο και μόνο για κομματικούς λόγους...

Ρε συ, αυτό είναι πολύ καλό :clap: :clap: :clap: :clap:

Μπορεί όντως να είμασταν ανώριμοι εκείνη την εποχή... Αν κρίνω από τη δική μου ηλικία, ευχαριστώ το Θεό που δεν τα είδα αυτά..

Καλά όλα αυτά ρε παιδιά, αλλά εγώ λόγω ότι μένω σε επαρχία (και μάλιστα σε νησί - Κρήτη) μου κοστίζει δύο μέρες από το χρόνο μου και τουλάχιστον 200 ευρώ για μια επίσκεψη ... (αρχική τιμή) :cry:

Πάντως εγώ κατεβάζω από το usenet (newsgroups) και εκεί βρίσκεις κυριολεκτικά τα πάντα (εκτός από ελληνικά) :cry2: Βέβαια πληρώνω κάθε μήνα 10 δολάρια για συνδρομή, αλλά κατεβάζω με την μέγιστη δυνατή ταχύτητα από server και όχι από άλλους χρήστες. Ο,τιδήποτε κόμικς βρίσκω σε γνωστά sites με torrents του εξωτερικού, τα βρίσκω σταλμένα εκεί από τους ίδιους τους scanners των DCP (όπως για παράδειγμα ο Oroboros, και ο DarthScanner).

Κι εγώ περιμένω πως και πως την ταινία. Το κόμικ πάντως RULES!!!!!

Το πρώτο λέγεται στα ελληνικά (και όχι στα ellinika) Ο Χρυσός του Ρήνου και το τελευταίο Το Λυκόφως των Θεών.

Καλό είναι αυτό αν όμως δεν ακούσεις και τη μουσική του Βάγκνερ στο συγκεκριμένο έργο ή δε δεις την όπερα χάνεις πάρα πολύ από το τελικό αποτέλεσμα. Δυστυχώς το τελευταίο δε μπορεί να γίνει μέσα από ένα κόμικ. :cry:

Για dvd player (αν αυτό είναι που ρωτάς) συνηστώ ανεπιφύλακτα Comet (ναι μια από τις όχι και τόσο γνωστές εταιρείες) Για dvd recorder Sony (με hard disc ή και χωρίς) Για dvd recorder (υπολογιστή) είμαι 100% πεποισμένος ότι τα NEC είναι τα καλύτερα. Τέλος για δισκάκια συνηστώ Verbatim (για ταινίες από τηλεόραση και ότι άλλο) και TDK για υπολογιστή. Αυτά...

Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ το τεύχος που σατίριζε την ταινία Mars Attack με τον Jack Nickolson. Σε αυτό το τεύχος φαίνεται να μιλάει η δημοσιογράφος (πρωταγωνίστρια) σε κάποιον δόκτορα με το όνομα Kissy-face που όμως στην ελληνική μετάφραση - κι επειδή μοιάζει απίστευτα - τον λέει 'Δόκτορ Γιάννος' (Παπαντωνίου - ο γνωστός πολιτικός και πρώην δήμαρχος της Αθήνας). Θα ήθελα να παραθέσω την σελίδα για να την δείτε όλοι, αλλά δυστυχώς (για άλλη μια φορά) ο χώρος στο συγκεκριμένο θέμα είναι γεμάτος. (Αυτή ήταν μπιχτή για τους moderators - no offence που λένε και οι 'φίλοι μας' οι αμερικάνοι.) Πάντως βρίσκεται στο τεύχος 353 και σελίδα 8 για όσους έχουν τις αγγλικές εκδόσεις.

Πάντως αν τα βρίσκετε σκούρα με κάποια βασικά ορθογραφικά λάθη (και όχι συντακτικά) καλό είναι να γράφετε τα κείμενά σας στο Word και να πατάτε που και που το πλήκτρο με την ορθογραφία. Για κάποιες λέξεις που δεν είμαι σίγουρος το κάνω κι εγώ.

Τι μπορεί κανείς να πρωτοπεί για τον Ροζ Πάνθηρα. Οι περισσότεροι από εμάς μ' αυτόν μεγάλωσαν και με τον ίδιο μεγαλώνουν τώρα τα παιδιά μας (και συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε κι εμείς). Ο Ροζ Πάνθηρας είναι ένας χαρακτήρας εμπνευσμένος από τον πολύ γνωστό και βραβευμένο με Όσκαρ (το 2004) σκηνοθέτη Blake Edwards. Χρησιμοποίησε τον εν λόγω χαρακτήρα το 1963 στην ομωνυμη ταινία του. Η ταινία αυτή είχε αρκετές συνέχειες από τον ίδιο (5 στο σύνολο) και ακόμη μία παίχτηκε στους κινηματογράφους πριν από ένα χρόνο. Ο Ροζ Πάνθηρας ως κινούμενο σχέδιο πρωτοεμφανίστηκε το 1964. Συνολικά παίχτηκαν 124 shorts με καταπληκτικό αποτέλεσμα (αν και αργότερα κι άλλοι προσπάθησαν να συνεχίσουν τη σειρά αυτή χωρίς το ίδιο αποτέλεσμα). Το πρώτο μάλιστα επεισόδιο (The Pink Phink) βραβεύτηκε παίρνοντας το βραβείο Όσκαρ για το Best Short Subject (Cartoons). Ο Ροζ Πάνθηρας είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του. Μία μεγάλη ροζ γάτα δηλαδή. Αλλά συμπεριφέρεται σαν άνθρωπος, τρώει σαν άνθρωπος, κοιμάται, πλένει τα ρούχα του (που ποτέ δε φοράει), ερωτεύεται, οδηγεί αυτοκίνητο (ή και μοτοσυκλέτα), νταντεύει και αλλάζει μωρά, πηγαίνει για κυνήγι και ψάρεμα, κάνει τον πιλότο, πηγαίνει στον στρατό, εργάζεται σε διάφορες δουλειές, κτλ. Αλλά το σημαντικότερο που κάνει είναι ότι προσφέρει το γέλιο σε μικρούς και μεγάλους με τα παθήματά του και την τύχη ή ατυχία του. Άλλο χαρακτηριστικό του είναι ότι δε μιλάει ποτέ (δηλαδή, σχεδόν ποτέ ... εκτός από δύο φορές σε όλα τα 124 επεισόδια !!!). Δε χρειάζεται άλλοστε να μιλήσει (είναι 'ζώο' σε τελική ανάλυση - ίσως βέβαια κάποια άνθρωποι να είναι πιο πολύ ζώα από αυτόν, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία ;-). Εξαιρετική μανία του είναι φυσικά το Ροζ χρώμα που το προτιμάει σε οτιδήποτε. Από το χρώμα του αυτόκινήτου του έως του σπιτιού του, κτλ. Μαζί με τον Ροζ Πάνθηρα εμφανίζεται κι ένας άλλος χαρακτήρας ο οποίος ονομάζεται Ο Άνθρωπος (The Man). Είναι αυτό το αστείο κοντόχοντρο άσπρο ανθρωπάκι που είναι πάντοτε το θύμα του Ροζ Πάνθηρα. Ο Άνθρωπος περνάει όλες τις δοκιμασίες και τελικά αποτυγχάνει παταγωδώς, αφού έχει απέναντί του τον Ροζ Πάνθηρα. Είναι πάει να φάει σε ένα εστιατόριο, είτε προσπαθεί να χτίσει ένα σπίτι, είτε οδηγεί, είτε κάνει τον ληστή ή τον κάου-μπόυ πάντοτε στο χάνει στο τέλος. Παράλληλα με τον Ροζ Πάνθηρα γνωρίσαμε κι άλλους χαρακτήρες στο Pink Panther Show. Ένας ιδιαίτερα δημοφιλής ήταν ο Επιθεωρητής. Δεν είναι φυσικά άλλος από τον Inspector Clouseau. Πρώτη του εμφάνιση ήταν στην ταινία του Blake Edwards 'Pink Panther' και τον ρόλο τον είχε ο αειμνηστος Peter Sellers. Στην μικρή οθόνη και στα cartoons συγκεκριμένα η πρώτη του εμφάνιση ήταν το 1965 με το επεισόδιο 'The Great DeGaulle Stone Operation'. Ο Inspector έχει σύμμαχό του τον μικρούλη Pier (ας μη ξεχνάμε ότι όλα αυτά διαδραματίζονται στη Γαλλία) και τον αυστηρό αρχηγό της αστυνομίας. Οι εχθροί του ποικίλουν σε κάθε επεισόδειο. Στην αρχή τα καταφέρνουν και ξεφεύγουν αφού έχουν πρώτα ανατινάξει, πυροβολήσει, γκρεμίσει ή πλακώσει, γυμνώσει (και άλλα ρήματα σε -ώσει) τον Inspector, αλλά στο τέλος (σχεδόν πάντα) ο Inspector βγαίνει νικητής. Συνολικά παίχτηκαν 34 επεισόδεια. Άλλοι χαρακτήρες είναι το Μυρμήγκι και ο Μυρμηγκοφάγος (The Ant and the Aardvark). Ένας μεγάλος μπλε Μυρμηγκοφάγος κι ένα μικρό κόκκινο Μυρμήγκι μας κάνουν να ξερενόμαστε στα γέλια στα 17 επεισόδεια που παίχτηκαν. Τι πιο απλό από ένα μεγάλο ζώο που τρώει όλη την ώρα μυρμήγκια να φάει ένα τόσο δα μικρό μυρμηγκάκι... Αλλά όχι για τον δικό μας μυρμηγκοφάγο. Το μυρμήγκι αυτό έχει πολλούς συμμάχους. Από τίγρεις, επιστήμονες, αρκούδες, φορτηγά (!!!), καρχαρίες, κτλ. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο μυρμηγκοφάγος μας είναι εξαιρετικά άτυχος. Τη βγάζει - δεν τη βγάζει από την πείνα ο καημένος! Παίχτηκαν 17 επεισόδια. Συνεχίζοντας την αναδρομή αυτή στο Σόου του Ροζ Πάνθηρα, πέφτουμε μπροστά σε δύο πολύ γνωστά βατραχάκια. Τον Τόρο (ένα παχουλό βάτραχο) και τον Πάντσο (έναν αδύνατο). Στα 17 επεισόδια που παίχτηκαν με το όνομα Tijuana Toads οι δύο φίλοι μας προσπαθούν απλά και μόνο να επιβιώσουν από φίδια (τον Blue Racer), από πουλιά (τον Crazylegs Crane), από μάγειρες, κτλ. Μέχτι και ζουζούνια που ξέρουν τζούντο συναντούν !!! Εδώ θα ήθελα να πω ότι η φωνή του Πάντσο είναι του ηθοποιού Tom Holland ο οποίος κάνει αρκετούς Μεξικάνους χαρακτήρες στα Looney Tunes. Αρχίζοντας ένα αφιέρωμα σε ένα τόσο μεγάλο χαρακτήρα είναι σαν να δίνει κανείς κρέας σε ένα νεογέννητο. Ελπίζω να τα κατάφερα. Ένα επεισόδιο [imdb=tt0063939]

Αχ! Αναμνήσεις!!!! Ήμουν πολύ μικρός και ζούσε ακόμα ο παππούς μου. Πήγαινα στο σπίτι του έψαχνα τα πράγματα στα συρτάρια. Και τότε βρήκα ένα πολύ χοντρό βιβλίο που όταν το άνοιξα βρήκα μέσα πάρα πολλά κόμικς από τα Κλασσικά Εικονογραφημένα. Τα είχε σταχώσει ο άνθρωπος. Πρέπει να ήταν πάνω από 20 κόμικς. Ίσως και να ήταν όλη η συλλογή μέσα. Δυστυχώς τα χρόνια πέρασαν, ο παππούς και η γιαγιά έφυγαν και τα κόμικς κάπου χάθηκαν. Αυτά....

Ήθελα να προσθέσω κάτι για το οποίο ανακάλυψα τελευταία. Παράλληλα με το περιοδικό MAD κυκλοφόρησε από την ίδια εταιρεία (την Educational Comics) ένα περιοδικό που λεγόταν Panic. Κυκλοφόρησε σε μόνο 12 τεύχη. Περίπου στο ίδιο στυλ με το MAD αλλά όπως είχαν πει οι εκδότες πιο αστείο. Παραθέτω ένα εξώφυλο για τη συλλογή σας. ΥΓ 1 : Θα ήθελα - αν γινόταν να έβαζα και τα υπόλοιπα εξώφυλα, αλλά δε με άφησε ο server να το κάνω λόγω χώρου στο συγκεκριμένο topic. ΥΓ 2 : [ngramm] Ευχαριστώ για τη διόρθωση. Όντως 7 cd's είναι η συλλογή και όχι 6.

Βασικά, δεν ήξερα αν το αμερικάνικο περιοδικό MAD μπορεί να χαρακτηριστεί κόμικς, γιατί έχει πολλά άλλα θέματα πέρα από αυτά. Παρ' όλα αυτά έχει πολλές σελίδες με σκριπτάκια και ιδιαίτερα στις παλαιότερες εκδόσεις, πολύ πολύ καλές σάτιρες γνωστών κινηματογραφικών ταινιών. Αισίως έχει φτάσει (τώρα που μιλάμε) το 474 τεύχη και τα πρώτα τεύχη κοστίζουν περισσότερο από 6.000 ευρώ. Μάλιστα τελευταία είδα στο ebay το πρώτο τεύχος του MAD να κτυπιέται για περίπου 7.500 δολάρια. Πολύ γνωστή είναι μια συλλογή που ονομάζεται Totaly Mad σε 6 cd's, που όμως δεν κατάφερα να την βρω αυθεντική στο internet. Την αγόρασα δύο φορές από το ebay και οι δύο ήταν κόπιες. Μάλιστα τη δεύτερη φορά ήρθε σε dvd με τα 6 cd's ως εικόνες (iso's) και το απαιτούμενο πρόγραμμα για να τα διαβάσει κανείς. Επίσης κυκλοφόρησαν πολλές ετήσιες εκδόσεις καθώς και αρκετά αφιερώματα όπως στον Πόλεμο των Άστρων, στους Σούπερ Ήρωες, στις ταινίες (γενικότερα) και σε αρκετούς από τους γνωστότερους σκιτσογράφους του εν λόγω περιοδικού, όπως ο Sergio Aragones, ο Don Martin, ο Tom Cheney και άλλοι. Ιδιαίτερα σημαντικό site για να επισκεφτήτε είναι η ιστιοσελίδα του Doug Gilford (http://www.collectmad.com/madcoversite/) που θα βρείτε όλα τα εξώφυλα που έχουν κυκλοφορήσει. Αρκετά λογοπαίγνια γίνονται με το όνομα του κυρίως χαρακτήρα του περιοδικού, του Alfred E. Neuman, ο οποίος εμφανίζεται σε όλα τα εξώφυλα από το τεύχος 30 έως και σήμερα. Όταν ρωτήθηκαν οι εκδότες για το συγκεκριμένο πρόσωπο, είπαν ότι είναι ένα αστείο μεταξύ του προσωπικού του περιοδικού.

Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι το CDisplay είναι ένα πολύ καλό πρόγραμμα και αρκετά εύχρηστο. Όμως έχει κανείς καμιά ιδέα για κινητά τηλέφωνα; Δηλαδή, αν υπάρχει καμιά καλή εφαρμογή που να μπορεί κανείς να διαβάσε κόμικς σε κινητό;

Έψαχνα στο BWGT για κόμικς και είδα το link για την παρούσα σελίδα. Απ' τη στιγμή που ήρθα, κόλησα... Άντε τώρα να ξεκολήσεις...