Αίθουσα Νικητών

Τόμος 52: Uncanny X-Men - Δεύτερη Γέννηση Δε θα πω ψέματα, οι ρετρό τόμοι δεν είναι μέχρι στιγμής οι αγαπημένοι μου της επιλογής, σίγουρα υπάρχουν αυτοί που μου αρέσουν πολύ, αλλά έχουν υπάρξει και αυτοί που μπαίνουν στους λιγότερο αγαπημένους μου. Κυριότεροι παράγοντες το πυκνογραμμένο κείμενο και τα μικρά καρέ που κατ' εμέ δε βοηθούν πολύ στη ροή και το μάτι, ωστόσο αν όλο αυτό γίνει σωστά, τότε δημιουργεί θαυμάσιες ιστορίες. Ε όλο αυτό ισχύει για τον τόμο 52. Μια ολοκαίνουρια αρχή για τους X-Men Όπως είπαμε και στο preview, αλλά μαθαίνουμε και στο αφιέρωμα, ο τίτλος των X-Men είχε σταματήσει να βγάζει νέες ιστορίες όπου οι Len Wein και Dave Cockrum το άλλαξαν όλο αυτό με το Giant Size X-Men. Το συγκεκριμένο τεύχος είναι μία μεγάλη ιστορία με σελίδες σχεδόν όσο τριών τευχών και ουσιαστικά μας συστήνει ολοκαίνουριους μεταλλαγμένους που μπαίνουν στους X-Men για να σώσουν τα μέλη της original ομάδας. Μετά από μία τεράστια μάχη όπου διασώζονται όλοι, τα παλιά μέλη αποφασίζουν να προχωρήσουν αλλιώς τις ζωές τους και με τον Κύκλωμα αρχηγό, μπαίνουν στην ομάδα πολλά μέλη που είναι γνωστά ως διαχρονικά της ονόματα όπως ο Wolverine, η Storm και ο Nightcrawler. Από το X-Men #94 έως και το #103 που περιλαμβάνονται στον τόμο, παίρνει τη θέση του συγγραφέα, ο ίσως σημαντικότερος συγγραφέας της ομάδας Chris Claremont και αναλαμβάνει τις περιπέτειες της νέας σύνθεσης. Στην αρχή κάθε περιπέτεια διαρκεί ένα τεύχος, αλλά αργότερα έχουμε αυτές που θα κρατήσουν έως και τρία τεύχη και περνάνε την ομάδα από 1000 κύματα. Και τι δεν έχουμε βασικά. Από την έλευση της Moira, μέχρι την ομάδα να δένει μεταξύ της, να τσακώνεται, να χάνει ένα μέλος, να αντιμετωπίζει την απώλεια, να βρίσκει μπροστά της παλιούς συντρόφους ως αντίπαλους, αλλά και σχεδόν ανίκητους κακούς όπως τα Sentinels και πανούργα σχέδια να τους περιμένουν. Bonus ότι έχουμε και την μετατροπή της Jean Grey σε Phoenix, δηλαδή τι άλλο να ζητήσουμε; Το σενάριο είναι αρκετά στρωτό, ο Wein δεν το παρατραβάει στο Giant Size, ο Claremont ίσως γράφει λίγο παραπάνω, αλλά δε με ενόχλησε καθόλου. Η αφήγηση είναι πάρα πολύ καλή, η ανάπτυξη χαρακτήρων εξαιρετική και όλες οι ιστορίες είναι πάρα πολύ ωραίες, χτίζουν τον χαρακτήρα της ομάδας και τη δομούν όσο καλύτερα γίνεται. Αυτός ο τόμος με βοήθησε ακόμα περισσότερο να καταλάβω γιατί οι Χ-Men του Claremont ήταν ένας τόσο ευπώλητος τίτλος, αλλά με έκανε να θέλω να υπάρξει μία εκδοτική προσπάθεια που θα φέρει τις περισσότερες ιστορίες του στα ελληνικά. Ρετρό και μαγικό σχέδιο Δεν έχω διαβάσει ξανά κόμικ του Dave Cockrum, αλλά ο άνθρωπος εμπνεύστηκε μερικά από τα σημαντικότερα μέλη των X-Men οπότε τι να λέμε. Εκτός Magneto (που περιέργως δεν εμφανίστηκε) ο Cockrum φέρνει στη ζωή ολοκαίνουριους χαρακτήρες, σχεδιάζει πολύ ωραίες μάχες, όμορφα τοπία και κάστρα, ακόμα και το διάστημα. Οι περιπέτειες είναι πλούσιες σε τοποθεσίες και μάχες και ο Cockrum δεν αστοχεί πουθενά, είναι λίγο σύνηθες σχέδιο που δεν τον ξεχωρίζει τόσο από άλλους καλλιτέχνες πλην όμως ότι είναι πάρα πολύ καλό, οι χρωματισμοί είναι εξαιρετικοί και γενικότερα χαίρεσαι να το βλέπεις. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Η Δεύτερη Γέννηση είναι για μένα ο κορυφαίος ρετρό τόμος της συλλογής, αλλά δεν έχω διαβάσει ακόμα το Demon in a Bottle. Αν σας αρέσουν οι περιπέτειες των X-Men, μη διστάσετε να τον αγοράσετε, αλλά γενικότερα πιστεύω ότι είναι τόμος για όλους, δε χρειάζεται πρότερη γνώση, καθώς ο Professor X μαζεύει τους πάντες από το Giant Size X-Men και μετά βλέπουμε την παρέα σε μια σειρά από πολύ όμορφες περιπέτειες. Περιέχοντας δέκα τεύχη της σειράς συν το Giant Size που έχει σελίδες σχεδόν δυόμισι ακόμα τευχών καταλαβαίνουμε πως μιλάμε για έναν από τους πιο ογκώδεις και σχετικά πυκνογραμμένους τόμους της συλλογής, κάτι που τον κάνει ακόμα απολαυστικότερο για τον αναγνώστη. Οπότε ναι, θεωρώ ότι αξίζει η αγορά του και μακάρι να διαβάζαμε περισσότερες ιστορίες του Claremont στα ελληνικά.

Ο τρίτος τόμος αγοράστηκε σχετικά πιο αργά από ότι οι δύο προηγούμενοι και αυτό λόγω φόρτου εργασίας. Σήμερα κατάφερα να περάσω από την Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο και στο περίπτερο της "Οξύ" έπεσε το μάτι μου στον τόμο αυτόν και ξεκίνησε ο διάλογος μας. ΤΟΜΟΣ: Πάρε με, πάρε με ΕΓΩ: Έχω σκοπό να σε πάρω από την ΛΕΦΙΚ ΤΟΜΟΣ: Πάρε με, πάρε με σήμερα ΕΓΩ: Μα θα σε πάρω από την ΛΕΦΙΚ σου λέω ΤΟΜΟΣ: Μια βδομάδα το λες και δεν το κάνεις ΕΓΩ: Μου τη λες τώρα; Αφού είχα πολύ δουλειά! ΤΟΜΟΣ: Θα συνεχίσεις να έχεις και δεν θα το κάνεις τελικά, είναι μια ευκαιρία σήμερα. Τελικά με έπεισε και τον αγόρασα (άλλο που δεν ήθελα, ήμουνα και εγώ... "τραβάτε με και ας κλαίω"). Δεν τον διάβασα και δεν ξέρω πότε θα το κάνω, γιατί θέλω να έχω χρόνο να το ευχαριστηθώ (γενικά έχω πολλές μέρες να διαβάσω κάποιο κόμικ). Από μια γρήγορη ματιά που έριξα, η ποιότητα της έκδοσης είναι σαν του 2ου τεύχους με γυαλιστερό χαρτί εσωτερικά. Ακόμα υπάρχει η επένδυση με το σχέδιο στην αρχή και στο τέλος, σε καφετί χρώμα αυτή τη φορά. Στη ράχη προστέθηκε το γράμμα "N" από το "LANFEUST" και από κάτω το "D" (να υποθέσω) από το "DE TROY", ακόμα η εικόνα στη ράχη είναι στιγμιότυπο από το εξώφυλλο του τόμου, κάτι που στον 2ο έχει από τον 1ο και όχι από τον δεύτερο, ίσως εκ παραδρομής; Και τέλος μου άρεσε που στην προ τελευταία σελίδα έχουν προστεθεί, μέσα σε μια όμορφη εικόνα, τα τρία πρώτα εξώφυλλα και κάθε φορά λογικά θα εμπλουτίζεται και με το νέο εξώφυλλο. Υπέροχη έκδοση. Ανυπομονώ να το διαβάσω.

Το omnibus του Gauntlet ίσως το βρήκες κουραστικό επειδή η κύρια ιστορία είναι μόνο έξι τεύχη και γι' αυτό έχει ένα σωρό δευτερεύουσες. Πιστεύω πως τα omnibus με συνεχόμενα τεύχη κυλάνε πιο ομαλά. Προσωπικά, την ιστορία του Hulk την κατάλαβα μια χαρά χωρίς να έχω διαβάσει ξανά ιστορία του χαρακτήρα. Μάλιστα μου άρεσε πολύ. Σίγουρα γίνεται χαμός επειδή είναι στην μέση ενός μεγάλου run αλλά το εισαγωγικό κείμενο και τα συμφραζόμενα είναι αρκετά για να μπεις στο κλίμα. Η συλλογή Κλασικοί Υπερήρωες είναι πιο κοντά στα omnibus αφού έχει μια συνεχόμενη ιστορία και όχι πολλές αυτοτελείς όπως η Επίσημη Συλλογή. Υπάρχουν όμως αρκετές αληλλεπιδράσεις μεταξύ των χαρακτήρων. Στον πρώτο τόμο, για παράδειγμα, εμφανίζονται οι Fantastic Four. Δεν νομίζω όμως να δημιουργείται μεγάλο θέμα. Τα crossovers εκίνη την εποχή είχαν μικρότερη κλίμακα.

Στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Λάρισας"Larissanet" δημοσιεύτηκε ήδη, την Παρασκευή 17/Σεπτ/2021, το Α΄ Μέρος του διηγήματός μου "ΟΤΑΝ ΣΙΩΠΗΣΑΝ ΤΑ ΚΟΜΙΞ", στο οποίο έχουν ενσωματωθεί και στοιχεία - εντυπώσεις από τη δραστηριότητά μου στο greekcomics.gr Δυστυχώς, οι υποχρεώσεις δε μου επιτρέπουν πλέον να είμαι ενεργό μέλος του φόρουμ, αλλά αναπολώ με νοσταλγία εκείνη την όμορφη χρονική περίοδο.

Αν δεν είσαι πολύ του υπερηρωικού καλύτερα είναι ν΄αγοράζεις επιλεκτικά. Αποκλείεται να σου αρέσουν όλοι οι τόμοι Στο δεύτερο που λες έχεις λόγους ν΄ανησυχείς. Ενώ οι περισσότεροι τόμοι μπορούν σχετικά εύκολα να διαβαστούν αυτόνομα, υπάρχουν και κάποιοι που αν δεν ξέρεις τι προηγήθηκε δεν βγάζεις άκρη (όσο βοηθητικό και να είναι το εισαγωγικό κείμενο "η ιστορία μέχρι τώρα"). Υπάρχουν επίσης και κάποιοι που κόβουν την ιστορία στη μέση. Πχ το Thor Αναγέννηση σε κρεμάει στο τέλος. Το Amazing Spider-Man H Eπιστροφή επίσης σου δημιουργεί απορίες για το τι συνέβη σε κάποιους απ΄τους πρωταγωνιστές. Τα Μarvel Knights Spider-Man που θα βγουν αργότερα επίσης κόβουν την ιστορία (γι΄αυτό καλύτερα προτίμησε να βρεις τους τόμους που έβγαλε η Anubis και περιλαμβάνουν τα 12 τεύχη της σειράς και όχι τα 8 όπως θα έχει η Hachette). Το X-Men Dark Phoenix Saga (αν και δεν το διάβασα) έμαθα είναι το τελευταίο part ενός μεγάλου run, άρα σίγουρα θα δημιουργηθούν απορίες σε κάποιον που δεν έχει διαβάσει τα προηγούμενα τεύχη. Εκείνος όμως ο τόμος που δεν στέκεται καθόλου μα καθόλου μόνος του και μου δημιούργησε τα πιο πολλά εγκεφαλικά μέχρι να τον ολοκληρώσω, ήταν ο Hulk Σιωπηλές Κραυγές. Ξεκινούσε μια ιστορία απ΄τη μέση και πριν την ολοκληρώσει άνοιγε άλλες μικρότερες, τις οποίες επίσης δεν ολοκλήρωνε. Χάος Δεν είναι για μένα ρε συ το Secret Wars. Το έχω ξεφυλλίσει αρκετές φορές στο γνωστό site κι έλεγα μάλιστα να ξεκινήσω να το διαβάζω (για χάρη του constantinople). Αλλά δεν μου κάνει κέφι. Όταν βλέπω ένα σωρό ήρωες μαζεμένους και ατελείωτες σελίδες με μάχες στο διάστημα, μου κόβεται η όρεξη. Eίμαι 99% σίγουρος ότι δεν θα μ΄αρέσει.

Εγώ δεν είχα διαβάσει ούτε μια σελίδα υπερηρωικα πριν από αυτή τη συλλογή και σήμερα έχω αγοράσει ήδη 30 τόμους περίπου, εκ των οποίων δεν με ευχαρίστησαν οι 3. Οπότε ΝΑΙ ΑΞΙΖΕΙ!!! @ Laz33 πρέπει να διαβάσεις το Secret Wars. Εγώ δεν το έχω διαβάσει γιατί όπως κατάλαβες διαβάζουμε πάνω κάτω τα ίδια, αλλά πρέπει να τον διαβάσεις για να ηρεμήσει ο @ constantinople και γιατί πλέον όλοι είμαστε περίεργοι να δούμε τι θα πεις. Άσε που υποψιάζομαι ότι για να επιμένει τόσο, κάτι ξέρει!!!!

Η πρώτη έκδοση από τις εκδόσεις Καμπανά των τευχών που είδαμε στον τόμο 37 της συλλογής, από τα IRON MAN 120-128. Οι εικόνες είναι από την προσωπική μου συλλογή των τευχών εκτός από το #123 που είναι από σκαν του Pantheon: IRON MAN #120 IRON MAN #121 IRON MAN #122 IRON MAN #123 IRON MAN #124 IRON MAN #125 IRON MAN #126 IRON MAN #127 IRON MAN #128

Προσωπικη άποψη Το Μαρβελ γιουνιβερσ χτίζεται σιγά σιγά με αποκορύφωμα την θητεία του Shooter σαν editor in chief αρχες των 80ς. Δημιουργική κορύφωση πάλι κατά τη γνώμη μου τα 70ς.

Το χειροτερο ειναι οτι το διαβαζα στο tablet και τα αγγλικα μου ειναι αθλια. Υπαρχουν και κομικ που δεν καταλαβα Χριστο.. Και λογικο αν εβλεπα 1η φορα τον χαρακτηρα και ειχε και δυσκολες εννοιες. Ή πχ σε καποια αλλα, η συνδεση με το Infinity gauntlet ηταν μονο στην πρωτη ή τελευταια σελιδα, που εδειχνε πχ ενα γεγονος, οπως νομιζω ηταν σε καποιο hulk ή και spider-man. Οντως πλεον με τα crossover γινεται ενας χαμος. Και το ιδιο ισχυει και με τις σειρες, ειδικα της DC. Κουραστικο φαινεται και μονο που ειχα διαβασει την σειρα που επρεπε να βλεπεις το καθε επεισοδιο. Δεν τα ειδα ποτε. Επισης θα ηθελα να ρωτησω, υπαρχουν αυτοτελη ιστοριες μεσα σε αυτη τη συλλογη; Αυτες συνηθως δεν ειναι και οι καλυτερες ιστοριες; Τουλαχιστον σε Batman που ξερω.

....

Γίνονται όλα όσα αναφέρεις. Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρχε ένα continuity (60ς έως 2000) . Μετά το 2000 χαλάρωσαν λίγο τα πράγματα και υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία. Το ultimate spider-man είναι συγχρονο retelling. Ο spider-man είχε παντρευτεί και είχε παιδί. Μετά έγινε retcon με το brand new day κλπ. Γενικά είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί ένας ήρωας σε σειρά μετά από 60 χρόνια και 10 γενιές αναγνωστών. Η συλλογή πάντως κλασσικοί υπερήρωες παρουσιάζει τις πρώτες αυθεντικές ιστορίες της Μαρβελ του 60 που θεμελίωσαν τον κόσμο της.

Το ντιλ του αιώνα τρέχτε να προλάβετε. Λογικά θα υπάρχει και απόθεμα, αν όχι δεν υπάρχει πρόβλημα, δωστε του 10 λεπτα να πεταχτεί ως το περίπτερο να το αγοράσει

Ναι αξίζει ολόκληρη η συλλογή... Δεν θα ξαναβρείς αυτά τα κόμιξ στα ελληνικά,με σκληρό εξώφυλλο και με 10 ευρώ το τεύχος! Συνήθως τέτοια κόμιξ δεν κυκλοφορούν με σκληρό εξώφυλλο και με έως 2.5 φορές η τιμή τους από αυτή την τιμή της συλλογής για το κάθε τεύχος...(Για όσα έχουν την τύχη να βγουν στα ελληνικά!) Δεν υπάρχει σύγχιση μεταξύ των τόμων. Σε κάθε τόμο που χρειάζεται κάτι να γνωρίζεις από προηγούμενα τεύχη περιέχει εισαγωγικό κείμενο πριν τα τεύχη... Ακόμη εκτός του κόμιξ ο τόμος περιέχει και κάποια εξτραδάκια,τα οποία είναι βιογραφίες των δημιουργών, κάποια σκίτσα , ακόμη και εναλλακτικά εξώφυλλα.... Το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι αν θα διχαστείς μπροστά σε αυτή την συλλογή και την συλλογή της Radnet με τα πρώτα τεύχη της Marvel και τους ήρωές της...(Στην συλλογή "Κλασικοί Υπερήρωες" αναφέρομαι...) Ή αν θα καταφέρεις τελικά να τις μαζέψεις και τις δύο... Με την ράχη των τόμων δημιουργείται μια μεγάλη εικόνα... Αυτός είναι ένας Λούμα τα μαζέψεις όλα... Πάντως αν θες να τα πάρεις επιλεκτικά απλά κοίτα τις κριτικές σε αυτό το θέμα ή στο θέμα "Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΛΛΟΓΗ GRAPHIC NOVELS ΤΗΣ MARVEL"!

Γεια σας. Εδώ και πολλές μέρες βρίσκομαι σε δύσκολη θέση. Το αν θα συνεχίσω αυτή τη συλλογή είναι το τεράστιο δίλημμα. Επειδή τώρα περνάω κάποιες δυσκολίες αυτές τις μέρες όπως τη μητέρα μου που έχει καρκίνο ,τις οικονομικές δυνατότητες και τη έλλειψη χώρου για βιβλία ίσως από αυτή τη συλλογή θα πάρω μόνο τον Σπαιντερμαν, τον Θορ και τους Χ-Μεν (μπορεί να μη πάρω κανένα από αυτά). Μέχρι σήμερα μαζεύω κανονικά τη HACHETTE. Ελπίζω να έχει επιτυχία αυτή η σειρά αλλά κυριολεκτικά για μένα η υγεία της μητέρας μου. Καλή σας συνεχεία!

Ναι, υπάρχουν πολλές "αυτοτελείς" η μίνι σειρές που καταφέρνουν να συγκεντρωθούν σε έναν η ακόμη και δύο τόμους. Αυτές είναι που πρτιμώ κι εγώ σαν αναγνώστης μή όντας φανατικός του Μαρβελ σύμπαντος. Το άν ειναι και οι καλύτερες είναι τελείως υποκειμενικό βέβαια.

Η μόνη σειρά της Marvel που ξεκίνησα και με το ξεκίνησα εννοώ από το επεισόδιο 3 και μετά γιατί τα δύο πρώτα μου φαίνονται αδιάφορα. Tο μοτίβο που φαίνεται να ακολουθούν είναι πως συνδυάζουν δύο ταινίες ως έναυσμα για να πουν μια ιστορία. Στο 3ο επεισόδιο ήξερα για την ανατροπή (βασικά ήταν ο λόγος που ξεκίνησα την σειρά) οπότε δεν ένιωσα τίποτα το ιδιαίτερο. Το 4ο ήταν το καλύτερο αν και με έχασε στο τέλος με τους δύο Strange. Το Marvel Zombies εύκολα το χειρότερο. Η Marvel κατακρίνεται συχνά για την υπερβολική χρήση χιούμορ αλλά εδώ το πήγαν σε άλλο επίπεδο. Δεν λέω, ο Spider-Man μπορεί να πετάξει κανένα αστείο που και που αλλά το να βλέπουμε χαρακτήρες να γελοιοποιούν θανάτους των φίλων τους. είναι υπερβολικό. Το όλο πράγμα μοιάζει με παρωδία. Στα προηγούμενα επεισόδια χρησιμοποιούσαν το animation ως αφορμή για πιο "σκοτεινές" ιστορίες αλλά μάλλον θεώρησαν πως τα ζόμπι είναι υπερβολικά τρομακτικά για παιδιά. Το 6ο επεισόδιο το ψιλοβαρέθηκα. Αρκετά καλή ιδέα αλλά τραβάει λίγο περισσότερο απ' ότι έπρεπε. Το animation είναι αρκετά καλό. Το μεγαλύτερο παράπονο μου είναι ότι μερικές φορές οι εκφράσεις των χαρακτήρων παραείναι απλοϊκές για την ερμηνεία των ηθοποιών. Γενικά, από την αρχή μου φάνηκε μέτρια σειρά. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι πάνε να το συνδέσουν με το mcu. Στο επεισόδιο με τον Strange εξηγούν κανόνες των ταξιδιών στον χρόνο (αν και μπορεί να τους είχαν ήδη εξηγήσει στο Loki που δεν έχω δει) και απ' ότι κατάλαβα το τελευταίο επεισόδιο θα είναι crossover μεταξύ όλων των προηγούμενων. Επίσης άκουσα φήμες ότι η Captain Carter θα εμφανιστεί στο Dr. Strange 2. Το What If είναι concept για πλάκα, δεν χρειάζεται να οδηγεί κάπου. Edit: Ξέχασα να αναφέρω ότι μου άρεσε το origin του "κακού" Strange. Γιατί δεν μπορούν να γράφουν τέτοια backstories για τους κακούς στις ταινίες;

Στην συλλογή "Κλασικοί Υπερήρωες" υπάρχουν αλληλεπιδράσεις χαρακτήρων... Στο 2ο-3ο τόμο fantastic four θα είναι κι ο Hulk... Κάπου το είδα...

Eίχα τη χαρά να διαβάσω το Chimichanga έγχρωμο και όχι ασπρόμαυρο όπως πρωτοδημοσιεύθηκε, καθώς στην σκληρόδετη έκδοση της Dark Horse που κυκλοφόρησε το 2011 προστέθηκαν τα χρώματα του Dave Stewart και αναδείχτηκε καλύτερα το πολύ όμορφο σχέδιο του Powell. Ενδιαφέρον και τρελιάρικο το σενάριο, πέρασα πολύ καλά διαβάζοντάς το, αν και θα ήθελα λίγο ακόμα. Αυτό το κάτι παραπάνω ήρθε τελικά με μία νέα ιστορία σε 4 τεύχη, που δημοσιεύθηκε και σε σκληρόδετο τομάκι το 2018 πάλι από την Dark Horse. Αυτή τη φορά ο Powell αναλαμβάνει μόνο το σενάριο (μόνο 4 σελίδες είναι σχεδιασμένες από αυτόν στο τελευταίο τεύχος), ενώ το σχέδιο είναι της Stephanie Buscema. Aν και το σχέδιο είναι πολύ όμορφο, ομολογουμένως δεν φτάνει το επίπεδο του Powell, ενώ και το σενάριο είναι σαφώς κατώτερο της πρώτης ιστορίας. Έτσι σε γενικές γραμμές η 2η ιστορία με άφησε αρκετά πιο αδιάφορο.

Το είδα πρόσφατα και το πρώτο πράγμα που θα σας πώ είναι να μην το υποτιμήσετε. Μπορεί ο Σανγκ-Τσι να μην είναι από τους πιο γνωστούς ήρωες της Marvel, αλλά η ταινία του δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ταινίες άλλων ηρωών του MCU. Πολύ καλή η δράση, οι ερμηνείες και το χιούμορ, ενώ η ατμόσφαιρα της Άπω Ανατολής δίνει στην ταινία μια ξεχωριστή γεύση. Μου άρεσε πολύ η κορύφωση, ήταν κάτι που δεν το περίμενα και ευτυχώς που δεν μας τα έχουν δείξει όλα στο trailer. Μου άρεσαν επίσης και τα easter eggs και η σύνδεση της ταινίας με το MCU. Ο Mandarin δεν έχει τα χάλια που είχε στο Iron Man, αλλά και πάλι καμμιά σχέση με τον χαρακτήρα των κόμιξ. Επίσης Άραγε πρόκειται για hint για το νέο saga του MCU? Γενικά πολύ καλή ταινία. Σίγουρα θα ήθελα να δώ και σίκουελ και είναι ενδιαφέρον το πως θα εξελιχθεί ο χαρακτήρας του Σανγκ-Τσι στο MCU. Βαθμολογία 8,5/10

AMAZING SPIDER-MAN (THE) (1997) 11,12 ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΡΑΧΝΗ (Ο) (1993) 4,5,6

Θα ηθελα να ρωτησω εαν αξιζει η συγκεκριμενη συλλογη ολοκληρη ή μονο επιλεκτικα καποια τευχη. Δεν εχω αγορασει κανενα μεχρι στιγμης. Απ' οτι καταλαβαινω οι ιστοριες δεν ειναι αυτοτελεις. Οποτε υπαρχει μια συγχυση σε καποιες ιστοριες στην αρχη ή στο τελος τους, σωστα;

Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους συμφουρομήτες και ειδικά με τον @ nikolas12 . Χάρηκα πάρα πολύ για τον νέο χώρο. Η πλατεία ήταν ιδανική αλλά ο χώρος για τους δημιουργούς ήταν κάπως σφιγμένος και δεν ήταν ότι καλύτερο. Φέτος πήγα 2 φορές στο ComicDom με διάφορους φίλους. (που μέχρι πέρσι μια φορά μου ήταν αρκετή και αν γινόταν πάλι στην Ένωση δεν ξέρω αν θα πήγαινα φέτος... Είχε γίνει βαρετό.) Βέβαια δεν αγόρασα κάτι φέτος διότι είτε κάτι δεν μου έκανε το κλίκ είτε ξέρω που θα βρω κάποιες πολύ συγκεκριμένες εκδόσεις που με ενδιαφέρουν στο μέλλον. Ένας φίλος που ήρθε και για πρώτη φορά έκανε γερές αγορές Πάντως μακάρι να συνεχίσει και εκεί του χρόνου το Κον. Όλο αυτό ήταν μια σημαντική βελτίωση που επιβάλλεται να την έχει πλέον διότι με τα AthensCon και The Comic Con έχει ανέβει πολύ το επίπεδο. Με την αλλαγή που έγινε φέτος είχαμε και περισσότερα μαγαζιά, δημιουργούς και κόσμο Και για μένα ήταν το καλύτερο ComicDom φέτος και ελπίζω να συνεχίσει να βελτιώνεται.

Δεν βλέπω τα secret wars μέσα στους τόμους που θέλεις να διαβάσεις και απογοητεύομαι...

Εκει εχουν προχωρησει μεχρι το 1975. Απλα απιστευτο αν γινει και στην Ελλαδα κατι τετοιο!

Εξαιρετικό το διήγημά σας κύριε Βαϊε. Σάς αξίζουν συγχαρητήρια, όχι μόνο για το συγκεκριμένο αλλά και για όσα έχετε δημοσιεύσει κατά καιρούς.

Το καλυτερο θα ηταν να εβγαζαν omnibus, αλλα χλωμο το βλεπω.. Και ισως μερικες ιστοριες ειναι και κουραστικες. Πχ το μοναδικο omnibus που εχω διαβασει ειναι αυτο που εχει την ιστορια του Infinity gauntlet και οι περισσοτερες περιφερειακες ιστοριες ειναι λιγο βαρετες. Πχ να διαβαζεις ενα τευχος απο dagger&cloak ή του deathwing ( αν τα λεω σωστα ) χωρις να εχουμε ιδεα απο τους χαρακτηρες. Βεβαια εχει και αρκετες σημαντικες περιφερειακες ιστοριες, οπως ηταν η εισαγωγη του silver surfer με τον Thanos. Τωρα σε αυτο με τον Hulk που λες, μαλλον τετοια φαση πρεπει να παιζει. Ενω απο την αλλη με την κλασικη εκδοση ολα ειναι σε μια σειρα. Βεβαια αν δεν κανω λαθος, δεν υπαρχουν αλληλεπιδρασεις μεταξυ των χαρακτηρων, οποτε οπως και να τα διαβασεις δε νομιζω να υπαρχει θεμα.

Επιστρέφοντας από το σχολείο στο Γυμνάσιο, βλέπω μια μικρή φωτιά έξω από το σπίτι στο σημείο που η μητέρα μου πετούσε τα παλιά κάρβουνα της ξυλόσομπας. Διακρίνω όμως εκτός από παλιές εφημερίδες και σελίδες περιοδικών να καίγονται. Τρέχω στη βιβλιοθήκη και βλέπω τα τεύχη του αγαπημένου μου ΔΥΟ (παιδικό περιοδικό της δεκαετίας του 80) καθώς και τεύχη ΜΠΛΕΚ και Περιπέτειας να έχουν κάνει φτερά. Μόνο τα ΚΟΜΙΞ γλίτωσαν. - Μάνα που είναι τα περιοδικά; - Τα έκαψα για να βάλεις τα νέα σχολικά! Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε από φωνές στο σπίτι, ακόμα τις θυμάμαι. Ίσως τώρα να γελώ με το θέμα, αλλά τότε για μένα ήταν ένα δράμα.

Πάλι έχω πολύ καιρό να γράψω κριτική. Ήρθε η ώρα να επιστρέψω Κριτική Μίκυ Μάους #378 Εξώφυλλο Ωραίο εξώφυλλο αλλά ο Πάολο μας χαρίσει και πιο όμορφα εξώφυλλα στο Μίκυ Μάους και στο ΚΟΜΙΞ. 8/10 Ιστορίες Αγώνας Δίχως Τέλος: Ιστορία σχεδιασμένη από τον Πάολο Μοττούρα οπότε για μένα είναι must read. Πάρα πολύ όμορφο σχέδιο με υπέροχες σκιάσεις. Έχω πει πολλές φορές πως μου αρέσει ο τρόπος που ο Μοττούρα σχεδιάζει τα παπιά και έχει κάποια καρέ τα οποία έχουν τρομερές σκιάσεις. Οι ιστορικές διηγήσεις του Παντάξιου είχαν διαφορετική μορφή και αυτό μου άρεσε αλλά και χρωματισμός που δήλωνε μια πιο "καθημερινή" ιστορία ήταν επίσης πολύ καλός. Οι ιστορίες του Μοττούρα έχουν πιο ατμοσφαιρικό χρωματισμό ανάλογα με το ύφος τους όπως συμβαίνει με τις παρωδίες το Μόμπυ Ντικ, Μητρόπολη. Οφείλω να πω ότι και το σενάριο του Νίγκρο ήταν πολύ όμορφο. Η ιστορία κυλούσε ομαλά και μας έδειξε το πόσο σημαντικό να πιστεύουμε στον εαυτό μας και τότε μπορούμε να καταφέρουμε πολλά πράγματα (πολύ χάρηκα για τον Ντόναλντ), το αθλητικό πνεύμα και γενικά ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Πολλά ωραία μηνύματα και μου θύμισε κάπως την παρωδία Στο Δρόμο, με την εκπληκτική τελευταία σελίδα. Μπράβο την απόλαυσα και για αυτό θα βάλω 9/10. Η Κιβωτός της Τέχνης: Αυτή πρέπει να είναι η ιστορία της σειράς που μάλλον θεωρώ χειρότερη. Το σχέδιο του Ιντίνι δεν μου άρεσε ιδιαίτερα και όπως έχω αναφέρει παλιότερα σχεδίαζε καλύτερα στο παρελθόν... Ο χρωματισμός είναι πολύ καλός και δίνει ένα θετικό στοιχείο κάνοντας το σχέδιο να μην φαίνεται τόσο κακό αλλά αυτό που κάνει την ιστορία να περάσει την βάση είναι το σενάριο. Ο Γκανόρ θέτει πολύ σωστά ζητήματα όσον αφορά το πόσο σημαντική είναι η τέχνη μέσα από τους διαλόγους των χαρακτήρων. Ωραίο αυτό αλλά βρήκα το σενάριο μετά από ένα σημείο να μπάζει... Παρόλα αυτά μου άρεσε η τελευταία σελίδα και αυτά που ήθελε να μας περάσει η ιστορία. Πιστεύω ότι για μένα είναι ένα 6/10 καθώς έχουμε δει πολύ πιο δυνατές ιστορίες της σειράς και σχεδιασμένες καλύτερα. Τι Κούραση! : Απλή ιστοριούλα για να γεμίσει το τεύχος και τίποτα παραπάνω. 3/10 Αποτυχημένα Εγκλήματα: Ψιλοαδιάφορη η ιστορία με τον Πητ που προσπαθούσε να βγάλει γέλιο και ήταν προβλέψιμη... 4.5/10 Ομάδα που Νικάει δεν Αλλάζει: Άλλη μια ιστορία που μπήκε να γεμίσει το τεύχος. 5/10 Ποδηλατική Αμνησία: Ερχόμαστε στην δεύτερη αξιοπρεπέστατη ιστορία του τεύχους. Ομολογώ ότι μου άρεσε και δεν την βρήκα βαρετή. Θέτει το κλασικό πρόβλημα θεωρία εναντίον πράξης αλλά και το πως οι αναμνήσεις μας μπορούν να βοηθήσουν για να αισθανθούμε πιο άνετα. Το πρόβλημα του Λούντβιχ είναι ότι πολλά πράγματα τα κάνει σε θεωρητικό επίπεδο και δεν βλέπει την πράξη. Πάντως πήγαινε καλά σαν συμπληρωματική στην κεντρική ιστορία του τεύχους. 6.3/10 Είχαμε και πολλές μονοσέλιδες τις οποίες βρήκα να είναι απλώς οκ και για αυτό δεν γράφω κάτι παραπάνω Σύνοψη Πήρα το τεύχος για την κεντρική ιστορία για την οποία έμεινα ευχαριστημένος. Ναι μεν είχε αρκετές ιστορίες αλλά δεν έμεινα ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τις υπόλοιπες. Αλλά δεν με πειράζει διότι νιώθω ότι έπιασαν τόπο τα χρήματα με την κεντρική του Μοττούρα. Και αυτή να είχαμε μόνο θα ήταν οκ.

Δεν έχω γράψει καμία κριτική σε αυτό το thread όποτε και δεν είχα αποφασίσει εάν θα έγραφα ποτέ γιατί τα υπέρ ηρωικά παρότι τα διαβάζω δεν είναι στη κορυφή του γούστου μου . διαβασα το ghost rider και έπαθα πλάκα . Καμία σχέση με τα προηγούμενα τεύχη με macho ήρωες όλα τα σπάω όλα τα μαχαιρώνω . Πολύ καλο στορυ με ένα χαμένο από χέρι ήρωα με μια ταχύτητα πλοκής που μου έδινε την εντύπωση ότι έβλεπα ταινία και όχι διάβαζα βιβλίο και με ένα τέλος παρότι looser παρέμεινε ακρως επικό . δεν ξέρω εάν θα ξαναδούμε ghost rider στη σειρά αλλά εάν γίνει με βλέπω με αντίσκηνα έξω από την εκδοτική .

Εμφανίζεται και στον τρίτο τόμο της Επίσημης Συλλογής αλλά έχει μικρό ρόλο.

@ lazostat τα ίδια ρώτησα και εγώ τις προάλλες. Αν θες μια πλήρη απάντηση βάλε στο Wikipedia τη λέξη Spiderman και διάβασε όλη την ιστορία του ήρωα στο βάθος του χρόνου για το main cannon.

Εντωμεταξυ πράγματι αυτή η ιστορία από την "ιστορία της τέχνης" ήταν η πιο αδύναμη. Κρίμα που δεν τις έχουμε μαζεμένες αυτές τις ιστορίες όπως τις πρώτες από τον Τερζοπουλο. Γενικά είναι κρίμα που δεν έχουμε σπέσιαλ εκδόσεις που μαζεύουν τις καλύτερες ιστορίες των ΜΜ. Έχουμε πολλά ΜΜ και υπάρχουν κάποιες υπέροχες ιστορίες που έχουμε ξεχάσει. Αν είχαμε μαζεμένα αυτά τα αριστουργήματα θα ήταν πολύ ωραίο. Γενικά μου λείπουν τα Μεγάλα Σήριαλ.

Δεν νομίζω και τόσο πολυ τα modern times βρίσκονται στα 3 με 5 ευρώ το πολυ όπως και τα μαμούθ. Να ήταν καμπαναδες να συμφωνήσω

Οι οποιες εξελισσονται προς το καλυτερο; Φτανουν μεχρι δεκαετια 70 και 80 ;

Έκθεση σκίτσου, κόμικς και εικονογράφησης στο Kamoulakos ArtLab. Σας προσκαλούμε να έρθετε στην έκθεση μας και να δείτε από κοντά τα έργα τω μαθητών μας από το σχολικό έτος 2020-21. Τα τμήματα ενηλίκων καθώς και τα παιδικά/ εφηβικά μας τμήματα θα παρουσιάσουν της δημιουργίες τους στο κοινό την Παρασκευή 24/09/21 και ώρα 19:00 -22:00. Καρτούν, κόμικς, manga και κάθε τύπος εικονογράφησης συναντιούνται κάτω μια στέγη! Περιμένουμε με ανυπομονησία να σας δείξουμε τι σας έχουμε ετοιμάσει! Επίσης η Έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό και το Σάββατο 25/9 και ώρες 11:00 - 14:00 & 18:00 - 21:00. Facebook event

Επειδη φαινεσαι γνωστης, θα ηθελα να ρωτησω σχετικα με ολες αυτες τις διαφορετικες εκδοσεις του καθε ηρωα, πχ spiderman, υπαρχει καποια συνεχεια ή ειναι αλλο συμπαν, reboot; Υπαρχουν καποιες σειρες που εχουν 800+ επεισοδια, εκει τι ακριβως γινεται;

Και εμενα μου αρεσε, εχει πολυ Σουρεαλισμο!!!

Συμφωνώ και επαυξάνω Έτσι είναι. Άλλαξα και το 4 και το έκανα 3.

Δηλώνω πολύ ενθουσιασμένος με το κόμικ αυτό! Στα 3 τεύχη της, η σειρά ασχολείται με μικρές ιστορίες ευφυών εγκλημάτων και πανούργων εγκληματιών, και σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις έμεινα εντυπωσιασμένος από τα πρωτότυπα σενάρια του Vehlmann. Ίσως το 3ο άλμπουμ να μην έχει τόσο έξυπνες ιδέες όσο τα δύο προηγούμενα, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό. Το σχέδιο, που μου θυμίζει και λίγο Baker Street, μου αρέσει που έχει καρτουνίστικα στοιχεία και γενικά θεωρώ ότι ταιριάζει πάρα πολύ στο ύφος του κόμικ. Η Cinebook μας έκανε τη χάρη να βγάλει τα 3 τεύχη σε 2 τομάκια (το 2ο περιλαμβάνει τα τεύχη 2 και 3) ως μέρος της σειράς Cinebook Expresso, στην οποία περιλαμβάνονται είτε αυτοτελή άλμπουμ είτε μίνι σειρές ολοκληρωμένες σε 2 άλμπουμ. Αξίζει πραγματικά να το ψάξετε!

Το εξώφυλλο του δεύτερου τεύχους Μεταφέρθηκε στη βάση

Το βαθμολογικό σύστημα είναι από 0 έως 10. Και το 10 είναι βαθμός αλλά και το 0. Ας πούμε εκείνη η ιστορία την προηγούμενη εβδομάδα με το απαράδεκτο σχέδιο εκείνου του ανεκδιήγητου τύπου και το χάλια σενάριο ήταν για μηδέν!!! Μόνο έτσι θα ξέρουμε ότι το 9 που έβαλες στην πρώτη ιστορία (συμφωνώ και επαυξάνω) είναι όντως 9 συγκρινόμενο με το 3 ή το 4.

καλή δύναμη

Ωραία βαθμολογία. Έτσι θα έπρεπε να είναι και οι βαθμολογίες στο Inducks. 4,5,7,8,9 απ' όλα. Μια ιστορία σαν την ιστορία "Τι Κούραση" δεν μπορεί να παίρνει 7 και η πρώτη ιστοριάρα να παίρνει 7.1. Οι βαθμολογίες θα έπρεπε να ήταν ακριβώς έτσι. Να μην σου πω ότι και πολλά έβαλες στην κουραστική πραγματικά ιστορία.

Αφού σου άρεσε τόσο πολυ δοκίμασε και deathlok Luther Manning από τις Δευτερες ιστορίες στο μάστερ Κουνγκ φου από το 33 τευχος μεχρι το 43

Η πρώτη έκδοση από τη Μαμούθ Κόμικς των τευχών που είδαμε στον τόμο 52 της συλλογής, από τα UNCANNY X-MEN 94-103 και τα σκανς των φίλων ftsgr-GC, (#1), Icarus & FTS (#2) και leonidio (#3 ως #5): #94 #95 #96 #97 #98 #99 #100 #101 #102 #103 Εμμ,,, ναι, ο Τζάγκερνοτ ονομάστηκε ΜΟΛΩΧ !! To GIANT SIZE X-MEN δεν δημοσιεύθηκε στην Ελλάδα πριν μας το φέρει η Hachette. ΥΓ. Ο Μολώχ ήταν μια πολεμική θεότητα της Μεσοποταμίας που απεικονίζονταν με ένα μπρούντζινο άγαλμα το οποίο θερμαινόταν με τη φωτιά και μέσα του πετούσαν θύματα ανθρωποθυσιών. Ίσως το χρώμα της στολής τους έφερε στο μυαλό τον μπρούντζο;

Έτσι ονομάζει ένα μέρος του σώματος του ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης.

Ξεκίνησα να το κάνω στους τόμους της κλασσικής συλλογής και είδα θετικά σχόλια, οπότε ας το κάνουμε κι εδώ! Ιδού οι πρώτες σελίδες των ιστοριών που θα δημοσιευθούν σε αυτόν τον τόμο, όπως δημοσιεύθηκαν το 1984 στο Σπάιντερμαν των εκδόσεων Καμπανά: AVENGERS #54 AVENGERS #55 AVENGERS #56 AVENGERS #57 AVENGERS #58 AVENGERS #59 AVENGERS #60 Tο AVENGERS ANNUAL #2 δεν δημοσιεύθηκε. H ιστορία που περιέχει διαδραματίστηκε μεταξύ των τευχών #56 & #57

Ολοκλήρωσα την ανάγνωση του πρώτου τόμου. Δυο - τρία μικρά σχόλια πάνω στην επιμέλεια του κειμένου, την μετάφραση, το περιεχόμενο κτλ. Πρωτίστως, η επιμέλεια είναι πράγματι κάτω του μετρίου. Ο @ Phantom Duck στο σχετικό video που ανέβασε έκανε πολύ σωστές παρατηρήσεις οι οποίες όντως ισχύουν. Το πιο κραχτό για εμένα είναι η έλλειψη αρίθμησης των σελίδων. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν ενωμένες λέξεις, λάθος σημεία στίξης (πχ ερωτηματικό αντί για θαυμαστικό κοκ) ορθογραφικά, κάποιες λέξεις μεταφρασμένες στα ελληνικά και κάποιες άλλες που έχουν παραμείνει στα ιταλικά (δείγμα ότι ακολουθείται η ιταλική έκδοση) και γενικά μια επιμέλεια η οποία δείχνει προχειρότητα και έλλειψη επαγγελματισμού. Αυτά, πρέπει να διορθωθούν στο μέλλον ειδάλλως θα μιλάμε για μια - ποιοτικά τουλάχιστον - παταγώδη εκδοτική αποτυχία. Όσον αφορά τη μετάφραση, προσωπικά τη βρήκα ικανοποιητική. Υπάρχουν στην αγγλική γλώσσα (όπως και σε όλες τις γλώσσες του κόσμου) εκφράσεις και ιδιωματισμοί οι οποίοι όταν μεταφραστούν χάνουν την ουσία και πολλές φορές το νόημα του πρωτότυπου. Επομένως, για μένα η μεταφραστική ροή του κειμένου είναι αποδεκτή. Εξαίρεση αποτελεί το αφιέρωμα της σελίδας 96 (παραδόξως οι μόνες σελίδες που έχουν αρίθμηση είναι αυτές με τα αφιερώματα) το οποίο χωλαίνει φανερά και είναι τόσο άθλια μεταφρασμένο που σε μερικά σημεία απλώς δεν βγαίνει νόημα. Τέλος, όσον αφορά το περιεχόμενο. Κλείνω, σημειώνοντας ότι η Radnet πήρε μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία να φέρει στη χώρα μας μια σειρά εγκυκλοπαιδικής μορφής. Το περιεχόμενο είναι εξαιρετικό και είναι κρίμα από μια - δυο αστοχίες της επιμέλειας να χαλάει η εικόνα αυτού του εκδοτικού θησαυρού. Μελλοντικά, σεβόμενοι τους αναγνώστες / πελάτες τους, θα πρέπει να μας παραδώσουν αρτιότερους τόμους.

Για να ,μην μπερδεύεις το παιδι ,σήμερα με την εφημερίδα βγαίνει σαν ένθετο σε επανέκδοση το φύλλο που ήταν αφιερωμένη αποκλειστικα στον ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ . ο ΜΠΟΜΠΥ ΝΤΙΚ κυκλοφορεί στις 25/9 το άλλο Σάββατο ΜΠΟΜΠΥ ΝΤΙΚ το άλλο Σάββατο ΜΠΟΜΠΥ ΝΤΙΚ το άλλο Σάββατο ΜΠΟΜΠΥ ΝΤΙΚ το άλλο Σάββατο ΜΠΟΜΠΥ ΝΤΙΚ ΠΟΤΕ; το άλλο Σάββατο

Λοιπόν, εμείς οι Πόντιοι έχουμε στη διάλεκτο μας μια λέξη η οποία λέγεται "γαλαπαλούχα". Τα γαλαπαλούχα, είναι τα περιττά, τα παραπανίσια, τα μη χρηστικά πλέον πράγματα. Τι ήταν γαλαπαλούχο για την δική μου μάνα; Λοιπόν: 1) Το Sega Mega Drive με όλες τις κασέτες 2)Το Game Boy με όλες τις κασέτες 3)Η συλλογή από Playmobil 4)H συλλογή από Hot Wheels 5)Καμιά 30αριά επιτραπέζια μεταξύ αυτών το Stratego, το Hero Quest, το Hotel... Όλα αυτά κάναν φτερά την περίοδο που ήμουν φοιτητής γιατί έπιαναν χώρο και ήταν γαλαπαλούχα. Δεν λέω, το έλυσα το θέμα με τον θεραπευτή μου αλλά τώρα με την δική μου κόρη βγάζω τα σπασμένα και στο ένα Lego ή Playmobil που αγοράζω γι' αυτήν παίρνω και ένα για εμένα. Τα κόμικς και τα περιοδικά ως εκ του θαύματος ανήκαν στην γενικότερη κατηγορία "βιβλία" - άρα χρήσιμα και μη γαλαπαλούχα) και επομένως γλύτωσαν του μακελέματος. ΥΓ: Αγαπάμε την ελληνίδα μάνα ως έννοια και ως θεσμό. Αλλά προς Θεού, κρατήστε τις μακριά από τις συλλογές σας!!