Αίθουσα Νικητών

Ας ανεβάσω κι εγώ το κατιτίς μου, που πήρα αυτές τις ημέρες. Ξεκινάμε με τα τρία graphic novels που κυκλοφόρησε πρόσφατα ο "Μικρός Ήρως" ("Ντύλαν Ντογκ", "Mister No" και "Μπλεκ"), καθώς επίσης το "Avengers: Κόκκινη Ζώνη", το "Ultimatum: Requiem" και το "Ultimatum: Αγώνας Επιβίωσης". Αγορές από την ΛΕΦΙΚ. Συνεχίζουμε με "Batman: Ο Σκοτεινός Ιππότης ξαναχτυπά", "Batman: Συλλεκτικό Τεύχος", "Batman: Ένας Σκοτεινός Ιππότης", "Μπαντιλίκια" #03 και "Δικαστής Ντρεντ: Το τέλος των ημερών". Με εξαίρεση τα "Μπαντιλίκια" κι εδώ η ΛΕΦΙΚ έβαλε το χέρι της. "Φεστιβάλ" #03, 04, 10, 11, 12, 13 με τα οποία συμπληρώνεται κι αυτή η σειρά, thanks to ΛΕΦΙΚ. Και τελειώνουμε με τα "Έλρικ" #01, 02 (εκμεταλλευόμενος την γενναία έκπτωση που έκανε η Πολιτεία) και τα "Μαλλιοκούβαρα" #01, 02.

Από το facebook της εκδοτικής «Η προφητεία έλεγε πως θα επιστρέψεις ξανά όταν η Αγγλία σε χρειαστεί...» Έρχεται τον Μάιο από τις εκδόσεις μας! (έτσι για να γουστάρουμε λίγο )

Εγω την εποχη που εβγαινε στα ελληνικα σε συνεχειες ημουν πολυ μικρος και δεν διαβαζα μπλεκ κτλ Αλλα παντα ημουν φαν του μυθου του βασιλια Αρθουρου και εχω δει και διαβασει διαφορα που αφορουν το μυθο του. Και ειχα διαβασει για αυτο το κομικ σε διαφορα αφιερωματα οποτε πριν 3-4 χρονια το διαβασα στα αγγλικα σε ψηφιακη μορφη και καταλαβα γιατι εκανε τοση επιτυχια τοτε εδω στην Ελλαδα. Για μενα παντως θα ειναι σιγουρη αγορα να το εχω και σε φυσικη μορφη και φυσικα στα Ελληνικα. Περι ταινιων να πω οτι το Εξκαλιμοερ του 1980 παραμενει κατα την αποψη μου η καλυτερη βερσιον για τον μυθο του βασιλιου Αρθουρου. Μιλαμε παιζει μια πλειαδα πολυ καλων βρετανων ηθοποιων, δυνατη σκηνοθεσια και φυσικα μουσικαρα Καρμενα Μπουρανα στα καταλληλα σημεια. Αγαπημενη σκηνη το "Prepare for battle". (2η καλυτερη ταινια το sword in the stone φυσικα απο Ντισνευ!) Επισης να αναφερω για τους φαν του βασιλια Αρθουρου οτι αξιζει να διαβασετε το κλασικο βιβλιο "Ο παντοτινος βασιλιας" (The once and future king) του T.H.White, Αξιζει για μενα παρα πολυ. Και το εχω μαλιστα δυο φορες μια στα ελληνικα και μια στα αγγλικα. Fan fact 1. Στην ταινια xmen το αναφερει ο καθηγητης Ξαβιε και επισης βλεπουμε τον Μαγκνετο να το διαβαζει Fan fact 2 ο συγγραφεας TH White ειναι θαμμενος στην Αθηνα στο Α νεκροταφειο.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια ο Μικρός Ήρως ήταν φάση Jemma. Σχεδόν όλες του οι εκδόσεις ήταν αδιάφορες για μένα (άντε κανένα Ζαγκόρ ν΄αγόραζα που και που). Αλλά τα τελευταία χρόνια έκανε ένα (έστω μικρό) άνοιγμα στα BD και μου κέντρισε το ενδιαφέρον (Λάργκο, Μπλάκσαντ, Κόρτο). Η Jemma παραμένει αδιάφορη. Όσο δεν εκδίδει BD πολύ δύσκολα να με κάνει φαν της. @ Guts δοκίμασε πάντως και το νέο Ντύλαν Ντογκ, πιστεύω θα σ΄αρέσει. Και φυσικά πάρε το Μπλάκσαντ. Δυστυχώς για μένα η εκδοτική που βγάζει τους μακράν πιο ενδιαφέροντες τίτλους (ξέρετε για ποια μιλάω) έχει αποκτήσει νοοτροπία ελληνικού δημοσίου (τα ζώα μου αργά)...

Slaine σίγουρα ναι μετά από 24 χρόνια και ίσως διαβολικές αδερφές

Ίσως προλάβεις κάποιο από αυτά (ή και όλα) αν σε ενδιαφέρουν : Τιμή Σελίδες Public εκπτώσεις Captain America - Super soldier 2,99€ 112 Μαύρη χήρα θανάσιμο ξεκίνημα 2,99 € 112 Γενναίοι & Τολμηροί - Μπάτμαν & Γουόντερ Γούμαν 2,99 € 152 Wonder woman και justice league 4,99 € 160

Άργησε η νέα παρουσίαση μου σε ιστορία της DC, αλλά χαλάλι της ήρθε και είναι εδώ. Στην προσπάθεια μου να διαβάσω περισσότερες Superman ιστορίες, έπεσα στο Up, Up and Away βλέποντας τα ονόματα των Busiek και Johns στο σενάριο, οπότε υπέθεσα ότι κάτι καλό θα διαβάσουμε. Ο Superman ξαναβρίσκει τις δυνάμεις του Στο Up, Up and Away βρισκόμαστε μετά το Infinite Crisis, ένα τρομερά σημαντικό event για τη DC εκείνη τη δεκαετία, όπου ουσιαστικά ο Clark χάνει τις δυνάμεις του στη μάχη του με τον Superboy-Prime. Στην αρχή βλέπουμε πλέον τον ήρωα να ζει ως ένας απλός πολίτης και δημοσιογράφος της Daily Planet όπου δημοσιεύει αρκετά ρεπορτάζ εναντίον του Lex Luthor θεωρώντας πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσει την πόλη του. Επίσης παρακολουθεί την πορεία άλλων ηρώων όπως η Supergirl και έχει κι μια μικρή περιπέτεια με τους Green Lantern και Hawkgirl με τον πρώτο να προσπαθεί να τον πείσει να γίνει Lantern. Ο Luthor αποφυλακίζεται και αποφασίζει να πάρει εκδίκηση από τη Metropolis αφού απειλεί τον Clark για όσα έχει γράψει εναντίον του. Δίπλα του σε όλο αυτό θα έχει τον Toyman και τον Kryptonite Man. Σιγά σιγά ο Clark ξαναβρίσκει τις δυνάμεις του και αργά και σταθερά εκπαιδεύει τον εαυτό του ώστε να μπορεί να τις χρησιμοποιεί χωρίς κίνδυνο για τους γύρω του. Μετά αποφασίζει πως θα ξαναγίνει ο Superman και ανακοινώνει στη Metropolis την επιστροφή του, αποφασίζοντας να βάλει τον Lex Luthor στη θέση του μια και καλή. Βλέποντας τους σεναριογράφους περίμενα πολύ παραπάνω αλλά δε δικαιώθηκα. Η ιστορία έχει μέτριο pacing, μία πάει αργά για να μας δείξει τον Clark ως πολίτη, η μεταμόρφωση ξανά σε Superman γίνεται πολύ γρήγορα, τα κίνητρα των κακών δεν εξηγούνται τόσο καλά, οι side κακοί παίζουν ελάχιστο ρόλο στην ανάπτυξη της ιστορίας και συνολικά βρήκα το Up, Up and Away μια από τις μετριότερες ιστορίες Superman εκείνης της εποχής παρά το ταλέντο που υπάρχει από πίσω. Το σχέδιο Το σχέδιο από την άλλη είναι πολύ όμορφο με τον Pete Woods στην αρχή και ύστερα με τον Renato Guedes να σχεδιάζουν πραγματικά πολύ όμορφα τη Metropolis, τους κακούς να έχουν ωραία redesigns, τον Clark να είναι πολύ ανθρώπινος και οι μάχες μπορώ να πω ότι ήταν εντυπωσιακές αν και δεν επαρκούσαν σε ποσότητα για αυτό που θέλω να δω από μια ιστορία με Superman στον τίτλο. Το εικαστικό κομμάτι είναι το καλύτερο στοιχείο της ιστορίας. Τελική σύνοψη και σε ποιους προτείνεται Τη βρήκα κάπως μέτρια ιστορία που απευθύνεται σε πιο hardcore κοινό, απλώς ίσως λόγω του Infinite Crisis και του 52 να κέρδισε παραπάνω spotlight ως η ιστορία που αφηγείται τι έκανε ο Superman αφού έχασε τις δυνάμεις του. Λίγο άτσαλη εκτέλεση και κάπως άστοχη ανά σημεία, πιστεύω ότι δεν έγινε σωστή εκμετάλλευση του ταλέντου και των ιδεών που υπήρχαν. Ίσως σε κάποια επόμενη ιστορία Superman να έχω καλύτερη τύχη όμως

Για να πώ την αλήθεια και εμένα οι σκέψεις μου βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος με του @ Laz33 ! Πολλές εκδόσεις απ'την κατα τ'άλλα συμπαθέστατη Jemma, αλλά για τα γούστα μου είναι όλα αδιάφορα. Θα προτιμούσα χίλιες φορές μια έκδοση του El Eternauta, παρά όλους αυτούς τους τίτλους. Το ίδιο μου συμβαίνει και με τις εκδόσεις του Μικρού Ήρωα, ενώ δίνω μεγάλο respect στην εκδοτική, οι επιλογές της μου είναι τελείως αδιάφορες. Πέρα απο Λαργκο, Dredd και κανα Κόρτο δεν βρίσκω κάτι άλλο να μου κερδίσει το ενδιαφέρον... Ίσως πάρω το Κάμελοτ 3000, για χάρη της καλτίλας του κόμικ, για το σχέδιο του Brian Bolland και για τον ενθουσιασμό του @ ProfPhillipMortimer !

Επιβεβλημένη αγορά κ ας το έχουμε εις την κατοχή μας

Πρόκειται για μία σοβαρή αρπαχτή καλοκαιρινή σειρά της εποχής του Τερζόπουλου!

Όντως συμπαθέστατη και συνεπέστατη η JEMMA ως εκδοτική εταιρεία. έχω παραγγείλει ηλεκτρονικά κάποιες φορές μερικές ελληνικές εκδόσεις (απευθείας από αυτούς) αλλά δεν έχω επισκεφτεί τον Πειραιά σχεδόν 20 χρόνια, οπότε δεν έχω άποψη για το κατάστημά. Αξίζει σεβασμό που επενδύει σε Έλληνες δημιουργούς και τιμάω όσες εκδόσεις με ενδιαφέρουν αν και είναι ελάχιστες (περίπου μια με δύο το χρόνο). Επειδή άκουσα ολόκληρη την συνέντευξη/κουβέντα απογοητεύτηκα που δεν ακούστηκε από κανέναν ούτε μια φορά οι λέξεις BD ή Γαλλοβελγικά, ούτε καν σε κάποιο από τα σχόλια/ερωτήσεις του κοινού, ούτε καν σε επίπεδο πως πήγαν αυτά που έβγαλαν παλιά ή γιατί δεν πάνε πλέον στην Ελλάδα όπως τις προηγούμενες δεκαετίες. Όσον αφορά τα μεταφρασμένα, είμαι περίπου στο ίδιο μήκος κύματος με τον @ Laz33 και τον @ Guts . Πέρα από τα 4-5 BD που έχει βγάλει κατά καιρούς δεν βρίσκω ενδιαφέρον ούτε στα Ιταλικά, ούτε στα Αμερικανικά κλπ. Θα δοκιμάσω τον Μαξ Φριντμαν κάποια στιγμή να δω αν αξίζει βέβαια. Αν σχολίαζες αυτά στο αντίστοιχο θέμα θα είχα αρκετά να πω που θα σήκωναν κουβέντα, αλλά δεν θέλω σε άσχετο θέμα.

Πολλες εκδοσεις απο την Jemma και χαιρομαι πολυ αν και δεν ειναι ολα του γουστου μου. Αλλα σιγουρα θα παρω 3-4 απο τα καινουρια. Αλλα να πω οτι στεναχωρηθηκα λιγο με το μηνυμα του @ hudson για τις πληροφοριες. 1) ηλπιζα να δω και την Ουγκρικη Ραψωδια εγχρωμη ή εστω να βγουν αλλες δουλειες του Giardino. 2) επισης αφου δεν το εχω θα καραγουσταρα να εβγαινε ξανα ο "κοσμοναυτης του απειρου" και δεν υπαρχει πλεον και η εκδοση της fantagraphic στα αγγλικα. Οπως και να εχει δεν γινεται να βγαζει και απειρα κομικ. Ελπιζω στο μελλον να βει το επιτομο καποια στιγμη. Ελπιζω η τηλεποτικη βερσιον να λεει τιποτα παντως να παρηγορηθουμε! https://www.imdb.com/title/tt27740241/ https://en.wikipedia.org/wiki/The_Eternaut_(TV_series)

Έχει βρει το τέλειο μοντέλο δουλειάς η Jemma όσον αφορά τις εκδόσεις. Μαζική παραγωγή στα con όπου ουσιαστικά επενδύει, αλλά τα λεφτά έρχονται πίσω σε εκείνη, ύστερα πωλήσεις σε σημεία διανομής, 2-3 εκδόσεις μέσα στο χρόνο διάσπαρτες, στήριξη στην ελληνική σκηνή, πολύ καλές ξένες επιλογές, τεράστια ποικιλία για αναγνώστες παντός είδους. Δεν είναι τυχαίο που κάθε χρόνο βγάζει περισσότερες παραγωγές.

Θυμίζει κάτι από Warlock, Infinity Gauntlet και γενικότερα 80s έπη. Ανυπομονώ, φαίνεται εκδοσάρα!

Εδώ κάνεις λάθος. Το 1800 είναι BD. Ξεκάθαρα. Θεωρώ αδιανόητο κάποιος να διαβάζει BD και να μην έχει τιμήσει το 1800. Και οι Νύφες του Δράκουλα, επίσης.

Βλέποντας πως πηγαίνει αρκετά καλά η επιστροφή του αγαπημένου μου Ερευνητή Εφιαλτών, έχω να προτείνω το εξής για τα επόμενα άλμπουμ, πέρα από το αναμενόμενο και ήδη δηλωμένο πως θα εκδοθεί Dylan Dog / Batman . Να εκδοθούν ανά 2 ή ακόμα καλύτερα ανά 3 τα άλμπουμ της συλλεκτικής σειράς Dylan Dog il Tiziano Sclavi είναι 24 ιστορίες χρωματισμένες (οπότε θα βγουν έγχρωμα όπως προτιμούν οι περισσότεροι) από τον δημιουργό του ήρωα και χτίζουν το canon του χαρακτήρα. Ναι το ξέρω κάποιες έχουν ήδη εκδοθεί από Μαμούθ και Τζέμα όχι όμως έγχρωμες και σε μεγάλο σχήμα. Ας μπουν σε 3αδες με 1 δημοσιευμένη και 2 αδημοσίευτες σε κάθε άλμπουμ. Αξίζει να εκδοθούν και να υπάρχει μία σειρά περιπετειών άξια αναφοράς στον Ήρωα όπως έχει γίνει πια με Ζαγκορ και Μίστερ Νο. εδώ τα άλμπουμ της σειράς https://www.sergiobonelli.it/sezioni/43/fumetti?tag_0=1&noinit=true&tag_2=[ TO now]&sortElement=tag_2,true&sortDefault=false&exact_match.tag_64=Dylan Dog&exact_match.tag_92=Il Dylan Dog di Tiziano Sclavi

Απέκτησα επιτέλους τα Μίκυ Μάους 276 & 277 κι έτσι έχω, πλέον, όλες τις ελληνικές εκδόσεις της Ιστορίας & Δόξας! (Λέτε να πάω τώρα για τις ιταλικές; Χμμ...)

Λοιπόν, να πούμε λίγο τι αναφέρθηκε στην συνέντευξη που έδωσε ο εκδότης της Jemma στο comicstreet.gr. Οι νέες κυκλοφορίες, 14 στον αριθμό, που θα κυκλοφορήσουν στα con, 1800 κύκλος 2ος Fear Future 2 Hard Rock vol.2 #7 Κουλούρι #8 Ιν Λίμπο Του Νεκρού Αδερφού Διαβολικές Αδελφές Καπτάν Ίγγλος Λιβύη Η Πριγκίπισσα του Αεναου Κάστρου (Manga) Gerard Άγνωστες Λέξεις Ιου Ζβιου A.I Stay Human Τον Σεπτέμβριο θα κυκλοφορήσουν 3-4 νέες εκδόσεις, μία από αυτές Slaine: Treasures of Britain #1 & #2 σε έναν τόμο και κάποια άλλη ιστορία του αργότερα Η συνέχεια του Διγενή κάποια στιγμή θα βγει, έχει κολλήσει κάπου το πράγμα από τους δημιουργούς αλλά θα συνεχίσει. Δυστυχώς δεν θα δούμε την Ουγγρική Ραψωδία σε έγχρωμη έκδοση γιατί πιστεύει ότι δεν θα πουλήσει επειδή μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσε η παλιά έκδοση. Επανέκδοση του Bone λίγο δύσκολο, ακριβή έκδοση, πολλοί τόμοι και πούλησαν ήδη 1000-2000 αντίτυπα και ίσως να μην υπάρχει άλλο αγοραστικό κοινό για αυτό πλέον. Θα δείξει... Και ούτε επανέκδοση του 1ου τόμου του El Eternauta. Αν κάποτε το ξαναβγάλει θα είναι σε έναν τόμο και τα δύο. Τέλος υπάρχει σκέψη να ανοίξει ένα Jemma Press στο κέντρο της Αθήνας και ένας λόγος είναι ότι τα περισσότερα βιβλιοπωλεία/κομικσάδικα βρίσκονται εκεί και όταν γίνονται παραγγελίες από την Jemma, μαζεύονται και γίνεται διανομή από το Πειραιά προς το κέντρο μια φορά την εβδομάδα, ενώ αν είναι στο κέντρο θα γίνεται καθημερινή η διανομή. Ειπώθηκαν και πολλά άλλα...

Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκε το ύφος της ανάρτησής μου (ήταν και λίγο χιουμοριστικό, αλλά δεν έβαλα emoji για να μην παίξω με τον πόνο του φίλου @ Stitch ). Προφανώς και μοιράστηκα το πινακάκι εδώ για κάθε ενδιαφερόμενο κι όποιος προλάβει πρόλαβε . Πάντως ελπίζω να προλάβει τίποτα και ο παραπονεμένος φίλος μας.

Ένα "Γενναίοι & Τολμηροί" παρήγγειλα με το που είδα το ποστ σου!! Μάλλον δεν πρέπει να είχε πολλά τεμάχια. Αλλά πέσαμε σαν τα κοράκια πάλι, χαχαχα!!!

5. (3) Τα μαύρα νύχια (La griffe noire) Η 5η ιστορία του Αλίξ ξεκίνησε να δημοσιεύεται ανήμερα Χριστούγεννα του 1957 και η προδημοσίευσή της στο βελγικό Τεντέν ολοκληρώθηκε στις 25/2/1959. 7 μήνες αργότερα εκδόθηκε και σε άλμπουμ από τον Le Lombard που ήταν ο πρώτος εκδότης του Αλίξ (η ελληνική έκδοση ακολουθεί τις εκδόσεις Casterman όπως φαίνεται και από τα εξώφυλλα). H συνοχή της ιστορίας και ο ένας χρόνος κενού που μεσολάβησε αποδεικνύουν ότι πλέον τα Αλίξ γράφονται ολοκληρωμένα και στη συνέχεια δημοσιεύονται. Η ιστορία είναι πλέον πολύ καλή. Με ένα βασικότατο πρόβλημα. Πρέπει να μην έχεις διαβάσει Τεντέν και αυτό είναι κομματάκι δύσκολο, δεν ξέρω άνθρωπο που να έχει διαβάσει Αλίξ χωρίς να έχει προηγηθεί ο Τεντέν. Και αυτό γιατί το όλο conspet της υπόθεσης είναι σχεδόν πλήρης αντιγραφή της υπόθεσης του "7 κρυστάλλινες μπάλες". Όχι ακριβώς, αλλά εντάξει. Ένας ιερέας και κάποιοι Καρχηδόνιοι προσπαθούν να πάρουν εκδίκηση για την άδικη και ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης Ικάρα. Και το κάνουν με έναν τρόπο ανάλογο, θέτοντάς του σε παραλυσία με μία δηλητηριασμένη αρπάγη. Από λάθος του ο Αλίξ προκαλεί την ίδια παράλυση και στο γιο του ενός οπότε ξεκινάει ένα ταξίδι στην Αφρική να βρεθεί το αντίδοτο. Μία ωραία περιπέτεια που αν αγνοήσεις την αρχική επιρροή μπορείς άνετα να την απολαύσεις, χωρίς κενά και χωρίς παρανοϊκές σεναριακές ευκολίες. Η ιστορία δημοσιεύτηκε το 1957. Ήδη από το 1956 η περιοχή της Καρχηδόνας και της φανταστικής πόλης Ικάρα είναι ανεξάρτητη για πρώτη φορά μετά από πολλούς αιώνες, αλλά δεν είναι αυτή η ανοιχτή πληγή στη Γαλλία. Από το 1954 η Αλγερία που σημειωτέο δεν είναι αποικία αλλά κομμάτι της France Metropolitaine σφαδάζεται από τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας της (που δεν επιτεύχθηκε παρά το 62). Και αν τα κίνητρα του Ερζέ ήταν ο σεβασμός στις ντόπιες κουλτούρες και μνημεία, εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο συγκεκριμένα. Όσο και αν στα μεταγενέστερα Αστερίξ η Ρώμη είναι ο κακός αντίπαλος, εδώ στα εγκλήματα της Ρώμης, νομίζω ότι δεν είναι δύσκολο να εντοπίσουμε αποικιοκρατικά εγκλήματα, θα πω της Γαλλίας λόγω context, αλλά και γενικότερα. Ο Μαρτέν κάνει εξαιρετική δουλειά να μην αφήσει συμπάθεια σε κανέναν. Ούτε στα θύματα ούτε στον Αλίξ που καταδίκασε το παιδάκι (έστω και όπως εύκολα φανταζόμαστε προσωρινά). Είναι όλοι ένοχοι και η εκδίκηση δικαιολογημένη, δεν είναι οι αφελείς επιστήμονες που απλά διψούσαν για γνώσεις ανακαλύψεις (και αρχαιοκαπηλεία θα προσθέσω εγώ). Αλλά όπως είπα και πριν βρισκόμαστε στο 1957 και μερικά σημεία είναι προβληματικά με τα σημερινά δεδομένα. Η απαγορευμένη λέξη από "ν" χρησιμοποιείται διαρκώς όσο και αν εμένα δε μου βγάζει προσβλητική χροιά. Πιο προσβλητικό μου φαίνεται το κλισέ των μαύρων ευκολόπιστων που εύκολα κάποιος επιτήδειος μάγος τους μανιπουλάρει με κολπάκια και δεισιδαιμονίες. Στους χαρακτήρες έχουμε επίσης εξέλιξη. Σε μία εποχή που όλοι οι ήρωες ακόμα και όταν πάνε τουαλέτα βγάζουν άρωμα λεβάντας, ο Αλίξ θέτει σε θανάσιμο κίνδυνο τη ζωή ενός μικρού παιδιού. Παρόλα αυτά παραμένει νεαρός και παράτολμος, αλλά γενναίος και έξυπνος όπως θα όφειλε κάθε ήρωας. Ο Ενάκ παραμένει το ίδιο ζωντόβολο που ήταν ίσως λίγο λιγότερο, μάλιστα στη σελίδα 17 κάνει το πρώτο χρήσιμο πράγμα στη σειρά. Ο Μαρτέν δε βιάζεται να βάλει τους ήρωες στην υπόθεση, προηγούνται 4 σελίδες build up ενώ το πρώτο πορτραίτο του Αλίξ βρίσκεται μόλις στην 8η σελίδα. Δεν έχουμε κάποιον χαρακτήρα από προηγούμενη ιστορία και είναι σαφής η προσπάθεια του Μαρτέν να αποκολληθεί από τον archenemy Αρβάκιο, αλλά βρήκε στήριγμα στους συναδέλφους του. Εκτός από την υπόθεση και ο βασικός αντίπαλος μάγος είναι μία μείξη του ιερέα του Χόρους με δυνατότητες του υπνωτιστή στα Πούρα του Φαραώ. Υπάρχουν και άνθρωποι λεοπαρδάλεις όπως στο Τεντέν στο Κονγκό, αλλά αυτή ήταν μία γενική επιρροή στο Βέλγιο της εποχής, σαν κάτι αφρικάνικες ειδικές δυνάμεις, ΛΟΚ. Υπάρχουν οι στολές από παλιά και δε θα το αποδώσω σε άμεση αντιγραφή. Για το σχέδιο όμως αυτό το άλμπουμ σηματοδοτεί μία μεγάλη (για τους ειδικούς) αλλαγή, η οποία φαίνεται και στο εξώφυλλο. Χωρίς να έχει αλλάξει ιδιαίτερα την τεχνική του ο Μαρτέν παρέβη ένα βασικό κανόνα του Ερζέ και της καθαρής γραμμής. Άρχισε να βάζει σκιές στα σώματα των ανθρώπων κάνοντας ένα μικρό βήμα προς το ρεαλισμό. Δε διαφοροποιείται σε κάτι άλλο, αλλά και αυτό είναι αρκετά σημαντικό. Εννοείται πως τοπία και μερικά καρέ είναι υψηλοτάτου επιπέδου. Γενικώς μιλάμε για ένα πολύ στιβαρό BD αν αγνοήσουμε τη βασική επιρροή είναι σίγουρα το πιο ολοκληρωμένο της σειράς ως τώρα. Και αν το δείτε στο γεωπολιτικό κλίμα της εποχής νομίζω να το βρείτε πιο ενδιαφέρον. Και μια και μιλάμε για επιρροή πάρτε κι άλλη μία. Με δεδομένο ότι εκτός από νύχι η λέξη griffe σημαίνει και υπογραφή (είναι η ίδια ετυμολογία από τα αράβικα που σε μας τη λέμε τζίφρα), εγώ βλέπω και αντιστοίχιση του τίτλου La Griffe Noire με το La Marque Jaune στο Blake et Mortimer A suivre

το παρήγγειλα και εγω ευχαριστω

Το υλικό του κόμικ κυκλοφόρησε αργότερα σε συλλογή μαζί με άλλες δουλειές του δημιουργού

Είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές manga στον κόσμο μετά το «One Piece», έχοντας πουλήσει 230 αντίτυπα παγκοσμίως. κάποιο αλλο θα νούμερο θα ηθελε να πει ο ποιητής .

@ yorick δυνατός όπως πάντα! Εγώ πάλι, μάζεψα διάφορα τευχάκια...

Για εμένα όταν πιτσιρικάς μετά από τη φοβερή διαφήμιση στην τηλεόρασή, μάζεψα τις 250 δρχ να πάρω το Κάμελοτ 3000 ήταν κάτι συγκλονιστικό. Η αγαπημένη μου ταινία ήταν το Εξκάλιμπερ με τον ίδιο μύθο ως θέμα αλλά να το διαβάζω και να το ξαναδιαβάζω με το απαράμιλλο σχέδιο του μάγου Μπόλαντ σε εξαιρετικό σενάριο Μπαρ ήταν μία από τις κορυφαίες παιδικές μου εμπειρίες και δεν το αλλάζω με τίποτα. Το έχω σε 3 ξένες εκδόσεις και θα το ξαναπάρω φυσικά και στα Ελληνικά !!! Μια κυκλοφορία ιστορική για τα ελληνικά δεδομένα !

Φίλε Λαζ δοκίμασε την Πύλη της Ανατολής με ήρωα τον Μαξ Φριντμαν του Ιταλού μαέστρου Βιτόριο Τζιλαρντίνο και δεν θα χάσεις ...

Ίσως η πιο αδιάφορη για μένα εκδοτική από άποψη κυκλοφοριών. Βασικά πέρα από κάτι Dylan Dog+Dampyr κι ένα Τεξ δεν έχω πάρει κάτι άλλο απ΄αυτούς. Εντελώς εκτός γούστων μου τα κόμικς που εκδίδουν Αναγνωρίζω πάντως ότι είναι πολύ ενεργοί και σέβονται το κοινό τους, κάτι που είναι πολύ σημαντικό.

Μπράβο στην Τζέμα που υπηρετεί σταθερά και με συνέπεια το χώρο των κομικς για πάνω από 20 χρόνια. κάποιες κυκλοφορίες της είναι ακριβώς στα γούστα μου κάποιες καθόλου αλλά όλες με σεβασμό στον αναγνώστη και στην καλύτερη δυνατή ποιότητα. Επίσης ήταν πρωτοπόρα στο άνοιγμα στην Ελληνική σκηνή πριν αυτό γίνει κουλ. Γενικά αξίζουν την υποστήριξη μας και την εκτίμησή μας. Κάθε χρόνο βρίσκω ενδιαφέροντα πράγματα από αυτούς και μου ανανεώνουν την επιθυμία για να διαβάσω νέα κομικς .

Φοβερό φαίνεται. Φαντάζομαι και του Μικρού Ήρωα παρόμοιο θα είναι, αν και μαλακόδετο πιστεύω. @ tomas good τι διαστάσεις έχει αυτό;;

Πάνε ήδη τα "Γενναίοι & Τολμηροί" και "Μαύρη Χήρα" (αυτό βασικά επανήλθε στην προηγούμενή του τιμή)! Αφήστε τίποτα και για τον @ Stitch ρε παιδιά...

@ Indian ακόμα να κατάλαβω τι ήταν τα Φεστιβάλ ! Πέρα από αυτό, οι αγορές σου ήταν πολύ ενδιαφέρουσες!

Μόλις εχθές διάβασα το τεύχος και είπα να μοιραστώ μερικές σκέψεις μαζί σας. Η πρώτη ιστορία δεν με ενθουσίασε και πολύ και επίσης μου θύμισε πάρα πολύ τον 8 κεφάλαιο του ΕΠΟΥΣ "Ζωδιακή Πέτρα" όπου ο Φαντομ τα βάζει με έναν παρόμοιο αντίπαλο (δεν θυμάμαι δυστυχώς το όνομα) όπου με έναν παρόμοιο τρόπο πείθει τους ανθρώπους να κάνουν ότι εκείνος θέλει και ο τρόπος που τον νικάει ο Φαντομ θυμίζει λίγο τον τρόπο που και οι ήρωες μας σε αυτή την ιστορία νικάνε. Επίσης παρόλο που σαν ιστορία μου φάνηκε μια τίμια μέτρια ιστοριούλα τους δίνω πολλά εύσημα γιατί από ένα σημείο και μετά ο κακός μας μου έσπασε κυριολεκτικά τα μέτρα και δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει η ιστορία για να σταματήσει να μιλάει. Για την δεύτερη ιστορία δεν έχω να πω πολλά και όσα έχω να πω συνοψίζονται σε μία φράση "Η χειρότερη ιστορία που διάβασα τελευταία" δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει τέτοιο ιστορία επίσης και εγώ δεν έχω σε μεγάλη εκτίμηση τον Φεθρυ (αν και απολαμβάνω τις ιστορίες του) αλλά δεν μπορώ να καταλάβω προς τι το τόσο μίσος και hate και bullying που δέχεται από όλους ο κακόμοιρος σε αυτή την ιστορία. Μία ιστορία όπου και το σχέδιο με απογοήτευσε και που οι ήρωες μας έκαναν χαζά πράγματα χωρίς λόγο και ο Φεθρυ σε ποσοστά βλακείας που ακόμα και γι'αυτόν ήταν υπερβολικά. Συγνώμη για την τόση αρνητικότητα αλλά μίσησα πραγματικά αυτή την ιστορία. Δεν έχω διαβάσει ακόμα την ιστορία του νεαρού Ιντιάνα Γκουφυ αλλά τις βλέπω με πολύ καλό μάτι και τις απολαμβάνω πολύ. Η τετρασέλιδη νομίζω ιστορία του τεύχους με τίτλο "Λεοντόκαρδος" ήταν ίσως η καλύτερη του τεύχους για εμένα αρκετά αστεία και έξυπνη αν και πάλι οι ανιψιές της Νταίζη μου φάνηκαν ελαφρώς πιο εκνευριστικές από ότι έπρεπε.

Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου 2024 Οι Εκδόσεις Anubis γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου! Η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου είναι μια γιορτή που τιμά την ευχαρίστηση που προσφέρει η ανάγνωση ενός βιβλίου. Κάθε χρόνο, στις 23 Απριλίου, διοργανώνονται σε όλο τον κόσμο εκδηλώσεις που αναγνωρίζουν την αξία των βιβλίων – τον δεσμό ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον, τη γέφυρα ανάμεσα στις γενιές και στην κουλτούρα των ανθρώπων. Η 23η Απριλίου είναι μια συμβολική ημερομηνία για τον κόσμο της λογοτεχνίας. Είναι η ημέρα που αρκετοί καταξιωμένοι συγγραφείς, όπως ο William Shakespeare, ο Miguel de Cervantes και ο Inca Garcilaso de la Vega, άφησαν τα εγκόσμια. Αυτή η ημέρα αποτέλεσε τη λογική επιλογή για τη Γενική Συνέλευση της UNESCO, που διεξήχθη στο Παρίσι το 1995, για να αποτίσει φόρο τιμής στα βιβλία και στους συγγραφείς, ενθαρρύνοντας τον κόσμο να στραφεί στο βιβλίο. *Ισχύει έως 12:00μμ. 24/4/2024 https://anubis.gr/pagkosmia-imera-vivlioy-2024/

Για ποιό 1800 λές; Του Καραμπάλιου;

Δεν το πρόλαβα...

Απρίλιος του 2023 κι ο Χρήστος Καρακίτσος δημιουργεί μία όμορφη αυτοέκδοση με θέμα ένα λογοτεχνικό έργο του Edgar Allan Poe, που φέρει τον τίτλο “Never Bet the Devil Your Head”. Το έργο περιγράφει την περιπετειώδη ζωή του Toby Dammit, ενός μποέμ χαρακτήρα, μέσα από τα μάτια του στενού του φίλου, ο οποίος προσπάθησε να τον φέρει στον δρόμο της αρετής, αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο. Ο Toby Dammit, λοιπόν, λόγω της βιαιότητας που γνώρισε στην παιδική του ηλικία από την αυταρχική μητέρα του, απόκτησε πολλές κακές συνήθειες, με την μεγαλύτερη να είναι το πάθος του για τον στοιχηματισμό. Έβαζε στοίχημα για τα πάντα, από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο. Τα στοιχήματά του έφταναν σε τέτοιο σημείο εξάρτησης, που πολλές φορές προκαλούσε τους γνωστούς του προφέροντας την φράση “Στοιχηματίζω το κεφάλι μου στον διάβολο”! Ξεχνάει, όμως, ότι όταν προκαλείς τον δαίμονα, πάντα το πληρώνεις… Ομολογώ ότι ο Χρήστος έχει φτιάξει μία όμορφη μεταφορά του έργου και φάνηκε από την αρχή κιόλας του κόμικ ότι υπάρχει σεβασμός προς αυτό. Η πλοκή είναι κλιμακούμενη, εισάγει στον αναγνώστη τους πρωταγωνιστές κι έχει αφηγηματικό χαρακτήρα, καθώς όλες τις πληροφορίες τις παίρνουμε από τα “χείλη” του φίλου του Dammit. Αν και ριψοκίνδυνη μία τέτοια πρακτική γιατί το κόμικ κινδυνεύει να χάσει την πλαστικότητά του, παρόλα αυτά πιστεύω ότι δούλεψε άψογα, διατηρώντας το γκροτέσκο κλίμα της εποχής και των συνθηκών του έργου. Πολλά μπράβο στον δημιουργό. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία πολύ αξιόλογη προσπάθεια που νομίζω ότι αξίζει να διαβαστεί από τους λάτρεις των ιστοριών τρόμου εποχής, καθώς επίσης και τους φαν του θρυλικού Πόε. Το σχέδιο μοιάζει με γκραβούρα κι αποτελείται από μονοσέλιδα καρέ σχεδόν στην συντριπτική πλειοψηφία του έργου. Οι χαρακτήρες είναι δυσανάλογα δομημένοι, με έμφαση στην υπερβολή των κεφαλιών τους, αλλά αυτό συμπεραίνω ότι δεν οφείλεται σε έλλειψη ταλέντου του Καρακίτσου, αλλά στην προσπάθεια αποτύπωσης της αίσθησης του τρόμου που θέλει να περιγράψει το σενάριο. Έξυπνη κίνηση, αν θέλετε την γνώμη μου. Έξυπνη κίνηση, επίσης, είναι και η επιλογή των τόνων του άσπρου και του μαύρου που ενισχύει το σκοτεινό τοπίο του 19ου αιώνα. Το πιο δυνατό σημείο του εικαστικού τομέα, πιστεύω ότι είναι το μελάνωμα και οι σκιάσεις που έχουν επιτευχθεί! Ακόμα και η γραμματοσειρά είναι το ίδιο καλόγουστη και πιστή στο όλο concept! Η έκδοση έχει μεγάλο μέγεθος και είναι δεμένη με την καθιερωμένη καρφίτσα. Οι σελίδες στο εσωτερικό αποτελούνται από ματ χαρτί, που όμως έχει μία εξαιρετική εκτύπωση, που σε συνδυασμό με τα ολοσέλιδα καρέ-γκραβούρες, δημιουργούν ένα τέλειο αποτέλεσμα. Το εξώφυλλο έχει τίμιο πάχος, αλλά προσωπικά θα το ήθελα λίγο πιο παχύ για να αποφεύγονται τα τσαλακώματα στις άκρες από την υγρασία. Συνοδευτικό υλικό δεν υπάρχει. Κι αν αναρωτιέστε πού οδηγεί το QR code που υπάρχει στο οπισθόφυλλο, οδηγεί στον λογαριασμό του δημιουργού στο Facebook. Κλείνοντας να πούμε ότι η μακάβρια ιστορία του Toby Dammit έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον και της Έβδομης Τέχνης. Μπορείτε να απολαύσετε την ταινία μικρού μήκους και στο YouTube. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

Και απο εμενα ειναι αμεση αγορα, παρολο που δεν το ειχα διαβασει μικρος, για τους ιδιους λογους -- επικουρα, εξωγηινοι, ρετρο σχεδιο και μεγαλο μεγεθος.

Αν έρθει και στα δύο con (δηλαδή και στη Θεσσαλονίκη ) βλέπω να παίρνω πολλά πράγματα. Κυρίως το 1800 περιμένω αλλά από αυτά που διάβασα και άλλα δύο τρία θα χτυπήσω σίγουρα

χαχαχα Εξαντλήθηκε. Γιατί άραγε!!

I am wet εδιτ

Λίγα ακόμη!

Χαμούλη θα κάνει η εκδοτική Ιστορίες που Κρύβονταν σε Προφανή Μέρη Ιν Λίμπο Του Νεκρού Αδερφού Διαβολικές Αδελφές Καπτάν Ίγγλος ΙΟΥ ΖΒΙΟΥ Λιβύη Η Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου (Manga) A.I. STAY HUMAN

Άλλα δύο κόμικ από την εκδοτική Άγνωστες Λέξεις Gerard ή, το σπαθί στην πλάτη του

Μεταφέρθηκαν στη βάση Εξώφυλλο και Οπισθόφυλλο του τόμου 45 από Σούπερ Κλασικά Σεραφίνο, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό των επιβεβαιωμένων τομών.

Hard Rock #7

Μάλλον ο Diabolik πάει καλά, έχουμε και άλλο κόμικ που έρχεται Diabolik - Ο Θησαυρός του Ντιαμπόλικ

Δεν νομίζω καθαρόαιμο bd, όμως το No pasaran αν και ιταλικής προέλευσης θεωρώ ότι έχει λογική bd.

Διορθώθηκε.

Στους τόμους των ΚΛΑΣΙΚΑ ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΡΑΦΙΝΟ-ΤΙΡΑΜΟΛΑ: ΑΧΩΡΙΣΤΟΙ ΦΙΛΟΙ πρέπει να γίνει αλλαγή στους αριθμούς. Επιβεβαιωμένο τόμο έχουμε μέχρι τον 57! Το 148 που έχει ανέβει στη βάση είναι τεύχος, όχι τόμος. Επομένως τα 58-147 που αναγράφει ως αναζήτηση δεν υφίστανται.