Αίθουσα Νικητών

Μικρό πακετάκι με λίγα τεύχη Iron Man, σημαντικό όμως για εμένα γιατί έκλεισα και τα τελευταία κενά που είχα από το τεύχος 110 μέχρι το 310. 200 τεύχη είναι ένα καλό σερί

Σήμερα έμαθα με πολύ μεγάλη καθυστέρηση ότι τον Φεβρουάριο πέθανε σε ηλικία 74 ετών ο Paul Neary, πολύ γνωστός και βραβευμένος σχεδιαστής κόμικς, κι ένας από τους αγαπημένους μου. https://www.cbr.com/paul-neary-marvel-dc-artist-marvel-uk-obituary/

Ναι! .

Πολλοι εκδοτικοι οικοι, πολλα καλα κομικ που εχουμε να διαβασουμε να χαλαρωσουμε. Εγω απλα να πω οτι απο jemma εχω απολαυσει πολλα κομικ και ελληνικα και ξενα. Και να συμπληρωσω στις καλες προτασεις των φιλων απο πανω οτι πολυ δυνατο κομικ σε σχεδιο σεναριο (αλλα και εκδοσαρα) ειναι το "περιπετειες του Λουθερ Αρκραιτ".

Eγώ πάντως βλέπω ότι έχουμε 24/4 και το μόνο κόμικ που πήρε ISBN είναι το Κάμελοτ. Άρα πολύ φοβάμαι ότι δεν θα έχουμε άλλη κυκλοφορία το Μάιο Το Tananarive ήταν να κυκλοφορήσει Απρίλιο να θυμήσω...

Είναι από το Paperbridge

Επειδή δεν έχω κάτι καινούριο να διαβάσω αυτό το καιρό είπα να κάνω επανάληψη τα Κόρτο, αρχίζοντας φυσικά με τη Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας. Για να πω την αλήθεια δεν θυμόμουν σχεδόν τίποτα για τη πλοκή, παρόλο που είχα ήδη διαβάσει την ιστορία δύο φορές πριν, μάλλον επειδή προηγουμένως διάβαζα πολύ βιαστικά και δυσκολευόμουν να συγκρατήσω το τι συνέβαινε στην ιστορία. Στη τρίτη ανάγνωση ευτυχώς το διάβασα πιο προσεκτικά και επιτέλους μου έκανε κλικ Γενικά η ιστορία ήταν πολύ πιο απλή από ότι θυμόμουνα, αν και περιπλέκεται αρκετά λόγω του στυλ του Πραττ, καθώς και τους πολλούς χαρακτήρες. Δεν νομίζω όμως ότι αυτό την βλάπτει. Κάθε σκηνή είναι σημαντική με κάποιο τρόπο, είτε προχωράει τη πλοκή, είτε προσδίδει βάθος στους χαρακτήρες, και έτσι η ιστορία δε γίνεται ποτέ βαρετή. Εδώ νομίζω πως συμβάλλει θετικά και ο αργός ρυθμός της, που δίνει άπλετο χρόνο στην ιστορία για ενδιαφέρουσες αναπτύξεις. Η πλοκή είναι υπέροχη και αξιοποιεί πολύ καλά το ιστορικό της πλαίσιο ως όφελός της (βέβαια δε ξέρω πόσο ακριβής στη πραγματικότητα είναι, αλλά εφόσον η ιστορία είναι καλή δε με πολυενδιαφέρει). Γενικά νομίζω πως η όλη κατάσταση με τη πειρατεία εκ μέρους των Γερμανών είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Μου άρεσε πολύ και το γλυκόπικρο τέλος, αν και αυτό είναι περισσότερο στοιχείο του Κόρτο γενικά και όχι της συγκεκριμένης ιστορίας. Το καλύτερο μέρος του κόμικ όμως ήταν οι χαρακτήρες. Όπως είπα και παραπάνω υπάρχουν πολλοί, αλλά όλοι τους συμβάλλουν με κάποιο τρόπο στην πλοκή και αρκετοί από αυτούς έχουν αρκετό βάθος στις πράξεις και τη ψυχολογία τους. Περιέργως όμως βρήκα τον Ρασπούτιν αρκετά αδιάφορο σε αυτό το τεύχος. Έχει τις στιγμές του βεβαίως, αλλά θυμάμαι πως μου άρεσε πολύ περισσότερο στις ιστορίες που ακολουθούν. Αγαπημένος μου όμως ήταν ο υποπλοίαρχος Σλούτερ. Από τους τραγικότερους χαρακτήρες που έχω δει σε κόμικ. Το μόνο αρνητικό που έχω να πω είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο περνάει ο χρόνος στην ιστορία είναι πολύ περίεργος. Σε μια φάση παραλείπονται δύο με τρεις μήνες και νομίζω πως αυτό δεν επικοινωνείται καλά στον αναγνώστη. Ίσως όμως να είναι δικό μου πρόβλημα.

Καλά και για εμένα το Έρικ Καστέλ και το Camelot ήταν μακρινό όνειρο. Τα Στορμ ούτε τα είχα πάρει χαμπάρι. Εδώ ακόμα και τα Λούκυ Λουκ ήταν δύσκολο και μακρινό. Για αυτό τώρα περιμένω με λαχτάρα το Camelot

Το σοκαριστικό είναι ότι τα σημερινά εξάχρονα δεν τα αφήνουμε ούτε τις σκάλες να κατέβουν όχι να πάνε στο ψιλικατζιδικο. Και εγώ στην Κέρκυρα πήγαινα πρώτη δημοτικού και έπαιρνα μόνος μου το Μίκυ Μαους από το περίπτερο. Η κόρη μου επτά χρονών πάει με το ζόρι μόνη της για κατούρημα.

Εσύ φαίνεται ότι είχες γερό χαρτζηλίκι φίλε μου, διότι εγώ προφανώς δεν είχα ακόμη όντας 6-7 χρονών και είναι ζήτημα να μου είχαν πάρει έστω ένα άλμπουμ απ' αυτά της "Star Comics"... "Storm" θυμάμαι και είχα κάποια αλλά το πιο πιθανό να είχαν αναδιανεμηθεί και να τα πήρα μετά από χρόνια. Μετά το προχώρησα απ' τα "Μπλεκ", βέβαια! Πλέον έχω 1 άλμπουμ "Camelot 3000" μονάχα και απ' τα "Storm" μου λείπουν τα μισά, αλλά δε σκάω κιόλας εφόσον έχω διαβάσει τις ιστορίες απ' την έκδοση της "Esperos Comics". Τα "Camelot 3000" όμως είναι άλλο θέμα! Προσπαθώ να θυμηθώ το ψιλικατζίδικο που λες που ακριβώς ήταν... Επί της Έβανς ήταν δηλαδή; "Μετά το στενό" τι εννοείς; Πιο κάτω ή πιο πάνω; Πιο πάνω έχουμε το "Ράδιο Μακράκη" νομίζω. Πιο κάτω υπάρχει και μια δεύτερη στοά. Εκεί κοντά λες; Περίπου απέναντι απ' το "Lexis"; Εγώ εκείνα τα χρόνια έμενα στην περιοχή της Αγίας Τριάδας και πιο συγκεκριμένα του Μποδοσακείου (σ' εκείνη τη γειτονιά τέλειωσα Νηπειαγωγείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο μέχρι και την Β' τάξη) και κόμικς αγόραζα κυρίως από ένα ψιλικατζίδικο στα στενά όπως πας να βγεις προς Καλοκαιρινού, απέναντι απ' το φούρνο του Χατζή. Εάν δεν έβρισκα κάτι εκεί, αγόραζα και απ' το περίπτερο στο πάρκο πίσω απ' το "Μποδοσάκειο". Αν δεν έβρισκα ούτε εκεί πια, πήγαινα παραλιακή απέναντι απ' το "Ξενία". Όταν πήγαινα Γυμνάσιο πλέον αγόραζα κι από κει απ' έξω που είχε ένα περίπτερο (στο 6ο Γυμνάσιο, Παλιά Εμπορική) και στο Λύκειο πλέον σε διάφορα περίπτερα στις περιοχές Θέρισσος-Μασταμπάς-Κομμένο Μπεντένι (πάνω απ' την Πλαστήρα) αν και ψαχνόμουν γενικότερα μήπως βρω οτιδήποτε που είχε ξεμείνει κάπου. Στο ψιλικατζίδικο που λες παίζει να μην είχα μπει ποτέ μου... Δεν το φέρνω στο μυαλό μου καν αυτή τη στιγμή... Συγγνώμη Μηνά!

από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις αυτό το ποστ. Τα τσαλακώματα που μπορούσαν να υπάρχουν... οι τόμοι στα αγγλικά που πιστεύω θα υπάρχουν...γενικά όλη η έκδοση ήταν αποτυχία..για μένα ευτυχώς δε συνεχίστηκε.. λοιπόν, φίλε Μάνο, τσαλακώματα εγώ που δεν έψαχνα τους τόμους ανάμεσα στις κλεισμένες με σελοφάν εφημερίδες, δε βρήκα, αλλα και να έβρισκα καμιά φορά...κλάιν οι τόμοι στα αγγλικά δεν υπάρχουν, αν κάποιος ξέρει ιταλικά και νομίζει ότι μπορεί να τους βρει μαγκιά του. εγώ δεν ξέρω, προσπάθησα να τους βρω, αλλά δεν τουσ στέλνουν λόγω βάρους και μεταφορικών αν θεωρούσες την έκδοση αποτυχία φίλε Μάνο θα μπορούσες κάλλιστα να μην την αγοράζεις, κάτι που φαίνεται από τα γραφόμενά σου ότι δεν έκανες. την αγόραζες. ευτυχώς δε συνεχίστηκε..ευτυχώς δε θα δούμε ποτέ αρκετές ιστορίες του Σκάρπα στα Ελληνικά..και αρκετές σε σύγχρονη έκδοση στα Ελληνικά.. Ευτυχώς γιατί κάποιοι θεωρούν ακριβή την έκδοση στα 4€. όχι γιατί 4€ είναι ακριβά για έναν τόμο, αλλ΄γιατί ήταν πολλοί τόμοι άρα στο σύνολο η έκδοση ήταν ακριβή, περίπου 400€. Γιατί λογικά ένα έργο 100 τόμων θα έπρεπε να κοστίζει 100-150€, ή 2.000 αλλά να ηταν οι τόμοι ομοιόμορφοι, με γυαλιστερό χαρτί, περιεχόμενα και αρίθμηση στη ράχη...oh wait...έτσι ήταν του Τερζόπουλου και δεν τους έπαιρνε κανείς και τώρα τρέχετε όλοι και δίνετα 100-150€ τον τόμο... Για λυπηθείτε μας κάπου...

Σωστός φυσικά για τον σχεδιαστή. Δεν είναι ομως από τη σειρά Φαντομιας

Το σχέδιο μου θυμίζει Gervasio. Είναι μήπως από τον Φαντομία?

Χαρακτηριστικό το χρώμα των ιστοριών αυτών!

Έτοιμος. Είπα να βάλω κάτι για το ευρύ κοινό. Το ψιλοδιαβαζα αυτές τις μέρες και έχει την πλάκα του. Υποθέτω ότι αναζητούμε σχεδιαστή και σειρά.

Η απόσταση από το σπίτι μέχρι το νηπιαγωγείο και από το σπίτι μέχρι το Δημοτικό ήταν ίδια περίπου απ' το σπίτι μέχρι τα δύο περίπτερα που ανέφερα, στενά ήταν, κίνηση ιδιαίτερη δεν υπήρχε στο δρόμο εκεί και στο 1 περίπτερο δίπλα ήταν και ένα μικρό πάρκο που παίζαμε. Κατά συνέπεια από το Νηπειαγωγείο δεν πήγαινα μόνος μου αλλά απ' την Πρώτη-Δευτέρα Δημοτικού σίγουρα! Άλλωστε σ' αυτές τις ηλικίες τι χαρτζηλίκι να έχω πια; Χεράκι-χεράκι πηγαίναμε και αγόραζα κόμικς, το ίδιο και με τον παππού μου όταν ήμασταν στο χωριό. Απλώς εγώ υποτίθεται "διάλεγα". Ο φίλος MARIELOS ήταν πιο άνετος το 1985 διότι μου ρίχνει σχεδόν 2 χρονάκια, όπως και ο Γιάννης (thor77). Έχεις απόλυτο δίκιο όμως, ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες δεν κινδύνευε κανείς να παίζει μπάλα στο δρόμο, ούτε να κάνει ποδήλατο όλη μέρα. Σήμερα δε μπορείς να περάσεις καν με το όχημά σου απ' τα παρκαρίσματα και έχει πολλή κίνηση, εφόσον ένα σωρό αυτοκίνητα αναγκαστικά παρκάρουν στα στενά αυτά και κάποια στιγμή θα πρέπει να μετακινηθούν. Αλλάξαν οι εποχές φίλε Χρήστο και δυστυχώς όχι προς το καλύτερο... Για όποιον έχει μικρά παιδιά, βέβαια, ευτυχώς που υπάρχουν και κάποια παιδικά πάρκα! Εμείς δεν είχαμε τότε και ο γονέας δε μπορούσε να μας ακολουθεί διαρκώς στους δρόμους.

Θεωρητικά το BD δηλώνει κυρίως το φορματ και όχι απαραίτητα τη χώρα προέλευσης (αν και συντριπτικά τα BD είναι ΓαλλοΒελγικα). Δηλαδή ότι εκδίδεται σε μεγάλο, πολυτελές σχήμα με λίγες σελίδες (48-66) μπαίνει στην κατηγορία BD φορμάτ κατά τη γνώμη μου. Όπως ότι έχει σχετικά μικρό σχήμα, πολλές σελίδες (πάνω από 96) και ασπρόμαυρο στην κατηγορία fumetti. Και ότι κυκλοφορεί σε μεσαίο σχήμα με λίγες σελίδες (32 συνήθως) είναι φορμάτ Αμερικάνικου τύπου. Και τα απρόμαυρα μάνγκα τομάκια με 150 -220 σελ είναι μάνγκα φορμάτ. Ουσιαστικά είναι τα φορμάτ που επικράτησαν στις μεγάλες αγορές των κόμικς (Γαλλοβέλγικα BD, Ιταλία, Βόρεια Αμερική, Ιαπωνία) Νομίζω τυπικό θέμα και όχι διαχωρισμός ουσίας.

Πρόκειται για αυτή την ιστορία

Το πρώτο άλμπουμ μιας σειράς νέου δημιουργού είναι λογικό να έχει αδυναμίες. Το 1800 βελτιώνεται πολύ άλμπουμ άλμπουμ και ειδικά τα τελευταία 2 είναι πολύ δυνατά εικαστικά. Δώστε μια ευκαιρία ακόμα όσοι το σκέφτεστε, αξίζει. Το να έχουμε αξιόλογα Ελληνικά κόμικς είναι προνόμιο .

Αν θεωρείς ότι ένα BD πρέπει να έχει πρωτότυπη γλώσσα τα γαλλικά, έχεις δίκιο. Αλλιώς δεν έχεις, είναι BD εικαστικά, από δομή, από τεχνοτροπία, ακόμα και από θεματολογία. Μία φορά του είχα πει ότι μου αρέσει το σχέδιό του γιατί θυμίζει τον Μαρίνι και μου είπε πως είναι η μεγάλη του επιρροή.

@ Συλλεκτης ... Όχι... Θείος Καρλ και Κένο έχουν σταματήσει εδώ και μήνες...

Επιβεβλημένη αγορά κ ας το έχουμε εις την κατοχή μας

Ας ανεβάσω κι εγώ το κατιτίς μου, που πήρα αυτές τις ημέρες. Ξεκινάμε με τα τρία graphic novels που κυκλοφόρησε πρόσφατα ο "Μικρός Ήρως" ("Ντύλαν Ντογκ", "Mister No" και "Μπλεκ"), καθώς επίσης το "Avengers: Κόκκινη Ζώνη", το "Ultimatum: Requiem" και το "Ultimatum: Αγώνας Επιβίωσης". Αγορές από την ΛΕΦΙΚ. Συνεχίζουμε με "Batman: Ο Σκοτεινός Ιππότης ξαναχτυπά", "Batman: Συλλεκτικό Τεύχος", "Batman: Ένας Σκοτεινός Ιππότης", "Μπαντιλίκια" #03 και "Δικαστής Ντρεντ: Το τέλος των ημερών". Με εξαίρεση τα "Μπαντιλίκια" κι εδώ η ΛΕΦΙΚ έβαλε το χέρι της. "Φεστιβάλ" #03, 04, 10, 11, 12, 13 με τα οποία συμπληρώνεται κι αυτή η σειρά, thanks to ΛΕΦΙΚ. Και τελειώνουμε με τα "Έλρικ" #01, 02 (εκμεταλλευόμενος την γενναία έκπτωση που έκανε η Πολιτεία) και τα "Μαλλιοκούβαρα" #01, 02.

Ο μικρός μου ανηψιός πρέπει να είναι ο δημιουργός αν κρίνω απ΄το σχέδιο

Το Mein Kampf είναι βιβλίο που έγραψε ο Χίτλερ

Αν και δεν τα ψάχνω νομίζω ότι όλα είναι μια χαρά

Να και κάτι ευχάριστο.

Καλα δεν το πιστευω! Καλο παραδεισο να εχει…

Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 76 ετών ο OJ Simpson.

Καλό Παράδεισο Γιάννη Φέρτη...

Δύο πρόσφατοι θάνατοι συγκλόνισαν τον κόσμο των κόμικς. Ο πρώτος στις 27 Μαρτίου 2024 ,ο βετεράνος αμερικανός κομίστας Mark Bright που είδαμε δουλειές του στα Green Lantern, Iron Man,Icon με δουλειές κυρίως στις δεκαετίες του 80 και του 90.Ήταν 68 χρονών.Ο δεύτερος ,την 1η Απριλίου 2024 , ανεξάρτητος σχεδιαστής κόμικς Ed Piscor , αυτοκτόνησε μετά από κατηγορίες σεξουαλικής φύσεως. Ήταν 41 ετών.Έγινε γνωστός για την σειρά που βραβεύτηκε με Eisner Award ,Hip Hop Family Tree.Όπως και για την συνεργασία με τον Harvey Pekar.

Και η πανέμορφη Τέτη Σχοινάκη...

Πριν λίγες μέρες έφυγε κι ο Δήμος Μούτσης...

Τι λες τώρα?? Κρίμα δεν ήταν καθόλου μεγάλος. Αποτελεί για μένα το dragonball μεγάλο μέρος της παιδικής μου ηλικίας. Και φυσικά αυτή τη στιγμή έχω σαν ringtone το ελληνικό intro "πρέπει και μπορώ, φωτιά στον ουρανό....". Ελαφρύ το χώμα.

Akira Toriyama: Πέθανε ο δημιουργός του μάνγκα «Dragon Ball» σε ηλικία 68 ετών.

Καλό Παράδεισο Ηλία Λογοθέτη...

Πέθανε και o ένας και μοναδικός Apollo Creed (Carl Weathers)

Και χτες διάβαζα ένα άρθρο του για τον Καρλ Μπαρκς, κρίμα, ελαφρύ το χώμα...

Πέθανε σήμερα ο Ιταλός σεναριογράφος, Αλφρεντο Καστέλι (Μαρτιν Μυστερ, Μίστερ Νο)