Μετάβαση στο περιεχόμενο

Argail

Veterans
  • Περιεχόμενο

    1681
  • Εγγραφή

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Κερδισμένες ημέρες

    14

Blog Entries δημοσιεύτηκε από Argail

  1. Argail
    Από μικρός είχα μια αγάπη γενικότερα με την φαντασία, Ηρωική και Επιστημονική, από τα χρόνια της εφηβείας και μέχρι πριν λίγα χρόνια διάβαζα πιο πολύ Ηρωική Φαντασία, τα τελευταία χρόνια ψάχνω περισσότερο την Ε.Φ. και ιδιαίτερα την χρυσή εποχή της. Πια είναι η χρυσή εποχή? μα φυσικά τα 50's-60's-70's που η κούρσα του διαστήματος μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ ήταν στα καλύτερα της. 
     
    Αυτή η περίοδος ενέπνευσε πάρα πολλούς Δυτικούς συγγραφείς και δημιούργησε μία τεράστια σχόλη Ε.Φ. που απολαμβάνουμε ακόμα και τώρα (με τα μεγαθήρια Asimov, Clark, Dick κτλ). Τι γινόταν όμως στο αντίπαλο στρατόπεδο? Γιατί δεν υπάρχει κάτι σε Ε.Φ. από την Σοβιετική Ένωση? Γιατί οριακά ξέρουμε μόνο τον Πολωνό Στάνισλαβ Λεμ (που έχει γράψει το Solaris που είναι και ταινία) ο οποίος δεν είναι αμιγώς Σοβιετικός αλλά Πολωνός (ναι η Πολωνία ήταν μέρος του συμφώνου της Βαρσοβίας αλλά δεν ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης). Φταίει το καθεστώς που δεν επέτρεπε "ευτελή" τέχνη? Φταίει ότι δεν είχαν έμπνευση? Φταίει ότι δεν τους ενδιέφερε η φαντασία παρά μόνο η επιστήμη? Τίποτα από τα παραπάνω, το μόνο που φταίει είναι ότι δεν έχουν μεταφραστεί πολλά στην γλώσσα μας ή ακόμα και στα Αγγλικά. Τα έργα της Ε.Φ. εκείνης της περιόδου στην ΕΣΣΔ είναι όχι απλά πολλά αλλά σχεδόν ατελείωτα, μιλάμε για 1000δες διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα και πάρα πολλά από αυτά είναι εξαιρετικά από ότι διαβάζω σε κριτικές, μιας και δεν ξέρω Ρώσικα για να διαβάσω πολλά από αυτά.
     
    Η αλήθεια είναι πως δεν είχα αναρωτηθεί νωρίτερα, το έναυσμα έγινε με 2 εκδόσεις που βρήκα από την "Άγνωστη Καντάθ" η πρώτη είναι μια συλλογή Σοβιετικών διηγημάτων Ε.Φ. που λέγεται "Ο Άχρηστος Πλανήτης". Περιέχει 7 διηγήματα που είναι ένα πολύ καλό δείγμα διαφόρων συγγραφέων. Το 2ο είναι το "Καβαλάρηδες από το Πουθενά" των Αλεξαντρ και Σεργέι Αμπράμοφ (Πατέρας και Γιος) που γράφτηκε το 1969 και έχει και 2 συνέχειες τις οποίες δυστυχώς δεν έχουμε στα Ελληνικά. Ψάχνοντας ανακάλυψα ότι έχουν βγει μερικά ακόμα βιβλία στα Ελληνικά τα προηγούμενα χρόνια πολλά από τα οποία δυστυχώς είναι εξαντλημένα.
     
    Ένα άρθρο υπάρχει εδώ που έχει μια ανάλυση και στο τέλος έχει και αρκετά βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει στα Ελληνικά, εκτός από αυτά που λέει στην λίστα η οποία είναι λίγο παλιά υπάρχουν τα 2 που είπα παραπάνω, "Ο Ανίκητος" του Στανισλαβ Λεμ πάλι από την Καντάθ και "Ο Μηχανικός Μένι" του Αλεξαντροβιτς Μπογντάνοφ από την Σύγχρονη Εποχή (απο την Σ.Ε. είναι και οι 3 συλλογές που αναφέρονται στο άρθρο προηγουμένος) , το τελευταίο είναι prequel ενός πολύ σημαντικού έργου Ε.Φ. που λέγεται Red Star (Ο Κόκκινος Πλανήτης στα Ελληνικά) το οποίο και ψάχνω να βρω μιας και είναι εξαντλημένο. Κυκλοφόρησε το 1908 από τον Αλεξαντροβιτς Μπογντάνοφ στον απόηχο της Ρώσικης επανάστασης του 1905, δεν θα γράψω για το σενάριο όποιος ενδιαφέρεται καλό είναι να το ανακαλύψει μόνος του. Το συγκεκριμένο έχει επηρεάσει συνολικά την Ε.Φ. παγκοσμίως μιας και είναι αρκετά πίσω από την χρυσή εποχή.
     
    Επίσης πολύ ωραίο είναι το άρθρο-πρόλογος στην έκδοση της Καντάθ "Ο Άχρηστος Πλανήτης" που βάζει χρονολογικά όλη την ιστορία της Ε.Φ. στην ΕΣΣΔ και αναφέρει μερικά από τα σημαντικότερα έργα. Και μία πολλή σημαντική πληροφορία είναι ότι εκείνες τις δεκαετίες υπήρχαν λέσχες φίλων της Ε.Φ. και στις 2 πλευρές οι οποίες είχαν σχέσεις αλληλογραφίας και αντάλλαζαν μέχρι και βιβλία.
     
    Τι κάνει όμως μεγάλη εντύπωση σε αυτή τη σχόλη? πρόκειται για ένα πολύ διαφορετικό είδος Ε.Φ. που ενώ έχει φουλ όλη την "μυρωδιά" της χρυσής εποχής που οι λάτρεις γνωρίζουν, είναι σε πολύ διαφορετική κατεύθυνση, τι θέλω να πω, είναι σχεδόν ανύπαρκτο το μοντέλο της δυστοπίας που τόσο εμφανίζεται στα Δυτικά βιβλία, εδώ έχουμε στις περισσότερες περιπτώσεις όταν μιλάμε για μέλλον ανεπτυγμένες κοινωνίες που τα προβλήματα που εμφανίζονται είναι πιο σύνθετα και διαφορετικά από τα τυπικά, ψάχνουν οι συγγραφείς πιο βαθιά να επινοήσουν προβλήματα και δυσκολίες που θα μπορούσε να έχει μια κοινωνία χωρίς ανισότητες έτσι ώστε να υπάρχει κάτι άξιο να γίνει σενάριο, είναι φυσικά και αυτό που είχαν στο μυαλό τους οι κάτοικοι της ΕΣΣΔ, ότι κάποια στιγμή η κοινωνία θα περάσει σε ένα άλλο επίπεδο, όπου θα λυθούν όλα τα βασικά προβλήματα. 
    Στην περίπτωση του "Καβαλάρηδες από το πουθενά" που διαδραματίζεται στην εποχή του, το 1969 δηλαδή και έχουμε επίσκεψη από εξωγήινους, φαίνεται και το ψυχροπολεμικό περίβλημα, με μία μεγάλη διαφορά από αυτό που έχουμε συνηθίσει από την απέναντι πλευρά.
     
    Κλείνοντας, είμαι πολύ χαρούμενος για 2 λόγους
    Πρώτα γιατί μου άνοιξε μια πόρτα σε ένα πολύ ωραίο κόσμο Ε.Φ.
    Δεύτερο γιατί θα μπω σε διαδικασία αναζήτησης παλιών βιβλίων που τόσο μ' αρέσει!
    (Αν έχει κάποιος τον Κόκκινο Πλανήτη το θέλω!!!)

     

     
     
  2. Argail

    general talk
    Σκεφτόμουν ότι ενώ μικρός είχα διαβάσει πάρα πολλά κόμικς, Μίκυ Μάους, Σεραφίνο, Τιραμόλα, Βαβούρα κτλ δεν μου έχουν μείνει και πολλά, καλά και αυτά που έχουν μείνει σε χάλια κατάσταση είναι.
     
    Θυμήθηκα γιατί συνέβει αυτό, που πήγαν όοοοολα αυτά τα τεύχη που διάβαζα μανιακά, δεν τα πέταξε κανείς, ούτε τα χάρισε.
     
    Στο Κερατσίνι που μεγάλωσα μικρός, και στα τέλη του 80 αρχές 90, κάθε Δευτέρα είχε στην γειτονιά μου λαϊκή αγορά (ξεκινούσε από την Εμμανουήλ Μπενάκη και έστριβε αριστερά στην Ταϋγέτου), προς το τέλος της Λαϊκής αγοράς, ξέρεις εκεί που έχει ρούχα και σεντόνια και όχι ζαρζαβατικά, ήταν ένας παππούς(φαντάζομαι χωρίς άδεια λαϊκής) ο οποίος άπλωνε ένα σεντόνι στον δρόμο και είχε πάνω βιβλία και κόμικς, εντάξει θα μου πεις σιγά το ίδιο γίνεται και στο μοναστηράκι και αλλού. Αμ έλα που ο παππούς δεν πούλαγε, όσο και να ήθελες δεν πούλαγε, μόνο αντάλλασσε, του έδινες κάτι παρόμοιου μεγέθους και 10-20 δραχμές και το έπαιρνες, έτσι είχε πάντα ένα στάνταρ αριθμό από στοκ και δεν ξέμενε πουλώντας το. 
     
    Τις Δευτέρες λοιπόν που είχα απόγευμα σχολείο(είχαμε τα σχολεία με τις βάρδιες τότε, μια βδομάδα πρωί και μια βδομάδα απόγευμα) έπαιρνα αγκαλιά τα παλιά μου μικιμάου (και η μαμά μου κάποια βιβλία) και πήγαινα να "βοηθήσω" την μαμά μου στα ψώνια στην λαϊκή, με απώτερο σκοπό φυσικά να πάρω κάποια κόμικς που δεν έχω διαβάσει.
     
    Εντύπωση επίσης μου έκανε που δεν ξαναέβρισκα τα παλιά μου τεύχη, που σημαίνει ότι έκανε μεγάλη επιτυχία ο παππούς στην λαϊκή!
     
    Πέρα από τα κλασσικά που έβρισκα εκεί, θυμάμαι ότι είχα βρει το AsteTrix νο3 εκεί, και ήταν άγραφο!!!! το έλιωσα μετά, δεν πρέπει να άφησα σελίδα που να μην έλυσα.
     
    Σαν παιδί μου φαινόταν τελείως φυσιολογικό να υπάρχει κάτι τέτοιο σε κάθε λαϊκή αγορά, θυμάται κανένας άλλος κάτι παρόμοιο? 
  3. Argail
    Με αφορμή την μετάθεση του Κόναν σε νέο στρατόπεδο(από Marvel στην Titan) έκανα μια ανασκόπηση στην σχέση μου με τον Κιμμέριο(και όχι μόνο).
     
    Όσοι θυμούνται από παλαιότερα, τότε που είχε τον Κόναν η Dark Horse δηλαδή και αυτό το φόρουμ έκανε τα πρώτα του βήματα, είχα κάνει ένα σκασμό παρουσιάσεις στις Αμερικάνικες εκδόσεις/επανεκδόσεις του Κόναν από την Dark Horse. Είχα ενθουσιαστεί που γινόταν επανέκδοση των 2 σειρών της Marvel(Chronicles of Conan και Savage Sword of Conan από την Dark Horse) σε paperbacks. Διάολε τα αγόραζα και τα διάβαζα σαν στραγάλια. Έπεσε και η νέα σειρά από την Dark Horse που μας την έφερε στα Ελληνικά η Anubis, βάλε και κάτι special και αυτόνομα, βάλε και κάτι παλιές Ελληνικές εκδόσεις που έψαχνα (Καμπανάς και Modern Times), βάλε και το δερματόδετο με όλα τα αυθεντικά κείμενα του R. Howard για τον Κόναν, μιλάμε για πολύ Κόναν ρε παιδιά.
     
    Παράλληλα αγόραζα και ξεκοκάλιζα όλα τα υπερηρωικά που έβγαζε η anubis, Ultimate Spider Man, X-Men, Fant;astic Four, Batman, Superman και ότι έβγαινε το διάστημα 2005-2010 από υπερηρωικό, και ήταν πολλά αυτά που έβγαιναν. Παρότι δεν ήμουν κλειστός σε προτάσεις για Ελληνική σκηνή, BD (πέρα από τα κλασσικά Αστερίξ, Λούκυ Λουκ κτλ) ή άλλα Ευρωπαϊκά δεν έριχνα και ψάξιμο σε αυτά, ότι μου πρότειναν κανα δυο παιδιά από το φόρουμ που εμπιστευόμουν τα γούστα τους.
     
    Σιγά σιγά αυτές οι προτάσεις άρχισαν να γίνονται όλο και πιο πολύ του γούστου μου και παρότι αγόραζα όλα τα άλλα ήταν πλέον διεκπεραιωτικός ο λόγος, να το πάρω να το έχω, να το διαβάσω στα γρήγορα να μπει στο ράφι.
    Σταμάτησα να βλέπω και Υπερηρωικές ταινίες, άρχισε να μου θυμίζει Τόλμη και Γοητεία με μπούφλες η όλη φάση.
    Μετά ήρθε ο "αποχωρισμός" από την συλλογή μου (δες εδώ) και σταμάτησα να αγοράζω σχεδόν τα πάντα, πέραν λίγων που και που.
     
    Τώρα είμαι σε μία φάση που έχω πάρει από το Public αρκετά υπερηρωικά της Οξύ με τις προσφορές 50-70% έκπτωση και τους 2 τόμους Η ζωή και ο θάνατος του Κόναν(με συνολικό κόστος και για τους 2 λίγο κάτω από 10€). Ξεκίνησα να διαβάσω τον Κόναν και αντιλαμβάνομαι ότι είναι μία εξαιρετική ιστορία που εκτυλίσσεται σε 12 τεύχη. Παρά την προηγούμενη αγάπη μου για τον Κιμμέριο και την αναγνώριση ότι είναι πολύ ωραία και πρωτότυπη ιστορία, δεν μπορώ να διαβάσω πάνω από 1 τεύχος την μέρα, βαριέμαι, κουράζομαι, θέλω να διαβάσω κάτι άλλο.
     
    Μάλλον γέρασα για τις Αμερικανιές και ψάχνω ολοένα κάτι πιο ενδιαφέρον, να είναι καλά τα παιδιά εδώ που από προτάσεις άλλο τίποτα.
     
    Έτσι αυτά ήθελα να πω και να τα μοιραστώ 
     
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.