Christaras

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά ο δικός μου τομος Σκάρπα στολίζεται πιο εύκολα στη βιβλιοθήκη απο οτι τα απαντά του Μπαρκς αφού του Σκάρπα είναι κεντραρισμενη η ράχη με μεγάλη ακρίβεια εν αντίθεση με του Μπαρκς που κα-νε-νας τόμος δεν έχει σωστα κεντραρισμενη ράχη (και οποίον τομο έτυχε να έχω ηταν μετα απο αναζήτηση) + το οτι οι τόμοι Μπαρκς έχουν λεπτή ράχη που παιρνει κυλινδρική μορφή οποτε βγάζει λίγο φθηνοδουλεια. Αντίθετα ο τόμος Σκάρπα έχει παχυτερη και ευθεία ράχη που στέκεται πιο καλά στο μάτι. Επίσης απο που κ ως που μονο τα hardcovers στολίζονται σε μια βιβλιοθηκη; Δεν λέω facts, ολων μας είναι προσωπικές προτιμησεις. Κραξτε με επειδή συμβιβαζομαι με τη μετριοτητα.

Α ο δεύτερος τόμος δεν χάνεται είναι εξαιρετικός! Δύο αδημοσίευτες ιστορίες και το νύχι της Κάλι που αν και το έχω, είναι τρομερή ιστορία! Ελπίζω να είναι και με καινούργιο χρωματισμό, γιατί στο Κόμιξ είχε τα γνωστά πλακάτα χρώματα δεκαετίας '80.

Μια φορά να είχαν βγάλει μια τέτοια έκδοση τύπου fantagraphics με την εφημερίδα (λέμε τώρα), φαντάσου τι θάψιμο θα έπεφτε μετά αφού έβγαζαν π.χ. τη βιβλιοθήκη Ντίσνευ στην ποιότητα που την έβγαλαν με την δικαιολογία ότι "αφού έτσι μας έμαθαν", και "το σκληρό εξώφυλλο είναι απαράδεκτο φθηνό ιλουστρασιον και στραβοκομμένο" και "το χαρτί στο εσωτερικό είναι πολύ λεπτό και όχι τόσο ιλουστρασιον" και "ντροπή σε αυτούς που συμβιβάζονται με την μετριότητα" κλπ κλπ

Ναι και εγώ θα ήθελα και η Βιβλιοθήκη Disney να ήταν στα standards της Μεγάλης Βιβλιοθής Καρλ Μπαρκς που έθεσε ο Τερζόπουλος αλλά ότι πληρώνεις παίρνεις.

Η φάση που ξέρεις πως αυτοί που έχουν παράπονα για την έκδοση του Σκάρπα, είναι αυτοί που σκάνε 3.50 ευρώ στο περίπτερο κάθε μήνα για ένα περιοδικό 100 σελίδων με δύο ανατυπώσεις ιστοριών που ήδη έχουν, με χειρότερο χαρτί και χειρότερη εκτύπωση, αλλά και για αυτό το περιοδικό συνεχίζουν και γκρινιάζουν αλλά συνεχίζουν και το αγοράζουν. Στα της έκδοσης. Ένας φίλος παραπάνω με άγχωσε που είπε ότι δεν βρήκε την εφημερίδα σε 2-3 περίπτερα αλλά νταξ, εκεί που πήγα εγώ ήταν όλες απούλήτες (κακό σημάδι μιας και πήγα 2.:30 η ώρα το μεσημέρι). Ζέστανα φαί, άνοιξα μπυρίτσα και το πάρτυ του nerdουλά άρχισε. Πάμε λοιπόν. Καταρχάς να πούμε ότι η εφημερίδα είχε μέχρι και οδοντόκρεμα μέσα. Το είχαν κάνει και πέρσυ αυτό, αλλά νταξ ξανά respect. Εκτός αυτού περιείχε τριών ειδών εφημερίδες, μικρές αγγελίες, 4 περιοδικά ποικίλης ύλης κλπ. Θα μου πεις ποίος νοιάζεται; Εμάς μας νοιάζει το τευχάκι. Ε απλώς το αναφέρω για όποιον δεν το αγόρασε ακόμα. Πάντως η εφημερίδα ήταν κομμένη σχέση με πέρυσι. Λιγότερες σελίδες σε όλα. Και πράγματι τα φύλλα που πούλησαν μου φάνηκαν εξαιρετικά μικρά σε ποσοστό από ότι πέρυσι. Anw. Αφού έριξα μια ματιά σε όλα, πήγα στον μοναδικό λόγο που αγόρασα την εφημερίδα. Ω ναι... Με αυτά που διάβασα από μερικούς νόμιζα ότι θα μου ξεκόλλαγε στα χέρια και ότι το χαρτί ήταν πολτός ανακύκλωσης και γενικά δεν ξέρω τι άλλο. Ο τόμος είναι τουμπανάκι όμως. Χαίρεσαι να τον κρατάς στα χέρια σου, είναι απολαυστικός. Σαν έκδοση μου άρεσε πολύ περισσότερο από την βιβλιοθήκη Ντίσνευ γιατί επιτέλους το εξώφυλλο είναι σωστά τυπομένο, χωρίς η ράχη να έρχεται μπροστά ή πίσω, χωρίς τσαλακωματίες ή τσακίσεις. Είναι όπως πρέπει να είναι. Επίσης από θέμα βάρους το paperback συμφέρει πολύ περισσότερο (με του barks τους τόμους η βιβλιοθήκη μου είχε κάνει κοιλίτσα. Επίσης εφόσον βάλεις στην βιβλιοθήκη τους τόμους Σκάρπα, θα δεις ότι οι τόμοι κολλάνε ακριβώς ο ένας πίσω από τον άλλο εν αντιθέση με του Μπαρκς που αφήνουν περίεργα κενά κάποιες φορές.. Το χαρτί στο εσωτερικό δεν είναι ματ κακής ποιότητας ίσα ίσα είναι καλύτερο και παχύτερο από αυτό του Κόμιξ και από της Βιβλιοθήκης Ντίσνευ. Μην νομίζεται πως το γυαλιστερό χαρτί είναι τπτ ιδιαίτερα ακριβό, ίσως όμως διάλεξαν ματ χαρτί (πέρα του οικονομικού) και για το οτι ήταν paperback. Και ξέρεται τι γίνετε στα paperback με φθηνιάρικο velvet χαρτί τον χειμώνα ε; Ένα θα πω: ΚΡΑΤΣ ΚΡΟΥΤΣ. Η εκτύπωση είναι πολύ ωραία και τα χρώματα ιδιαίτερα ζωντανά παρ'όλο το ματ χαρτί σημάδι που δείχνει πως είναι κάπως πιο καλής ποιότητας χαρτί από της εφημερίδας. Η έκδοση περιλαμβάνει άρθρα κάτι που δεν περίμενα και με χαροποίησε πάρα πολύ. Το περιεχόμενο είναι εξαιρετικό είτε από ποιοτικής άποψης είτε απλώς από ιστορικής/συλλεκτικής με μια από τις 4 ιστορίες να είναι αδημοσίευτη στην Ελλάδα μαζί με κάποιες μονοσέλιδες. Και κάτι ακόμα για τους γκρινιάριδες. Τομάκι Slam Duck 130 σελίδες (ή όσες ήταν) ~3.50 ευρώ, Κόμιξ 100 σελίδες ~3.50 ευρώ, Τόμοι manga VIZ με χάλια χαρτί και 200 σελίδες περίπου γύρω στα 10 ευρώ. Μεγάλα Σήριαλ του Τερζό σε μικρό μέγεθος και πάλι πανάκριβα. Και η λίστα είναι μεγάλη. Και έχουμε τώρα έναν τόμο των 180 σελίδων στα 4 ευρώ, με ένα σκασμό προσφορές μαζί (είτε μας αρέσουν είτε όχι σε κάτι θα φανούν χρήσιμα). Προσωπικά βάζω στο τομάκι ένα ατόφιο 10αράκι (τόσο σαν έκδοση όσο και σαν περιεχόμενο) και ανυπομωνώ να δω πιο πολλές αδημοσίευτες ιστορίες του Σκάρπα από την Δεκαετία του '50.

Τέλεια που δεν είναι σκληροδετο για μένα. Έχω μια αδυναμία στα paperbacks, ειδικα όταν μαζεύεται πολύ υλικό λογο βάρους συμφέρον πολυ. Επίσης το μέγεθος φαίνεται ιδανικό. Τα υπολοιπα αύριο όταν θα χουφτωσω το τομακι στα χέρια μου.

Η μεταγλώττιση του disney XD στο original ducktales ήταν πολύ ωραία, οπότε και στο νέο ducktales περιμένουμε κάτι καλό. Disney είναι στο κάτω-κάτω, πάντα παίζει σε υψηλά standards στις μεταγλωττίσεις της.

^^What he said. Θα ήθελα να ήταν τα άπαντα, αλλά όπως το κάνουν τώρα (180 σελίδες και λογικά hardcover) δε συμφέρει ούτε σε θέμα χώρου, ούτε οικονομικά και φυσικά ούτε σε θέμα ποιότητας. Αν ήταν οι τόμοι ακριβώς όπως οι Ιταλικοί με 360 σελίδες γεμάτες με κάθε εφημερίδα, τότε δεν θα με χάλαγε.

Αν οι τόμοι έχουν μέγεθος Μίκυ Μάους, δεν βλέπω γιατί δεν μπορούν να είναι 364 σελίδες πάντως.

Καμία σχέση δεν έχει το αν έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα οι ιστορίες του Σκάρπα που θα μπουν στους τόμους για θέμα ευκολίας. Τι και αν έχουν μπει οι ιστορίες στο Κόμιξ ή στα Κλασικά; Η μεταφρασή τους και η επεξεργασία τους γίνετε εκ νέου, οπότε αποκλείω να τις δημοσιεύσουν με γνώμονα την ευκολία. Τώρα τι να πεις για το νέο... καλύτερη προσφορά για το καλοκαίρι δεν μπορούσαν να ετοιμάσουν. Μακάρι να έχει απήχηση το εγχείρημα στο κολλημένο ελληνικό κοινό. Δεν θα αρχήσω να κάνω εικασίες για το τι και πως, δεν έχει νόημα αλλά αυτό που θα ήθελα να δω θα ήταν τομάκια ακριβώς σαν τα Ιταλικά, και ας είναι paperback και κοντόχοντρα μιας και αυτό θα "ξεκλείδωνε" το κόστος δημοσίευσης τους στην εφημερίδα και αφετέρου θα ήταν ωραίο να απολαμβάναμε 300+ σελίδες κάθε βδομάδα.

Επικά νέα, ας είναι και κουτσουρεμένοι οι τόμοι σε σύγκριση με τους Ιταλικούς, χαλάλι.

Άργησα λίγο να πάρω χαμπάρι το "glitch" αλλά τις παραγγελίες μου τις έκανα κ γω (γειά σου ρε Μπάρνυ & Μπένυ με τα ωραία σου). Να 'ναι καλά τα παιδιά που το ανακάλυψαν. Δυστυχώς medikidz δεν αφήσατε ούτε για δείγμα σκορδόμπιχτοί Τσίμπησα τα εξής: Locke and Key Paper Girls Volume 1 V for Vendetta Chilling Adventures of Sabrina Για προτείνετε τπτ καλό ακόμα γτ είμαι αχόρταγος κ δεν ξέρω τι να πάρω. Κατά προτίμηση θέλω αυτοτελή (όχι volumes εκτός αν το volume περιέχει αυτοτελή ιστορίες), οποιοδήποτε genre εκτός από κωμωδίες. Και super heroes genre δέχομαι (εκτός από Superman) μόνο αν επίσης είναι αυτοτελή και πολύ σούπερ γενικά. Επίσης ας είναι είτε Ελληνικά είτε Αγγλικά. Edit: Τσέκαρα και φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα και το Ghost World και το Persepolis. Χμμμ...

Πλάκα κάνεις έτσι;

Οι αριθμοί πάντως δείχνουν άπαντα Ρόσα χωρίς Βίο. Πλάκα θα έχει να βάλλουν τπτ τελείως άκυρο όμως.

Τα περί μυστικοπάθειας κλπ συμφωνώ απόλυτα. Επίσης ναι θεωρώ πως θα μπορούσαν να κάνουν λίγη παραπάνω διαφήμιση. Πέρα από αυτό, η Καθημερινή θεωρώ πως κάνει πολύ καλή δουλειά σε όλα, ότι άλλο λέμε είναι προσωπικές προτιμήσεις. Φυσικά έχω παράπονα αλλά είναι απλώς το θέμα γούστου μου (ανατύπωση κλασικών ιστοριών και δημοσίευση αδημοσίευτων κλασικών ιστοριών κυρίως, ή εστω ένα περιοδικό τύπου Κλασικά) Και επιτέλους με το Κόμιξ, φτάνει, κάνουν ότι ζητάνε οι περισσότεροι αναγνώστες. Ξεκολλήστε γενικά το μυαλό σας ότι "το Κόμιξ" είναι αυτό" ή "το Κόμιξ είναι το άλλο". Ένας τίτλος είναι που μπορεί να έχει στις σελίδες του ότι γουστάρει, και το έχει κάνει. Έχουμε δει από κλασικές Ιταλικές, κλασικές Αμερικάνικες, Νεοιταλικές, Βορειοευρωπαικές παλιές και καινούριες κλπ κλπ. Απλώς αυτό που βλέπουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι ζητάει ο μέσος αναγνώστης.

Αν αφαιρέσουν γύρω στις 30 σελίδες από κάθε τόμο της Βιβλιοθήκης ΚΟΜΙΞ του Τερζό ώστε οι σελίδες να γίνουν 190 όπως ήταν στη Μεγάλη Βιβλιοθήκη Ντίσνευ τότε μια χαρά βγαίνουν 7 τόμοι. Αφετέρου, ο Βίος θα συνεχιστεί στο ΚΟΜΙΞ και παράλληλα οι υπόλοιπες ιστορίες του Ρόσα θα φύγουν από το περιοδικό. Ίσως κ για αυτό ξεκίνησαν Βίο + δεύτερη μεγάλη ιστορία Ρόσα, μέχρι δλδ να βγάλουν τους τόμους. Αν και εφόσον φυσικά βγάλουν Ρόσα σε τόμους φέτος.

Γενικότερα, μέχρι το τεύχος 17 θεωρώ λίγο-πολύ τα τεύχη ισάξια με κάποιες εξαιρέσεις και γι αυτό δυσκολέυομαι αρκετά να βγάλω σωστή 5άδα. Οπότε ψηφίζω τα τεύχη που μου έμειναν πιο πολύ στο μυαλό και ας μην θυμάμαι σχεδόν τίποτα : 1: Ένα τεύχος λες και ήταν η συνέχεια του παλιού Κόμιξ στα καλύτερα του. Ένα καλοκαιρινό τεύχος με ιστορίες που είχαν να κάνουν με την θάλασσα. Φοβερά άρθρα και τι να πεις για την ιστορία... 2: Επίσης τευχάρα, με ιστοριάρα Κάστυ πλαισιωμένη από εξίσου αξιόλογες συνοδευτικές ιστορίες. 6: Για κάποιο λόγο αγάπησα αυτό το Χριστουγεννιάτικο τεύχος, ειδικά η κύρια ιστορία ήταν ιδιαίτερα ατμοσφαιρική. Απλά. 5: Ότι καλύτερο έχουμε διαβάσει σε Φαντομία. Την ιστορία του Κάστυ δεν την πολυθυμάμαι να πω την αλήθεια μου. 17: Κύκνειο άσμα μιας νέας εποχής στο Κόμιξ. Τους 7 Μπόγκλιν τους θυμάμαι πολύ καλά και ειδικά το πρώτο μέρος σε σχέδιο Φατσίνι ήταν το κάτι άλλο!

Γελάνε και οι πέτρες. Τι υπερβολική κ τσιμπημένη; Καθαρή κοροιδία είναι και αρνούμαι να πιστέψω πως θα υπάρξει έστω και ένας για να σκάσει έστω ένα 50ρικο για να πάρει ένα paperback τευχάκι 200 σελίδων 10ετίας που κυκλοφόρησε σε κανονικό τιράζ. Όταν μάλιστα η ιστορία που περιέχει είνα μια τουλάχιστον μετριότητα και βρίσκετε έυκολα στα 4 τευχάκια του 2006 με κάνα 0,50λεπτό το κάθε ένα. Πίστευα με την εξέληξη του ίντερνετ κ με την κρίση θα έπεφταν οι τιμές, εν τέλει η κατάσταση όσο πάει κ γίνετε χειρότερη.

Πάντως ή το τιράζ μειώθηκε κ άλλο Ή το τελευταίο Μίκυμάου με Τζικε κ Καβατσανο έγινε ανάρπαστο. Την περασμένη εβδομάδα στο περίπτερο που πάω συνήθως έβρισκα 3 Μίκυμάου τα οποία μένουν για 2 εβδομάδες εκεί (μαζί με το τρέχον αφήνουν κ το περασμένο) ενώ την Παρασκευή που βγήκε το 152 ίσα που το πρόλαβα γιατί είχε μείνει μόνο 1 που τελικά και πήρα.

Τα ανηψάκια είναι λες και έχουν αρρώστια...

Φαίνεται από τα πιο ωραία κουτιά!!!

Μάλλον πρέπει να γίνω συνδρομητής στο Μικυμάου τελικά.

Thanks guys για τις ευχές, να 'στε καλά!!!

Πάμε για ένα διπλό review των δύο περασμένων τευχών του Μικυμάου: #143 Η Μάσκα του Φου Μαν Αψιού: Μέτριος Φαντομίας σε μια παιδιάστική ιστορία με την μόνη ευχάριστη νότα να είναι η νέα αντίπαλος, γιατί ο κεντρικός κακός είναι άστα να πάνε. 6/10 Το Βασίλειο των Συννέφων: Ήταν καλούτσικη ιστορία με καλό σχέδιο αλλά παραήταν παιδική η βάση της ιστορίας ενώ το τέλος μου φάνηκε ότι έτρεξε κάπως. 6/10 Ισόπαλη Ανταλλαγή: Ξέφρενο γκαγκ με υπερβολές που μου άρεσαν, το σχέδιο very cool! 7/10 Μελοδραματικές Ταινίες: Wow! Φοβερό σχέδιο για μια ιστορία που δεν το αξίζει ούτε κατά διάνοια. Σοβαρά τώρα... οι μελοδραματικές ιστορίες έχουν τόσα κενά για να σατηρίσει κάποιος και όμως αυτή η ιστορία δεν αξιοποίησε τίποτα. Λόγο σχεδίου και μόνο δεν θα βάλω μηδέν αλλά... 3/10 Το Μυστικό του Πειρατή με την Κιθάρα: Απλή όμορφη περιπετειούλα με τον Σκρούτζ χωρίς λογικά κενά αλλά με απίστευτη ποποφαρδία και με αρκετό ενδιαφέρον. 7/10 #144 Ο Αριστοκράτης Πίσω από την Μάσκα: Η ιστορία του Φαντομία μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά νομίζω πως στο τέλος το έτρεξε λίγο ο καλλιτέχνης. Η αναφορά στον Ράτσετ Γρανάζη κλπ με κάνει να αρχίζω να θεωρώ τον Gervasio τον Don Rosa της Ιταλίας. 9/10 Ο θείος από το Μεξικό: Άλλη μια ιστορία με πολύ όμορφο σχέδιο και ιδιαίτερα λεπτή γραμμή πράγμα ασυνήθιστο για τα Ιταλικά δεδομένα. Εξαιρετικός και ο χρωματισμός. Η ιστορία είχε αμείωτο ενδιαφέρον, πολύ ωραίο και ανατρεπτικό (τουλάχιστον για μένα). 8/10 Ταινίες Δρόμου: Σύντομη μα απολαυστική και το σχέδιο αρκετά καλό. 7/10 Τα Μαγικά Πατίνια: Το μαύρο πρόβατο του τεύχους. Σχέδιο; Άθλιο. Σενάριο; Αθλιότατο. Μηδέν! 0/10 Οικολογικές Μεταφορές: Καφρίλα και χοντροκομμένο χιούμορ από Φέθρυ. Αγαπάω! 6.5/10 Η Κλεμμένη Έκθεση: Φοβερή ιστορία για τα δεδομένα του Τζούνιορ. Ε τον αληταμπούρη τον κλεφταρά και λίγα του έκαναν. Σχέδιο επίσης καλό. 7/10