Oh come on. Μιλάμε για την Βαβέλ λες και όλα όσα έβγαλε ήταν τέλεια (δεν ήταν) ή λες και η ελληνική σκηνή των κόμικς είναι ονειρικά πλασμένη (δεν είναι). Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να απεικονίζεις έναν χοντρό άνθρωπο ως σεξουαλικό υποκείμενο, διαφορά ανάμεσα στο να κάνεις χιούμορ μέρος του οποίου είναι οι χοντροί άνθρωποι και άλλο το να κάνεις χιούμορ εις βάρος τους. Tότε ναι τους βρίζεις.
Στα 80ς - 90s ο κόσμος ήταν πιο "ανοιχτός" αν δεν ήσουν χοντρός, ομοφυλόφιλος (μην θυμηθούμε τον πανικό για το AIDS) και πολλά άλλα πράγματα που στο ενδιάμεσο μετά από 20-30 χρόνια έχουν απενοχοποιηθεί. Οπότε δεν είναι σοβαροφάνεια απλά δεν μπορείς πλέον να υποτιμάς ανοιχτά ομάδες κόσμου για πράγματα για τα οποία τρώνε σκατά καθημερινά. Είναι πολύ εύκολο το να κάνεις "χιούμορ" σε βάρος μιας ομάδας που τρώει ήδη καταπίεση γιατί οι καταπιεστές θα σε κάνουν πατ πατ στην πλάτη και αυτό δεν λέγεται σάτιρα. Όταν όμως στηλιτεύσεις τους πιο "άνετους" τότε δυσκολεύουν τα πράγματα και τότε μόνο γίνεται σάτιρα. Απλά τότε ξαφνικά πολλοί από όσους είναι κατά της ευθιξίας, χαλιούνται.
Αυτό που κάνει ο Αρκάς είναι καθαρά αντιδραστικό πέρα από όλα τα υπόλοιπα κάτι που δείχνει το πώς το προώθησε η επίσημη ομάδα του στο Facebook. Έκανε ξαφνικά κάποια πολιτικά σχόλια, συνάντησε κριτική δεν την πήρε καλά και του βγήκε σε "κάνουμε αστεία που ξέρουμε ότι θα πειράξουν επειδή μπορούμε".