1SUPERMAN1

Απαράδεκτο άρθρο που υμνεί τη λογοκρισία με καθαρά πολιτικές θέσεις και απορίπτει με το έτσι θέλω την άποψη εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.

Πήγα κι εγώ για να δω την αξιόλογη δουλειά του Κωνσταντίνου Παππά αλλά δεν τον είδα εκεί κι έφυγα... Υ.Γ. ελπίζω να μην λογοκριθεί και αυτό το ποστ κύριοι "δημοκράτες".

Καλώς ή κακώς το βραβείο Νόμπελ αποτελεί τη μέγιστη αναγνώρηση ενός επιστήμονα. Πάντως αν ήθελαν είχαν αρκετά χρόνια μπροστά τους να τον τιμήσουν αλλά που να βρεθεί χώρος από τους Αμερικανούς και άλλους που μονοπωλούν τα βραβεία αυτά. Βέβαια τα τελευταία χρόνια τα Νόμπελ έχουν χάσει κάπως το κύρος τους , αν σκεφτεί κανείς ότι δόθηκε Νόμπελ λογοτεχνίας στον Μπομπ Ντίλαν ή Νόμπελ ειρήνης στον Ομπάμα !

Κορυφαίος Έλληνας επιστήμονας που άδικα δεν τιμήθηκε με το Νόμπελ ιατρικής (και όχι ο μόνος για παράδειγμα ο χημικός Λεωνίδας Ζέρβας και ο βιοτεχνολόγος Τομ Μανιάτης), μακάρι να συνεχίσουν να βγαίνουν και άλλα παρόμοια κόμικς με αντίστοιχη θεματολογία. Όσον αφορά το όνομα του Παπανικολάου θυμίζει κυπριακή καταγωγή. Ήταν άραγε κάποιος μακρινός προγονός του από την Κύπρο;

Το ηλεκτρονικό περιοδικό "Fantastic" (διατηρεί σελίδα στο facebook: https://www.facebook.com/FantasticDigitalMag ) του Νίκου Μανούσου (βλέπε περιοδικό Pixel) αναδημοσίευσε ένα ενδιαφέρον άρθρο από το 1998 του θρυλικού Χρήστου Λάζου με θέμα την ελληνική λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας. Μπορεί να το διαβάσει ελεύθερα όποιος επιθυμεί στις σελίδες 78-85 , στον παρακάτω σύνδεσμο : https://issuu.com/digital_content/docs/fantastic_3_binder?fbclid=IwAR0UkN9YwZ80AsxpJDsUZ0nOWwtyEApf26gXxXP8jRimAFIZogJe2rCd2MU

Μα ο άνθρωπος δεν φταίει , απλά κοίταξε την τιμή πώλησης από τον "δάσκαλο" που το πουλά ακριβώς στην ίδια τιμή.

To Atari βγήκε τη δεκαετία του 70 , συγκεκριμένα το 1977, αλλά στην Ελλάδα κυκλοφορούσε και τη δεκαετία του 80. Υπήρχαν και αρκετές διαφημίσεις σε περιοδικά και κόμικς εκείνης της εποχής.

Άστο καλύτερα γιατί θα κάνουν ντου σ'εσένα...

Εμένα όμως με έχουν προσβάλει και μιλήσει άσχημα , είχα μάλιστα αποφασίσει να μην γράφω για 2 χρόνια. Δυστυχώς ακόμα και στο χώρο των κόμικς επικρατούν κάποια "αφηγήματα" που αν πας κόντρα , κάποιοι θερμόαιμοι πέφτουν πάνω σου και σε καταδιώκουν. Δεν ανέχονται τη διαφορετική άποψη.

Υπήρχε κονσόλα τη δεκαετία του 80 και ήταν η θρυλική Atari 2600

Τα εξώφυλλα των τευχών 48,67,72,148,158,560,572,590 σε χαμηλή ανάλυση μέχρι να βρεθούν σε υψηλή ανάλυση:

Άλλη μία "προσφορά" από Vendora

Βέβαια υπάρχουν και άλλα "φθηνότερα" από τον ίδιο πωλητή 455 ευρώ όλη η σειρά καθόλου άσχημα. Αν θυμάμαι καλά νομίζω ότι τα τεύχη 1 και 2 τα είχα αγοράσει 5 ευρώ το ένα πριν κάποια χρόνια.

Ακούω σχόλια για αυτή τη λογική τιμή του τεύχους από Vendora.

Εδώ μια άλλη έκδοση από τον Βουνησέα με τίτλο «ΝΑΤ ΠΙΓΚΕΡΤΩΝ».

Στο Jumbo πουλάνε χάρτινες κούτες με διαστάσεις 32Χ21Χ12,5 εκατοστά. Αυτές νομίζω κάνουν. Επίσης υπάρχουν και πλαστικές πολύ ανθεκτικές κούτες σε διάφορες διαστάσεις.

Ο Ben Garrison είναι ένας καρτουνίστας , για μένα εξαιρετικός στη δουλειά του , ένας από τους λίγους καρτουνίστες που είχε το θάρρος να καυτηριάσει αν όχι να πάει κόντρα σε πολλά θέματα ταμπού , ένα από αυτά ήταν το επίσημο αφήγημα της πρόσφατης πανδημίας του κορωνοϊού. Δεν ανήκει στην κατηγορία που κάποιοι έβαλαν την ταμπέλα «πολιτικά ορθό» και αυτό δεν αλλάζει κάτι από την εξαιρετική δουλειά του που θα πρέπει όλοι να παραδεχτούν. Ο ίδιος είχε δηλώσει : «Κάνω γελοιογραφίες που είναι κατά της πολιτικής ορθότητας , πολέμιος της αντικοινωνικής δικαιοσύνης , γιατί πραγματικά αυτό που είναι η πολιτική ορθότητα είναι ένας φασισμός με τρόπους». Φυσικά όλα αυτά του κόστισαν τον αποκλεισμό του από τα κοινωνικά δίκτυα εκτός από την πρόσφατη επιστροφή του στο twitter λόγω αλλαγής πολιτικής από τον νέο ιδιοκτήτη Elon Musk. Νομίζω ότι είναι απαράδεκτο να παραμένουμε σιωπηλοί για ένα θέμα που βασάνισε και ακόμα βασανίζει , σε μικρότερο βαθμό, τις παγκόσμιες κοινωνίες. Καταλαβαίνω ότι πλέον δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο , δημοκρατικό , όπου ο καθένας μπορεί να πει τις απόψεις του χωρίς το φόβο του διωγμού από ένα σύστημα που στραγγαλίζει τους ανθρώπους και τις ελευθερίες τους και που δυστυχώς πολλοί (μικροί και μεγάλοι) με τη στάση τους συμβάλουν σε αυτό το έγκλημα. Όμως θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αφήσουμε να φανεί η αλήθεια μέσα από τις αντίθετες απόψεις ακόμα και αν δεν μας αρέσουν. Εδώ παραθέτω κάποια δείγματα από την δουλειά του που έχουν σχέση κυρίως με την πανδημία , τα υπόλοιπα μπορεί να τα βρει κανείς στον σύνδεσμο : https://grrrgraphics.com/

Εξώφυλλο-οπισθόφυλλο τεύχους 5 Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Από τη διαφήμιση στο οπισθόφυλλο μπορούμε να υποθέσουμε σίγουρα (διότι τη σημερινή εποχή δεν θα ήμασταν και τόσο σίγουροι) ότι το περιοδικό αυτό απευθυνόταν κυρίως σε γυναίκες.

Εξώφυλλο-οπισθόφυλλο τεύχους 69 Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Κάποια τεύχη της Β περιόδου που έγραφαν στο πάνω μέρος του εξωφύλλου "Μαζί με τη ΜΑΣΚΑ και η "Μασκούλα" " , είχαν σαν ένθετο τη "Μασκούλα" σε συνέχειες (γύρω στις 14 σελίδες) , πολλές φορές οι αναγνώστες έκοβαν τα φύλλα για να φτιάξουν το ολοκληρωμένο τεύχος από τη "Μασκούλα". Έτσι βρίσκονται τεύχη με λιγότερες σελίδες. Δεν αποκλείεται όμως να υπήρχαν τεύχη με περισσότερες ή λιγότερες σελίδες για λόγους οικονομίας όταν δεν πήγαινε καλά η κυκλοφορία.

Εδώ το εξώφυλλο του τεύχους 6 από το διαδίκτυο σε χαμηλή ανάλυση

"Η πρώτη μου παρουσίαση" Μάλλον έχεις πάθει ένα είδος αμνησίας , δεν εξηγείται αλλιώς , εκτός αν εννοείς η πρώτη μου παρουσίαση εδώ και 2 χρόνια που είχα αποφασίσει να απέχω για λόγους που γνωρίζεις πολύ καλά... Υ.Γ Το έπιασα το υπονοούμενο και μάλλον θα κάνω και άλλες "ενδιαφέρουσες" παρουσιάσεις εκτός απροόπτου...

Δεν είναι ότι το έκανα επίτηδες , δεν το γνώριζα , τόσο απλά. Το ότι μπαίνουμε κάποιοι εδώ μέσα δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέρειες του φόρουμ , ούτε υπάρχει χρόνος για να μάθουμε όλα τα "μυστικά" και τη "λογική" της καταλογοποίησης. Πολλοί από εμάς έχουν να ασχοληθούν με τόσα πολλά πράγματα στην προσωπική τους ζωή που αποτελεί πολυτέλεια το οποιοδήποτε ψάξιμο. Όποιος από τη διαχειριστική ομάδα γνωρίζει μπορεί και να διορθώσει τα λάθη. Άλλωστε ο καθένας κάνει ότι μπορεί και βοηθά για το τελικό αποτέλεσμα που το χαιρόμαστε όλοι.

Εδώ μια σελίδα από το "ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ" Νο 85 Δεκεμβρίου 1946 όπου φαίνεται ότι κυκλοφόρησε το "Σάντρο" ως αυτόνομη έκδοση.