Αίθουσα Νικητών

Τι να λέμε τώρα... Ακομα θυμάμαι που είχα πάει στο περίπτερο να πάρω τα καθιερωμένα (Μπλεκ, Αγόρι, Βαβούρα κλπ.) και είδα στα μανταλάκια το Camelot 3000 μαζί με τον Storm και τον Ερικ Καστέλ!!! Σοκ και δέος!!! Βλέπετε, μέχρι τότε, είχαμε συνηθίσει τα χέρια μας να είναι μουτζουρωμένα από τα γνωστά ασπρόμαυρα κόμικς στο φτηνό χαρτί (εξαίρεση ο Λούκυ Λούκ και ο Αστερίξ)... Εξαίσιες οι πολυτελείς εκδόσεις Star Comics, αλλά και οι τιμή των 200 δραχμών εξαιρετικά "αλμυρή", τότε... Πραγματικά ήταν κάτι που περίμενα ότι η εκδοτική θα το επανακυκλοφορούσε, αργά ή γρήγορα, και φυσικά θα το αγοράσω day 1...

Θυμίζει παλιό υπερηρωικό. Αν είναι ένα είδος από οποίο μπουχτίσαμε το τελευταίο διάστημα

Αυτό συμβαίνει γιατί είναι ο τόμος αυτών των τευχών που είχε βγάλει η Οξύ Και δυστυχώς όταν γίνεται τομοποίηση καταστρέφουν τα τεύχη

Επιβεβλημένη αγορά κ ας το έχουμε εις την κατοχή μας

Ίσως προλάβεις κάποιο από αυτά (ή και όλα) αν σε ενδιαφέρουν : Τιμή Σελίδες Public εκπτώσεις Captain America - Super soldier 2,99€ 112 Μαύρη χήρα θανάσιμο ξεκίνημα 2,99 € 112 Γενναίοι & Τολμηροί - Μπάτμαν & Γουόντερ Γούμαν 2,99 € 152 Wonder woman και justice league 4,99 € 160

Λοιπόν πριν λίγες ώρες δώσανε συνέντευξη οι διοργανωτές του comicdom-con στο comicstreet.gr και φυσικά απάντησαν για ποιο λόγο πέσαν τα δυο φεστιβάλ μαζί φέτος. Είπαν ότι δεν έγινε επίτηδες, ότι η μόνη ημερομηνία που τους δόθηκε για αυτή την περίοδος ήταν αυτή και ακόμα είναι ότι την ημερομηνία για το φετινό την μάθανε στη διάρκεια του περσινού comicdom-con, όπως και για του χρόνου ήδη την γνωρίζουν από τώρα. Ακόμα βρίσκονται σε επικοινωνία με τους διοργανωτές της Θεσ/νίκης για να μην ξαναγίνει του χρόνου κάτι τέτοιο.

Ναι συμφωνώ, αλλά από Marvel. Αυτό τουλάχιστον είναι DC

Πήρα το τεύχος του Σέρλοκ στα χέρια μου σήμερα. Παρατήρησα ότι υπάρχει ανομοιομορφία στα περιθώρια .

Θυμίζει κάτι από Warlock, Infinity Gauntlet και γενικότερα 80s έπη. Ανυπομονώ, φαίνεται εκδοσάρα!

Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκε το ύφος της ανάρτησής μου (ήταν και λίγο χιουμοριστικό, αλλά δεν έβαλα emoji για να μην παίξω με τον πόνο του φίλου @ Stitch ). Προφανώς και μοιράστηκα το πινακάκι εδώ για κάθε ενδιαφερόμενο κι όποιος προλάβει πρόλαβε . Πάντως ελπίζω να προλάβει τίποτα και ο παραπονεμένος φίλος μας.

Πάνε ήδη τα "Γενναίοι & Τολμηροί" και "Μαύρη Χήρα" (αυτό βασικά επανήλθε στην προηγούμενή του τιμή)! Αφήστε τίποτα και για τον @ Stitch ρε παιδιά...

Από το facebook της εκδοτικής «Η προφητεία έλεγε πως θα επιστρέψεις ξανά όταν η Αγγλία σε χρειαστεί...» Έρχεται τον Μάιο από τις εκδόσεις μας! (έτσι για να γουστάρουμε λίγο )

5. (3) Τα μαύρα νύχια (La griffe noire) Η 5η ιστορία του Αλίξ ξεκίνησε να δημοσιεύεται ανήμερα Χριστούγεννα του 1957 και η προδημοσίευσή της στο βελγικό Τεντέν ολοκληρώθηκε στις 25/2/1959. 7 μήνες αργότερα εκδόθηκε και σε άλμπουμ από τον Le Lombard που ήταν ο πρώτος εκδότης του Αλίξ (η ελληνική έκδοση ακολουθεί τις εκδόσεις Casterman όπως φαίνεται και από τα εξώφυλλα). H συνοχή της ιστορίας και ο ένας χρόνος κενού που μεσολάβησε αποδεικνύουν ότι πλέον τα Αλίξ γράφονται ολοκληρωμένα και στη συνέχεια δημοσιεύονται. Η ιστορία είναι πλέον πολύ καλή. Με ένα βασικότατο πρόβλημα. Πρέπει να μην έχεις διαβάσει Τεντέν και αυτό είναι κομματάκι δύσκολο, δεν ξέρω άνθρωπο που να έχει διαβάσει Αλίξ χωρίς να έχει προηγηθεί ο Τεντέν. Και αυτό γιατί το όλο conspet της υπόθεσης είναι σχεδόν πλήρης αντιγραφή της υπόθεσης του "7 κρυστάλλινες μπάλες". Όχι ακριβώς, αλλά εντάξει. Ένας ιερέας και κάποιοι Καρχηδόνιοι προσπαθούν να πάρουν εκδίκηση για την άδικη και ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης Ικάρα. Και το κάνουν με έναν τρόπο ανάλογο, θέτοντάς του σε παραλυσία με μία δηλητηριασμένη αρπάγη. Από λάθος του ο Αλίξ προκαλεί την ίδια παράλυση και στο γιο του ενός οπότε ξεκινάει ένα ταξίδι στην Αφρική να βρεθεί το αντίδοτο. Μία ωραία περιπέτεια που αν αγνοήσεις την αρχική επιρροή μπορείς άνετα να την απολαύσεις, χωρίς κενά και χωρίς παρανοϊκές σεναριακές ευκολίες. Η ιστορία δημοσιεύτηκε το 1957. Ήδη από το 1956 η περιοχή της Καρχηδόνας και της φανταστικής πόλης Ικάρα είναι ανεξάρτητη για πρώτη φορά μετά από πολλούς αιώνες, αλλά δεν είναι αυτή η ανοιχτή πληγή στη Γαλλία. Από το 1954 η Αλγερία που σημειωτέο δεν είναι αποικία αλλά κομμάτι της France Metropolitaine σφαδάζεται από τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας της (που δεν επιτεύχθηκε παρά το 62). Και αν τα κίνητρα του Ερζέ ήταν ο σεβασμός στις ντόπιες κουλτούρες και μνημεία, εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο συγκεκριμένα. Όσο και αν στα μεταγενέστερα Αστερίξ η Ρώμη είναι ο κακός αντίπαλος, εδώ στα εγκλήματα της Ρώμης, νομίζω ότι δεν είναι δύσκολο να εντοπίσουμε αποικιοκρατικά εγκλήματα, θα πω της Γαλλίας λόγω context, αλλά και γενικότερα. Ο Μαρτέν κάνει εξαιρετική δουλειά να μην αφήσει συμπάθεια σε κανέναν. Ούτε στα θύματα ούτε στον Αλίξ που καταδίκασε το παιδάκι (έστω και όπως εύκολα φανταζόμαστε προσωρινά). Είναι όλοι ένοχοι και η εκδίκηση δικαιολογημένη, δεν είναι οι αφελείς επιστήμονες που απλά διψούσαν για γνώσεις ανακαλύψεις (και αρχαιοκαπηλεία θα προσθέσω εγώ). Αλλά όπως είπα και πριν βρισκόμαστε στο 1957 και μερικά σημεία είναι προβληματικά με τα σημερινά δεδομένα. Η απαγορευμένη λέξη από "ν" χρησιμοποιείται διαρκώς όσο και αν εμένα δε μου βγάζει προσβλητική χροιά. Πιο προσβλητικό μου φαίνεται το κλισέ των μαύρων ευκολόπιστων που εύκολα κάποιος επιτήδειος μάγος τους μανιπουλάρει με κολπάκια και δεισιδαιμονίες. Στους χαρακτήρες έχουμε επίσης εξέλιξη. Σε μία εποχή που όλοι οι ήρωες ακόμα και όταν πάνε τουαλέτα βγάζουν άρωμα λεβάντας, ο Αλίξ θέτει σε θανάσιμο κίνδυνο τη ζωή ενός μικρού παιδιού. Παρόλα αυτά παραμένει νεαρός και παράτολμος, αλλά γενναίος και έξυπνος όπως θα όφειλε κάθε ήρωας. Ο Ενάκ παραμένει το ίδιο ζωντόβολο που ήταν ίσως λίγο λιγότερο, μάλιστα στη σελίδα 17 κάνει το πρώτο χρήσιμο πράγμα στη σειρά. Ο Μαρτέν δε βιάζεται να βάλει τους ήρωες στην υπόθεση, προηγούνται 4 σελίδες build up ενώ το πρώτο πορτραίτο του Αλίξ βρίσκεται μόλις στην 8η σελίδα. Δεν έχουμε κάποιον χαρακτήρα από προηγούμενη ιστορία και είναι σαφής η προσπάθεια του Μαρτέν να αποκολληθεί από τον archenemy Αρβάκιο, αλλά βρήκε στήριγμα στους συναδέλφους του. Εκτός από την υπόθεση και ο βασικός αντίπαλος μάγος είναι μία μείξη του ιερέα του Χόρους με δυνατότητες του υπνωτιστή στα Πούρα του Φαραώ. Υπάρχουν και άνθρωποι λεοπαρδάλεις όπως στο Τεντέν στο Κονγκό, αλλά αυτή ήταν μία γενική επιρροή στο Βέλγιο της εποχής, σαν κάτι αφρικάνικες ειδικές δυνάμεις, ΛΟΚ. Υπάρχουν οι στολές από παλιά και δε θα το αποδώσω σε άμεση αντιγραφή. Για το σχέδιο όμως αυτό το άλμπουμ σηματοδοτεί μία μεγάλη (για τους ειδικούς) αλλαγή, η οποία φαίνεται και στο εξώφυλλο. Χωρίς να έχει αλλάξει ιδιαίτερα την τεχνική του ο Μαρτέν παρέβη ένα βασικό κανόνα του Ερζέ και της καθαρής γραμμής. Άρχισε να βάζει σκιές στα σώματα των ανθρώπων κάνοντας ένα μικρό βήμα προς το ρεαλισμό. Δε διαφοροποιείται σε κάτι άλλο, αλλά και αυτό είναι αρκετά σημαντικό. Εννοείται πως τοπία και μερικά καρέ είναι υψηλοτάτου επιπέδου. Γενικώς μιλάμε για ένα πολύ στιβαρό BD αν αγνοήσουμε τη βασική επιρροή είναι σίγουρα το πιο ολοκληρωμένο της σειράς ως τώρα. Και αν το δείτε στο γεωπολιτικό κλίμα της εποχής νομίζω να το βρείτε πιο ενδιαφέρον. Και μια και μιλάμε για επιρροή πάρτε κι άλλη μία. Με δεδομένο ότι εκτός από νύχι η λέξη griffe σημαίνει και υπογραφή (είναι η ίδια ετυμολογία από τα αράβικα που σε μας τη λέμε τζίφρα), εγώ βλέπω και αντιστοίχιση του τίτλου La Griffe Noire με το La Marque Jaune στο Blake et Mortimer A suivre

Εδώ κάνεις λάθος. Το 1800 είναι BD. Ξεκάθαρα. Θεωρώ αδιανόητο κάποιος να διαβάζει BD και να μην έχει τιμήσει το 1800. Και οι Νύφες του Δράκουλα, επίσης.

Βλέποντας πως πηγαίνει αρκετά καλά η επιστροφή του αγαπημένου μου Ερευνητή Εφιαλτών, έχω να προτείνω το εξής για τα επόμενα άλμπουμ, πέρα από το αναμενόμενο και ήδη δηλωμένο πως θα εκδοθεί Dylan Dog / Batman . Να εκδοθούν ανά 2 ή ακόμα καλύτερα ανά 3 τα άλμπουμ της συλλεκτικής σειράς Dylan Dog il Tiziano Sclavi είναι 24 ιστορίες χρωματισμένες (οπότε θα βγουν έγχρωμα όπως προτιμούν οι περισσότεροι) από τον δημιουργό του ήρωα και χτίζουν το canon του χαρακτήρα. Ναι το ξέρω κάποιες έχουν ήδη εκδοθεί από Μαμούθ και Τζέμα όχι όμως έγχρωμες και σε μεγάλο σχήμα. Ας μπουν σε 3αδες με 1 δημοσιευμένη και 2 αδημοσίευτες σε κάθε άλμπουμ. Αξίζει να εκδοθούν και να υπάρχει μία σειρά περιπετειών άξια αναφοράς στον Ήρωα όπως έχει γίνει πια με Ζαγκορ και Μίστερ Νο. εδώ τα άλμπουμ της σειράς https://www.sergiobonelli.it/sezioni/43/fumetti?tag_0=1&noinit=true&tag_2=[ TO now]&sortElement=tag_2,true&sortDefault=false&exact_match.tag_64=Dylan Dog&exact_match.tag_92=Il Dylan Dog di Tiziano Sclavi

Όντως συμπαθέστατη και συνεπέστατη η JEMMA ως εκδοτική εταιρεία. έχω παραγγείλει ηλεκτρονικά κάποιες φορές μερικές ελληνικές εκδόσεις (απευθείας από αυτούς) αλλά δεν έχω επισκεφτεί τον Πειραιά σχεδόν 20 χρόνια, οπότε δεν έχω άποψη για το κατάστημά. Αξίζει σεβασμό που επενδύει σε Έλληνες δημιουργούς και τιμάω όσες εκδόσεις με ενδιαφέρουν αν και είναι ελάχιστες (περίπου μια με δύο το χρόνο). Επειδή άκουσα ολόκληρη την συνέντευξη/κουβέντα απογοητεύτηκα που δεν ακούστηκε από κανέναν ούτε μια φορά οι λέξεις BD ή Γαλλοβελγικά, ούτε καν σε κάποιο από τα σχόλια/ερωτήσεις του κοινού, ούτε καν σε επίπεδο πως πήγαν αυτά που έβγαλαν παλιά ή γιατί δεν πάνε πλέον στην Ελλάδα όπως τις προηγούμενες δεκαετίες. Όσον αφορά τα μεταφρασμένα, είμαι περίπου στο ίδιο μήκος κύματος με τον @ Laz33 και τον @ Guts . Πέρα από τα 4-5 BD που έχει βγάλει κατά καιρούς δεν βρίσκω ενδιαφέρον ούτε στα Ιταλικά, ούτε στα Αμερικανικά κλπ. Θα δοκιμάσω τον Μαξ Φριντμαν κάποια στιγμή να δω αν αξίζει βέβαια. Αν σχολίαζες αυτά στο αντίστοιχο θέμα θα είχα αρκετά να πω που θα σήκωναν κουβέντα, αλλά δεν θέλω σε άσχετο θέμα.

Slaine σίγουρα ναι μετά από 24 χρόνια και ίσως διαβολικές αδερφές

Λοιπόν, να πούμε λίγο τι αναφέρθηκε στην συνέντευξη που έδωσε ο εκδότης της Jemma στο comicstreet.gr. Οι νέες κυκλοφορίες, 14 στον αριθμό, που θα κυκλοφορήσουν στα con, 1800 κύκλος 2ος Fear Future 2 Hard Rock vol.2 #7 Κουλούρι #8 Ιν Λίμπο Του Νεκρού Αδερφού Διαβολικές Αδελφές Καπτάν Ίγγλος Λιβύη Η Πριγκίπισσα του Αεναου Κάστρου (Manga) Gerard Άγνωστες Λέξεις Ιου Ζβιου A.I Stay Human Τον Σεπτέμβριο θα κυκλοφορήσουν 3-4 νέες εκδόσεις, μία από αυτές Slaine: Treasures of Britain #1 & #2 σε έναν τόμο και κάποια άλλη ιστορία του αργότερα Η συνέχεια του Διγενή κάποια στιγμή θα βγει, έχει κολλήσει κάπου το πράγμα από τους δημιουργούς αλλά θα συνεχίσει. Δυστυχώς δεν θα δούμε την Ουγγρική Ραψωδία σε έγχρωμη έκδοση γιατί πιστεύει ότι δεν θα πουλήσει επειδή μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσε η παλιά έκδοση. Επανέκδοση του Bone λίγο δύσκολο, ακριβή έκδοση, πολλοί τόμοι και πούλησαν ήδη 1000-2000 αντίτυπα και ίσως να μην υπάρχει άλλο αγοραστικό κοινό για αυτό πλέον. Θα δείξει... Και ούτε επανέκδοση του 1ου τόμου του El Eternauta. Αν κάποτε το ξαναβγάλει θα είναι σε έναν τόμο και τα δύο. Τέλος υπάρχει σκέψη να ανοίξει ένα Jemma Press στο κέντρο της Αθήνας και ένας λόγος είναι ότι τα περισσότερα βιβλιοπωλεία/κομικσάδικα βρίσκονται εκεί και όταν γίνονται παραγγελίες από την Jemma, μαζεύονται και γίνεται διανομή από το Πειραιά προς το κέντρο μια φορά την εβδομάδα, ενώ αν είναι στο κέντρο θα γίνεται καθημερινή η διανομή. Ειπώθηκαν και πολλά άλλα...

Α ναι, το ξέχασα αυτό. Έχω πάρει το 1ο τεύχος και ήταν όντως αρκετά αξιόλογο (για ελληνικό κόμικ). BD βέβαια δεν το λες. Είναι "φάση BD" αλλά όταν λέμε BD εννοούμε BD, όχι απλά "μοιάζει με BD"