big vaggos

Castle in the sky?

Εν όψει της μετατροπής του Lion King σε 3D, η Νέα Ακτίνα εκδίδει ένα αυτόνομο τεύχος με την διασκευή της ομότιτλης ταινίας στο χαρτί. Η εν λόγω ιστορία έχει δημοσιευθεί ήδη ουκ ολίγες φορές στην Ελλάδα τόσο στις εκδόσεις της συγκεκριμένης εταιρίας (Μεγάλο Μίκυ, Κοσμος Ντίσνεϋ), καθώς και στο Disney Cinema της εφημερίδας Τα Νέα. Όσον αφορά την ίδια την ιστορία, μένει απόλυτα πιστή στην ταινία. Αρκετά καλή και η ποιότητα της έκδοσης.

Δε μούνγουωκιν Χομπς

Two more από τους Αρχαίους Μύθους. Δούρειος Ίππος: Η άλωση της Τροίας Συγγραφείς: Justine Fontes - Ron Fontes Μετάφραση: Γιάννης Ιωαννίδης Εικονογράφηση: Gordon Purcell Σελίδες: 48 Ημ. Έκδοσης: 01/10/2011 Ένα ξύλινο άγαλμα.... θα καταστρέψει την αρχαία πόλη της Τροίας... Εδώ και δέκα ολόκληρα χρόνια, ο στρατός των Ελλήνων πολιορκεί την Τροία. Χιλιάδες γενναίοι πολεμιστές έχουν πέσει στο πεδίο της μάχης, καθώς πολιορκητές και πολιορκημένοι είναι αποφασισμένοι να νικήσουν. Μια μέρα όμως, εντελώς απροειδοποίητα, οι Έλληνες εγκαταλείπουν το στρατόπεδό τους. Όταν οι κάτοικοι της Τροίας αφήνουν τα τείχη της πόλης τους, ανακαλύπτουν ένα τεράστιο ξύλινο άλογο κι έναν αγγελιοφόρο, που τους λέει ότι οι εισβολείς γύρισαν στην πατρίδα τους. Τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, ειδικά όταν ένας από τους αρχηγούς των Ελλήνων είναι ο Οδυσσέας, ο πολυμήχανος βασιλιάς της Ιθάκης...; http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/346649 και... Θησέας εναντίον Μινώταυρου Συγγραφείς: Jeff Limke Μετάφραση: Χρήστος Τσέλιος Εικονογράφηση: John McCrea Σελίδες: 48 Ημ. Έκδοσης: 01/10/2011 Ένας ήρωας στο μονοπάτι προς τη δόξα... Όταν ο νεαρός Θησέας μαθαίνει πως είναι ο γιος του Αιγέα, βασιλιά της Αθήνας, αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να συναντήσει τον πατέρα του και να διεκδικήσει την κληρονομιά του. Στο δρόμο του προς την Αθήνα θα συναντήσει πολλά εμπόδια και κινδύνους, που θα καταφέρει να ξεπεράσει με την εξυπνάδα και τη γενναιότητά του. Όμως, η μεγαλύτερη πρόκληση που θα συναντήσει για να γίνει ένας σπουδαίος ήρωας, βρίσκεται στην Κρήτη, μέσα στο θρυλικό Λαβύρινθο που σχεδίασε ο Δαίδαλος. Εκεί κατοικεί ο Μινώταυρος, ένα τέρας που είναι μισός άνθρωπος και μισός ταύρος. Θα τα καταφέρει ο Θησέας να νικήσει αυτόν τον πανίσχυρο αντίπαλο; http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/346648

Μπράβο Τρύφωνα. Χαίρομαι για την εκλογή σου, ήταν καιρός μπορώ να πω. Ευχαριστούμε για την εποικοδομητική συμμετοχή σου στην κοινότητα και το λεπτό κι έξυπνο χιούμορ σου που διακατέχει τα γραπτά σου. Συνέχισε...

Ωπ, στην παρέα Γιώργο! Μπορείς να δείξεις τη δουλειά σου και στο subforum του Σχέδιου. Καλή διασκέδαση κι ευχάριστη περιήγηση στο φόρουμ σου εύχομαι! υγ: Ορέστη, γι' αυτόν σου έλεγα πριν κάμποσο καιρό στη λέσχη ότι είχα πετύχει κάτι κορυφαία σκιτσάκια του Deadpool στο dA ενός έλληνα.

Εδώ, πάντως, αναφέρει το αντίστροφο. Από τον google translator: "Winning the 1974 National Book Award is the institutional recognition to this collection at its zenith of popular acceptance, the collection was also its impact outside our borders, get published in countries as disparate as Indonesia or the United States in the latter case through King Features Syndicate." Άλλωστε το 2ο τεύχος της Joyas Literarias Juveniles εκδόθηκε το 1970, ενώ αυτό της King Classics το 1977. Εκτός κι αν εννοούμε το ίδιο πράγμα και δεν κατάλαβα καλά. Πολύ χρήσιμο το link του archive. Μεταξύ άλλων, λέει: "Vidal Sales, José Antonio (script), Alfonso Cerón Núñez (art) (1970). ‘La isla del Tesoro’ [Treasure Island]. Joyas Literarias Juveniles 2. (Barcelona: Editorial Bruguera). Reprinted in : R. L. Stevenson. La isla del Tesoro. Barcelona: Planeta DeAgostini (Joyas Literaria juveniles), 2009 Cover by Antonio Bernal Romero. " Άρα έχουμε και τους δημιουργούς.

Είναι ισπανικό τελικά: Από τη σειρά Joyas Literarias Juveniles, της οποίας το περιεχόμενο μάλλον ήταν παρεμφερές με τα Κλασικά Εικονογραφημένα, δηλαδή εικονογραφημένες μεταφορές αξιολόγων μυθιστορημάτων και απ' ότι βλέπω είναι και πολύ γνωστή εκείθε. Έκδόθηκαν 269 τεύχη από το 1970 μέχρι το '83 και το Νησί των Θησαυρών είναι το 2ο. Για τον σχεδιαστή δε βρήκα τίποτα, ούτε στο τεύχος που τσέκαρα γράφει κάτι (έχουν σκαναριστεί όλα και υπάρχουν στο ίντερνετ). Για more info, τσεκάρετε τα links παρακάτω ή απλά googleάρετε το "Joyas Literarias Juveniles" και θα βρείτε αρκετές πληροφορίες. http://seronoser.free.fr/bruguera/joyasliterariasjuveniles.htm http://www.taringa.net/posts/comics/9861613/Joyas-Literarias-Juveniles---Serie-Verde-_comics_FS_.html http://www.elcuartodelvicio.com/index.php?topic=1977.0

Χεχ, πολύ γέλιο η εικονογράφηση της Χριστίνας. Και ανυπομονώ για τη συνέχεια μιας και την άφησε σε chrisιμο σημείο...

Προσπαθώ να θυμηθώ ποιά ήταν η πρώτη επαφή με το είδος, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Έχουν χαθεί και αρκετά τεύχη κυρίως της δεκαετίας του 90'. Πάντως, κι εγώ κατά κάποιον τρόπο από τα κόμικς έμαθα να διαβάζω. Κάπου στα 5+ έβαλα την μάνα μου να μου μάθει να γράφω και να διαβάζω επειδή, δεν καταλάβαινα τι γινόταν κοιτάζοντας μόνο τις εικόνες. Περίπου σε εκείνη την ηλικία πιθανολογώ ότι διάβασα το πρώτο μου τεύχος. Το θετικό ήταν πως ο αδελφός μου αγόραζε από παλιότερα Μίκυ Μάους και άλλα ντίσνεϋ και είχε μια μικρή συλλογή (λιγότερα από 30 τεύχη), από την οποία προμηθευόμουν υλικό. Μερικά από τα πρώτα μου Μίκυ των οποίων τις ιστορίες είχα βρει τρομερά ενδιαφέρουσες και τις διάβαζα συνεχώς ήταν: Το 1405. Η πρώτη ιστορία των Martina - Carpi Το 1502. Περιείχε τους Κυρίαρχους του Γαλαξία, σε σχέδιο του Massimo De Vita. Το 1663. Η πρώτη ιστορία και πάλι σε σχέδιο του De Vita μου άρεσε πολύ. Το 1772. Εδώ διάβασα την πρώτη μου ιστορία με τον Μίκυ. Πρόκειται για την καλύτερη Παρασκευή του Γκούφυ που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα. Πιθανότατα ένα απο τα παραπάνω ήταν το πρώτο που διάβασα. Από τα υπόλοιπα disney: Το Σπέσιαλ Σκρουτζ Μακ Ντακ. Πολυαγαπημένο τευχάκι κι αυτό. Δυστυχώς όμως, κάποια στιγμή το έχασα. Και το Κόμιξ 134. Το πρώτο Κόμιξ που έπεσε στα χέρια μου. Περιείχε δύο από τις καλύτερες δεκασέλιδες του Μπαρκς. Τα άρθρα και τις στήλες τα βαριόμουν και τα προσπερνούσα μέχρι μία ηλικία. Αυτά λοιπόνμε ώθησαν να πάρω τόσο ζεστά το θέμα σε βαθμό φανατισμού. Εν τω μεταξύ, παρότι συνήθιζα να διαβάζω και βιβλία (τύπου Μικρού Νικόλα ή παραμύθια του Τριβιζά), τα κόμικς μου άρεσαν τόσο, που είχα μάθει απ' έξω τους διαλόγους στα μπαλονάκια από αρκετές ιστορίες των Μίκυ Μάους. Πέρα από ντίσνεϋ, το πρώτα ελληνικά κόμικς που διάβασα ήταν ο Ισοβίτης του Αρκά και ο Παντελής με το Λιοντάρι. Και ένα Σπάιντερμαν του Καμπανά από την τελευταία εκατοστάδα αποτέλεσε την πρώτη μου επαφή με υπερήρωες.

Πάντα ήθελα να έχω ένα είδος speed-learning. Ιδιαίτερα σε περιόδους εξετάσεων. Να ξεκοκάλιζα ολόκληρα βιβλία σε λίγα λεπτά. Πολλές φορές βέβαια εν ώρα διαγωνίσματος, ευχόμουν να μπορούσα να παγώσω το χρόνο για να απαντήσω τις ερωτήσεις αυτολεξεί από το βιβλίο χωρίς να με πάρει κανείς χαμπάρι. Κρίμα, που δεν τις απέκτησα ποτέ και πάντα κατέληγα στο διάβασμα... Πέρα από αυτές, θα ήταν ωραίο να μπορώ να εφεύρω και να δημιουργήσω κατά βούληση οτιδήποτε στη στιγμή. Έτσι θα μπορούσα να φτιάξω κάποια πρακτικά και χρήσιμα αντικείμενα όπως: χαρτί υγείας που δε θα τελειώνει ποτέ, στυλό με αυτόματο ορθογραφικό έλεγχο, ασύρματες ηλεκτρικές σκούπες, ένα δέντρο που θα βγάζει πίτσες και πιτόγυρα κ.α. Όσον αφορά τις πιο συνηθισμένες δυνάμεις, έχω ονειρευτεί πολλές φορές να διαθέτω υπερδύναμη σε συνδυασμό με regeneration και αθανασία. Από την άλλη, όσες φορές ονειρευόμουν να πετάω, πάντα έπεφτα και σκοτωνόμουν και ξύπναγα καταϊδρωμένος.

Μάλλον του Lucio Leoni θα εννοείς. Αν είχε ιστορίες του De Vita κανείς δε θα είχε παράπονο... Εγώ και ως έχει το τομάκι δεν έχω, πάντως (παράπονο, ντέ!). Το δίδυμο Leoni-Negrin είναι μάλλον ότι καλύτερο έχει να δείξει η ιταλική σχολή σε ιστορίες του Φάντομ τα τελευταία 10-15 χρόνια, (αν εξαιρέσουμε και το σύμπαν του PKNA). Δηλαδή so and so ιστορίες, σίγουρα όλοι θα προτιμούσαμε κλασικές, αλλά ακόμη κι έτσι ήταν ένα καλό τομάκι. Εγώ τα αγόρασα όλα εκτός των Εκατομμυρίων. Θα το αγόραζα κι αυτό (κι ας ήταν τριτοκλασάτη επιλογή) αν ήταν η τιμή δεν ήταν απαγορευτική. Όσο για τις Παρασκευές, οι οποίες απ' ότι βλέπω άρεσαν σε ελάχιστους, ήταν κατ' εμέ αρκετά καλές. Δε διεκδικούν δάφνες ποιότητας και η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν μακράν καλύτερες ιστορίες από το εν λόγω subserie, αλλά όπως και να 'χει, ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα. Απρόβλεπτα μυθιστορήματα του Γκούφυ με θεοπάλαβα σενάρια στα οποία γίνεται πραγματικά ό,τι να 'ναι κι ένας μούχλας Μίκυ να γκρινιάζει ότι τα μυθιστορήματα στερούνται λογικής. Ε, λοιπόν πάντα μου άρεσαν αυτές οι ιστορίες κι ας μην ήταν πρωτοκλασάτες. Τα υπόλοιπα τρία τομάκια ήταν πολύ ευχάριστα καλοκαιρινά αναγνώσματα και τα απόλαυσα ιδιαίτερα. Οι ιστορίες της πλώρης ήταν μια μη αναμενόμενη, αλλά πολύ καλή επιλογή. Τις κυνηγούσα αυτές τις ιστορίες από την εποχή που τις δημοσίευε το Μεγάλο Μίκυ, αλλά είχα χάσει αρκετές. Πολυ ατμοσφαιρικές και πρωτότυπες ιστορίες. Μάλιστα η σειρά βελτιώνεται αισθητά στη συνέχεια, άρα το τομάκι που πιθανότατα θα βγει του χρόνου με τις υπόλοιπες θα είναι ακόμη καλύτερο. Ο Τζούνιορ, όπως και πέρυσι ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι. Διασκεδαστικό, ευχάριστο κι ανάλαφρο ανάγνωσμα. Μοναδικό μειονέκτημα το εξώφυλλο που ήταν άθλιο. Τέλος, ο Ινδιάνα ήταν μάλλον το καλύτερο σήριαλ του καλοκαιριού. Καλογραμμένες κοσμοπολίτικες ιστορίες, οι περισσότερες σχεδιασμένες από τον μάστορα Μάσιμο Ντε Βίτα. Εν ολίγοις, μια σχετικά καλή φουρνιά σήριαλ, που επισκιάστηκε από τις εξωφρενικές τιμές των τόμων.

εγώ τα είχα τέρμα τα ηχεία γιατί άκουγα μουσική προηγουμένως... Πρέπει να θυμάμαι να τα χαμηλώνω γιατί την έχω ξαναπατήσει (μία με το Maze Game και μία με το Alarm του πρoηγούμενου version του Avast).

Ο DJO γνωρίζει τους καλεσμένους του Comicdom για τα επόμενα 10 χρόνια.

Από χθες που προσπαθώ να μπω στη σελίδα του Κόμιξ στο facebook, με βγάζει στην αρχική σελίδα. Ας το τσεκάρει και κάποιος που έχει λογαριασμό, να δούμε αν πλέον η σελίδα είναι ορατή μόνο στους χρήστες, αν και νομίζω ότι αποτελεί παρελθόν. Τι είχαμε, τι χάσαμε, όπως και να 'χει... Φάνηκε γι' άλλη μια φορά πως οι τύποι στη Νέα Ακτίνα δεν είναι διατεθειμένοι να ακούσουν απόψεις και παρατηρήσεις από τους αναγνώστες τους. Το μόνο θετικό της όλης υπόθεσης, ότι δε θα ξαναδούμε αυτό το ελεεϊνό ταμπελάκι με την αναγραφή "Βρείτε μας στο facebook" στο εξώφυλλο του περιοδικού.

Εξώφυλλο του 20ου τεύχους: Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση. Το επόμενο (Το βιβλίο των αποκαλύψεων) κυκλοφορεί 30/9 στην Αθήνα και και 25/11 στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Άξιος MoM! Keep it up!

Ανακοίνωση – Πρόσκληση Ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού και ο Σύλλογος Φίλων Γελοιογραφίας διοργανώνουν 2η Διεθνή Έκθεση Γελοιογραφίας με θέμα: «Ανεργία» 15 – 29 Οκτωβρίου Αίθουσα Φιλοπρόοδου Ομίλου Υμηττού Ανδρέα Λεντάκη – Αμισσού – Σμύρνης, Υμηττός ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: • Οι Γελοιογραφίες να είναι ασπρόμαυρες ή έγχρωμες • Έργα μέχρι 3 (μεγέθους Α3), ανά συμμετέχοντα. • Ανάλυση τουλάχιστον 300 dpi • Κατά προτίμηση τα έργα να είναι χωρίς κείμενο ή σχόλια και σε περίπτωση που έχουν να χρησιμοποιηθεί οπωσδήποτε και η Ελληνική ή η Αγγλική γλώσσα. • Τα έργα να σταλούν κατά προτίμηση με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (e-mail) • Τα πρωτότυπα θα επιστραφούν σε εύλογο χρόνο και πάντως μετά την 1-1-2013. • Τα έργα θα αξιολογηθούν από Καλλιτεχνική Επιτροπή • Σύντομο βιογραφικό του Καλλιτέχνη, το e-mail και οπωσδήποτε η ταχυδρομική διεύθυνση. • Όλα τα έργα που θα συμμετέχουν στην Έκθεση μπορεί να εκτεθούν σε περιοδεύουσα Έκθεση στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. • Τα έργα μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την ενημερωτική προβολή της Έκθεσης. Σε καμία περίπτωση δεν θα πωλούνται τα ίδια ή αντίγραφα τους. • Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες δεν θα πληρωθούν για τη συμμετοχή τους. • Η συμμετοχή στην Έκθεση σημαίνει πλήρη αποδοχή των παραπάνω όρων. Υποβολή έργων μέχρι 10 Σεπτεμβρίου Διεύθυνση αποστολής Γελοιογραφιών: Στο e-mail: cartoon2foy@gmail.com ή Φ.Ο.Υ.: Τ. Θ. 79029 172 37 Υμηττός Πηγή: Feco.gr

Είδα κάποιες σκηνές από το πρώτο και έχει ενδιαφέρον.

Επειδή δε γνωρίζω αν επιτρέπονται direct links (σε αυτό το subforum τουλάχιστον), σου προτείνω να ρίξεις καταρχάς μια ματιά στο ρετρό τοπικάκι που έχουμε όπου θα βρεις αρκετά sites στα οποία κάνοντας ένα απλό search θα βρεις κάποια από αυτά που ψάχνεις στα ελληνικά. Εκτός βέβαια κι αν ψάχνεις αγγλικά dubs...

Μιας και βλέπω ότι δεν έχει ανεβάσει ακόμα κανείς το εξώφυλλο του 2350, παίρνω την πρωτοβουλία: Σημειωτέον ότι περιέχει αδημοσίευτη πολυσέλιδη ιστορία του Cavazzano. Έδιτ: Άκυρο, με πρόλαβε η Μαρία τελικά...

Ένα και για μένα!

...αση του φαρμάκου του σατανικού δόκτορος Λι Τσου, το οποίο μετέτρεψε τα ασημόψαρα σε αιμοδιψή χαριτωμένα κουνέλια! Αυτά, μόλις έμαθαν ότι η Λέσχη θα παραμείνει ανοιχτή και τον Αύγουστο...