Αίθουσα Νικητών

Από σήμερα: Από την Παρασκευή 24 Μαρτίου έως την Κυριακή 23 Απριλίου 2023, μη χάσετε την ευκαιρία να επωφεληθείτε από την Πασχαλινή μας προσφορά! - Έκπτωση 20% για παραγγελίες στα παρακάτω τεύχη: Blacksad (επίτομο), Τερματοφύλακας Γιατρός #1-5 - Έκπτωση 25% για παραγγελίες στις παρακάτω κατηγορίες: Κόμικς: Περιπέτεια, Τόμος Περιπέτεια, Τετράς - Η Ξακουστή του Πειραιώς - Έκπτωση 30% για παραγγελίες στις παρακάτω κατηγορίες: Μπλεκ: Μπλεκ - Ειδική Έκδοση, Μπλεκ Νέας Περιόδου, Έξτρα Μπλεκ, Νέος Μπλεκ, Τόμος Νέος Μπλεκ, Ιταλικός Μπλεκ, Συλλεκτικό Μπλεκ, Μπλεκ - Επετειακή Έκδοση, Μπλεκ #1-18, Μπλεκ των Διακοπών #1-7 Μικρός Ήρως: Μικρός Ήρως Ειδική Έκδοση, Νέος Μικρός Ήρως, Συλλεκτικά Μικρός Ήρως, Συλλεκτικά Μικρός Ήρως (τεύχος), Εικονογραφημένος Μικρός Ήρως, Τόμος Μικρός Ήρως, Ο Μικρός Ήρως - Το Αεροδρόμιο Φάντασμα, Ο Μικρός Ήρως - Το Ταμπούρι Της Λευτεριάς, Ο Μικρός Ήρως - Η Ακρόπολη Κινδυνεύει, Το Σάλπισμα της Νίκης Graphic Novels: Τεξ #1-4, Ντύλαν Ντογκ #1-4, Ζαγκόρ #1-10, Μίστερ Νο #1-10, Τα Ημερολόγια της Σερίζ, Η Παραμονή της Μεγάλης Νύχτας, Πινόκιο, Οι Μύθοι του Αισώπου, Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, Φρανκενστάιν, Ροβινσώνας Κρούσος, Τα Παιδιά του Πλοιάρχου Γκραντ, Τζον Λένον, Ο Μαντέλα και ο Στρατηγός, Φαξ από το Σαράγεβο, Υπομονή θέλει, Το Αιγαίο στις Φλόγες (Α' Μέρος), The King, Τρία Δάχτυλα, Η Βόμβα, Errand Boys, Νησοπεριπέτειες #1, Μπαμπαδοϊστορίες #1, Οι Έγκλειστοι #1, Ο Τετρακοσάρης Κόρτο Μαλτέζε: Κόρτο Μαλτέζε #1-13 , Η Μέρα Της Ταροβεάν, Κάτω Από Τον Ήλιο Του Μεσονυχτίου, Η Μπαλάντα Της Αλμυρής Θάλασσας, Η Κρυφή Αυλή Του Μυστηρίου, Βενετσιάνικο Παραμύθι, Τα Νεανικά Χρόνια, Το Χρυσό Σπίτι Της Σαμαρκάνδης, Εκουατόρια, Τανγκό, Ελβετικά Υπόλοιπα Κόμικς: Non-Stop Comics #1-5, Βιογραφίες Ποδοσφαιριστών, Τεύχη και τόμοι Ερίκ Καστέλ, Μίστερ No Eιδική Έκδοση, Λοχαγός Μαρκ, Ρόυ Ρέης, Ρόυ Ρέης - Συλλεκτική Έκδοση, Ταρζάν, Ζαγκόρ - Ειδική Έκδοση, , Μικρός Σερίφης, Popeye #1-4, Ο Υπεράνθρωπος - Η Γέφυρα, Ζαγκόρ, Τόμος Ζαγκόρ, Μιστερ Νο και οι... άλλοι, Τόμος Μίστερ Νο και οι... άλλοι, Μικρός Ιππότης, Τόμος Μικρός Ιππότης, Τόμος Μίστερ Νο, Τόμος Ροντέο, Χελωνονιντζάκια, Μουσικά Καρέ #1 Βιβλία: Ήρωες του Στέλιου Ανεμοδουρά, Ήρωες - Ανθολογία Ιστοριών ΕΠΙΠΛΕΟΝ! - Με κάθε σας αγορά, σας προσφέρουμε μία αφίσα με έναν ήρωα των εκδόσεών μας, και ένα τεύχος της σειράς Συλλεκτικά Μικρός Ήρως! - Με αγορές άνω των 30€, σας προσφέρουμε δωρεάν τη νέα έκδοση Ο Θρυλικός Μπλεκ #5 (68 σελ., 14,5 Χ 20 εκ.)! Περιλαμβάνει την αδημοσίευτη ιστορία Οι Ψεύτικοι Κυνηγοί σε σενάριο Svetozar Obradovic και σχέδιο Branko Plavsic. -Με αγορές άνω των 35€, επιπλέον δώρο τα τέσσερα άλμπουμ της σειράς: Η παραμονή της Μεγάλης Νύχτας Και όπως πάντα, με αγορές άνω των 25€, σας κάνουμε δώρο τα μεταφορικά έξοδα! Δείτε εδώ

2η βοήθεια, δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά

1η βοήθεια, είναι πάρα πολύ γνωστό γκραφικ Νοβελ

Τώρα αυτό, κάτι μου θυμίζει πολύ έντονα ( είμαι σίγουρος όμως ότι δεν έχω τίποτε παρόμοιο στη συλλογή μου), αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ τι.

Έβαλα ένα μόνο καρέ γιατί είναι η αρχή από πολύ γνωστή ιστορία. Αύριο θα προσθέσω κι άλλα καρέ.

Μπορω να πω ότι μου αρέσει πολύ αυτό το σχέδιο. Δείχνει το τέλος, την σήψη, τον κύκλο της ζωής κοντά στο πιό μητρικό στοιχείο, αυτό του νερού, λέω αυθαίρετα εγώ, που φαντάζομαι να ναι η θάλασσα στο βάθος του φόντου, αλλά μια θάλασσα βέβαια θολή, σε αποχρώσεις του καφέ. Κι όλα εκ πρώτης όψεως τείνουν να γίνουν χώμα και πάλλονται ώσπου να γίνουν, σε αποχρώσεις του καφέ με αποκορύφωση τις πιτσιλιές γύρω από το πτηνό που αφοσιώνεται και θα αφοσιωθεί. Κοιτώντας αμέσως μετά, στην μέση και δεξιά της εικόνας, βλέπουμε ένα φτερό του πτηνού να στέκει δυναμικά όρθιο, σαν κατάρτι ιστιοφόρου που οδηγεί στον ουρανό και έτσι να φανερώνει άλλη μια πλευρά της δυναμικής της ζωής. Θα ταίριαζε και σε Κόρτο Μαλτέζε

Ρε έπεσε η ποιότητα του χαρτιού στον τόμο 93 ή είναι η ιδέα μου; Έκαναν λεπτότερη την σελίδα και λιγότερο γυαλιστερό το φύλλο... Μακάρι έτσι να αποφεύγονται και οι δαχτυλιές! Αν δεν υπάρχουν δαχτυλιές το προτιμώ όπως τον έκαναν...

Διαβάστηκε κι αυτό το Editor’s Choice και ήρθε η ώρα να πω την αποψάρα μου. Αν και ποτέ δεν δήλωνα φίλος των ποδοσφαιρικών κόμικς, η αλήθεια είναι ότι το αρχικό μούδιασμα που είχα όταν κατάλαβα την θεματολογία της ιστορίας εξαφανίστηκε όσο κυλούσε η πλοκή. Έχουμε να κάνουμε, λοιπόν, με μία αμιγώς ποδοσφαιρική υπόθεση, που όμως ξετυλίγει και μία δεμένη αφήγηση προσωπικών σχέσεων και φιλίας. Ο βασικός πρωταγωνιστής που είναι ο Ντόναλντ έχει αποκτήσει έντονα κι άκρως ρεαλιστικά χαρακτηριστικά, που τον καθιστούν περισσότερο “γήινο” κι αληθινό. Διαθέτει ταλέντο κάτω από τα δοκάρια, του έχει δοθεί μία πτυχή στο παρελθόν του που δεν γνωρίζαμε, ενώ αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η εμπιστοσύνη που δείχνει στον εαυτό του, η οποία δεν λαθεύει και δεν καταλήγει να του γυρίσει μπούμερανγκ όσο πλησιάζουμε προς το φινάλε, κάτι που γίνεται κατά κόρον προκειμένου να εκμαιευτεί το γέλιο του αναγνώστη. Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο που εντόπισα είναι φυσικά η σχέση του Ντόναλντ με τον προπονητή του. Μία σχέση άκρως ανταγωνιστική και πολλές φορές τοξική για το γενικό καλό της ομάδας, αλλά και των υπολοίπων. Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε και τις όμορφες σκηνές δράσης εντός του αγωνιστικού χώρου, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις ενέτειναν την αγωνία και νιώσαμε σαν να βλέπουμε πραγματικό ποδοσφαιρικό αγώνα. Ακόμα κι εγώ που δεν εντυπωσιάζομαι από τέτοιου είδους καρέ, ομολογώ ότι τα απόλαυσα. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία τίμια δουλειά, που την ξεχωρίζω, χωρίς φυσικά να την θεωρώ το αριστούργημα. Διαβάζεται ευχάριστα και προτείνεται στους λάτρεις των ποδοσφαιρικών κόμικς, αλλά και σε εκείνους που θέλουν να δουν έναν Ντόναλντ πιο “σοβαρό”. Το σχέδιο, αν και δεν το βρήκα άσχημο, εντούτοις πιστεύω ότι είναι κατώτερο του σεναρίου. Ξεφεύγει από την παλιά γραμμή (που προσωπικά μου αρέσει περισσότερο) και υιοθετεί μία πιο φρέσκια φόρμα. Οι χαρακτήρες αποδίδονται χοντροκομμένοι τόσο σε εμφάνιση, όσο και σε κίνηση, την ίδια ώρα που το “κομπιουτερίστικο” χρώμα είναι μεν καλό, αλλά το βρήκα κάπως μονότονο. Γενικά, πάντως, δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με τον εικαστικό τομέα γενικότερα. Το δυνατότερο σημείο της έκδοσης είναι το μέγεθος (που αφήνει το σχέδιο και τους διαλόγους να “αναπνέουν”) και η κόλληση στην ράχη. Από εκεί και πέρα έχουμε ένα χαρτί που είναι σαν αυτό που βλέπουμε στις εφημερίδες και το οποίο αφήνει μία περίεργη αίσθηση κατά την αφή. Επίσης, δεν ξέρω αν το χρώμα είναι ακριβώς όπως αποδίδεται, αλλά μου φάνηκε σαν να είναι ξεθωριασμένο. Όσον αφορά το συνοδευτικό υλικό… αλήθεια πιστεύατε ότι θα είχε?

Έχεις δίκιο τελικά. Συνηθισμένο σάιμπερ θριλεράκι για τους κινδύνους της εικονικής πραγματικότητας που θα μπορούσε να ήταν Ζ μούβι για την αμερικάνικη τηλεόραση. Καλή έκδοση από τον Ανούβι στα πρότυπα της Μαμούθ, αλλά μέτριο περιεχόμενο.

Με λίγη καλή προσπάθεια θα τα βρείτε και τα τρια (αυτό που κυκλοφόρησε στα πάτρια και τα άλλα 2) στα αγγλικά ξαφνιάζομαι από τα θετικά σχόλια. Δεν το θυμάμαι ως κάτι το ιδιαίτερο και μια βιαστική ματιά που έριξα στο σκαν του 1ου, δεν μου θύμισε τίποτα από την υπόθεση. Το μόνο που μου θύμισε είναι σχέδιο από Ελληνικά φανζίν από νεαρούς ενήλικες που έχουν μέλλον αλλά όχι παρόν

Μιας που ανοίξαμε αυτή τη κουβεντούλα, θεωρώ σίγουρο ότι ο Ποπάυ, θα μπει στο ημερολόγιο Απριλίου! Εάν αυτό δεν είναι το πασχαλινό μας δώρο από την εκδοτική, θα στενοχωρηθώ πολύ! Από την άλλη, αναλογίζομαι αυτό που λέει ο @ hudson και συνειδητοποιώ, ότι η ελληνική αγορά, έχει κατακλυστεί από ένα σωρό ενδιαφέροντες τίτλους( τουλάχιστον 15 μηνιαίως) και τελικά, καταλήγουμε να μην ξέρουμε τι θα πρωτοδιαλέξουμε! Το Δικαστή λόγου χάρη, ο οποίος κυκλοφόρησε πρώτη φορά το Νοέμβριο, μόλις πριν από μερικές εβδομάδες τον απέκτησα. Πού θέλω να καταλήξω; Στο ότι συνειδητοποίησα, ότι ενώ μου αρέσει ειλικρινά, όλο αυτό το πανδαιμόνιο που επικρατεί, θα ήθελα να αμβλυνθούν λίγο οι ρυθμοί κυκλοφορίας νέων εκδόσεων, καθώς έτσι- πιστεύω- θα μας δινόταν χρόνος, αφ' ενός να ελαττώσουμε σημαντικά τη στοίβα με τα αδιάβαστα, ενώ παράλληλα, θα μπορούσαμε να διοχετεύσουμε τα μηνιαία μας έξοδα για τις νέες κυκλοφορίες, σε παλιά κόμικς που μας λείπουν, ούτως ώστε να κλείσουμε τρύπες της συλλογής μας. Βέβαια, δεν λέω να φθάσουμε στα επίπεδα του 2013, που δεν υπήρχε πραγματικά ΤΙΠΟΤΑ να πάρεις! Ωστόσο από 15, να είχαμε 10 εκδόσεις τον μήνα, δε νομίζω ότι θα αποτελούσε τόσο μεγάλο πρόβλημα. Από την άλλη, όλη αυτή η ποικιλία, είναι άκρως ενθαρρυντική, καθώς και μεγαλύτερο νέο κοινό μυείται στον χώρο, αλλά και πολλοί παλαιότεροι έχουν μεγάλο εύρος επιλογών. Χώρια που έτσι καλύπτονται όλα τα γούστα( καλά, με εξαίρεση τους λάτρεις των Λατινοαμερικάνικων κόμικς και των manga). Μερικές σκέψεις μου, τις οποίες θέλησα να μοιραστώ μαζί σας!

Δυστυχώς το ISBN που έχει καταχωρηθεί είναι όντως για αυτό Ας ελπίσουμε να δούμε στο μέλλον και άλλο κόμικ με τα Στρουμφάκια από την εκδοτική

WOW 😳😳

@ chrisbouk , καλά αυτά, αλλά γνωρίζεις τίποτε σχετικά με το σκίτσο που ανέβασε τώρα ο φίλος @ tik ; Ρωτάω, επειδή προσωπικά, δεν έχω ιδέα!

Βρε παιδιά, σαν πολύ δεν έχει ατονήσει αυτό το νήμα; Και ειδικά τις συλλογές τριών ατόμων ( @ Indian , @ germanicus , @ Mandrake ), θα ήθελα πολύ να τις δω!!!!

Χάρη στην ΛΕΦΙΚ ήρθαν στα χέρια μου οι δύο τόμοι της σειράς που κυκλοφόρησε η Μαμούθ κι άρχισα αμέσως την… μελέτη. Σαν λάτρης των δύο τροχών και μέσα στην κίνηση από πολύ μικρός (τόσο ερασιτεχνικά, όσο και στην συνέχεια επαγγελματικά), μπορώ να πω ότι το βρήκα ένα εξαιρετικό κόμικ που κάνει αυτό που υπόσχεται. Να διασκεδάσει τον αναγνώστη. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όλες οι ιστορίες (οι οποίες εκτείνονται από μισή, έως δύο σελίδες το μέγιστο) είχαν πλάκα και είμαι σίγουρος ότι θα τις εκτιμήσουν ιδιαίτερα οι οδηγοί μοτοσυκλετών. Εκτός από τα ευτράπελα που ζουν οι πρωταγωνιστές στους δρόμους της Γαλλίας και συνήθως η κατάληξη είναι η ίδια (οι μηχανές στο συνεργείο κι εκείνοι στο νοσοκομείο ), υπάρχουν και διάλογοι που περιγράφουν πολλές λέξεις και τεχνικές από την ορολογία των μοτοσυκλετών, αλλά γίνονται και τα κλασικά πειράγματα ανάμεσα στους οδηγούς που “θίγουν” τόσο τα εργαλεία τους, όσο και τον τρόπο που τα χρησιμοποιούν (δεν ακούστηκε σωστά αυτό ). Επίσης, βλέπουμε κι έναν ξεκάθαρο διαχωρισμό στα στρατόπεδα των κατασκευαστών και τον τρόπο που οι οδηγοί προσπαθούν να τα υπερασπιστούν Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι είναι ένα κόμικ που θα κερδίσει το γέλιο και την εκτίμηση εκείνων που θα το διαβάσουν, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα εκτιμηθεί περισσότερο από τους μηχανόβιους. Ειδικά σε αυτούς προτείνεται με κλειστά μάτια, αλλά και οι υπόλοιποι που θέλουν να περνούν την ζωή τους ανάμεσα σε τέσσερις λαμαρίνες και ταβάνι αρέσκονται να οδηγούν αυτοκίνητα, νομίζω ότι δεν θα χάσουν τον χρόνο τους. Το σχέδιο με έκανε πολλές φορές να αμφιταλαντευτώ. Στα θετικά σημεία βάζω την απίστευτη κι άκρως ρεαλιστική απεικόνιση των μοτοσυκλετών που παρελαύνουν στα καρέ, ένας αριθμός που δεν είναι ευκαταφρόνητος, αλλά και την ένταση που βγαίνει τόσο στην κίνηση, όσο και στις ευτράπελες συγκρούσεις. Όσον αφορά τα αρνητικά, σε αυτά μπορούμε να εντάξουμε τα πυκνοσχεδιασμένα καρέ, που πνίγουν πολλές φορές ακόμα και το σενάριο και ίσως (λέω ίσως) την επιλογή της γραμματοσειράς που μετά από λίγο διάβασμα, αρχίζει να κουράζει τα μάτια. Το χρώμα από την άλλη είναι πολύ όμορφο και διαθέτει ανοιχτή παλέτα. Η έκδοση (τουλάχιστον των τόμων που διαθέτω) είναι εξαιρετική. Το σκληρό εξώφυλλο υπόσχεται να διαβάζεται το κόμικ ακόμα κι από τα εγγόνια σας, ενώ και το χαρτί στο εσωτερικό είναι πολυτελές κι αποδίδει στην εντέλεια τα χρώματα και το σχέδιο. Συνοδευτικό υλικό, εκτός από μία σελίδα που μας παρουσιάζει τους πρωταγωνιστές και τα μηχανάκια τους, δεν υπάρχει.

Μία έκδοση τώρα με τα άπαντα του Κάστυ χρειαζόμαστε ....

Καστυ Καστυ Καστυ Καστυ Καστυ Καστυ Καστυ......

Μόλις έφυγα, πέταξα στον έβδομο ουρανό κι επέστρεψα για να πω ότι θα φύγω ξανά! 6 Μαϊου λοιπόν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

EDIT: Πριν 7 ωρες ο φίλος @ tik ειπε οτι αγχώνεται... Έχασα σελίδα οπότε , είπα για το προηγούμενο θέμα, τώρα: Μην αγχώνεσαι φίλε τικ Ο υπότιτλος τουλάχιστον είν' απλός.... Το λέει στην φώτο του κόμικ: Ο Λύκος Λούκ στην χώρα των 3 πρωταγωνιστών μας , οπότε, ίσως είναι ο Λύκος Λούκ στα 3 γουρουνάκια

Στο τσακ με πρόλαβες, ανέβαζα κι άλλη βοήθεια. Ναι είναι το έγχρωμο From Hell Παρεμπιπτόντως, πρόσφατα τελείωσα το ασπρόμαυρο και σκέφτομαι να πάρω και το έγχρωμο γιατί φαινεται καλύτερο.

Βαζό

Έχεις αγοράσει τη μισά jemma και εμείς δεν έχουμε γλείψει ούτε σελίδα και τώρα λιποθυμας;;

α. μίλησες. ήταν στην άλλη σελίδα. και ναι λοιπόν. είναι τα τρία γουρουνάκια. κέρδισες ενάμιση κιλό φέτα Κεφαλονιάς που είναι και μαλακιά (λευκό τυρί είναι βασικά και όχι ΠΟΠ, αλλά εν πάσει περιπτώσει) και την ευκαιρία να θέσεις ερώτημα!

Γενικά ο Σκάρπα και οι παλιοί Ιταλοί είχαν πολλά σεναριακά κενά. Ο σκοπός τους δεν ήταν τόσο το άψογο σενάριο. Ήταν το γέλιο και το καλό σχέδιο. Το οποίο το πετυχαιναν. Ιδίως το γελιο.

Ο Άγγελος των Χανίων και των κόμικς «Τα κόμικς είναι ένας ακόμα τρόπος να περιγράψουμε τον κόσμο γύρω μας. Σε ό,τι αφορά το αν είναι η νεότερη μορφή τέχνης, θα λέγαμε ότι είναι η νεότερη που αναγνωρίστηκε, που πήρε έναν αριθμό κατά κάποιον τρόπο. Στη Γαλλία και την Ισπανία ονομάστηκε για πρώτη φορά ένατη τέχνη». Με αυτά τα λόγια ο Άγγελος Μαστοράκης, η ψυχή του ιστορικού περιοδικού “9” της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία”, είχε ανοίξει την κουβέντα μας στη συνέντευξη που είχαμε κάνει στις “Διαδρομές” τον Ιούλιο του 2006. Μια συζήτηση που είχε γίνει στο περιθώριο των “Χάρτινων Συναντήσεων”, τις οποίες συνδιοργάνωνε ως “9” μαζί με το free press έντυπο “Πυξίδα της Πόλης”, το Γαλλικό Ινστιτούτο και τον εκπαιδευτικό όμιλο ΑΚΤΟ. Καθώς τον περασμένο μήνα συμπληρώθηκαν 7 χρόνια από το “φευγιό” του Άγγελου, το “Μολύβι Μελάνι” αποτίει φόρο τιμής και θυμάται σήμερα τον ξεχωριστό αυτόν, Χανιώτη στην καταγωγή, λάτρη των κόμικ και της επιστημονικής φαντασίας, αλλά και την πολύτιμη παρακαταθήκη που άφησε στην πόλη και στην ιστορία της 9ης τέχνης, μέσα από την έκθεση κόμικς που φιλοξενούνταν για περίπου δέκα χρόνια στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου στο παλιό λιμάνι. Γι’ αυτό το “φλας μπακ” στην εποχή όπου τα κόμικς απέκτησαν για πρώτη φορά μια πρωτόγνωρη δυναμική στα Χανιά αλλά και τη σφραγίδα που έβαλε στο εγχείρημα αυτό ο Άγγελος Μαστοράκης, μιλήσαμε με τον στενό συνεργάτη του και συν-διοργανωτή των “Χάρτινων Συναντήσεων” – εκδότη της “Πυξίδας της Πόλης” – Ματθαίο Φραντζεσκάκη, ο οποίος μοιράστηκε μαζί μας αναμνήσεις και σκέψεις από τις μέρες εκείνες… ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ “ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟ” «Καταρχάς να πούμε ότι μιλάμε για την εποχή που ήδη κυκλοφορεί το περιοδικό “9” της “Ελευθεροτυπίας”, ένα εγχείρημα που υπογράφει ουσιαστικά εξολοκλήρου ο Άγγελος Μαστοράκης και με το οποίο φιλοδοξούσε να βάλει με έναν τρόπο μέσα σε κάθε σπίτι δύο πάθη του: το κόμικ και την επιστημονική φαντασία», σημείωσε ο Ματθαίος Φραντζεσκάκης και πρόσθεσε ότι την ίδια εποχή, γύρω στο 2000, στο πλαίσιο έκδοσης του “9” ο Άγγελος οραματίστηκε και υλοποίησε έναν πανελλήνιο διαγωνισμό κόμικ για νέα ταλέντα. «Ο διαγωνισμός γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία, απροσδόκητη ακόμα και για τους ίδιους τους διοργανωτές. Ο πρώτος διαγωνισμός έγινε στην Αθήνα κι εκείνη την περίοδο προκύπτει η επικοινωνία μας, όπου αποφασίσαμε να φέρουμε την έκθεση στα Χανιά. Αυτό το σχέδιο έδωσε, μεταξύ άλλων, μια αφορμή στον Άγγελο να επανασυνδεθεί με τα Χανιά – μια πόλη από την οποία κατάγονταν αλλά είχε φύγει και δεν κράτησε επαφές για διάφορους προσωπικούς λόγους», τόνισε ο κ. Φραντζεσκάκης. ΤΑ ΧΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ Κάπως έτσι από τη 2η κιόλας χρονιά όπου διοργανώνονταν ο διαγωνισμός κόμικ για νέα ταλέντα τα Χανιά μπήκαν στον “χάρτη” της 9ης τέχνης κι έμειναν συνεχώς για περίπου μια δεκαετία. Αρωγοί και σύμμαχοι σε αυτή την πρώτη φάση στάθηκαν το “9” και ο εκπαιδευτικός όμιλος ΑΚΤΟ, η “Πυξίδα της Πόλης”, αλλά και ο τότε καλλιτεχνικός διευθυντής του Κέντρου Αρχιτεκτονικής Μεσογείου Δημήτρης Αντωνακάκης που στήριξε με θέρμη την προσπάθεια: «Είναι αξιοσημείωτο ότι εκείνη την εποχή, η έκθεση των κόμικς ήταν η μοναδική ή από τις ελάχιστες μη αρχιτεκτονικές εκδηλώσεις που φιλοξενούνται στο ΚΑΜ. Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτό το ταξίδι των “Χάρτινων Συναντήσεων” στα Χανιά, που πραγματοποιούνταν για πολλά χρόνια στην καρδιά του καλοκαιριού γνωρίζοντας μεγάλη αποδοχή». “ΑΝΟΙΓΜΑ” ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ «Η επισκεψιμότητα στην έκθεση ήταν πολύ μεγάλη. Θυμάμαι να τραβάει το ωράριο λειτουργίας μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα! Επίσης, με τα χρόνια η έκθεση απέκτησε το κοινό της. Υπήρχε κόσμος που τον συναντούσαμε κάθε χρόνο και βέβαια Χανιώτες που συμμετείχαν και διακρίνονταν στον διαγωνισμό», επεσήμανε ο Ματθαίος Φραντζεσκάκης, ενώ τόνισε ότι από τον 3ο διαγωνισμό ξεκίνησε η συνεργασία με το διεθνές φεστιβάλ κόμικς της Ανγκουλέμ της Γαλλίας. «Μιλάμε για το μεγαλύτερο ή ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ κόμικ στον κόσμο, όπου στις “Χάρτινες Συναντήσεις” που διοργανώναμε τότε ενσωματώθηκαν βραβευμένα έργα από τον αντίστοιχο διαγωνισμό που γίνονταν στη Γαλλία. Συνεπώς στην πραγματικότητα – και με την υποστήριξη τότε του Γαλλικού Ινστιτούτου – μιλάμε από εκείνη τη στιγμή για δύο εκθέσεις». ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΝΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ Μέσα από τον διαγωνισμό και την προβολή της δουλειάς τους από το “9” και εκθέσεις όπως οι “Χάρτινες Συναντήσεις” αναδείχθηκαν πολλοί νέοι καλλιτέχνες. «Πολλοί από τους δημιουργούς που υπάρχουν σήμερα στην ελληνική σκηνή κόμικ είχαν πρωτοεμφανιστεί εκείνη την περίοδο μέσα από τις σελίδες του “9” και δημιούργησε μια δυναμική και μια εξωστρέφεια στον χώρο», υπογράμμισε ο κ. Φραντζεσκάκης. Πρόσθεσε, επίσης, ότι μέσα στα σχέδια που έμειναν ανολοκλήρωτα λόγω της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε εκείνη την εποχή, οδηγώντας σε “λουκέτο” την “Ελευθεροτυπία”, ήταν και η διοργάνωση ενός τοπικού διαγωνισμού κόμικς, ο οποίος θα είχε αναφορά στην αρχιτεκτονική ώστε να εντάσσονταν στις δράσεις του ΚΑΜ, αλλά και η μεταφορά στα Χανιά του φεστιβάλ ταινιών επιστημονικής φαντασίας στο οποίο εμπλέκονταν ενεργά ο Άγγελος Μαστοράκης. ΜΙΑ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ Λίγο πριν κλείσουμε την κουβέντα μας, ρωτήσαμε τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη τι χαρακτήριζε τον Άγγελο Μαστοράκη ως άνθρωπο: «Ο Άγγελος ήταν μια πολυδιάστατη προσωπικότητα. “Έπαιζε” σε πολλά πράγματα. Υπήρξε μεγάλος ηχολήπτης, ήταν πίσω από πολλές μουσικές παραγωγές, μεταξύ αυτών και του Διονύση Σαββόπουλου. Επίσης, “έχτισε” πολλές από τις μεγάλες συναυλίες που έγιναν στην Αθήνα. Ήταν ακόμα πρωτεργάτης σε πολλές εκδοτικές προσπάθειες για τα κόμικ και ιδρυτικό μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης Επιστημονικής Φαντασίας. Ήταν “παρών”, δηλαδή, σε πολλά πράγματα που έγιναν στη χώρα μας σε πολλούς διαφορετικούς τομείς. Και λόγω όλων αυτών, είχε πολλές απολαυστικές ιστορίες να αφηγηθεί, ενώ αγαπούσε το ξενύχτι και το καλό φαΐ». ΓΡΑΜΜΟΣΚΙΑΣΕΙΣ… ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΒΑΛΒΗ ΠΗΓΗ

Ήρθε η ώρα για ένα comeback ενάμισι χρόνο αργότερα! Ξεκινάω με το αρχείο μου από εφημερίδες που είχαν ως ένθετο κόμικς. Δίπλα, διακρίνονται κάποια βιβλία σχετικά με κόμικ και τα "Σάββατο" Συνεχίζουμε με Μεγάλο Μίκυ Τερζόπουλου και Super Μίκυ Καθημερινής Εδώ βλέπουμε τα Ντόναλντ και τα Μεγάλα Σήριαλ Το ράφι μου με τις ελληνικές δουλειές, το οποίο θέλω να εμπλουτίσω( λείπει η "Μάχη της πλατείας", την οποία έχει δανειστεί η μαμά μου) Κόμικς από τις εκδόσεις "Μικρός Ήρως", Βαβέλ και διάφορα άλμπουμ PKNA, Disney Masters, Γέλιο για όλους, Κλασικά εικονογραφημένα σειρές που θέλω να αποκτήσω περισσότερα τεύχη ή/και να τις κλείσω άμεσα Μερικές ακ΄μα Disney εκδόσεις Τόμοι Μπαρκς/ Σκάρπα που είναι μεν φθαρμένοι, αλλά δεν θέλω να τους πετάξω δε Περνάμε τώρα στα Peanuts( τα οποία είναι επίσης μια μισοσυμπληρωμένη σειρά. Είμαι λίγο τραγικός τώρα που το σκέφτομαι) Και τώρα πάμε στην καρδιά της συλλογής. Μια συγκεντρωτική φωτογραφία Μίκυ Μάους του Τερζόπουλου και Ποπάυ στην άλλη άκρη του ραφιού Μίκυ Μάους της Καθημερινής έως το 2021 κι από κάτω το ράφι με τα υπερηρωικά Πιο ευκρινής φωτογραφία του κάτω ραφιού, όπου έχω τις συλλογές, κάποια tpb και τεύχη( ελληνικά και ξένα), δίπλα, είναι τα αδιάβαστα ή τα μισοδιαβασμένα κόμικς Κάτω, τα Μίκυ Μάους από το 2021 έως σήμερα( λείπουν μερικά στο σπίτι του παππού και στο εξοχικό) και τα Κλασικά Τελευταία( κι αγαπημένη βιβλιοθήκη) Το πρώτο ράφι, έχει κάποια λογοτεχνικά βιβλία/λεξικά και το δεύτερο( όπως θα διακρίνετε και μόνοι σας άλλωστε), έχει τη βιβλιοθήκη Σκάρπα Το τρίτο ράφι έχει τη βιβλιοθήκη Μπαρκς και έναν τόμο της Βιβλιοθήκης ΚΟΜΙΞ και τους επιγόνους, ενώ το τέταρτο, εκδόσεις της ΜΑΜΟΥΘ Παρακάτω, έχω τα ΚΟΜΙΞ Και δίπλα ακριβώς μια θήκη με τα Αστερίξ του Έθνους κι ένα συρτάρι με χαλασμένα/ διπλά τεύχη, τα οποία τα κρατάω για το αρχείο κι επειδή δε μου αρέσει να πετάω κόμικς Τέλος, έχω μια στοίβα με τα κόμικς που διαβάζω αυτόν τον καιρό Πάσχει όπως βλέπετε από οργάνωση αρκετά, αλλά ευελπιστώ στο μέλλον, να την επεκτείνω και να την οργανώσω καλύτερα! Ελπίζω να σας άρεσε! Ραντεβού πάλι την άνοιξη του 2024( μετά από ενάμισι χρόνο)

ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ 24Η ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Ο Δήμος Λεβαδέων διοργανώνει την 24η Έκθεση Γελοιογραφίας με θέμα : ΄΄ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ΄΄ Τιμώμενος δημιουργός : ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ Όποιος επιθυμεί να συμμετάσχει μπορεί να στείλει ηλεκτρονικά από 1 έως 5 Γελοιογραφίες σε διαστάσεις Α4 και σε ανάλυση 300dpi στην διεύθυνση ggeroulias@ath.forthnet.gr Τελευταία ημερομηνία αποστολής 30 Απριλίου 2023. Οι συμμετέχοντες θα παραλάβουν κατάλογο με επιλογή έργων. Η έκθεση θα ανοίξει τις πόρτες της το Σάββατο 27 Μαΐου και ώρα 8μ.μ. στο χώρο της Φωτογραφικής Λέσχης Λιβαδειάς (Γεωργαντά 4 & Πρωτέως) Διάρκεια έκθεσης έως και 4 Ιουνίου 2023 Ώρες λειτουργίας από 7μ.μ. έως 10μ.μ. Πληροφορίες, απορίες, παράπονα, Γιάννης Γερούλιας 6973527622 O Δήμαρχος Λεβαδέων Ιωάννης Δ. Ταγκαλέγκας

Το Popeye και το Kill or Be Killed δεν περιλαμβάνονται στις προσφορές.

Έχει πάρει ISBN οπότε επίκειται η έκδοσή του.

Παίρνεις ακόμα δώρο από το νονό και τη νονά ε;

Υπερβολές... Μόνο το 1/4!

Η ιστορία θα είναι αυτή( @ Indian , πρόσθεσέ το παρακαλώ πολύ!) Το εξώφυλλο είναι αυτό, σχεδιάστηκε το 2018 από τον Andrea Freccero κι αν με ρωτήσετε, πιστεύω ότι ομοιάζει εκπληκτικά με αυτό του Cavazzano, το οποίο επίσης δημοσιεύθηκε στο Ντόναλντ, αλλά πριν από 22(!!!) χρόνια. Πάντως, η ομοιότητα, είναι εμφανής, νομίζω: Εσείς, τι λέτε;

Τα τελευταία μου slabs Περίμενα κανένα χρόνο, αλλά χαλάλι... Ευχαριστώ @ adams , σύντομα με νέα φουρνιά Neegan από Charlie Adlard Vampirella από Gregbo Watson Remark και υπογραφή από Ash Madi σε variant εξώφυλλό του

Πλάκα πλάκα δεν τα προλαβαίνουμε. 15 κόμικ το μήνα το λιγότερο μπορούμε να βρούμε στα περίπτερα. (7 Disney, 6 Marvel και 2 Μικρός Ήρως, τα στάνταρ) χώρια οι διάφορες έκτακτες εκδόσεις με εφημερίδες, οι εκδόσεις της Μαμούθ (όταν θυμάται) κα. Βάλε και τις εκδόσεις βιβλιοπωλείου... από ότι φαίνεται "πολύ σκληρά για να πεθάνουν τα τυπωμένα κόμικς"

Άσχετο αλλά σε σχετικό τοπικ. Πηγαίνοντας το χρόνο μια δεκαετία πίσω ούτε που μπορούσαμε να διανοηθουμε πόσα κόμικ θα κυκλοφορούσαν στα εφημεριδαδικα το 2023. Το Νοέμβριο του 2013 δεν κυκλοφορούσε σχεδόν τίποτα και σκεφτομασταν όλοι "το τέλος των τυπωμένων κομιξ" αμ δεεεεεε....Μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλη κουβέντα μην πεις.

Κυκλοφόρησε από σήμερα νωρίς νωρίς ο τόμος 93 που συνεχίζει την ιστορία του τόμου 76 για τους X-Men. Δυστυχώς preview ελλείψει χρόνου δεν πρόλαβα να κάνω, ούτως ή άλλως δεν έχω διαβάσει και τον πρώτο τόμο. Anyway εξώφυλλο και οπισθόφυλλο προστέθηκαν στη βάση μας! Επόμενος τόμος θα είναι το Hulk Καμένη Γη μια σύγχρονη ιστορία όπου θα δούμε και Red Hulk (για αυτόν θα κάνουμε λογικά preview)

Το διάβασα και ξεκαρδιστικά διαβάζοντας την κλασική ιστορία με το τιρμπουστρουμφ και το στρουμφμπουσον. Σίγουρα την είχα διαβάσει την ιστορία αυτή στην στρουμφοεφημεριδα. Ελπίζω δύο πράγματα. Πρώτον να εκδοθούν όλες οι ιστορίες και επιτέλους να δούμε στα ελληνικά σε ωραία έκδοση (αν και μικρούλα σε μέγεθος) όλες τις ιστορίες. Δεύτερον να τη διανείμουν και στα περίπτερα για καλύτερες πωλήσεις. Τελικά ευχαριστημένος έμεινα.

Μόλις το πήρα τελικά. Έπιασε τόπο η γκρίνια. Απογοητεύτηκα λίγο. Ήταν μικρουλι σε μέγεθος. Ενώ η ιστορία τα σπάει ήταν μικρό και σε πάχος και σε πλάτος σε σχέση με τα χρήματα του. Τόσο μικρά είναι και τα ορίτζιναλ? Ωραία ποιότητα εκτύπωση ωραίο παχύ εξώφυλλο αλλά 56 σελίδες σε διαστάσεις λίγο πιο μεγάλες από το Μίκυ Μαους. Η ιστορίες πάντως εξαιρετικες.

Όταν είχε εκδοθεί το είχα σνομπαρει. Μετά εξαφανίστηκε από την πιατσα και σήμερα το πετυχα σε ενα Πρακτορείο Τυπου με την προστατευτικη ζελατινα του και ενα προστατευτικό στρώμα σκόνης ετων πάνω από την ζελατινα. Αποκτήθηκε αμέσως και απο μια πρώτη ματιά που του εριξα ηταν καλη αγορά. Όταν το διαβασω θα επιστρεψω

Μολις το τελειωσα. Αν και δεν εχω διαβασει αλλες δουλειες του ισπανικου διδυμου Aquilera/Fonteriz, την συγκεκριμενη την βρηκα εξαιρετικη! Το σχεδιο του Fonteriz εχει κατι που σε μαγνητιζει, σε τραβαει. Απο ενα μικρο ψαξιμο που εκανα, ειδα οτι εχει μια "κλιση" στο να σχεδιαζει καλλιγραμες υπαρξεις με θελκτικες καμπυλες με μεγαλη επιτυχια και λεπτομερεια. Απο την αλλη, το σεναριο του Aquilera, δεν σε αφηνει λεπτο να χαλαρωσεις ή να αφησεις την ιστορια στην μεση, το εχει "στησει" με τετοιο τροπο ωστε να θες να το τελειωσεις με την πρωτη, χωρις διακοπες στο διαβασμα. Μακαρι - αν δεν εχουν ηδη εκδοθει αλλες - να δουμε και αλλες δουλειες τους στην χωρα μας.

Μιας που ειχα την επιθυμια να το ξαναδιαβασω (και το εκανα ) ας γραψω δυο λογια. Ωραια ιστορια, μπλεκει το ασυνομικο με την επιστημονικη φαντασια με επιτυχια! Το σχεδιο ειναι καθαρο και σε πολυ καλο επιπεδο, ο χρωματισμος καλος αλλα καπως ψυχρος. Το στορυ εξελισσεται με ωραιο τροπο και η ιστορια ειναι χορταστικη! Το διαβασα δευτερη φορα σε συντομο χρονικο διαστημα με μεγαλη ευχαριστηση, οποτε και σας το προτεινω

Μια καλή ιστορία με ένα καλό σχέδιο. Μια ενδιαφέρουσα αστυνομική υπόθεση με αρκετά στοιχεία Επ. φαντασίας. Δεν είναι απο τα κόμικς που κάποιος πρέπει να διαβάσει οπσδήποτε, αλλά όπως ανέφερε και ο Ίωνας είναι χορταστικό. Πέρασα καλά όσο το διάβαζα.

Αυτοτελέστατο! Δεν θα σε αφήσει σε αγωνία για επόμενο τεύχος, οπότε εγώ λέω ότι δεν έχεις τίποτα να χάσεις και να το τσιμπήσεις στην πρώτη ευκαιρία.

Βλέπω τρία έξω, ένα εδώ... Αυτοτελές μήπως; Όχι τίποτε άλλο να ξέρω εάν αξίζει τον κόπο να ασχοληθώ μαζί του... Μπα, μάλλον με βλέπω πάλι να πετάω άλλο ένα μισοτελειωμένο κόμικ από το μπαλκόνι...

Από καμιά "Αστραπή" θα είναι...

Μαναρίζει αλλά δεν νομίζω. Μάλλον ιταλική σχολή; Ή κάποιος έλληνας επηρεασμένος από αυτήν;